15.5.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 151/20

1)

Περιλαμβάνονται στην έννοια «συνθήκες απασχολήσεως» της ρήτρας 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP (1), οι έννομες συνέπειες τις οποίες προβλέπει η έννομη τάξη για την περίπτωση του χαρακτηρισμού απολύσεως για πειθαρχικούς λόγους ως παράνομης, και ιδίως οι έννομες συνέπειες κατά το άρθρο 96, παράγραφος 2, του Real Decreto Legislativo (βασιλικό νομοθετικό διάταγμα) 5/2015, της 30ής Οκτωβρίου, por el que se aprueba el texto refundido de la Ley del Estatuto Básico del Empleado Público (για την έγκριση του κωδικοποιημένου κειμένου του νόμου περί του βασικού καθεστώτος των εργαζομένων του Δημοσίου);

2)

Συνιστά κατάσταση όπως η προβλεπόμενη στο άρθρο 96, παράγραφος 2, του Real Decreto Legislativo 5/2015, της 30ής Οκτωβρίου, por el que se aprueba el texto refundido de la Ley del Estatuto Básico del Empleado Público, κατά την οποία η απόλυση για πειθαρχικούς λόγους μόνιμου εργαζομένου που απασχολείται στη Δημόσια Διοίκηση συνεπάγεται πάντα την επαναπρόσληψή του εφόσον κριθεί καταχρηστική —παράνομη—, ενώ, αν πρόκειται για εργαζόμενο αορίστου —ή ορισμένου— χρόνου που ασκεί τα ίδια καθήκοντα με τον μόνιμο εργαζόμενο, παρέχεται δυνατότητα μη επαναπροσλήψεώς του με αντάλλαγμα αποζημίωση, δυσμενή διάκριση κατά τη ρήτρα 4, παράγραφος 1, της οδηγίας 1999/70/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, σχετικά με τη συμφωνία πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου που συνήφθη από τη CES, την UNICE και το CEEP;

3)

Υπό τις περιστάσεις που εκτίθενται στο προηγούμενο ερώτημα, δικαιολογείται άνιση μεταχείριση όχι υπό το φως της οδηγίας αλλά υπό το φως του άρθρου 20 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης;