52002PC0064

Πρόταση ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ Περί τροποποίησης της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ όσον αφορά το ειδικό καθεστώς των πρακτορείων ταξιδίων

(υποβληθείσα από την Επιτροπή)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Εισαγωγη

Το 1977, όταν εγκρίθηκε η έκτη οδηγία για τον ΦΠΑ [1], θεσπίστηκε ειδικό καθεστώς για τα πρακτορεία ταξιδίων και για τους οργανωτές περιηγήσεων.

[1] ΕΕ L 145 της 13.6.1977, σελ.1.

Αυτό το ειδικό καθεστώς δημιουργήθηκε λόγω της ειδικής φύσης του επαγγέλματος. Πρέπει να ληφθεί εξαρχής υπόψη ότι οι υπηρεσίες που προσφέρονται από πρακτορεία ταξιδίων και από οργανωτές περιηγήσεων συνίστανται συνήθως σε «πακέτα» υπηρεσιών και συγκεκριμένα στη μεταφορά και διαμονή, που παρέχονται είτε εντός είτε εκτός της επικράτειας του κράτους μέλους στο οποίο βρίσκεται η έδρα της επιχείρησης ή στον τόπο της σταθερής εγκατάστασής της. Η εφαρμογή των συνήθων κανόνων όσον αφορά τον τόπο φορολόγησης, τη βάση επιβολής του φόρου και την έκπτωση του προηγουμένως καταβληθέντος φόρου θα συνεπαγόταν, λόγω του περίπλοκου των υπηρεσιών και των τόπων όπου παρέχονται, πρακτικές δυσκολίες για τις επιχειρήσεις αυτές, με αποτέλεσμα την παρακώλυση της λειτουργίας τους. Για την προσαρμογή των υφισταμένων κανόνων στην ειδική φύση των δραστηριοτήτων αυτών, η κοινοτική νομοθεσία θέσπισε ένα ειδικό καθεστώς ΦΠΑ στο άρθρο 26 της έκτης οδηγίας.

Το καθεστώς αυτό ισχύει για πρακτορεία των οποίων οι υπηρεσίες περιλαμβάνουν στοιχεία όπως είναι η διαμονή σε ξενοδοχείο και η μεταφορά, που έχουν αγοράσει από τρίτους και που πωλούν κατόπιν επ' ονόματί τους, σε ταξιδιώτες. Όλες οι πράξεις που πραγματοποιούνται από το πρακτορείο ταξιδίων για ένα ταξίδι θεωρούνται ως μια μοναδική παροχή υπηρεσίας. Ως βάση επιβολής του φόρου θεωρείται το περιθώριο κέρδους του πρακτορείου ταξιδίων κατά την παροχή ενός οργανωμένου ταξιδιού. Το πρακτορείο ταξιδίων που εφαρμόζει αυτό το καθεστώς περιθωρίου κέρδους δεν δικαιούται να αφαιρέσει τον προηγουμένως καταβληθέντα ΦΠΑ για πράξεις με τις οποίες επιφορτίζεται και από τις οποίες ωφελείται άμεσα ο ταξιδιώτης. Ως τόπος φορολόγησης για τις υπηρεσίες των πρακτορείων ταξιδίων θεωρείται η έδρα της οικονομικής δραστηριότητος του παρέχοντος τις υπηρεσίες ή της μόνιμης εγκατάστασής του από την οποία παρέχονται οι υπηρεσίες, ελλείψει δε τούτων, ο τόπος της κατοικίας η συνήθους διαμονής του.

Ο πρώτος στόχος αυτού του ειδικού καθεστώτος ήταν η απλοποίηση των κοινοτικών κανόνων ΦΠΑ για τις εν λόγω παροχές. Όταν το πρακτορείο ταξιδίων αγοράζει υπηρεσίες από άλλους προμηθευτές, τις συγκεντρώνει σε ένα πακέτο και τις μεταπωλεί εν συνεχεία στον ταξιδιώτη, επ' ονόματι και για λογαριασμό του, οι διατάξεις αυτού του ειδικού καθεστώτος εξασφαλίζουν την αποφυγή της πολλαπλής εγγραφής του πρακτορείου ταξιδίων για σκοπούς που αφορούν την καταβολή του ΦΠΑ στα διάφορα κράτη μέλη από τα οποία παρέχονται οι υπηρεσίες.

Ο δεύτερος στόχος αυτού του ειδικού καθεστώτος είναι η διανομή των εσόδων του ΦΠΑ μεταξύ των κρατών μελών. Το ειδικό καθεστώς θεσπίστηκε με στόχο την εξασφάλιση της χορήγησης των εσόδων του ΦΠΑ στο κράτος μέλος όπου τελικά λαμβάνει χώρα η κατανάλωση κάθε μεμονωμένης υπηρεσίας. Πράγματι, η λειτουργία του καθεστώτος που προβλέπεται βάσει του άρθρου 26 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ πρέπει να εξασφαλίζει ότι τα έσοδα από τον ΦΠΑ σε υπηρεσίες που έχουν παρασχεθεί κατά τη διάρκεια του ταξιδιού - π.χ. για ξενοδοχείο, εστιατόριο, μεταφορές - αποδίδονται στο κράτος μέλος όπου έχουν παρασχεθεί οι υπηρεσίες, ενώ ο ΦΠΑ επί του περιθωρίου κέρδους των πρακτορείων ταξιδίων αποδίδεται στο κράτος μέλος όπου είναι εγκατεστημένο το πρακτορείο. Καθώς μια από τις βασικές αρχές του ΦΠΑ είναι ότι αποτελεί φόρο κατανάλωσης, το ειδικό αυτό καθεστώς στο σύνολό του αναπτύχθηκε κατά τρόπον ώστε να επιτευχθεί καλύτερα ο στόχος αυτός.

Στην πράξη ωστόσο δεν υφίσταται πραγματικά μια ενιαία εφαρμογή αυτού του ειδικού καθεστώτος από τα κράτη μέλη. Το άρθρο 28(3)(α) και το παράρτημα E (15) της έκτης οδηγίας ΦΠΑ επιτρέπουν στα κράτη μέλη να εξακολουθούν να φορολογούν πράξεις που λαμβάνουν χώρα εκτός της ΕΕ ενώ το άρθρο 28(3)(ζ) επιτρέπει στα κράτη μέλη να απαλλάσσουν τις πράξεις αυτές χωρίς δικαίωμα έκπτωσης των προηγουμένως καταβληθέντων φόρων. Επιπλέον, το άρθρο 28(3)(β) και το παράρτημα ΣΤ´ (27) επιτρέπουν στα κράτη μέλη να εξακολουθούν να απαλλάσσουν την παροχή υπηρεσιών εντός της Κοινότητας από πρακτορεία ταξιδίων ή οργανωτές περιηγήσεων.

Τέλος, βάσει της διαδικασίας που προβλέπεται στο άρθρο 27(1-4) της έκτης οδηγίας ΦΠΑ, ένα κράτος μέλος κοινοποίησε [2] στην Επιτροπή ένα ειδικό μέτρο απλοποίησης που θα του επέτρεπε να εφαρμόζει διαφορετικούς κανόνες από τα άρθρα 26 και 28 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ. Η Επιτροπή κοινοποίησε [3] σε όλα τα κράτη μέλη το προτεινόμενο μέτρο και εφόσον δεν εκδηλώθηκε καμιά επίσημη αντίδραση εντός της σχετικής προθεσμίας, το εν λόγω μέτρο απλοποίησης έγινε δεκτό στις 19 Δεκεμβρίου 1978.

[2] Επιστολή της 13ης Σεπτεμβρίου 1978.

[3] Επιστολή της 19ης Οκτωβρίου 1978.

2. Προβληματα που συναντηθηκαν

Πρέπει να αναφερθεί ότι αυτό το ειδικό καθεστώς υφίσταται από το 1977, όταν εγκρίθηκε η έκτη οδηγία ΦΠΑ, δηλαδή σε μια περίοδο κατά την οποία ο τουριστικός κλάδος ήταν πολύ πιο συγκεντρωμένος γύρω από τα πρακτορεία από ό,τι σήμερα. Η πλειονότητα των οργανωμένων ταξιδιών πωλούνταν άμεσα από τον οργανωτή ή από το πρακτορείο ταξιδίων στον ταξιδιώτη. Σήμερα η κατάσταση αυτή έχει αλλάξει ριζικά. Το σύνολο του κλάδου είναι πολύ πιο εξειδικευμένο και συμμετέχουν σε αυτόν περισσότεροι οργανωτές. Μια από τις συνέπειες των προηγούμενων είναι ότι τα οργανωμένα ταξίδια δεν πωλούνται πλέον, μόνον, απευθείας, στους ταξιδιώτες αλλά και σε άλλα πρακτορεία και οργανωτές περιηγήσεων.

