52001PC0638

Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 για τη θέσπιση ειδικών μέτρων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα προς όφελος των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους

(υποβληθείσα από την Επιτροπή)

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

1. Εισαγωγη

Σύμφωνα με το άρθρο 15, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουλίου 1993, για τη θέσπιση ειδικών μέτρων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα προς όφελος των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους, η Επιτροπή συνέταξε γενική έκθεση επί της οικονομικής καταστάσεως των μικρών νησιών από την οποία εμφαίνεται κυρίως η πρόοδος και η επίπτωση των μέτρων που θεσπίστηκαν από τον εν λόγω κανονισμό. Η έκθεση αυτή, που φέρει τον αριθμό COM(2001) 64 τελικό της 7.2.2001, απευθύνθηκε στο Συμβούλιο και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

2. Ο κανονισμος (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93

Ο κανονισμός αυτός εκπονήθηκε για να δώσει απάντηση στα μόνιμα μειονεκτήματα των περιοχών αυτών (νησιωτικός χαρακτήρας και κλίμα, κατάτμηση του χώρου, γεωγραφική κατάσταση σχετικά περιφερειακή σε σχέση με την υπόλοιπη Κοινότητα) και στους ειδικούς περιορισμούς (πολύ μικρό μέγεθος των γεωργικών εκμεταλλεύσεων, απουσία οικονομιών κλίμακος, εξάρτηση, πολύ υψηλό κόστος παραγωγής και μεταφοράς). Χρηματοδοτείται από το ΕΓΤΠΕ-εγγυήσεις (περίπου 22,5 εκατ. ευρώ/έτος) και προβλέπει κυρίως δύο τύπους μέτρων, το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού (ΕΚΕ) και ειδικά μέτρα στις σημαντικότερες τοπικές γεωργικές παραγωγές. Περιλαμβάνει επίσης παρεκκλίσεις όσον αφορά τις διαρθρωτικές ενισχύσεις που συγχρηματοδοτήθηκαν από το ΕΓΤΠΕ-προσανατολισμός, εντός των διαθεσίμων ποσών των διαρθρωτικών ταμείων για την Ελλάδα για την περίοδο 1994-1999.

3. Το ισοζυγιο του κανονισμου (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93

Οι ελληνικές αρχές διαβίβασαν στην Επιτροπή εκθέσεις όσον αφορά την εφαρμογή του κανονισμού και τις αιτήσεις τροποποίησής του.

Στο πλαίσιο του προγράμματος SEM 2000, η Επιτροπή επιφόρτισε εξωτερικούς συμβούλους να εκπονήσουν εκθέσεις αποτίμησης της εφαρμογής του κανονισμού αυτού. Στις εργασίες τους αυτές μελέτησαν την υλοποίηση των στόχων που προβλέπονται στον κανονισμό και τις δυνατές βελτιώσεις.

Αρχικά η Επιτροπή υπέβαλε μια πρώτη έκθεση (έγγρ. COM(96) 387 τελικό) και στη συνέχεια, λαμβάνοντας υπόψη τις ανωτέρω εργασίες, τα στοιχεία που διαβιβάστηκαν από τις εθνικές αρχές και την πείρα που αποκτήθηκε από την εφαρμογή του κανονισμού και τις επιπτώσεις του, συνέταξε τη γενική έκθεση COM(2001) 64 τελικό που αναφέρεται ανωτέρω στην οποία, ως συμπεράσματα, διαφαίνονται οι προσαρμογές και οι βελτιώσεις των μέτρων που θεσπίσθηκαν από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93.

Μία χρονική στέρηση στην υποβολή της εκθέσεως επέτρεψε ωστόσο :

- να γίνει καλύτερη επεξεργασία των αποτελεσμάτων της αποτίμησης που έγινε από τους ανεξάρτητους εξωτερικούς συμβούλους,

- να ληφθούν υπόψη τα τέσσερα έτη εφαρμογής των μέτρων (αντί των τριών όπως θεσπίζει το άρθρο 15 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93), από το 1994 έως 1997.

Από τα στοιχεία υλοποιήσεως του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 για τα έτη 1998 και 1999 φαίνεται ότι επιβεβαιώνονται οι τάσεις που διαφάνηκαν μεταξύ 1994-1997 και οι προσανατολισμοί της εκθέσεως προς την Επιτροπή επί των προσαρμογών των διαφόρων καθεστώτων.

Γενικά πρέπει να υποστηριχθεί ότι τα μέτρα του κανονισμού είχαν θετική επίπτωση.

Η εξέταση των αποτελεσμάτων του ΕΚΕ επιτρέπει να διαπιστώσουμε βελτίωση του εφοδιασμού των νησιών και, με την πάροδο των ετών, βελτίωση της διαχείρισης του καθεστώτος και σταθεροποίηση των ισοζυγίων σε επίπεδο τοπικών αναγκών για ορισμένα προϊόντα. Οι τιμές των προϊόντων του καθεστώτος συγκρίθηκαν με αυτές που παρατηρήθηκαν στις αντιπροσωπευτικές αγορές της ηπειρωτικής Ελλάδας, διότι τα νησιά αυτά εφοδιάζονται συνήθως από λιμάνια της ηπειρωτικής Ελλάδας. Διαπιστώθηκε πράγματι μία σημαντική διακύμανση της επίπτωσης του μέτρου συναρτήσει του προϊόντος. Για τα αλεύρια και τις ζωοτροφές, η επίπτωση αυτή ήταν σημαντική στον τελικό χρήστη. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ενίσχυση για τα αλεύρια είχαν αποτέλεσμα γενικής συμπίεσης των τιμών, ακόμη για μη επιδοτημένες ποσότητες, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού των διανομέων του τομέα.

