32004R0789

Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 789/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

της 21ης Απριλίου 2004

για τη μετανηολόγηση φορτηγών και επιβατηγών πλοίων στο εσωτερικό της Κοινότητας και για την κατάργηση του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 613/91 του Συμβουλίου

(Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ)

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 80 παράγραφος 2,

την πρόταση της Επιτροπής,

τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής [1],

Αφού ζητήθηκε η γνώμη της Επιτροπής των Περιφερειών,

Αποφασίζοντας σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 251 της συνθήκης [2],

Εκτιμώντας τα ακόλουθα:

(1) Η δημιουργία και λειτουργία της εσωτερικής αγοράς περιλαμβάνει την άρση των τεχνικών εμποδίων για τη μετανηολόγηση φορτηγών και επιβατηγών πλοίων μεταξύ των νηολογίων των κρατών μελών. Μέτρα για τη διευκόλυνση της μετανηολόγησης φορτηγών και επιβατηγών πλοίων στο εσωτερικό της Κοινότητας απαιτούνται επίσης προκειμένου να περιορισθούν το κόστος και οι διοικητικές διαδικασίες που συνεπάγεται η αλλαγή νηολογίου εντός της Κοινότητας και να βελτιωθούν έτσι οι όροι λειτουργίας και η ανταγωνιστική θέση της κοινοτικής ναυτιλίας.

(2) Είναι ταυτόχρονα απαραίτητο να διασφαλισθούν υψηλά επίπεδα ασφάλειας των πλοίων και προστασίας του περιβάλλοντος, κατά τρόπο συνάδοντα με τις διεθνείς συμβάσεις.

(3) Οι απαιτήσεις που τίθενται με τη διεθνή σύμβαση για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα του 1974 (SOLAS 1974), τη διεθνή σύμβαση περί γραμμών φορτώσεως πλοίων του 1966 (LL 1966) και τη διεθνή σύμβαση για την αποφυγή ρύπανσης της θάλασσας από πλοία του 1973, όπως τροποποιήθηκε με το πρωτόκολλο του 1978 (MARPOL 73/78) προβλέπουν υψηλά επίπεδα ασφάλειας των πλοίων και προστασίας του περιβάλλοντος. Η διεθνής σύμβαση του 1969 για την καταμέτρηση της χωρητικότητας των πλοίων προβλέπει ενιαίο σύστημα για την καταμέτρηση της χωρητικότητας εμπορικών πλοίων.

(4) Το διεθνές καθεστώς που ισχύει για επιβατηγά πλοία ενισχύθηκε και βελτιώθηκε με τη θέσπιση από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ), σημαντικού αριθμού τροπολογιών στη SOLAS 1974, καθώς και με την αυξημένη σύγκλιση στην ερμηνεία των κανόνων και προτύπων της SOLAS 1974.

(5) Η μετανηολόγηση φορτηγών και επιβατηγών πλοίων που φέρουν σημαία κράτους μέλους μεταξύ νηολογίων κρατών μελών δεν θα πρέπει να παρεμποδίζεται από τεχνικά εμπόδια, υπό την προϋπόθεση ότι τα κράτη μέλη έχουν εκδώσει πιστοποιητικά σχετικά με τη συμμόρφωση των πλοίων προς τις διατάξεις συναφών διεθνών συμβάσεων ή ότι το έχουν πράξει για λογαριασμό τους οργανισμοί που αναγνωρίζονται βάσει της οδηγίας 94/57/ΕΚ του Συμβουλίου, της 22ας Νοεμβρίου 1994, σχετικά με κοινούς κανόνες και πρότυπα για τους οργανισμούς επιθεώρησης και εξέτασης πλοίων και για τις συναφείς δραστηριότητες των ναυτικών αρχών [3].

(6) Το κράτος μέλος που υποδέχεται ένα πλοίο θα πρέπει ωστόσο να διατηρεί τη δυνατότητά του να εφαρμόζει κανόνες που διαφέρουν, ως προς το εύρος και τη φύση τους, από τους αναφερόμενους στις συμβάσεις που απαριθμούνται στο άρθρο 2 στοιχείο α).