Η αγορά των διοργανωτών ταξιδίων χαρακτηρίζεται από αυξημένη συγκέντρωση της αγοράς και από μια κάθετη ενσωμάτωση. Οι 6 μεγαλύτεροι μέτοχοι της αγοράς είναι υπεύθυνοι για το 18% της απασχόλησης και για το 33% των πωλήσεων. Οι κάθετα ενσωματωμένες ομάδες συμπεριλαμβάνουν πρακτορεία ταξιδίων, τη διοργάνωση περιηγήσεων, τις αερογραμμές, τα εισερχόμενα πρακτορεία και τη στέγη. Η συγκέντρωση της αγοράς και η κάθετη ενσωμάτωση των μεγάλων τουριστικών σωματείων δημιουργούν έναν αμείλικτο ανταγωνισμό ως προς το κόστος.

Έτσι, οι διοργανωτές περιηγήσεων ασκούν πίεση στα περιθώρια κόστους των ανεξάρτητων πρακτορείων ταξιδίων. Ωστόσο, το 1998/99, τα κυριότερα μέσα πώλησης για τους διοργανωτές περιηγήσεων ήταν τα πρακτορεία ταξιδίων. Αυτά τα πρακτορεία είναι συνήθως μικρά ή μικροεταιρείες που απασχολούν από 5 έως 11 άτομα. Οι εναλλακτικές επιλογές που έχουν τα πρακτορεία για να αντιμετωπίσουν το αυξανόμενο κόστος του ανταγωνισμού και κατά να μειώσουν περαιτέρω, κατά συνέπεια, τα περιθώρια κόστους είναι η είσοδός τους σε συνεργασία με ανεξάρτητα πρακτορεία ταξιδίων, η είσοδός τους σε συμφωνίες δικαιόχρησης με διοργανωτές περιηγήσεων ή η εξειδίκευση των προϊόντων τους σε στοχοθετημένες αγορές. Συνεπώς, πολλά πρακτορεία ταξιδίων έχουν επιτύχει μια εξειδίκευση στα ταξίδια για επαγγελματικούς ή συνεδριακούς σκοπούς ή σκοπούς τόνωσης κινήτρων, όπου ο πελάτης σπάνια αποτελεί τον μέσο ταξιδιώτη ή παραθεριστή.

Η Επιτροπή έλαβε σειρά καταγγελιών από φορείς που δραστηριοποιούνται στον τουριστικό κλάδο, που επισημαίνουν ότι οι παροχές υπηρεσιών των πρακτορείων ταξιδίων έχουν διαφορετική μεταχείριση ανάλογα με το κράτος μέλος όπου αυτά ασκούν τις δραστηριότητές τους. Το πρόβλημα αυτό της διαφορετικής εφαρμογής του άρθρου 26 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ από τα κράτη μέλη τέθηκε σε συναντήσεις της επιτροπής ΦΠΑ. Το κρίσιμο ερώτημα ήταν εάν το ειδικό καθεστώς περιθωρίου για τα πρακτορεία ταξιδίων και τους οργανωτές περιηγήσεων μπορεί να εφαρμοστεί και σε περίπτωση που το «πακέτο» των υπηρεσιών προσφέρεται σε άλλο πρακτορείο ταξιδίων και όχι στον ταξιδιώτη. Βάσει της νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου [4], η Επιτροπή κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτό το καθεστώς περιθωρίου μπορεί να εφαρμοστεί μόνον όταν το πακέτο πωλείται στον ταξιδιώτη, δηλαδή στον τελικό καταναλωτή. Όταν το πακέτο πωλείται μεταξύ οργανωτών περιηγήσεων/πρακτορείων ταξιδιών, το καθεστώς περιθωρίου κέρδους δεν μπορεί να εφαρμοστεί και κάθε πράξη πρέπει να φορολογηθεί ξεχωριστά σύμφωνα με τις συναφείς διατάξεις που καθορίζουν τον τόπο παροχής υπηρεσίας.

[4] Υπόθεση C-163/91, Fiscal group Beheersmaatschappij Van Ginkel Waddinxveen BV, Reis- en Passagebureau Van Ginkel BV και Inspecteur der Omzetbelasting te Utrecht περί της ερμηνείας του άρθρου 26 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ (ΕΕ L 145,13.06.1977, σελ. 1).

Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων αυτών διαπιστώθηκε εκ νέου ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν το άρθρο 26 κατά πολύ διαφορετικό τρόπο, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε διπλή φορολόγηση. Δημιουργεί επίσης ανταγωνιστικά μειονεκτήματα για εταιρείες που είναι εγκατεστημένες σε κράτη μέλη που εφαρμόζουν το καθεστώς περιθωρίου κέρδους μόνον όταν το πακέτο πωλείται στον ταξιδιώτη, έναντι ανταγωνιστών που είναι εγκατεστημένοι σε κράτη μέλη που έχουν μια πιο ευέλικτη προσέγγιση.

Επιπλέον, σε ορισμένες περιπτώσεις, η εφαρμογή του καθεστώτος περιθωρίου κέρδους δεν διασφαλίζει πλέον τη δίκαιη κατανομή των εσόδων μεταξύ των κρατών μελών, που αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους για την εισαγωγή αυτού του ειδικού καθεστώτος. Για το λόγο αυτό, ορισμένα κράτη μέλη υποστηρίζουν μια διαφορετική ερμηνεία του άρθρου 26, βάσει της οποίας το καθεστώς περιθωρίου κέρδους πρέπει να ισχύει και όταν ένα οργανωμένο ταξίδι πωλείται μεταξύ οργανωτών περιηγήσεων/πρακτορείων ταξιδίων. Επιπλέον, η ερμηνεία αυτή θα μείωνε το βάρος για την επιχείρηση καθώς οι οργανωτές περιηγήσεων/τα πρακτορεία ταξιδίων δεν θα υποχρεούνταν πλέον να εγγράφονται για την καταβολή του ΦΠΑ σε όλα τα κράτη μέλη όπου παρέχουν αγαθά ή υπηρεσίες που αποτελούν μέρος ενός πακέτου που δεν πωλείται απευθείας στον ταξιδιώτη.

Πολλά κράτη μέλη έθεσαν επίσης το θέμα των επαγγελματικών ταξιδιών και το πρόβλημα που προκαλεί στις επιχειρήσεις που είναι, στην πραγματικότητα, οι τελικοί καταναλωτές των ταξιδιωτικών πακέτων, καθώς δεν θα είναι σε θέση, βάσει των νέων διατάξεων του άρθρου 26, να εκπίπτουν το υπόλοιπο μέρος του προηγουμένως καταβληθέντος ΦΠΑ. Όταν ζητήσουν ένα οργανωμένο ταξίδι από ένα πρακτορείο ταξιδιών θα επιβαρυνθούν με μια τιμή που θα περιλαμβάνει τον ΦΠΑ και συνεπώς η εταιρεία αυτή δεν θα είναι σε θέση να εκπίπτει αυτό το ποσό ΦΠΑ, μολονότι το εν λόγω οργανωμένο ταξίδι προορίζεται για επαγγελματικούς σκοπούς. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα τη λήψη ΦΠΑ ο οποίος έχει καταβληθεί στο ενδιάμεσο στάδιο κατανάλωσης, κάτι που αντίκειται στη βασική αρχή της ουδετερότητας του κοινοτικού συστήματος ΦΠΑ.

Τέλος, η Επιτροπή, γνωρίζει ότι, με την αυξημένη χρήση του Internet ως μέσου πώλησης, τα πρακτορεία ταξιδίων, οι τουριστικές υπηρεσίες, οι ταξιδιωτικοί πράκτορες ή οι οργανωτές περιηγήσεων που είναι εγκατεστημένοι σε τρίτες χώρες, παρεμβαίνουν ολοένα και περισσότερο στην παροχή οργανωμένων ταξιδιών. Αυτό οδηγεί σε σαφή στρέβλωση του ανταγωνισμού καθώς, βάσει των υφιστάμενων κανόνων στον εν λόγω τομέα, ένα οργανωμένο ταξίδι φορολογείται βάσει του καθεστώτος περιθωρίου κέρδους όταν παρέχεται από έναν οργανωτή περιηγήσεων που είναι εγκαταστημένος στην ΕΕ αλλά δεν φορολογείται όταν παρέχεται από έναν οργανωτή περιηγήσεων που είναι εγκαταστημένος σε μια τρίτη χώρα εφόσον ως τόπος παροχής της υπηρεσίας θεωρείται η τρίτη χώρα.

3. Στοχοσ

Λόγω των προβλημάτων αυτών, που προκύπτουν εν μέρει λόγω αλλαγών στα επιχειρηματικά πρότυπα και στην τεχνολογία και εν μέρει λόγω διαφορετικών πρακτικών που ακολουθούνται από τα κράτη μέλη και συνεκτιμώντας τους συνολικούς στόχους αυτού του ειδικού καθεστώτος, η Επιτροπή αποφάσισε να εισαγάγει την τροποποίηση του άρθρου 26, ως στοιχείο της νέας στρατηγικής της για το ΦΠΑ [5]. Αυτό στοχεύει στην απλοποίηση, στον εκσυγχρονισμό και στην πιο ομοιόμορφη εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας περί ΦΠΑ.

[5] Ανακοίνωση της Επιτροπής στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - «μια στρατηγική για τη βελτίωση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών» (COM(2000) 348 τελικό της 7.6.2000).