Στον τομέα των οπωροκηπευτικών, το ΕΚΕ είχε φθίνουσα επίπτωση έως το 1997 που ήταν και το τελευταίο έτος εφαρμογής του. Καμία επίπτωση δεν διαπιστώθηκε κατά την περίοδο αυτή όσον αφορά τις τιμές. Το ίδιο συνέβη για τον τομέα της ζάχαρης, η ενίσχυση δεν είχε καμία επίπτωση, δεδομένου ότι η ζαχαροβιομηχανία στην Ελλάδα εφαρμόζει πολιτική τιμών από την οποία προκύπτουν διαφορές τιμών μεταξύ αγορών και περιοχών σε επίπεδο κατανάλωσης σχεδόν μηδενικές. Καμία ενίσχυση δεν δόθηκε στον τομέα του γιαουρτιού δεδομένου ότι το αντίστοιχο ισοζύγιο παρέμεινε αχρησιμοποίητο καθόλη τη διάρκεια της εξετασθείσας περιόδου.

Όσον αφορά τη χρήση των ετησίων ισοζυγίων, οι τομείς των αλεύρων και των ζωοτροφών είναι επικεφαλής με ποσοστό χρήσεως 90% και 85% κατά μέσο όρο, ενώ για τους τομείς των οπωροκηπευτικών, της ζάχαρης και του γιαουρτιού, τα ποσοστά αυτά είναι 23%, 33% και 0%.

Ο συνδυασμός μεταξύ της επιπτώσεως από το ΕΚΕ και του βαθμού χρήσεως των ετησίων ισοζυγίων επιτρέπει να κατατάξουμε τους σχετικούς τομείς σε δύο σαφώς διακεκριμένες κατηγορίες: η μία είναι αυτή στην οποία τα μέτρα εφαρμόστηκαν σωστά (αλεύρια, ζωοτροφές) και η άλλη είναι εκείνη στην οποία πρακτικά απέτυχαν (γιαούρτι, ζάχαρη, οπωροκηπευτικά).

Από την εξέταση των μέτρων υπέρ των τοπικών παραγωγών διαπιστώθηκε ότι τα μέτρα αυτά άμβλυναν ορισμένους περιορισμούς κόστους παραγωγής και/ή επέτρεψαν να διατηρηθεί αγροτική δραστηριότητα σε δυσχερείς και συχνά ευαίσθητες ζώνες από περιβαλλοντικής απόψεως (βοοτροφία, διατήρηση ελαιώνων, πατατοκαλλιέργεια) στις οποίες πρακτικά υπάρχει ποικίλη δραστηριότητα. Ορισμένα από τα μέτρα αυτά μάλιστα συνδυάστηκαν με όρους που επιτρέπουν κάθετη διάρθρωση του τομέα και ποιοτική βελτίωση της παραγωγής, συνεπώς οι επιχειρηματίες επωφελήθηκαν από τις χορηγηθείσες ενισχύσεις (διατήρηση αμπελώνων v.q.p.r.d., παραγωγή μελιού που συνδυάζει θετικά αποτελέσματα επί της ευαίσθητης χλωρίδας των νήσων. Οι ενισχύσεις προσαρμόστηκαν καλά στις τοπικές πραγματικότητες, που συμφωνούν μεταξύ τους και με το ΕΚΕ σε συνεργία με τις γενικές ενισχύσεις της ΚΓΠ. Δεν σημείωσαν επιτυχία τα άλλα μέτρα (ενισχύσεις στην αποθεματοποίηση των τοπικών τυριών ή στην παλαίωση των οίνων λικέρ και τα προγράμματα πρωτοβουλίας για τα φρούτα, κηπευτικά και άνθη).

Τέλος, όσον αφορά τις διαρθρωτικές παρεκκλίσεις, οι αμβλύνσεις που εξήχθησαν από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 επέτρεψαν κυρίως να επιταχυνθεί ο εκσυγχρονισμός των εκμεταλλεύσεων και η χορήγηση αντισταθμιστικών αποζημιώσεων «μειονεκτικές ζώνες» : το αποτέλεσμα του καταλύτη μεταξύ των αμβλύνσεων αυτών ήταν κυρίως η αύξηση του ποσού των ενισχύσεων στις επενδύσεις που πρακτικά επέτρεψε να διπλασιασθεί ο ρυθμός των επενδύσεων στις εκμεταλλεύσεις, τα προγράμματα υλικής βελτίωσης (ΠΥΒ) που υλοποιήθηκαν κατά την περίοδο 1994-1997 σε νησιά που αντιπροσωπεύουν 16% του αριθμού των υλοποιηθέντων ΠΥΒ κατά την ίδια περίοδο στο σύνολο των περιοχών της Ελλάδας, ενώ οι αντισταθμιστικές αποζημιώσεις χορηγήθηκαν σε περίπου 15 000 δικαιούχους κατ´έτος κατά μέσο όρο - 45% των ΠΥΒ υλοποιήθηκαν από τους νέους γεωργούς.

