Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018CA0464

    Υπόθεση C-464/18: Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2019 [αίτηση του Juzgado de lo Mercantil no 1 de Gerona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ZX κατά Ryanair DAC (Προδικαστική παραπομπή — Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις — Κανονισμός (EE) 1215/2012 — Καθορισμός του δικαστηρίου που έχει διεθνή δικαιοδοσία να εκδικάσει αγωγή αποζημιώσεως ασκηθείσας λόγω καθυστερήσεως της πτήσεως — Άρθρο 7, σημείο 5 — Εκμετάλλευση υποκαταστήματος — Άρθρο 26 — Σιωπηρή παρέκταση — Ανάγκη να παραστεί ο εναγόμενος)

    ΕΕ C 206 της 17.6.2019, p. 17–18 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    17.6.2019   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 206/17


    Απόφαση του Δικαστηρίου (έκτο τμήμα) της 11ης Απριλίου 2019 [αίτηση του Juzgado de lo Mercantil no 1 de Gerona (Ισπανία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — ZX κατά Ryanair DAC

    (Υπόθεση C-464/18) (1)

    (Προδικαστική παραπομπή - Δικαστική συνεργασία σε αστικές υποθέσεις - Κανονισμός (EE) 1215/2012 - Καθορισμός του δικαστηρίου που έχει διεθνή δικαιοδοσία να εκδικάσει αγωγή αποζημιώσεως ασκηθείσας λόγω καθυστερήσεως της πτήσεως - Άρθρο 7, σημείο 5 - Εκμετάλλευση υποκαταστήματος - Άρθρο 26 - Σιωπηρή παρέκταση - Ανάγκη να παραστεί ο εναγόμενος)

    (2019/C 206/21)

    Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

    Αιτούν δικαστήριο

    Juzgado de lo Mercantil no 1 de Gerona

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    ZX

    κατά

    Ryanair DAC

    Διατακτικό

    1)

    Το άρθρο 7, σημείο 5, του κανονισμού (ΕΕ) 1215/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2012, για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εμπορικές υποθέσεις, έχει την έννοια ότι δικαστήριο κράτους μέλους δεν έχει διεθνή δικαιοδοσία να εκδικάσει διαφορά σχετική με αγωγή αποζημιώσεως, η οποία ασκήθηκε δυνάμει του άρθρου 7 του κανονισμού (ΕΚ) 261/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Φεβρουαρίου 2004, για τη θέσπιση κοινών κανόνων αποζημίωσης των επιβατών αεροπορικών μεταφορών και παροχής βοήθειας σε αυτούς σε περίπτωση άρνησης επιβίβασης και ματαίωσης ή μεγάλης καθυστέρησης της πτήσης και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 295/91, και στρέφεται κατά αεροπορικής εταιρίας εδρεύουσας εντός άλλου κράτους μέλους, για τον λόγο ότι η εταιρία αυτή διαθέτει εντός της περιφέρειας του επιληφθέντος της υποθέσεως δικαστηρίου υποκατάστημα, εφόσον αυτό δεν αποτελούσε μέρος της έννομης σχέσεως μεταξύ της εταιρίας και του συγκεκριμένου επιβάτη.

    2)

    Το άρθρο 26, παράγραφος 1, του κανονισμού 1215/2012 έχει την έννοια ότι δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση όπως αυτή της υποθέσεως της κύριας δίκης, στο πλαίσιο της οποίας ο εναγόμενος δεν υπέβαλε παρατηρήσεις ή στην οποία δεν παρέστη.


    (1)  ΕΕ C 392 της 29.10.2018.


    Top