1.1.1.

Η προδιαγραφόμενη αποτελεσματικότητα για τα συστήματα πεδήσεως βασίζεται στην απόσταση πεδήσεως. Η αποτελεσματικότητα ενός συστήματος πεδήσεως υπολογίζεται είτε αφού μετρηθεί η απόσταση αναγόμενη στην αρχική ταχύτητα, είτε με το χρόνο απόκρισης της διάταξης και τη μέση πλήρως ανεπτυγμένη επιβράδυνση.

1.1.2.

Η απόσταση πεδήσεως είναι η καλυπτόμενη απόσταση από το όχημα από τη στιγμή κατά την οποία ο οδηγός δρα επί του οργάνου χειρισμού του συστήματος έως τη στιγμή κατά την οποία το όχημα σταματά. Η αρχική ταχύτητα είναι η ταχύτητα τη στιγμή κατά την οποία ο οδηγός αρχίζει να δρα επί του οργάνου χειρισμού του συστήματος. Στους αναφερομένους κατωτέρω τύπους, για τον υπολογισμό της αποτελεσματικότητας των πεδών, τα σύμβολα έχουν τις ακόλουθες σημασίες:

1.1.3.

Για την έγκριση τύπου, η αποτελεσματικότητα πεδήσεως υπολογίζεται κατά τις δοκιμές επί οδού. Αυτές οι δοκιμές πρέπει να πραγματοποιούνται με τις ακόλουθες συνθήκες:

1.1.3.1.

το όχημα πρέπει να ευρίσκεται στις υποδεικνυόμενες για κάθε τύπο δοκιμής συνθήκες μάζας. Οι συνθήκες αυτές πρέπει να αναφέρονται στο πρακτικό της δοκιμής·

1.1.3.2.

οι δοκιμές γίνονται σύμφωνα με τις υποδεικνυόμενες για κάθε τύπο δοκιμής ταχύτητες και διαδικασίες. Αν η μέγιστη ταχύτητα του οχήματος δεν είναι σύμφωνη με την προδιαγραφόμενη για μία δοκιμή, οι δοκιμές πρέπει να γίνονται σύμφωνα με τις λοιπές προβλεπόμενες ειδικές διαδικασίες·

1.1.3.3.

η προδιαγραφόμενη αποτελεσματικότητα πρέπει να επιτυγχάνεται χωρίς εμπλοκή του (των) τροχού(-ών), χωρίς το όχημα να παρεκκλίνει της τροχιάς και χωρίς ανωμάλους κραδασμούς·

1.1.3.4.

κατά τις δοκιμές, η δύναμη που εφαρμόζεται στο όργανο χειρισμού προκειμένου να επιτευχθεί η προδιαγραφόμενη επίδοση, δεν πρέπει να υπερβαίνει τη μέγιστη, για κάθε κατηγορία οχήματος, οριζόμενη τιμή.

1.1.4.1.

Οι δοκιμές της κυρίως πέδης, πρέπει να γίνονται με τις ακόλουθες συνθήκες:

1.1.4.1.1.

κατά την έναρξη της δοκιμής ή της σειράς των δοκιμών, τα ελαστικά πρέπει να είναι ψυχρά στην προδιαγραφόμενη πίεση για το πραγματικώς φερόμενο φορτίο από τους τροχούς σε συνθήκες στάσης·

1.1.4.1.2.

κατά τις δοκιμές με φορτίο, το βάρος πρέπει να είναι κατανεμημένο στο όχημα, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του κατασκευαστή·

1.1.4.1.3.

κατά τις δοκιμές τύπου 0, οι πέδες πρέπει να είναι σε ψυχρή κατάσταση. Μία πέδη θεωρείται ότι είναι σε ψυχρή κατάσταση όταν η θερμοκρασία, που μετράται στο δίσκο ή στο εξωτερικό του τυμπάνου, είναι μικρότερη των 100 °C·

1.1.4.1.4.

ο οδηγός πρέπει να είναι καθισμένος κανονικά στη θέση του καθόλη τη διάρκεια της δοκιμής·

1.1.4.1.5.

η περιοχή όπου εκτελείται η δοκιμή πρέπει να είναι επίπεδη, στεγνή και να εμφανίζει καλή πρόσφυση·

1.1.4.1.6.

