4.3.2005   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 58/19

(1)

Η οδηγία 90/434/ΕΟΚ του Συμβουλίου (3) θεσπίζει κοινούς κανόνες οι οποίοι εφαρμόζονται για την αναδιάρθρωση επιχειρήσεων, και οι οποίοι είναι ουδέτεροι από πλευράς ανταγωνισμού.

(2)

Στόχος της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ είναι η αναβολή της φορολόγησης των εισοδημάτων, κερδών και υπεραξιών που προκύπτουν από τις αναδιοργανώσεις επιχειρήσεων και η διασφάλιση των φορολογικών δικαιωμάτων των κρατών μελών.

(3)

Ένας από τους στόχους της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ είναι η εξάλειψη των εμποδίων στη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς, όπως είναι η διπλή φορολόγηση. Στο βαθμό που αυτό δεν επιτυγχάνεται πλήρως με τις διατάξεις της εν λόγω οδηγίας, τα κράτη μέλη θα πρέπει να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για την επίτευξη του στόχου αυτού.

(4)

Η κτηθείσα πείρα μετά την έναρξη εφαρμογής της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ τον Ιανουάριο του 1992 κατέδειξε ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι για τη βελτίωση της οδηγίας καθώς και για την επέκταση των ευεργετικών αποτελεσμάτων των κοινών κανόνων που θεσπίσθηκαν το 1990.

(5)

Στις 8 Οκτωβρίου 2001, το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2157/2001 περί του καταστατικού της ευρωπαϊκής εταιρείας (SE) (4) και την οδηγία 2001/86/ΕΚ για τη συμπλήρωση του καταστατικού της ευρωπαϊκής εταιρείας όσον αφορά το ρόλο των εργαζομένων (5). Επίσης, στις 22 Ιουλίου 2003, το Συμβούλιο εξέδωσε τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1435/2003 περί του καταστατικού της ευρωπαϊκής συνεταιριστικής εταιρείας (SCE) (6) και την οδηγία 2003/72/ΕΚ για τη συμπλήρωση του καταστατικού του ευρωπαϊκού συνεταιρισμού όσον αφορά το ρόλο των εργαζομένων (7). Ένα από τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά αυτών των πράξεων είναι ότι τόσο η SE όσο και η SCE θα είναι σε θέση να μεταφέρουν την καταστατική έδρα τους μεταξύ των κρατών μελών χωρίς να απαιτείται η διάλυση και η εκκαθάρισή τους.

(6)

Η μεταφορά της καταστατικής έδρας αποτελεί τρόπο άσκησης της ελευθερίας εγκατάστασης που προβλέπεται στα άρθρα 43 και 48 της συνθήκης. Δε μεταβιβάζονται στοιχεία ενεργητικού και η εταιρεία και οι εταίροι της δεν αντλούν κανένα εισόδημα, κέρδος ή υπεραξία από την εν λόγω μεταφορά. Η απόφαση της εταιρείας να αναδιοργανώσει τις δραστηριότητές της με τη μεταφορά της καταστατικής έδρας της δεν θα πρέπει να παρεμποδίζεται από φορολογικούς κανόνες που εισάγουν διακρίσεις ή από περιορισμούς, μειονεκτήματα ή στρεβλώσεις που απορρέουν από εθνική φορολογική νομοθεσία αντιβαίνουσα προς το κοινοτικό δίκαιο. Η μεταφορά της καταστατικής έδρας μιας SE ή μιας SCE από ένα κράτος μέλος σε άλλο κράτος μέλος δε σημαίνει πάντοτε ότι παύει η SE ή η SCE να είναι εγκατεστημένη στο πρώτο κράτος μέλος. Η φορολογική κατοικία της SE ή της SCE συνεχίζει να καθορίζεται βάσει της εθνικής νομοθεσίας και των φορολογικών συμβάσεων.