4. Οι προσανατολισμοι της αναθεωρησης

Η Επιτροπή προτίθεται να παγιοποιήσει, να προσαρμόσει και να στοχεύσει καλύτερα τα μέσα υπέρ των νήσων αυτών, παραμένοντας όμως στο πλαίσιο των πιστώσεων που προβλέπονται από τις δημοσιονομικές προοπτικές. Με τον τρόπο αυτό, η Επιτροπή παραμένει σ´ένα πλαίσιο δημοσιονομικής ουδετερότητας. Στο πλαίσιο αυτό, η πρόταση της Επιτροπής προβλέπει και την απλούστευση της διαχείρισης των καθεστώτων αυτών, τη βελτίωση της σχέσεως κόστος-αποτελεσματικότητα και την ελάφρυνση του μέσου.

Όσον αφορά το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού (ΕΚΕ), η λογική του συστήματος αποσκοπεί στο να προσφέρει συνθήκες εφοδιασμού που επιτρέπουν να αμβλυνθούν οι υπερβολικές δαπάνες εμπορίας εκ του γεγονότος της εξαιρετικής θέσης των νησιών αυτών. Η λογική αυτή εξακολουθεί να εφαρμόζεται.

Οι προτάσεις προβλέπουν την αναθεώρηση του καταλόγου των προϊόντων που καλύπτονται από το ΕΚΕ διατηρώντας μόνο τα προϊόντα που είναι πράγματι βασικά για την ανθρώπινη κατανάλωση (αλεύρια) και εκείνα που αποτελούν εισροές για τη γεωργική δραστηριότητα (ζωοτροφές). Αντίθετα, προτείνεται να καταργηθούν τα προϊόντα μικρότερης σημασίας για τα οποία το ΕΚΕ είχε πολύ περιορισμένα αποτελέσματα (ζάχαρη, γιαούρτι). Τέλος, δεν προτείνεται να συνεχισθεί το ΕΚΕ για τα οπωροκηπευτικά. Όσον αφορά την ανακατάταξη των νησιών, η Επιτροπή προτίθεται να επανεξετάσει τις δύο ισχύουσες ομάδες και να λάβει υπόψη επίσης τις παραδοσιακές συναλλαγές μεταξύ των νησιών, για να είναι δικαιότερη η επίπτωση του ΕΚΕ επί των τιμών των προϊόντων.

Τέλος, για να ελαφρυνθεί η διαχείριση του ΕΚΕ, προτείνεται να ανατεθεί στην Επιτροπή η αρμοδιότητα της αναθεώρησης του καταλόγου των προϊόντων και να απλουστευθεί η διαχείριση των ισοζυγίων εφοδιασμού.

Όσον αφορά τα μέτρα τα σχετικά με τις τοπικές γεωργικές παραγωγές, οι διευθετήσεις που θα γίνουν εμφαίνονται από την ανάλυση των τοπικών αναγκών.

Όσον αφορά τη βοοτροφία, τα μέτρα που εφαρμόσθηκαν συνέβαλαν στη σταθερότητα του ζωικού κεφαλαίου με τη μείωση του κόστους παραγωγής. Προτείνεται συνεπώς να διατηρηθεί το σύστημα προσαρμόζοντάς το όμως στη νέα νομοθεσία όσον αφορά την κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα του βοείου κρέατος.

Ομοίως, οι ενισχύσεις υπέρ της διατήρησης των αμπελώνων για την παραγωγή οίνων v.q.p.r.d., των ελαιώνων, της καλλιέργειας πατάτας κατανάλωσης και πατάτας σπόρων προς σπορά και η παραγωγή ειδικής ποιότητας μελιού συνέβαλαν στη σταθεροποίηση των δραστηριοτήτων αυτών και στη διάρθρωση των τομέων. Προτείνεται συνεπώς να διατηρηθούν τα καθεστώτα αυτά ενημερώνοντας όμως τον αριθμό των κυψελών για τη μελισσοκομία. Οι ενισχύσεις αυτές είναι συμβιβαστές και συμπληρωματικές των αντιστοίχων ΚΟΑ.

Οι ενισχύσεις μικρής αποτελεσματικότητας (αποθεματοποίηση τοπικών τυριών και παλαίωση οίνων λικέρ) και οι πολύ δαπανηρές και πολύπλοκες ενισχύσεις (οπωροκηπευτικά και άνθη) θα καταργηθούν.

Όσον αφορά τις διαρθρωτικές παρεκκλίσεις, έχουν καταργηθεί από το άρθρο 55, παράγραφος 2, τέταρτη υποπερίπτωση, του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1257/1999 για την αγροτική ανάπτυξη. Ωστόσο η αιτιολογική σκέψη αριθ. 53 του εν λόγω κανονισμού αναφέρει τη δυνατότητα να καθορισθούν νέες διατάξεις προβλέποντας την ελαστικότητα, τις προσαρμογές και τις αναγκαίες παρεκκλίσεις για να ανταποκριθούμε στις ειδικές ανάγκες των νησιών του Ιονίου Πελάγους όταν θα προγραμματισθούν τα μέτρα αγροτικής ανάπτυξης. Δεδομένου ότι αυτή η δυνατότητα παρέκκλισης αναφέρεται ρητά και λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι οι δαπάνες επενδύσεων είναι κατά μέσο όρο περίπου 50% ακριβότερες στα νησιά αυτά τόσο για τα υλικά και τον εξοπλισμό όσο και για το εργατικό δυναμικό, προτείνεται να ενισχυθούν τα ποσά των ενισχύσεων που αναφέρονται στα άρθρα 7 και 28, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1257/1999 παρεκκλίνοντας από τις εν λόγω διατάξεις.