οι δοκιμές πρέπει να εκτελούνται με συνθήκες έλλειψης ανέμου που θα μπορούσε να επηρεάσει τα αποτελέσματα.

1.2.1.1.

Οι αφορώσες την αποτελεσματικότητα της κυρίως πέδης προδιαγραφές, πρέπει να είναι οι προβλεπόμενες για κάθε κατηγορία οχήματος.

1.2.2.1.

Η δοκιμή εκτελείται στην ενδεικνυόμενη για κάθε κατηγορία οχήματος ταχύτητα. Για τους αριθμούς που δίδονται για το αντικείμενο αυτό, μία σχετική ανοχή, είναι αποδεκτή.

Στην περίπτωση οχημάτων στα οποία η σύσφιξη των δύο κυρίων πεδών, μπορεί να γίνει χωριστά, οι δοκιμές των αντίστοιχων συστημάτων, πρέπει να γίνουν για την καθεμία χωριστά. Τα συστήματα πέδησης κάθε κατηγορίας οχήματος πρέπει να εξασφαλίζουν την ελάχιστη αποτελεσματικότητα.

1.2.2.1.1.

Αν το όχημα είναι εφοδιασμένο με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων ή με αυτόματη μετάδοση, μέσω αποσυμπλεκόμενου κιβωτίου ταχυτήτων, οι δοκιμές πρέπει να γίνονται με το κιβώτιο ταχυτήτων εκτός λειτουργίας ή/και ο κινητήρας να είναι αποσυνδεδεμένος από το σύστημα μετάδοσης μέσω ενός συμπλέκτη ή άλλου μέσου.

1.2.2.1.2.

Αν το όχημα είναι εφοδιασμένο με άλλου τύπου αυτόματη μετάδοση κίνησης, οι δοκιμές πρέπει να γίνουν υπό κανονικές συνθήκες λειτουργίας.

1.2.3.1.

Οι δοκιμές γίνονται με το όχημα κενό σε διάφορες ταχύτητες, της κατώτερης ταχύτητας ίσης με το 30 % της μεγίστης ταχύτητας του οχήματος, και της ανώτατης αντιστοιχούσης στο 80 % της μέγιστης ταχύτητας του οχήματος, η οποία δεν πρέπει πάντως να είναι ανώτερη των 160 km/h.

Οι μετρηθείσες τιμές αποτελεσματικότητας όπως και η συμπεριφορά του οχήματος θα αναφέρονται στο πρακτικό δοκιμής. Στην περίπτωση που είναι δυνατή η κεχωρισμένη σύσφιξη δύο ανεξάρτητων συστημάτων πεδήσεως, τα συστήματα πρέπει να δοκιμάζονται από κοινού και συγχρόνως με το όχημα κενό.

1.2.4.1.

Η δοκιμή αυτή (με εξαίρεση την παρέκκλιση του σημείου 1.3.1) προορίζεται για τα μοτοποδήλατα και τις μοτοσυκλέτες. Είναι ταυτόσημη με τη δοκιμή τύπου 0 με τον κινητήρα σε αποσύμπλεξη, με επιπλέον τη συμφωνία της με τις αφορώσες τον καταιονισμό των πεδών προδιαγραφές, που αναφέρονται στο σημείο 1.3 του παρόντος προσαρτήματος.

1.3.1.

Πέδες προστατευμένες: αν οι πέδες είναι κλασικού τύπου με τύμπανο ή πλήρως προστατευόμενου τύπου, η υποβολή τους στον τύπο δοκιμής 0, δεν είναι αναγκαία, δεδομένου ότι ο τύπος αυτός πέδης δεν είναι δυνατόν να βραχεί υπό κανονικές συνθήκες χρησιμοποίησής της.

1.3.2.

Οι δοκιμές που αφορούν βρεγμένες πέδες πρέπει να γίνονται υπό τις ίδιες συνθήκες που γίνονται και οι δοκιμές που αφορούν πέδες στεγνές. Το σύστημα πεδήσεως δεν πρέπει να υφίσταται τροποποιήσεις άλλες από εκείνες που είναι αναγκαίες για την εγκατάσταση του υλικού διαβροχής των πεδών.