Ο εκσυγχρονισμός είναι απαραίτητος σε αυτόν τον συγκεκριμένο τομέα λόγω της σημερινής εξέλιξης του ηλεκτρονικού εμπορίου και της αυξανόμενης χρήσης του μέσου αυτού στον τουριστικό τομέα. Παρομοίως, χρειάζεται μια πιο ομοιόμορφη εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος περιθωρίου κέρδους στην ΕΕ για τα πρακτορεία ταξιδίων ώστε να αντιμετωπιστούν οι κύριες ανησυχίες του κλάδου, οι καταγγελίες του οποίου υπογράμμισαν τη στρέβλωση του ανταγωνισμού που προκύπτει ως αποτέλεσμα της διαφορετικής εφαρμογής του άρθρου 26 από τα κράτη μέλη.

Συνεπώς, στόχος της παρούσας πρότασης είναι η εξασφάλιση της πιο ομοιόμορφης εφαρμογής επεκτείνοντας το φάσμα του ειδικού καθεστώτος ώστε να καλύπτει τις παροχές οργανωμένων ταξιδιών σε όλους τους πελάτες και την κατάργηση των διαφόρων παρεκκλίσεων που συνδέονται με τις παροχές αυτές. Η πρόταση στοχεύει επίσης στην εξάλειψη της στρέβλωσης του ανταγωνισμού εις βάρος οργανωτών περιηγήσεων που είναι εγκατεστημένοι στην ΕΕ, κάτι που εμφανίζεται ολοένα και πιο συχνά λόγω της χρήσης της νέας τεχνολογίας στον κλάδο αυτό.

4. Προτεινομενεσ αλλαγεσ

4.1. Άρθρο 1 (1)

4.1.1. Άρθρο 26(1)

Η τελευταία πρόταση του σημερινού άρθρου 26(1) της έκτης οδηγίας ΦΠΑ αποσαφηνίζει ότι, για τους σκοπούς της εφαρμογής του ειδικού καθεστώτος, ως πρακτορεία ταξιδίων νοούνται και οι οργανωτές περιηγήσεων.

Ύστερα από ορισμένες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου [6] σχετικά με τα πρόσωπα που υπόκεινται ενδεχομένως στο φάσμα του ειδικού καθεστώτος περιθωρίου κέρδους για τα πρακτορεία ταξιδίων, κρίνεται χρήσιμη η αποσαφήνιση του φάσματος εφαρμογής του ειδικού καθεστώτος για τα πρακτορεία ταξιδίου. Το αποτέλεσμα αναμένεται να οδηγήσει στο να μην απαιτείται από έναν επιτηδευματία να διαθέτει άδεια πρακτορείου ταξιδίου για να είναι σε θέση, ή να υποχρεούται, να χρησιμοποιήσει τις διατάξεις του άρθρου 26. Επιπλέον, το Δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι το υποκείμενο σε φόρο πρόσωπο πρέπει να χρησιμοποιεί υπηρεσίες που του παρέχονται από τρίτους για να εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 26 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ. Έτσι, ένα πρακτορείο ταξιδίων που παρέχει υπηρεσίες απευθείας στους πελάτες του, και δεν αγοράζει την υπηρεσία αυτή για να την μεταπωλήσει, δεν καλύπτεται από το ειδικό καθεστώς περιθωρίου κέρδους.

[6] Συνεκδικαθείσες υποθέσεις C-308/96 και C-94/97, T.P. Madgett και R.M. Baldwin κατά Commissioners of Customs and Excise περί της ερμηνείας του άρθρου 26 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ 77/388/ΕΟΚ (ΕΕ L 145, 13.06.1977, σελ.1) και η προαναφερόμενη υπόθεση C-163/91.

Καθώς η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου έχει ήδη αποσαφηνίσει τα θέματα αυτά, η Επιτροπή δεν κρίνει σκόπιμο να εμπλακεί σε μια προσπάθεια καθορισμού του τι νοείται ως πρακτορείο ταξιδίων για την εφαρμογή του άρθρου 26. Στην πραγματικότητα, κάθε υποκείμενο σε φόρο πρόσωπο που πωλεί ταξιδιωτικές υπηρεσίες επ'ονόματί του και χρησιμοποιεί τις παροχές και υπηρεσίες άλλων υποκείμενων σε φόρο προσώπων για την παροχή αυτών, πρέπει να θεωρείται ότι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 26 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ.

Όλες οι άλλες περιπτώσεις, στις οποίες το πρακτορείο ταξιδίων λειτουργεί απλώς ως μεσάζων, δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής αυτού του ειδικού καθεστώτος. Οι υπηρεσίες αυτές πρέπει να φορολογούνται σύμφωνα με τους συνήθεις κανόνες ΦΠΑ για τη φορολόγηση υπηρεσιών των μεσαζόντων.

Ωστόσο, για την ικανοποίηση των αιτημάτων για αποσαφήνιση που εκφράστηκαν από πολλά κράτη μέλη, η Επιτροπή πρότεινε την προσαρμογή της περιγραφής των προσώπων που εμπίπτουν στο φάσμα αυτού του ειδικού καθεστώτος στο άρθρο 26(1).

4.1.2. Άρθρο 26(2)

4.1.2.1. Ο πελάτης του πρακτορείου ταξιδίου

Όπως προαναφέρθηκε, ένα από τα κυριότερα προβλήματα που τέθηκαν τόσο από τα κράτη μέλη όσο και από πρακτορεία ταξιδίων είναι το γεγονός ότι το καθεστώς μπορούσε να εφαρμοστεί αυστηρά μόνον σε περίπτωση πώλησης της ταξιδιωτικής υπηρεσίας σε ταξιδιώτη. Ο κανόνας αυτός ήταν προσαρμοσμένος στην κατάσταση που επικρατούσε στην αγορά το 1977, όταν τα οργανωμένα ταξίδια πωλούνταν κυρίως απευθείας από το πρακτορείο στον ταξιδιώτη. Σήμερα η κατάσταση έχει αλλάξει σε μεγάλο βαθμό. Εργάζονται περισσότερα άτομα στον κλάδο και η παροχή οργανωμένων ταξιδιών είναι πιο κερματισμένη από ό,τι το 1977. Συνεπώς, ολοένα και περισσότερες ταξιδιωτικές υπηρεσίες παρέχονται, είτε σε άλλα πρακτορεία ταξιδίων είτε σε άλλα υποκείμενα σε φόρο πρόσωπα που χρησιμοποιούν τις ταξιδιωτικές υπηρεσίες ως κίνητρο για το προσωπικό τους ή στο πλαίσιο των δραστηριοτήτων της επιχείρησής τους, όπως π.χ. για σεμινάρια.

Η σημερινή κατάσταση, στην οποία το ειδικό καθεστώς δεν ισχύει όταν η ταξιδιωτική υπηρεσία πωλείται σε πρόσωπο άλλο από τον ταξιδιώτη, δεν εγγυάται πλέον την απόδοση των εσόδων ΦΠΑ στο κράτος μέλος όπου καταναλώνεται η υπηρεσία. Όταν ένα πρακτορείο ταξιδίων πωλεί ένα οργανωμένο ταξίδι σε άλλο πρακτορείο ταξιδίων, πρέπει να εφαρμόζονται οι συνήθεις κανόνες φορολόγησης. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είναι σε θέση να αφαιρέσει τον προηγουμένως καταβληθέντα ΦΠΑ που κατέβαλε στους προμηθευτές του και να επιβάλλει ΦΠΑ στο κράτος μέλος όπου είναι εγκατεστημένος, επί της συνολικής τιμής του οργανωμένου ταξιδιού που μεταπωλεί έπειτα σε δεύτερο πρακτορείο ταξιδίων. Στην περίπτωση αυτή τα έσοδα ΦΠΑ από τις αρχικές υπηρεσίες (π.χ. από τη διαμονή σε ξενοδοχείο) δεν αποδίδονται πλέον στα κράτη μέλη όπου καταναλώνονται οι διάφορες υπηρεσίες, αλλά ανακατευθύνονται στο κράτος μέλος όπου είναι εγκατεστημένο το πρακτορείο ταξιδίων.

Για την αποφυγή της κατάστασης αυτής, πολλά κράτη μέλη που διαθέτουν μεγάλο τουριστικό κλάδο εφαρμόζουν μια διαφορετική ερμηνεία του παρόντος άρθρου και επεκτείνουν το πεδίο εφαρμογής του ειδικού καθεστώτος στην παροχή ταξιδιωτικών υπηρεσιών από πρακτορεία ταξιδίων σε πελάτες εκτός των ταξιδιωτών. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι αρχικοί στόχοι του καθεστώτος αυτού, η απλοποίηση και η φορολόγηση στο κράτος μέλος κατανάλωσης, εκπληρούνται καλύτερα.

Ωστόσο, αυτό οδηγεί σε διαφορετικές εφαρμογές του ειδικού καθεστώτος εντός της Κοινότητας, δηλαδή σε μια κατάσταση που δεν είναι συμβατή με την ίδια τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς και στρεβλώνει τον ανταγωνισμό μεταξύ επιτηδευματιών εγκατεστημένων σε διαφορετικά κράτη μέλη. Αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη και συνεπώς η Επιτροπή προτείνει την τροποποίηση της πρώτης πρότασης του άρθρου 26(2) διαγράφοντας τις λέξεις «προς τον ταξιδιώτη».

