15.7.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 195/25

(1)

Το τρίτο στάδιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) άρχισε την 1η Ιανουαρίου 1999. Το Συμβούλιο, το οποίο συνήλθε στις 3 Μαΐου 1998 στις Βρυξέλλες σε επίπεδο αρχηγών κρατών ή κυβερνήσεων, αποφάσισε ότι το Βέλγιο, η Γερμανία, η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιρλανδία, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, οι Κάτω Χώρες, η Αυστρία, η Πορτογαλία και η Φινλανδία πληρούσαν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την 1η Ιανουαρίου 1999 (4).

(2)

Το Συμβούλιο αποφάσισε στις 19 Ιουνίου 2000 ότι η Ελλάδα πληρούσε τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος από την 1η Ιανουαρίου 2001 (6).

(3)

Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του Πρωτοκόλλου σχετικά με ορισμένες διατάξεις που αφορούν το Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και της Βόρειας Ιρλανδίας, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη, το Ηνωμένο Βασίλειο γνωστοποίησε στο Συμβούλιο ότι δεν σκόπευε να προχωρήσει στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ την 1η Ιανουαρίου 1999. Η γνωστοποίηση αυτή δεν έχει μεταβληθεί. Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του Πρωτοκόλλου σχετικά με ορισμένες διατάξεις που αφορούν τη Δανία, το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη, και με την απόφαση που λήφθηκε το Δεκέμβριο του 1992 στο Εδιμβούργο από τους αρχηγούς κρατών ή κυβερνήσεων, η Δανία γνωστοποίησε στο Συμβούλιο ότι δεν θα συμμετάσχει στο τρίτο στάδιο της ΟΝΕ. Η Δανία δεν ζήτησε να κινηθεί η διαδικασία που προβλέπεται στο άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης.

(4)

Με την απόφαση 98/317/ΕΚ, η Σουηδία τυγχάνει παρέκκλισης βάσει του άρθρου 122 της συνθήκης. Σύμφωνα με το άρθρο 4 της Πράξης Προσχώρησης του 2003 (7), η Τσεχική Δημοκρατία, η Εσθονία, η Κύπρος, η Λετονία, η Λιθουανία, η Ουγγαρία, η Μάλτα, η Πολωνία, η Σλοβενία και η Σλοβακία τυγχάνουν παρέκκλισης όπως ορίζεται στο άρθρο 122 της συνθήκης.

(5)

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ιδρύθηκε την 1η Ιουλίου 1998. Το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα αντικαταστάθηκε από ένα μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών, η δημιουργία του οποίου συμφωνήθηκε με ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της 16ης Ιουνίου 1997, για τη θέσπιση ενός μηχανισμού συναλλαγματικών ισοτιμιών στο τρίτο στάδιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (8). Οι διαδικασίες για τη δημιουργία του μηχανισμού συναλλαγματικών ισοτιμιών στο τρίτο στάδιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΜΣΙ ΙΙ) καθορίστηκαν στη συμφωνία της 1ης Σεπτεμβρίου 1998 μεταξύ της ΕΚΤ και των εθνικών κεντρικών τραπεζών των κρατών μελών εκτός της ζώνης ευρώ για τη θέσπιση των λειτουργικών διαδικασιών του μηχανισμού συναλλαγματικών ισοτιμιών κατά το τρίτο στάδιο της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (9).

(6)

Το άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης ορίζει τις διαδικασίες για την κατάργηση της παρέκκλισης των σχετικών κρατών μελών. Σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, τουλάχιστον μία φορά κάθε δύο χρόνια, ή όποτε το ζητήσει κράτος μέλος με παρέκκλιση, η Επιτροπή και η ΕΚΤ υποβάλλουν έκθεση στο Συμβούλιο ακολουθώντας τη διαδικασία του άρθρου 121 παράγραφος 1 της Συνθήκης. Στις 2 Μαρτίου 2006, η Σλοβενία υπέβαλε επίσημο αίτημα αξιολόγησης της σύγκλισης.