(7)

Η μεταφορά της καταστατικής έδρας μιας εταιρείας, ή κάποιο γεγονός που συνδέεται με τη μεταφορά αυτή, όταν έχει ως αποτέλεσμα την αλλαγή της φορολογικής κατοικίας, ενδέχεται να συνεπάγεται κάποια μορφή φορολογίας στο κράτος μέλος από το οποίο γίνεται η μεταφορά της καταστατικής έδρας. Φορολογία μπορεί να επιβάλλεται επίσης στην περίπτωση που η μεταφορά της καταστατικής έδρας, ή κάποιο γεγονός που συνδέεται με τη μεταφορά αυτή, δε συνεπάγεται την αλλαγή της φορολογικής κατοικίας. Προκειμένου να αντιμετωπισθεί το ενδεχόμενο αυτό όσον αφορά την SE ή την SCE, έχουν εισαχθεί ορισμένοι νέοι κανόνες στην οδηγία 90/434/ΕΟΚ. Στην περίπτωση που, μετά τη μεταφορά της καταστατικής έδρας, τα στοιχεία ενεργητικού της SE ή της SCE εξακολουθούν να συνδέονται με μόνιμη εγκατάσταση που ανήκει στην SE ή στην SCE και βρίσκεται στο κράτος μέλος από το οποίο μεταφέρθηκε η καταστατική έδρα, η εν λόγω μόνιμη εγκατάσταση θα πρέπει να απολαύει ευεργετημάτων παρόμοιων με αυτά που προβλέπονται στα άρθρα 4, 5 και 6 της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ. Τα άρθρα αυτά αφορούν τις αφορολόγητες προβλέψεις και αποθεματικά και την ανάληψη ζημιών. Επιπλέον, σύμφωνα με τις αρχές της συνθήκης, θα πρέπει να αποκλείεται η φορολόγηση των εταίρων λόγω μεταφοράς της καταστατικής έδρας. Σε σχέση με την υποχρέωση των κρατών μελών βάσει της συνθήκης να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για την εξάλειψη της διπλής φορολογίας, δεν είναι απαραίτητο, στο παρόν στάδιο, να θεσπισθούν κοινοί κανόνες όσον αφορά τη φορολογική κατοικία της SE ή της SCE.

(8)

Η οδηγία 90/434/ΕΟΚ δεν αφορά τις ζημίες που υφίσταται μια μόνιμη εγκατάσταση σε άλλο κράτος μέλος οι οποίες αναγνωρίζονται στο κράτος μέλος της κατοικίας μιας SE ή μιας SCE. Ειδικότερα, στην περίπτωση που η καταστατική έδρα μιας SE ή μιας SCE μεταφέρεται σε άλλο κράτος μέλος, η μεταφορά αυτή δεν παρεμποδίζει το πρώτο κράτος μέλος κατοικίας να επανενσωματώσει, σε εύθετο χρόνο, τις ζημίες της μόνιμης εγκατάστασης.

(9)

Η οδηγία 90/434/ΕΟΚ δεν καλύπτει την περίπτωση διάσπασης κατά την οποία η εταιρεία που μεταφέρει κλάδους της δραστηριότητάς της δεν διαλύεται. Κατά συνέπεια, το άρθρο 4 της εν λόγω οδηγίας θα πρέπει να επεκταθεί ώστε να καλύπτει την περίπτωση αυτή.

(10)

Το άρθρο 3 της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ καθορίζει τις εταιρείες που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της και στο παράρτημά της απαριθμούνται οι μορφές εταιρειών στις οποίες εφαρμόζεται η οδηγία. Ωστόσο, ορισμένες μορφές εταιρειών δεν απαριθμούνται στο παράρτημα παρόλο που έχουν τη φορολογική τους κατοικία σε κράτος μέλος και υπόκεινται στο φόρο επιχειρήσεων σε αυτό. Από την κτηθείσα πείρα, φαίνεται ότι πρόκειται για αδικαιολόγητο κενό και, συνεπώς, το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας θα πρέπει να επεκταθεί ώστε να καλύπτει οντότητες οι οποίες μπορούν να ασκούν διασυνοριακές δραστηριότητες στην Κοινότητα και πληρούν όλες τις σχετικές απαιτήσεις.

(11)

Επειδή η SE αποτελεί ανώνυμη εταιρεία και η SCE συνεταιριστική εταιρεία και επειδή αμφότερες οι εταιρείες είναι παρόμοιες ως προς τη φύση τους με άλλες μορφές εταιρειών που καλύπτονται ήδη από την οδηγία 90/434/ΕΟΚ, η SE και η SCE θα πρέπει να προστεθούν στον πίνακα του παραρτήματος της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ.

