This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62022CN0184
Case C-184/22: Request for a preliminary ruling from the Bundesarbeitsgericht (Germany) lodged on 10 March 2022 — IK v KfH Kuratorium für Dialyse und Nierentransplantation e.V.
Υπόθεση C-184/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 10 Μαρτίου 2022 — IK κατά KfH Kuratorium für Dialyse und Nierentransplantation e.V.
Υπόθεση C-184/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 10 Μαρτίου 2022 — IK κατά KfH Kuratorium für Dialyse und Nierentransplantation e.V.
ΕΕ C 237 της 20.6.2022, p. 31–32
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
20.6.2022 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 237/31 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesarbeitsgericht (Γερμανία) στις 10 Μαρτίου 2022 — IK κατά KfH Kuratorium für Dialyse und Nierentransplantation e.V.
(Υπόθεση C-184/22)
(2022/C 237/41)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesarbeitsgericht
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ενάγουσα: IK
Εναγόμενο: X KfH Kuratorium für Dialyse und Nierentransplantation e.V.
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Έχουν το άρθρο 157 ΣΛΕΕ καθώς και τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 4, πρώτη περίοδος, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ (1) την έννοια ότι εθνική ρύθμιση συλλογικής σύμβασης εργασίας, η οποία προβλέπει ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριακής απασχόλησης καταβάλλονται μόνο για παρασχεθείσες ώρες εργασίας οι οποίες υπερβαίνουν τον κανονικό χρόνο εργασίας εργαζομένου πλήρους απασχόλησης, εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων πλήρους απασχόλησης και εργαζομένων μερικής απασχόλησης; |
2) |
Στην περίπτωση καταφατικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα:
|
3) |
Στην περίπτωση που το Δικαστήριο απαντήσει καταφατικά στο πρώτο ερώτημα, ενώ στα ερωτήματα 2α) και 2β) απαντήσει κατά τρόπον ώστε σε υπόθεση όπως αυτή της κύριας δίκης θα μπορούσε να διαπιστωθεί ότι η διαφορετική μεταχείριση, ως προς τις αμοιβές θίγει σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό γυναικών απ’ ό,τι ανδρών; Έχουν το άρθρο 157 ΣΛΕΕ καθώς και τα άρθρα 2, παράγραφος 1, στοιχείο β', και 4, πρώτη περίοδος, της οδηγίας 2006/54/ΕΚ την έννοια ότι μπορεί να υπάρχει θεμιτός σκοπός όταν, με μια ρύθμιση όπως η μνημονευθείσα στο πρώτο ερώτημα, τα συμβαλλόμενα μέρη συλλογικής σύμβασης εργασίας, αφενός μεν, επιδιώκουν να αποθαρρύνουν τον εργοδότη από την επιβολή υπερωριακής εργασίας και να ανταμείψουν τον εργαζόμενο με προσαύξηση λόγω υπερωριακής απασχόλησης για την επιπλέον εργασία που παρέσχε, αφετέρου δε, επιδιώκουν επίσης να αποτρέψουν λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης έναντι των εργαζομένων μερικής απασχόλησης και, για τον λόγο αυτόν, ορίζουν ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριών οφείλονται μόνο για τις παρεχόμενες ώρες υπερωριακής εργασίας οι οποίες υπερβαίνουν τον μηνιαίο χρόνο εργασίας εργαζομένου πλήρους απασχόλησης; |
4) |
Έχει η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης στο παράρτημα της οδηγίας 97/81/ΕΚ (4) την έννοια ότι εθνική ρύθμιση συλλογικής σύμβασης εργασίας, η οποία προβλέπει ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριακής απασχόλησης καταβάλλονται μόνο για τις παρασχεθείσες ώρες εργασίας που υπερβαίνουν το κανονικό ωράριο εργαζομένου πλήρους απασχόλησης, εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ εργαζομένων πλήρους απασχόλησης και εργαζομένων μερικής απασχόλησης; |
5) |
Στην περίπτωση καταφατικής απάντησης στο τέταρτο ερώτημα: Έχει η ρήτρα 4, σημείο 1, της συμφωνίας-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης στο παράρτημα της οδηγίας την έννοια ότι μπορεί να υπάρχει ουσιαστικός λόγος όταν, με μια ρύθμιση όπως η μνημονευθείσα στο τέταρτο ερώτημα, τα συμβαλλόμενα μέρη συλλογικής σύμβασης εργασίας, αφενός μεν, επιδιώκουν να αποθαρρύνουν τον εργοδότη από την επιβολή υπερωριακής εργασίας και να ανταμείψουν τον εργαζόμενο με προσαύξηση λόγω υπερωριακής απασχόλησης για την επιπλέον εργασία που παρέσχε, αφετέρου δε, επιδιώκουν επίσης να αποτρέψουν τυχόν λιγότερο ευνοϊκή μεταχείριση των εργαζομένων πλήρους απασχόλησης έναντι των εργαζομένων μερικής απασχόλησης και, για τον λόγο αυτόν, ορίζουν ότι προσαυξήσεις λόγω υπερωριών οφείλονται μόνο για τις παρεχόμενες ώρες υπερωριακής εργασίας οι οποίες υπερβαίνουν τον μηνιαίο χρόνο εργασίας εργαζομένου πλήρους απασχόλησης; |
(1) Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Ιουλίου 2006, για την εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης ανδρών και γυναικών σε θέματα εργασίας και απασχόλησης (αναδιατύπωση) (ΕΕ 2006, L 204, σ. 23).
(2) Απόφαση της 26ης Ιανουαρίου 2021 (C-16/19, EU:C:2021:64).
(3) Οδηγία του Συμβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ 2000, L 303, σ. 16).
(4) Οδηγία του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1997, σχετικά με τη συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία μερικής απασχόλησης που συνήφθη από την UNICE, το CEEP και την CES (ΕΕ 1998, L 14, σ. 9).