(7)

Η εθνική νομοθεσία των κρατών μελών, συμπεριλαμβανομένων των καταστατικών των εθνικών κεντρικών τραπεζών, θα προσαρμοστεί δεόντως προκειμένου να εξασφαλιστεί συμφωνία με τα άρθρα 108 και 109 της συνθήκης και με το καταστατικό του Ευρωπαϊκού συστήματος κεντρικών τραπεζών και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας («Καταστατικό του ΕΣΚΤ»). Οι εκθέσεις της Επιτροπής και της ΕΚΤ παρέχουν λεπτομερή αξιολόγηση του συμβιβάσιμου της νομοθεσίας της Σλοβενίας με τα άρθρα 108 και 109 της συνθήκης και με το καταστατικό του ΕΣΚΤ.

(8)

Σύμφωνα με το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου σχετικά με τα κριτήρια σύγκλισης κατ’άρθρο 121 της συνθήκης, το κριτήριο για τη σταθερότητα των τιμών, που προβλέπεται στο άρθρο 121 παράγραφος 1 πρώτη περίπτωση της συνθήκης, σημαίνει ότι ένα κράτος μέλος έχει σταθερές επιδόσεις στο θέμα των τιμών και μέσο ποσοστό πληθωρισμού, καταγεγραμμένο επί ένα έτος πριν από την εξέταση, που δεν υπερβαίνει περισσότερο από 1,5 εκατοστιαίες μονάδες εκείνο των τριών, το πολύ, κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από άποψη σταθερότητας τιμών. Για τους σκοπούς του κριτηρίου σταθερότητας των τιμών, ο πληθωρισμός μετράται βάσει των εναρμονισμένων δεικτών τιμών καταναλωτή (ΕνΔΤΚ), όπως ορίζεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 2494/95 (10) του Συμβουλίου. Για την αξιολόγηση του κριτηρίου σταθερότητας των τιμών, ο πληθωρισμός ενός κράτους μέλους έχει μετρηθεί ως ποσοστό της μεταβολής του αριθμητικού μέσου 12 μηνιαίων δεικτών ως προς τον αριθμητικό μέσο των 12 μηνιαίων δεικτών της προηγούμενης περιόδου. Κατά την ετήσια περίοδο που έληξε το Μάρτιο του 2006, τα τρία κράτη μέλη με τις καλύτερες επιδόσεις από απόψεως σταθερότητας των τιμών ήταν η Σουηδία, η Φινλανδία και η Πολωνία, με ποσοστά πληθωρισμού, αντιστοίχως, 0,9 τοις εκατό, 1 τοις εκατό και 1,5 τοις εκατό. Στις εκθέσεις της Επιτροπής και ΕΚΤ ελήφθη υπόψη τιμή αναφοράς η οποία υπολογίστηκε ως ο απλός αριθμητικός μέσος των ποσοστών πληθωρισμού των τριών κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από απόψεως σταθερότητας των τιμών συν 1,5 ποσοστιαίες μονάδες. Στη βάση αυτή, η τιμή αναφοράς για την ετήσια περίοδο που έληξε το Μάρτιο του 2006 ήταν 2,6 τοις εκατό.

(9)

Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου σχετικά με τα κριτήρια σύγκλισης, το κριτήριο της δημοσιονομικής κατάστασης που αναφέρεται στο άρθρο 121 παράγραφος 1 δεύτερη περίπτωση της συνθήκης σημαίνει ότι, κατά τη στιγμή της εξέτασης, το κράτος μέλος δεν αποτελεί αντικείμενο αποφάσεως του Συμβουλίου δυνάμει του άρθρου 104 παράγραφος 6 της συνθήκης σχετικά με την ύπαρξη υπερβολικού ελλείμματος.

