EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62010CN0561
Case C-561/10 P: Appeal brought on 26 November 2010 by Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE against the judgment of the General Court (Fifth Chamber) delivered on 9 September 2010 in Case T-387/08: Evropaïki Dynamiki — Proigmena Systimata Tilepikoinonion Pliroforikis kai Tilematikis AE v European Commission
Υπόθεση C-561/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 26 Νοεμβρίου 2010 η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 9 Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση T-387/08: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά Επιτροπής
Υπόθεση C-561/10 P: Αναίρεση που άσκησε στις 26 Νοεμβρίου 2010 η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 9 Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση T-387/08: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά Επιτροπής
ΕΕ C 72 της 5.3.2011, p. 3–4
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
5.3.2011 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 72/3 |
Αναίρεση που άσκησε στις 26 Νοεμβρίου 2010 η Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 9 Σεπτεμβρίου 2010 στην υπόθεση T-387/08: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ κατά Επιτροπής
(Υπόθεση C-561/10 P)
2011/C 72/05
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Δυναμική — Προηγμένα Συστήματα Τηλεπικοινωνιών Πληροφορικής και Τηλεματικής ΑΕ (εκπρόσωποι: Ν. Κορογιαννάκης, Μ. Δερμιτζάκης, Attorneys at Law)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή
Αιτήματα της αναιρεσείουσας
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου· |
|
— |
να ακυρώσει την απόφαση της OPOCE (Υπηρεσίας Εκδόσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης), περί απορρίψεως της προσφοράς της αναιρεσείουσας και περί αναθέσεως της εκτελέσεως της ίδιας συμβάσεως σε άλλο διαγωνιζόμενο, και να επιδικάσει αποζημίωση· |
|
— |
να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο προκειμένου να εξετάσει τα λοιπά ζητήματα ως προς αμφότερα τα τμήματα της συμβάσεως, καθώς και το αίτημα αποζημιώσεως, το οποίο δεν έχει ακόμη εξετασθεί από το Γενικό Δικαστήριο· |
|
— |
να υποχρεώσει την OPOCE να καταβάλει τα δικαστικά και λοιπά έξοδα της αναιρεσείουσας, περιλαμβανομένων αυτών στα οποία υποβλήθηκε στο πλαίσιο της πρωτοβάθμιας δίκης, ακόμη και αν απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως, καθώς και τα έξοδα της παρούσας κατ’ αναίρεση δίκης, εφόσον γίνει δεκτή η αίτηση αναιρέσεως. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι η αναιρεσιβαλλομένη απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου ενέχει πλάνη περί το δίκαιο και εσφαλμένη ερμηνεία του άρθρου 100, παράγραφος 2, του δημοσιονομικού κανονισμού (1), καθώς και του άρθρου 149 των κανόνων εφαρμογής του, κρίνοντας ότι, δεδομένου ότι η προσφορά της αναιρεσείουσας δεν έφθασε το όριο του 70 %, η Επιτροπή ορθώς δεν γνωστοποίησε στην αναιρεσείουσα τα σχετικά πλεονεκτήματα του αναδόχου. Περαιτέρω, η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται ότι η απόφαση είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένη, δεδομένου ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να εξετάσει εμπεριστατωμένως και κατ’ ιδίαν τον λόγο ακυρώσεως περί παραβιάσεως των αρχών της διαφανείας και της ίσης μεταχειρίσεως.
Η αναιρεσείουσα ισχυρίζεται επίσης ότι το Γενικό Δικαστήριο παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως, δεδομένου ότι, μολονότι αναγνώρισε ότι σε πολυάριθμα υποκριτήρια τα σχόλια της προσβαλλομένης αποφάσεως της OPOCE είναι αόριστα και γενικά και δεν εξηγούν τη βαθμολόγηση της προσφοράς της αναιρεσείουσας και ότι η προσβαλλομένη απόφαση εκθέτει ανεπαρκή αιτιολογία όσον αφορά συγκεκριμένα υποκριτήρια αναθέσεως, κατέληξε ότι «η αιτιολογία όσον αφορά πολυάριθμα άλλα κριτήρια και υποκριτήρια αναθέσεως είναι επαρκής». Περαιτέρω, το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένως την υποχρέωση αιτιολογήσεως, κρίνοντας ότι πλείονα σχόλια της Επιτροπής Αξιολογήσεως συνιστούσαν εκπλήρωση της υποχρεώσεώς της αιτιολογήσεως, και δεν εξέτασε εμπεριστατωμένως τα επιχειρήματα της αναιρεσείουσας περί της παραβιάσεως των αρχών της διαφανείας και της ίσης μεταχειρίσεως, παρέλειψε να εκθέσει κατ’ ιδίαν και επαρκή αιτιολογία συναφώς.
(1) Κανονισμός (ΕΚ, Ευρατόμ) αριθ. 1605/2002 του Συμβουλίου, της 25ης Ιουνίου 2002, για τη θέσπιση του δημοσιονομικού κανονισμού που εφαρμόζεται στο γενικό προϋπολογισμό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 248, σ. 1)