Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 52001PC0581

    Πρόταση οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση συστήματος για την εμπορία των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου

    /* COM/2001/0581 τελικό - COD 2001/0245 */

    ΕΕ C 75E της 26.3.2002, p. 33–44 (ES, DA, DE, EL, EN, FR, IT, NL, PT, FI, SV)

    52001PC0581

    Πρόταση οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τη θέσπιση συστήματος για την εμπορία των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου /* COM/2001/0581 τελικό - COD 2001/0245 */

    Επίσημη Εφημερίδα αριθ. 075 E της 26/03/2002 σ. 0033 - 0044


    Πρόταση ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με τη θέσπιση συστήματος για την εμπορία των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου

    (υποβληθείσα από την Επιτροπή)

    ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

    1. Γενικές παρατηρησεις

    1.1. Μέσο περιβαλλοντικής πολιτικής για την ελάττωση του κόστους μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου

    Η παρούσα πρόταση προκύπτει από την ανάγκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου με τρόπο αποδοτικό και να τηρήσει τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από τη σύμβαση πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές αλλαγές και το πρωτόκολλο του Κυότο. Η εμπορία των εκπομπών είναι, κατά πρώτο λόγο, μέσο για προστασία του περιβάλλοντος και, κατά δεύτερο λόγο, ένα από τα μέσα πολιτικής που θα επηρεάσουν ελάχιστα την ανταγωνιστικότητα.

    Το Μάρτιο του 2000, η Επιτροπή υιοθέτησε πράσινη βίβλο για την εμπορία των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ [1], που πυροδότησε με επιτυχία την έναρξη συζητήσεων σε όλη την Ευρώπη για την καταλληλότητα και δυνατή λειτουργία της εμπορίας των εκπομπών. Οι γύρω στις 100 ληφθείσες απαντήσεις ήταν συντριπτικά υπέρ της εμπορίας των εκπομπών. Στα πλαίσια του ευρωπαϊκού προγράμματος για την κλιματική αλλαγή, στο οποίο εμπλέκονται πολλοί παράγοντες, η εμπορία των εκπομπών αποτέλεσε θέμα εκτεταμένων συζητήσεων και αναλύσεως, γεγονός που βοήθησε στην κατανόηση τόσο του μέσου όσο και των απόψεων των διαφόρων παραγόντων. Μεταγενέστερη συνάντηση για διαβουλεύσεις με ενδιαφερομένους, κράτη μέλη και υπό ένταξη χώρες, το Σεπτέμβριο του 2001, άφησε να διαφανεί η ύπαρξη ισχυρής υποστήριξης στο σύστημα της εμπορίας εκπομπών. Η παρούσα πρόταση στηρίζεται σε όλες αυτές τις συζητήσεις.

    [1] COM(2000) 87 της 8ης Μαρτίου 2000.

    Η παρούσα πρόταση, η οποία βασίζεται στο άρθρο 175 παράγραφος 1 της συνθήκης, θέτει τις άμεσες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου που καλύπτονται από το πρωτόκολλο του Κυότο υπό τη σκέπη ενός κανονιστικού πλαισίου. Η όλη ποσότητα των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που καλύπτονται από το παρόν σύστημα αναμένεται να μειωθεί. Περαιτέρω, εγκαταστάσεις θα έχουν τη δυνατότητα να συμμετάσχουν σε ένα σύστημα διακοινοτικής εμπορίας των εκπομπών. Η δυνατότητα αυτή αποτελεί στοιχείο κλειδί για εκμετάλλευση των διαθέσιμων δυνατοτήτων αποδοτικής μείωσης των εκπομπών. Με το σύστημα αυτό, οι μειώσεις εκπομπών θα γίνονται σε οποιοδήποτε μέρος στην Κοινότητα είναι φθηνότερο να γίνουν. Το όφελος από αυτές τις φθηνότερες μειώσεις θα είναι στη διάθεση άλλων σε άλλα μέρη της Κοινότητας, οι οποίοι δεν μπορούν οι ίδιοι να έχουν δυνατότητες φθηνής μείωσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η εμπορία εκπομπών είναι επ' ωφελεία και όσων αγοράζουν και όσων πωλούν. Η άποψη της ύπαρξης οικονομικών οφελών από την εφαρμογή του συστήματος σε διακοινοτική βάση υποστηρίζεται από διάφορες πρόσφατες μελέτες που αποδεικνύουν ότι θα υπάρξουν αποδοτικές απολαβές [2]. Τυχόν κοινοτικό σχήμα αναμένεται να ελαχιστοποιήσει τις στρεβλώσεις του ανταγωνισμού και τα δυνητικά εμπόδια στην εσωτερική αγορά, που είναι δυνατόν διαφορετικά να ανακύψουν σε περίπτωση καθιέρωσης διαφόρων διακριτών σχημάτων εμπορίας (και, κατά συνέπεια, τιμών για τον άνθρακα) στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

    [2] Πηγές: Οι οικονομικές επιδράσεις της διακοινοτικής εμπορίας εκπομπών σε επίπεδο βιομηχανίας στη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου - Αποτελέσματα από το μοντέλο PRIMES (http://europa.eu.int/comm/environment/enveco/climate_change/primes.pdf).

    Προϋπόθεση, ωστόσο, για την εμπορία των εκπομπών είναι οι συμμετέχουσες εγκαταστάσεις να αποδεχθούν τον περιορισμό των εκπομπών από πηγές που καλύπτονται από το σύστημα στις σχετικές εθνικές δικαιοδοσίες. Για τον περιορισμό των εκπομπών θα απαιτηθεί να καταβληθεί προσπάθεια από πλευράς εγκαταστάσεων, αλλά με την εμπορία των εκπομπών οι περιορισμοί θα γίνουν με τρόπο περισσότερο αποτελεσματικό από άποψη κόστους.

    1.2. Δομή και λειτουργία της πρότασης

    Στον πυρήνα της παρούσας πρότασης βρίσκονται δύο ιδέες. Η πρώτη από αυτές είναι εκείνη της «άδειας» για τα αέρια του θερμοκηπίου, η οποία θα απαιτείται για όλες τις εγκαταστάσεις που καλύπτονται από το σύστημα. Η δεύτερη είναι εκείνη των "δικαιωμάτων" αερίων του θερμοκηπίου, τα οποία θα εκφράζονται σε ισοδύναμα μετρικών τόνων διοξειδίου του άνθρακα και θα παρέχουν τη δυνατότητα στον κάτοχο να εκπέμπει αντίστοιχη ποσότητα αερίων του θερμοκηπίου.

    Τα κράτη μέλη, ή οι σχετικές αρχές τους, θα χορηγούν άδεια για αέρια του θερμοκηπίου, που θα προβλέπει την υποχρέωση της κατοχής αριθμού δικαιωμάτων ίσων με τις πραγματικές εκπομπές, ενώ θα απαιτεί και την κατάλληλη παρακολούθηση και αναφορά των εκπομπών. Τα δικαιώματα θα είναι μεταβιβάσιμα, ενώ η ίδια η άδεια θα αφορά συγκεκριμένη εγκατάσταση ή τόπο. Εκτός από τις άδειες, τα κράτη μέλη, ή οι σχετικές αρχές τους, θα χορηγούν και δικαιώματα. Τα δικαιώματα αυτά θα μπορούν να γίνονται αντικείμενο εμπορίας μεταξύ εταιριών που το επιθυμούν. Κάθε χρόνο, οι εταιρίες πρέπει να υποβάλλουν για ακύρωση αριθμό δικαιωμάτων που αντιστοιχεί στις πραγματικές τους εκπομπές. Εάν δεν έχουν αρκετά δικαιώματα, θα τους επιβάλλονται κυρώσεις. Η κατοχή και η εξακρίβωση δικαιωμάτων θα γίνεται μέσω ηλεκτρονικού μητρώου καταγραφής.

    Η πρώτη φάση του συστήματος, μεταξύ 2005 και τέλους του 2007, είναι μια περίοδος που προηγείται της περιόδου που καλύπτεται από το πρωτόκολλο του Κυότο. Στην προκαταρκτική αυτή φάση, η Επιτροπή πιστεύει ότι η Κοινότητα θα ωφεληθεί πολύ από τις εμπειρίες της στο θέμα της εμπορίας των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, έτσι ώστε να είναι προετοιμασμένη για την έναρξη της διεθνούς εμπορίας εκπομπών βάσει του πρωτοκόλλου του Κυότο, η οποία θα αρχίσει το 2008. Η παρούσα πρόταση αναγνωρίζει, ωστόσο, ότι κατά τη διάρκεια της προκαταρκτικής φάσης από το 2005 έως τα τέλη του 2007, δεν υπάρχουν νομικώς δεσμευτικοί στόχοι που να περιορίζουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου των κρατών μελών. Λόγω τούτου, στην προκαταρκτική φάση έχουν ενταχθεί ορισμένες διαφορές. Σε αυτές περιλαμβάνεται το ότι, στην αρχική φάση, τα δικαιώματα θα πρέπει να διατίθενται στις συμμετέχουσες εγκαταστάσεις δωρεάν και ότι υπάρχει χαμηλότερο κοινό επίπεδο ποινών για τη μη συμμόρφωση.

    Από το 2008, η ανταλλαγή δικαιωμάτων μεταξύ εγκαταστάσεων σε δύο διάφορα κράτη μέλη θα οδηγεί στην προσαρμογή - μέσω των εθνικών μητρώων - κατά ένα αντίστοιχο αριθμό τόνων της συνολικής ποσότητας εκπομπών που επιτρέπονται για κάθε κράτος μέλος όπως προβλέπεται στην πρόταση απόφασης του Συμβουλίου για την επικύρωση του πρωτοκόλλου του Κυότο.

    Μέχρι την έναρξη του συστήματος αυτού, είναι πιθανό να έχουν λάβει χώρα οι πρώτες προσχωρήσεις και έτσι οι υπόψη χώρες θα καλύπτονται από την παρούσα πρόταση. Ωστόσο, στην περίπτωση χωρών που δεν θα είναι τμήμα της ΕΕ όταν τεθεί σε ισχύ το παρόν σύστημα, υπάρχει η δυνατότητα να συνδεθούν με το κοινοτικό σύστημα παράλληλα με και με εκείνα άλλων συμβαλλομένων μερών του πρωτοκόλλου του Κυότο συνάπτοντας συμφωνίες με τα άλλα αυτά μέρη για αμοιβαία αναγνώριση των δικαιωμάτων καθενός.

    2. Περιβαλλοντική και οικονομικη αξια τησ εμποριασ των εκπομπων

    Το περιβαλλοντικό όφελος επιτυγχάνεται από την αυστηρότητα της συνολικής ποσότητας των διατεθειμένων δικαιωμάτων που αντιπροσωπεύει το συνολικό όριο των εκπομπών που επιτρέπονται από το σύστημα. Ένα βασικό πλεονέκτημα της εμπορίας των εκπομπών είναι ότι παρέχει σχετική βεβαιότητα ως προς τα περιβαλλοντικά αποτελέσματα. Ωστόσο, αυτή ταύτη η εμπορία των εκπομπών δεν μειώνει τις εκπομπές.

    Η παρούσα πρόταση θέτει τις άμεσες εκπομπές όλων των αερίων του θερμοκηπίου του πρωτοκόλλου του Κυότο από τις καθοριζόμενες πηγές υπό τη σκέπη ενός κοινοτικού κανονιστικού πλαισίου. Το πλαίσιο αυτό περιορίζει τις εκπομπές των καλυπτομένων τομέων και επιβάλλει κυρώσεις, συμπεριλαμβανομένων και χρηματικών προστίμων, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης.

    Το βασικό οικονομικό σκεπτικό πίσω από την εμπορία των εκπομπών είναι το να διασφαλιστεί ότι οι απαιτούμενες μειώσεις εκπομπών για την επίτευξη ενός προκαθορισμένου περιβαλλοντικού αποτελέσματος πραγματοποιούνται εκεί όπου το κόστος της μείωσης είναι χαμηλότερο. Η εμπορία των εκπομπών επιτρέπει σε μεμονωμένες εταιρίες να εκπέμπουν μεγαλύτερες ποσότητες από τις προβλεπόμενες από τα αρχικά δικαιώματα που έχουν στη διάθεσή τους υπό την προϋπόθεση ότι μπορούν να βρουν κάποια άλλη εταιρία που έχει εκπέμψει μικρότερες ποσότητες από τις επιτρεπόμενες και επιθυμεί να μεταβιβάσει τα «διαθέσιμα» δικαιώματα. Το τελικό περιβαλλοντικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο με εκείνο που θα προέκυπτε αν οι δύο εταιρίες χρησιμοποιούσαν στο ακέραιο τα δικαιώματά τους, με τη βασική όμως διαφορά ότι τόσο η αγοράστρια όσο και η πωλήτρια εταιρεία επωφελούνται από την ευελιξία που προσφέρει το σύστημα της εμπορίας, χωρίς δυσμενή αποτελέσματα για το περιβάλλον.

    3. Συμφωνία καταμερισμου βαρων και μηχανισμοσ παρακολουθησης

    Στα πλαίσια της παρούσας πρότασης, κάθε κράτος μέλος θα προβαίνει στις αρχικές του κατανομές λαμβάνοντας υπόψη τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας και με βάση τη συνολική του δέσμευση στα πλαίσια της συμφωνίας καταμερισμού βαρών. Τα κράτη μέλη συμφώνησαν να ανακατανείμουν τους στόχους τους στα πλαίσια του πρωτοκόλλου του Κυότο σύμφωνα με τη συμφωνία καταμερισμού βαρών, όπως προβλέπεται στα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 16ης Ιουνίου 1998.

    Εάν εγκαταστάσεις εμπορεύονται δικαιώματα με άλλες εγκαταστάσεις στο ίδιο κράτος μέλος, δεν θα υπάρχει καμία αλλαγή στο αριθμό των τόνων που ένα κράτος μέλος μπορεί να εκπέμπει βάσει της συμφωνίας καταμερισμού βαρών. Ωστόσο, εάν μια εγκατάσταση αγοράσει δικαιώματα από εγκατάσταση σε άλλο κράτος μέλος, τότε θα υπάρχει ανάγκη αντίστοιχης προσαρμογής, καταγραφόμενης στα εθνικά μητρώα, στον αριθμό των τόνων που κάθε κράτος μέλος μπορεί να εκπέμπει βάσει της συμφωνίας καταμερισμού βαρών. Πώληση ενός δικαιώματος σε εγκατάσταση σε άλλο κράτος μέλος θα σημαίνει ότι το κράτος μέλος-πωλητής χάνει το δικαίωμά του βάσει της συμφωνίας καταμερισμού βαρών να εκπέμψει ισοδύναμο ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα. Αγορά πάλι ενός δικαιώματος από άλλο κράτος μέλος προσφέρει τη δικαίωμα εκπομπής ενός επιπλέον ισοδυνάμου τόνου διοξειδίου του άνθρακα στο κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται η εγκατάσταση - αγοραστής.

    Γενικά, η Κοινότητα θα εκπέμπει τον ίδιο αριθμό τόνων με εκείνον που προβλέπεται από το πρωτόκολλο του Κυότο. Ο ακριβής όμως αριθμός που δικαιούται κάθε κράτος μέλος θα προσαρμόζεται έτσι ώστε να αντιστοιχεί με τις συναλλακτικές πράξεις τις οποίες πραγματοποίησαν οι εγκαταστάσεις του. Το σύστημα αυτό δεν θα πρέπει να δημιουργήσει κανένα κίνδυνο μη συμμόρφωσης από οποιοδήποτε κράτος μέλος εφόσον οι εγκαταστάσεις μεμονωμένα θα έχουν αρκετά δικαιώματα για την κάλυψη των πραγματικών τους εκπομπών. Εάν οι εγκαταστάσεις προβούν σε πωλήσεις, πρέπει να μειώνουν στην πράξη αντίστοιχα τις εκπομπές τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο χρειάζεται να υπάρχουν αυστηρές εθνικές διατάξεις για περίπτωση μη συμμόρφωσης συμμετεχουσών εγκαταστάσεων.

    Το σύστημα των συνδεδεμένων εθνικώνμητρώων παίζει ουσιαστικό ρόλο όχι μόνο στην κατοχή και εξακρίβωση των δικαιωμάτων αλλά και στην προσαρμογή των δεσμεύσεων των κρατών μελών στα πλαίσια της συμφωνίας καταμερισμού βαρών. Τα συνδεδεμένα εθνικά μητρώα θα αποτελούν κρίσιμο συστατικό μέρος του κοινοτικού μηχανισμού παρακολούθησης που καθιερώθηκε από την απόφαση 93/389/ΕΟΚ του Συμβουλίου, ώστε να καθίσταται δυνατή η επακριβής εξακρίβωση του τι δικαιούται κάθε κράτος μέλος βάσει της συμφωνίας καταμερισμού βαρών. Περαιτέρω, τα εθνικά μητρώα θα παρέχουν ακριβείς πληροφορίες για τα δικαιώματα εκπομπών των συναλλασσομένων τομέων σε κάθε κράτος μέλος και έτσι θα χρησιμεύουν ως μέσον ελέγχου της πιθανότητας εκάστου κράτους μέλους χωριστά, και της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ως σύνολο, να ανταποκριθούν στις δεσμεύσεις τους.

    4. Βασικές υποχρεωσεισ

    Η παρούσα πρόταση απαιτεί από τους φορείς εκμετάλλευσης εγκαταστάσεων με δραστηριότητες που καλύπτονται από το παράρτημα Ι της οδηγίας να είναι κάτοχοι άδειας εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ως προϋπόθεση για την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου από τις εγκαταστάσεις τους. Η άδεια εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα θεσπίζει απαιτήσεις παρακολούθησης, αναφοράς και επαλήθευσης όσον αφορά τις άμεσες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τις δραστηριότητες αυτές, δημιουργώντας το πλαίσιο για τη συμμετοχή της εγκατάστασης στο σύστημα εμπορίας εκπομπών.

    Η άδεια απαιτεί περαιτέρω από τους φορείς εκμετάλλευσης των εγκαταστάσεων με δραστηριότητες που καλύπτονται από το σύστημα να παραδίδουν, σε ετήσια βάση, επαρκή δικαιώματα που να καλύπτουν τις εξακριβωμένες εκπομπές τους των σχετικών αερίων του θερμοκηπίου για το προηγούμενο ημερολογιακό έτος. Τυχόν αδυναμία παράδοσης επαρκών δικαιωμάτων για την κάλυψη εξακριβωμένων εκπομπών θα μπορεί να οδηγήσει στην επιβολή σημαντικών κυρώσεων από τα κράτη μέλη.

    5. Αποκατάσταση ισορροπιασ μεταξυ απλουστευσης, αποτελεσματικοτητας, επικουρικοτητας και διαφανειασ

    Είναι δύσκολο να συμβιβάσουμε την απλούστευση με τα διάφορα συμφέροντα των ποικίλων ενδιαφερόμενων παραγόντων. Παρόλα αυτά, η παρούσα προτεινόμενη οδηγία προσπαθεί να παραμείνει όσο το δυνατόν πιο απλή. Αυτό είναι μια επανειλημμένως εκφρασθείσα ευχή της βιομηχανίας. Για να προστατευθεί η εσωτερική αγορά, κατά την περίοδο 2005-2007 θα καθιερωθεί κοινή μέθοδος κατανομής. Τα κράτη μέλη θα πρέπει να κατανέμουν τα δικαιώματα δωρεάν, βάσει αντικειμενικών και διαφανών κριτηρίων. Οι ποσότητες των εκδιδόμενων δικαιωμάτων δεν θα είναι εναρμονισμένες. Αυτό αντικατοπτρίζει το γεγονός ότι η συμφωνία καταμερισμού βαρών προβαίνει σε μια ανακατανομή των βαρών των κρατών μελών ώστε να αντικατοπτρίζεται η κοινοτική αλληλεγγύη. Οι εθνικές πολιτικές και μέτρα δημιουργούν επίσης ποικίλες επιπτώσεις στις επιχειρήσεις. Περαιτέρω, τα ποσοστά των εκπομπών για τα οποία είναι υπεύθυνοι οι σχετικοί τομείς στα διάφορα κράτη μέλη ποικίλλουν ανάλογα π.χ. με το είδος των καυσίμων του τομέα της ηλεκτροπαραγωγής. Έτσι, διαμορφώθηκε ένα ισοζύγιο μεταξύ οφελών από την ύπαρξη μιας διευρωπαϊκής αγοράς και της αρχής της επικουρικότητας και τα κράτη μέλη θα πρέπει να στηρίζουν τις κατανομές τους σε ορισμένα κοινά κριτήρια. Περαιτέρω, τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να γνωστοποιούν εκ των προτέρων στην Επιτροπή τις προθέσεις τους στο θέμα της κατανομής των δικαιωμάτων, οι οποίες θα απορρίπτονται από την Επιτροπή αν δεν τηρούνται τα κοινά κριτήρια. Η Επιτροπή, βάσει των εμπειριών της, μπορεί να αναθεωρεί τα κριτήρια που εφαρμόζονται στην κατανομή.

    Η πρόταση θα δημιουργήσει μια ευρωπαϊκή αγορά δικαιωμάτων. Τούτο αντιπαρατίθεται στην κατατμημένη προσέγγιση που θα εφαρμοζόταν αν δεν υπήρχε κοινοτικό μέσο και τα κράτη μέλη δημιουργούσαν βαθμιαίως εθνικά συστήματα και τα συνέδεαν στη συνέχεια.

    Οι απαιτήσεις αναφοράς για τα κράτη μέλη θα διασφαλίσουν τη διαφάνεια. Η Επιτροπή θα συνεχίσει να ασκεί εποπτεία για τυχόν κρατική βοήθεια, περιορισμούς στην πρόσβαση στην αγορά, συμπεριφορά αντίθετη με τις αρχές του ανταγωνισμού ή κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης - αυτά όμως αποτελούν υφιστάμενες βάσει της συνθήκης υποχρεώσεις που θα εφαρμόζονταν ούτως ή άλλως.

    6. Απελευθέρωση των αγορων ενεργειασ και της εσωτερικησ αγορασ

    Είναι βασικό το παρόν νομικό μέσο να είναι συμβατό με την απελευθέρωση των ενεργειακών αγορών. Η εμπορία των εκπομπών προσφέρει δύο σημαντικά πλεονεκτήματα σε σχέση με τα παραδοσιακά μέσα περιβαλλοντικής πολιτικής.