1.3.3.

Κατά τη διάρκεια κάθε δοκιμής, οι πέδες πρέπει να υφίστανται διαβροχή της τάξεως των 15 λίτρων ανά ώρα. Στην περίπτωση που ένας τροχός διαθέτει δύο δίσκους πεδήσεως, ο καθένας θεωρείται ως ιδιαίτερη πέδη.

1.3.4.

Προκειμένου για δίσκους πεδών χωρίς προστασία ή προστατευμένους κατά ένα μέρος τους, η προδιαγραφόμενη ποσότητα νερού πρέπει να εκτοξεύεται κατά τέτοιο τρόπο στον κινούμενο δίσκο ώστε να γίνεται ισοκατανομή του, στην (στις) επιφάνεια(-ες) τριβής του δίσκου με το (τα) πλακίδιο(-α) τριβής (τακάκια).

1.3.4.1.

Προκειμένου για δίσκους πεδών που δεν προστατεύονται στο σύνολο τους, το νερό πρέπει να εκτοξεύεται στην (στις) επιφάνεια(-ες) πεδήσεως του δίσκου υπό γωνία 45° πριν από το σημείο που εφαρμόζει(-ουν) το (τα) πλακίδιο(-α).

1.3.4.2.

Προκειμένου για δίσκους πεδών προστατευμένους κατά ένα μέρος τους, ο καταιωνισμός πρέπει να γίνεται στην (στις) επιφάνεια(-ες) του δίσκου(-ων) σε γωνία 45° πριν από το προστατευτικό κάλυμμα ή διάφραγμα.

1.3.4.3.

Ο καταιωνισμός της (των) επιφανείας(-ών) πεδήσεως του (των) δίσκου(-ων), πρέπει να γίνεται υπό τη μορφή συνεχούς στήλης καθέτως επί της επιφανείας του δίσκου, μέσω ρυθμιζόμενων εκτοξευτήρων τοποθετημένων σε αντιστοιχία με το πρώτο εσωτερικό τρίτο της επιφανείας τριβής του δίσκου με το (τα) πλακίδιο(-α) (βλέπε σχήμα 1).

1.3.5.

Προκειμένου για τους πλήρως προστατευμένους δίσκους πέδης και αν τα αναφερόμενα στο σημείο 1.3.1 δεν είναι εφαρμόσιμα, ο καταιωνισμός πρέπει να γίνεται από αμφότερες τις πλευρές του καλύμματος ή του κάρτερ, σε σημείο που να συμφωνεί με τις προδιαγραφές των σημείων 1.3.4.1 και 1.3.4.3 του παρόντος προσαρτήματος. Αν η στήλη του νερού συμπίπτει με μία οπή εξαερισμού ή επίσκεψης, ο καταιωνισμός πρέπει στην περίπτωση αυτή να στοχεύει σε σημείο ευρισκόμενο κατά ένα τέταρτο της στροφής έμπροσθεν από το άνω άνοιγμα.

1.3.6.

Όσον αφορά τις περιστάσεις, όπου σε σχέση με τα σημεία 1.3.3 και 1.3.4, δεν είναι δυνατός ο καταιωνισμός κατά τους στα σημεία αυτά περιγραφόμενους τρόπους, λόγω της γειτνίασης ενός μόνιμου στοιχείου του οχήματος, η εκτόξευση του νερού πρέπει να γίνεται στο πρώτο σημείο όπου είναι δυνατός συνεχής καταιωνισμός, υπό γωνία άνω των 45° ως προς τα πλακίδια.

1.3.7.

Προκειμένου για πέδες με τύμπανο και αν οι συνθήκες του σημείου 1.3.1 δεν είναι εφαρμόσιμες, η προδιαγεγραμμένη ποσότητα νερού εκτοξεύεται επίσης και από τις δύο πλευρές. (Δηλαδή τόσο στην σταθερή βάση όσο και σ' αυτό καθαυτό το τύμπανο) μέσω ενός εκτοξευτήρος τοποθετημένου στο ύψος του πρώτου τρίτου της ακτίνας του τυμπάνου.

1.3.8.

