3.4.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 104/53

—

να κρίνει παραδεκτή την υπό κρίση αγωγή·

—

να υποχρεώσει το εναγόμενο να καταβάλει αποζημίωση ύψους 92 200 ευρώ για την προκληθείσα υλική ζημία·

—

να καταδικάσει το εναγόμενο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων στο πλαίσιο της εν λόγω αγωγής.

1.

Πρώτον, διάφορα σφάλματα και παραλείψεις της διοικήσεως του εναγομένου που προκάλεσαν υλική ζημία στους ενάγοντες, συνιστάμενη στο σύνολο των δικηγορικών αμοιβών τις οποίες κατέβαλαν, στο πλαίσιο της αιτήσεως που υπέβαλαν στις 24 Ιανουαρίου 2014 για την παροχή βοήθειας δυνάμει του άρθρου 24, εδάφιο 1, του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων.

2.

Δεύτερον, μη σύννομη συμπεριφορά, και ειδικότερα διαφθορά εις βάρος των συμφερόντων της Ένωσης κατά τις διαδικασίες επιλογής υποψηφίων, καθώς και καταχρηστική συμπεριφορά και ενέργειες εκφοβισμού των εναγόντων εκ μέρους του προϊσταμένου του τμήματός τους, κατά την τρέχουσα άσκηση των καθηκόντων τους.

3.

Τρίτον, προσβολή της αξιοπρέπειας των εναγόντων καθώς και της σωματικής και ψυχικής ακεραιότητάς τους, εξαιτίας της εν λόγω συμπεριφοράς, με αρνητικές συνέπειες για την επαγγελματική σταδιοδρομία και τον οικογενειακό βίο τους.

4.

Τέταρτον, πρόκληση σε βάρος των εναγόντων πραγματικής και υφιστάμενης υλικής ζημίας, η οποία συνδέεται στενά με την κακόβουλη συμπεριφορά που επέδειξε έναντί τους το Κοινοβούλιο, καθώς και με την πληθώρα των ενεργειών στις οποίες αναγκάστηκαν οι ίδιοι να προβούν, ιδίως όσον αφορά την αναγκαιότητα προσφυγής τους σε δικηγόρο.

5.

Πέμπτον, δεν υπήρξε αντίδραση εκ μέρους των ιεραρχικώς προϊσταμένων των εναγόντων, παρά την επείγουσα ανάγκη και τη σοβαρότητα των εκ μέρους τους προβαλλομένων πραγματικών ισχυρισμών. Οι ενάγοντες εκτιμούν ειδικότερα ότι οι συγκεκριμένες περιστάσεις έπρεπε να προκαλέσουν την αντίδραση των ιεραρχικώς προϊσταμένων τους προκειμένου να παύσουν:

6.

Έκτον, εξαιρετικές περιστάσεις οι οποίες καθιστούσαν αναγκαία, ακόμη και αναπόφευκτη, την παρέμβαση δικηγόρου για τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εναγόντων και για τη λήψη μέτρων από την αρμόδια για τους διορισμούς αρχή σχετικά με τους προβαλλόμενους εκ μέρους τους ισχυρισμούς περί ηθικής και σεξουαλικής παρενοχλήσεώς τους. Η παρέμβαση του δικηγόρου τους ήταν, επίσης, δικαιολογημένη προκειμένου να διασφαλιστεί ο εμπιστευτικός χαρακτήρας των καταθέσεών τους και να προστατευθούν από αντιφάσεις νομικής φύσεως και από την αμελή συμπεριφορά των ιεραρχικώς προϊσταμένων τους, τούτο δε με σκοπό να αρθούν οι απαράδεκτες συνθήκες εργασίας τους.