This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62015CN0323
Case C-323/15 P: Appeal brought on 30 June 2015 by Polynt SpA against the judgment of the General Court (Fifth Chamber) delivered on 30 April 2015 in Case T-134/13: Polynt SpA and Sitre Srl v European Chemicals Agency (ECHA)
Υπόθεση C-323/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 30 Ιουνίου 2015 η Polynt SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 30 Απριλίου 2015 στην υπόθεση T-134/13, Polynt SpA και Sitre Srl κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA)
Υπόθεση C-323/15 P: Αναίρεση που άσκησε στις 30 Ιουνίου 2015 η Polynt SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 30 Απριλίου 2015 στην υπόθεση T-134/13, Polynt SpA και Sitre Srl κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA)
ΕΕ C 311 της 21.9.2015, p. 24–25
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
21.9.2015 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 311/24 |
Αναίρεση που άσκησε στις 30 Ιουνίου 2015 η Polynt SpA κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 30 Απριλίου 2015 στην υπόθεση T-134/13, Polynt SpA και Sitre Srl κατά Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων (ECHA)
(Υπόθεση C-323/15 P)
(2015/C 311/30)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Polynt SpA (εκπρόσωπος: C. Mereu, avocat)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκός Οργανισμός Χημικών Προϊόντων (ECHA), Sitre Srl, New Japan Chemical, REACh ChemAdvice GmbH, Βασίλειο των Κάτω Χωρών, Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-134/13· και |
|
— |
να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση ή, επικουρικώς, να αναπέμψει την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προκειμένου αυτό να κρίνει επί της προσφυγής ακυρώσεως· και |
|
— |
να καταδικάσει τον αντίδικο στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, συμπεριλαμβανομένων των εξόδων της δίκης ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή της με αίτημα την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, παραβίασε το κοινοτικό δίκαιο. Ειδικότερα, η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου και η εκ μέρους του ερμηνεία του εφαρμοστέου στην περίπτωση της αναιρεσείουσας νομικού πλαισίου ενέχουν ορισμένα σφάλματα. Ως εκ τούτου, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο ως προς τα εξής σημεία:
|
— |
Το σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου ήταν αντιφατικό και εσφαλμένο όσον αφορά την ανάγκη αξιολογήσεως κινδύνου βάσει του άρθρου 57, στοιχείο στ', του REACH (1), με αποτέλεσμα εσφαλμένη ερμηνεία του. |
|
— |
Το σκεπτικό του Γενικού Δικαστηρίου ήταν αντιφατικό και απέκλινε από την πάγια νομολογία ως προς τη φύση των εγγράφων καθοδήγησης και τη σημασία τους για την ερμηνεία της έννοιας που έχει το «ισοδύναμο επίπεδο ανησυχίας» κατά το άρθρο 57, στοιχείο στ', του ίδιου κανονισμού. |
|
— |
Το Γενικό Δικαστήριο έκρινε εσφαλμένα ότι εφαρμόζεται το άρθρο 60, παράγραφος 2, του REACH και, ως εκ τούτου, παρέθεσε ανεπαρκή αιτιολογία. |
|
— |
Το Γενικό Δικαστήριο εφάρμοσε εσφαλμένο νομικό κριτήριο απορρίπτοντας τα επιχειρήματα σχετικά με το επίπεδο έκθεσης των εργαζομένων και των καταναλωτών και, ως εκ τούτου, προέβη σε εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 57, στοιχείο στ'. |
Για τους ανωτέρω λόγους η αναιρεσείουσα υποστηρίζει ότι πρέπει να αναιρεθεί η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-134/13 και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση.
(1) Κανονισμός (ΕΚ) 1907/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2006, για την καταχώριση, την αξιολόγηση, την αδειοδότηση και τους περιορισμούς των χημικών προϊόντων (REACH) και για την ίδρυση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών Προϊόντων καθώς και για την τροποποίηση της οδηγίας 1999/45/EΚ και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) 793/93 του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 1488/94 της Επιτροπής καθώς και της οδηγίας 76/769/ΕΟΚ του Συμβουλίου και των οδηγιών της Επιτροπής 91/155/ΕΟΚ, 93/67/ΕΟΚ, 93/105/ΕΚ και 2000/21/ΕΚ (ΕΕ L 396, σ. 1).