Ως συνέπεια των προαναφερομένων, διευρύνεται ουσιαστικά το πεδίο εφαρμογής του ειδικού καθεστώτος. Σε αυτή την τροποποιημένη έκδοση, το ειδικό καθεστώς πρέπει να εφαρμοστεί για όλες τις υπηρεσίες που παρέχονται από πρακτορεία ταξιδίων βάσει των όρων που αναφέρονται στο άρθρο 26(1), ανεξάρτητα από τη φύση του πελάτη (ιδιώτης, φορολογούμενος, επιχείρηση, άλλα πρακτορεία ταξιδίων, κλπ.).

4.1.2.2. Πρακτορείο ταξιδίων εγκατεστημένο εκτός ΕΕ

Η σημερινή κατάσταση της αγοράς έχει εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που οι σημαντικότεροι οργανωτές περιηγήσεων έχουν δημιουργήσει υποκαταστήματα σε χώρες εκτός της ΕΕ και παρέχουν οργανωμένα ταξίδια από τα υποκαταστήματα αυτά σε τρίτες χώρες με στόχο την αποφυγή της φορολόγησης στην ΕΕ. Η κατάσταση αυτή προκαλεί στρέβλωση του ανταγωνισμού για τα μικρότερα πρακτορεία ταξιδίων που δεν διαθέτουν τους απαραίτητους πόρους για τη δημιουργία υποκαταστημάτων σε τρίτες χώρες. Επιπλέον, είναι απαράδεκτο το να μην καταβάλλεται ο φόρος κατανάλωσης στην ΕΕ απλώς λόγω της εγκατάστασης υποκαταστήματος σε τρίτη χώρα.

Είναι σαφές ότι η παροχή ενός οργανωμένου ταξιδιού που πραγματοποιείται στην ΕΕ, σε έναν πελάτη που είναι επίσης εγκατεστημένος στην ΕΕ, πρέπει να φορολογείται στην ΕΕ. Συνεπώς, η Επιτροπή προτείνει ο τόπος παροχής υπηρεσίας για τις ταξιδιωτικές υπηρεσίες που παρέχονται από προμηθευτές εγκατεστημένους σε τρίτες χώρες σε πελάτες εγκατεστημένους στην ΕΕ να αλλάξει και να γίνει το κράτος μέλος όπου ο πελάτης έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητας ή της μόνιμης εγκαταστάσεώς του από την οποία παρέχονται οι υπηρεσίες, ελλείψει δε τούτων, τον τόπο της κατοικίας η της συνήθους διαμονής του. Η διάταξη αυτή θα κάλυπτε μόνον οργανωμένα ταξίδια που πραγματοποιούνται στην ΕΕ και που παρέχονται σε πελάτες εγκαταστημένους στην ΕΕ.

Ο κανόνας αυτός εξάλλου πρέπει να εφαρμόζεται ανεξαρτήτως από το εάν ο πελάτης υπόκειται σε φορολόγηση ή όχι.

Για την επίτευξη του αποτελέσματος αυτού η Επιτροπή πρότεινε την εισαγωγή ειδικής διάταξης στο άρθρο 26(2), ύστερα από τη δεύτερη πρόταση, με στόχο την τροποποίηση του τόπου φορολόγησης για τις υπηρεσίες αυτές.

4.1.3. Άρθρο 26(3)

Βάσει του άρθρου 26α της έκτης οδηγίας ΦΠΑ άλλο ένα ειδικό καθεστώς για τη φορολόγηση του περιθωρίου κέρδους θεσπίστηκε το 1994 για τα μεταχειρισμένα αγαθά και για τα αντικείμενα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας [7]. Στο άρθρο αυτό υπάρχει ορισμός της βάσης επιβολής του φόρου και του τρόπου με τον οποίο πρέπει να υπολογίζεται το κέρδος.

[7] Οδηγία του Συμβουλίου 94/5/Ευρωπαϊκή Επιτροπή της 14ης Φεβρουαρίου 1994 για τη συμπλήρωση του κοινού συστήματος φόρου προστιθέμενης αξίας και για την τροποποίηση της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ - ειδικό καθεστώς που εφαρμόζεται στα μεταχειρισμένα αγαθά και στα αντικείμενα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας (ΕΕ L60 της 3.3.1994, σελ.16).

Πολλά κράτη μέλη εξήγησαν ότι συνάντησαν δυσκολίες στον καθορισμό τη βάσης επιβολής του φόρου που αναφέρεται στο άρθρο 26. Συνεπώς η Επιτροπή προτείνει ο ορισμός της βάσης επιβολής του φόρου στο παρόν άρθρο να τροποποιηθεί βάσει της διατύπωσης που υπάρχει στο άρθρο 26α για το καθεστώς που αφορά τα μεταχειρισμένα αγαθά. Αυτός ο προτεινόμενος νέος ορισμός, που είναι πιο λεπτομερής, συμπεριλαμβάνεται σε μια νέα παράγραφο 3 του άρθρου 26. Το πρώτο άρθρο ορίζει το περιθώριο κέρδους ως τη διαφορά μεταξύ της τιμής πώλησης και του πραγματικού κόστους της υπηρεσίας και κατόπιν ορίζει την τιμή πώλησης και το πραγματικό κόστος.

4.1.4. Άρθρο 26(4)

Προκειμένου να απλοποιηθεί το σύστημα, η Επιτροπή προτείνει επίσης την εισαγωγή της δυνατότητας για τα κράτη μέλη να επιτρέπουν στα πρακτορεία ταξιδίων να υπολογίζουν ένα ενιαίο περιθώριο κέρδους για όλες τις προσφορές οργανωμένων ταξιδιών κατά τη διάρκεια μιας ορισμένης περιόδου. Το άρθρο 26α (B)(10) της έκτης οδηγίας ΦΠΑ προβλέπει μια παρόμοια δυνατότητα για φορολογούμενους εμπόρους που εφαρμόζουν καθεστώς περιθωρίου κέρδους για μεταχειρισμένα αγαθά. Πολλά κράτη μέλη ανάφεραν ότι θα ήταν χρήσιμο να επιτρέπεται η δυνατότητα αυτή για πρακτορεία ταξιδίων ή για οργανωτές περιηγήσεων που καλύπτονται από το ειδικό καθεστώς του άρθρου 26. Αυτό ισχύει κυρίως επειδή στον τουριστικό κλάδο υπάρχει συχνά κενό μεταξύ της περιόδου πώλησης του οργανωμένου ταξιδιού από τον πράκτορα και της ημερομηνίας στην οποία λαμβάνει τα τιμολόγια από τους υποκείμενους σε φόρο προμηθευτές, που καθιστά πολύ δύσκολο γι' αυτόν τον καθορισμό του περιθωρίου κέρδους ξεχωριστά για κάθε οργανωμένο ταξίδι που πωλεί.

Για τον λόγο αυτόν η Επιτροπή προτείνει να εισαχθεί νέα παράγραφος 4 στο άρθρο 26 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ, ώστε να δοθεί στα κράτη μέλη η δυνατότητα να επιτρέπουν στα πρακτορεία ταξιδιών να υπολογίζουν ένα συνολικό περιθώριο κέρδους για συγκεκριμένη περίοδο. Η νέα παράγραφος που προτείνεται ορίζει επίσης τους κανόνες ως προς το πώς πρέπει να υπολογίζεται αυτό το συνολικό περιθώριο κέρδους, δηλαδή ως η διαφορά, κατά τη διάρκεια μιας ορισμένης περιόδου, μεταξύ όλων των προμηθειών από ένα πρακτορείο ταξιδίων και όλων των αγορών αγαθών και υπηρεσιών από τον ταξιδιωτικό πράκτορα κατά την ίδια περίοδο.

4.1.5. Άρθρο 26(5)

Το πρώην άρθρο 26(3) της έκτης οδηγίας ΦΠΑ μετονομάζεται σε άρθρο 26(5) αλλά παραμένει το ίδιο.

Όταν ένας ταξιδιωτικός πράκτορας, εγκατεστημένος στην Κοινότητα, προμηθεύει ένα οργανωμένο ταξίδι, τα κυριότερα μέρη του οποίου πραγματοποιούνται εκτός της Κοινότητας, ο ταξιδιωτικός πράκτορας θεωρείται ότι ενεργεί απλώς ως μεσάζων επ' ονόματι του ταξιδιώτη. Στην περίπτωση αυτή θεωρείται ότι προμηθεύει μια υπηρεσία που πραγματοποιείται στην Κοινότητα, η οποία όμως απαλλάσσεται, με το δικαίωμα έκπτωσης του προηγουμένως καταβληθέντος ΦΠΑ βάσει το άρθρου 15(14) της έκτης οδηγίας ΦΠΑ.

