Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62010CN0218

    Υπόθεση C-218/10: Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) στις 6 Μαΐου 2010 — ADV Allround Vermittlungs AG υπό εκκαθάριση κατά Finanzamt Hamburg-Bergedorf

    ΕΕ C 221 της 14.8.2010, p. 16–16 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    14.8.2010   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 221/16


    Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Finanzgericht Hamburg (Γερμανία) στις 6 Μαΐου 2010 — ADV Allround Vermittlungs AG υπό εκκαθάριση κατά Finanzamt Hamburg-Bergedorf

    (Υπόθεση C-218/10)

    ()

    2010/C 221/25

    Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

    Αιτούν δικαστήριο

    Finanzgericht Hamburg

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    Προσφεύγουσα: ADV Allround Vermittlungs AG in Liquidation

    Καθού: Finanzamt Hamburg-Bergedorf

    Προδικαστικά ερωτήματα

    1)

    Έχει το άρθρο 9, παράγραφος 2, στοιχείο ε', έκτη περίπτωση, της «έκτης οδηγίας 77/388/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαΐου 1977, περί εναρμονίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, των σχετικών με τους φόρους κύκλου εργασιών — Κοινό σύστημα φόρου προστιθεμένης αξίας: ομοιόμορφη φορολογική βάση» (1) (στο εξής: οδηγία 77/388) [μετέπειτα άρθρο 56, παράγραφος 1, στοιχείο στ', της «οδηγίας 2006/112/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Νοεμβρίου 2006, σχετικά με το κοινό σύστημα φόρου προστιθέμενης αξίας», ως είχε έως τις 31.12.2009, στο εξής οδηγία 2006/112], την έννοια ότι ο όρος «διάθεση προσωπικού» περιλαμβάνει και αυτοαπασχολούμενο, μη εξαρτώμενο από τον παρέχοντα υπηρεσίες επιχειρηματία, προσωπικό;

    2)

    Έχουν το άρθρο 17, παράγραφος 1, παράγραφος 2, στοιχείο α', παράγραφος 3, στοιχείο α', το άρθρο 18, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 77/388 [νυν άρθρο 167, άρθρο 168, στοιχείο α', άρθρο 169, στοιχείο α', άρθρο 178, στοιχείο α', της οδηγίας 2006/112] την έννοια ότι με τις εθνικές διαδικαστικές διατάξεις πρέπει να λαμβάνεται πρόνοια, ώστε η δυνατότητα φορολογήσεως και η φορολογική υποχρέωση για μια και την αυτή παροχή υπηρεσιών να κρίνεται κατά τον ίδιο τρόπο ως προς τον παρέχοντα τις υπηρεσίες και ως προς τον λήπτη των υπηρεσιών, ακόμη κι όταν για αμφότερες τις επιχειρήσεις αρμόδιες είναι διαφορετικές φορολογικές αρχές;

    Μόνο στην περίπτωση καταφατικής απαντήσεως ως προς το δεύτερο ερώτημα:

    3)

    Έχουν το άρθρο 17, παράγραφος 1, παράγραφος 2, στοιχείο α', παράγραφος 3, στοιχείο α', το άρθρο 18, παράγραφος 1, στοιχείο α', της οδηγίας 77/388 [εν τω μεταξύ: άρθρο 167, άρθρο 168, στοιχείο α', άρθρο 169, στοιχείο α', άρθρο 178, στοιχείο α', της οδηγίας 2006/112] την έννοια ότι η προθεσμία, εντός της οποίας ο λήπτης των υπηρεσιών μπορεί να προβάλει αξίωση εκπτώσεως για ληφθείσα παροχή, δεν μπορεί να λήξει, πριν κριθεί με οριστική απόφαση το ζήτημα της δυνατότητας φορολογήσεως και της φορολογικής υποχρεώσεως σε σχέση με τον παρέχοντα υπηρεσίες επιχειρηματία;


    (1)  EE ειδ. έκδ. 09/001, σ. 49.


    Top