Υπό την επιφύλαξη του σημείου 1.3.7 και της προδιαγραφής σύμφωνα με την οποία κανείς εκτοξευτήρας δεν πρέπει να βρίσκεται σε γωνία μικρότερη από 15° ή απέναντι σε μια οπή εξαερισμού ή οπή επισκέψεως της σταθερής βάσης, η εγκατάσταση καταιωνισμού των τύμπανων και πεδών πρέπει να είναι τοποθετημένη με τρόπο ώστε να είναι δυνατή η υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες αδιάκοπη εκτόξευση νερού.

1.3.9.

Προκειμένου να εξασφαλισθεί η ορθή διαβροχή του (των) πεδών, το όχημα πρέπει αμέσως πριν από την έναρξη της σειράς των δοκιμών να οδηγείται:

1.3.10

Όσον αφορά τις πέδες οι οποίες ενεργούν επί του σώτρου (ζάντας) του τροχού, όπως αυτά που τοποθετούνται σε ορισμένα μοτοποδήλατα με μεγίστη ταχύτητα η οποία δεν υπερβαίνει τα 25 km/h, το νερό πρέπει να εκτοξεύεται επί του σώτρου του τροχού όπως φαίνεται στο σχήμα 2.

1.4.1.1.

Η δοκιμή της πέδης των τρίκυκλων και των μοτοσυκλετών (με ή χωρίς καλάθι) πρέπει να γίνεται μέσω της πραγματοποίησης ενός αριθμού διαδοχικών πεδήσεων με το όχημα φορτωμένο, σύμφωνα με τις ακόλουθες διαδικασίες. Προκειμένου για τα οχήματα με συνδυασμένο σύστημα πέδησης είναι αρκετή η υποβολή του συστήματος αυτού κύριας πέδης στη δοκιμή τύπου Ι.

1.4.1.2.

Η δοκιμή τύπου Ι πραγματοποιείται σε τρεις φάσεις.

1.4.1.2.1.

Μία και μόνη δοκιμή τύπου 0 πραγματοποιούμενη σύμφωνα με τις προδιαγραφές των σημείων 2.1.2 ή 2.2.3.1 του παρόντος προσαρτήματος.

1.4.1.2.2.

Μια σειρά δέκα διαδοχικών πεδήσεων, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του σημείου 1.4.2.

1.4.1.2.3.

Μία δοκιμή τύπου 0, διεξαγόμενη το συντομότερο δυνατό μετά την ολοκλήρωση της δοκιμής του σημείου 1.4.1.2.2, και, εν πάση περιπτώσει, κατά το αμέσως επόμενο λεπτό, και υπό συνθήκες ίδιες με αυτές που χρησιμοποιούνται για τη δοκιμή του σημείου 1.4.1.2.1 και ειδικότερα μέσω της άσκησης μιας όσον το δυνατόν σταθερότερης δύναμης στο όργανο χειρισμού της οποίας η μέση τιμή δεν υπερβαίνει τη μέση πραγματικά χρησιμοποιούμενη δύναμη στη δοκιμή του εν λόγω σημείου.

1.4.2.1.

Τόσο το όχημα όσο και η (οι) υπό δοκιμήν πέδη(-ες), πρέπει να είναι στεγνά, ενώ η (οι) πέδη(-ες) πρέπει να είναι ψυχρή(-ές) (≤ 100 °C).

1.4.2.2.

Η αρχική ταχύτητα της δοκιμής πρέπει να είναι:

1.4.2.2.1.

προκειμένου για τη δοκιμή της (των) προσθίας(-ων) πέδης(-ών), το όχημα κινείται με τη μικρότερη από τις ακόλουθες δύο ταχύτητες: 70 % της ανώτατης ταχύτητας του οχήματος ή 100 km/h·

1.4.2.2.2.

προκειμένου για τη δοκιμή της (των) οπίσθιας(-ων) πέδης(-ών), το όχημα κινείται με τη μικρότερη από τις ακόλουθες δύο ταχύτητες: 70 % της ανώτατης ταχύτητας του οχήματος ή 80 km/h·

1.4.2.2.3.