5. Συμπερασματα

Οι προτεινόμενες τροποποιήσεις αποσκοπούν στο να ληφθούν καλύτερα υπόψη οι ιδιαιτερότητες αυτών των νησιωτικού χαρακτήρα περιοχών καθώς και τα αποτελέσματα που είχε μέχρι σήμερα η εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93. Αφετέρου, οι τροποποιήσεις αυτές θα πρέπει να ευθυγραμμιστούν με το πνεύμα και το πεδίο εφαρμογής του κανονισμού αυτού. Κατά συνέπεια, δεν είναι φύσεως να διαταράξουν τη λειτουργία της ενιαίας αγοράς και την εφαρμογή των κοινών πολιτικών. Η δημοσιονομική τους επίπτωση είναι μηδενική και συνεπώς διασφαλίζουν δημοσιονομική ουδετερότητα.

Λαμβάνοντας υπόψη τη ρήτρα αναθεωρήσεως που περιλαμβάνεται στο άρθρο 15, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93, προτείνεται να τροποποιηθεί ο κανονισμός αυτός.

2001/0260 (CNS)

Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 για τη θέσπιση ειδικών μέτρων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα προς όφελος των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως τα άρθρα 36 και 37,

την πρόταση της Επιτροπής [1],

[1] ΕΕ C

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου [2],

[2] ΕΕ C

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής [3],

[3] ΕΕ C

Εκτιμώντας τα εξής:

(1) Το άρθρο15 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 του Συμβουλίου της 19ης Ιουλίου 1993 [4], προβλέπει ότι η Επιτροπή υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο ετήσια έκθεση επί της εφαρμογής των μέτρων και, στο τέλος του τρίτου έτους εφαρμογής του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού, μία γενική έκθεση επί της οικονομικής καταστάσεως των μικρών νησιών από την οποία θα προκύπτει η επίπτωση των δράσεων που υλοποιήθηκαν. Οι εκθέσεις αυτές συνοδεύονται, σε όλες τις περιπτώσεις ή όπου διαπιστώνεται ότι είναι ανάγκη, από τις δέουσες προτάσεις προσαρμογής των μέτρων που προβλέπονται από τον εν λόγω κανονισμό.

[4] ΕΕ L 184 της 27.7.1993, σ. 1. Κανονισμός που τροποποιήθηκε τελευταία από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 (ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 80).

(2) Από την ανάλυση της εφαρμογής των μέτρων αυτών συμπεραίνουμε την ανάγκη των καταλλήλων προσαρμογών, δεδομένων των αποτελεσμάτων και της πείρας που αποκτήθηκε καθώς και της εξέλιξης του πλαισίου στο οποίο εφαρμόστηκαν τα μέτρα αυτά. Πρέπει συνεπώς να τροποποιηθεί ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93.

(3) Ειδικότερα, διαπιστώνεται ότι το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού δεν προσαρμόζεται για τους τομείς των γαλακτοκομικών προϊόντων (γιαούρτι) και της ζάχαρης, κυρίως αφορά την πραγματική επίπτωση του πλεονεκτήματος των ενισχύσεων σε επίπεδο τελικού καταναλωτού, ενώ για τον τομέα των οπωροκηπευτικών το καθεστώς αυτό έληξε στο τέλος του 1997. Τα προϊόντα αυτά θα αποσυρθούν συνεπώς από το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού. Πρέπει επιπλέον να επαναθεωρήσουμε τις ομάδες των νησιών συναρτήσει της αποστάσεως τους από τα λιμάνια της ηπειρωτικής Ελλάδας από τα οποία συνήθως εφοδιάζονται και να ληφθεί υπόψη ο εφοδιασμός των νησιών τελικού προορισμού των εμπορευμάτων που έχουν αφετηρία τα νησιά διαμετακόμισης ή φόρτωσης.

(4) Από τα οικονομικά πλεονεκτήματα του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού δεν πρέπει να προκύψουν εκτροπές του εμπορίου για τα εν λόγω προϊόντα. Πρέπει συνεπώς να απαγορευθεί η επαναποστολή ή η επανεξαγωγή των προϊόντων αυτών από τα εν λόγω νησιά. Σε περίπτωση μεταποίησης, η απαγόρευση αυτή δεν εφαρμόζεται στις παραδοσιακές εξαγωγές και αποστολές.

(5) Τα μέτρα στήριξης των τοπικών παραγωγών που καθιερώθηκαν από τον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 για την ιδιωτική αποθεματοποίηση ορισμένων τυριών τοπικής παραγωγής, τα προγράμματα πρωτοβουλίας για την ανάπτυξη των παραγωγών οπωροκηπευτικών και ανθέων και η παλαίωση της τοπικής παραγωγής οίνων λικέρ απεδείχθη ότι δεν προσαρμόζονται στην κατάσταση των τομέων αυτών στα νησιά του Αιγαίου Πελάγους λόγω ειδικότερα της βραχείας περιόδου αποθεματοποίησης όσον αφορά τα τυριά και τους οίνους λικέρ και συνεπώς της ελάχιστης επίπτωσης της ενίσχυσης, καθώς και λόγω της πολυπλοκότητας των διαδικασιών και της διάρθρωσης των ενισχύσεων υπέρ των οπωροκηπευτικών και των ανθέων. Πρέπει συνεπώς να μη συνεχισθούν οι ενισχύσεις αυτές.