(12)

Οι άλλες νέες εταιρείες που περιλαμβάνονται στον πίνακα του παραρτήματος της παρούσας οδηγίας αποτελούν εταιρείες που φορολογούνται στο κράτος μέλος κατοικίας, αλλά ορισμένες από αυτές θεωρούνται ως φορολογικά διαφανείς από άλλα κράτη μέλη. Για να έχουν αποτέλεσμα τα ευεργετήματα της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ, τα κράτη μέλη που αντιμετωπίζουν τις φορολογούμενες εταιρείες που δεν είναι εγκατεστημένες σε αυτά ως φορολογικά διαφανείς, θα πρέπει να εφαρμόζουν σ’ αυτές τις ευεργετικές διατάξεις της οδηγίας. Ωστόσο, με δεδομένη τη διαφορετική φορολογική μεταχείριση αυτών των συγκεκριμένων φορολογούμενων εταιρειών από τα κράτη μέλη, τα κράτη μέλη θα πρέπει να έχουν την ευχέρεια να μην εφαρμόζουν τις σχετικές διατάξεις της παρούσας οδηγίας όταν φορολογούν τους άμεσους ή έμμεσους εταίρους αυτών των φορολογουμένων εταιρειών.

(13)

Στην περίπτωση κατά την οποία αντιμετωπίζονται ως φορολογικά διαφανείς οι εταίροι εταιρειών που πραγματοποιούν πράξεις οι οποίες διέπονται από την οδηγία 90/434/ΕΟΚ, τα πρόσωπα που έχουν συμφέροντα στους εταίρους αυτούς θα πρέπει να μην υπόκεινται σε φορολογία κατά τη διενέργεια πράξεων αναδιάρθρωσης.

(14)

Υφίστανται κάποιες αμφιβολίες ως προς την εφαρμογή της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ στην περίπτωση της μετατροπής υποκαταστημάτων σε θυγατρικές εταιρείες. Κατά τη διενέργεια τέτοιων πράξεων, τα στοιχεία ενεργητικού που συνδέονται με μόνιμη εγκατάσταση και συνιστούν «κλάδο δραστηριότητας», όπως ορίζεται στο άρθρο 2, στοιχείο θ) της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ, μεταφέρονται σε νεοσυσταθείσα εταιρεία που αποτελεί θυγατρική της εισφέρουσας εταιρείας. Θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι, επειδή πρόκειται για μεταβίβαση στοιχείων ενεργητικού από εταιρεία κράτους μέλους, με μόνιμη εγκατάσταση που βρίσκεται σε διαφορετικό κράτος μέλος, σε εταιρεία αυτού του δεύτερου κράτους μέλους, η συγκεκριμένη συναλλαγή καλύπτεται από την οδηγία.

(15)

Ο ισχύων ορισμός της «ανταλλαγής μετοχών», στο άρθρο 2 στοιχείο δ) της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ, δεν διευκρινίζει κατά πόσον ο όρος αυτός καλύπτει την απόκτηση επιπλέον μετοχών πέραν αυτών που εξασφαλίζουν την απλή πλειοψηφία των δικαιωμάτων ψήφου. Δεν είναι ασύνηθες τα καταστατικά των εταιρειών και οι κανόνες ψηφοφορίας να καταρτίζονται κατά τέτοιο τρόπο ώστε να απαιτείται απόκτηση επιπλέον μετοχών προκειμένου να μπορέσει η αποκτώσα εταιρεία να επιτύχει τον πλήρη έλεγχο της εταιρείας-στόχου. Ο ορισμός της «ανταλλαγής μετοχών» θα πρέπει, κατά συνέπεια, να τροποποιηθεί ώστε να καλύπτει κάθε απόκτηση επιπλέον μετοχών.