    Πρώτον, εάν κάποιος παραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας σε ένα συγκεκριμένο κράτος μέλος πετύχει να κερδίσει μερίδιο αγοράς σε άλλα κράτη μέλη, είναι πιθανόν οι εκπομπές να αυξηθούν στο κράτος μέλος του παραγωγού. Χωρίς την εμπορία εκπομπών, το κράτος μέλος θα έπρεπε να υποστεί τις συνέπειες των αυξημένων αυτών εκπομπών, πράγμα το οποίο μπορεί να απαιτεί κάποια περαιτέρω αντίδραση σε επίπεδο πολιτικής από άλλους τομείς, με τον παραγωγό της ηλεκτρικής ενέργειας να διατηρεί τα οφέλη από το αυξημένο μερίδιο στην αγορά. Με την εμπορία εκπομπών, το κράτος μέλος στο οποίο βρίσκεται ο παραγωγός μπορεί να είναι βέβαιο ότι ο παραγωγός θα αποκτήσει δικαιώματα επαρκή για την κάλυψη τυχόν πρόσθετων εκπομπών.

    Δεύτερο, στα πλαίσια της εσωτερικής αγοράς - είτε για τον ηλεκτρισμό είτε για οποιοδήποτε άλλο ανταγωνιστικό προϊόν - το διακοινοτικό σύστημα εμπορίας εκπομπών θα παρέχει ανά πάσα στιγμή μια ομοιόμορφη τιμή για ένα δικαίωμα σε ολόκληρο το σύστημα εμπορίας. Από τη στιγμή που θα αρχίσει η εμπορία, όλες οι καλυπτόμενες από το σύστημα εγκαταστάσεις θα χρειάζεται να καταβάλουν την ίδια τιμή για την εκπομπή ενός πρόσθετου ισοδυνάμου τόνου διοξειδίου του άνθρακα, από τη μια έως την άλλη γωνιά της Κοινότητας. Η εμπορία εκπομπών είναι ένα μέσο το οποίο, άπαξ και γίνουν οι αρχικές κατανομές, θα πρέπει να ξεκαθαρίσει τους όρους του παιχνιδιού, παρέχοντας μια ενιαία αγορά για τις εκπομπές ισοδυνάμου ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα, τουλάχιστον για όσους συμμετέχουν στο σύστημα εμπορίας εκπομπών. Ωστόσο, ο τρόπος πραγματοποίησης της αρχικής κατανομής είναι κρίσιμος. Η ύπαρξη π.χ. διαφορετικών αρχών για τις αρχικές κατανομές σε ανταγωνίστριες εταιρίες στα πλαίσια της διακοινοτικής εσωτερικής αγοράς ηλεκτρισμού μπορεί να δημιουργήσει σημαντικές στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό. Για την προστασία της εσωτερικής αγοράς, έχουν εισαχθεί στην πρόταση κατάλληλα μέτρα, κυρίως η απαίτηση για τα κράτη μέλη να εφαρμόζουν κοινά κριτήρια στα εθνικά τους σχέδια κατανομής, να τα κοινοποιούν στην Επιτροπή και στα υπόλοιπα κράτη μέλη, και η δυνατότητα για την Επιτροπή να απορρίπτει ένα εθνικό σχέδιο κατανομής το οποίο δεν συμφωνεί με τα κριτήρια. Οι αρχές στις οποίες βασίζονται οι διατάξεις της πρότασης σχετικά με την κατανομή των δικαιωμάτων περιγράφονται περαιτέρω παρακάτω στο τμήμα 13.

    Δεν υπάρχει όριο στις εκπομπές μιας μεμονωμένης εγκατάστασης εφόσον αποκτήσει επαρκή δικαιώματα. Η υποχρέωση πληρωμής για την απόκτηση πρόσθετων δικαιωμάτων που μπορεί να χρειάζονται είναι συνεπής με την αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει». Ο αριθμός των δικαιωμάτων που εκδίδει ένα κράτος μέλος μπορεί να προκαταλαμβάνει την μελλοντική ανάπτυξη στα αποτελέσματα, εάν το κράτος μέλος είναι προετοιμασμένο να αναλάβει αυτόν τον κίνδυνο. Ο αριθμός των δικαιωμάτων δεν θα είναι κατ' ανάγκη μικρότερος από τις εκπομπές του παρελθόντος, αν και αναμένεται ότι τα κράτη μέλη θα εκδίδουν μικρότερο αριθμό προκειμένου να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους στα πλαίσια της συμφωνίας καταμερισμού βαρών. Ωστόσο, θα συνεχίσει να είναι παράνομο ένα κράτος μέλος να παράσχει ασύμβατη κρατική βοήθεια, με τη μορφή δικαιωμάτων που υπερβαίνουν τις πιθανές ανάγκες ενός τομέα ή εγκαταστάσεως. Εάν τα δικαιώματα κατανέμονται πιο γενναιόδωρα σε πηγές που καλύπτονται από το σύστημα της εμπορίας εκπομπών, τα κράτη μέλη θα πρέπει να ζητούν περισσότερα από άλλους τομείς ή να είναι έτοιμα να αποκτήσουν περισσότερες "εκχωρημένες ποσοτικές μονάδες" ή πιστωτικά μόρια μηχανισμού του προγράμματος στα πλαίσια του πρωτοκόλλου του Κυότο, όταν είναι διαθέσιμα.

    7. Αλληλεπιδράσεις με ενεργειακουσ φορουσ

    Ενεργειακοί φόροι που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα και της εμπορίας εκπομπών θα πρέπει να σχεδιάζονται έτσι ώστε να δρουν ως συμπληρωματικά μέσα για την κάλυψη του συνόλου του εκπομπών. Ενώ τα δύο μέσα μπορούν να χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα σε διάφορους τομείς της οικονομίας, το ίδιο πράγμα μπορεί να οδηγήσει σε δυσμενείς επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα εάν χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα στον ίδιο τομέα. Η Επιτροπή υπενθυμίζει την πρότασή της του 1997 [3] για φόρο στα ενεργειακά προϊόντα και συνεχίζει να πιστεύει ότι η Κοινότητα χρειάζεται ένα γενικό πλαίσιο φορολόγησης των ενεργειακών προϊόντων. Ωστόσο, βάσει του γενικού αυτού πλαισίου, εφόσον δραστηριότητες καλύπτονται από το κοινοτικό σύστημα εμπορίας εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, καλόν θα ήταν να λαμβάνεται υπόψη το επίπεδο φορολογίας που προσβλέπει στους ίδιους στόχους, υπό την επιφύλαξη της εφαρμογής των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης.

    [3] COM(1997) 30 τελικό, της 12ης Μαρτίου 1997 "Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου για αναδιάρθρωση του κοινοτικού πλαισίου για τη φορολόγηση των ενεργειακών προϊόντων" (ΕΕ C 139, 6.5.1997, σ. 14).

    8. Αλληλεπιδράσεις με περιβαλλοντικεσ συμφωνιεσ

    Σε διάφορα κράτη μέλη υπάρχου περιβαλλοντικές συμφωνίες. Οι συμφωνίες αυτές είναι κατ' ουσία συλλογικές συμφωνίες για την επίτευξη ενός προκαθορισμένου στόχου. Το σημαντικότερο, οι συμφωνίες αυτές είναι συμβατές με την εμπορία εκπομπών, καθώς οι συμφωνίες περιορίζουν τις εκπομπές των συμμετεχόντων.

    Στην πράξη, όλες σχεδόν οι εφαρμοζόμενες περιβαλλοντικές συμφωνίες μπορούν να προσαρμοστούν ώστε να ληφθεί υπόψη η εμφάνιση νέων στοιχείων, όπως η εισαγωγή του διακοινοτικού συστήματος εμπορίας εκπομπών. Οι στόχοι που υφίστανται στα πλαίσια των περιβαλλοντικών συμφωνιών μπορούν να χρησιμεύσουν ως μια χρήσιμη βάση για την κατανομή των δικαιωμάτων από τα κράτη μέλη. Εάν ένα κράτος μέλος επιθυμεί να παράσχει στη βιομηχανία του δικαιώματα επί τη βάσει προτύπων απόδοσης σχετικών με το αποτέλεσμα, ή «σχετικών στόχων», αυτό θα είναι δυνατό. Αν και η παρούσα οδηγία απαιτεί τον καθορισμό ποσοτήτων εκπομπών εκφρασμένων σε ισοδύναμα τόνων διοξειδίου του άνθρακα, οι σχετικοί στόχοι μπορούν πάντοτε, χρησιμοποιώντας προβλέψεις τελικού αποτελέσματος, να μετατραπούν σε ποσότητες εκπομπών σε μια δεδομένη περίοδο.

    Στα πλαίσια τέτοιων συμφωνιών, ορισμένες εταιρίες μπορεί να συμβάλουν περισσότερο από άλλες προς την κατεύθυνση της επίτευξης των συλλογικών προκαθορισμένων στόχων. Περαιτέρω, οι συμφωνίες μπορεί να προβλέπουν την καταβολή ή όχι κάποιας αποζημίωσης που να αντικατοπτρίζει τις διαφορετικές συνεισφορές μεταξύ των, παρόλα αυτά, ανταγωνιστικών βιομηχανιών στον ίδιο τομέα.

    Στην πράξη, η εμπορία των εκπομπών παρέχει τη δυνατότητα παρόμοιας ευελιξίας. Εάν οι συμμετέχουσες εγκαταστάσεις επιθυμούν, μπορούν να συγκεντρώνουν τα δικαιώματά τους, π.χ. κατά τομέα, με σκοπό να αγοράζουν ως ένωση τυχόν πρόσθετα δικαιώματα ή να πωλούν πλεονάζοντα δικαιώματα για λογαριασμό όλων. Κάθε εγκατάσταση θα χρειάζεται να παρακολουθεί τις εκπομπές της, όπως συμβαίνει ήδη στην περίπτωση των περιβαλλοντικών συμφωνιών. Στο τέλος του χρόνου, η κατά τομέα ένωση θα πρέπει να επιστρέφει στις συμμετέχουσες εγκαταστάσεις τον αναγκαίο αριθμό δικαιωμάτων για την κάλυψη των πραγματικών τους εκπομπών. Οι φορείς εκμετάλλευσης των συμμετεχουσών εγκαταστάσεων, οι οποίοι θα φέρουν το βάρος των συνεπειών της μη συμμόρφωσης, θα πρέπει, κατά την ώρα του συμβιβασμού, να διασφαλίζουν ώστε καθένας να έχει πρόσβαση σε επαρκή δικαιώματα για την κάλυψη των πραγματικών τους εκπομπών. Οι προβλέψεις αυτές υφίστανται υπό την επιφύλαξη των άρθρων 81 και 82 της συνθήκης ΕΚ σχετικά με τους κανόνες για τον ανταγωνισμό που εφαρμόζονται σε επιχειρήσεις όσον αφορά μεταξύ τους συμφωνίες και κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης.

    Υπάρχουν δύο πτυχές στις οποίες η εμπορία εκπομπών μπορεί να προσφέρει ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία σε σχέση με τις περιβαλλοντικές συμφωνίες. Η πρώτη είναι η περίπτωση όπου οι συμμετέχουσες εγκαταστάσεις εκπέμπουν περισσότερο από τα προβλεπόμενα βάσει της περιβαλλοντικής συμφωνίας. Η διαφορά που υπάρχει είναι ότι αντί της ακαμψίας της τήρησης ή μη της συμφωνίας, παρέχεται η δυνατότητα της αγοράς περισσότερων δικαιωμάτων από άλλους τομείς. Η δεύτερη είναι ότι εάν οι εκπομπές είναι χαμηλότερες από τις προβλεπόμενες από τη συμφωνία, το πλεόνασμα μπορεί να πουληθεί στην αγορά και το προϊόν να διανεμηθεί στους συμμετέχοντες.

    9. Δεσμοί με υπαρχουσα κοινοτικη περιβαλλοντικη νομοθεσια

    Η παρούσα πρόταση εκμεταλλεύεται τις συνέργιες με την υφιστάμενη νομοθεσία και, ειδικότερα, την οδηγία ΟΠΕΡ [4]. Το σύστημα θα έχει εφαρμογή στις περισσότερες από τις σημαντικές δραστηριότητες εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου που καλύπτονται ήδη από την οδηγία ΟΠΕΡ, καθώς και σε ορισμένες εγκαταστάσεις που δεν καλύπτονται από την οδηγία ΟΠΕΡ. Τα κράτη μέλη θα μπορούν να συνδυάζουν τις διαδικασίες για αδειοδότηση τόσο της παρούσας όσο και της οδηγίας ΟΠΕΡ, σεβόμενα τις διαφορές στη φύση των αδειών και τους αντίστοιχους αντικειμενικούς τους στόχους.

    [4] Οδηγία του Συμβουλίου 96/61/ΕΚ σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης, ΕΕ L 257, 10.10.1996, σ. 26.

    Η παρούσα πρόταση επιτρέπει στα κράτη μέλη να χρησιμοποιούν τις διαδικασίες αδειοδότησης της οδηγίας ΟΠΕΡ, έστω κι αν θα απολήγουν στη χορήγηση διαφορετικού τύπου αδείας - της άδειας για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου - με βάση την υποβολή περισσότερων πληροφοριών από αυτές που απαιτούνται σήμερα βάσει της οδηγίας ΟΠΕΡ. Η χορήγηση της άδειας αυτής αποτελεί προϋπόθεση για τη συνέχιση της λειτουργίας της εγκατάστασης και θα απαιτεί την κατοχή ενός επαρκούς αριθμού δικαιωμάτων για την κάλυψη των πραγματικών της εκπομπών σε μια δεδομένη περίοδο. Οι υπόψη εγκαταστάσεις θα μπορούν επίσης, κατ' επιλογή τους, να συμμετέχουν στην εμπορία εκπομπών - για την απόκτηση και μεταβίβαση δικαιωμάτων σε όλη την έκταση της ΕΕ - με όλη την ευελιξία και τα πλεονεκτήματα από πλευράς κόστους που παρέχει σε σχέση με πιο παραδοσιακά μέσα κανονιστικής ρύθμισης.

    Η οδηγία ΟΠΕΡ καλύπτει εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Απαιτεί από τα κράτη μέλη να διασφαλίζουν ότι οι εγκαταστάσεις λειτουργούν με τέτοιο τρόπο ώστε να λαμβάνονται όλα τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα κατά της ρύπανσης, ειδικότερα η εφαρμογή των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών. Η οδηγία ΟΠΕΡ ορίζει τη "ρύπανση" ως μια πολύ ευρεία έννοια [5]. Κανονικά, στα πλαίσια της ΟΠΕΡ, οι αρμόδιες αρχές πρέπει να ορίζουν οριακές τιμές εκπομπών για ρύπους που είναι πιθανόν να εκπέμπονται από την υπόψη εγκατάσταση σε σημαντικές ποσότητες. Οι οριακές αυτές τιμές θα πρέπει να βασίζονται στις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές.

    [5] Η οδηγία ΟΠΕΡ ορίζει τη ρύπανση ως " άμεση ή έμμεση εισαγωγή, στην ατμόσφαιρα, το νερό ή το έδαφος, ως αποτέλεσμα ανθρώπινης δραστηριότητας, ουσιών, κραδασμών, θερμότητας ή θορύβου που ενδέχεται να θίξουν την ανθρώπινη υγεία ή το περιβάλλον, να υποβαθμίσουν υλικά αγαθά, να παραβλάψουν ή να εμποδίσουν την ψυχαγωγική λειτουργία καθώς και τις άλλες νόμιμες χρήσεις του περιβάλλοντος".

    Βάσει της προσέγγισης της παρούσας πρότασης, εγκαταστάσεις καλυπτόμενες από το σύστημα εμπορίας εκπομπών δεν θα πρέπει να έχουν όρια τιθέμενα από την άδεια της βάσει ΟΠΕΡ για τις άμεσες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων του θερμοκηπίου εφόσον καλύπτονται από το σύστημα της εμπορίας εκπομπών, εκτός της περίπτωσης όπου μπορεί να έχουν σημαντικές τοπικές επιδράσεις. Επομένως, για να διασφαλιστεί η ομαλή συνεργασία μεταξύ του παρόντος συστήματος εμπορίας εκπομπών και της οδηγίας ΟΠΕΡ, χρειάζεται μια τροποποίηση της οδηγίας ΟΠΕΡ. Η τροποποίηση αυτή θα πρέπει να καθιστά σαφές ότι εάν ρύποι από μια εγκατάσταση καλύπτονται από την παρούσα οδηγία, τότε δεν θα τίθενται οριακές τιμές εκπομπών όσον αφορά τις άμεσες εκπομπές των εν λόγω αερίων από την εν λόγω εγκατάσταση βάσει της οδηγίας ΟΠΕΡ, εκτός κι αν έχουν σημαντικές τοπικές επιδράσεις. Μέχρι τη στιγμή της κάλυψης αερίων του θερμοκηπίου από συγκεκριμένες πηγές από το σύστημα εμπορίας εκπομπών, με την ένταξή τους στο παράρτημα Ι της παρούσας πρότασης, θα συνεχίζει να εφαρμόζεται η οδηγία ΟΠΕΡ.

    Η οδηγία ΟΠΕΡ απαιτεί επίσης την πρόβλεψη ρυθμίσεων για αποδοτική χρήση της ενέργειας στη διαδικασία χορήγησης της άδειας και η παρούσα πρόταση ισχύει υπό την επιφύλαξη των απαιτήσεων αυτών. Έτσι, αν και η παρούσα πρόταση αφήνει, κατ' αρχήν, στα κράτη μέλη να προσδιορίσουν το βαθμό αυστηρότητας των προσπαθειών για μείωση του διοξειδίου του άνθρακα που πρέπει να εμπερικλείουν οι καλυπτόμενες δραστηριότητες, υπό την προϋπόθεση της πλήρωσης ορισμένων κριτηρίων, οι απαιτήσεις αποδοτικότητας στη χρήση της ενέργειας (ηλεκτρισμός, ατμός, ζεστό νερό, ψύξη, κλπ) στα πλαίσια της ΟΠΕΡ προβλέπουν ένα κοινό επίπεδο προσπαθειών που πρέπει να αναλαμβάνονται στα πλαίσια των ρυθμιζόμενων από την ΟΠΕΡ δραστηριοτήτων.

    10. Κάλυψη αεριων

    Το προτεινόμενο από την παρούσα οδηγία κοινοτικό σύστημα καλύπτει, κατ' αρχήν, εκπομπές όλων των αερίων του θερμοκηπίου που καλύπτονται από το πρωτόκολλο του Κυότο - όπως καταγράφονται στο παράρτημα II. Ωστόσο, μόνον εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τις δραστηριότητες που καταγράφονται στο παράρτημα Ι θα περιληφθούν ευθύς εξ αρχής. Το 1999, το διοξείδιο του άνθρακα αντιστοιχούσε σε ποσοστό άνω του 80% του συνόλου των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Κοινότητα. Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα αναγνωρίζεται ευρέως ότι μπορούν να παράσχουν δεδομένα παρακολούθησης καλής ποιότητας σε συνεκτική βάση.

    Καλό βεβαίως θα ήταν να συμπεριληφθούν και τα υπόλοιπα αέρια του θερμοκηπίου που καταγράφονται στο πρωτόκολλο του Κυότο, αυτό όμως θα εξαρτηθεί από την επίλυση θεμάτων παρακολούθησης, αναφοράς και επαλήθευσης, τις πιθανές τοπικές επιδράσεις καθώς και άλλες κοινοτικές πολιτικές και μέτρα που αφορούν τις εκπομπές των αερίων αυτών. Ειδικότερα, η εμπορία εκπομπών προϋποθέτει την επαρκώς ακριβή παρακολούθηση των εκπομπών, οι αβεβαιότητες όμως που υπάρχουν ακόμη στην παρακολούθηση αερίων του θερμοκηπίου άλλων εκτός του διοξειδίου του άνθρακα είναι αρκετά μεγάλες. Για τους λόγους αυτούς, στην πρώτη φάση του συστήματος, δεν περιλαμβάνονται εκπομπές άλλων αερίων του θερμοκηπίου εκτός του διοξειδίου του άνθρακα.

    Προτείνεται, το θέμα της συμπερίληψης και άλλων αερίων του θερμοκηπίου εκτός του διοξειδίου του άνθρακα στο παράρτημα Ι να εξεταστεί στα πλαίσια τροποποίησης της οδηγίας, καθώς η συμπερίληψή τους δεν αποτελεί θέμα που ενδείκνυται να εξεταστεί για λήψη απόφασης από ρυθμιστική επιτροπή.

    11. Κάλυψη τομεων

    Το από πλευράς τομέων πεδίο κάλυψης της παρούσας οδηγίας στηρίζεται στο πλαίσιο ρυθμίσεων που απορρέουν από την οδηγία ΟΠΕΡ.

    Αρχικά, από το σύστημα, θα καλυφθούν μόνον εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τις δραστηριότητες που καταγράφονται στο παράρτημα Ι. Η ένταξη στο σύστημα των "βασικών δραστηριοτήτων" που καταγράφονται στο παράρτημα I θα απολήξει στην κάλυψη του 46% περίπου των εκτιμώμενων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ΕΕ το 2010 [6], περιλαμβάνοντας γύρω στις 4000 με 5000 εγκαταστάσεις. Σημαντικοί φορείς εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που σήμερα δεν καλύπτονται από την ΟΠΕΡ, όπως π.χ. εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας και θερμότητας μεταξύ 20-50 MW, θα περιληφθούν και αυτές καθώς είναι σημαντικές πηγές εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και ο αριθμός τους αναμένεται να αυξηθεί στο μέλλον.

    [6] Ισοδυναμεί με το 38% περίπου των προβλεπόμενων συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της Ευρωπαϊκής Κοινότητας που καλύπτονται από το πρωτόκολλο του Κυότο το 2010.

    Οι τομείς των χημικών και της αποτέφρωσης αποβλήτων δεν θα περιληφθούν, αν και θα περιληφθούν εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από κάθε επιτόπια εγκατάσταση παραγωγής ενέργειας και θερμότητας με ισχύ υπερβαίνουσα το όριο των 20 MW. Η απόφαση να μην περιληφθεί αρχικά ο τομέας των χημικών ελήφθη για δύο λόγους: πρώτον, οι άμεσες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από τον τομέα των χημικών δεν είναι τόσο σημαντικές (περίπου 26 εκατ. τόνοι διοξειδίου του άνθρακα το 1990, ήτοι κάτω του 1% ως ποσοστό των συνολικών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα στην ΕΕ τον ίδιο χρόνο). Δεύτερον, ο αριθμός των χημικών εγκαταστάσεων στην Κοινότητα είναι υψηλός, της τάξης των 34.000 εργοστασίων, και η τυχόν ένταξή τους θα αύξανε σημαντικά τη διοικητική πολυπλοκότητα του συστήματος. Τέλος, ο τομέας της αποτέφρωσης αποβλήτων δεν περιλαμβάνεται λόγω πολυπλοκοτήτων στη μέτρηση της περιεκτικότητας σε άνθρακα των καιομένων απόβλητων υλικών.