(6) Προκειμένου να συνεχίσουμε να στηρίζουμε τη διατήρηση των δραστηριοτήτων της παραδοσιακής βοοτροφίας στα νησιά αυτά, αφενός μεν πρέπει να διασφαλισθεί η σταθερότητα της ειδικής πριμοδότησης για ένα καθορισμένο αριθμό αρσενικών βοοειδών που επωφελούνται επίσης του συμπληρώματος στην ειδική πριμοδότηση και η συνέχιση της χορήγησης του συμπληρώματος στην πριμοδότηση για τη διατήρηση του ζωικού κεφαλαίου των θηλαζουσών αγελάδων και αφετέρου, θα πρέπει να αναφερθούμε στο νέο νομοθετικό πλαίσιο όσον αφορά την κοινή οργάνωση της αγοράς στον τομέα αυτό από το 1999.

(7) Όσον αφορά τη συνέχιση της χορηγήσεως ενισχύσεως για την καλλιέργεια αμπέλων για την παραγωγή v.q.p.r.d. στις παραδοσιακές ζώνες, πρέπει να ενημερωθούν οι κανονιστικές αναφορές όσον αφορά την κοινή οργάνωση αγοράς στον τομέα αυτόν από το 1999.

(8) Για να συνεχίσουμε τη χορήγηση των ενισχύσεων στην παραδοσιακή μελισσοκομία και να συμβάλουμε στη συνεχή βελτίωση της ποιότητας της, πρέπει να ενθαρρύνουμε τις δραστηριότητες των αναγνωρισμένων ενώσεων μελισσοκόμων, καθώς και να ενημερώσουμε τον αριθμό των επιλεξίμων κυψελών στις ενισχύσεις αυτές.

(9) Δεδομένου ότι τα αναγκαία μέτρα εφαρμογής του παρόντος κανονισμού είναι μέτρα διαχείρισης κατά την έννοια του άρθρου 2 της απόφασης 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου της 28ης Ιουνίου 1999 για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή [5], πρέπει τα μέτρα αυτά να θεσπισθούν με τη διαδικασία διαχείρισης που προβλέπεται στο άρθρο 4 της εν λόγω απόφασης.

[5] ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

(10) Το άρθρο 13 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 που προβλέπει μέτρα παρέκκλισης στον τομέα των διαρθρώσεων, έχει καταργηθεί από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999 του Συμβουλίου της 17ης Μαΐου 1999 για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων (ΕΓΤΠΕ) και για την τροποποίηση και κατάργηση ορισμένων κανονισμών [6]. Οι διαρθρώσεις των γεωργικών εκμεταλλεύσεων και ορισμένων επιχειρήσεων μεταποίησης και εμπορίας, που βρίσκονται στα νησιά του Ιονίου Πελάγους, είναι ιδιαίτερα ανεπαρκείς και αντιμετωπίζουν ειδικές δυσχέρειες. Πρέπει συνεπώς να μπορούμε να παρεκκλίνουμε, για ορισμένους τύπους επενδύσεων, από τις διατάξεις που περιορίζουν τη χορήγηση ορισμένων ενισχύσεων διαρθρωτικού χαρακτήρα που προβλέπονται από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1257/1999.

[6] ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 80.

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 τροποποιείται ως εξής:

1) Τα άρθρα 2 και 3 αντικαθίστανται από το εξής κείμενο :

« Άρθρο 2

Καθιερώνεται ειδικό καθεστώς εφοδιασμού για τα γεωργικά προϊόντα που απαριθμούνται στο παράρτημα, τα οποία είναι βασικά στα μικρά νησιά για την ανθρώπινη κατανάλωση και ως εισροές στη γεωργική παραγωγή.

Ένα ισοζύγιο προβλέψεων καθορίζει ποσοτικά τις ετήσιες ανάγκες εφοδιασμού που αφορούν τα προϊόντα που αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο.

Άρθρο 3

1. Στο πλαίσιο του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού, χορηγούνται ενισχύσεις για τον εφοδιασμό, των μικρών νησιών, με τα προϊόντα που αναφέρονται στο άρθρο 2.

Το ύψος της ενίσχυσης καθορίζεται για ομάδα νησιών λαμβάνοντας υπόψη το πρόσθετο κόστος εμπορίας των προϊόντων προς τα νησιά, που υπολογίζεται από τα λιμάνια της ηπειρωτικής Ελλάδας από τα οποία πραγματοποιείται ο συνήθης εφοδιασμός, καθώς και από τα λιμάνια των νησιών διαμετακόμισης ή φόρτωσης των προϊόντων προς τα νησιά του τελικού προορισμού.

Η ενίσχυση χρηματοδοτείται κατά 90% από την Επιτροπή και κατά 10% από το κράτος μέλος.