(16)

Στην περίπτωση συγχωνεύσεων και διασπάσεων, η λήπτρια εταιρεία μπορεί να αντλεί κέρδη από τη διαφορά μεταξύ της αξίας των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού και της αξίας των μετοχών που, ενδεχομένως, κατείχε στην εισφέρουσα εταιρεία, οι οποίες ακυρώθηκαν μετά τις εν λόγω πράξεις. Το άρθρο 7 της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ προβλέπει την απαλλαγή αυτών των υπεραξιών δεδομένου ότι αυτά τα κέρδη μπορεί να προκύπτουν το ίδιο εύκολα υπό μορφή διανεμόμενων κερδών από την εισφέρουσα εταιρεία που θα είχαν απαλλαγεί από φόρους δυνάμει της οδηγίας 90/435/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Ιουλίου 1990, σχετικά με το κοινό φορολογικό καθεστώς το οποίο ισχύει για τις μητρικές και τις θυγατρικές εταιρείες διαφορετικών κρατών μελών (8). Οι στόχοι τόσο της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ όσο και της οδηγίας 90/435/ΕΟΚ συμπίπτουν όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα αλλά οι προϋποθέσεις που απαιτούνται δεν είναι οι ίδιες. Η οδηγία 90/434/ΕΟΚ θα πρέπει, συνεπώς, να τροποποιηθεί ώστε οι απαιτήσεις της να εξομοιωθούν με εκείνες της οδηγίας 90/435/ΕΟΚ και να ληφθεί υπόψη το χαμηλότερο κατώτατο όριο εταιρικής συμμετοχής που συμπεριλαμβάνεται στην εν λόγω οδηγία.

(17)

Κατόπιν της επέκτασης της οδηγίας 90/434/ΕΟΚ ώστε να καλύπτει τις περιπτώσεις μερικής διάσπασης και τη μεταφορά της καταστατικής έδρας μιας SE ή μιας SCE, το πεδίο εφαρμογής της διάταξης που αφορά την καταπολέμηση της φοροαποφυγής και της φοροδιαφυγής θα πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

(18)

Κατά συνέπεια, η οδηγία 90/434/ΕΟΚ είναι σκόπιμο να τροποποιηθεί αναλόγως,

1)

Ο τίτλος αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

2)

Το άρθρο 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 1

Κάθε κράτος μέλος εφαρμόζει την παρούσα οδηγία στα ακόλουθα:

3)

Το άρθρο 2 τροποποιείται ως εξής:

4)

Στο άρθρο 3 στοιχείο γ), η 8η περίπτωση που αφορά την Ιταλία αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

5)

Η επικεφαλίδα του τίτλου ΙΙ αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

6)

Το άρθρο 4 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 4

1.   Η συγχώνευση, η διάσπαση ή η μερική διάσπαση δεν συνεπάγεται καμία φορολογία των υπεραξιών οι οποίες υπολογίζονται βάσει της διαφοράς μεταξύ της πραγματικής αξίας των μεταβιβαζομένων στοιχείων ενεργητικού και παθητικού και της φορολογητέας τους αξίας.

Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:

2.   Όταν εφαρμόζεται η παράγραφος 1 και εφόσον κράτος μέλος θεωρεί μια εισφέρουσα εταιρεία που δεν είναι εγκατεστημένη σε αυτό ως φορολογικά διαφανή βάσει των εκτιμήσεών του ως προς τα νομικά χαρακτηριστικά της εν λόγω εταιρείας, όπως απορρέουν από το δίκαιο δυνάμει του οποίου έχει συσταθεί, και, συνεπώς, φορολογεί τους εταίρους για το μερίδιό τους επί των κερδών της εισφέρουσας εταιρείας, εφόσον υπάρχουν τέτοια κέρδη, το εν λόγω κράτος δεν φορολογεί κανένα εισόδημα, κέρδος ή υπεραξία που υπολογίζεται βάσει της διαφοράς μεταξύ των πραγματικών αξιών των μεταβιβαζόμενων στοιχείων ενεργητικού και παθητικού και της φορολογητέας τους αξίας.

3.   Οι παράγραφοι 1 και 2 εφαρμόζονται μόνον εάν η λήπτρια εταιρεία υπολογίζει τις νέες αποσβέσεις και τα κέρδη ή τις ζημίες σχετικά με τα μεταβιβαζόμενα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού σύμφωνα με τους ίδιους κανόνες που θα είχαν εφαρμόσει η εισφέρουσα εταιρεία ή οι εισφέρουσες εταιρείες εάν δεν είχε γίνει η συγχώνευση, η διάσπαση ή η μερική διάσπαση.

4.   Σε περίπτωση που, βάσει του δικαίου του κράτους μέλους της εισφέρουσας εταιρείας, επιτρέπεται στη λήπτρια εταιρεία να υπολογίζει τις νέες αποσβέσεις και τα κέρδη ή τις ζημίες σχετικά με τα μεταβιβαζόμενα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού με κανόνες διαφορετικούς από εκείνους που προβλέπονται στην παράγραφο 3, η παράγραφος 1 δεν ισχύει για τα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού για τα οποία έγινε χρήση της ευχέρειας αυτής.».