    Προτείνεται, η ένταξη πρόσθετων δραστηριοτήτων στο παράρτημα Ι να εξεταστεί στα πλαίσια τροποποίησης της οδηγίας, καθώς η ένταξή τους αποτελεί θέμα που δεν ενδείκνυται να εξεταστεί για λήψη απόφασης από ρυθμιστική επιτροπή.

    12. Διαδικασία χορήγησης αδειών

    Τις άδειες για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου θα εκδίδουν αρμόδιες αρχές των κρατών μελών. Οι αρχές αυτές μπορεί να είναι οι ίδιες με εκείνες που εφαρμόζουν την οδηγία ΟΠΕΡ ή νέες αρχές, ανάλογα με την προτίμηση κάθε κράτους μέλους. Για δραστηριότητες που καλύπτονται από την οδηγία ΟΠΕΡ, η άδεια για τα αέρια του θερμοκηπίου θα μπορεί να εκδίδεται μέσω ενιαίας διαδικασίας σύμφωνα με εκείνη που προβλέπεται για άδειες βάσει της οδηγίας ΟΠΕΡ. Τυχόν αλλαγές που επέρχονται στην εγκατάσταση πρέπει να αναφέρονται και μπορεί να οδηγούν σε αλλαγές στους όρους της άδειας.

    13. Κατανομή και εκδοση των δικαιωματων

    Προτείνεται, την περίοδο 2005 έως 2007, η κατανομή των δικαιωμάτων από όλα τα κράτη μέλη στις συμμετέχουσες εγκαταστάσεις να γίνεται δωρεάν. Η κοινή αυτή προσέγγιση αποσκοπεί στην προστασία της εσωτερικής αγοράς. Χωρίς αυτή την εναρμόνιση, υπάρχει φόβος εάν σε κάποιο κράτος μέλος η κατανομή των δικαιωμάτων γίνει με δημοπρασία και σε άλλο δωρεάν, να παρουσιαστούν φαινόμενα στρέβλωσης του ανταγωνισμού. Η απαίτηση πληρωμής από μέρους των συμμετεχόντων για την αρχική κατανομή θα παρουσιάσει ιδιαίτερες δυσκολίες κατά την πρώτη περίοδο επειδή η τιμή των δικαιωμάτων θα είναι ακόμη άγνωστη.

    Μέχρι τις 30 Ιουνίου 2006, η Επιτροπή θα ανασκοπήσει τις κτηθείσες εμπειρίες από την κατανομή των δικαιωμάτων για την περίοδο 2005-2007 με σκοπό να εντοπίσει ποια εναρμονισμένη μέθοδος θα ήταν καταλληλότερη για το μέλλον. Μπορεί ο χρόνος να μην επαρκεί για την Επιτροπή να υποβάλει πρόταση για τη μέθοδο κατανομής κατά την περίοδο 2008-2012, που να μπορεί να υιοθετηθεί και να μεταφερθεί εγκαίρως στις εθνικές νομοθεσίες και να επιτρέψει στους φορείς εκμετάλλευσης να ενημερωθούν εγκαίρως για τον τρόπο κατανομής κατά την περίοδο αυτή. Προτείνεται συνεπώς, εφόσον εκκρεμεί η υποβολή μιας τέτοιας πρότασης, η Επιτροπή, επικουρούμενη από τη ρυθμιστική επιτροπή, να μπορεί να αποφασίσει για τη μέθοδο κατανομής κατά την περίοδο 2008-2012.

    Η συνολική ποσότητα των εκδιδόμενων δικαιωμάτων βάσει της πρότασης θα αφεθεί ουσιαστικά στα κράτη μέλη. Ωστόσο, για να διασφαλιστεί ότι οι καλυπτόμενοι από το σύστημα εμπορίας εκπομπών τομείς συνεισφέρουν σωστά στην όλη προσπάθεια μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που επιβάλλονται από τις διεθνείς δεσμεύσεις της Κοινότητας και για να διασφαλιστούν ίδιοι όροι παιχνιδιού σε όλες τις ανταγωνιστικές εταιρίες στα πλαίσια της εσωτερικής αγοράς, η κατανομή των δικαιωμάτων πρέπει να ακολουθεί μια σειρά κριτηρίων εφαρμογής σε όλη την ΕΕ. Τα κριτήρια αυτά παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙΙ της πρότασης. Το παράρτημα αυτό μπορεί να τροποποιηθεί περαιτέρω υπό το φως των εμπειριών από την εφαρμογή της οδηγίας.

    Επίσης, οι κατανεμόμενες ποσότητες θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι το σύνολο των εκπομπών όλων των συμμετεχουσών εγκαταστάσεων συλλογικά δεν θα είναι υψηλότερες από όσο θα ήταν αν ρυθμίζονταν βάσει της οδηγίας ΟΠΕΡ, πράγμα το οποίο αναμένεται να ισχύσει εφόσον ακολουθηθούν τα κριτήρια του παραρτήματος ΙΙΙ. Τα κράτη μέλη, κατά την κατάρτιση του εθνικού τους σχεδίου κατανομής, θα πρέπει να εξετάζουν τις τεχνολογικές δυνατότητες των υπόψη εγκαταστάσεων για μείωση των άμεσων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Περαιτέρω, όλες οι αποφάσεις κατανομής θα πρέπει να συμμορφώνονται με τις κοινοτικές απαιτήσεις σχετικά με την κρατική βοήθεια. Η πρόταση δεν καθορίζει ποια είναι συνεπής ή ασυνεπής μορφή κατανομής από πλευράς κρατικής βοήθειας καθώς κάθε περίπτωση θα πρέπει να εξετάζεται ιδιαίτερα. Τα κράτη μέλη θα πρέπει επίσης να διασφαλίζουν κατάλληλη πρόσβαση στα δικαιώματα για τους νεοεισερχόμενους στην αγορά, έτσι ώστε να μπορούν να ασκούν τις δραστηριότητές τους στο κράτος μέλος σύμφωνα με τη άρθρο 43 της συνθήκης.

    Για διασφάλιση διαφάνειας και δίκαιης αντιμετώπισης στις κατανομές, τα κράτη μέλη απαιτείται να δημοσιεύουν και να υποβάλλουν προκαταβολικώς στην Επιτροπή εθνικό σχέδιο κατανομής που θα περιλαμβάνει αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια για την κατανομή στο εν λόγω το κράτος μέλος. Τα εθνικά σχέδια κατανομής θα εξετάζονται στα πλαίσια της ρυθμιστικής επιτροπής. Η παρούσα πρόταση παρέχει τη δυνατότητα απόρριψης από την Επιτροπή σχεδίου ασυνεπούς με τα κριτήρια μέσα σε τρεις μήνες. Ωστόσο, όταν ένα εθνικό σχέδιο κατανομής προβλέπει κρατική βοήθεια κατά την έννοια του άρθρου 87 της συνθήκης ΕΚ, το σχέδιο πρέπει να κοινοποιείται στην Επιτροπή σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 88.

    Πρέπει να σημειωθεί ότι ο έλεγχος για την κρατική βοήθεια εξετάζει το ενδεχόμενο στρεβλώσεων του ανταγωνισμού αναφυόμενων από εξαιρέσεις σε κάποιο γενικό κανόνα κατανομής σε ένα συγκεκριμένο κράτος μέλος και, ως γενικός κανόνας, η μέθοδος κατανομής θα πρέπει να εφαρμόζεται σε όλες τις εγκαταστάσεις, με τις εξαιρέσεις να πρέπει να αιτιολογούνται δεόντως.

    Μπορεί επίσης να εκφραστούν ανησυχίες ότι αφού τα κράτη μέλη έχουν λάβει τις αποφάσεις τους για την αρχική κατανομή κατά την αρχική τριετή περίοδο ή τις μετέπειτα πενταετείς περιόδους, μπορεί να εμφανιστούν απρόβλεπτες καταστάσεις που μπορεί να οδηγήσουν σε αιφνίδιες αυξήσεις στην τιμή των δικαιωμάτων. Οι εξάρσεις αυτές τιμών δεν έχουν αποδειχθεί προβληματικές σε άλλα συστήματα εμπορίας εκπομπών σε άλλα μέρη του κόσμου, αυτό όμως εξαρτάται από την ύπαρξη μιας επαρκώς μεγάλης και με ρευστότητα αγοράς, η οποία να επιτρέπει τη συμμετοχή ενδιαμέσων που να μπορούν να αναπτύσσουν επιλογές, παράγωγα και άλλα εργαλεία διαχείρισης κινδύνου. Στα πλαίσια αυτά, είναι σημαντικό να επιτρέπεται η ανεμπόδιστη πρόσβαση στην αγορά από ενδιαμέσους ή άλλα πρόσωπα που μπορεί να μην υπόκεινται στις υποχρεώσεις που ανακύπτουν από την άδεια αερίων του θερμοκηπίου βάσει της παρούσας πρότασης, η είσοδός τους όμως θα προσφέρει ρευστότητα στην αγορά.

    Όσον αφορά το θέμα του εάν άλλα πρόσωπα, όπως περιβαλλοντικοί ΜΚΟ, θα πρέπει να μπορούν να αγοράζουν δικαιώματα και κατόπιν να τα ακυρώνουν - αυξάνοντας έτσι τη σπανιότητά τους - το δικαίωμα αυτό προβλέπεται ήδη στους υπό σχεδιασμό κανόνες για τη χρήση των μηχανισμών του Κυότο και των εθνικών μητρώων στα πλαίσια των κανόνων εφαρμογής του πρωτοκόλλου του Κυότο [7]. Η δυνατότητα αυτή όχι μόνον διατηρεί τη συνοχή με τους κανόνες των ΗΕ για τη διεθνή εμπορία εκπομπών στα πλαίσια του πρωτοκόλλου, αλλά προβλέπει και την αναβαθμισμένη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών, χωρίς υλικές επιπτώσεις, στην τιμή των δικαιωμάτων σε μια τέτοια μεγάλη κατά τα προβλεπόμενα αγορά.

    [7] FCCP/CP/2001/2/Προσθ.4 σελίδα 24, παράγραφος 21(β) "Νομικές οντότητες, όπου εγκρίνεται από το συμβαλλόμενο μέρος, μπορούν να ασκούν επίσης τη λειτουργία αυτή" [δηλ. τη λειτουργία της ακύρωσης εκχωρημένων ποσοτικών μονάδων ή πιστωτικών μορίων από τους μηχανισμούς προγράμματος του πρωτοκόλλου του Κυότο].

    14. Ισχύς των δικαιωματων και κατοχυρωση

    Τα δικαιώματα που δημιουργούνται στα πλαίσια του συστήματος θα αναγνωριστούν σε όλη την ΕΕ χωρίς να χρειάζεται τα κράτη μέλη να προχωρήσουν σε τυχόν περαιτέρω συμφωνίες για αμοιβαία αναγνώριση ως αποτέλεσμα της παρούσας συμφωνίας.

    Προτείνεται τα δικαιώματα να έχουν χρόνο ζωής που να μην υπερβαίνει το πέρας της αρχικής τριετούς ή της μετέπειτα πενταετούς περιόδου για την οποία εκδίδονται. Η παρούσα πρόταση επιτρέπει συνεπώς την απεριόριστη κατοχύρωση δικαιωμάτων από τον ένα χρόνο στον επόμενο κατά τη διάρκεια της αρχικής 3-ετούς περιόδου ή στα πλαίσια κάθε μετέπειτα 5-ετούς περιόδου. Τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να αποφασίσουν για το αν θα επιτρέψουν την κατοχύρωση δικαιωμάτων μεταξύ της περιόδου που τελειώνει το 2007 και εκείνης που αρχίζει το 2008. Από το 2008, ωστόσο, η πρόταση απαιτεί από τα κράτη μέλη να επιτρέπουν την κατοχύρωση δικαιωμάτων από τη μία πενταετή περίοδο στην επόμενη. Η κατοχύρωση αυτή δεν βλάπτει το περιβάλλον, παρέχοντας ταυτόχρονα μεγαλύτερη διαχρονική ευελιξία. Η κατοχύρωση διασφαλίζεται με την απαίτηση τα κράτη μέλη να εκδίδουν για τους κατόχους επιπλέον δικαιωμάτων στο τέλος κάθε πενταετούς περιόδου αντίστοιχου αριθμού "νέων" δικαιωμάτων για την ακολουθούσα περίοδο, πέραν της διάθεσης των δικαιωμάτων που πρέπει να έχουν εκδώσει κανονικά.

    Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η κατοχύρωση στα πλαίσια του πρωτοκόλλου του Κυότο εξαρτάται από το αν το σχετικό συμβαλλόμενο μέρος είναι εντάξει με τις υποχρεώσεις του. Οι εν λόγω ρυθμίσεις για την κατοχύρωση αποσκοπούν στο να διασφαλίσουν ότι, έστω κι αν ένα κράτος μέλος δεν είναι εντάξει με τις διεθνείς του δεσμεύσεις, οι κάτοχοι επιπλέον δικαιωμάτων στα πλαίσια του εθνικού του μητρώου δεν θα απολέσουν τα οφέλη τους από το πλεόνασμα. Στο τέλος μιας 5-ετούς περιόδου, οι επιχειρήσεις δεν θα "στερούνται" ουσιαστικώς τυχόν επιπλέον δικαιωμάτων που μπορεί να κατέχουν. Εάν τυχόν παρέμεναν αβεβαιότητες, αυτές θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε απροθυμία διατήρησης δικαιωμάτων σαν "μαξιλαράκι ασφαλείας" για την κάλυψη απρόβλεπτων καταστάσεων, ενώ θα υπήρχε και ο κίνδυνος της αιφνίδιας διαρροής πλεοναζόντων δικαιωμάτων από ένα κράτος μέλος που φαίνεται απίθανο να τηρήσει τις δεσμεύσεις του, επιδεινούμενης έτσι της δυσχερούς του θέσεως. Με τον τρόπο αυτό, τα κράτη μέλη μπορούν νομίμως να αξιώνουν να κρατούν όλα τα δικαιώματα που κατέχονται από κατόχους λογαριασμών στο εθνικό τους μητρώο στο τέλος μιας περιόδου κάλυψης στα πλαίσια του πρωτοκόλλου του Κυότο.

    15. Εξακρίβωση δικαιωματων

    Στην αγορά εμπορίας εκπομπών της ΕΕ προβλέπεται να συμμετάσχουν μια μεγάλη γκάμα ατόμων και ομάδων, έστω κι αν η υποχρέωση παράδοσης δικαιωμάτων ως εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους θα έχει εφαρμογή μόνο στις δραστηριότητες που καταγράφονται στο παράρτημα Ι. Τα δικαιώματα θα υπάρχουν μόνον σε ηλεκτρονική μορφή. Κατά συνέπεια, κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο θα μπορεί να κατέχει δικαιώματα και να τα αποσύρει, υπό την προϋπόθεση της τήρησης λογαριασμών σε εθνικά μητρώα σύμφωνα με τον προβλεπόμενο να υιοθετηθεί κανονισμό. Δικαιώματα θα μπορούν να διαβιβάζουν μόνον όσοι τηρούν λογαριασμούς σε εθνικά μητρώα.

    Το ενιαίο του συστήματος εξακρίβωσης, μέσω του συστήματος των εθνικών μητρώων, είναι βασικός παράγοντας για την αποτελεσματική λειτουργία της αγοράς εμπορίας εκπομπών. Τυχόν διακρίσεις και απάτες θα μπορούσαν να καταστρέψουν την περιβαλλοντική ακεραιότητα του συστήματος, καθώς και να υπονομεύσουν την αξιοπιστία του. Τα στοιχεία που περιέχονται στην πρόταση βασίζονται σε εμπειρίες από το σύστημα εξακρίβωσης δικαιωμάτων (ATS) στα πλαίσια του συστήματος εμπορίας δικαιωμάτων θείου των ΗΠΑ, στην εκπόνηση κατευθυντήριων γραμμών για τα εθνικά μητρώα στα πλαίσια του πρωτοκόλλου του Κυότο και στην προσέγγιση που τηρεί η κοινοτική νομοθεσία στο θέμα του φόρου προστιθέμενης αξίας [8]. Τα ανωτέρω υπαγορεύουν την ανάγκη ύπαρξης ανεξάρτητου ημερολογίου κινήσεων. Εάν από τους αυτόματους ελέγχους εντοπιστούν ανωμαλίες, τα υπόψη μητρώα θέτουν εκτός ισχύος τις σχετικά με τα υπόψη δικαιώματα συναλλαγές μέχρις ότου επιλυθεί το πρόβλημα. Οι εγκαταστάσεις των οποίων τα σχετικά με τις εκπομπές στοιχεία τους ελέγχονται ως μη ακριβή θα χάνουν το δικαίωμά τους μεταβίβασης δικαιωμάτων μέχρις ότου συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις της παρούσας οδηγίας.

    [8] Κανονισμός του Συμβουλίου (ΕΟΚ) αριθ. 218/92, της 27ης Ιανουαρίου 1992, σχετικά με τη διοικητική συνεργασία στον τομέα της έμμεσης φορολογίας (ΦΠΑ), ΕΕ L 24, 1.2.1992, σ. 1.

    Επειδή η συνιστώσα αυτή του συστήματος εμπορίας θα απαιτεί την επίτευξη ιδιαίτερα υψηλού βαθμού συνέπειας μέσω εναρμόνισης, προτείνεται η προώθηση της σύνταξης λεπτομερών κανόνων για τη λειτουργία των εθνικών μητρώων με ξεχωριστό κανονισμό της Επιτροπής.

    16. Παρακολούθηση, αναφορα και επαληθευση

    Οι εκπομπές πρέπει να υπόκεινται σε κοινές υποχρεώσεις παρακολούθησης, επαλήθευσης και αναφοράς μεταξύ των πηγών που καλύπτονται από το σύστημα για τη διασφάλιση της περιβαλλοντικής ακεραιότητας του συστήματος. Η πρόταση περιέχει βασικές αρχές για κριτήρια παρακολούθησης και αναφοράς στο παράρτημα IV και θέτει πλαίσιο για την εκπόνηση κατευθυντήριων γραμμών με βάση τις αρχές αυτές μέσω διαδικασίας σχετικής ρυθμιστικής επιτροπής. Στην άδεια της εγκατάστασης θα περιλαμβάνονται ειδικά κριτήρια παρακολούθησης και αναφοράς για τις δραστηριότητες της εγκατάστασης.

    Η πρόταση περιλαμβάνει επίσης κατάλογο δεσμευτικών κριτηρίων επαλήθευσης περιεχόμενο στο παράρτημα V. Με τα κριτήρια αφήνεται στη διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών να αποφασίσουν αν η επαλήθευση θα γίνεται από τις αρμόδιες αρχές τους ή μέσω ανεξάρτητων ελεγκτών και ποιος θα αναλάβει το κόστος της εν λόγω επαλήθευσης. Τυχόν αδυναμία τήρησης των απαιτήσεων παρακολούθησης και αναφοράς ή αδυναμία έγκαιρης και σωστής επαλήθευσης των εκθέσεων για τις εκπομπές, θα συνεπάγεται κυρώσεις στις οποίες θα περιλαμβάνεται και η αναστολή περαιτέρω μεταβιβάσεων δικαιωμάτων από τον φορέα εκμετάλλευσης μέχρις ότου αποκατασταθούν οι ελλείψεις.

    17. Συμμόρφωση

    Περιπτώσεις στις οποίες ενυπάρχουν παραβιάσεις της υποχρέωσης παράδοσης επαρκών δικαιωμάτων για την κάλυψη επαληθευμένων εκπομπών πρέπει να αντιμετωπίζονται με αυστηρό και συνεπή τρόπο σε όλη την έκταση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Αυτό θα γίνεται με την επιβολή χρηματικού προστίμου ύψους 100 ευρώ ανά τόνο υπέρβασης ή του διπλασίου της μέσης αγοραίας τιμής κατά τη διάρκεια μιας προκαθορισμένης περιόδου, όποιο μέγεθος είναι μεγαλύτερο. Κατά την περίοδο πριν από την περίοδο δέσμευσης του πρωτοκόλλου του Κυότο, το πρόστιμο αυτό θα είναι 50 ευρώ ανά τόνο υπέρβασης ή το διπλάσιο της μέσης αγοραίας τιμής κατά τη διάρκεια μιας προκαθορισμένης περιόδου, όποιο μέγεθος είναι μεγαλύτερο. Εκτός του καθορισμού του επιπέδου του προστίμου για κάθε καθ' υπέρβαση εκπεμπόμενο τόνο, τα κράτη μέλη θα καθορίζουν και θα επιβάλλουν κυρώσεις για τυχόν παραβιάσεις της οδηγίας οι οποίες θα είναι "αποτελεσματικές, αναλογικές και αποτρεπτικές".

    Αυτό που έχει σημασία είναι οι ποινές για τη μη συμμόρφωση να είναι αρκετά υψηλές ώστε να διασφαλίζεται ότι δεν υπάρχει περίπτωση ο φορέας εκμετάλλευσης να μην ενδιαφερθεί να ερευνήσει εκτός και να αγοράσει από την αγορά επαρκή αριθμό δικαιωμάτων για την κάλυψη των πραγματικών εκπομπών της εγκατάστασης. Το αμερικανικό σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων θείου παρουσιάζει εξαιρετικά αποτελέσματα συμμόρφωσης στην πράξη λόγω, σε μεγάλο βαθμό, των υψηλών προστίμων που εφαρμόζονται σε περιπτώσεις μη συμμόρφωσης.

    Περαιτέρω, η επιβολή χρηματικού προστίμου δεν θα αίρει την υποχρέωση του φορέα εκμετάλλευσης της ευρισκόμενης σε αταξία λόγω υπέρβασης εταιρείας για το επόμενο έτος να παραδώσει δικαιώματα αντιστοιχούντα στις υπερβολικές εκπομπές, αλλιώς θα υπονομευθεί το προκαθορισμένο περιβαλλοντικό αποτέλεσμα του συστήματος.

    Θα πρέπει να τονιστεί ότι το επίπεδο των κυρώσεων για μη συμμόρφωση θα πρέπει να καθοριστεί έχοντας κατά νου ότι για τη μεγάλη πλειονότητα των συμμετεχόντων, αν όχι για όλους, δεν αναμένεται να υπάρξει τέτοια περίπτωση. Τα δικαιώματα είναι έγκυρα για το σύνολο της περιόδου για την οποία εκδίδονται. Τα κράτη μέλη πρέπει να εκδίδουν μέρος των δικαιωμάτων αυτών κάθε χρόνο πριν από τις 28 Φεβρουαρίου. Η παράδοση δικαιωμάτων για εκπομπές του προηγούμενου χρόνου από τους φορείς εκμετάλλευσης πρέπει να γίνεται μέχρι τις 31 Μαρτίου, ημερομηνία μέχρι την οποία πρέπει να έχουν γίνει οι κατανομές των δικαιωμάτων του τρέχοντος έτους. Καθώς οι φορείς εκμετάλλευσης μπορούν να χρησιμοποιούν οποιοδήποτε από τα δικαιώματα έχουν στην κατοχή τους για την εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους, είναι εξαιρετικά απίθανο φορείς εκμετάλλευσης ενεργούντες με καλή πίστη να υποστούν κυρώσεις για μη συμμόρφωση πριν από το τέλος της περιόδου.