Εάν το οργανωμένο ταξίδι πραγματοποιείται εν μέρει στην Κοινότητα και εν μέρει εκτός Κοινότητας, μόνον το μέρος του ταξιδιού που πραγματοποιείται εκτός Κοινότητας απαλλάσσεται, με το δικαίωμα έκπτωσης του προηγουμένως καταβληθέντος ΦΠΑ, ενώ το μέρος της διαδρομής που πραγματοποιείται στην Κοινότητα πρέπει να φορολογηθεί βάσει του καθεστώτος περιθωρίου που προβλέπει το άρθρο 26.

Παρομοίως, εάν ο οργανωτής περιηγήσεων είναι εγκατεστημένος εκτός Κοινότητας και προμηθεύει οργανωμένο ταξίδι που πραγματοποιείται εν μέρει στην Κοινότητα σε πελάτη εγκατεστημένο στην Κοινότητα, καλύπτεται από το ειδικό καθεστώς του άρθρου 26 για εκείνο το μέρος της περιήγησης που πραγματοποιείται εντός της Κοινότητας.

4.1.6. Άρθρο 26(6)

Το πρώην άρθρο 26(4) της έκτης οδηγίας ΦΠΑ μετονομάζεται σε άρθρο 26(6). Η διάταξη αυτή ακυρώνει το δικαίωμα έκπτωσης του προηγουμένως καταβληθέντος ΦΠΑ ή της επιστροφής ΦΠΑ σε οποιοδήποτε κράτος μέλος για υπηρεσίες που έχουν αγοραστεί από ταξιδιωτικούς πράκτορες και έχουν προσφερθεί στους πελάτες τους.

Η μόνη τροποποίηση στο άρθρο αυτό είναι η αντικατάσταση της λέξης «ταξιδιώτης» από τη λέξη «πελάτης», όρος που χρησιμοποιείται σε όλο το νέο άρθρο 26 για την αποφυγή σύγχυσης με την προηγούμενη, πιο στενή εφαρμογή του καθεστώτος, όπου καλυπτόταν μόνον η παροχή υπηρεσιών στον ταξιδιώτη.

4.1.7. Άρθρο 26(7-9)

Ειδικότερα όταν το πρακτορείο ταξιδίων παρεμβαίνει στη διοργάνωση επαγγελματικών σεμιναρίων ή στην περίπτωση που μια εταιρεία προσφέρει οργανωμένα ταξίδια στους εργαζομένους της ως κίνητρο, η εφαρμογή του καθεστώτος περιθωρίου κέρδους μπορεί να οδηγήσει την εταιρεία στο να έλθει άμεσα σε επαφή με τον κάθε προμηθευτή ώστε να είναι κατόπιν σε θέση να αφαιρέσει αυτόν τον προηγουμένως καταβληθέντα ΦΠΑ αντί να απευθυνθεί σε πρακτορείο ταξιδίων που θα εκδώσει τιμολόγιο συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, περίπτωση κατά την οποία δεν επιτρέπεται στην εταιρεία να εκπέσει αυτόν τον προηγουμένως καταβληθέντα ΦΠΑ.

Βάσει των διατάξεων του άρθρου 26α, που αφορά το καθεστώς ειδικού περιθωρίου κέρδους για μεταχειρισμένα αγαθά, το πρόβλημα αυτό λύθηκε με την παροχή στον προμηθευτή της δυνατότητας να επιλέξει την εφαρμογή των κανονικών ρυθμίσεων για τον ΦΠΑ.

Πρέπει να προβλεφθεί μια παρόμοια λύση για το ειδικό καθεστώς για τα πρακτορεία ταξιδίων, μολονότι αυτό θα έχει ως συνέπεια κάποιες δυσκολίες για το ενδιαφερόμενο γραφείο ταξιδίων. Το πρακτορείο ταξιδίων το οποίο προμηθεύει ένα οργανωμένο ταξίδι σε μια εταιρεία και στο οποίο θα επιτρεπόταν να επιλέξει τις κανονικές ρυθμίσεις ΦΠΑ, θα έπρεπε να είναι εγγεγραμμένο σε κάθε κράτος μέλος όπου προσφέρει τις υπηρεσίες του, καθώς εθεωρείτο ότι παρέχει τις υπηρεσίες του ξεχωριστά. Πράττοντας κάτι τέτοιο, το πρακτορείο ταξιδίων θα ήταν σε θέση να ανακτήσει το μεγαλύτερο μέρος του προηγουμένως καταβληθέντος ΦΠΑ μέσω της επιστροφής του καταχωρημένου σε αυτά τα κράτη μέλη ΦΠΑ. Όταν δεν είναι εγγεγραμμένο για σκοπούς καταβολής του ΦΠΑ σε ένα κράτος μέλος όπου έχει καταβάλει τον ΦΠΑ, θα πρέπει να ζητήσει επιστροφή βάσει των διατάξεων της 8ης οδηγίας ΦΠΑ [8]. Αυτό συνεπάγεται ότι το κράτος μέλος σε κάποιες περιπτώσεις θα είναι υποχρεωμένο να επιστρέψει τον ΦΠΑ στο πρακτορείο ταξιδίων και σε κάποιες άλλες, θα του απαγορεύεται να το πράξει, όταν το ίδιο αυτό πρακτορείο λειτουργεί βάσει του ειδικού καθεστώτος περιθωρίου. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διοικητικές επιπλοκές καθώς, το κράτος που πρέπει να επιστρέψει τον προηγουμένως καταβληθέντα ΦΠΑ θα πρέπει να καθορίσει αν το εν λόγω πρακτορείο παρείχε τις υπηρεσίες του βάσει του καθεστώτος περιθωρίου που προβλέπεται βάσει του άρθρου 26, χωρίς το δικαίωμα έκπτωσης του προηγουμένως καταβληθέντος ΦΠΑ ή αν επέλεξε τη φορολόγηση της υπηρεσίας που πρόσφερε, οπότε πρέπει να του επιτραπεί η επιστροφή του προηγουμένως καταβληθέντος ΦΠΑ.

[8] Οδηγία του Συμβουλίου 79/1072/ΕΟΚ της 6ης Δεκεμβρίου 1979 περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών σχετικά με τους φόρους κύκλου εργασιών. Tρόπος επιστροφής του φόρου προστιθεμένης αξίας στους υποκειμένους στο φόρο οι οποίοι δεν είναι εγκατεστημένοι στο εσωτερικό της χώρας (ΕΕ L 331 της 27.12.1979, σελ.11).

Ωστόσο, σε περίπτωση που ένα πρακτορείο ταξιδίων δεν έχει τη δυνατότητα επιλογής της φορολόγησης βάσει των κανονικών διατάξεων ΦΠΑ, θα πρέπει να πωλεί βάσει του ειδικού καθεστώτος περιθωρίου κέρδους και ο φορολογούμενος πελάτης που χρησιμοποιεί την υπηρεσία αυτή για επαγγελματικούς λόγους, δεν θα μπορεί να εκπίπτει τον ΦΠΑ που συμπεριλαμβάνεται στη βάση επιβολής του φόρου της υπηρεσίας που του παρέχεται από το πρακτορείο ταξιδίων. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα η καταβολή του υπολειπόμενου ΦΠΑ να γίνεται στο στάδιο της ενδιάμεσης κατανάλωσης. Συνεπώς η Επιτροπή προτείνει την τροποποίηση του άρθρου 26 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ με την εισαγωγή της δυνατότητας για τα πρακτορεία ταξιδίων να επιλέγουν την εφαρμογή των κανονικών ρυθμίσεων ΦΠΑ.

4.2. Άρθρο 1(2)

Όταν τα πρακτορεία ταξιδίων λειτουργούν ως μεσάζοντες, δηλ. επ' ονόματι και για λογαριασμό του ταξιδιώτη, οι διατάξεις του άρθρου 26 της έκτης οδηγίας ΦΠΑ δεν ισχύουν. Αυτό συνεπάγεται ότι ισχύουν οι συνήθεις κανόνες που ισχύουν για τις υπηρεσίες που παρέχονται από μεσάζοντες. Ένας από αυτούς ορίζεται στο άρθρο 15(14) της έκτης οδηγίας ΦΠΑ. Ύστερα από την εισαγωγή της μεταβατικής ρύθμισης ΦΠΑ για το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών το 1993, η δεύτερη παράγραφος της διάταξης αυτής (που αποκλείει την απαλλαγή για την παροχή ενδιάμεσων υπηρεσιών που ισχύει στην περίπτωση που ένας ταξιδιώτης δέχεται υπηρεσίες που έχουν παρασχεθεί σε άλλα κράτη μέλη), φαίνεται ότι έχει χάσει το νόημά της. Συνεπώς η Επιτροπή πρότεινε τη διαγραφή της παραγράφου αυτής.

