(1)

Ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1240 θεσπίζει το Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφοριών και Αδειοδότησης Ταξιδιού (στο εξής: ETIAS) για υπηκόους τρίτων χωρών που απαλλάσσονται από την υποχρέωση κατοχής θεώρησης για τους σκοπούς της εισόδου και διαμονής στην επικράτεια των κρατών μελών.

(2)

Σύμφωνα με το άρθρο 47 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1240, οι συνοριακές αρχές που είναι επιφορτισμένες με τους συνοριακούς ελέγχους στα εξωτερικά συνοριακά σημεία διέλευσης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (2) υποχρεούνται να συμβουλεύονται το κεντρικό σύστημα ETIAS χρησιμοποιώντας τα δεδομένα που περιέχονται στη μηχανικώς αναγνώσιμη ζώνη του ταξιδιωτικού εγγράφου. Ενδέχεται να υπάρχουν περιστάσεις, λόγω τεχνικής αστοχίας σε οποιοδήποτε μέρος του συστήματος πληροφοριών ETIAS ή λόγω αστοχίας της εθνικής συνοριακής υποδομής σε κράτος μέλος, όπου μια συνοριακή αρχή ενδέχεται να μην είναι σε θέση να προβεί στην αναζήτηση που αναφέρεται στο άρθρο 47 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1240.

(3)

Σκοπός της παρούσας απόφασης είναι η θέσπιση πρότυπων μέτρων έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων των εναλλακτικών διαδικασιών που πρέπει να ακολουθούν οι συνοριακές αρχές στα εξωτερικά σύνορα σε περιπτώσεις όπου μια συνοριακή αρχή ενδέχεται να μην είναι σε θέση να προβεί στην εν λόγω αναζήτηση στο κεντρικό σύστημα ETIAS.

(4)

Τα πρότυπα μέτρα έκτακτης ανάγκης προορίζονται να χρησιμοποιηθούν τόσο ως κατευθυντήριες γραμμές όσο και ως βάση, προσαρμοσμένη ανάλογα με τις ανάγκες, για την ανάπτυξη και την έγκριση από τα κράτη μέλη των εθνικών τους σχεδίων έκτακτης ανάγκης για τις περιπτώσεις όπου μια συνοριακή αρχή δεν θα ήταν σε θέση να προβεί στην αναζήτηση στο κεντρικό σύστημα ETIAS κατά τη διενέργεια συνοριακών ελέγχων στα εξωτερικά συνοριακά σημεία διέλευσης σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) 2016/399.

(5)

Οι συνοριακές αρχές θα πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να παρεκκλίνουν προσωρινά, σε περίπτωση τεχνικής αστοχίας, από την υποχρέωση αναζήτησης στο κεντρικό σύστημα ETIAS και να επαληθεύουν την κατάσταση των αδειών ταξιδιού μέσω του εργαλείου επαλήθευσης που αναφέρεται στο άρθρο 31 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1240. Επιπλέον, είναι αναγκαίο να καθοριστεί το περιεχόμενο των κοινοποιήσεων από τις συνοριακές αρχές σε περίπτωση τεχνικής αδυναμίας πραγματοποίησης αναζήτησης στο κεντρικό σύστημα ETIAS λόγω αστοχίας της εθνικής συνοριακής υποδομής σε ένα κράτος μέλος.

(6)

Δεδομένου ότι ο κανονισμός (ΕΕ) 2018/1240 αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, σύμφωνα με το άρθρο 4 του πρωτοκόλλου αριθ. 22 σχετικά με τη θέση της Δανίας, το οποίο προσαρτάται στη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και στη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Δανία κοινοποίησε την απόφασή της να εφαρμόζει τον κανονισμό (ΕΕ) 2018/1240 στο εθνικό της δίκαιο. Ως εκ τούτου, η Δανία δεσμεύεται από την παρούσα απόφαση.

(7)

Η παρούσα απόφαση δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής των μέτρων που προβλέπονται στην απόφαση 2002/192/ΕΚ του Συμβουλίου (3). Συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν στις οποίες δεν συμμετέχει η Ιρλανδία· ως εκ τούτου, η Ιρλανδία δεν συμμετέχει στη θέσπιση της παρούσας απόφασης και δεν δεσμεύεται από αυτήν ούτε υπόκειται στην εφαρμογή της.

(8)

Όσον αφορά την Ισλανδία και τη Νορβηγία, η παρούσα απόφαση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας η οποία συνήφθη από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφενός, και από τη Δημοκρατία της Ισλανδίας και το Βασίλειο της Νορβηγίας, αφετέρου, σχετικά με τη σύνδεση των δύο αυτών κρατών με την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (4), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ του Συμβουλίου (5).

(9)

Όσον αφορά την Ελβετία, η παρούσα απόφαση συνιστά ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια της συμφωνίας που έχει συναφθεί μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς την υλοποίηση, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (6), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα που αναφέρεται στο άρθρο 1 στοιχείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2008/146/ΕΚ του Συμβουλίου (7).

(10)

Όσον αφορά το Λιχτενστάιν, η παρούσα απόφαση αποτελεί ανάπτυξη των διατάξεων του κεκτημένου του Σένγκεν, κατά την έννοια του πρωτοκόλλου μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, της Ελβετικής Συνομοσπονδίας και του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν για την προσχώρηση του Πριγκιπάτου του Λιχτενστάιν στη συμφωνία μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της Ελβετικής Συνομοσπονδίας σχετικά με τη σύνδεση της Ελβετικής Συνομοσπονδίας προς τη θέση σε ισχύ, την εφαρμογή και την ανάπτυξη του κεκτημένου του Σένγκεν (8), οι οποίες διατάξεις εμπίπτουν στον τομέα στον οποίο αναφέρεται το άρθρο 1 σημείο Α της απόφασης 1999/437/ΕΚ, σε συνδυασμό με το άρθρο 3 της απόφασης 2011/350/ΕΕ του Συμβουλίου (9).

(11)

Όσον αφορά την Κύπρο, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και την Κροατία, η παρούσα απόφαση συνιστά πράξη που βασίζεται στο κεκτημένο του Σένγκεν ή που σχετίζεται άλλως με αυτό, κατά την έννοια του άρθρου 3 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2003, του άρθρου 4 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2005 και του άρθρου 4 παράγραφος 1 της πράξης προσχώρησης του 2011, αντίστοιχα.

(12)

Ζητήθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 42 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) 2018/1725 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (10), η γνώμη του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων, ο οποίος γνωμοδότησε στις 18 Φεβρουαρίου 2022.

(13)

Τα μέτρα που προβλέπονται στην παρούσα απόφαση είναι σύμφωνα με τη γνώμη της Επιτροπής Έξυπνων Συνόρων (ETIAS),