    18. Πρόσβαση σε πληροφοριεσ και συμμετοχη του κοινου

    Το κοινό θα πρέπει να έχει πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με τα αποτελέσματα των υποχρεώσεων παρακολούθησης, αναφοράς και επαλήθευσης, πληροφορίες για το περιεχόμενο των εθνικών μητρώων και τυχόν ενέργειες σχετικές με παραβιάσεις της οδηγίας, σύμφωνα με την οδηγία 90/313/ΕΟΚ για την ελευθερία πρόσβασης σε πληροφορίες για το περιβάλλον.

    Είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί η ύπαρξη διαφάνειας στην κατανομή των δικαιωμάτων. Τα εθνικά σχέδια κατανομής παρέχουν εξαιρετικά σημαντικές πληροφορίες για το πώς τα κράτη μέλη σκοπεύουν να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους για την κλιματική αλλαγή, όπως ακριβώς δίδουν και πληροφορίες για τις προς κατανομή ποσότητες στις επιμέρους εγκαταστάσεις. Η κατανομή θα πρέπει να είναι διαφανής και να βασίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια. Για το σκοπό αυτό, η πρόταση απαιτεί τα κράτη μέλη να δημοσιεύουν τα εθνικά τους σχέδια κατανομής, να προβλέπουν την υποβολή σχολίων από το κοινό γι' αυτά και να τα υποβάλλουν στην Επιτροπή πριν από τη λήψη οποιασδήποτε τελικής αποφάσεως, στην οποία πρέπει να λαμβάνονται δεόντως υπόψη τα σχόλια του κοινού.

    Οι προτεινόμενες διατάξεις είναι συνεπείς με τη σύμβαση του Άαρχους, την οποία η Ευρωπαϊκή Κοινότητα έχει δεσμευτεί να επικυρώσει σύντομα. Πολλές από τις δραστηριότητες που καλύπτονται από την παρούσα πρόταση περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της εν λόγω συμβάσεως και, μετά την υιοθέτηση της πρότασης της Επιτροπής για την έκδοση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου που προβλέπει τη δημόσια συμμετοχή σε ορισμένα σχέδια και προγράμματα σχετικά με το περιβάλλον και την τροποποίηση των οδηγιών 85/337/ΕΟΚ and 96/61/ΕΚ [9] του Συμβουλίου, θα υπόκεινται σε δημόσια συμμετοχή όσον αφορά τις εκπομπές τους σύμφωνα με την οδηγία 96/61/ΕΚ.

    [9] COM(2000) 839

    19. Υποβολή εκθεσεων από τα κρατη μελη

    Η εν λόγω διάταξη απαιτεί τα κράτη μέλη να υποβάλλουν έκθεση στην Επιτροπή για θέματα σχετικά με τη λειτουργία του συστήματος εμπορίας, συμπεριλαμβανομένων και των εμπειριών τους σε σχέση με την κατανομή, τη λειτουργία των εθνικών μητρώων, την παρακολούθηση, την αναφορά, την επαλήθευση και την εφαρμογή.

    Προτείνεται η πρώτη έκθεση να υποβληθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2005, με υποβολή ετήσιων εκθέσεων στη συνέχεια. Έτσι, μεταξύ πρώτης και δεύτερης έκθεσης, θα μεσολαβήσει ένα χρονικό διάστημα 12 μηνών. Η Επιτροπή πρέπει να προβαίνει σε κατ' έτος αναφορά για τη λειτουργία του συστήματος, εννέα μήνες μετά το τέλος κάθε περιόδου συμμόρφωσης. Η Επιτροπή εντέλλεται επίσης να οργανώσει σύστημα ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών σχετικά με εξελίξεις σχετικές με την εφαρμογή της οδηγίας. Η συλλογή στοιχείων παρακολούθησης για τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σύμφωνα με κοινούς κανόνες θα διευκολύνει το έργο των κρατών μελών στην αναφορά εκπομπών στο Ευρωπαϊκό Μητρώο Εκπομπών Ρύπων [10], ενώ θα βελτιώσει και την ποιότητα των στοιχείων στο εν λόγω μητρώο.

    [10] Απόφαση της Επιτροπής, της 17ης Ιουλίου 2000, σχετικά με την εφαρμογή ευρωπαϊκού μητρώου εκπομπών ρύπων (EPER) σύμφωνα με το άρθρο 15 της οδηγίας του Συμβουλίου 96/91/ΕΚ σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης (ΟΠΕΡ) ΕΕ L 192, 28.7.2000, σ. 36.

    20. Δεσμοί με αλλα συστηματα εμποριας εκπομπων και ανανεωσιμα πιστοποιητικα

    Το σύστημα σχεδιάστηκε έτσι ώστε να είναι συμβατό με το διεθνές σύστημα εμπορίας εκπομπών που θα καθιερωθεί μεταξύ των συμβαλλομένων μερών που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Β του πρωτοκόλλου του Κυότο. Μπορεί επίσης να συνδεθεί με εσωτερικά συστήματα εμπορίας εγκαθιδρυμένα από επιμέρους χώρες, όπως εκείνα που μπορεί να είναι εγκαθιδρυμένα σε υπό ένταξη χώρες εφόσον οι χώρες αυτές δεν έχουν ήδη εισέλθει στην Ένωση. Μια τέτοια σύνδεση συστημάτων απαιτεί τη σύναψη συμφωνιών με άλλα κράτη σύμφωνα με τις οποίες οι κυβερνήσεις θα συμφωνούν για την αμοιβαία αναγνώριση των δικαιωμάτων κάθε συστήματος προς την κατεύθυνση της εκπλήρωσης των εγχώριων υποχρεώσεων των εγκαταστάσεων. Πριν από τη σύναψη μιας τέτοιας συμφωνίας, κάθε κυβέρνηση θα θέλει ασφαλώς να πειστεί ότι η περιβαλλοντική ποιότητα των δικαιωμάτων που έχουν εκδοθεί αλλού είναι ικανοποιητική και ότι οι διατάξεις για την παρακολούθηση, τη συμμόρφωση και το εθνικό μητρώο είναι στιβαρές Αυτά και άλλα θέματα θα πρέπει να τεθούν υπό διαπραγμάτευση από την Κοινότητα και τα κράτη μέλη με τις αντίστοιχες εμπλεκόμενες χώρες. Το ίδιο ισχύει και για την εμπορία εκπομπών στα πλαίσια του πρωτοκόλλου του Κυότο, όπου η εμπορεύσιμη μονάδα ("εκχωρημένες ποσοτικές μονάδες") μπορεί να τεθεί υπό συναλλαγή μόνον εάν οι εμπλεκόμενες αντίστοιχες κυβερνήσεις συμφωνήσουν ότι αυτές θα αναγνωρίζονται υπολογιζόμενες έναντι εσωτερικών υποχρεώσεων και γίνουν οι αντίστοιχες προσαρμογές στα εθνικά μητρώα.

    Η εμπορία εκπομπών βάσει της παρούσας πρότασης θα πρέπει επίσης να είναι συμβατή και με ένα άλλο, στηριζόμενο στην αγορά, μέσο αναπτυσσόμενο σε διάφορα κράτη μέλη, συγκεκριμένα τα "Εμπορεύσιμα Ανανεώσιμα Πιστοποιητικά". Περαιτέρω, και στην κοινοτική νομοθεσία για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας [11] περιέχονται διατάξεις για την έκδοση "εγγύησης καταγωγής" ηλεκτρικής ενέργειας παραγόμενης από ανανεώσιμες πηγές. Τα πιστοποιητικά ή οι εγγυήσεις αυτές αντιπροσωπεύουν τα πρόσθετα οφέλη που προσφέρονται στην περίπτωση παραγωγής ηλεκτρισμού από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Καθώς οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν εκπέμπουν αέρια του θερμοκηπίου, αυτές δεν θα καλύπτονται από τις υποχρεώσεις της παρούσας πρότασης. Έτσι, οι εταιρίες παραγωγής ηλεκτρισμού μπορεί να θελήσουν να επενδύσουν σε παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για να μειώσουν τις εκπομπές τους σε αέρια του θερμοκηπίου, εκπληρώνοντας ταυτόχρονα και του στόχους για αυξημένη χρήση ανανεώσιμης ενέργειας. Ωστόσο, για να μη δημιουργηθεί σύγχυση, τα ανανεώσιμα πιστοποιητικά δεν θα πρέπει να ενσωματώνονται στα δικαιώματα για τα αέρια του θερμοκηπίου που χρειάζονται για συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις της παρούσας οδηγίας. Περαιτέρω, τα κράτη μέλη, όταν αποφασίζουν για τις προς κατανομή ποσότητες δικαιωμάτων βάσει της παρούσας πρότασης, θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους στόχους για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

    [11] Οδηγία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 7ης Σεπτεμβρίου 2001, για την προώθηση της παραγωγής ηλεκτρισμού από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην εσωτερική αγορά ηλεκτρισμού (ΕΕ L).

    21. Οργάνωση της αγορασ

    Η πρόταση δεν προβλέπει πώς πρέπει να οργανωθεί η αγορά στα δικαιώματα εκπομπών. Αυτό συμβαίνει γιατί η Επιτροπή είναι πεπεισμένη ότι άπαξ και οι υποχρεώσεις καταστούν σαφείς και καθιερωθούν τα δικαιώματα για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων, θα διαμορφωθούν και οι δομές της αγοράς. Η Επιτροπή επιθυμεί η οργάνωση της αγοράς των δικαιωμάτων να αφεθεί ανοικτή σε λύσεις προωθούμενες από τον ιδιωτικό τομέα. Μεσίτες θα εισέλθουν στην αγορά για την παροχή υπηρεσιών ως ενδιάμεσοι και ενίσχυση έτσι της ρευστότητας. Ομοίως, προβλέπεται ότι θα υπάρξει συναγωνισμός ανταλλαγών για τη δημιουργία χώρου συνάντησης αγοραστών και πωλητών. Οι ενδιάμεσοι αυτοί θα διευκολύνουν τη διαμόρφωση τιμών και εγκαταστάσεις με υποχρεώσεις βάσει της παρούσας οδηγίας θα μπορέσουν να επωφεληθούν από την αύξηση της προσφερόμενης ρευστότητας και ευελιξίας. Η προσέγγιση αυτή είναι καθ' όλα σύμφωνη με τις εμπειρίες που υπάρχουν από την εφαρμογή του συστήματος εμπορίας των εκπομπών σε άλλα μέρη του κόσμου.

    22. Δεσμοί με μηχανισμουσ που βασιζονται σε προγραμματα

    Η υιοθέτηση της παρούσας πρότασης θα οδηγήσει στην εγκαθίδρυση συστήματος εμπορίας εκπομπών που μπορεί εν δυνάμει να καλύψει το σύνολο του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Το μέγεθος της πρόκλησης αυτής είναι σημαντικό. Κατά συνέπεια, η παρούσα πρόταση δεν προβλέπει τη λήψη υπόψη και πιστωτικών μορίων από εθνικούς ή διεθνείς μηχανισμούς που βασίζονται σε προγράμματα, ιδιαίτερα εκείνους που προβλέπονται από τα άρθρα 6 (κοινή εφαρμογή) και 12 (καθαρός μηχανισμός ανάπτυξης) του πρωτοκόλλου του Κυότο. Η Επιτροπή πιστεύει ότι η ενδεχόμενη λήψη υπόψη τέτοιων πιστωτικών μορίων είναι επιθυμητή, υπό την προϋπόθεση της ικανοποιητικής επίλυσης εκκρεμούντων ζητημάτων σχετικά με την περιβαλλοντική τους ακεραιότητα. Η Επιτροπή σκοπεύει να υποβάλει αργότερα σχετική πρόταση με τη μορφή ξεχωριστού μέσου για την εφαρμογή μηχανισμών βασιζόμενων σε προγράμματα στην ΕΕ. Το περιεχόμενο της εν λόγω οδηγίας δεν μπορεί να προβλεφθεί στο στάδιο αυτό, ιδίως καθώς οι κανόνες και οι λεπτομέρειες των διεθνών αυτών μηχανισμών είναι ακόμη υπό συμφωνία.

    Η αλληλεπίδραση μεταξύ ενός διακοινοτικού συστήματος εμπορίας εκπομπών και διεθνών μηχανισμών βασιζόμενων σε προγράμματα θα πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά. Εάν οι κανόνες που θα συμφωνηθούν από τα Ηνωμένα Έθνη δεν είναι αρκετά στιβαροί από περιβαλλοντικής πλευράς, είναι πιθανόν ένα ή περισσότερα από τα κράτη μέλη να μη θελήσουν να επιτρέψουν στις εταιρίες να χρησιμοποιήσουν τα πιστωτικά αυτά μόρια για την εκπλήρωση υποχρεώσεών τους στα πλαίσια της άδειας για αέρια θερμοκηπίου για σκοπούς εμπορίας εκπομπών. Εάν άλλα κράτη μέλη συνέχιζαν να επιτρέπουν τη χρήση των πιστωτικών αυτών μορίων, κράτη μέλη που θα προσπαθούσαν να περιορίσουν την εσωτερική τους χρήση θα εύρισκαν πρακτικές δυσκολίες στο να το επιτύχουν, καθώς εταιρίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα μόρια αυτά θα τα χρησιμοποιούσαν έναντι εσωτερικών τους υποχρεώσεων και θα πωλούσαν "δικαιώματα" στην αγορά. Το μέσο αυτό μπορεί επίσης να οδηγήσει σε εθνικά προγράμματα αντιστάθμισης υπό την προϋπόθεση ότι το πρόγραμμα πληροί αποδεκτά περιβαλλοντικά πρότυπα και πρότυπα επαλήθευσης και πιστοποίησης.

    23. Επικουρικότητα και αναλογικοτητα

    Η παρούσα πρόταση για οδηγία πλαίσιο λαμβάνει υπόψη της την αρχή της επικουρικότητας. Πραγματικό οικονομικό όφελος από την εμπορία των εκπομπών μπορεί να ληφθεί μόνον εφόσον τα δικαιώματα είναι πλήρως εμπορεύσιμα και αποδεκτά σε όλη την Κοινότητα. Για να γίνει αυτό, είναι αναγκαία η εγκαθίδρυση κοινού πλαισίου προκειμένου το νέο αυτό μέσο, αναπτυγμένο ήδη σε ορισμένα κράτη μέλη, να μη δημιουργήσει περαιτέρω εμπόδια στην εσωτερική αγορά. Ωστόσο, όπου χρειάζονται κατάλληλες αποφάσεις εφαρμογής, αυτές έχουν αφεθεί στις αρμόδιες αρχές των κρατών μελών. Όσον αφορά την αναλογικότητα, μόνον τα στοιχεία εκείνα που είναι αναγκαία για τη σωστή λειτουργία του μέσου και την επίτευξη των στόχων της συνθήκης ρυθμίζονται από την παρούσα πρόταση.

    24. Χρονική τοποθετηση και ανασκοπηση

    Το κοινοτικό σύστημα εμπορίας εκπομπών θα αρχίσει το 2005. Το σύστημα θα λειτουργήσει αρχικά μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2007, σημείο από το οποίο θα ξεκινήσει μια νέα πολυετής περίοδος συμπίπτουσα ακριβώς με την περίοδο που καλύπτει το πρωτόκολλο του Κυότο (2008-2012). Στη συνέχεια, το σύστημα θα λειτουργήσει σε πενταετείς φάσεις. Κάθε φάση θα παρέχει τη δυνατότητα στα κράτη μέλη να εξετάζουν πόσα δικαιώματα θα κατανείμουν συνολικά στους τομείς εμπορίας τους. Με τον τρόπο αυτό, τα κράτη μέλη θα πρέπει κατά την κρίση τους να μειώνουν βαθμιαίως τον αριθμό των δικαιωμάτων επί τη βάσει πιο φιλόδοξων μελλοντικών δεσμεύσεων. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της αρχικής τριετούς ή των μεταγενέστερων πενταετών φάσεων, οι επιχειρήσεις θα είναι βέβαιες ως προς την ποσότητα των συνολικώς διαθέσιμων δικαιωμάτων.

    Μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2004, η Επιτροπή μπορεί να υποβάλει πρόταση για να συμπεριληφθούν και άλλες δραστηριότητες και εκπομπές άλλων αερίων του θερμοκηπίου, εφόσον μπορούν να διατυπωθούν επακριβείς κατευθύνσεις παρακολούθησης για τα αέρια αυτά.

    Ανασκόπηση μπορεί να γίνει επίσης και μέχρι τις 30 Ιουνίου 2006 με βάση τις εμπειρίες από την εφαρμογή της παρούσας πρότασης και υπό το φως των εξελίξεων στο διεθνή περίγυρο. Η ανασκόπηση αυτή θα συνοδεύεται, εφόσον κριθεί σκόπιμο, και από προτάσεις.

    2001/0245 (COD)

    Πρόταση ΟΔΗΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ σχετικά με τη θέσπιση συστήματος για την εμπορία των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου

    (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

    ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

    Έχοντας υπόψη:

    τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και ιδίως το άρθρο 175 παράγραφος 1,

    την πρόταση της Επιτροπής [12],

    [12] ΕΕ C

    τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής [13],

    [13] ΕΕ C

    τη γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών [14],

    [14] ΕΕ C

    Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία που θεσπίζεται στο άρθρο 251 της συνθήκης [15],

    [15] ΕΕ C

    Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

    (1) Η πράσινη βίβλος για την εμπορία των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση [16] πυροδότησε συζητήσεις σε όλη την Ευρώπη ως προς την καταλληλότητα και τη δυνατή λειτουργία της εμπορίας εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την κλιματική αλλαγή [17] εξέτασε τις κοινοτικές πολιτικές και μέτρα μέσω μιας διεργασίας στην οποία εμπλέχθηκαν πολλοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένου και ενός πλαισίου για την εμπορία των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Κοινότητα με βάση την πράσινη βίβλο. Στα συμπεράσματά του της 8ης Μαρτίου 2001, το Συμβούλιο αναγνώρισε την ιδιαίτερη σημασία του ευρωπαϊκού προγράμματος για την κλιματική αλλαγή και των εργασιών με βάση την πράσινη βίβλο και υπογράμμισε την επείγουσα ανάγκη ανάληψης συγκεκριμένης δράσης σε κοινοτικό επίπεδο.

    [16] COM(2000) 87.

    [17] COM(2000) 88.

    (2) Το έκτο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον: Περιβάλλον 2010: Το μέλλον μας, η επιλογή μας [18] αναγνωρίζει την κλιματική αλλαγή ως πεδίο προτεραιότητας για δράση και προβλέπει την εγκαθίδρυση μέχρι το 2005 συστήματος εμπορίας εκπομπών στηνΚοινότητα. Το πρόγραμμα αυτό αναγνωρίζει ότι η Κοινότητα έχει δεσμευτεί να επιτύχει την κατά 8% μείωση, σε σύγκριση με τα επίπεδα του 1990, των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά την περίοδο 2008 έως 2012 και ότι, μακροπρόθεσμα, οι συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου θα χρειαστεί να μειωθούν κατά 70% περίπου σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.

    [18] COM(2001) 31.

    (3) Τελικός στόχος της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές, η οποία εγκρίθηκε με την απόφαση 94/69/ΕΚ του Συμβουλίου, της 15ης Δεκεμβρίου 1993, σχετικά με τη σύναψη της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές [19], είναι η επίτευξη σταθεροποίησης στις συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα σε επίπεδα τέτοια που να προληφθούν επικίνδυνες ανθρωπογενείς παρεμβάσεις στο κλιματικό σύστημα.

    [19] ΕΕ L 33, 7.2.1994, σ. 11.

    (4) Όταν τεθεί σε ισχύ το πρωτόκολλο του Κυότο, το οποίο εγκρίθηκε με την απόφαση xx/xxxx/ΕΚ του Συμβουλίου, [της ..., σχετικά με τη σύναψη του πρωτοκόλλου του Κυότο της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές και την κοινή εκπλήρωση των σχετικών δεσμεύσεων [20]] θα δεσμεύσει την Κοινότητα και τα κράτη μέλη της, να μειώσουν τις συνολικές ανθρωπογενείς εκπομπές τους αερίων του θερμοκηπίου που καταγράφονται στο παράρτημα Α του πρωτοκόλλου κατά 8% κάτω από τα επίπεδα του 1990 κατά την περίοδο 2008 έως 2012.

    [20] ΕΕ L

    (5) Η Κοινότητα και τα κράτη μέλη της έχουν συμφωνήσει να εκπληρώσουν τις δεσμεύσεις τους για μείωση των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στα πλαίσια του πρωτοκόλλου του Κυότο από κοινού, σύμφωνα με την απόφαση xx/xxxx/ΕΚ [της ..., σχετικά με τη σύναψη του πρωτοκόλλου του Κυότο της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές μεταβολές και την κοινή εκπλήρωση των σχετικών δεσμεύσεων].

    (6) Η απόφαση 93/389/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 24ης Ιουνίου 1993, για ένα μηχανισμό παρακολούθησης των εκπομπών CO2 και άλλων αερίων που συμβάλλουν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου μέσα στην Κοινότητα [21], εγκαθίδρυσε μηχανισμό για την παρακολούθηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την αξιολόγηση της προόδου προς την κατεύθυνση της τήρησης των δεσμεύσεων σχετικά με τις εν λόγω εκπομπές. Ο μηχανισμός αυτός θα βοηθήσεις τα κράτη μέλη στον καθορισμό της συνολικής ποσότητας δικαιωμάτων προς κατανομή.

    [21] ΕΕ L 167, 9.7.1993, σ. 31. όπως τροποποιήθηκε από την απόφαση 1999/296/ΕΚ, (ΕΕ L 117, 5.5.1999, σ. 35).

    (7) Είναι αναγκαίες κοινοτικές διατάξεις σχετικά με την κατανομή των δικαιωμάτων από τα κράτη μέλη για να συμβάλουν στη διατήρηση της ακεραιότητας της εσωτερικής αγοράς και να αποφευχθούν στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό.

    (8) Τα κράτη μέλη θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι οι φορείς εκμετάλλευσης ορισμένων συγκεκριμένων δραστηριοτήτων παρακολουθούν και αναφέρουν τις εκπομπές τους αερίων του θερμοκηπίου που έχουν καθοριστεί για τις εν λόγω δραστηριότητες.