4.3. Άρθρο 1(3)

Για την εξασφάλιση μιας πιο ομοιόμορφης εφαρμογής εντός της Κοινότητας των κανόνων ΦΠΑ που ισχύουν για υπηρεσίες που έχουν παρασχεθεί από πρακτορεία ταξιδίων, η Επιτροπή προτείνει την κατάργηση της δυνατότητας που προσφέρεται στα κράτη μέλη βάσει του άρθρου 28(3)(ζ) της έκτης οδηγίας ΦΠΑ, να εξακολουθούν να απαλλάσσουν την παροχή υπηρεσιών που αναφέρονται στο πρώην άρθρο 26(3) της έκτης οδηγίας ΦΠΑ δίχως το δικαίωμα επιστροφής του προηγουμένως καταβληθέντος ΦΠΑ, αντί της απαλλαγής τους με το δικαίωμα της έκπτωσης του προηγουμένως καταβληθέντος ΦΠΑ.

4.4. Άρθρο 1(4-5)

Στο πλαίσιο των προτεινόμενων τροποποιήσεων του άρθρου 26 και με στόχο μια πιο ομοιόμορφη εφαρμογή, η Επιτροπή προτείνει και την κατάργηση των παρεκκλίσεων που προβλέπονται βάσει του άρθρου 28(3)(α) και του σημείου 15 του παραρτήματος E (που επιτρέπει στα κράτη μέλη να επιβάλλουν φόρους για τα ταξίδια εκτός Κοινότητας) και το άρθρο 28(3)(β) σημείο 27 του παραρτήματος ΣΤ´ (που επιτρέπει στα κράτη μέλη να εξαιρούν τα ταξίδια που έχουν πραγματοποιηθεί εντός της Κοινότητας) ώστε να επιτυγχάνεται η ισότιμη μεταχείριση των οργανωτών περιηγήσεων/πρακτορείων ταξιδίων σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

4.5. Άρθρο 2

Στο ίδιο πλαίσιο της πιο ομοιόμορφης εφαρμογής, η Επιτροπή προτείνει και την κατάργηση της παρέκκλισης που ορίζεται βάσει απόφασης του Συμβουλίου, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται βάσει των διατάξεων του άρθρου 27(1-4) της έκτης οδηγίας ΦΠΑ.

2002/0041 (CNS)

Πρόταση ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ Περί τροποποίησης της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ όσον αφορά το ειδικό καθεστώς των πρακτορείων ταξιδίων

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ,

Έχοντας υπόψη:

Τη συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 93,

την πρόταση της Επιτροπής [9][1],

[9] ΕΕ C ...,..., σελ....

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου [10],

[10] ΕΕ C ...,..., σελ....

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής [11],

[11] ΕΕ C ...,..., σελ....

Εκτιμώντας τα εξής:

(1) Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Επιτροπής στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο «μια νέα στρατηγική για τη βελτίωση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών» [12], ένας από τους τέσσερις στόχους για τη βελτίωση της λειτουργίας της εσωτερικής αγοράς βραχυπρόθεσμα είναι η πιο ενιαία εφαρμογή των κοινοτικών διατάξεων από τα κράτη μέλη.

[12] Ανακοίνωση από την Επιτροπή στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο - Στρατηγική που αποβλέπει στη βελτίωση του συστήματος ΦΠΑ στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (COM(2000)348 τελικό της 7.6.2000).

(2) Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν σήμερα διαφορετικές ερμηνείες του ειδικού καθεστώτος για τα πρακτορεία ταξιδίων, όπως ορίζεται στο άρθρο 26 της έκτης οδηγίας του Συμβουλίου 77/388/ΕΟΚ της 17ης Μαΐου 1977 περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών - κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση [13], όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2001/41/ΕΚ [14], με αποτέλεσμα τη διαφορετική εφαρμογή του καθεστώτος αυτού στα διάφορα κράτη μέλη και τη στρέβλωση του ανταγωνισμού για ορισμένους ταξιδιωτικούς πράκτορες.

[13] ΕΕ L 145, της 13.6.1977, σ.1.

[14] ΕΕ L 22, της 24.01.2001, σ.17 και διορθωτικό ΕΕ L 26, της 27.01.2001, σ.40.

(3) Ότι η επέκταση του πεδίου εφαρμογής του ώστε να συμπεριλαμβάνει όλες τις παροχές οργανωμένων ταξιδιών βάσει των διατάξεων του άρθρου 26 της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ θα οδηγήσει στην εξάλειψη των διαφορετικών ερμηνειών που δίνονται από τα κράτη μέλη στις υπηρεσίες που καλύπτονται από αυτό το ειδικό καθεστώς και θα εξασφαλίσει την καλύτερη επίτευξη του αρχικού στόχου της φορολόγησης στο κράτος μέλος κατανάλωσης.

(4) Ότι ένα παρόμοιο καθεστώς φορολόγησης του περιθωρίου κέρδους ορίζεται στο άρθρο 26α της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ που εφαρμόζεται στα μεταχειρισμένα αγαθά και στα αντικείμενα καλλιτεχνικής, συλλεκτικής ή αρχαιολογικής αξίας. Το άρθρο αυτό περιέχει λεπτομερείς ορισμούς για την αποσαφήνιση των ορισμών του άρθρου 26 και την απλοποίηση της εφαρμογής του ειδικού καθεστώτος για τα πρακτορεία ταξιδίων.

(5) Ότι λόγω της ειδικής φύσης των υπηρεσιών που παρέχονται από τα πρακτορεία ταξιδίων, που αγοράζουν διάφορες υπηρεσίες από τρίτους, τις συνθέτουν σε πακέτο οργανωμένου ταξιδιού και μεταπωλούν τα πακέτα αυτά, συχνά είναι πολύ δύσκολο για τα πρακτορεία να καθορίσουν το περιθώριο κέρδους τους για κάθε παροχή υπηρεσίας ξεχωριστά. Ένα σύστημα που θα τους επέτρεπε να υπολογίσουν ένα συνολικό περιθώριο κέρδους για μια ορισμένη χρονική περίοδο θα απλούστευε το σύστημα και θα έλυνε πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στον τομέα αυτόν.

(6) Ότι για παρόμοιους λόγους τα γραφεία ταξιδίων πρέπει να μπορούν να επιλέξουν τη δυνατότητα για εφαρμογή κανονικών ρυθμίσεων ΦΠΑ με στόχο τη διασφάλιση της αρχής της ουδετερότητας του ΦΠΑ.

(7) Ότι οι υφιστάμενες παρεκκλίσεις βάσει του άρθρου 28(3) και τα παραρτήματα E και ΣΤ´ πρέπει να καταργηθούν ώστε να επιτευχθεί η πιο ομοιόμορφη εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος για τα πρακτορεία ταξιδίων. Παρομοίως, τα άρθρα 28(3)(ζ) και 15(14) πρέπει να διαγραφούν καθώς επιτρέπουν και αυτά στα κράτη μέλη να εφαρμόζουν διαφορετικούς κανόνες για τη φορολόγηση των υπηρεσιών των πρακτορείων ταξιδίων.

(8) Η απόφαση του Συμβουλίου, ύστερα από αίτημα του Βασιλείου του Βελγίου της 13ης Σεπτεμβρίου 1978, που χορηγεί στο Βασίλειο του Βελγίου παρέκκλιση βάσει του άρθρου 27(1) πρέπει να καταργηθεί ώστε να εξασφαλιστεί η πιο εναρμονισμένη εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος των πρακτορείων ταξιδίων.

(9) Ότι, συνεπώς, η οδηγία 77/388/ΕΟΚ πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

Η οδηγία 77/388/ΕΟΚ τροποποιείται ως εξής:

(1) Το άρθρο 26 αντικαθίσταται από τα ακόλουθα:

«Άρθρο 26

ειδικό καθεστώς των πρακτορείων ταξιδίων

1. Τα Κράτη μέλη επιβάλλουν ειδικό καθεστώς φόρου προστιθεμένης αξίας στις πράξεις των πρακτορείων ταξιδίων σύμφωνα με το παρόν άρθρο, εφόσον τα πρακτορεία αυτά ενεργούν ιδίω ονόματι έναντι των ταξιδιωτών και εφόσον χρησιμοποιούν, για την πραγματοποίηση του ταξιδίου, παραδόσεις αγαθών και παροχές αγαθών και υπηρεσιών εκ μέρους άλλων υποκειμένων στον φόρο.

Το καθεστώς αυτό δεν θα ισχύσει για ταξιδιωτικούς πράκτορες που λειτουργούν μόνον ως μεσάζοντες υπόκεινται στο φόρο σύμφωνα με το άρθρο 11 A (3) (γ).

Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, οι ταξιδιωτικοί πράκτορες και κάθε άλλο υποκείμενο στο φόρο άτομο που παρέχει ταξιδιωτικές υπηρεσίες κατά τον ίδιο τρόπο θα θεωρείται ως ταξιδιωτικός πράκτορας.

2. Όλες οι πράξεις που πραγματοποιούνται από το πρακτορείο για την εκτέλεση του ταξιδίου βάσει των όρων που προβλέπονται στην παράγραφο 1 θεωρούνται ως μία ενιαία παροχή υπηρεσίας από το πρακτορείο ταξιδίων προς τον ταξιδιώτη. Αυτή η ενιαία υπηρεσία φορολογείται στο Κράτος μέλος, στο οποίο το πρακτορείο ταξιδίων έχει την έδρα της οικονομικής του δραστηριότητος ή μόνιμη εγκατάσταση, από την οποία προέβη στην παροχή των υπηρεσιών.