7)

Το άρθρο 6 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 6

Στο βαθμό που το κράτος μέλος, σε περίπτωση που οι πράξεις που αναφέρονται στο άρθρο 1 στοιχείο α) πραγματοποιούνται μεταξύ εταιρειών του κράτους μέλους της εισφέρουσας εταιρείας, εφαρμόζει διατάξεις που επιτρέπουν στη λήπτρια εταιρεία να αναλαμβάνει ζημίες της εισφέρουσας εταιρείας οι οποίες δεν έχουν ακόμα αποσβεσθεί από φορολογική άποψη, επεκτείνει τις διατάξεις αυτές ώστε να επιτρέπεται η ανάληψη των ζημιών αυτών από τις μόνιμες εγκαταστάσεις της λήπτριας εταιρείας που βρίσκονται στο έδαφός του.».

8)

Στο άρθρο 7, η παράγραφος 2 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Τα κράτη μέλη δύνανται να παρεκκλίνουν από την παράγραφο 1, όταν η συμμετοχή της λήπτριας εταιρείας στο κεφάλαιο της εισφέρουσας εταιρείας είναι μικρότερη του 20 %.

Από 1ης Ιανουαρίου 2007, το ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής ορίζεται σε 15 %. Από 1ης Ιανουαρίου 2009, το ελάχιστο ποσοστό συμμετοχής ορίζεται σε 10 %.».

9)

Το άρθρο 8 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 8

1.   Η παροχή, επ’ ευκαιρία συγχώνευσης, διάσπασης ή ανταλλαγής μετοχών, τίτλων παραστατικών του εταιρικού κεφαλαίου της λήπτριας ή αποκτώσας εταιρείας σε εταίρο της εισφέρουσας ή αποκτώμενης εταιρείας, σε αντάλλαγμα τίτλων παραστατικών του εταιρικού κεφαλαίου της δεύτερης αυτής εταιρείας, δεν πρέπει να συνεπάγεται, αυτή καθ’ αυτή, καμία φορολόγηση του εισοδήματος, των κερδών ή των υπεραξιών αυτού του εταίρου.

2.   Η παροχή, σε περίπτωση μερικής διάσπασης, τίτλων παραστατικών του εταιρικού κεφαλαίου της λήπτριας εταιρείας σε εταίρο της εισφέρουσας εταιρείας, δεν πρέπει να συνεπάγεται, αυτή καθ’ αυτή, καμία φορολόγηση του εισοδήματος, των κερδών ή των υπεραξιών αυτού του εταίρου.

3.   Όταν κράτος μέλος θεωρεί έναν εταίρο ως φορολογικά διαφανή βάσει των εκτιμήσεων του εν λόγω κράτους ως προς τα νομικά χαρακτηριστικά αυτού του εταίρου, όπως απορρέουν από το δίκαιο δυνάμει του οποίου έχει συσταθεί, και, κατά συνέπεια, φορολογεί τα πρόσωπα που έχουν συμφέροντα στον εταίρο αυτό για το μερίδιό τους επί των κερδών του εταίρου, εφόσον υπάρχουν τέτοια κέρδη, το εν λόγω κράτος δεν φορολογεί τα εν λόγω πρόσωπα επί του εισοδήματος, των κερδών ή της υπεραξίας από την παροχή στον εταίρο τίτλων παραστατικών του εταιρικού κεφαλαίου της λήπτριας ή της αποκτώσας εταιρείας.

4.   Οι παράγραφοι 1 και 3 εφαρμόζονται μόνο εφόσον ο εταίρος δεν αποδίδει, στους τίτλους που λαμβάνει ως αντάλλαγμα, μεγαλύτερη φορολογητέα αξία από την αξία που είχαν οι ανταλλασσόμενοι τίτλοι αμέσως πριν από τη συγχώνευση, τη διάσπαση ή την ανταλλαγή μετοχών.