προκειμένου για δοκιμή συνθέτου συστήματος πέδησης, το όχημα κινείται με τη μικρότερη από τις ακόλουθες δύο ταχύτητες: 70 % της μέγιστης ταχύτητας του οχήματος ή 100 km/h.

1.4.2.3.

Η απόσταση μεταξύ δύο διαδοχικών πεδήσεων πρέπει να είναι 1 000 μέτρα.

1.4.2.4.

Το κιβώτιο ταχυτήτων ή/και ο συμπλέκτης πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως ακολούθως:

1.4.2.4.1.

αν το όχημα είναι εφοδιασμένο με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων ή με αυτόματο με αποσυμπλεκόμενο κιβώτιο ταχυτήτων, γίνεται εμπλοκή της πιο υψηλής σχέσης, προκειμένου να επιτευχθεί η προβλεπόμενη για τη δοκιμή ταχύτητα.

Αν η ταχύτητα του οχήματος μειωθεί κάτω του 50 % της αρχικής ταχύτητας δοκιμής, ο κινητήρας πρέπει να είναι σε αποσύμπλεξη.

1.4.2.4.2.

Αν το όχημα είναι εφοδιασμένο με εντελώς αυτόματη μετάδοση γίνεται, κατά τη διάρκεια των πεδήσεων, εμπλοκή της πιο υψηλής σχέσης, προκειμένου να επιτευχθεί η προβλεπόμενη για τη δοκιμή ταχύτητα.

Για την προσέγγιση, πρέπει να χρησιμοποιείται η σχέση που ανταποκρίνεται στην αρχική ταχύτητα δοκιμής.

1.4.2.5.

Μετά από κάθε πέδηση, το όχημα πρέπει να επιταχύνει αμέσως, προκειμένου να επιτύχει την προβλεπόμενη για τη δοκιμή ταχύτητα και να διατηρηθεί σ' αυτήν μέχρι την αρχή της επόμενης πέδησης. Εάν κριθεί αναγκαίο το όχημα πραγματοποιεί στροφή επί της πίστας δοκιμών πριν από την επιτάχυνση.

1.4.2.6.

Η εφαρμοζόμενη στο όργανο χειρισμού δύναμη ρυθμίζεται κατά τρόπο ώστε να επιτευχθεί η μικρότερη από τις ακόλουθες δύο τιμές επιβράδυνσης:

Μέση επιβράδυνση 3 m/sec2 ή η μέγιστη επιβράδυνση που είναι δυνατό να επιτευχθεί κατά την πρώτη πέδηση με τη συγκεκριμένη πέδη: η δύναμη αυτή πρέπει να τηρηθεί σταθερή κατά τη διάρκεια του συνόλου των πεδήσεων των οποίων οι προδιαγραφές αναφέρονται στο σημείο 1.4.1.2.2.

1.4.3.1.

Κατά το τέλος της δοκιμής τύπου Ι, γίνεται η μέτρηση της παραμένουσας απόδοσης της κυρίως πέδης, η οποία μετράται κάτω από τις ίδιες συνθήκες (ιδιαίτερα μέσω της άσκησης επί του οργάνου χειρισμού, δύναμης σταθερής κατά το δυνατό, της οποίας η μέση τιμή δεν είναι ανώτερη από τη μέση της ασκηθείσας δύναμης) με εκείνες της δοκιμής 0 με τον κινητήρα σε εμπλοκή (ενώ επιτρέπονται διαφορές θερμοκρασίας).

1.4.3.2.

Η παραμένουσα απόδοση δεν επιτρέπεται να είναι:

1.4.3.2.1.

κατώτερη του 60 % της επιτευχθείσης κατά τη διάρκεια των δοκιμών τόπου 0 επιβράδυνσης αν ο χαρακτηρισμός της γίνεται μέσω της έννοιας της επιβράδυνσης

ή

1.4.3.2.2.

ανώτερη από την απόσταση ακινητοποίησης, σύμφωνα με τον ακόλουθο τύπο, αν για το χαρακτηρισμό της χρησιμοποιείται η μέθοδος αυτή:

S2 ≤ 1,67 S1 – 0,67 aV

στην οποία:

2.1.1.