    (9) Τα κράτη μέλη θα πρέπει να θεσπίσουν κανόνες για ποινές που πρέπει να επιβάλλονται σε περιπτώσεις παραβίασης των διατάξεων της παρούσας οδηγίας και να διασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Οι ποινές αυτές πρέπει να είναι αποτελεσματικές, ανάλογες και αποτρεπτικές.

    (10) Για τη διασφάλιση της διαφάνειας, το κοινό θα πρέπει να έχει πρόσβαση, πριν από τη λήψη οποιασδήποτε αποφάσεως, σε πληροφορίες σχετικά με την κατανομή των δικαιωμάτων και τα αποτελέσματα της παρακολούθησης των εκπομπών υπό την επιφύλαξη μόνον των περιορισμών που προβλέπονται στην οδηγία 90/313/ΕΟΚ της 7ης Ιουνίου 1990 για την ελευθερία της πρόσβαση σε πληροφορίες για το περιβάλλον [22].

    [22] ΕΕ L 158, 23.6.1990, σ. 56.

    (11) Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας συντασσόμενη με βάση την οδηγία 91/692/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 23ης Δεκεμβρίου 1991, για την τυποποίηση και τον εξορθολογισμό των εκθέσεων που αφορούν την εφαρμογή ορισμένων οδηγιών για το περιβάλλον [23].

    [23] ΕΕ L 377, 31.12.1990, σ. 48.

    (12) Δεδομένου ότι τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας είναι γενικά μέτρα κατά την έννοια του άρθρου 2 της απόφασης 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή [24], θα πρέπει τα μέτρα αυτά να θεσπίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία της κανονιστικής επιτροπής που προβλέπεται στο άρθρο 5 της εν λόγω απόφασης.

    [24] ΕΕ L 184, 17.7.1999, σ. 23.

    (13) Η οδηγία 96/61/ΕΚ του Συμβουλίου, της 24ης Σεπτεμβρίου 1996, σχετικά με την ολοκληρωμένη πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης [25] προβλέπει ένα γενικό πλαίσιο για την πρόληψη και έλεγχο της ρύπανσης, μέσω του οποίου μπορούν να εκδίδονται άδειες για εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Η οδηγία 96/61/ΕΚ θα πρέπει να τροποποιηθεί για να εξασφαλιστεί να μη τεθούν οριακές τιμές εκπομπών για τις άμεσες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από εγκατάσταση υπαγόμενη στην παρούσα οδηγία, υπό την επιφύλαξη τυχόν άλλων απαιτήσεων σύμφωνα με την οδηγία 96/61/ΕΚ.

    [25] ΕΕ L 257, 10.10.1996, σ. 26.

    (14) Δεδομένου ότι ο στόχος της παρούσας δράσης, η εγκαθίδρυση συστήματος εμπορίας των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Κοινότητα, δεν μπορεί να επιτευχθεί ικανοποιητικά από τα κράτη μέλη δρώντας μεμονωμένα, αλλά μπορεί για λόγους κλίμακας και αποτελεσμάτων της προτεινόμενης δράσης να επιτευχθεί καλύτερα σε κοινοτικό επίπεδο, η Κοινότητα μπορεί να λάβει μέτρα, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας που διατυπώνεται στο άρθρο 5 της συνθήκης. Σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας, όπως διατυπώνεται στο εν λόγω άρθρο, η παρούσα οδηγία δεν εκφεύγει των αναγκαίων ορίων για την επίτευξητων στόχων αυτών.

    (15) Η παρούσα οδηγία συμβιβάζεται με τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τις κλιματικές αλλαγές και το πρωτόκολλο του Κυότο. Θα πρέπει να αναθεωρηθεί υπό το φως των εξελίξεων στον τομέα αυτό και να λάβει υπόψη της εμπειρίες από την εφαρμογή της και την πρόοδο που επιτεύχθηκε στην παρακολούθηση των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου.

    (16) Η εμπορία των δικαιωμάτων εκπομπών θα πρέπει να αποτελεί τμήμα ενός ολοκληρωμένου και συνεκτικού πακέτου πολιτικών και μέτρων εφαρμοζόμενων σε κοινοτικό επίπεδο και σε επίπεδο κρατών μελών. Υπό την επιφύλαξη της εφαρμογής των άρθρων 87 και 88 της συνθήκης, όπου δραστηριότητες καλύπτονται από το κοινοτικό σύστημα εμπορίας εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, θα ήταν σκόπιμο να λαμβάνεται υπόψη το επίπεδο φορολογίας με την οποία επιδιώκονται οι ίδιοι στόχοι. Η ανασκόπηση της οδηγίας θα πρέπει να εξετάσει την έκταση στην οποία αυτοί έχουν επιτευχθεί.

    (17) Η παρούσα οδηγία σέβεται τα θεμελιώδη δικαιώματα και τηρεί τις αρχές που αναγνωρίζονται ιδιαίτερα από το χάρτη θεμελιωδών δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

    ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

    Άρθρο 1

    Αντικείμενο

    Η παρούσα οδηγία καθιερώνει κοινοτικό σύστημα εμπορίας των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου προκειμένου να προωθήσει τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου με αποδοτικό τρόπο.

    Άρθρο 2

    Πεδίο εφαρμογής

    1. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται σε εκπομπές, από τις δραστηριότητες που καταγράφονται στο παράρτημα Ι, αερίων του θερμοκηπίου προσδιορισμένων για τις εν λόγω δραστηριότητες.

    2. Η παρούσα οδηγία εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη τυχόν απαιτήσεων της οδηγίας 96/61/ΕΚ που σχετίζονται με την ενεργειακή απόδοση.

    Άρθρο 3

    Ορισμοί

    Για τους σκοπούς της παρούσας οδηγίας έχουν εφαρμογή οι ακόλουθοι ορισμοί:

    (α) "δικαίωμα": δικαίωμα εκπομπής ισοδυνάμου ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα κατά τη διάρκεια καθορισμένης περιόδου, ισχύον μόνο για σκοπούς τήρησης των απαιτήσεων της παρούσας οδηγίας και το οποίο μπορεί να μεταβιβάζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας,

    (β) "εκπομπές": απελευθέρωση αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα από πηγές στην εγκατάσταση,

    (γ) "αέρια του θερμοκηπίου": τα αέρια που αναφέρονται στο παράρτημα II,

    (δ) "άδεια εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου":άδεια που εκδίδεται σύμφωνα με τα άρθρα 5 και 6,

    (ε) "εγκατάσταση": σταθερή τεχνική μονάδα όπου διεξάγονται μία ή περισσότερες δραστηριότητες καταγεγραμμένες στο παράρτημα Ι,

    (στ) "φορέας εκμετάλλευσης": κάθε πρόσωπο το οποίο εκμεταλλεύεται ή διευθύνει την εγκατάσταση ή, όπου αυτό προβλέπεται από την εθνική νομοθεσία, στο οποίο έχουν δοθεί αποφασιστικές οικονομικές εξουσίες όσον αφορά την τεχνική λειτουργία της εγκατάστασης,

    (ζ) "πρόσωπο": κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο,

    (η) "κοινό": ένα ή περισσότερα πρόσωπα και, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία ή πρακτική, ενώσεις, οργανώσεις ή ομάδες αυτών, και

    (θ) "ισοδύναμο τόνου διοξειδίου του άνθρακα": ένας μετρικός τόνος διοξειδίου του άνθρακα (CO2) ή ποσότητα οποιουδήποτε άλλου αερίου του θερμοκηπίου αναφερόμενου στο παράρτημα ΙΙ με ισοδύναμη δυνατότητα θέρμανσης του πλανήτη.

    Άρθρο 4

    Άδειες εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου

    Τα κράτη μέλη, από την 1η Ιανουαρίου 2005, δεν επιτρέπουν την ανάληψη οποιασδήποτε δραστηριότητας περιλαμβανόμενης στο παράρτημα Ι που απολήγει σε εκπομπές αερίου του θερμοκηπίου προσδιορισμένου για την εν λόγω δραστηριότητα εκτός αν ο φορέας εκμετάλλευσης είναι κάτοχος άδειας εκδοθείσας από αρμόδια αρχή σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπεται στα άρθρα 5 και 6.

    Άρθρο 5

    Αιτήσεις για άδειες

    Στις αιτήσεις προς την αρμόδια αρχή για λήψη άδειας εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου πρέπει να περιλαμβάνεται περιγραφή:

    (α) της εγκατάστασης και των δραστηριοτήτων της,

    (β) των πρώτων και βοηθητικών υλών, η χρήση των οποίων είναι πιθανόν να οδηγήσει σε εκπομπές,

    (γ) των πηγών εκπομπών από την εγκατάσταση, και

    (δ) των μέτρων που έχουν σχεδιαστεί για την παρακολούθηση των εκπομπών, σύμφωνα με τις κατευθύνσεις που υιοθετούνται βάσει του άρθρου 14.

    Η αίτηση πρέπει να περιλαμβάνει επίσης μη τεχνική περίληψη των λεπτομερειών που αναφέρονταιστο πρώτο εδάφιο.

    Άρθρο 6

    Προϋποθέσεις και περιεχόμενο της άδειας

    1. Η αρμόδια αρχή εκδίδει άδεια εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου με την οποία επιτρέπεται η εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου από ολόκληρη ή τμήμα εγκατάστασης εφόσον κρίνει ότι ο φορέας εκμετάλλευσης μπορεί να παρακολουθεί και να αναφέρει τις εκπομπές

    Μία άδεια μπορεί να καλύπτει μία ή περισσότερες εγκαταστάσεις στον ίδιο τόπο υπό τον ίδιο φορέα εκμετάλλευσης.

    2. Οι άδειες εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου περιέχουν τα εξής:

    (α) το όνομα και τη διεύθυνση του φορέα εκμετάλλευσης,

    (β) περιγραφή των δραστηριοτήτων και εκπομπών από την εγκατάσταση,

    (γ) απαιτήσεις παρακολούθησης, στις οποίες καθορίζονται μεθοδος παρακολούθησης και συχνότητα,

    (δ) απαιτήσεις αναφοράς, και

    (ε) υποχρέωση παράδοσης δικαιωμάτων ίσων με τις ολικές εκπομπές της εγκατάστασης κάθε ημερολογιακού έτους, όπως επαληθεύεται σύμφωνα με το άρθρο 15, μέσα σε τρεις μήνες από το τέλος του εν λόγω έτους.

    Άρθρο 7

    Αλλαγές που σχετίζονται με εγκαταστάσεις

    Ο φορέας εκμετάλλευσης ενημερώνει την αρμόδια αρχή για κάθε αλλαγή που σχεδιάζεται στη φύση ή λειτουργία, ή επέκταση, της εγκατάστασης που μπορεί να απαιτεί ενημέρωση της άδειας εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου.

    Εφόσον κρίνεται σκόπιμο, η αρμόδια αρχή ενημερώνει την άδεια. Εφόσον υπάρχει αλλαγή στην ταυτότητα του φορέα εκμετάλλευσης της εγκατάστασης, η αρμόδια αρχή ενημερώνει την άδεια ώστε να περιληφθεί το όνομα και η διεύθυνση του νέου φορέα εκμετάλλευσης.

    Άρθρο 8

    Συντονισμός με την οδηγία 96/61/ΕΚ

    Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε, για εγκαταστάσεις στις οποίες εκτελούνται δραστηριότητες που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της οδηγίας 96/61/ΕΚ, οι προϋποθέσεις και η διαδικασία έκδοσης άδειας εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου να συντονίζονται απολύτως με τις αντίστοιχες για την άδεια που προβλέπεται στην εν λόγω οδηγία. Οι απαιτήσεις των άρθρων 5, 6 και 7της παρούσας οδηγίας μπορούν να ενταχθούν στις διαδικασίες που προβλέπονται στην οδηγία 96/61/ΕΚ.

    Άρθρο 9

    Εθνικό σχέδιο κατανομής

    1. Για κάθε περίοδο που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφοι 1 και 2, κάθε κράτος μέλος καταρτίζει εθνικό σχέδιο με τη συνολική ποσότητα δικαιωμάτων που σκοπεύει να κατανείμει για την περίοδο αυτή και πώς προτείνει να γίνει η κατανομή τους. Το σχέδιο βασίζεται σε αντικειμενικά και διαφανή κριτήρια, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που παρατίθενται στο παράρτημα ΙΙΙ.

    Για την περίοδο που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 1, το σχέδιο δημοσιεύεται και κοινοποιείται στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη μέχρι τις 31 Μαρτίου 2004 το αργότερο. Για τις μετέπειτα περιόδους, το σχέδιο δημοσιεύεται και κοινοποιείται στην Επιτροπή και στα άλλα κράτη μέλη δεκαοκτώ τουλάχιστον μήνες πριν από την έναρξη της σχετικής περιόδου.

    2. Τα εθνικά σχέδια κατανομής εξετάζονται στα πλαίσια της επιτροπής του άρθρου 23 παράγραφος 1.

    3. Μέσα σε τρεις μήνες από την κοινοποίηση εθνικού σχεδίου κατανομής από ένα κράτος μέλος βάσει της παραγράφου 1, η Επιτροπή μπορεί να απορρίψει το σχέδιο αυτό, ή οποιαδήποτε πτυχή του, για λόγους ασυμβατότητας με τα κριτήρια του παραρτήματος ΙΙΙ ή του άρθρου 10. Τα κράτη μέλη απέχουν της λήψης αποφάσεως βάσει του άρθρου 11, παράγραφοι 1 ή 2 μέχρις ότου οι προτεινόμενες τροποποιήσεις γίνουν αποδεκτές από την Επιτροπή.

    Άρθρο 10

    Μέθοδος κατανομής

    1. Για την τριετή περίοδο που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2005, τα κράτη μέλη κατανέμουν τα δικαιώματα δωρεάν.

    2. Η Επιτροπή καθορίζει εναρμονισμένη μέθοδο κατανομής για την πενταετή περίοδο που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2008 σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 23, παράγραφος 2.

    Άρθρο 11

    Κατανομή και έκδοση δικαιωμάτων

    1. Για την τριετή περίοδο που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2005, κάθε κράτος μέλος αποφασίζει για τη συνολική ποσότητα δικαιωμάτων που θα διαθέσει για την εν λόγω περίοδο και την κατανομή των εν λόγω δικαιωμάτων στον φορέα εκμετάλλευσης κάθε εγκατάστασης. Η εν λόγω απόφαση λαμβάνεται τρεις τουλάχιστον μήνες πριν από την έναρξη της περιόδου και βασίζεται στο εθνικό του σχέδιο κατανομής που έχει καταρτιστεί βάσει του άρθρου 9 και σύμφωνα με το άρθρο 10, λαμβάνοντας υπόψη τυχόν σχόλια από το κοινό.

    2. Για την πενταετή περίοδο που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2008, και για κάθε μετέπειτα πενταετή περίοδο, κάθε κράτος μέλος αποφασίζει για τη συνολική ποσότητα δικαιωμάτων που θα διαθέσει για την εν λόγω περίοδο και την κατανομή των εν λόγω δικαιωμάτων στον φορέα εκμετάλλευσης κάθε εγκατάστασης. Η εν λόγω απόφαση λαμβάνεται δώδεκα τουλάχιστον μήνες πριν από την έναρξη της σχετικής περιόδου και βασίζεται στο εθνικό του σχέδιο κατανομής που έχει καταρτιστεί βάσει του άρθρου 9 και σύμφωνα με το άρθρο 10, λαμβάνοντας υπόψη τυχόν σχόλια από το κοινό.

    3. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται βάσει της παραγράφου 1 ή 2 είναι σύμφωνες με τις απαιτήσεις της συνθήκες, ιδιαίτερα τα άρθρα της 87 και 88. Κατά τη λήψη απόφασης για την κατανομή, τα κράτη μέλη λαμβάνουν υπόψη τους την ανάγκη παροχής πρόσβασης στα δικαιώματα και για νεοεισερχομένους στην αγορά.

    4. Η αρμόδια αρχή εκδίδει μέρος της συνολικής ποσότητας δικαιωμάτων κάθε χρόνο της περιόδου που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ή 2, μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου του εν λόγω έτους.

    Άρθρο 12

    Μεταβίβαση, παράδοση και ακύρωση των δικαιωμάτων

    1. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα δικαιώματα να μπορούν να μεταβιβάζονται μεταξύ προσώπων στα πλαίσια της Κοινότητας χωρίς άλλους περιορισμούς εκτός από εκείνους που περιλαμβάνονται ή υιοθετούνται βάσει της παρούσας οδηγίας.

    2. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε τα δικαιώματα που εκδίδονται από την αρμόδια αρχή άλλου κράτους μέλους να αναγνωρίζονται για τους σκοπούς τήρησης των υποχρεώσεων ενός φορέα εκμετάλλευσης βάσειτης παραγράφου 3.

    3. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε, μέχρι τις 31 Μαρτίου κάθε χρόνου το αργότερο, ο φορέας εκμετάλλευσης κάθε εγκατάστασης να παραδίδει αριθμό δικαιωμάτων ίσο με τις συνολικές εκπομπές από την εν λόγω εγκατάσταση κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ημερολογιακού έτους βάσει της επαλήθευσης σύμφωνα με το άρθρο 15 και στη συνέχεια τα εν λόγω δικαιώματα να ακυρώνονται.

    4. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα ώστε τα δικαιώματα να μπορούν να ακυρωθούν ανά πάσα στιγμή κατόπιν αιτήσεως του προσώπου που τα κατέχει.

    Άρθρο 13

    Ισχύς των δικαιωμάτων

    1. Τα δικαιώματα ισχύουν για εκπομπές κατά τη διάρκεια της περιόδου του άρθρου 11 παράγραφος 1 ή 2 για την οποία εκδίδονται.

    2. Τρεις μήνες μετά την έναρξη της πρώτης πενταετούς περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2, δικαιώματα τα οποία δεν ισχύουν πλέον και δεν έχουν παραδοθεί και ακυρωθεί σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 3 ακυρώνονται από την αρμόδια αρχή.

    Τα κράτη μέλη μπορούν να εκδίδουν δικαιώματα σε πρόσωπα για την τρέχουσα περίοδο προς αντικατάσταση τυχόν δικαιωμάτων τα οποία κατέχονται από αυτά και τα οποία ακυρώνονται σύμφωνα μετο πρώτο εδάφιο.

    3. Τρεις μήνες μετά την έναρξη κάθε μετέπειτα πενταετούς περιόδου που αναφέρεται στο άρθρο 11 παράγραφος 2, δικαιώματα τα οποία δεν ισχύουν πλέον και δεν έχουν παραδοθεί και ακυρωθεί σύμφωνα με το άρθρο 12 παράγραφος 3 ακυρώνονται από την αρμόδια αρχή.

    Τα κράτη μέλη εκδίδουν δικαιώματα σε πρόσωπα για την τρέχουσα περίοδο προς αντικατάσταση τυχόν δικαιωμάτων τα οποία κατέχονται από αυτά και τα οποία ακυρώνονται σύμφωνα μετο πρώτο εδάφιο.

    Άρθρο 14

    Κατευθύνσεις για την παρακολούθηση και αναφορά των εκπομπών

    1. Η Επιτροπή υιοθετεί κατευθύνσεις για την παρακολούθηση και αναφορά των εκπομπών, που είναι αποτέλεσμα των δραστηριοτήτων που παρατίθενται στο παράρτημα Ι, αερίων του θερμοκηπίου προσδιορισμένων για τις εν λόγω δραστηριότητες, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 23, παράγραφος 2. Οι κατευθύνσεις βασίζονται στις αρχές για την παρακολούθηση και αναφορά που εκτίθενται στο παράρτημα IV.

    2. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι εκπομπές να παρακολουθούνται σύμφωνα με τις κατευθύνσεις.

    3. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε κάθε φορέας εκμετάλλευσης μιας εγκατάστασης να αναφέρει τις εκπομπές από την εν λόγω εγκατάσταση κατά τη διάρκεια κάθε ημερολογιακού έτους στην αρμόδια αρχή στο τέλος του εν λόγω έτους σύμφωνα με τις κατευθύνσεις.

    Άρθρο 15

    Επαλήθευση

    Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε οι εκθέσεις που υποβάλλονται από φορείς εκμετάλλευσης βάσει του άρθρου 14 παράγραφος 3 να επαληθεύονται σύμφωνα με τα κριτήρια που εκτίθενται στο παράρτημα V και να ενημερώνεται σχετικά η αρμόδια αρχή.

    Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε φορέας εκμετάλλευσης, η έκθεση του οποίου ελέγχεται ως μη ικανοποιητική σύμφωνα με τα κριτήρια του παραρτήματος V μέχρι τις 31 Μαρτίου κάθε χρόνου για εκπομπές κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους, να μην μπορεί να προβεί σε περαιτέρω μεταβιβάσεις δικαιωμάτων μέχρις ότου σχετική έκθεση από τον εν λόγω φορέα να κριθεί ως ικανοποιητική.

    Άρθρο 16

    Ποινές

    1. Τα κράτη μέλη θεσπίζουν κανόνες για τις ποινές που επιβάλλονται σε περιπτώσεις παραβίασης των εθνικών διατάξεων που υιοθετούνται βάσει της παρούσας οδηγίας και λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν την εφαρμογή τους. Οι προβλεπόμενες ποινές πρέπει να είναι αποτελεσματικές, ανάλογες και αποτρεπτικές. Τα κράτη μέλη κοινοποιούν τις διατάξεις αυτές στην Επιτροπή μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2003 το αργότερο, γνωστοποιώντας αμελλητί και κάθε τυχόν μεταγενέστερη τροποποίησή τους.

    2. Τα κράτη μέλη δημοσιεύουν τα ονόματα των φορέων εκμετάλλευσης που έχουν παραβιάσει εθνικές διατάξεις που έχουν υιοθετηθεί βάσει της παρούσας οδηγίας.

    3. Τα κράτη μέλη μεριμνούν ώστε κάθε φορέας εκμετάλλευσης που δεν παραδίδει επαρκή δικαιώματα μέχρι τις 31 Μαρτίου κάθε χρόνου για την κάλυψη των εκπομπών του κατά τη διάρκεια του προηγούμενου χρόνου να υπόκειται στην καταβολή προστίμου για υπέρβαση εκπομπών. Το πρόστιμο υπέρβασης εκπομπών ανέρχεται είτε σε 100 ευρώ είτε στο διπλάσιο της μέσης τιμής της αγοράς μεταξύ 1ης Ιανουαρίου και 31ης Μαρτίου του εν λόγω έτους για δικαιώματα που ισχύουν για εκπομπές κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους, όποιο μέγεθος είναι μεγαλύτερο, για κάθε ισοδύναμο τόνου διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται από την εν λόγω εγκατάσταση για την οποία ο φορέας δεν προέβη σε παράδοση δικαιωμάτων. Η καταβολή του προστίμου υπέρβασης εκπομπών δεν αίρει την υποχρέωση του φορέα να προβεί στην παράδοση αριθμού δικαιωμάτων ίσου με τις καθ' υπέρβαση εκπομπές κατά την παράδοση δικαιωμάτων για το επόμενο ημερολογιακό έτος.