5.   Οι παράγραφοι 2 και 3 εφαρμόζονται μόνον εάν ο εταίρος δεν αποδίδει στο ποσό των λαμβανόμενων τίτλων και των τίτλων που κατέχει στην εισφέρουσα εταιρεία, μεγαλύτερη φορολογητέα αξία από την αξία που είχαν οι τίτλοι που κατέχει στην εισφέρουσα εταιρεία αμέσως πριν από τη μερική διάσπαση.

6.   Η εφαρμογή των παραγράφων 1, 2 και 3 δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να φορολογούν με τον ίδιο τρόπο το κέρδος που προκύπτει από τη μεταγενέστερη μεταβίβαση των τίτλων που ελήφθησαν, όπως και το κέρδος που προκύπτει από τη μεταβίβαση των τίτλων που υπήρχαν πριν από την απόκτηση.

7.   Ως “φορολογητέα αξία”, στο παρόν άρθρο, νοείται η αξία βάσει της οποίας θα είχε υπολογισθεί κάθε κέρδος ή ζημία, προκειμένου να φορολογηθεί το εισόδημα, τα κέρδη, ή οι υπεραξίες, του εταίρου της εταιρείας.

8.   Σε περίπτωση που ένας εταίρος δύναται, βάσει του δικαίου του κράτους μέλους στο οποίο έχει την κατοικία του, να επιλέγει φορολογική μεταχείριση διαφορετική από εκείνη που προβλέπεται στις παραγράφους 4 και 5, οι παράγραφοι 1, 2 και 3 δεν ισχύουν για τους παραστατικούς τίτλους για τους οποίους έγινε χρήση της ευχέρειας αυτής.

9.   Οι παράγραφοι 1, 2 και 3 δεν εμποδίζουν ένα κράτος μέλος να λαμβάνει υπόψη, για τη φορολόγηση του εταίρου, κάθε ποσό σε μετρητά που του έχει, ενδεχομένως, καταβληθεί κατά τη συγχώνευση, τη διάσπαση, τη μερική διάσπαση ή την ανταλλαγή μετοχών.».

10)

Το άρθρο 10 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«Άρθρο 10

1.   Όταν, μεταξύ των εισφερόμενων στοιχείων επ’ ευκαιρία συγχώνευσης, διάσπασης, μερικής διάσπασης ή εισφοράς ενεργητικού, περιλαμβάνεται μια μόνιμη εγκατάσταση της εισφέρουσας εταιρείας η οποία βρίσκεται σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος μέλος της εισφέρουσας εταιρείας, το κράτος μέλος της εισφέρουσας εταιρείας παραιτείται από κάθε δικαίωμα φορολόγησης της εν λόγω μόνιμης εγκατάστασης.

Το κράτος μέλος της εισφέρουσας εταιρείας μπορεί να επανενσωματώσει στα φορολογητέα κέρδη της εταιρείας αυτής τις προηγούμενες ζημίες της μόνιμης εγκατάστασης που είχαν, ενδεχομένως, εκπέσει από τα φορολογητέα κέρδη της εταιρείας στο κράτος αυτό και δεν είχαν συμψηφισθεί.

Το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση και το κράτος μέλος της λήπτριας εταιρείας εφαρμόζουν για την εισφορά αυτή τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας, ως εάν το κράτος μέλος όπου βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση να ήταν το κράτος μέλος της εισφέρουσας εταιρείας.

Οι διατάξεις αυτές εφαρμόζονται επίσης στην περίπτωση κατά την οποία η μόνιμη εγκατάσταση βρίσκεται στο ίδιο κράτος μέλος με αυτό στο οποίο είναι εγκατεστημένη η λήπτρια εταιρεία.

2.   Κατά παρέκκλιση από την παράγραφο 1, όταν το κράτος μέλος της εισφέρουσας εταιρείας εφαρμόζει καθεστώς φορολόγησης των κερδών σε διεθνή κλίμακα, το εν λόγω κράτος μέλος έχει το δικαίωμα να φορολογεί τα κέρδη ή τις υπεραξίες της μόνιμης εγκατάστασης που προκύπτουν από τη συγχώνευση, τη διάσπαση, τη μερική διάσπαση ή την εισφορά ενεργητικού, υπό την προϋπόθεση ότι δέχεται την έκπτωση του φόρου ο οποίος, σε περίπτωση που δεν υπήρχαν οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας, θα είχε επιβληθεί στα εν λόγω κέρδη ή υπεραξίες στο κράτος μέλος όπου βρίσκεται η μόνιμη εγκατάσταση, με τον ίδιο τρόπο και για το ίδιο ποσό όπως θα το εδέχετο το κράτος αυτό εάν ο φόρος είχε βεβαιωθεί και καταβληθεί στην πραγματικότητα.».