2. Το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού εφαρμόζεται λαμβάνοντας υπόψη ιδίως:

α) τις ειδικές ανάγκες των μικρών νησιών και τις απαιτούμενες ακριβείς απαιτήσεις ποιότητας,

β) τα παραδοσιακά ρεύματα συναλλαγών με τα λιμάνια της ηπειρωτικής Ελλάδος και με τα άλλα νησιά,

γ) την οικονομική πτυχή των προβλεπομένων ενισχύσεων,

δ) ενδεχομένως, την ανάγκη να μη παρεμποδισθούν οι δυνατότητες ανάπτυξης των τοπικών παραγωγών.

3. Το ευεργέτημα του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού εξαρτάται από την πραγματική επέκταση του χορηγούμενου πλεονεκτήματος μέχρι τον τελικό χρήστη.

4. Τα προϊόντα που επωφελούνται του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού δεν μπορούν να επανεξάγονται σε τρίτες χώρες ούτε να αποστέλλονται εκ νέου σε άλλες χώρες της Κοινότητας.

5. Στην περίπτωση μεταποίησης στα μικρά νησιά των προϊόντων που αναφέρονται στην παράγραφο 1, η απαγόρευση που αναφέρεται στην παράγραφο 5 δεν εφαρμόζεται στις παραδοσιακές εξαγωγές ή στις παραδοσιακές αποστολές προς την υπόλοιπη Κοινότητα των προϊόντων που προέρχονται από τη μεταποίηση αυτή. Στην περίπτωση παραδοσιακών εξαγωγών, δεν χορηγείται καμία επιστροφή."

2) Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 3α:

"Άρθρο 3 α

1. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος τίτλου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13 α, παράγραφος 2. Περιλαμβάνονται κυρίως:

α) Η ομαδοποίηση των μικρών νησιών συναρτήσει της αποστάσεως τους από τα λιμάνια της ηπειρωτικής Ελλάδας από τα οποία πραγματοποιείται ο συνήθης εφοδιασμός, καθώς και από τα λιμάνια των νησιών διαμετακόμισης ή φόρτωσης των προϊόντων, από τα οποία εφοδιάζονται συνήθως τα νησιά τελικού προορισμού.

β) Ο καθορισμός των ποσών των ενισχύσεων του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού.

γ) Οι ίδιες διατάξεις που θα διασφαλίσουν τον αποτελεσματικό έλεγχο και την πραγματική επέκταση του χορηγούμενου πλεονεκτήματος μέχρι τον τελικό χρήστη.

δ) Εφόσον παρουσιαστεί ανάγκη, την καθιέρωση συστήματος πιστοποιητικών παράδοσης.

2. Η Επιτροπή, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 13α, παράγραφος 2, συντάσσει τα ισοζύγια εφοδιασμού. με την ίδια διαδικασία δύναται, να αναθεωρήσει τα εν λόγω ισοζύγια καθώς και τον κατάλογο των προϊόντων που απαριθμούνται στο παράρτημα συναρτήσει της εξελίξεως των αναγκών στα μικρά νησιά. »

3) Το άρθρο 4 διαγράφεται.

4) Το άρθρο 6 αντικαθίσταται από το εξής :

« Άρθρο 6

1. Για τη στήριξη των δραστηριοτήτων εκτροφής στον τομέα του βοείου κρέατος, χορηγούνται οι ενισχύσεις που προβλέπονται στο παρόν άρθρο.

2. Χορηγείται στους παραγωγούς βοείου κρέατος ενίσχυση για την πάχυνση αρσενικών βοοειδών, η οποία συνίσταται σε ένα συμπληρωματικό ποσό 48,3 ευρώ ανά κεφαλή επί της ειδικής πριμοδότησης που προβλέπεται στο άρθρο 4 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999 του Συμβουλίου [7].

[7] ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 21.

Το συμπλήρωμα αυτό μπορεί να χορηγηθεί για ζώο ελάχιστου βάρους το οποίο θα καθορισθεί σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13 α, παράγραφος 2, και εντός ανωτάτου ορίου 12 000 αρσενικών βοοειδών ετησίως εντός του περιφερειακού ανωτάτου ορίου που αναφέρεται στο άρθρο 4, παράγραφοι 1 και 4, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999. Στο όριο αυτό, δεν εφαρμόζεται η αναλογική μείωση που αναφέρεται στο άρθρο 4, παράγραφος 4, του εν λόγω κανονισμού.

3. Καταβάλλεται ετησίως στους παραγωγούς βοείου κρέατος συμπληρωματικό ποσό επί της πριμοδότησης για τη διατήρηση αγέλης θηλαζουσών αγελάδων η οποία προβλέπεται στο άρθρο 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1254/1999. αυτό το συμπληρωματικό ποσό ανέρχεται σε 48,3 ευρώ ανά θηλάζουσα αγελάδα που κατέχει ο παραγωγός την ημέρα υποβολής της αίτησης.

4. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής των παραγράφων 1, 2 και 3 θεσπίζονται με τη διαδικασία που καθορίζεται στο άρθρο 13α, παράγραφος 2. Μπορούν επίσης να προβλέψουν και αναθεώρηση του ανωτάτου ορίου που αναφέρεται στην παράγραφο 2."

5) Το άρθρο 7 διαγράφεται.