    4. Κατά την τριετή περίοδο που αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2005, τα κράτη μέλη εφαρμόζουν χαμηλότερο πρόστιμο για καθ' υπέρβαση εκπομπές ύψους ίσου με 50 ευρώ ή με το διπλάσιο της μέσης τιμής της αγοράς μεταξύ 1ης Ιανουαρίου και 31ης Μαρτίου του εν λόγω έτους για δικαιώματα που ισχύουν για εκπομπές κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους, όποιο μέγεθος είναι μεγαλύτερο, για κάθε ισοδύναμο τόνου διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπεται από την εν λόγω εγκατάσταση για την οποία ο φορέας δεν προέβη σε παράδοση δικαιωμάτων. Η καταβολή του προστίμου υπέρβασης εκπομπών δεν αίρει την υποχρέωση του φορέα να προβεί στην παράδοση αριθμού δικαιωμάτων ίσου με τις καθ' υπέρβαση εκπομπές κατά την παράδοση δικαιωμάτων για το επόμενο ημερολογιακό έτος.

    Άρθρο 17

    Πρόσβαση σε πληροφόρηση

    Οι αποφάσεις που σχετίζονται με την κατανομή δικαιωμάτων και οι εκθέσεις οι σχετικές με τις εκπομπές που απαιτούνται από την άδεια για την εκπομπή αερίων του θερμοκηπίου και τηρούνται από την αρμόδια αρχή πρέπει να είναι διαθέσιμες στο κοινό από την εν λόγω αρχή, υπό την επιφύλαξη των περιορισμών που προβλέπονται στο άρθρο 3 παράγραφοι 2 και 3 της οδηγίας 90/313/ΕΟΚ.

    Άρθρο 18

    Αρμόδια αρχή

    Τα κράτη μέλη προβαίνουν στις ενδεδειγμένες διοικητικές ρυθμίσεις, συμπεριλαμβανομένου του ορισμού της κατάλληλης αρμόδιας αρχής ή αρχών, για την εφαρμογή των κανόνων της παρούσας οδηγίας. Εφόσον οριστούν περισσότερες από μία αρμόδιες αρχές, το έργο των εν λόγω αρχών βάσει της παρούσας οδηγίας πρέπει να συντονίζεται.

    Άρθρο 19

    Μητρώα

    1. Τα κράτη μέλη συστήνουν και τηρούν μητρώο για τον επακριβή υπολογισμό της έκδοσης, κατοχής, μεταβίβασης και ακύρωσης δικαιωμάτων. Τα κράτη μέλη μπορούν να διατηρούν τα μητρώα τους στα πλαίσια ενός ενιαίου συστήματος μαζί με ένα ή περισσότερα κράτη μέλη.

    2. Κάθε πρόσωπο μπορεί να κατέχει δικαιώματα. Το μητρώο θα περιέχει ξεχωριστούς λογαριασμούς για την καταχώρηση των δικαιωμάτων που κατέχονται από κάθε πρόσωπο για το οποίο έχουν εκδοθεί ή στο οποίο έχουν μεταβιβαστεί δικαιώματα.

    3. Για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, η Επιτροπή εκδίδει κανονισμό σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2 σχετικά με ένα τυποποιημένο και ασφαλές σύστημα μητρώων με τη μορφή τυποποιημένων ηλεκτρονικών βάσεων δεδομένων, που να περιέχουν κοινά στοιχεία για την εξακρίβωση της έκδοσης, κατοχής, μεταβίβασης και ακύρωσης δικαιωμάτων, για να υπάρχει η ενδεδειγμένη εμπιστευτικότητα και να διασφαλίζεται η μη ύπαρξη μεταβιβάσεων ασυμβίβαστων προς στις υποχρεώσεις που προκύπτουν από το πρωτόκολλο του Κυότο.

    Άρθρο 20

    Κεντρικός διαχειριστής

    1. Η Επιτροπή ορίζει κεντρικό διαχειριστή για την τήρηση ανεξάρτητου συστήματος καταγραφής συναλλαγών για την καταγραφή της έκδοσης, μεταβίβασης και ακύρωσης δικαιωμάτων.

    2. Ο κεντρικός διαχειριστής προβαίνει σε αυτόματο έλεγχο κάθε συναλλαγής στα μητρώα μέσω του ανεξάρτητου συστήματος καταγραφής συναλλαγών για να βεβαιώνεται ότι δεν υφίστανται ανωμαλίες στην έκδοση, μεταβίβαση και ακύρωση δικαιωμάτων.

    3. Εφόσον, μέσω του αυτόματου ελέγχου, εντοπιστούν ανωμαλίες, ο κεντρικός διαχειριστής ενημερώνειτο/τα ενδιαφερόμενο/να κράτος μέλος/κράτη μέλη, τα οποία δεν καταχωρεί τις υπόψη συναλλαγές ή τυχόν άλλες συναλλαγές σχετικές με τα υπόψη δικαιώματα μέχρις αποκαταστάσεως της ανωμαλίας.

    Άρθρο 21

    Αναφορά από τα κράτη μέλη

    1. Κάθε χρόνο τα κράτη μέλη υποβάλλουν στην Επιτροπή έκθεση σχετικά με την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας. Η εν λόγω έκθεση αναφέρεται ιδιαίτερα στις ρυθμίσεις για την κατανομή των δικαιωμάτων, τη λειτουργία των εθνικών μητρώων, την εφαρμογή των κατευθύνσεων για την παρακολούθηση και αναφορά, την επαλήθευση και θέματα σχετικά με τη συμμόρφωση προς την οδηγία. Η πρώτη έκθεση αποστέλλεται στην Επιτροπή μέχρι τις 31 Μαΐου 2005. Η έκθεση συντάσσεται βάσει ερωτηματολογίου ή περιγράμματος που σχεδιάζεται από την Επιτροπή σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 6 της οδηγίας 91/692/ΕΟΚ. Το ερωτηματολόγιο ή περίγραμμα αποστέλλεται στα κράτη μέλη έξι μήνες τουλάχιστον πριν από τη λήξη της προθεσμίας υποβολής της πρώτης έκθεσης.

    2. Με βάση τις εκθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή δημοσιεύει έκθεση για την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας μέσα σε τρεις μήνες από τη λήψη των εκθέσεων από τα κράτη μέλη.

    3. Η Επιτροπή οργανώνει ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αρμόδιων αρχών των κρατών μελών όσον αφορά εξελίξεις σχετικές με θέματα κατανομής, τη λειτουργία των ητρώων, παρακολούθηση, αναφορά, επαλήθευση και συμμόρφωση.

    Άρθρο 22

    Τροποποιήσεις του παραρτήματος ΙΙΙ

    Η Επιτροπή μπορεί να τροποποιήσει το παράρτημα ΙΙΙ βάσει των εκθέσεων του άρθρου 21 και εμπειριών από την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας, σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 23, παράγραφος 2.

    Άρθρο 23

    Επιτροπή

    1. Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή που συστήνεται από το άρθρο 8 της απόφασης 93/389/ΕΟΚ.

    2. Όπου γίνεται παραπομπήστην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζεται η διαδικασία της κανονιστικής επιτροπής που προβλέπεται στο άρθρο 5 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, σύμφωνα με το άρθρο 7 και το άρθρο 8 αυτής.

    3. Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6 της απόφασης 1999/468/ΕΚ καθορίζεται σε τρεις μήνες.

    Άρθρο 24

    Δεσμοί με άλλα συστήματα εμπορίας εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου

    1. Η Κοινότητα μπορεί να συνάπτει συμφωνίες με τρίτες χώρες για αμοιβαία αναγνώριση δικαιωμάτων μεταξύ του κοινοτικού συστήματος εμπορίας εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και άλλων συστημάτων εμπορίας εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σύμφωνα με τους κανόνες που προβλέπονται στο άρθρο 300 της συνθήκης.

    2. Όταν συναφθεί συμφωνία που αναφέρεται στην παράγραφο 1, η Επιτροπή καταρτίζει τυχόν αναγκαίες διατάξεις σχετικά με την αμοιβαία αναγνώριση δικαιωμάτων που υπάγονται στη συμφωνία σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 23 παράγραφος 2.

    Άρθρο 25

    Τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ

    Στο άρθρο 9 παράγραφος 3 της οδηγίας 96/61/ΕΚ προστίθεται το ακόλουθοεδάφιο:

    «Όταν εκπομπές αερίου του θερμοκηπίου από εγκατάσταση προσδιορίζονται στο παράρτημα Ι της οδηγίας xx/xxxx/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου [σχετικά με τη θέσπιση συστήματος για την εμπορία των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Κοινότητα και την τροποποίηση της οδηγίας 96/61/ΕΚ]* σε σχέση με μια δραστηριότητα της εν λόγω εγκατάστασης, η άδεια δεν περιλαμβάνει οριακή τιμή εκπομπών για άμεσες εκπομπές του εν λόγω αερίου εκτός κι αν είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί ότι δεν προκαλείται κάποια σημαντική τοπική ρύπανση. Όπου είναι αναγκαίο, οι αρμόδιες αρχές τροποποιούν την άδεια για την αφαίρεση της οριακής τιμής εκπομπών.

    ______________

    * ΕΕ L ...»

    Άρθρο 26

    Ανασκόπηση

    1. Με βάση την επιτευχθείσα πρόοδο στην παρακολούθηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η Επιτροπή μπορεί να υποβάλει πρόταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2004 για την τροποποίηση του παραρτήματος Ι ώστε να συμπεριληφθούν και άλλες δραστηριότητες και εκπομπές και άλλων αερίων του θερμοκηπίου από τα αναφερόμενα στο παράρτημα ΙΙ.

    2. Με βάση την εμπειρία από την εφαρμογή της παρούσας οδηγίας και την πρόοδο που επιτεύχθηκε στην παρακολούθηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και υπό το φως των εξελίξεων στο διεθνές περιβάλλον, η Επιτροπή μπορεί να συντάξει έκθεση για την εφαρμογή της οδηγίας, εξετάζοντας:

    (α) αν το παράρτημα Ι θα πρέπει να τροποποιηθεί για να συμπεριληφθούν και άλλες δραστηριότητες και εκπομπές και άλλων αερίων του θερμοκηπίου περιλαμβανομένων στο παράρτημα ΙΙ, με σκοπό την περαιτέρω βελτίωση της οικονομικής απόδοσης του συστήματος,

    (β) την αναγκαία εναρμονισμένη μέθοδο κατανομής,

    (γ) τη χρήση πιστωτικών μορίων από μηχανισμούς προγραμμάτων,

    (δ) τη σχέση της εμπορίας εκπομπών με άλλες πολιτικές και μέτρα εφαρμοζόμενα σε επίπεδο κράτους μέλος και σε επίπεδο Κοινότητας, συμπεριλαμβανομένης της φορολογίας, που επιδιώκουν τους ίδιους στόχους, και

    (ε) αν είναι σκόπιμο να υπάρχει ένα μοναδικό κοινοτικό μητρώο.

    Η Επιτροπή υποβάλλει μία τέτοια έκθεση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο μέχρι τις 30 Ιουνίου 2006, συνοδευόμενη, εφόσον κριθεί σκόπιμο, από σχετικές προτάσεις.

    Άρθρο 27

    Εφαρμογή

    Τα κράτη μέλη θέτουν σε ισχύ τις αναγκαίες νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές διατάξεις για συμμόρφωση προς την παρούσα οδηγία μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2003 το αργότερο. Ενημερώνουν αμέσως την Επιτροπή σχετικά. Η Επιτροπή κοινοποιεί στα υπόλοιπα κράτη μέλη τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές αυτές διατάξεις.

    Όταν τα κράτη μέλη θεσπίζουν τις εν λόγω διατάξεις, οι τελευταίες αυτές περιέχουν παραπομπή στην παρούσα οδηγία ή συνοδεύονται από παρόμοια παραπομπή κατά την επίσημη δημοσίευση τους. Ο τρόπος της παραπομπής καθορίζεται από τα κράτη μέλη

    Άρθρο 28

    Έναρξη ισχύος

    Η παρούσα οδηγία αρχίζει να ισχύει εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή της στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

    Άρθρο 29

    Αποδέκτες

    Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα κράτη μέλη.

    Βρυξέλλες,

    Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο Για το Συμβούλιο

    Η Πρόεδρος Ο Πρόεδρος

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ I

    ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ 2 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1, 3, 4, 14 ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1 ΚΑΙ 26

    1. Εγκαταστάσεις ή μέρη εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούνται για έρευνα, ανάπτυξη και δοκιμή νέων προϊόντων και διεργασιών δεν καλύπτονται από την παρούσα οδηγία.

    2. Οι τιμές κατωφλίου που δίδονται παρακάτω αναφέρονται εν γένει σε δυναμικότητες ή παραγωγή. Όταν φορέας εκμετάλλευσης στεγάζει διάφορες δραστηριότητες υπαγόμενες στην ίδια υποκατηγορία στην ίδια εγκατάσταση ή στον ίδιο τόπο, οι δυναμικότητες των δραστηριοτήτων αυτών προστίθενται μαζί.

    Δραστηριότητες // Αέρια θερμοκηπίου

    Ενεργειακές δραστηριότητες

    Εγκαταστάσεις καύσεως με ονομαστική θερμική κατανάλωση άνω των 20 MW (εκτός εγκαταστάσεων επικινδύνων ή αστικών αποβλήτων) //

    Διοξείδιο του άνθρακα

    Διυλιστήρια ορυκτών ελαίων // Διοξείδιο του άνθρακα

    Κωκερίες // Διοξείδιο του άνθρακα

    Παραγωγή και επεξεργασία σιδηρούχων μετάλλων

    Εγκαταστάσεις φρύξεως ή θερμοσυσσωμάτωσης μεταλλευμάτων (συμπεριλαμβανομένων και θειούχων μεταλλευμάτων //

    Διοξείδιο του άνθρακα

    Εγκαταστάσεις για την παραγωγή χυτοσιδήρου ή χάλυβα (πρωτογενής ή δευτερογενής τήξη) συμπεριλαμβανομένης και της συνεχούς χυτεύσεως, με δυναμικότητα άνω των 2,5 τόνων την ώρα // Διοξείδιο του άνθρακα

    Βιομηχανία ανοργάνων υλών

    Εγκαταστάσεις για την παραγωγή κλίνκερ τσιμέντου σε περιστροφικούς κλιβάνους παραγωγικής δυναμικότητας άνω των 500 τόνων την ημέρα ή ασβέστου σε περιστροφικούς κλιβάνους παραγωγικής δυναμικότητας άνω των 50 τόνων την ημέρα ή σε άλλους κλιβάνους παραγωγικής δυναμικότητας άνω των 50 τόνων την ημέρα //

    Διοξείδιο του άνθρακα

    Εγκαταστάσεις για την παραγωγή υάλου, συμπεριλαμβανομένων και ινών υάλου με τηκτική ικανότητα άνω των 20 τόνων την ημέρα // Διοξείδιο του άνθρακα

    Εγκαταστάσεις για την παραγωγή κεραμικών προϊόντων με πύρωση, ιδιαίτερα κεραμίδια, τούβλα, πυρίμαχα τούβλα, πλακάκια, πήλινα ή πορσελάνες, παραγωγικής δυναμικότητας άνω των 75 τόνων την ημέρα και/ή χωρητικότητας κλιβάνων άνω των 4 m³ και πυκνότητας στοιβασίας ανά κλίβανο άνω των 300 kg/m³ // Διοξείδιο του άνθρακα

    Άλλες δραστηριότητες

    Βιομηχανικές εγκαταστάσεις για την παραγωγή

    (α) πολτού από ξυλεία ή άλλα ινώδη υλικά //

    Διοξείδιο του άνθρακα

    (β) χαρτιού και χαρτονιού παραγωγικής δυναμικότητας άνω των 20 τόνων την ημέρα // Διοξείδιο του άνθρακα

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ II

    ΑΕΡΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΜΟΚΗΠΙΟΥ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 26

    Διοξείδιο του άνθρακα (CO2)

    Μεθάνιο (CH4)

    Οξείδιο του αζώτου (N2O)

    Υδροφθοροάνθρακες (HFCs)

    Υπερφθοροάνθρακες (PFCs)

    Εξαφθοριούχο θείο (SF6)

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ III

    ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΕΘΝΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 9

    (1) Η συνολική ποσότητα των προς κατανομή δικαιωμάτων για τη σχετική περίοδο πρέπει να είναι συνεπής με την υποχρέωση του κράτους μέλους για περιορισμό των εκπομπών του βάσει της απόφασης xx/xxxx/ΕΚ και του πρωτοκόλλου του Κυότο, λαμβανομένης υπόψη της αναλογίας επί των συνολικών εκπομπών που αντιπροσωπεύουν σε σύγκριση με τις εκπομπές από πηγές που δεν καλύπτονται από την παρούσα οδηγία.

    (2) Η συνολική ποσότητα των προς κατανομή δικαιωμάτων πρέπει να είναι συνεπής με εκτιμήσεις της πραγματικής και προγραμματιζόμενης προόδου για την εκπλήρωση των δεσμεύσεων της Κοινότητας βάσει της αποφάσεως 93/389/ΕΟΚ.

    (3) Οι ποσότητες των προς κατανομή δικαιωμάτων πρέπει να είναι συνεπείς με τις τεχνολογικές δυνατότητες των εγκαταστάσεων για μείωση των εκπομπών.

    (4) Το σχέδιο πρέπει να είναι συνεπές με άλλα νομοθετικά μέσα και μέσα πολιτικής της ΕΚ. Ιδιαίτερα, δεν θα πρέπει να γίνεται κατανομή δικαιωμάτων για την κάλυψη εκπομπών οι οποίες αναμένεται να μειωθούν ή να εξαλειφθούν ως συνέπεια κοινοτικής νομοθεσίας σχετικής με τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρισμού, ενώ θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη τυχόν αναπόφευκτες αυξήσεις στις εκπομπές λόγω νέων νομοθετικών απαιτήσεων.

    (5) Το σχέδιο δεν πρέπει να κάνει διάκριση μεταξύ εταιριών ή τομέων κατά τρόπο που να ευνοεί αθεμίτως κάποιες επιχειρήσεις ούτε να κατανέμει σε εγκατάσταση περισσότερα δικαιώματα από αυτά τα οποία είναι πιθανόν να χρειαστεί.

    (6) Το σχέδιο πρέπει να περιέχει πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο νεοεισερχόμενοι στην αγορά θα μπορούν να εγκαινιάζουν τη συμμετοχή τους στο σύστημα εμπορίας εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στο κράτος μέλος.

    (7) Το σχέδιο πρέπει να περιέχει πληροφορίες για τον τρόπο με τον οποίο θα λαμβάνεται υπόψη τυχόν πρώιμη δράση. και

    (8) Το σχέδιο πρέπει να περιέχει πρόβλεψη για την έκφραση σχολίων από το κοινό και πληροφορίες για τις ρυθμίσεις με τις οποίες τα εν λόγω σχόλια θα λαμβάνονται δεόντως υπόψη πριν από τη λήψη απόφασης για την κατανομή των δικαιωμάτων.

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ IV

    ΑΡΧΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 14 ΠΑΡ. 1

    Παρακολούθηση εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα

    Οι εκπομπές παρακολουθούνται είτε με υπολογισμό είτε με μετρήσεις.

    Υπολογισμός

    Οι υπολογισμοί των εκπομπών πραγματοποιούνται χρησιμοποιώντας τον τύπο:

    Δεδομένα δραστηριότητας x συντελεστής εκπομπών x συντελεστής οξειδώσεως

    Τα δεδομένα της δραστηριότητας (χρησιμοποιούμενο καύσιμο, ρυθμός παραγωγής, κλπ) παρακολουθούνται βάσει στοιχείων εφοδιασμού ή με μετρήσεις.

    Χρησιμοποιούνται αποδεκτοί συντελεστές εκπομπών. Για όλα τα καύσιμα γίνονται αποδεκτοί ειδικοί κατά δραστηριότητα συντελεστές εκπομπών. Εξ ορισμού συντελεστές είναι αποδεκτοί για όλα τα καύσιμα εκτός από την περίπτωση μη διαθέσιμων στο εμπόριο καυσίμων (π.χ. απόβλητα καύσιμα όπως ελαστικά και αέρια βιομηχανικών διεργασιών). Πρέπει να υπάρξει περαιτέρω εκπόνηση εξ ορισμού, ειδικών κατά κοίτασμα, συντελεστών για τον άνθρακα και ειδικών για την ΕΕ ή κατά χώρα παραγωγής συντελεστών για το φυσικό αέριο. Για τα προϊόντα διυλίσεως είναι αποδεκτές εξ ορισμού τιμές ΟΠΕΡ. Ο συντελεστής εκπομπών για τη βιομάζα είναι μηδέν.

    Εάν στο συντελεστή εκπομπών δεν λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι μέρος του άνθρακα δεν είναι οξειδωμένο, τότε πρέπει να χρησιμοποιείται ένας πρόσθετος συντελεστής οξειδώσεως. Εάν έχουν υπολογιστεί ειδικοί κατά δραστηριότητα συντελεστές εκπομπών στους οποίους έχει ήδη ληφθεί υπόψη η οξείδωση, τότε δεν χρειάζεται να εφαρμοστεί συντελεστής οξειδώσεως.

    Πρέπει να χρησιμοποιούνται εξ ορισμού συντελεστές οξειδώσεως καθορισμένοι βάσει της οδηγίας 96/61/ΕΚ, εκτός αν ο φορέας εκμετάλλευσης μπορεί να αποδείξει ότι είναι πιο ακριβείς ειδικοί κατά δραστηριότητα συντελεστές.

    Για κάθε δραστηριότητα και καύσιμο πρέπει να γίνεται ξεχωριστός υπολογισμός.

    Μετρήσεις

    Για τις μετρήσεις εκπομπών χρησιμοποιούνται τυποποιημένες ή αναγνωρισμένες μέθοδοι που επιβεβαιώνονται με υπολογισμό των εκπομπών.

    Παρακολούθηση εκπομπών άλλων αερίων του θερμοκηπίου

    Χρησιμοποιούνται τυποποιημένες ή αποδεκτές μέθοδοι.

