This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62006TN0059
Case T-59/06: Action brought on 23 February 2006 — Low & Bonar and Bonar Technical Fabrics v Commission
Υπόθεση T-59/06: Προσφυγή της 23ης Φεβρουαρίου 2006 — Low & Bonar και Bonar Technical Fabrics κατά Επιτροπής
Υπόθεση T-59/06: Προσφυγή της 23ης Φεβρουαρίου 2006 — Low & Bonar και Bonar Technical Fabrics κατά Επιτροπής
ΕΕ C 86 της 8.4.2006, p. 42–43
(ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, SK, SL, FI, SV)
|
8.4.2006 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 86/42 |
Προσφυγή της 23ης Φεβρουαρίου 2006 — Low & Bonar και Bonar Technical Fabrics κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-59/06)
(2006/C 86/81)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Προσφεύγουσες: Low & Bonar plc (Dundee, Ηνωμένο Βασίλειο) και Bonar Technical Fabrics NV (Zele, Βέλγιο) [εκπρόσωποι: L. Garzaniti, lawyer, και M. O'Regan, solicitor]
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα των προσφευγουσών
Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:
|
— |
να ακυρώσει την υπό στοιχεία C(2005)4634 απόφαση της Επιτροπής, της 30ής Νοεμβρίου 2005, στην υπόθεση COMP/F/38.354 — Σακούλες βιομηχανικής παραγωγής, καθ' όλο το μέρος που αφορά τις προσφεύγουσες· |
|
— |
επικουρικώς, να ακυρώσει το άρθρο 1, παράγραφος 1, κατά το μέρος που αφορά τις προσφεύγουσες και να ακυρώσει, ή επικουρικώς να μειώσει στο κατάλληλο μέτρο, το πρόστιμο που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες με το άρθρο 2· |
|
— |
επικουρικότερα, να μειώσει σημαντικά το πρόστιμο που επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες με το άρθρο 2· |
|
— |
να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα, πλέον των τόκων υπερημερίας που επιβάρυναν τις προσφεύγουσες ή εκατέρα των προσφευγουσών σχετικά με την πληρωμή ολόκληρου ή μέρους του προστίμου και |
|
— |
να διατάξει κάθε άλλο κατά την κρίση του πρόσφορο μέτρο. |
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Με την προσβαλλόμενη απόφαση, η Επιτροπή θεώρησε ότι η Bonar Phormium Packaging (στο εξής: BPP) έλαβε μέρος σε μια σύνθετη σύμπραξη εταιριών που κατασκευάζουν πλαστικές σακούλες βιομηχανικής παραγωγής, σύμπραξη η οποία αφορούσε το Βέλγιο, τη Γαλλία, τη Γερμανία, το Λουξεμβούργο, τις Κάτω Χώρες και την Ισπανία. Θεώρησε επίσης ότι η σύμπραξη αυτή είχε οργανωθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο γύρω από μια επαγγελματική ένωση γνωστή ως Valveplast, με διάφορες υποομάδες. Θεώρησε την πρώτη προσφεύγουσα υπεύθυνη για τη συμμετοχή της BPP λόγω του ότι η πρώτη προσφεύγουσα ήταν η μητρική εταιρία της Bonar Phormium NV (στο εξής: BP), της οποίας τμήμα ήταν η BPP, και τη δεύτερη προσφεύγουσα υπεύθυνη λόγω του ότι ήταν ο διάδοχος της BP, με την οποία είχε συγχωνευθεί. Η Επιτροπή επέβαλε στις προσφεύγουσες πρόστιμο 12,24 εκατομμυρίων ευρώ.
Η πρώτη προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή, θεωρώντας την υπεύθυνη για την παράβαση την οποία διέπραξε η BPP, υπέπεσε σε νομική πλάνη και σε πλάνη εκτιμήσεως. Διατείνεται ότι, αντιθέτως προς τα συμπεράσματα της Επιτροπής στην προσβαλλόμενη απόφαση, δεν έλαβε μέρος στη χάραξη της εμπορικής πολιτικής της BPP, της οποίας οι διαχειριστές καθόρισαν αυτοτελώς τη συμπεριφορά της στην αγορά.
Αμφότερες οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται περαιτέρω και επικουρικώς ότι η Επιτροπή, θεωρώντας ότι η σύνθετη σύμπραξη που προσδιορίστηκε στην προσβαλλόμενη απόφαση' συνιστά μία διαρκή παράβαση του άρθρου 81 ΕΚ η οποία διαπράχθηκε, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, γύρω από την Valveplast, ή έστω θεωρώντας ότι η BPP είχε συμμετοχή στη σύμπραξη αυτή, ή άλλως είχε γνώση της συμπράξεως αυτής, και επομένως είναι υπεύθυνη για την εν λόγω παράβαση, υπέπεσε σε νομική πλάνη και σε πλάνη εκτιμήσεως. Κατά τις προσφεύγουσες, η Επιτροπή μπορούσε μόνο να κρίνει ότι η BPP είχε συμμετοχή σε συμφωνίες που κάλυπταν το Βέλγιο και τις Κάτω Χώρες, ή έστω είχε γνώση των συμφωνιών αυτών και ήταν υπεύθυνη γι' αυτές, και ότι έλαβε μέρος στη σύμπραξη Valveplast μόνο για μία εβδομάδα, δηλαδή μεταξύ της 21ης Νοεμβρίου 1997, όταν εκπρόσωπος της BPP παρέστη σε συνάντηση στο πλαίσιο της Valveplast, και της 28ης Νοεμβρίου 1997 όταν, σύμφωνα με την προσβαλλόμενη απόφαση, έλαβε τέλος η συμμετοχή της BPP.
Οι προσφεύγουσες διατείνονται περαιτέρω και επικουρικώς ότι το πρόστιμο που επιβλήθηκε από την Επιτροπή είναι υπερβολικό και δυσανάλογο και παραβιάζει τις αρχές της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων και ότι η Επιτροπή υπέπεσε περαιτέρω σε νομική πλάνη και πλάνη εκτιμήσεως κατά τον καθορισμό του επιπέδου του προστίμου και επί πλέον δεν αιτιολόγησε τον τρόπο που υπολόγισε το πρόστιμο. Στο πλαίσιο αυτό, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τόσο ότι η Επιτροπή δεν έλαβε υπόψη ότι η BPP είχε αποκλειστικά παθητικό και περιορισμένο ρόλο όσο και ότι η Επιτροπή καθόρισε ένα δυσανάλογα και υπερβολικά υψηλό βασικό ποσό.