Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2007/269/127

Υπόθεση F-65/07: Προσφυγή της 29ης Ιουνίου 2007 — Aayhan κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

ΕΕ C 269 της 10.11.2007, p. 70–70 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

10.11.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 269/70


Προσφυγή της 29ης Ιουνίου 2007 — Aayhan κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου

(Υπόθεση F-65/07)

(2007/C 269/127)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγοντες: Laleh Aayhan (Στρασβούργο, Γαλλία) και άλλοι (Εκπρόσωπος: R. Blindauer, avocat)

Καθού: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Αιτήματα των προσφευγόντων

Οι προσφεύγοντες ζητούν από το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης:

να ακυρώσει τη ρητή απορριπτική απόφαση του Κοινοβουλίου, της 20ης Απριλίου 2007, επί της ενστάσεως των προσφευγόντων της 19ης Δεκεμβρίου 2006·

να κρίνει όλες τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου που είχαν συνάψει οι προσφεύγοντες με το Κοινοβούλιο ως μία ενιαία σύμβαση αορίστου χρόνου·

να αποφανθεί ότι το Κοινοβούλιο έχει την υποχρέωση να αναπροσλάβει το σύνολο των εν λόγω υπαλλήλων δυνάμει συμβάσεως αορίστου χρόνου·

να κρίνει και να αποφανθεί ότι οι λεγόμενοι επικουρικοί υπάλληλοι συνόδου του Κοινοβουλίου δικαιούνται, για το σύνολο των περιόδων κατά τις οποίες εργάστηκαν από την έναρξη της απασχολήσεώς τους, αμοιβής που αντιστοιχεί στο δικαίωμα άδειας μετ' αποδοχών το οποίο απέκτησαν με την εργασία τους;

να υποχρεώσει το Κοινοβούλιο να καταβάλει σε έκαστο των προσφευγόντων το ποσό των 2 000 ευρώ για τα μη δυνάμενα να αναζητηθούν έξοδα διαδικασίας·

να καταδικάσει το Κοινοβούλιο στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγοντες είναι επικουρικοί υπάλληλοι συνόδου που απασχολούνται από το Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της ολομέλειας στο Στρασβούργο, έως 12 ολομέλειες ετησίως.

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγοντες προβάλλουν την έλλειψη νομιμότητας του άρθρου 78 του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού, κατά το μέρος που η εν λόγω διάταξη έχει ως αποτέλεσμα η κατηγορία των επικουρικών υπαλλήλων συνόδου να μην εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής καμίας πηγής δικαίου, είτε κρατικής είτε κοινοτικής.

Εν συνεχεία, οι προσφεύγοντες επικαλούνται παραβίαση της αρχής της απαγόρευσης των διακρίσεων όπως αυτή κατοχυρώνεται, μεταξύ άλλων, στον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και στη σύμβαση C 111 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ) σχετικά με τις διακρίσεις σε θέματα απασχόλησης και άσκησης του επαγγέλματος. Επιπλέον, ισχυρίζονται ότι το Κοινοβούλιο παραβίασε την αρχή που υποχρεώνει τον εργοδότη να αιτιολογεί τις αποφάσεις περί απολύσεως, αρχή η οποία αναγνωρίζεται, μεταξύ άλλων, από το άρθρο 4 της συμβάσεως C 158 της ΔΟΕ σχετικά με τη λήξη της εργασιακής σχέσης με πρωτοβουλία του εργοδότη.

Τέλος, οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι, όπως προβλέπεται ιδίως από την οδηγία 1999/70 (1), ο συνήθης τύπος της συμβάσεως εργασίας είναι η σύμβαση αορίστου χρόνου.


(1)  Οδηγία 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (ΕΕ L 175, σ. 43).


Top