EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015CA0018

Υπόθεση C-18/15: Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 13ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Brisal — Auto Estradas do Litoral SA, KBC Finance Ireland κατά Fazenda Pública (Προδικαστική παραπομπή — Άρθρο 56 ΣΛΕΕ — Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών — Περιορισμοί — Φορολογική νομοθεσία — Φορολόγηση των εισπραττόμενων τόκων — Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των ημεδαπών και των αλλοδαπών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων)

ΕΕ C 335 της 12.9.2016, p. 10–10 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

12.9.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 335/10


Απόφαση του Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα) της 13ης Ιουλίου 2016 [αίτηση του Supremo Tribunal Administrativo (Πορτογαλία) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Brisal — Auto Estradas do Litoral SA, KBC Finance Ireland κατά Fazenda Pública

(Υπόθεση C-18/15) (1)

((Προδικαστική παραπομπή - Άρθρο 56 ΣΛΕΕ - Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών - Περιορισμοί - Φορολογική νομοθεσία - Φορολόγηση των εισπραττόμενων τόκων - Διαφορετική μεταχείριση μεταξύ των ημεδαπών και των αλλοδαπών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων))

(2016/C 335/12)

Γλώσσα διαδικασίας: η πορτογαλική

Αιτούν δικαστήριο

Supremo Tribunal Administrativo

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Brisal — Auto Estradas do Litoral SA, KBC Finance Ireland

κατά

Fazenda Pública

Διατακτικό

Το άρθρο 49 ΕΚ δεν αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία κατά την οποία στην αμοιβή των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων που δεν είναι εγκατεστημένα στο κράτος μέλος εντός του οποίου παρέχονται οι υπηρεσίες εφαρμόζεται διαδικασία παρακρατήσεως του φόρου στην πηγή, ενώ η αμοιβή που καταβάλλεται στα εγκατεστημένα στο ως άνω κράτος μέλος χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεν υπόκειται σε τέτοια παρακράτηση, υπό την προϋπόθεση ότι η εφαρμογή της παρακρατήσεως στην πηγή στα αλλοδαπά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δικαιολογείται από επιτακτικό λόγο γενικού συμφέροντος και δεν βαίνει πέραν του αναγκαίου για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού μέτρου.

Το άρθρο 49 ΕΚ αντιτίθεται σε εθνική νομοθεσία όπως η επίμαχη στη διαφορά της κύριας δίκης, η οποία, κατά γενικό κανόνα, φορολογεί τα αλλοδαπά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα για τα εισοδήματα από τόκους τα οποία πραγματοποίησαν εντός του οικείου κράτους μέλους χωρίς να τους παρέχει τη δυνατότητα να εκπέσουν τις λειτουργικές δαπάνες που συνδέονται άμεσα με την επίμαχη δραστηριότητα, ενώ τέτοια δυνατότητα αναγνωρίζεται στα ημεδαπά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.

Στο εθνικό δικαστήριο εναπόκειται να εκτιμήσει, βάσει του εθνικού του δικαίου, ποιες λειτουργικές δαπάνες μπορούν να θεωρηθούν ως άμεσα συνδεόμενες με την επίμαχη δραστηριότητα.


(1)  ΕΕ C 118 της 13.4.2015.


Top