    Αναφορά εκπομπών

    Στις εκθέσεις τους για τις εγκαταστάσεις, οι φορείς εκμετάλλευσης περιλαμβάνουν τα ακόλουθα κατά περίπτωση στοιχεία:

    A. Στοιχεία ταυτότητας της εγκατάστασης, συμπεριλαμβανομένων των εξής:

    - Ονομασία της εγκατάστασης

    - Διεύθυνση της εγκατάστασης, συμπεριλαμβανομένου του ταχυδρομικού κώδικα και της χώρας

    - Τύπος και αριθμός δραστηριοτήτων του παραρτήματος Ι στην εγκατάσταση

    - Διεύθυνση, τηλέφωνο, φαξ και e-mail ενός σημείου επαφής. και

    - Ονοματεπώνυμο του ιδιοκτήτη της εγκατάστασης και κάθε συγγενούς εταιρείας.

    B. Για κάθε δραστηριότητα του παραρτήματος Ι που εκτελείται στον τόπο για τον οποίο υπολογίζονται οι εκπομπές:

    - Στοιχεία δραστηριότητας

    - Συντελεστές εκπομπών

    - Συντελεστές οξειδώσεως

    - Συνολικές εκπομπές

    Γ. Για κάθε δραστηριότητα του παραρτήματος Ι που εκτελείται στον τόπο για τον οποίο γίνονται μετρήσεις εκπομπών:

    - Συνολικές εκπομπές. και

    - Πληροφορίες για την αξιοπιστία των μεθόδων μέτρησης.

    Δ. Για εκπομπές από καύση για παραγωγή ενέργειας, η έκθεση πρέπει να περιλαμβάνει και το συντελεστή οξειδώσεως, εκτός κι αν η οξείδωση έχει ήδη ληφθεί υπόψη στη διαμόρφωση ειδικού για συγκεκριμένη δραστηριότητα συντελεστή εκπομπών.

    Τα κράτη μέλη λαμβάνουν μέτρα για το συντονισμό των απαιτήσεων αναφοράς με τυχόν υφιστάμενες απαιτήσεις αναφοράς για την ελαχιστοποίηση του βάρους αναφοράς των επιχειρήσεων.

    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ V

    ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 15

    Γενικές αρχές

    (1) Εκπομπές από κάθε δραστηριότητα που παρατίθεται στο παράρτημα Ι υπόκεινται σε επαλήθευση.

    (2) Η διαδικασία επαλήθευσης περιλαμβάνει εξέταση της βάσει του άρθρου 14 παράγραφος 3 εκθέσεως και της παρακολούθησης κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους. Εξετάζεται η αξιοπιστία, η πιστότητα και η ορθότητα των συστημάτων παρακολούθησης και τα σχετικά με τις εκπομπές αναφερόμενα στοιχεία και πληροφορίες, ειδικότερα:

    (α) τα αναφερόμενα για τη δραστηριότητα στοιχεία και οι σχετικές μετρήσεις και υπολογισμοί.

    (β) η επιλογή και χρήση των συντελεστών εκπομπών.

    (γ) οι υπολογισμοί για τον προσδιορισμό των συνολικών εκπομπών. και

    (δ) εφόσον γίνεται χρήση μετρήσεων, η καταλληλότητα της επιλογής και χρήσης των μεθόδων μέτρησης.

    (3) Οι αναφερόμενες εκπομπές μπορούν να επικυρωθούν μόνον εφόσον αξιόπιστα και πιστά στοιχεία και πληροφορίες επιτρέπουν τον προσδιορισμό των εκπομπών με υψηλό βαθμό βεβαιότητας. Υψηλός βαθμός βεβαιότητας σημαίνει ότι ο φορέας εκμετάλλευσης πρέπει να αποδείξει ότι:

    (α) τα αναφερόμενα στοιχεία είναι απηλλαγμένα ασυνεπειών.

    (β) η συγκέντρωση των στοιχείων έχει γίνει σύμφωνα με τα ισχύοντα επιστημονικά πρότυπα, και

    (γ) τα σχετικά αρχεία της εγκατάστασης είναι πλήρη και συνεπή.

    (4) Ο ελεγκτής πρέπει να μπορεί να έχει πρόσβαση σε κάθε χώρο και σε κάθε πληροφορία σχετικά με το αντικείμενο της επαλήθευσης.

    (5) Ο ελεγκτής πρέπει να λαμβάνει υπόψη του αν η εγκατάσταση είναι εγγεγραμμένη στο κοινοτικό σύστημα οικοδιαχείρισης και ελέγχου (EMAS).

    Μεθοδολογία

    Στρατηγική ανάλυση

    (6) Η επαλήθευση βασίζεται σε στρατηγική ανάλυση όλων των δραστηριοτήτων που εκτελούνται στην εγκατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι ο ελέγχων πρέπει να έχει εποπτική εικόνα όλων των δραστηριοτήτων και της σημασίας τους για τις εκπομπές.

    Ανάλυση διεργασίας

    (7) Η επαλήθευση των υποβαλλόμενων πληροφοριών, όπου είναι σκόπιμο, πρέπει να γίνεται στον τόπο της εγκατάστασης. Ο ελέγχων πρέπει να προβαίνει σε επιτόπιους επιβεβαιωτικούς ελέγχους για τον προσδιορισμό της αξιοπιστίας των αναφερόμενων στοιχείων και πληροφοριών.

    Ανάλυση κινδύνων

    (8) Ο ελέγχων υποβάλλει όλες τις πηγές εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της εγκατάστασης σε αξιολόγηση ως προς την αξιοπιστία των δεδομένων κάθε πηγής που συνεισφέρει στις συνολικές εκπομπές της εγκατάστασης.

    (9) Βάσει της αναλύσεως αυτής, ο ελέγχων εντοπίζει επακριβώς τις πηγές εκείνες που παρουσιάζουν υψηλού επιπέδου κίνδυνο σφάλματος και άλλες πτυχές της διαδικασίας παρακολούθησης και αναφοράς που είναι πιθανόν να συμβάλλουν σε σφάλματα στον προσδιορισμό των συνολικών εκπομπών. Στην ανάλυση περιλαμβάνεται ιδιαίτερα η επιλογή των συντελεστών εκπομπής και οι υπολογισμοί που είναι αναγκαίοι για τον προσδιορισμό των εκπομπών μεμονωμένων πηγών εκπομπών. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίδεται στις πηγές εκείνες που παρουσιάζουν υψηλό επίπεδο κινδύνου σφάλματος και στις αντίστοιχες πτυχές της διαδικασίας παρακολούθησης.

    (10) Ο ελέγχων λαμβάνει υπόψη του κάθε τυχόν αποτελεσματική μέθοδο ελέγχου κινδύνων που εφαρμόζεται από τον φορέα εκμετάλλευσης με σκοπό την ελαχιστοποίηση του βαθμού αβεβαιότητας.

    Έκθεση

    (11) Ο ελέγχων συντάσσει έκθεση σχετικά με τη διαδικασία επικύρωσης δηλώνοντας αν η βάσει του άρθρου 14 παράγραφος 3 έκθεση είναι ικανοποιητική. Στην έκθεση αυτή προσδιορίζονται όλα τα θέματα τα σχετικά με την εκτελεσθείσα εργασία. Δήλωση ότι η βάσει του άρθρου 14 παράγραφος 3 έκθεση είναι ικανοποιητική μπορεί να γίνει εάν, κατά τη γνώμη του ελέγξαντος, δεν υφίσταται ουσιώδης παραποίηση στις δηλούμενες συνολικές εκπομπές.

    Ελάχιστες απαιτήσεις επάρκειας του ελεγκτή

    (12) Ο ελέγχων πρέπει να είναι ανεξάρτητος από τον φορέα εκμετάλλευσης, να εκτελεί το έργο του με ορθό και αντικειμενικό επαγγελματικό τρόπο και να γνωρίζει σε βάθος:

    (α) τις διατάξεις της παρούσας οδηγίας, καθώς και τα σχετικά πρότυπα και κατευθύνσεις που έχουν υιοθετηθεί από την Επιτροπή βάσει του άρθρου 14 παράγραφος 1,

    (β) τις νομοθετικές, κανονιστικές και διοικητικές απαιτήσεις σχετικά με τις ελεγχόμενες δραστηριότητες, και

    (γ) την πηγή όλων των πληροφοριών σχετικά με κάθε πηγή εκπομπών στην εγκατάσταση, ιδιαίτερα, σχετικά με τη συλλογή, μέτρηση, υπολογισμό και αναφορά των στοιχείων.

    ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ

    Τομέας(-είς) πολιτικής: Περιβάλλον

    Δραστηριότητα(-ες): Χάραξη πολιτικής

    Ονομασία τησ δρασησ: Πρόταση οδηγιασ του ευρωπαϊκου κοινοβουλιου και του συμβουλιου για τη θεσπιση ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ για την εμπορια ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ εκπομπων αεριων του θερμοκηπιου στην ευρωπαϊκη κοινοτητα και ΤΗΝ τροποποιηση της οδηγιασ 96/61/ΕΚ του συμβουλιου

    1. ΓΡΑΜΜΗ(-ΕΣ) ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ + ΟΝΟΜΑΣΙΑ

    B4-304

    2. ΣΥΝΟΛΙΚΑ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

    2.1. Συνολικό κονδύλιο της δράσης (Μέρος B): Ανάληψη υποχρέωσης 2,2 εκατ. ευρώ

    2.2. Περίοδος υλοποίησης:

    Έναρξη προοδευτικά από το 2002 και συνέχιση για αόριστο χρόνο.

    2.3. Συνολική πολυετής εκτίμηση δαπανών:

    (α) Χρονοδιάγραμμα των πιστώσεων αναλήψεων υποχρεώσεων/των πιστώσεων πληρωμών (δημοσιονομική παρέμβαση) (πρβλ. σημείο 6.1.1)

    εκατ. ευρώ (μέχρι τρίτου δεκαδικού)

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    (β) Τεχνική και Διοικητική Βοήθεια (ΤΔΒ) και Δαπάνες Στήριξης (ΔΣ) (πρβλ. σημείο 6.1.2)

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    (γ) Συνολικές δημοσιονομικές επιπτώσεις των ανθρώπινων πόρων και των άλλων δαπανών διοικητικής λειτουργίας (πρβλ. σημεία 7.2 και 7.3)

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    2.4. Συμβατότητα με τον δημοσιονομικό προγραμματισμό και με τις Δημοσιονομικές Προοπτικές

    Η πρόταση είναι συμβατή με τον υφιστάμενο δημοσιονομικό προγραμματισμό και δημοσιονομικές προοπτικές.

    2.5. Δημοσιονομικές επιπτώσεις επί των εσόδων:

    Ουδεμία δημοσιονομική επίπτωση.

    3. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    4. ΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ

    Άρθρο 175 παράγραφος 1

    5. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

    5.1. Αναγκαιότητα κοινοτικής παρέμβασης

    5.1.1. Επιδιωκόμενοι στόχοι

    Η νομοθετική πρόταση αποσκοπεί στη δημιουργία συστήματος εμπορίας εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε ολόκληρη την Κοινότητα. Το σύστημα αυτό θα καλύπτει αρχικά τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από μεγάλες σταθερές σημειακές πηγές. Ένα τέτοιο σύστημα θα συμβάλει στην αποδοτική και αποτελεσματική εκπλήρωση των διεθνών δεσμεύσεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της στα πλαίσια της σύμβασης-πλαίσιο των ΗΕ για τις κλιματικές μεταβολές και του πρωτοκόλλου του Κυότο.

    Η πρόταση προβλέπει τη δημιουργία συστήματος εθνικών μητρώων για την κατοχή και εξακρίβωση δικαιωμάτων. Η λεπτομερής λειτουργία των διασυνδεομένων αυτών μητρώων δεν έχει ακόμη καθοριστεί. Με ειδικό κανονισμό της Επιτροπής που θα υιοθετηθεί αργότερα θα καθοριστούν οι απαιτήσεις για τα εθνικά αυτά μητρώα. Το κόστος σύστασης των εθνικών μητρώων θα επωμιστούν κατά μεγάλο μέρος τα κράτη μέλη (τα οποία θα πρέπει να συστήσουν εθνικά μητρώα σύμφωνα με το άρθρο 19 της παρούσας πρότασης).

    Ωστόσο, η πρόταση προβλέπει ότι η Επιτροπή ορίζει κεντρικό διαχειριστή για την τήρηση ανεξάρτητου ημερολογίου κινήσεων για την καταγραφή της έκδοσης, κατοχής, μεταβίβασης και ακύρωσης δικαιωμάτων. Ο κεντρικός διαχειριστής θα διενεργεί επίσης αυτόματους ελέγχους στις συναλλαγές. Ο κεντρικός διαχειριστής μπορεί να είναι υφιστάμενος εξωτερικός οργανισμός χρηματοδοτούμενος από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος, ή κάποιο τμήμα των υπηρεσιών της Επιτροπής. Ο ρόλος του κεντρικού διαχειριστή είναι να διασφαλίζει να μην υπάρχουν αταξίες στη λειτουργία των εθνικών μητρώων. Ο κεντρικός διαχειριστής θα πρέπει να έχει επομένως πρόσβαση στα διάφορα εθνικά μητρώα και να επιβλέπει το ημερολόγιο κινήσεων. Η αποστολή του αυτή είναι πιθανόν να συνεπάγεται πρόσθετες δαπάνες για την Επιτροπή. Το βασικότερο στοιχείο του κόστους αυτού για τον κοινοτικό προϋπολογισμό αναμένεται να προέλθει από τη θέσπιση των τεχνικών προδιαγραφών του ημερολογίου κινήσεων, για διασφάλιση της συμβατότητάς του με τα εθνικά μητρώα, και από τη δημιουργία του.

    Πέραν του χειρισμού του ημερολογίου κινήσεων από τον κεντρικό διαχειριστή, η Επιτροπή επιθυμεί να εισέλθει στο δίκτυο των εθνικών μητρώων και για λόγους παρακολούθησης της προόδου όσον αφορά τις διεθνείς υποχρεώσεις της Κοινότητας στα πλαίσια της σύμβασης των ΗΕ για τις κλιματικές μεταβολές και του πρωτοκόλλου του Κυότο. Η είσοδος αυτή δεν θα πρέπει να προσφέρει μόνο την παροχή δυνατότητας πρόσβασης στο δίκτυο των εθνικών μητρώων που συνδέονται με το σύστημα εμπορίας εκπομπών της ΕΕ, αλλά να μπορεί να χρησιμεύσει επίσης και ως μητρώο της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στα πλαίσια των «ευέλικτων μηχανισμών» του πρωτοκόλλου του Κυότο. Θα πρέπει συνεπώς να προβλεφθούν περαιτέρω δαπάνες. Οι δαπάνες αυτές είναι αναγκαίες για να είναι έτοιμη η Ευρωπαϊκή Κοινότητα να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις του πρωτοκόλλου του Κυότο που αρχίζουν να ισχύουν από την 1η Ιανουαρίου 2008 και να μπορεί να συμμετάσχει στους «ευέλικτους μηχανισμούς», εφόσον αποφασιστεί τούτο.

    5.1.2. Μέτρα σχετικά με την εκ των προτέρων (ex ante) αξιολόγηση

    Κανένα.

    5.2. Σχεδιαζόμενες δράσεις και λεπτομέρειες υλοποίησης της δημοσιονομικής παρέμβασης

    Η προτεινόμενη δράση αποσκοπεί να διασφαλίσει να μην παρουσιάζονται αταξίες στα εθνικά μητρώα. Ο λόγος προς τούτο δεν είναι οικονομικός αλλά, πρωταρχικά, περιβαλλοντικός. Στο μητρώο καταχωρούνται δικαιώματα που αντιπροσωπεύουν την παροχή έγκρισης εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου. Η βασική δράση συνίσταται στη εγκαθίδρυση ενός κεντρικού διαχειριστή για τα εθνικά μητρώα, ο οποίος θα πρέπει να δρα ως «αστυνομικός» για το σύστημα καταχώρησης. Αυτό απαιτεί πρόσβαση και ικανότητα παρέμβασης σε ένα δίκτυο διασυνδεδεμένων ηλεκτρονικών μητρώων. Το δεύτερο σκέλος της δράσης είναι η δημιουργία ενός «εθνικού μητρώου» για την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η οποία είναι πλήρες μέρος της σύμβασης-πλαίσιο των ΗΕ για τις κλιματικές αλλαγές, ενώ προτίθεται επίσης να αποτελέσει συμβαλλόμενο μέρος και του πρωτοκόλλου του Κυότο, από τη στιγμή κατά την οποία το πρωτόκολλο επικυρωθεί από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα και τεθεί σε ισχύ. Η εγκαθίδρυση εθνικού μητρώου αποτελεί προϋπόθεση προκειμένου η Ευρωπαϊκή Κοινότητα να χρησιμοποιήσει τους «ευέλικτους μηχανισμούς» του πρωτοκόλλου του Κυότο. Ένα τέτοιο μητρώο θα πρέπει να είναι πλήρως λειτουργικό μέχρι, το αργότερο, το 2008, έτος έναρξης της πρώτης περιόδου δέσμευσης, ή και συντομότερα αν είναι δυνατόν (καθώς μπορεί να εκδοθούν και πριν από τότε πιστωτικά μόρια από τον μηχανισμό καθαρής ανάπτυξης).

    5.3. Λεπτομέρειες υλοποίησης

    καμία απόφαση δεν έχει ληφθεί μέχρι τώρα για το αν το έργο του κεντρικού διαχειριστή θα αναληφθεί από την Επιτροπή ή θα ανατεθεί σε εξωτερικό οργανισμό χρηματοδοτούμενο από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος. Και στις δύο περιπτώσεις, η Επιτροπή θα έχει να επιβλέπει για την ικανοποιητική εκπλήρωση των καθηκόντων του κεντρικού διαχειριστή και τη σωστή λειτουργία και διαχείριση του μητρώου.

    6. ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ

    6.1. Συνολικές δημοσιονομικές επιπτώσεις στο Μέρος Β (για ολόκληρη την περίοδο προγραμματισμού)

    6.1.1. Δημοσιονομική παρέμβαση

    ΠΑΥ σε εκατ. ευρώ (μέχρι τρίτου δεκαδικού)

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    6.2 Υπολογισμός του κόστους ανά σχεδιαζόμενο μέτρο στο Μέρος B (για ολόκληρη την περίοδο προγραμματισμού)

    7. ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΔΑΠΑΝΕΣ

    7.1. Επιπτώσεις στους ανθρώπινους πόρους

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    7.2. Συνολικές δημοσιονομικές επιπτώσεις των ανθρώπινων πόρων

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    Τα ποσά αντιστοιχούν στις συνολικές δαπάνες για 12 μήνες.

    7.3. Άλλες δαπάνες διοικητικής λειτουργίας που απορρέουν από τη δράση

    >ΘΕΣΗ ΠIΝΑΚΑ>

    Τα ποσά αντιστοιχούν στις συνολικές δαπάνες για 12 μήνες.

    I. Ετήσιο σύνολο (7.2 + 7.3)

    II. Διάρκεια δράσης

    III. Συνολικό κόστος της δράσης (I x II) // 610.000 ευρώ

    Δεν προβλέπονται άλλοι ιδιαίτεροι πόροι για προσωπικό για την Επιτροπή. Οι πόροι για προσωπικό θα διατεθούν από τους υφιστάμενους πόρους.

    8. ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ

    8.1. Επακόλουθα μέτρα

    8.2. Λεπτομέρειες πραγματοποίησης και περιοδικότητα της προβλεπόμενης αξιολόγησης

    Βάσει της προτάσεως, προβλέπεται τακτική ανασκόπηση της λειτουργίας του μητρώου, καθώς και άλλων πτυχών του συστήματος εμπορίας εκπομπών.

    9. ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ

    Εφαρμογή έχουν οι συνήθεις κανόνες της Επιτροπής. Το μητρώο είναι για την εξακρίβωση και κατοχή δικαιωμάτων που αντιπροσωπεύουν παροχή έγκρισης για την εκπομπή μιας ορισμένης ποσότητας αερίων του θερμοκηπίου. Αν και τα δικαιώματα αυτά έχουν μια οικονομική αξία, το μητρώο δεν προσφέρει δυνατότητα οικονομικών απατών σε βάρος του κοινοτικού προϋπολογισμού.

    ΔΕΛΤΙΟ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ Επιπτώσεις της πρότασης επί των επιχειρήσεων και, ιδιαίτερα, των μικρού και μεσαίου μεγέθους επιχειρήσεων (ΜΜΕ)

    Τίτλος της προτασησ

    Πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τη θέσπιση συστήματος για την εμπορία των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

    Αριθμός εγγράφου αναφοράς

    COM(2001)581

    Η προταση

    Η πρόταση αποβλέπει στη θέσπιση συστήματος εμπορίας των δικαιωμάτων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου σε ολόκληρη την Κοινότητα. Το σύστημα αυτό θα καλύπτει αρχικά εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από μεγάλες σταθερές σημειακές πηγές. Ένα τέτοιο σύστημα θα συμβάλει στην αποδοτική και αποτελεσματική εκπλήρωση των διεθνών δεσμεύσεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των κρατών μελών της στα πλαίσια της σύμβασης των ΗΕ για τις κλιματικές αλλαγές και του πρωτοκόλλου του Κυότο.

    Επιπτώσεις στις επιχειρησεισ

    Ποιοι θα επηρεαστούν από την πρόταση;

    - Ποιοι επιχειρηματικοί τομείς;

    Οι κυρίως θιγόμενες επιχειρήσεις είναι εκείνες του παραρτήματος Ι της οδηγίας. Θα πρέπει να περιορίσουν συλλογικά τις εκπομπές τους σε μια ορισμένη ποσότητα αντιστοιχούσα στο συνολικό αριθμό δικαιωμάτων που θα εκδοθούν από τα κράτη μέλη.

    Οι αμέσως θιγόμενοι τομείς θα έχουν πρόσβαση σε ένα μέσο πολιτικής το οποίο θα επιτρέψει την αποδοτικότερη εφαρμογή των διεθνών δεσμεύσεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας απ' ότι άλλα λιγότερο ευέλικτα μέσα πολιτικής. Εμμέσως, ορισμένοι άλλοι τομείς θα επηρεαστούν θετικά, κυρίως όσοι προσφέρουν τεχνικές λύσεις για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στους αμέσως θιγόμενους τομείς, καθώς και όσοι χρησιμεύουν ως ενδιάμεσοι στην ευρωπαϊκή αγορά για δικαιώματα εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.

    - Ποια μεγέθη επιχειρήσεων (ποια είναι η συγκέντρωση των μικρών και μεσαίων εταιριών);

    Από τις αμέσως θιγόμενες, έχουν ορισθεί ορισμένα κατώτερα όρια μεγέθους που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι εξ αρχής θα συμμετέχουν κυρίως μεγάλες εγκαταστάσεις, π.χ. επιχειρήσεις παραγωγής ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας θα συμμετέχουν μόνον εφόσον η εγκατεστημένη δυναμικότητά τους είναι 20 MW ή υψηλότερη.