Όταν ο ταξιδιωτικός πράκτορας δεν είναι εγκατεστημένος στην Κοινότητα ή έχει τη μόνιμη εγκατάστασή του εκτός Κοινότητας από όπου η παρέχεται η υπηρεσία και παρέχει μια ταξιδιωτική υπηρεσία η οποία πραγματοποιείται και «καταναλώνεται» εντός Κοινότητας, η ενιαία υπηρεσία θα φορολογηθεί στον τόπο όπου ο πελάτης έχει εγκαταστήσει την επιχείρησή του ή έχει τη μόνιμη επιχείρησή του στην οποία παρέχεται η υπηρεσία ή, απουσία ενός τέτοιου τόπου, τον τόπο όπου έχει τη μόνιμη διεύθυνσή του ή όπου κατοικεί συν.

3. Βάση επιβολής του φόρου της ενιαίας παροχής υπηρεσίας από το πρακτορείο ταξιδίων θα είναι το περιθώριο κέρδους που επιτυγχάνεται από το πρακτορείο ταξιδίων, μετά την αφαίρεση του φόρου προστιθέμενης αξίας που συμπεριλαμβάνεται στο περιθώριο κέρδους. Αυτό το περιθώριο κέρδους θα ισούται με τη διαφορά μεταξύ της τιμής πώλησης που επιβάλλει το πρακτορείο ταξιδίων για ένα οργανωμένο ταξίδι και του πραγματικού κόστους του οργανωμένου ταξιδιού για το πρακτορείο ταξιδίων. Για τους σκοπούς της παρούσας παραγράφου, θα ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

α) Ως τιμή πώλησης νοείται ο,τιδήποτε αποτελεί την αμοιβή που έχει λάβει ή που πρόκειται να λάβει το πρακτορείο ταξιδίων από τον πελάτη του ή από τρίτους, συμπεριλαμβανομένων των επιδοτήσεων που συνδέονται άμεσα με τη συναλλαγή αυτήν, των φόρων, δασμών, εισφορών και τελών καθώς και παρεπόμενων εξόδων όπως είναι το κόστος της προμήθειας και της ασφάλειας που επιβάλλει το πρακτορείο ταξιδίων στους πελάτες του, εκτός όμως των ποσών που αναφέρονται στο άρθρο 11 (A) (3),

β) Ως πραγματικό κόστος του οργανωμένου ταξιδιού νοείται ο,τιδήποτε αποτελεί την αμοιβή που ορίζεται στο πρώτο εδάφιο, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, η οποία εισπράττεται ή πρόκειται να εισπραχθεί από το πρακτορείο ταξιδίων από τους υποκείμενους στο φόρο προμηθευτές του, για τις προμήθειες και τις υπηρεσίες που του έχουν παρασχεθεί, όταν οι πράξεις αυτές [για το άμεσο όφελος του πελάτη, εξαιρουμένων των γενικών εξόδων] χρησιμοποιούνται για τη σύνθεση του πακέτου ταξιδίου.

4. Προκειμένου να απλοποιηθεί η διαδικασία εισπράξεως του φόρου και σύμφωνα με τη διαβούλευση της επιτροπής ΦΠΑ, τα κράτη μέλη μπορεί να προβλέπουν ότι η βάση επιβολής του φόρου της παροχής όλων των ταξιδιωτικών υπηρεσιών που υπόκεινται στις ειδικές ρυθμίσεις για τη φορολόγηση του περιθωρίου κέρδους θα ορίζονται συνολικά για κάθε περίοδο δηλώσεως κατά τη διάρκεια της οποίας το πρακτορείο ταξιδίων πρέπει να υποβάλει τη δήλωση που αναφέρεται στο άρθρο 22(4), ύστερα από την αντικατάστασή του από το άρθρο 28 (η).

Στην περίπτωση αυτή, η βάση επιβολής του φόρου για την παροχή ταξιδιωτικών υπηρεσιών θα είναι το συνολικό περιθώριο κέρδους του πρακτορείου ταξιδίων μείον το ποσό του φόρου προστιθέμενης αξίας που συμπεριλαμβάνεται στο περιθώριο αυτό.

Το συνολικό περιθώριο θα ισούται με τη διαφορά μεταξύ:

(α) του συνολικού ποσού της παροχής ταξιδιωτικών υπηρεσιών που υπόκεινται στις ειδικές ρυθμίσεις για τη φορολόγηση του περιθωρίου που επέτυχε το πρακτορείο ταξιδίων κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής. το ποσό αυτό θα ισούται με τη συνολική τιμή πώλησης που ορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 3, και

(β) του συνολικού ποσού της αγοράς αγαθών και υπηρεσιών όπως αναφέρονται στην παράγραφο 1, που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της εν λόγω περιόδου από το πρακτορείο ταξιδίων. το ποσό αυτό θα ισούται με το συνολικό πραγματικό κόστος που ορίζεται σύμφωνα με την παράγραφο 3.»

5. Αν οι πράξεις, τις οποίες το πρακτορείο ταξιδίων αναθέτει σε άλλους υποκειμένους στον φόρο, πραγματοποιούνται από τους τελευταίους εκτός της Κοινότητος, η παροχή υπηρεσιών του πρακτορείου εξομοιούται προς δραστηριότητα μεσολαβούντος προσώπου, απαλλασσόμενη σύμφωνα με το άρθρο 15 περίπτωση 14.

Αν οι πράξεις αυτές πραγματοποιούνται τόσο εντός, όσο και εκτός της Κοινότητος, πρέπει να θεωρείται ως απαλλασσόμενο μόνο το μέρος της παροχής υπηρεσιών του πρακτορείου ταξιδίων, το οποίο αφορά τις πραγματοποιηθείσες εκτός της Κοινότητος πράξεις.

6. Τα ποσά του φόρου προστιθεμένης αξίας, με τα οποία επιβαρύνεται το πρακτορείο ταξιδίων από άλλους υποκειμένους στον φόρο για τις προβλεπόμενες ανωτέρω από την παράγραφο 2 πράξεις που παρέχουν άμεσο όφελος στον ταξιδιώτη, δεν εκπίπτονται ούτε επιστρέφονται σε οποιοδήποτε Κράτος μέλοςe.

7. Το πρακτορείο ταξιδίων μπορεί να εφαρμόσει το κανονικό καθεστώς φόρου προστιθέμενης αξίας σε οποιαδήποτε υπηρεσία καλύπτεται από τις ειδικές ρυθμίσεις περί φορολόγησης του περιθωρίου κέρδους.

8. Στις περιπτώσεις όπου το πρακτορείο ταξιδίων εφαρμόζει τις κανονικές ρυθμίσεις περί φόρου προστιθέμενης αξίας για την παροχή μιας ταξιδιωτικής υπηρεσίας, θα έχει το δικαίωμα να αφαιρεί από τις φορολογικές του υποχρεώσεις το φόρο προστιθέμενης αξίας που οφείλει ή που έχει πληρώσει για τις υπηρεσίες που του έχουν παρασχεθεί από τους προμηθευτές του, όπου οι συναλλαγές αυτές είναι για το άμεσο όφελος του πελάτη του.

Αυτό το δικαίωμα έκπτωσης γεννάται κατά τον χρόνο, κατά τον οποίον ο εκπεστέος φόρος για τον οποίο το πρακτορείο ταξιδίων επιλέγει την εφαρμογή του κανονικού φορολογικού καθεστώτος, γίνεται απαιτητός.

9. Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες το πρακτορείο ταξιδίων υποχρεούται να εφαρμόζει και το κανονικό καθεστώς φόρου προστιθέμενης αξίας και το ειδικό καθεστώς φορολόγησης του περιθωρίου κέρδους, το πρακτορείο ταξιδίων πρέπει να εξετάζει ξεχωριστά στα λογιστικά του τις πράξεις που εμπίπτουν στο κάθε καθεστώς, σύμφωνα με κανόνες που έχουν οριστεί από τα κράτη μέλη».

(2) Στο άρθρο 15(14) η δεύτερη υποπαράγραφος καταργείται

(3) Στο άρθρο 28(3) διαγράφεται το σημείο (γ)

(4) Στο παράρτημα E διαγράφεται το σημείο 15

(5) Στο παράρτημα ΣΤ´ διαγράφεται το σημείο 27.

Άρθρο 2

Καταργείται η απόφαση του Συμβουλίου που ελήφθη ύστερα από αίτημα του Βασιλείου του Βελγίου της 13ης Σεπτεμβρίου 1978, για τη χορήγηση παρέκκλισης στο Βασίλειο του Βελγίου βάσει του άρθρου 27(1) της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ.

Άρθρο 3

Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για να συμμορφωθούν με την παρούσα οδηγία το αργότερο μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2003. Πληροφορούν αμέσως σχετικά την Επιτροπή at the latest.

Οι διατάξεις αυτές, όταν θεσπίζονται από τα κράτη μέλη, αναφέρονται στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια αναφορά κατά την επίσημη δημοσίευσή τους. Οι λεπτομερείς διατάξεις για την αναφορά αυτή καθορίζονται από τα κράτη μέλη.

