—

να ακυρώσει τις αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που περιλαμβάνονται στα έγγραφα της 7ης Φεβρουαρίου 2022, της 8ης Φεβρουαρίου 2022, της 16ης Μαρτίου 2022 και της 31ης Μαρτίου 2022, σχετικά με τον συμψηφισμό απαιτήσεων λόγω των ημερήσιων χρηματικών ποινών που επιβλήθηκαν με τη διάταξη του Αντιπροέδρου του Δικαστηρίου της 20ής Σεπτεμβρίου 2021 στην υπόθεση Τσεχία κατά Πολωνίας (C-121/21 R, EU:C:2021:752), όσον αφορά την περίοδο από τις 20 Σεπτεμβρίου 2021 έως τις 21 Ιανουαρίου 2022,

—

να καταδικάσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται αναρμοδιότητα της Επιτροπής και παράβαση των άρθρων 101 και 102, σε συνδυασμό με το άρθρο 98 του Κανονισμού (ΕΕ, Ευρατόμ) 2018/1046 (1) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου λόγω εφαρμογής της διαδικασίας είσπραξης απαιτήσεων μέσω συμψηφισμού, μολονότι οι εν λόγω απαιτήσεις έπαυσαν να υφίστανται. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η Επιτροπή δεν διέθετε νόμιμες βάσεις για την έκδοση των προσβαλλόμενων αποφάσεων σε περίπτωση κατά την οποία τα αποτελέσματα της διάταξης της 20ής Σεπτεμβρίου 2021 έληξαν αναδρομικώς λόγω της σύναψης συμφωνίας μεταξύ των Κυβερνήσεων της Πολωνίας και της Τσεχίας, της παραίτησης αμφοτέρων των διαδίκων από τις αξιώσεις τους και της διαγραφής της υπόθεσης C-121/21 (2) από το πρωτόκολλο του Δικαστηρίου.

2.

Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται παράβαση του άρθρου 296 ΣΛΕΕ καθώς και παραβίαση των άρθρων 41, παράγραφος 2, στοιχείο γ', και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας των προσβαλλόμενων αποφάσεων. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι, εκδίδοντας τις προσβαλλόμενες αποφάσεις, η Επιτροπή δεν παρέθεσε την απαιτούμενη από τη Συνθήκη και τη νομολογία αιτιολογία σε σχέση με τις νόμιμες βάσεις της διαδικασίας είσπραξης απαιτήσεων που τέθηκε σε εφαρμογή με αυτές τις αποφάσεις.