This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62008CA0003
Case C-3/08: Judgment of the Court (Fourth Chamber) of 1 October 2009 (Reference for a preliminary ruling from the Tribunal du travail de Nivelles — Belgium) — Ketty Leyman v Institut national d’assurance maladie-invalidité (INAMI) (Reference for a preliminary ruling — Social security schemes — Invalidity benefits — Regulation (EEC) No 1408/71 — Article 40(3) — Different benefit schemes in the Member States — Disadvantages for migrant workers — Contributions on which there is no return)
Υπόθεση C-3/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 1ης Οκτωβρίου 2009 [αίτηση του Tribunal du travail de Nivelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ketty Leyman κατά Institut national d’assurance maladie-invalidité (INAMI) [Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Συστήματα κοινωνικής ασφαλίσεως — Παροχές αναπηρίας — Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 — Άρθρο 40, παράγραφος 3 — Συστήματα αποζημιώσεως διαφορετικά αναλόγως των κρατών μελών — Μειονεκτήματα για τους διακινούμενους εργαζομένους — Μη ανταποδοτικές εισφορές]
Υπόθεση C-3/08: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 1ης Οκτωβρίου 2009 [αίτηση του Tribunal du travail de Nivelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ketty Leyman κατά Institut national d’assurance maladie-invalidité (INAMI) [Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Συστήματα κοινωνικής ασφαλίσεως — Παροχές αναπηρίας — Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 — Άρθρο 40, παράγραφος 3 — Συστήματα αποζημιώσεως διαφορετικά αναλόγως των κρατών μελών — Μειονεκτήματα για τους διακινούμενους εργαζομένους — Μη ανταποδοτικές εισφορές]
ΕΕ C 282 της 21.11.2009, p. 7–7
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
21.11.2009 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 282/7 |
Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 1ης Οκτωβρίου 2009 [αίτηση του Tribunal du travail de Nivelles (Βέλγιο) για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως] — Ketty Leyman κατά Institut national d’assurance maladie-invalidité (INAMI)
(Υπόθεση C-3/08) (1)
(Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως - Συστήματα κοινωνικής ασφαλίσεως - Παροχές αναπηρίας - Κανονισμός (ΕΟΚ) 1408/71 - Άρθρο 40, παράγραφος 3 - Συστήματα αποζημιώσεως διαφορετικά αναλόγως των κρατών μελών - Μειονεκτήματα για τους διακινούμενους εργαζομένους - Μη ανταποδοτικές εισφορές)
2009/C 282/11
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Tribunal du travail de Nivelles
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Ketty Leyman
κατά
Institut national d’assurance maladie-invalidité (INAMI)
Αντικείμενο
Αίτηση για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως — Tribunal du travail de Nivelles (Βέλγιο) — Κύρος, από πλευράς του άρθρου 18 ΕΚ, του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71 του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας (ΕΕ ειδ. έκδ. 05/001, σ. 73), όπως έχει τροποποιηθεί — Παροχές αναπηρίας — Εμπόδιο στην άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης κυκλοφορίας, απορρέον από την ύπαρξη διαφορετικών συστημάτων αποζημιώσεως
Διατακτικό
Το άρθρο 39 ΕΚ έχει την έννοια ότι απαγορεύει στις αρμόδιες αρχές κράτους μέλους να εφαρμόζουν εθνική νομοθεσία η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 40, παράγραφος 3, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΟΚ) 1408/71, του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 1971, περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφαλίσεως στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εντός της Κοινότητας, όπως τροποποιήθηκε και ενημερώθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 118/97 του Συμβουλίου, της 2ας Δεκεμβρίου 1996, ως έχει μετά την τροποποίησή του με τον κανονισμό (ΕΚ) 647/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Απριλίου 2005, εξαρτά τη γένεση του δικαιώματος παροχών αναπηρίας από τη συμπλήρωση ετήσιας περιόδου πρωτογενούς ανικανότητας προς εργασία, οσάκις η εφαρμογή αυτή καταλήγει στην εκ μέρους του διακινούμενου εργαζομένου καταβολή, στο πλαίσιο του συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως του κράτους μέλους αυτού, μη ανταποδοτικών εισφορών και, κατά τούτο, θέτει σε μειονεκτική θέση τον εργαζόμενο αυτό σε σχέση με μη διακινηθέντα εργαζόμενο.