Ταχύτητα δοκιμής V = 40 km/h (1) για τα μοτοποδήλατα

Ταχύτητα δοκιμής V = 60 km/h (1) για τις μοτοσυκλέτες.

2.1.2.1.

Προκειμένου για τη δοκιμή της παραμένουσας απόδοσης του τύπου Ι (μοτοσυκλέτες με ή χωρίς καλάθι) πρέπει να αναφέρονται στο πρακτικό οι επιτευχθείσες ως προς την απόσταση ακινητοποιήσεως, τιμές μέσης επιβράδυνσης και ασκηθείσας επί του οργάνου χειρισμού δύναμης.

2.1.3.1.

Δεν είναι υποχρεωτική η εκτέλεση δοκιμής με μόνο τον οδηγό, αν μπορεί να αποδειχθεί αριθμητικά ότι η κατανομή βάρους μεταξύ των εφοδιασμένων με πέδες τροχών είναι τέτοια ώστε, κάθε μία από τις διατάξεις πεδήσεως επιτρέπει μια μέση επιβράδυνση τουλάχιστον της τάξεως των 2,5 m/s2 ή

S ≤ 0,1.V + V2/65.

2.2.1.

Κατά τη δοκιμή για την παραμένουσα απόδοση, προκειμένου για τον τύπο Ι (μοτοσυκλέτες και τρίκυκλα) πρέπει να καταχωρούνται στο πρακτικό της δοκιμής οι τιμές αποτελεσματικότητας όσον αφορά την απόσταση ακινητοποιήσεως, τη μέση επιβράδυνση και την ασκηθείσα στο όργανο χειρισμού δύναμη.

2.2.2.

Ταχύτητα δοκιμής V = 40 km/h (5) για τα μοτοποδήλατα

Ταχύτητα δοκιμής V = 60 km/h (5) για τις μοτοσυκλέτες και τα τρίκυκλα.

2.2.3.

Το όχημα δοκιμάζεται κενό και φορτωμένο.

2.3.1.

Η πέδη σταθμεύσεως έστω και σε συνδυασμό με ένα από τα άλλα συστήματα πεδήσεως, πρέπει να επιτρέπει την ακινητοποίηση του οχήματος φορτωμένου σε κατωφέρεια κλίσης 18 %.

χειρισμός με το χέρι

≤ 200 Ν

χειρισμός με το πόδι

≤ 350 Ν (μοτοποδήλατα και μοτοσυκλέτες)

χειρισμός με το πόδι

≤ 500 Ν (τρίκυκλα)

χειρισμός με το χέρι

≤ 400 Ν

χειρισμός με το πόδι

≤ 500 Ν

2.4.3.

Προκειμένου για τους χειροκίνητους μοχλούς, θεωρείται ότι η δύναμη ασκείται σε απόσταση 50 mm από το άκρο του μοχλού.

2.5.1.

Με ίση δύναμη ελέγχου ασκούμενη κατά την ίδια χρονική περίοδο επί του μοχλού χειρισμού, οι μέσες επιβραδύνσεις με τις πέδες βρεγμένες, πρέπει να είναι τουλάχιστον, ίσες προς το 60 % (6) εκείνων που επιτυγχάνονται με τις πέδες στεγνές, μεταξύ 0,5 και 1,0 sec από τη λειτουργία της πέδης.

2.5.2.

Η χρησιμοποιούμενη δύναμη χειρισμού, πρέπει να εφαρμόζεται με τον ταχύτερο δυνατό τρόπο και να ισούται με αντίστοιχη μέση επιβράδυνση της τάξεως του 2,5 m/s2, με τις πέδες στεγνές.

2.5.3.

Η επιβράδυνση κατά τη διάρκεια της δοκιμής με βρεγμένες πέδες, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υπερβαίνει το 120 % της αντίστοιχης τιμής με τις πέδες στεγνές.

—

:

μοτοποδήλατα τρίτροχα

:

4,4 m/s2,

—

:

μοτοσυκλέτες χωρίς καλάθι

:

5,8 m/s2.

—

:

μοτοποδήλατα τρίτροχα

:

4,4 m/s2,

—

:

μοτοσυκλέτες χωρίς καλάθι

:

5,8 m/s2.

1.1.