6) Το άρθρο 8 αντικαθίσταται από το εξής :

« Άρθρο 8

1. Χορηγείται ενίσχυση ανά εκτάριο για την καλλιέργεια πατάτας για κατανάλωση που υπάγεται στους κωδικούς ΣΟ 0701 90 50 και 0701 90 90, καθώς και για την παραγωγή πατάτας προς σπορά που υπάγεται στον κωδικό ΣΟ 0701 10 00, για ανωτάτη καλλιεργουμένη και συγκομιζομένη έκταση 3 200 εκταρίων ετησίως.

Το ανώτατο ποσό της ενίσχυσης ορίζεται σε 603 ευρώ ανά εκτάριο.

2. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13 α, παράγραφος 2. »

7) Το άρθρο 9 αντικαθίσταται από το εξής :

« Άρθρο 9

1. Χορηγείται ενίσχυση ανά εκτάριο για τη διατήρηση της καλλιέργειας αμπέλων για την παραγωγή οίνων "v.q.p.r.d." στις ζώνες παραδοσιακής παραγωγής.

Της ενίσχυσης επωφελούνται οι εκτάσεις:

α) που είναι φυτευμένες με ποικιλίες αμπέλου που περιλαμβάνονται στην ταξινόμηση των ποικιλιών, που έχει συνταχθεί από τα κράτη μέλη, οι οποίες είναι κατάλληλες για την παραγωγή καθενός από τους "v.q.p.r.d." του εδάφους τους, που αναφέρονται στο άρθρο 19 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999 του Συμβουλίου [8], και

[8] ΕΕ L 179 της 14.7.1999, σ. 1.

β) των οποίων οι αποδόσεις ανά εκτάριο είναι κατώτερες από ένα ανώτατο όριο που έχει καθορισθεί από το κράτος μέλος, εκφρασμένο σε ποσότητα σταφυλιών, γλευκών σταφυλιών ή οίνου, σύμφωνα με τους όρους του σημείου I « Απόδοση ανά εκτάριο »του παραρτήματος VI του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999.

2. Το ποσό της ενίσχυσης ανέρχεται σε 476 ευρώ ανά εκτάριο ετησίως. Η ενίσχυση χορηγείται αποκλειστικά στις ομάδες και στις οργανώσεις παραγωγών που αναλαμβάνουν δράση ποιοτικής βελτίωσης των οίνων που παράγονται σύμφωνα με πρόγραμμα εγκεκριμένο από τις αρμόδιες αρχές. Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει κυρίως τα μέσα για τη βελτίωση των συνθηκών οινοποίηση, αποθεματοποίησης και διανομής.

3. Στα μικρά νησιά δεν εφαρμόζεται ο τίτλος II, κεφάλαιο II, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1493/1999.

4. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται, εφόσον παραστεί ανάγκη, σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13α, παράγραφος 2. »

8) Το άρθρο 10 διαγράφεται.

9) Το άρθρο 11 αντικαθίσταται από το εξής :

« Άρθρο 11

1. Χορηγείται ενίσχυση ανά εκτάριο για τη διατήρηση των ελαιώνων στις παραδοσιακές ζώνες καλλιέργειας της ελιάς, υπό την προϋπόθεση ότι οι ελαιώνες συντηρούνται και διατηρούνται κατά τρόπο ώστε να εξασφαλίζονται καλές συνθήκες παραγωγής.

Το ποσό της ενίσχυσης ανέρχεται σε 145 ευρώ ανά εκτάριο ετησίως.

2. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13 α, παράγραφος 2. Καθορίζουν ιδίως τις προϋποθέσεις εφαρμογής του καθεστώτος ενίσχυσης που αναφέρεται στην παράγραφο 1, καθώς και τις ικανοποιητικές συνθήκες συντήρησης των ελαιώνων και τις διατάξεις ελέγχου. »

10) Το άρθρο 12 αντικαθίσταται από το εξής κείμενο :

« Άρθρο 12

1. Χορηγείται ενίσχυση στα μικρά νησιά για την παραγωγή μελιού ειδικής ποιότητας που περιέχει μεγάλη ποσότητα μελιού θυμαριού.

Η ενίσχυση καταβάλλεται σε συνάρτηση με τον αριθμό των καταγραμμένων κυψελών που βρίσκονται σε παραγωγή, στις ενώσεις μελισσοκόμων που είναι αναγνωρισμένες από τις αρμόδιες αρχές, οι οποίες αναλαμβάνουν να υλοποιήσουν ετήσια προγράμματα πρωτοβουλιών με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών εμπορίας και την προώθηση του μελιού ποιότητας.

Το ποσό της ενίσχυσης καθορίζεται σε 12 ευρώ ανά κυψέλη ετησίως.

2. Η ενίσχυση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 χορηγείται εντός ανωτάτου ορίου 75 000 κυψελών ετησίως.

3. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13 α, παράγραφος 2. »

11) Το άρθρο 13 αντικαθίσταται από το εξής κείμενο :

« Άρθρο 13

1. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999, η συνολική αξία της ενίσχυσης, εκφρασμένης επί τοις % του όγκου των επιλεξίμων επενδύσεων, μπορεί να προσαυξηθεί κατ´ανώτατο όριο κατά 15 ποσοστιαίες μονάδες για τις επενδύσεις που αποσκοπούν κυρίως στο να ενθαρρύνουν τη διαφοροποίηση, την αναδιάρθρωση ή τον προσανατολισμό προς μια αειφόρο γεωργία των γεωργικών εκμεταλλεύσεων που βρίσκονται στα μικρά νησιά του Αιγαίου Πελάγους.