    - Υπάρχουν ιδιαίτερες γεωγραφικές περιοχές της Κοινότητας όπου βρίσκονται αυτές οι επιχειρήσεις;

    Οι δραστηριότητες που αναφέρονται στο παράρτημα Ι της οδηγίας ασκούνται σε όλα τα κράτη μέλη της Κοινότητας. Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη γεωγραφική συγκέντρωση.

    Τι πρέπει να κάνουν οι επιχειρήσεις για να συμμορφωθούν με την πρόταση;

    Εκείνες που συμμετέχουν απευθείας δραστηριοποιούμενες σε τομείς δραστηριοτήτων του παραρτήματος Ι θα έχουν την υποχρέωση να παραδίδουν από την αρμόδια αρχή σε επίπεδο κράτους μέλους αντίστοιχο αριθμό δικαιωμάτων για την κάλυψη των εξακριβωμένων άμεσων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από την εγκατάσταση κατά τη διάρκεια κάθε ημερολογιακού έτους. Οι συμμετέχουσες εγκαταστάσεις πρέπει επίσης να παρακολουθούν και να αναφέρουν τις εκπομπές τους σύμφωνα με σχετικές κατευθύνσεις. Οι εγκαταστάσεις θα μπορούν να πωλούν πλεονάζοντα δικαιώματα και να αγοράζουν πρόσθετα δικαιώματα από την αγορά. Αυτό παρέχει μεγαλύτερη ευελιξία στις επιχειρήσεις από πολλές άλλες εναλλακτικές πολιτικές.

    Ποιες οικονομικές επιδράσεις είναι πιθανόν να έχει η πρόταση;

    Η προτεινόμενη οδηγία θεσπίζει μόνον πλαίσιο για τη δημιουργία συστήματος εμπορίας εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και αφήνει πολλές ειδικές αποφάσεις στα κράτη μέλη - κυρίως τον προσδιορισμό της ποσότητας των προς έκδοση δικαιωμάτων για τις συμμετέχουσες εγκαταστάσεις (αν και τα κράτη μέλη πρέπει να ενεργούν στα πλαίσια των περιορισμών που προβλέπει η συμφωνία καταμερισμού βαρών). Συνεπώς, δεν είναι δυνατόν στο στάδιο αυτό να παρουσιαστεί μια ολοκληρωμένη εκτίμηση των οικονομικών επιδράσεων.

    Η διαθέσιμη οικονομική ανάλυση (δηλ., μελέτες αναληφθείσες για την Επιτροπή και διάφορες άλλα σχετικά) συμπεραίνει ότι το εμπόριο εκπομπών σε κοινοτικό επίπεδο μπορεί να μειώσει σημαντικά το κόστος συμμόρφωσης. Η Επιτροπή έχει παρουσιάσει μια σε βάθος οικονομική ανάλυση για το εμπόριο εκπομπών στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα στο παράρτημα 1 του κειμένου "Πράσινη βίβλος για την εμπορία εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση" COM(2000) 87 τελικό, με ημερομηνία 8 Μαρτίου 2000.

    Στην εν λόγω ανάλυση, εκτιμήθηκε ότι το ετησίως εξοικονομούμενο κόστος μέσω της εμπορίας δικαιωμάτων διοξειδίου του άνθρακα στην ΕΕ σε ένα περιορισμένο αριθμό τομέων (που αλληλεπικαλύπτονται σε μεγάλο βαθμό με εκείνους του παραρτήματος Ι της παρούσας οδηγίας) ανέρχεται στο 35% - ή 1,3 δις ευρώ, συγκρινόμενο με την περίπτωση όπου τα κράτη μέλη εφαρμόζουν τις δεσμεύσεις τους σε εθνικό επίπεδο, χωρίς να αγοράζουν ή να πωλούν δικαιώματα διασυνοριακώς. Στην ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το καταλληλότερο εργαλείο στην Ευρώπη, το μοντέλο PRIMES. Το μοντέλο αυτό χρησιμοποιείται επίσης από την Επιτροπή και στο πεδίο των ενεργειακών προβλέψεων για την ΕΕ [26]. Τα εισαγόμενα στο μοντέλο αυτό δεδομένα και τα αποτελέσματά του ανασκοπούνται τακτικά και εκτεταμένα από τα κράτη μέλη.

    [26] Π.χ. η European Union Energy Outlook to 2020, δημοσιευθείσα το Νοέμβριο του 1999, γνωστή και ως Shared Analysis PrΕΕect.

    Εκτιμάται ότι η τιμή στην αγορά θα διαμορφωθεί στην περιοχή από 20 ευρώ [27] έως 33 ευρώ [28] ανά δικαίωμα (ισοδύναμο τόνου διοξειδίου του άνθρακα). Οι τιμές αυτές πρέπει να βρίσκονται στο άνω όριο της πιθανής περιοχής τιμών, καθώς η πολιτική συμφωνία που επιτεύχθηκε στην 6η διάσκεψη των συμβαλλομένων μερών στη Βόννη, τον Ιούλιο του 2001, έλαβε ορισμένες αποφάσεις που είναι πιθανόν να οδηγήσουν προς τα κάτω τις τιμές. Η τιμή δικαιώματος που θα προκύψει κατά την εφαρμογή της οδηγίας εξαρτάται προφανώς από τις αποφάσεις κατανομής που θα ληφθούν σε επίπεδο κρατών μελών και τυχόν αλλαγές στις υπόλοιπες εξωτερικές μεταβλητές.

    [27] Η τιμή των 20 ευρώ ανά δικαίωμα βασίζεται στο συμπέρασμα της μελέτης "Οικονομική αξιολόγηση της τομεακών στόχων μείωσης των εκπομπών για την κλιματική αλλαγή" του Μαΐου του 2001 (http://europa.eu.int/comm/environment/enveco/climate_change/sectoral_objectives.htm). Η μελέτη συμπεραίνει ότι ο κοινοτικός στόχος για το Κυότο - λαμβανομένων υπόψη και των έξι αερίων του θερμοκηπίου που καλύπτονται από το πρωτόκολλο του Κυότο - μπορεί να επιτευχθεί με τη δαπάνη μέχρι 20 ευρώ ανά ισοδύναμο τόννου CO2.

    [28] Η τιμή των 33 ευρώ ανά δικαίωμα βασίζεται στο συμπέρασμα της μελέτης "The Economic Effects of EU-wide Industry-Level Emission Trading to Reduce Greenhouse Gases - Results from PRIMES model" του Φεβρουαρίου του 2000 (διαθέσιμη στην ιστοσελίδα της ΓΔ Περιβάλλοντος). Η μελέτη αυτή χρησίμευσε ως βάση για την πράσινη βίβλο και εστιάστηκε (σε αντίθεση με τη μνημονευόμενη στην υποσημείωση 1 μελέτη) μόνον στις εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα.

    Σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες εκτιμήσεις, στις οποίες περιλαμβάνεται και η επίδραση όλων των αερίων του θερμοκηπίου που περιλαμβάνονται στο πρωτόκολλο του Κυότο, κατέστη δυνατόν να εκτιμηθεί η εξοικονόμηση κόστους που θα επέλθει για τους συμμετέχοντες τομείς που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της οδηγίας. Βάση και πάλι για τα παρουσιασθέντα αριθμητικά στοιχεία είναι η σύγκριση των αποτελεσμάτων της εφαρμογής άριστων πολιτικών σε επίπεδο κράτους μέλος με εκείνα μιας διακοινοτικής αγοράς στα δικαιώματα διοξειδίου του άνθρακα [29]. Η υπόθεση των άριστων πολιτικών σε επίπεδο κρατών μελών είναι ταυτόσημη με την ύπαρξη 15 εσωτερικών και μη διασυνδεομένων αγορών δικαιωμάτων σε όλα τα αέρια και τομείς. Εάν η αγορά για τους τομείς του παραρτήματος Ι ανοιχθεί σε επίπεδο Κοινότητας, αναμένουμε εξοικονόμηση κόστους της τάξης των 1326 εκατ. ευρώ κατ' έτος για τους τομείς εκείνους που συμμετέχουν στο διακοινοτικό σύστημα εμπορίας. Το ποσό αυτό αντιπροσωπεύει % εξοικονόμηση της τάξης του 35% για τους συμμετέχοντες τομείς. (Βλ. γράφημα παρακάτω).

    [29] Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι οριοθετήσεις των τομέων στο μοντέλο PRIMES δεν αντιστοιχούν πλήρως στις κατηγορίες που ορίζονται στο παράρτημα I της οδηγίας. Περαιτέρω, στην ανάλυση δεν λαμβάνεται υπόψη η εφαρμογή κατωφλίων μεγέθους όπως στην πρόταση. Ωστόσο, αν δεν υπάρχει κάποιος άριστος συνδυασμός πολιτικών και μέτρων σε κάθε κράτος μέλος, τα αποτελέσματα θα υποτιμήσουν τα οφέλη ενός διακοινοτικού συστήματος εμπορίας εκπομπών.

    >ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ ΓΡΑΦΗΚΟ>

    Πηγή: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΓΔ Περιβάλλοντος, με βάση τη μελέτη «Οικονομική αξιολόγηση των κατά τομέα στόχων μείωσης εκπομπών για την κλιματική αλλαγή»

    Η εξοικονόμηση, κατά το μεγάλο μέρος της, αφορά ενεργειακές δραστηριότητες (1 084 εκατ. ευρώ ή 33% του κόστους συμμόρφωσής τους) όπου οργανισμοί κοινής ωφέλειας και άλλοι φορείς παραγωγής ενέργειας προβλέπεται να εξοικονομήσουν γύρω στα 599 εκατ. ευρώ (29%) και βιομηχανικές εγκαταστάσεις παραγωγής ενέργειας και θερμότητας και λέβητες το υπόλοιπο (485 εκατ. ευρώ ή 38%). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμη κι αν οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις ΠΕΘ και λέβητες καταταγούν στις ενεργειακές δραστηριότητες, συχνά κατέχονται και/ή λειτουργούν από τη βιομηχανία, επομένως στην πράξη υπάρχει μείωση του κόστους συμμόρφωσης της τελευταίας.

    Η διακοινοτική εμπορία εκπομπών θα ωφελήσει επίσης απευθείας και τους τομείς που καλύπτονται από την οδηγία: η βιομηχανία σιδηρούχων μετάλλων (σίδηρος και χάλυβας) προβλέπεται να κερδίσει 209 εκατ. ευρώ (ή το 50% του κόστους συμμόρφωσής της), η βιομηχανία ορυκτών υλών (τσιμέντο, γυαλί και κεραμικά) 31 εκατ. ευρώ (38%) και η βιομηχανία πολτού και χαρτιού 2 εκατ. ευρώ (36%). Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η εξοικονόμηση στο κόστος συμμόρφωσης για τον τομέα παραγωγής ενέργειας αφορά ιδιαίτερα βιομηχανίες έντασης ενεργείας, καθώς η τιμή της ενέργειας θα αυξηθεί λιγότερο όταν τεθεί σε λειτουργία η διακοινοτική εμπορία εκπομπών [30].

    [30] Τα στοιχεία αυτά διαφέρουν από εκείνα που περιέχονται στην πράσινη βίβλο για την εμπορία εκπομπών επειδή ο γενικός στόχος για τις εκπομπές CO2 (-8% από το 1990) ήταν πιο αυστηρός από εκείνον που προτείνεται ως κατάλληλος από την τελευταία ανάλυση (-5%). Ο λιγότερο αυστηρός στόχος προκύπτει από το γεγονός ότι οι εκπομπές από άλλα αέρια του θερμοκηπίου μπορούν να μειωθούν αποδοτικότερα (μέχρι -17% από το 1990). Συνεπώς, το συνολικό κόστος συμμόρφωσης για την ΕΕ είναι χαμηλότερο (από 9 δις ευρώ σε 7,5 δις ευρώ το χρόνο) και η εξοικονόμηση από την εμπορία εκπομπών μειωμένη σε απόλυτους αριθμούς (από 2,2 δις ευρώ σε 1,3 δις ευρώ). Περαιτέρω, η κάλυψη των τομέων είναι ελαφρώς στενότερη από τα προβλεπόμενα στην πράσινη βίβλο.

    - Στην απασχόληση;

    Από την εφαρμογή της πρότασης δεν αναμένεται να υπάρξουν μείζονες επιπτώσεις. Η πρόταση είναι πιθανόν να προωθήσει μια μεγαλύτερη αποδοτικότητα στον τομέα του άνθρακα, όχι όμως σε βάρος της απασχόλησης. Είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι η εμπορία εκπομπών προσφέρει τη δυνατότητα μείωσης του κόστους, επομένως και των οικονομικών επιπτώσεων, εκπλήρωσης των δεσμεύσεων της ΕΕ στα πλαίσια του πρωτοκόλλου του Κυότο. Με άλλα λόγια, η εκπλήρωση των εν λόγω δεσμεύσεων χωρίς την εμπορία εκπομπών θα ήταν πιο δαπανηρή και θα είχε μεγαλύτερες πιθανότητες δυσμενών επιπτώσεων στην απασχόληση στους καλυπτόμενους τομείς απ' ότι θα έχει η εμπορία εκπομπών. Περαιτέρω, η εφαρμογή της εμπορίας εκπομπών θα δημιουργήσει νέες ευκαιρίες απασχόλησης στον τομέα των υπηρεσιών για δραστηριότητες υποστήριξης της νέας διακοινοτικής αγοράς δικαιωμάτων, π.χ. ενδιάμεσοι αγοράς. Θέσεις απασχόλησης είναι πιθανόν να δημιουργηθούν και σε τομείς που παρέχουν τεχνικές λύσεις για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου.

    - Στις επενδύσεις και στη δημιουργία νέων επιχειρήσεων;

    Κάποιες επενδυτικές δραστηριότητες αναμένεται να αναφυούν στους τομείς εκείνους που ασχολούνται με τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Νέες επιχειρήσεις μπορεί επίσης να δημιουργηθούν και στον τομέα των ενδιάμεσων παραγόντων στην αγορά δικαιωμάτων (αποκατάσταση επαφών μεταξύ αγοραστών και πωλητών δικαιωμάτων εκπομπών, συγκέντρωση και δημοσίευση στοιχείων για τις τιμές και τα μεγέθη εμπορίας σε τακτική βάση, κλπ).

    - Στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων;

    Οι άμεσες επιπτώσεις της πρότασης στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων της ΕΕ πρέπει να εξεταστεί συγκρίνοντάς την με άλλες πολιτικές και μέτρα που θα μπορούσαν να εισαχθούν για την εκπλήρωση των διεθνών δεσμεύσεων της Κοινότητας για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 8% την περίοδο 2008-2012 και σε μεγαλύτερο βαθμό σε ένα πλέον μακροπρόθεσμο πλαίσιο. Η εμπορία εκπομπών προσφέρει μεγαλύτερη ευελιξία στις επιχειρήσεις που συνεισφέρουν στην τήρηση του γενικού στόχου για επίτευξη τούτου με αποδοτικότερο τρόπο.

    Οι μακροπρόθεσμες έμμεσες επιπτώσεις είναι πιθανόν να είναι θετικές καθώς δραστήριοι επιχειρηματίες έχουν ισχυρό κίνητρο για την ανάπτυξη νέων προϊόντων και μεθόδων μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Περαιτέρω, με την παρούσα πρόταση, οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις δημιουργούν υποδομές και αποκτούν οικειότητα με ένα μέσο το οποίο θα παίξει ουσιώδη σημασία στην αντιμετώπιση της πρόκλησης της κλιματικής αλλαγής.

    Περιλαμβάνει η πρόταση μέτρα με τα οποία να λαμβάνεται υπόψη η ειδική κατάσταση των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων (μειωμένες ή διαφορετικές απαιτήσεις, κλπ);

    Η πρόταση καλύπτει ήδη εξ αρχής μόνον εγκαταστάσεις που συνιστούν σημαντικές σταθερές σημειακές πηγές άμεσων εκπομπών. Με την επιλογή των συγκεκριμένων τομέων και κατωφλίων τιμών, επιδιώκεται η εξαίρεση από το πεδίο εφαρμογής της παρούσας προτεινόμενης οδηγίας των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων που δεν είναι σημαντικές πηγές εκπομπών. Με την εξαίρεση αυτή, αποφεύγεται η επιβολή δαπανών για την αντιμετώπιση του κόστους παρακολούθησης και αναφοράς των εκπομπών σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δεν είναι σημαντικές πηγές εκπομπών.

    Διαβουλεύσεις

    Κατάλογος των οργανώσεων με τις οποίες έγιναν διαβουλεύσεις σχετικά με την πρόταση.

    Η παρούσα πρόταση διαμορφώθηκε έπειτα από εκτεταμένες διαβουλεύσεις με τη βιομηχανία εν συνεχεία της δημοσιεύσεως από την επιτροπή της "Πράσινη βίβλος για την εμπορία εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση" (COM(2000)87) τον Μάρτιο του 2000. Σχόλια από τη βιομηχανία για την πράσινη βίβλο ελήφθησαν από τους:

    Association Franηaise des Entreprises Privιes (AFEP-AGREF), British Energy, British Nuclear Fuels Limited (BNFL), Bundesverband der Deutschen Industrie e.V. (BDI), Centre for Business and Environment, Chalmers, Confederation of European Forest Owners (CEPF), Confederation of Danish Industries, Confederation of European Paper Industries (CEPI), Confederation of Norwegian Business and Industry, Confederation of United Kingdom Coal Producers, Chambre Syndicale Nationale de l'Industrie des Lubrifiants, Confιderation Gιnιrale des Petites et Moyennes Entreprises (France), Development Initiative for Chemical Industry Dependent Areas in the United Kingdom (DICIDA-UK), Deutscher Industrie-und Handelstag (DIHT), E.ON A.G. and RWE A.G., E5, Elyo, Endesa, ENER-G8, Entreprises pour l'Environnement, Euroheat and Power and the International Energy Agency (IEA), EUROMETAUX, European Aluminium Association (EAA), European Association for the Promotion of Cogeneration (COGEN), European Atomic Forum (FORATOM), European Cement Association (CEMBUREAU), European Chemical Industry Council (CEFIC), European Confederation of Iron and Steel Industries (EUROFER), European Energy Millenium Forum (EEMF), European Independent Steel Works Association (EISA), European Lime Association (EuLA), European Metalworkers' Federation (EMI), European Petroleum Industry Association (Europia), European Round Table of Industrialists (ERT), EU Committee of the American Chamber of Commerce (AMCHAM), European Union of the Natural Gas Industry (EUROGAS), European Union Road Federation (ERF), Federation of Belgian Large Industrial Energy Consumers (FEBELIEC), Fιdιration des Entreprises de Belgique (FEB/VBO), Federaciσn Empresarial de la Industria Quinica EspaXola (FEIQUE), Fιdιration Franηaise de l'Acier, Fιdιration de l'Industrie du Verre de Belgique (FIV), Federation of Swedish Farmers, Finnish Energy Industries Federation (FINERGY), Gaz de France, International Federation of Industrial Energy Consumers (IFIEC), International Organisation of Oil and Gas Producers (OPG), Liaison Office of the European Ceramic Industry (CERAME-UNIE), Lloyd's Register, Montedison, Nordic Metal, OM Environment Exchange, Powergen group, Swedish Power Association and Swedish Electricity Distributors, Texaco, TXU Europe, Union of the Electricity Industry (EURELECTRIC), Union Europeenne de l'Artisanat et des Petites et Moyennes Entreprises (UEAPME), Union Europδischer Industrie and Handelskammern (UECC), Union of Industrial and Employers' Confederations of Europe (UNICE), United Kingdom Emissions Trading Group (ETG), United Kingdom Electricity Association (EA), United Kingdom Steel Association, Vereinigung Deutscher Elektrizitδtswerke e.V. (VDEW), Vereinigte Energiewerke AG (VEAG) and the Verband der Industriellen Energie- und Kraftwirtschaft e.V. (VIK).

    Η βιομηχανία εμπλέκεται επίσης ενεργά στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα για την κλιματική αλλαγή (ομάδα εργασίας 1), το οποίο αναφέρεται ειδικά στην εμπορία εκπομπών. Στους εκπροσώπους της βιομηχανίας περιλαμβάνονται η Union of Industrial and Employers' Confederations of Europe (UNICE), η European Round Table of Industrialists (ERT), η Union of the Electricity Industry (EURELECTRIC), η UK Emissions Trading Group (ETG), η Bundesverband der Deutschen Industrie e.V. (BDI), το European Chemical Industry Council (CEFIC) και η International Federation of Industrial Energy Consumers (IFIEC).

    Η παρούσα πρόταση συντάχθηκε έπειτα από εκτεταμένες διαβουλεύσεις με τη βιομηχανία, καθώς και με άλλους ενδιαφερόμενους παράγοντες, ιδιαίτερα, κυβερνήσεις και περιβαλλοντικές μη κυβερνητικές οργανώσεις. Ένας περαιτέρω γύρος διαβουλεύσεων έλαβε χώρα το Σεπτέμβριο του 2001 με ενδιαφερόμενους παράγοντες και με εκπροσώπους όλων των κρατών μελών, του ΕΟΧ και των υπό ένταξη χωρών. Στη συνάντηση με τους ενδιαφερόμενους παράγοντες, συμμετείχαν εκπρόσωποι των ακόλουθων οργανώσεων:

    Association of European Chambers of Commerce (EUROCHAMBRES), Association Franηaise des Entreprises Privιes (AFEP-AGREF), CECSO, Climate Network Europe, Confederation of British Industry (CBI), Confederation of European Paper Industries (CEPI), CO2e.COM, Dutch CO2 Emission Trading Committee, European Business Council for a Sustainable Energy Future (E5), ENER-G8, Entreprises pour l'Environnement, Euroheat and Power, EUROMETAUX, European Aluminium Association (EAA), European Association for the Promotion of Cogeneration (COGEN), European Cement Association (CEMBUREAU), European Chemical Industry Council (CEFIC), European Confederation of Iron and Steel Industries (EUROFER), European Independent Steel Works Association (EISA), European Lime Association (EuLA), European Petroleum Industry Association (Europia), European Round Table of Industrialists (ERT), Fιdιration des Entreprises de Belgique (FEB/VBO), Foundation for International Environmental Law Development (FIELD), German Emissions Trading Group, Hessen, International Federation of Industrial Energy Consumers (IFIEC), International Organisation of Oil and Gas Producers (OPG), Union of the Electricity Industry (EURELECTRIC - EDF, Powergen, VDEW), Standing Committee of the European Glass Industry (CPIV), Union of Industrial and Employers' Confederations of Europe (UNICE - BDI, NHO, Confederation of Finnish Industry and Employment, VNO-NCW), United Kingdom Emissions Trading Group (ETG), World Business Council for Sustainable Development (WBCSD), WKO - Chamber of Commerce in Austria and the World Wide Fund for Nature (WWF).

    Top