—

να ακυρώσει την από 11 Απριλίου 2022 απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης σχετικά με τον υπολογισμό των εκ των προτέρων συνεισφορών στο Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης για το 2022 (SRB/ES/2022/18), κατά το μέτρο που αυτή αφορά την προσφεύγουσα·

—

να καταδικάσει το καθού στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 5, παράγραφος 1, στοιχείο ε', του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) (1), διότι το καθού δεν εξαίρεσε από τον υπολογισμό της συνεισφοράς για το 2022 τα ρευστά διαθέσιμα των πελατών τα οποία η προσφεύγουσα διαχειριζόταν καταπιστευτικά. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο ε', του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 έχει εφαρμογή όσον αφορά τέτοια προστατευόμενα σε περίπτωση αφερεγγυότητας ρευστά διαθέσιμα πελατών, δεδομένου ότι, κατά την άποψή της, συντρέχουν ως προς αυτά οι προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης, όπως προκύπτει από το σαφές γράμμα της.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας βάσει του άρθρου 70, παράγραφος 2, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (2) σε συνδυασμό με το άρθρο 103, παράγραφος 7 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ (3), καθόσον η απόφαση καθορίζει συνεισφορά κατά πολύ υψηλότερη του δέοντος βασιζόμενη μόνο στα –μηδενικού κινδύνου– καταπιστευματικά στοιχεία παθητικού που περιέλαβε η προσφεύγουσα στον ισολογισμό της. Κατά την προσφεύγουσα, η απόφαση δεν είναι πρόσφορη για την επίτευξη του σκοπού που επιδιώκεται με τη συνεισφορά ούτε αναγκαία, οι δε επιπτώσεις της είναι δυσανάλογες σε σχέση με τον επιδιωκόμενο αυτό σκοπό.

3.

Με τον τρίτο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχή της ίσης μεταχείρισης, διότι η απόφαση επιφυλάσσει, χωρίς αυτό να δικαιολογείται αντικειμενικώς, διαφορετική μεταχείριση στην προσφεύγουσα έναντι άλλων χρηματοπιστωτικών οργανισμών, ως προς τους οποίους τα εθνικά λογιστικά πρότυπα δεν προβλέπουν καταχώριση των καταπιστευματικών στοιχείων παθητικού ή οι οποίοι ακολουθούν τα διεθνή λογιστικά πρότυπα (International Financial Reporting Standards), ή έναντι επιχειρήσεων επενδύσεων οι οποίες δεν έχουν άδεια λειτουργίας πιστωτικού ιδρύματος και διαχειρίζονται ρευστά διαθέσιμα πελατών.

4.

Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 16 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης), διότι ο συνυπολογισμός των μηδενικού κινδύνου καταπιστευματικών στοιχείων παθητικού στη βάση υπολογισμού είχε ως αποτέλεσμα σημαντική αύξηση της συνεισφοράς της προσφεύγουσας για το έτος 2022.

5.

Με τον πέμπτο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 49 σε συνδυασμό με το άρθρο 54 ΣΛΕΕ, διότι η απόφαση περιορίζει δυσανάλογα την εκ μέρους της προσφεύγουσας ελεύθερη άσκηση της επιχειρηματικής της δραστηριότητας στο κράτος μέλος της κύριας εγκατάστασής της και εισάγει δυσμενείς διακρίσεις σε βάρος της έναντι επιχειρήσεων επενδύσεων σε άλλα κράτη μέλη, οι οποίες έχουν παράλληλα άδεια λειτουργίας ως πιστωτικά ιδρύματα.

6.

Με τον έκτο λόγο προβάλλεται προσβολή του δικαιώματος ακροάσεως κατά το άρθρο 41, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, στοιχείο α', του Χάρτη, διότι δόθηκε στην προσφεύγουσα ανεπαρκής χρόνος μόνο ένδεκα εργάσιμων ημερών για να εξετάσει το σχέδιο απόφασης και να διατυπώσει την άποψή της στο πλαίσιο της διαβούλευσης.

7.

Με τον έβδομο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 41, παράγραφος 1 και παράγραφος 2, στοιχείο γ', του Χάρτη και του άρθρου 296, δεύτερο εδάφιο, ΣΛΕΕ, επειδή, με βάση την αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης, η προσφεύγουσα δεν είναι σε θέση να επαληθεύσει δεόντως το ύψος της συνεισφοράς της.

8.

Με τον όγδοο λόγο προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας σύμφωνα με το άρθρο 47, πρώτο εδάφιο, του Χάρτη, διότι η ελλιπής αιτιολογία δεν παρέχει τη δυνατότητα στην προσφεύγουσα να εκτιμήσει δεόντως τη νομιμότητα της απόφασης και, κατά περίπτωση, να την αμφισβητήσει.

9.

Με τον δωδέκατο λόγο προβάλλεται (επικουρικώς) ότι η βάση υπολογισμού κατά το άρθρο 14, παράγραφος 2, το άρθρο 3, σημείο 11, σε συνδυασμό με το άρθρο 5, παράγραφος 1, στοιχείο ε', και το άρθρο 3, παράγραφος 2, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 ορίζεται παράνομα, αν οι διατάξεις αυτές ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι για τον υπολογισμό των τραπεζικών συνεισφορών πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τα καταπιστευματικά στοιχεία παθητικού των επιχειρήσεων επενδύσεων οι οποίες έχουν επίσης άδεια λειτουργίας πιστωτικού ιδρύματος, επειδή κατ’ αυτόν τον τρόπο παραβιάζονται το άρθρο 103, παράγραφος 7, της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, η αρχή ίσης μεταχείρισης και τα άρθρα 16 και 49 του Χάρτη, σε συνδυασμό με το άρθρο 54 ΣΛΕΕ.