Στόχος των διατάξεων αυτών είναι ο προσδιορισμός των ελάχιστων επιδόσεων, όσον αφορά τα συστήματα πεδήσεως που περιλαμβάνουν διάταξη αποφυγής του μπλοκαρίσματος και με τα οποία είναι εφοδιασμένα τα δίτροχα μοτοποδήλατα, οι μοτοσυκλέτες χωρίς καλάθι και τα τρίκυκλα. Η παρουσία διάταξης αποφυγής του μπλοκαρίσματος στα οχήματα δεν γίνεται υποχρεωτική από την ύπαρξη των συγκεκριμένων διατάξεων. Στην περίπτωση πάντως που ένα όχημα είναι εφοδιασμένο με παρόμοια διάταξη η διάταξη αυτή πρέπει να ικανοποιεί τις κατωτέρω προδιαγραφές.

1.2.

Οι υφιστάμενες σήμερα σχετικές διατάξεις περιλαμβάνουν έναν ή περισσότερους αισθητήρες, έναν ή περισσότερους υπολογιστές και έναν ή περισσότερους διαμορφωτές. Οι διαφόρων τύπων σχετικές διατάξεις θεωρούνται ως συστήματα αποφυγής του μπλοκαρίσματος, σύμφωνα με το παρόν προσάρτημα, αν εμφανίζουν επιδόσεις τουλάχιστον ισότιμες με τις προδιαγραφόμενες στο παρόν προσάρτημα.

3.1.

Οι υπό έλεγχον τροχοί πρέπει να είναι σε θέση να ενεργοποιήσουν ο καθένας τουλάχιστον τη δική του διάταξη.

3.2.

Κάθε βλάβη στην ηλεκτρική εγκατάσταση της διάταξης ή/και στην εξωτερική εγκατάσταση του (των) ηλεκτρονικού υπολογιστή(-ών), πρέπει να γνωστοποιείται στον οδηγό από ένα οπτικό σήμα, ορατό και υπό το φως της ημέρας. Ο οδηγός πρέπει να είναι σε θέση να ελέγχει με ευχέρεια την πορεία του οχήματος (1).

3.3.

Σε περίπτωση βλάβης της διάταξης αποφυγής μπλοκαρίσματος, η ικανότητα για πέδηση του οχήματος φορτωμένου δεν πρέπει να είναι κατώτερη από τη μικρότερη από τις προβλεπόμενες τιμές στα σημεία 2.1.2.2 ή 2.1.2.3 του προσαρτήματος 1.

3.4.

Οι προερχόμενες από μαγνητικά πεδία παρεμβολές, δεν πρέπει να επιδρούν στη λειτουργία της διάταξης (2).

3.5.

Οι διατάξεις αποφυγής μπλοκαρίσματος πρέπει να διατηρούν την αποτελεσματικότητα τους όταν η πέδη ενεργοποιείται πλήρως, ανεξάρτητα από το χρονικό διάστημα έως τη στάθμευση του οχήματος.

4.1.1.

Προκειμένου για τις μοτοσυκλέτες χωρίς καλάθι και τα τρίκυκλα, τα εφοδιασμένα με διάταξη αποφυγής του μπλοκαρίσματος, συστήματα πέδησης θεωρούνται ως ικανοποιητικής λειτουργίας, όταν πληρούται η προϋπόθεση ε ≥ 0,70, όπου ε χαρακτηρίζεται η χρησιμοποιούμενη πρόσφυση, όπως προσδιορίζεται στην προσθήκη του παρόντος προσαρτήματος (3).

4.1.2.

Η μέτρηση της συνιστώσας χρησιμοποίησης της πρόσφυσης ε πρέπει να γίνεται επί οδοστρωμάτων με συντελεστή πρόσφυσης μεταξύ 0,45 και 0,8.

4.1.3.

Οι δοκιμές εκτελούνται με το όχημα κενό.

4.1.4.

Η διαδικασία δοκιμής για τον προσδιορισμό της συνιστώσας πρόσφυσης (Κ) καθώς και ο χρησιμοποιούμενος τρόπος υπολογισμού πρόσφυσης περιγράφονται στην προσθήκη του παρόντος προσαρτήματος.

5.1.