Άρθρο 4

Η οδηγία αρχίζει να ισχύει την 20η ημέρα μετά τη δημοσίευση της στην Επίσημη Εφημερίδα των ευρωπαϊκών κοινοτήτων.

Άρθρο 5

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

Βρυξέλλες,

Για το Συμβούλιο

Ο πρόεδρος

ΔΕΛΤΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΕ ΕΙΔΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΙΣ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ (ΜΜΕ)

Τιτλοσ τησ προτασησ

Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου περί τροποποίησης της οδηγίας 77/388/ΕΟΚ με στόχο την απλοποίηση, τον εκσυγχρονισμό και την εναρμόνιση της εφαρμογής του ειδικού καθεστώτος των πρακτορείων ταξιδίων.

Αριθμοσ αναφορασ του εγγραφου

2001/075 (ΣΥΜΒ.)

Η προταση

1. Λαμβανομένης υπόψη της αρχής της επικουρικότητας, γιατί είναι απαραίτητη η κοινοτική νομοθεσία στον εν λόγω τομέα και ποιοι είναι οι κύριοι στόχοι της;

Είναι απαραίτητη η περαιτέρω εναρμόνιση του ειδικού καθεστώτος που ισχύει για τις παροχές ταξιδιωτικών υπηρεσιών από πρακτορεία ταξιδίων, καθώς οι κοινοτικές διατάξεις περί ΦΠΑ στον εν λόγω τομέα ερμηνεύονται και εφαρμόζονται σήμερα διαφορετικά από τα κράτη μέλη.

Η επέκταση του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 26 είναι απαραίτητη για την προσαρμογή του καθεστώτος στη νέα κατάσταση που επικρατεί πλέον στον ταξιδιωτικό τομέα, όπου δραστηριοποιούνται περισσότερα πρακτορεία ταξιδίων και όπου η σύγχρονη τεχνολογία, όπως το ηλεκτρονικό εμπόριο, έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο. Οι σημερινοί κανόνες δεν είναι πλέον προσαρμοσμένοι στη νέα αυτή κατάσταση και σε πολλές περιπτώσεις δεν εξασφαλίζουν πλέον τη φορολόγηση στο κράτος μέλος κατανάλωσης.

Επιπλέον, οι επιτηδευματίες αναπτύσσουν συστήματα τέτοια, ώστε ένα υποκατάστημα εγκατεστημένο σε μια τρίτη χώρα να αποφεύγει ή να ελαχιστοποιεί τη φορολόγηση στην ΕΕ, με αποτέλεσμα τη στρέβλωση του ανταγωνισμού. Η κατάσταση αυτή είναι απαράδεκτη και η πιθανότητα αυτή πρέπει να εξαλειφθεί.

Περαιτέρω απλοποιήσεις είναι απαραίτητες ώστε το ειδικό καθεστώς να λειτουργήσει πιο ευέλικτα και για να εξασφαλιστεί η καλύτερη συμβατότητα. Είναι συνεπώς απαραίτητη η δράση σε κοινοτικό επίπεδο.

Οι επιπτωσεισ στισ επιχειρησεισ

2. Ποιος επηρεάζεται από την πρόταση;

- Ποιος κλάδος επιχειρήσεων;

Τα πρακτορεία ταξιδίων, οι οργανωτές περιηγήσεων και κάθε υποκείμενο στο φόρο πρόσωπο που παρέχει ταξιδιωτικές υπηρεσίες επ' ονόματί του και συνεπώς χρησιμοποιώντας την παροχή υπηρεσιών άλλων υποκείμενων στο φόρο προσώπων.

- Ποιου μεγέθους επιχειρήσεις; (ποιος είναι ο βαθμός συγκέντρωσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων;)

Επιχειρήσεις όλων των μεγεθών. Οι 6 μεγαλύτεροι διοργανωτές ταξιδίων είναι υπεύθυνοι για το 18% της απασχόλησης και σχεδόν 33% των πωλήσεων. Εκτός από αυτούς υπάρχουν και τα πρακτορεία ταξιδίων που είναι συνήθως μικρά ή μικρο-επιχειρήσεις που απασχολούν από 5 έως 11 άτομα.

- Οι ανωτέρω επιχειρήσεις συγκεντρώνονται σε ιδιαίτερες γεωγραφικές περιοχές της Κοινότητας;

Στις μεσογειακές χώρες, στη Γερμανία και στο ΗΒ.

3. Τι καλούνται οι επιχειρήσεις να πράξουν προκειμένου να συμμορφωθούν με την πρόταση;

Οι επιχειρήσεις θα πρέπει να αξιολογήσουν τον θετικό αντίκτυπο της αγοράς που προέρχεται από την απλούστευση και αναμένεται να δημιουργηθεί πεδίο ανταγωνισμού εντός της εσωτερικής αγοράς.

4. Ποιες είναι οι οικονομικές επιπτώσεις που ενδέχεται να έχει η πρόταση:

- στην απασχόληση;

Η Επιτροπή είχε πάντοτε την άποψη ότι ο ΦΠΑ έχει χαμηλό αντίκτυπο στην απασχόληση και ότι το κατάλληλο κίνητρο για την αγορά εργασίας θα ήταν μάλλον οι χαμηλές μη εργατικές δαπάνες, που παραμένουν υπό την εθνική αρμοδιότητα των κρατών μελών. Ωστόσο, η πρόταση αυτή θα συμβάλει στην αποφυγή περαιτέρω προβλημάτων για ορισμένα πρακτορεία που δραστηριοποιούνται στον εν λόγω τομέα και συναντούν σήμερα σημαντικές δυσκολίες λόγω του αθέμιτου ανταγωνισμού από επιτηδευματίες εγκατεστημένους σε άλλα, πιο ευέλικτα κράτη μέλη ή στο κράτος μέλος προέλευσής τους, αλλά που έχουν περισσότερους πόρους για τη δημιουργία συστημάτων φοροδιαφυγής, δημιουργώντας υποκαταστήματα εγκατεστημένα σε τρίτες χώρες.

- Στις επενδύσεις και στη δημιουργία νέων επιχειρήσεων;

Οι επενδύσεις δεν μπορούν παρά να αυξηθούν καθώς η εφαρμογή των ίδιων κανόνων σε όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ θα οδηγήσει στη μείωση του κόστους για την επιχείρηση και θα ενθαρρύνει τους επιτηδευματίες να εγκαθίστανται σε άλλα κράτη μέλη.

- Στην ανταγωνιστική θέση των επιχειρήσεων;

Αναμένεται ότι θα εξασφαλίσει την ομοιόμορφη εφαρμογή και την αποφυγή της στρέβλωσης του ανταγωνισμού, δημιουργώντας έτσι ένα πιο δίκαιο περιβάλλον ανταγωνισμού. Οι διοργανωτές ταξιδίων δεν θα έχουν πλέον τη δυνατότητα να αποφεύγουν ή να μειώνουν τη φορολόγηση στην ΕΕ δημιουργώντας απλώς ένα υποκατάστημα εγκατεστημένο σε τρίτη χώρα, κάτι που παρεμβαίνει στην πώληση του ταξιδιωτικού πακέτου.

5. Περιλαμβάνει η πρόταση μέτρα για να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες των μικρού και μεσαίου μεγέθους εταιριών (περιορισμένες ή διαφορετικές απαιτήσεις);

Η δυνατότητα εφαρμογής ενός συνολικού καθεστώτος περιθωρίου κέρδους θα καταστήσει πιο εύκολη την εφαρμογή του καθεστώτος περιθωρίου για τις ΜΜΕ, καθώς δεν θα απαιτείται πλέον αυτές να υπολογίζουν το περιθώριο κέρδους για κάθε παροχή υπηρεσίας ξεχωριστά. Αυτό θα διευκολύνει τους περιορισμούς των ταμειακών διαθεσίμων για τα μικρομεσαία ταξιδιωτικά πρακτορεία.

Διαβουλευση

6. Αναφέρετε τις οργανώσεις των οποίων η γνώμη ζητήθηκε σχετικά με την πρόταση και αναφέρετε τις κυριότερες απόψεις τους.

Η ECTAA (Ομάδα Εθνικών Πρακτόρων Ταξιδίων και Ένωση Πρακτόρων Ταξιδίων εντός της ΕΕ) καθώς και η DRV (Γερμανική Ένωση Πρακτόρων Ταξιδίων).

Οι οργανώσεις αυτές εξέφρασαν την ανάγκη για μια πιο ομοιόμορφη εφαρμογή του ειδικού καθεστώτος στην ΕΕ. Ταυτόχρονα, ανάφεραν ότι όλα τα μέλη τους συμφώνησαν ότι το ειδικό καθεστώς φορολόγησης του περιθωρίου κέρδους λειτουργεί αρκετά καλά και πρέπει να διατηρηθεί. Αναφέρθηκαν επίσης στα προβλήματα που συναντώνται λόγω των συστημάτων φοροδιαφυγής που δημιουργήθηκαν από ανταγωνιστές μέσω της εγκατάστασης υποκαταστημάτων σε τρίτες χώρες.