(7) Για τη διασφαλισθεί η λήψη ταχείας και τεκμηριωμένης απόφασης του κράτους μέλους του νηολογίου υποδοχής, το κράτος μέλος του αποδεσμεύοντος νηολογίου θα πρέπει να του παρέχει κάθε σχετική διαθέσιμη πληροφορία για την κατάσταση του πλοίου και τον εξοπλισμό του. Το κράτος μέλος του νηολογίου υποδοχής θα πρέπει να μπορεί, εντούτοις, να υποβάλει το πλοίο σε επιθεώρηση ώστε να επιβεβαιώσει την κατάσταση και τον εξοπλισμό του.

(8) Πλοία στα οποία έχει απαγορευθεί η πρόσβαση σε λιμένες κρατών μελών βάσει της οδηγίας 95/21/ΕΚ του Συμβουλίου, της 19ης Ιουνίου 1995, για την επιβολή, σχετικά με τη ναυσιπλοΐα που συνεπάγεται χρήση κοινοτικών λιμένων ή διέλευση από ύδατα υπό τη δικαιοδοσία κράτους μέλους, των διεθνών προτύπων για την ασφάλεια των πλοίων, την πρόληψη της ρύπανσης και τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας επί των πλοίων (έλεγχος του κράτους του λιμένα) [4] ή στα οποία, κατά τα τρία έτη που προηγούνται της αίτησης νηολόγησης, έχει επιβληθεί κράτηση πλέον της μίας φοράς κατόπιν επιθεωρήσεως στον λιμένα δεν θα πρέπει να μπορούν να επωφεληθούν από τη δυνατότητα μετανηολόγησης με τον απλουστευμένο τρόπο σε άλλο νηολόγιο εντός της Κοινότητας.

(9) Οι συναφείς διεθνείς συμβάσεις αφήνουν την ερμηνεία σημαντικών σημείων των απαιτήσεων στη διακριτική ευχέρεια των συμβαλλομένων μερών. Τα κράτη μέλη, βάσει δικής τους ερμηνείας, εκδίδουν για όλα τα πλοία που φέρουν τη σημαία τους και που υπόκεινται στις διατάξεις των συναφών διεθνών συμβάσεων πιστοποιητικά που βεβαιούν τη συμμόρφωσή τους με τις εν λόγω διατάξεις. Τα κράτη μέλη εφαρμόζουν εθνικούς τεχνικούς κανονισμούς, ορισμένες διατάξεις των οποίων περιλαμβάνουν απαιτήσεις διάφορες από τις αναφερόμενες στις συμβάσεις και στα αντίστοιχα τεχνικά πρότυπα. Θα πρέπει κατά συνέπεια να καθιερωθεί κατάλληλη διαδικασία για την επίλυση περιπτώσεων αποκλίνουσας ερμηνείας των υφιστάμενων απαιτήσεων που ενδέχεται να ανακύψουν κατά την υποβολή αιτήματος μετανηολόγησης.

(10) Για να υπάρξει δυνατότητα παρακολούθησης της εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν στην Επιτροπή συνοπτικές ετήσιες εκθέσεις. Στην πρώτη τους ετήσια έκθεση, τα κράτη μέλη θα πρέπει να επισημάνουν τα μέτρα που έλαβαν, προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

(11) Οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 613/91 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 1991, για τη μετανηολόγηση πλοίων στο εσωτερικό της Κοινότητας [5], ενισχύονται σημαντικά και επεκτείνονται με τον παρόντα κανονισμό. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να καταργηθεί ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 613/91.

(12) Τα απαιτούμενα μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπισθούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, περί καθορισμού των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή [6],

ΕΞΕΔΩΣΑΝ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

Άρθρο 1

Σκοπός

Σκοπός του παρόντος κανονισμού είναι η άρση των τεχνικών εμποδίων στη μετανηολόγηση φορτηγών και επιβατηγών πλοίων που φέρουν τη σημαία κράτους μέλους μεταξύ νηολογίων των κρατών μελών και, ταυτόχρονα, η διασφάλιση υψηλών επιπέδων ασφάλειας των πλοίων και προστασίας του περιβάλλοντος, σύμφωνα με τις διεθνείς συμβάσεις.