(10)

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Πρωτοκόλλου σχετικά με τα κριτήρια σύγκλισης, το κριτήριο της συμμετοχής στο μηχανισμό συναλλαγματικών ισοτιμιών του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος, που αναφέρεται στο άρθρο 121 παράγραφος 1 τρίτη περίπτωση της συνθήκης, σημαίνει ότι ένα κράτος μέλος έχει τηρήσει τα κανονικά περιθώρια διακύμανσης που προβλέπει ο μηχανισμός συναλλαγματικών ισοτιμιών (ΜΣΙ) του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος χωρίς σοβαρές εντάσεις επί δύο τουλάχιστον έτη πριν από την εξέταση. Ειδικότερα, το κράτος μέλος δεν πρέπει να έχει υποτιμήσει την κεντρική διμερή ισοτιμία του νομίσματός του έναντι του νομίσματος οποιουδήποτε άλλου κράτους μέλους με δική του πρωτοβουλία μέσα στο ίδιο χρονικό διάστημα. Από την 1η Ιανουαρίου 1999, ο ΜΣΙ ΙΙ παρέχει το πλαίσιο για την αξιολόγηση της ικανοποίησης του κριτηρίου της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Κατά την εν λόγω αξιολόγηση, η Επιτροπή και η ΕΚΤ έλαβαν υπόψη στις εκθέσεις τους τη διετή περίοδο που έληξε τον Απρίλιο 2006.

(11)

Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Πρωτοκόλλου σχετικά με τα κριτήρια σύγκλισης, το κριτήριο της σύγκλισης των επιτοκίων που αναφέρεται στο άρθρο 121 παράγραφος 1 τέταρτη περίπτωση της συνθήκης σημαίνει ότι ένα κράτος μέλος, κατά την περίοδο παρατήρησής του ενός έτους που προηγήθηκε της εξέτασης, εμφάνισε μέσο ονομαστικό μακροπρόθεσμο επιτόκιο το οποίο δεν υπερβαίνει περισσότερο από δύο ποσοστιαίες μονάδες εκείνο των τριών, το πολύ, κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από απόψεως σταθερότητας των τιμών. Για τους σκοπούς των κριτηρίων σύγκλισης των επιτοκίων χρησιμοποιήθηκαν συγκρίσιμα επιτόκια δεκαετών κρατικών ομολόγων. Για την αξιολόγηση της εκπλήρωσης του κριτηρίου σύγκλισης των επιτοκίων, στις εκθέσεις της Επιτροπής και της ΕΚΤ λήφθηκε υπόψη τιμή αναφοράς η οποία υπολογίστηκε με βάση τον απλό αριθμητικό μέσο των ονομαστικών μακροπρόθεσμων επιτοκίων των τριών κρατών μελών με τις καλύτερες επιδόσεις από απόψεως σταθερότητας των τιμών συν δύο ποσοστιαίες μονάδες. Στη βάση αυτή, η τιμή αναφοράς για την ετήσια περίοδο που έληξε το Μάρτιο 2006 ήταν 5,9 τοις εκατό.

(12)

Σύμφωνα με το άρθρο 5 του Πρωτοκόλλου για τα κριτήρια σύγκλισης, τα στατιστικά δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν στην παρούσα αξιολόγηση ικανοποίησης των κριτηρίων σύγκλισης παρέχονται από την Επιτροπή. Η τελευταία έδωσε τα αναγκαία στοιχεία για την εκπόνηση της παρούσας απόφασης. Τα δημοσιονομικά δεδομένα δόθηκαν από την Επιτροπή επί τη βάσει των εκθέσεων που υπεβλήθησαν από τα κράτη μέλη μέχρι την 1η Απριλίου 2006, σύμφωνα με τον κανονισμό αριθ. 3605/93 του Συμβουλίου, της 22ας Νοεμβρίου 1993, για την εφαρμογή του Πρωτοκόλλου σχετικά με τη διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος το οποίο προσαρτάται στη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (11).

(13)

Βάσει των εκθέσεων που υπέβαλαν η Επιτροπή και η ΕΚΤ για την πρόοδο που σημειώθηκε όσον αφορά την εκπλήρωση από τη Σλοβενία των υποχρεώσεών της για την επίτευξη της οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η Επιτροπή διατυπώνει τα ακόλουθα συμπεράσματα:

(14)

Σύμφωνα με το άρθρο 122 παράγραφος 2 της συνθήκης, το Συμβούλιο, αποφασίζοντας με ειδική πλειοψηφία μετά από πρόταση της Επιτροπής, αποφασίζει ποια κράτη μέλη με παρέκκλιση πληρούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την υιοθέτηση του ενιαίου νομίσματος και καταργεί τις παρεκκλίσεις για τα εν λόγω κράτη μέλη,