Οι ακόλουθες συμπληρωματικές διαπιστώσεις πρέπει να γίνονται με το όχημα κενό.

5.1.1.

Κάθε τροχός ελεγχόμενος από διάταξη αποφυγής του μπλοκαρίσματος δεν πρέπει να ακινητοποιείται (μπλοκάρει) όταν η ανωτέρω διάταξη ενεργοποιείται στιγμιαία και πλήρως (4) στους δύο τύπους οδοστρώματος στους περιγραφόμενους στο σημείο 4.1.2 κατωτέρω, ενώ η σχετική δοκιμή γίνεται με αρχικές ταχύτητες που φθάνουν το 0,8 V max, χωρίς να υπερβαίνουν τα 80 km/h (5).

5.1.2.

Όταν ένας ελεγχόμενος από διάταξη αποφυγής μπλοκαρίσματος τροχός κινείται από ένα οδόστρωμα υψηλού συντελεστή πρόσφυσης σε ένα οδόστρωμα χαμηλού συντελεστή πρόσφυσης όπως φαίνεται στο σημείο 4.1.2, ο τροχός δεν πρέπει να ακινητοποιείται (μπλοκάρει) όταν το σύστημα πεδήσεως ενεργοποιείται στιγμιαία και πλήρως (4). Η ταχύτητα κύλισης και η χρονική στιγμή ενεργοποίησης των πεδών πρέπει να υπολογίζονται έτσι ώστε το σύστημα αντιμπλοκαρίσματος να τίθεται σε πλήρη λειτουργία στο οδόστρωμα εκείνο που εμφανίζει τη μεγαλύτερη πρόσφυση, ενώ η μετάβαση από τον ένα τύπο οδοστρώματος στον άλλο να γίνεται με ταχύτητα περίπου 0,5 V max, χωρίς αυτή να υπερβαίνει τα 50 km/h.

5.1.3.

Κατά τη διέλευση οχήματος από ένα οδόστρωμα χαμηλού συντελεστή πρόσφυσης σε ένα οδόστρωμα υψηλού συντελεστή πρόσφυσης, όπως φαίνεται στο σημείο 4.1.2 και ενώ το σύστημα πεδήσεως ενεργοποιείται πλήρως (5), η επιβράδυνση του οχήματος πρέπει να φθάνει την υψηλότερη κατάλληλη για την περίπτωση τιμή σε εύλογο χρονικό διάστημα και χωρίς το όχημα να παρεκκλίνει από την αρχική τροχιά του. Η ταχύτητα κυλίσεως και η χρονική στιγμή της πεδήσεως πρέπει να υπολογίζονται με τρόπο ώστε, ενώ η διάταξη αποφυγής του μπλοκαρίσματος βρίσκεται σε πλήρη λειτουργία επί του οδοστρώματος χαμηλού συντελεστή πρόσφυσης, η διέλευση από τον ένα τύπο οδοστρώματος στον άλλο να γίνεται με ταχύτητα περίπου 0,5 V max, χωρίς αυτή να υπερβαίνει τα 50 km/h.

5.1.4.

Στην περίπτωση δύο ανεξαρτήτων συστημάτων πεδήσεως, εφοδιασμένων αντίστοιχα με διάταξη αποφυγής του μπλοκαρίσματος, οι προδιαγραφόμενες στα σημεία 5.1.1, 5.1.2 και 5.1.3, δοκιμές πρέπει να εκτελούνται, επίσης, με σύγχρονη χρησιμοποίηση των δύο ανεξάρτητων συστημάτων πεδήσεως, ενώ το όχημα πρέπει πάντοτε να διατηρεί τη σταθερότητά του.

5.1.5.

Στις προβλεπόμενες πάντως στα σημεία 5.1.1, 5.1.2, 5.1.3 και 5.1.4 δοκιμές, επιτρέπεται το κατά περιόδους μπλοκάρισμα ή η υπερβολική πλαγιολίσθηση των τροχών υπό τον όρο ότι δεν επηρεάζεται η σταθερότητα του οχήματος. Το μπλοκάρισμα επιτρέπεται με την προϋπόθεση ότι η ταχύτητα είναι μικρότερη των 10 km/h.