11)

Παρεμβάλλεται ο ακόλουθος τίτλος:

«ΤΙΤΛΟΣ IVα

Ειδική περίπτωση διαφανών οντοτήτων

Άρθρο 10α

1.   Εάν ένα κράτος μέλος θεωρεί μια μη εγκατεστημένη εισφέρουσα ή αποκτώμενη εταιρεία ως φορολογικά διαφανή βάσει των εκτιμήσεών του ως προς τα νομικά χαρακτηριστικά αυτής της εταιρείας, όπως απορρέουν από το δίκαιο δυνάμει του οποίου έχει συσταθεί, το εν λόγω κράτος μέλος έχει το δικαίωμα να μην εφαρμόζει τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας όταν φορολογεί τους άμεσους ή έμμεσους εταίρους της εταιρείας αυτής σε σχέση με τα εισοδήματα, τα κέρδη ή τις υπεραξίες αυτής της εταιρείας.

2.   Το κράτος μέλος που ασκεί το δικαίωμα που προβλέπεται στην παράγραφο 1 δέχεται έκπτωση για το φόρο ο οποίος, σε περίπτωση που δεν υπήρχαν οι διατάξεις της παρούσας οδηγίας, θα είχε επιβληθεί στη φορολογικά διαφανή εταιρεία για τα εισοδήματα, τα κέρδη ή τις υπεραξίες της, με τον ίδιο τρόπο και για το ίδιο ποσό όπως θα εδέχετο το κράτος αυτό εάν ο φόρος είχε βεβαιωθεί και καταβληθεί στην πραγματικότητα.

3.   Εάν ένα κράτος μέλος θεωρεί μια μη εγκατεστημένη σε αυτό λήπτρια ή αποκτώσα εταιρεία ως φορολογικά διαφανή βάσει των εκτιμήσεών του ως προς τα νομικά χαρακτηριστικά της εν λόγω εταιρείας, όπως απορρέουν από το δίκαιο δυνάμει του οποίου έχει συσταθεί, το εν λόγω κράτος μέλος έχει το δικαίωμα να μην εφαρμόζει το άρθρο 8 παράγραφοι 1, 2 και 3.

4.   Εάν ένα κράτος μέλος θεωρεί μια μη εγκατεστημένη λήπτρια εταιρεία ως φορολογικά διαφανή βάσει των εκτιμήσεών του ως προς τα νομικά χαρακτηριστικά της εν λόγω εταιρείας, όπως απορρέουν από το δίκαιο δυνάμει του οποίου έχει συσταθεί, το εν λόγω κράτος μέλος δύναται να εφαρμόζει έναντι των άμεσων ή έμμεσων εταίρων την ίδια φορολογική μεταχείριση που θα εφάρμοζε εάν η λήπτρια εταιρεία ήταν εγκατεστημένη σε αυτό το κράτος μέλος.».

12)

Παρεμβάλλεται ο ακόλουθος τίτλος:

«ΤΙΤΛΟΣ IVβ

Ισχύοντες κανόνες σχετικά με τη μεταφορά της καταστατικής έδρας μιας SE ή μιας SCE

Άρθρο 10β

1.   Εάν,

η εν λόγω μεταφορά της καταστατικής έδρας ή η παύση της εγκατάστασης δεν συνεπάγεται φορολογία των υπεραξιών, οι οποίες υπολογίζονται σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 1, στο κράτος μέλος από το οποίο μεταφέρθηκε η καταστατική έδρα και προκύπτουν από τα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού της SE ή της SCE τα οποία, κατά συνέπεια, εξακολουθούν να συνδέονται πράγματι με μόνιμη εγκατάσταση της SE ή της SCE στο κράτος μέλος από το οποίο μεταφέρθηκε η καταστατική έδρα και συμβάλλουν στη διαμόρφωση των κερδών ή ζημιών που λαμβάνονται υπόψη για φορολογικούς σκοπούς.