Άρθρο 2

Ορισμοί

Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού νοούνται ως:

"συμβάσεις" η διεθνής σύμβαση του 1974 για την ασφάλεια της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα (SOLAS 1974), η διεθνής σύμβαση του 1966 περί γραμμών φόρτωσης πλοίων (LL 66), η διεθνής σύμβαση του 1969 για την καταμέτρηση της χωρητικότητας των πλοίων, η διεθνής σύμβαση του 1973 για την αποφυγή ρυπάνσεως της θαλάσσης από πλοία, όπως τροποποιήθηκε με το σχετικό πρωτόκολλο του 1978 (MARPOL 73/78) στις ενημερωμένες εκδόσεις τους, και οι συναφείς κώδικες δεσμευτικού χαρακτήρα που έχουν εγκριθεί στο πλαίσιο του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ), μαζί με τα πρωτόκολλα και τις τροποποιήσεις αυτών, στην ενημερωμένη έκδοσή τους·

"απαιτήσεις" οι σχετικές με την κατασκευή και τον εξοπλισμό των πλοίων απαιτήσεις ασφάλειας και πρόληψης της ρύπανσης που ορίζονται στις συμβάσεις και, για επιβατηγά πλοία που πραγματοποιούν εσωτερικά δρομολόγια, οι απαιτήσεις που θεσπίζονται με την οδηγία 98/18/ΕΚ του Συμβουλίου, της 17ης Μαρτίου 1998, για τους κανόνες και τα πρότυπα ασφαλείας για τα επιβατηγά πλοία [7]·

"πιστοποιητικά" πιστοποιητικά, έγγραφα και δηλώσεις συμμορφώσεως που εκδίδονται από κράτος μέλος ή από αναγνωρισμένο οργανισμό εξ ονόματός του σύμφωνα με τις συμβάσεις και, για επιβατηγά πλοία που εκτελούν εσωτερικά δρομολόγια, οι δηλώσεις που εκδίδονται σύμφωνα με το άρθρο 11 της οδηγίας 98/18/ΕΚ·

"επιβατηγό πλοίο" πλοίο που μεταφέρει περισσότερους από δώδεκα επιβάτες·

i) τον πλοίαρχο και τα μέλη του πληρώματος ή άλλα άτομα που απασχολούνται ή έχουν προσληφθεί υπό οποιαδήποτε ιδιότητα στο πλοίο για τις ανάγκες του εν λόγω πλοίου και

ii) παιδιά ηλικίας κάτω του ενός έτους·

"εσωτερικό δρομολόγιο" το δρομολόγιο σε θαλάσσιες περιοχές από λιμένα κράτους μέλους προς τον ίδιο ή άλλο λιμένα του ίδιου κράτους μέλους·

"διεθνές δρομολόγιο" το θαλάσσιο δρομολόγιο από λιμένα κράτους μέλους προς λιμένα ευρισκόμενο εκτός του εν λόγω κράτους μέλους ή αντιστρόφως·

"φορτηγό πλοίο" το πλοίο που δεν είναι επιβατηγό πλοίο·

"αναγνωρισμένος οργανισμός" ο οργανισμός που αναγνωρίζεται σύμφωνα με το άρθρο 4 της οδηγίας 94/57/ΕΚ.

Άρθρο 3

Πεδίο εφαρμογής

1. Ο παρών κανονισμός εφαρμόζεται σε:

i) ναυπηγήθηκαν στις 25 Μαΐου 1980 ή μεταγενέστερα, ή

ii) ναυπηγήθηκαν πριν από την εν λόγω ημερομηνία, αλλά για τα οποία έχει πιστοποιηθεί, από κράτος μέλος ή από αναγνωρισμένο οργανισμό που ενεργεί εξ ονόματός του, ότι συμμορφώνονται με τους κανονισμούς για νέα πλοία της σύμβασης SOLAS 1974 ή, για τα χημικά δεξαμενόπλοια και τα υγραεριοφόρα, με τους σχετικούς πρότυπους κώδικες για πλοία που έχουν ναυπηγηθεί την 25η Μαΐου 1980 ή μεταγενέστερα·

i) ναυπηγήθηκαν την 1η Ιουλίου 1998 ή μεταγενέστερα, ή

- της οδηγίας 98/18/ΕΚ, για πλοία που εκτελούν εσωτερικά δρομολόγια,

- της σύμβασης SOLAS 1974, για πλοία που εκτελούν διεθνή δρομολόγια.

2. Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται σε:

α) πλοία που παραδίδονται μετά την ολοκλήρωση της ναυπήγησής τους, τα οποία δεν φέρουν έγκυρα οριστικά πιστοποιητικά εκδιδόμενα από το κράτος μέλος του αποδεσμεύοντος νηολογίου·

β) πλοία στα οποία έχει απαγορευθεί η πρόσβαση σε λιμένες κρατών μελών σύμφωνα με την οδηγία 95/21/ΕΚ κατά τη διάρκεια των τριών ετών που προηγούνται της αιτήσεως νηολογήσεως και σε πλοία στα οποία έχει επιβληθεί κράτηση πλέον της μίας φοράς κατά τη διάρκεια των τριών ετών που προηγούνται της αιτήσεως νηολογήσεως, κατόπιν επιθεωρήσεως σε λιμένα κράτους που έχει υπογράψει το μνημόνιο συνεννόησης του Παρισιού του 1982 σχετικά με τον έλεγχο από το κράτος του λιμένος και για λόγους συνδεόμενους με τις απαιτήσεις του άρθρου 2 στοιχείο β). Τα κράτη μέλη εξετάζουν ωστόσο δεόντως και εν ευθέτω χρόνο τις αιτήσεις σχετικά με τα εν λόγω πλοία·

γ) πολεμικά ή οπλιταγωγά πλοία ή άλλα πλοία που ανήκουν σε κράτος μέλος ή που τα διαχειρίζεται κράτος μέλος και που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για κυβερνητικούς μη εμπορικούς σκοπούς·

δ) πλοία που δεν προωθούνται με μηχανικά μέσα, ξύλινα πλοία πρωτόγονης κατασκευής, σκάφη αναψυχής που δεν χρησιμοποιούνται για εμπορικούς σκοπούς ή αλιευτικά σκάφη·

ε) φορτηγά πλοία κάτω των 500 τόνων ολικής χωρητικότητας.

Άρθρο 4

Μετανηολόγηση

1. Τα κράτη μέλη δεν αρνούνται, για τεχνικούς λόγους σχετικούς με τις συμβάσεις, τη νηολόγηση πλοίου νηολογημένου σε άλλο κράτος μέλος το οποίο ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις και διαθέτει έγκυρα πιστοποιητικά και εξοπλισμό εγκεκριμένο ή με έγκριση τύπου σύμφωνα με την οδηγία 96/98/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1996, σχετικά με τον εξοπλισμό πλοίων [8].

Για την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που υπέχουν από περιφερειακά κείμενα που αφορούν το περιβάλλον, επικυρωμένα πριν από την 1η Ιανουαρίου 1992, τα κράτη μέλη δύνανται να επιβάλλουν πρόσθετους κανόνες σύμφωνα με τα προαιρετικά παραρτήματα των συμβάσεων.

2. Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται υπό την επιφύλαξη, κατά περίπτωση, πιθανών συγκεκριμένων απαιτήσεων που θεσπίζονται για τη λειτουργία ενός πλοίου σύμφωνα με το άρθρο 7 της οδηγίας 98/18/ΕΚ και το άρθρο 6 της οδηγίας 2003/25/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Απριλίου 2003, σχετικά με ειδικές απαιτήσεις ευστάθειας για επιβατηγά οχηματαγωγά πλοία (ro-ro) [9].

3. Με την παραλαβή της αίτησης μετανηολόγησης, το κράτος μέλος του αποδεσμεύοντος νηολογίου παρέχει στο κράτος μέλος του νηολογίου υποδοχής ή θέτει στη διάθεση του αναγνωρισμένου οργανισμού που ενεργεί εξ ονόματός του κάθε σχετική πληροφορία για το πλοίο, ιδίως σχετικά με την κατάσταση και τον εξοπλισμό του. Οι πληροφορίες αυτές περιλαμβάνουν τον φάκελο του ιστορικού του σκάφους και, κατά περίπτωση, κατάλογο των βελτιώσεων που απαιτήθηκαν από το αποδεσμεύον νηολόγιο για νηολόγηση του πλοίου ή ανανέωση των πιστοποιητικών του, καθώς και των ληξιπρόθεσμων επιθεωρήσεων. Περιλαμβάνουν επίσης όλα τα πιστοποιητικά και στοιχεία του πλοίου που απαιτούνται σύμφωνα με τις συμβάσεις και τα σχετικά κοινοτικά κείμενα, καθώς και τα αρχεία επιθεωρήσεών του από το κράτος της σημαίας και ελέγχων του από το κράτος του λιμένος. Τα κράτη μέλη συνεργάζονται για να διασφαλίσουν την ορθή εφαρμογή της παρούσας παραγράφου.