2. Κατά παρέκκλιση από το άρθρο 28, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1257/1999, η συνολική αξία της ενίσχυσης, εκφρασμένης επί τοις % του όγκου των επιλεξίμων επενδύσεων, καθορίζεται σε 65% κατ´ανώτατο όριο για τις επενδύσεις στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις μεταποίησης και εμπορίας των γεωργικών προϊόντων που προέρχονται κυρίως από την τοπική παραγωγή και προέρχονται από τους τομείς που θα καθορισθούν στο πλαίσιο του συμπληρώματος προγραμματισμού που προβλέπεται στο άρθρο 18, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου [9].

[9] ΕΕ L 161 της 26.6.1999, σ. 1.

3. Τα μέτρα που προβλέπονται δυνάμει του παρόντος άρθρου περιγράφονται στο πλαίσιο των επιχειρησιακών προγραμμάτων που αναφέρονται στο άρθρο 18 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1260/1999, τα οποία καλύπτουν τα μικρά νησιά. »

12) Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 13 α:

« Άρθρο 13 α

1. Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή διαχείρισης σιτηρών, η οποία έχει θεσπισθεί από το άρθρο 22 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1766/92 του Συμβουλίου [10], ή από τις επιτροπές διαχείρισης που έχουν συσταθεί από τους κανονισμούς που αφορούν κοινές οργανώσεις αγοράς για τα σχετικά προϊόντα.

[10] ΕΕ L 181 της 1.7.1992, σ. 21.

Για τα γεωργικά προϊόντα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 827/68 του Συμβουλίου [11], καθώς και για τα προϊόντα που δεν εμπίπτουν σε καμία κοινή οργάνωση αγοράς, η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή διαχείρισης του λυκίσκου που έχει συσταθεί από το άρθρο 20 του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1696/71 του Συμβουλίου [12].

[11] ΕΕ L 151 της 30.6.1968, σ.16.

[12] ΕΕ L 175 της 4.8.1971, σ. 1.

2. Στην περίπτωση κατά την οποία γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται η διαδικασία διαχείρισης που προβλέπεται στο άρθρο 4 της απόφασης 1999/468/ΕΚ τηρώντας τις διατάξεις του άρθρου 7 αυτής.

3. Η περίοδος που προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 3, της απόφασης 1999/468/ΕΚ καθορίζεται σε ένα μήνα. »

13) Το άρθρο 14 αντικαθίσταται από το εξής κείμενο :

« Άρθρο 14

Τα μέτρα που προβλέπονται στον παρόντα κανονισμό, με εξαίρεση το άρθρο 13, συνιστούν παρεμβάσεις που προορίζονται για τη ρύθμιση των γεωργικών αγορών κατά την έννοια του άρθρου 2, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1258/1999 [13]. »

[13] ΕΕ L 160 της 26.6.1999, σ. 103.

14) Προστίθεται το ακόλουθο άρθρο 14 α :

« Άρθρο 14 α

Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την τήρηση του παρόντος κανονισμού κυρίως όσον αφορά τα μέτρα ελέγχου και τις διοικητικές κυρώσεις και πληροφορούν σχετικά την Επιτροπή.

Οι λεπτομέρειες εφαρμογής του παρόντος άρθρου θεσπίζονται με τη διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 13 α, παράγραφος 2. »

15) Το άρθρο 15 αντικαθίσταται από το εξής κείμενο :

« Άρθρο 15

1. Η Ελλάδα υποβάλει στην Επιτροπή ετήσια έκθεση επί της εφαρμογής των μέτρων που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό.

2. Στο τέλος κάθε πενταετούς περιόδου εφαρμογής των μέτρων που προβλέπονται από τον παρόντα κανονισμό, η Επιτροπή υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο γενική έκθεση από την οποία εμφαίνεται η επίπτωση των δράσεων που υλοποιήθηκαν σε εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, καθώς και, σε όλες τις περιπτώσεις όπου αυτό θεωρείται αναγκαίο, τις προτεινόμενες προσαρμογές των μέτρων.

Η πρώτη έκθεση πρέπει να υποβληθεί πριν από το τέλος του έτους 2005.»

16) Το παράρτημα αντικαθίσταται από το παράρτημα του παρόντος κανονισμού.

Άρθρο 2

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα μετά τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Βρυξέλλες,

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

« ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Κατάλογος των προϊόντων που προβλέπονται από το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού που προβλέπεται στον τίτλο Ι για τα μικρά νησιά του Αιγαίου Πελάγους

Περιγραφή των εμπορευμάτων // Κωδικός ΣΟ

Σιτάλευρα // 1101 και 1102

Ζωοτροφές //

- Σιτηρά //

- Σιτάρι // 1001

- Σίκαλη // 1002

- Κριθάρι // 1003

- Βρώμη // 1004

- Αραβόσιτος // 1005

- Μηδική και χορτονομές // 1214

- Υπολείμματα και απόβλητα βιομηχανιών τροφίμων // 2302 έως 2308

- Παρασκευάσματα των τύπων που χρησιμοποιούνται για τη διατροφή των ζώων // 2309 90 »

>ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>