2.   Η παράγραφος 1 εφαρμόζεται μόνο εάν η SE ή η SCE υπολογίζει τις νέες αποσβέσεις και κάθε κέρδος ή ζημία σχετικά με τα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού που εξακολουθούν να συνδέονται πράγματι με αυτή τη μόνιμη εγκατάσταση, ως εάν δεν είχε γίνει η μεταφορά της καταστατικής έδρας ή εάν η SE ή η SCE δεν είχε παύσει να έχει φορολογική κατοικία.

3.   Σε περίπτωση που, βάσει του δικαίου αυτού του κράτους μέλους, επιτρέπεται στην SE ή στην SCE να υπολογίζει τις νέες αποσβέσεις και κάθε κέρδος ή ζημία σχετικά με τα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού που παραμένουν σε αυτό το κράτος μέλος και υπολογίζονται σε διαφορετική βάση από εκείνη που προβλέπεται στην παράγραφο 2, η παράγραφος 1 δεν ισχύει για τα στοιχεία ενεργητικού και παθητικού για τα οποία έγινε χρήση της ευχέρειας αυτής.

Άρθρο 10γ

1.   Εάν,

τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα για να εξασφαλίσουν ότι, όταν οι προβλέψεις ή τα αποθεματικά που διέθετε στην πραγματικότητα η SE ή η SCE πριν από τη μεταφορά της καταστατικής έδρας απαλλάσσονται, εν μέρει ή εξ ολοκλήρου, του φόρου και δεν προκύπτουν από μόνιμες εγκαταστάσεις του εξωτερικού, οι προβλέψεις ή τα αποθεματικά αυτά μπορούν να μεταφερθούν, με την ίδια φορολογική απαλλαγή, από μόνιμη εγκατάσταση της SE ή της SCE που βρίσκεται στο έδαφος του κράτους μέλους από το οποίο μεταφέρθηκε η καταστατική έδρα.

2.   Στο βαθμό που επιτρέπεται σε εταιρεία η οποία μεταφέρει την καταστατική της έδρα στο έδαφος κράτους μέλους να μεταφέρει σε μεταγενέστερες ή προγενέστερες χρήσεις ζημίες που δεν έχουν αποσβεσθεί από φορολογική άποψη, αυτό το κράτος μέλος επιτρέπει στη μόνιμη εγκατάσταση που έχει στο έδαφός του η SE ή η SCE που μεταφέρει την καταστατική της έδρα, να αναλαμβάνει τις ζημίες της SE ή της SCE οι οποίες δεν έχουν ακόμα αποσβεσθεί από φορολογική άποψη, υπό τον όρο ότι η μεταφορά ζημιών σε μεταγενέστερες ή προγενέστερες χρήσεις θα ήταν διαθέσιμη σε παρεμφερείς περιστάσεις σε εταιρεία που θα συνέχιζε να έχει την καταστατική της έδρα ή τη φορολογική της κατοικία σε αυτό το κράτος μέλος.

Άρθρο 10δ

1.   Η μεταφορά της καταστατικής έδρας μιας SE ή μιας SCE δε συνεπάγεται αυτή καθεαυτή τη φορολογία του εισοδήματος, των κερδών ή των υπεραξιών των εταίρων.

2.   Η εφαρμογή της παραγράφου 1 δεν εμποδίζει τα κράτη μέλη να φορολογούν τα κέρδη που προκύπτουν από μεταγενέστερη μεταβίβαση τίτλων παραστατικών του εταιρικού κεφαλαίου της SE ή της SCE που μεταφέρει την καταστατική έδρα της.».

13)

Στο άρθρο 11, η παράγραφος 1 αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«1.   Ένα κράτος μέλος μπορεί να αρνηθεί να εφαρμόσει το σύνολο ή μέρος των διατάξεων των τίτλων ΙΙ, ΙΙΙ, IV και IVβ ή να άρει τα προκύπτοντα από τις διατάξεις αυτές ευεργετήματα, όταν η συγχώνευση, η διάσπαση, η μερική διάσπαση, η εισφορά ενεργητικού, η ανταλλαγή μετοχών ή η μεταφορά της καταστατικής έδρας μιας SE ή μιας SCE:

14)

Το παράρτημα αντικαθίσταται από το κείμενο που περιέχεται στο παράρτημα της παρούσας οδηγίας.