4. Πριν από τη νηολόγηση ενός πλοίου, το κράτος μέλος του νηολογίου υποδοχής, ή ο αναγνωρισμένος οργανισμός που ενεργεί εξ ονόματός του, μπορεί να υποβάλει το πλοίο σε επιθεώρηση για να επιβεβαιωθεί ότι η πραγματική κατάσταση του πλοίου και του εξοπλισμού του αντιστοιχεί στα πιστοποιητικά που αναφέρονται στο άρθρο 3. Η επιθεώρηση εκτελείται εντός εύλογου χρονικού διαστήματος.

5. Εάν, κατόπιν της επιθεωρήσεως και αφού δοθεί στον πλοιοκτήτη εύλογη δυνατότητα να επανορθώσει τυχόν ελλείψεις, το κράτος μέλος του νηολογίου υποδοχής ή ο αναγνωρισμένος οργανισμός που ενεργεί εξ ονόματός του αδυνατεί να επιβεβαιώσει την αντιστοιχία προς τα πιστοποιητικά, ενημερώνει την Επιτροπή σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 1.

Άρθρο 5

Πιστοποιητικά

1. Με τη μετανηολόγηση και χωρίς να θίγεται η οδηγία 94/57/ΕΚ, το κράτος μέλος του νηολογίου υποδοχής ή ο αναγνωρισμένος οργανισμός που ενεργεί εξ ονόματός του εκδίδει πιστοποιητικά για το πλοίο υπό τους ίδιους όρους με τους ισχύοντες υπό τη σημαία του κράτους μέλους του αποδεσμεύοντος νηολογίου, εφόσον οι λόγοι ή οι συνθήκες, βάσει των οποίων το κράτος μέλος του αποδεσμεύοντος νηολογίου επέβαλε οποιονδήποτε όρο ή χορήγησε οποιαδήποτε εξαίρεση ή απαλλαγή, συνεχίζουν να υφίστανται.

2. Εφόσον οι απαιτήσεις και οι όροι για υφιστάμενα πλοία παραμένουν αναλλοίωτοι, κατά την ανανέωση, παράταση ή αναθεώρηση των πιστοποιητικών το κράτος μέλος του νηολογίου υποδοχής ή ο αναγνωρισμένος οργανισμός που ενεργεί εξ ονόματός του δεν επιβάλλει απαιτήσεις άλλες από τις αρχικά προβλεπόμενες για την έκδοση οριστικών πιστοποιητικών.

Άρθρο 6

Άρνηση μετανηολόγησης και ερμηνεία

1. Το κράτος μέλος του νηολογίου υποδοχής ενημερώνει αμέσως την Επιτροπή σχετικά με κάθε άρνηση έκδοσης ή εξουσιοδότησης έκδοσης νέων πιστοποιητικών για πλοίο για λόγους που βασίζονται σε διαφορές ως προς την ερμηνεία των απαιτήσεων ή των διατάξεων που οι συμβάσεις ή τα σχετικά κοινοτικά κείμενα αφήνουν στη διακριτική ευχέρεια των συμβαλλομένων μερών.

Εφόσον η Επιτροπή δεν ενημερωθεί σχετικά με συμφωνία μεταξύ των ενδιαφερόμενων κρατών μελών εντός ενός μηνός, κινεί τις διαδικασίες για λήψη απόφασης σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2.

2. Η νηολόγηση δύναται να αναβληθεί, εφόσον κράτος μέλος θεωρήσει ότι ένα πλοίο δεν μπορεί να νηολογηθεί βάσει του άρθρου 4, για λόγους σχετικούς με σοβαρό κίνδυνο για την ασφάλεια ή για το περιβάλλον, εκτός των αναφερομένων στην παράγραφο 1.

Το κράτος μέλος θέτει αμέσως το ζήτημα υπόψη της Επιτροπής, αναφέροντας τους λόγους για την αναβολή της νηολόγησης. Η απόφαση περί μη νηολογήσεως του πλοίου επιβεβαιώνεται ή ανακαλείται σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2.

3. Η Επιτροπή δύναται να συμβουλευθεί την επιτροπή του άρθρου 7 για κάθε θέμα συναφές με την ερμηνεία και εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, ιδίως με σκοπό να διασφαλισθεί ότι τα πρότυπα για την ασφάλεια και την προστασία του περιβάλλοντος δεν υποβαθμίζονται.

