1)

L-Artikolu 1(2) tad-Direttiva tal-Kunsill 87/357/KE tal-25 ta’ Ġunju 1987 dwar l-approssimazzjoni tal-liġijiet ta’ l-Istati Membri dwar prodotti li, minħabba li jidhru li jkunu xi ħaġa oħra milli fil-fatt ikunu jipperikolaw is-saħħa jew s-sigurtà tal-konsumaturi (1), għandu jiġi interpretat fis-sens li l-prodotti imsemmija fil-paragrafu 1 tal-imsemmi artikolu huma dawk li, għalkemm ma jkunux oġġetti tal-ikel, ikollhom forma, riħa, kulur, dehra, imballaġġ, tikketta, volum jew daqs, li x’aktarx li l-konsumaturi, speċjalment tfal, jitfixkluhom ma’ oġġetti tal-ikel u bħala konsegwenza jqegħduhom f’ħalqhom, jew isoffuhom jew jibilgħuhom, li jista’ jkun perikoluż kif muri minn informazzjoni oġġettiva u sostanzjata u jista’ jikkawża, pereżempju, fgar, avvelenament, jew il-perforazzjoni jew ix-xkiel tas-sistema diġestiva?

2)

F’każ li tingħata risposta fl-affermattiv għall-ewwel domanda, l-oneru tal-prova f’dan ir-rigward jaqa’ fuq l-awtorità nazzjonali kompetenti li twettaq il-kontroll?