Άρθρο 7

Διαδικασία επιτροπής

1. Η Επιτροπή επικουρείται από την επιτροπή ασφάλειας στη ναυτιλία και πρόληψης της ρύπανσης από τα πλοία (COSS) που συστάθηκε με το άρθρο 3 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2099/2002, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 5ης Νοεμβρίου 2002, για την επιτροπή ασφάλειας στη ναυτιλία και πρόληψης της ρύπανσης από τα πλοία (COSS) και για την τροποποίηση των κανονισμών για την ασφάλεια στη ναυτιλία και την πρόληψη της ρύπανσης από τα πλοία [10] ("επιτροπή").

2. Όταν γίνεται αναφορά στην παρούσα παράγραφο, εφαρμόζονται τα άρθρα 5 και 7 της απόφασης 1999/468/ΕΚ, λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων του άρθρου 8 της εν λόγω απόφασης.

Η προθεσμία που προβλέπεται στο άρθρο 5 παράγραφος 6, της απόφασης 1999/468/ΕΚ είναι δίμηνη.

3. Η επιτροπή θεσπίζει τον εσωτερικό της κανονισμό.

Άρθρο 8

Εκθέσεις

1. Τα κράτη μέλη διαβιβάζουν στην Επιτροπή ετήσια συνοπτική έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού. Στην έκθεση παρέχονται στατιστικά στοιχεία για τις μετανηολογήσεις πλοίων που γίνονται σύμφωνα με τον παρόντα κανονισμό και απαριθμούνται οι τυχόν δυσχέρειες που ανέκυψαν κατά την εφαρμογή του.

2. Το αργότερο στις 20 Μαΐου 2008 η Επιτροπή υποβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, βάσει εν μέρει των εκθέσεων που υπέβαλαν τα κράτη μέλη. Στην εν λόγω έκθεση, η Επιτροπή αξιολογεί, μεταξύ άλλων, τη σκοπιμότητα τροποποίησης του κανονισμού.

Άρθρο 9

Τροποποιήσεις

1. Οι ορισμοί του άρθρου 2 μπορούν να τροποποιηθούν σύμφωνα με τη διαδικασία που αναφέρεται στο άρθρο 7 παράγραφος 2, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη οι εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο, ιδίως στο πλαίσιο του ΙΜΟ και προκειμένου να καταστεί ο παρών κανονισμός αποτελεσματικότερος, υπό το φως της κτηθείσας εμπειρίας και της τεχνικής προόδου, εφόσον οι τροποποιήσεις αυτές δεν διευρύνουν το πεδίο εφαρμογής.

2. Οποιαδήποτε τροποποίηση των συμβάσεων μπορεί να εξαιρεθεί από το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, σύμφωνα με το άρθρο 5 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 2099/2002.

Άρθρο 10

Κατάργηση

Ο κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 613/91 καταργείται.

Άρθρο 11

Θέση σε ισχύ

Ο παρών κανονισμός αρχίζει να ισχύει την εικοστή ημέρα από τη δημοσίευσή του στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο παρών κανονισμός είναι δεσμευτικός ως προς όλα τα μέρη του και ισχύει άμεσα σε κάθε κράτος μέλος.

Στρασβούργο, 21 Απριλίου 2004.

Για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Ο Πρόεδρος

P. Cox

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

D. Roche

[1] ΕΕ C 80 της 30.3.2004, σ. 88.

[2] Γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 13ης Ιανουαρίου 2004 (δεν έχει ακόμα δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα) και απόφαση του Συμβουλίου της 6ης Απριλίου 2004.

[3] ΕΕ L 319 της 12.12.1994, σ. 20· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2002/84/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 324 της 29.11.2002, σ. 53).

[4] ΕΕ L 157 της 7.7.1995, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2002/84/ΕΚ.

[5] ΕΕ L 68 της 15.3.1991, σ. 1· κανονισμός όπως τροποποιήθηκε από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2099/2002 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 324 της 29.11.2002, σ. 1).

[6] ΕΕ L 184 της 17.7.1999, σ. 23.

[7] ΕΕ L 144 της 15.5.1998, σ. 1· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2003/75/ΕΚ της Επιτροπής (ΕΕ L 190 της 30.7.2003, σ. 6).

[8] ΕΕ L 46 της 17.2.1997, σ. 25· οδηγία όπως τροποποιήθηκε τελευταία από την οδηγία 2002/84/ΕΚ.

[9] ΕΕ L 123 της 17.5.2003, σ. 22.

[10] ΕΕ L 324 της 29.11.2002, σ. 1.

--------------------------------------------------