26.9.2006   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

L 265/1

(1)

Η ιδιαίτερη γεωγραφική κατάσταση ορισμένων νησιών του Αιγαίου συνεπάγεται επιπλέον δαπάνες μεταφοράς όσον αφορά τον εφοδιασμό με προϊόντα τα οποία είναι βασικά για την ανθρώπινη κατανάλωση, ως γεωργικές εισροές ή για μεταποίηση. Επιπλέον, αντικειμενικοί παράγοντες, που αφορούν τον νησιωτικό και απόκεντρο χαρακτήρα, συνεπάγονται για τους εμπορευομένους και τους παραγωγούς των νησιών του Αιγαίου πρόσθετες επιβαρύνσεις που αποτελούν σοβαρό μειονέκτημα για τις δραστηριότητές τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, εμπορευόμενοι και παραγωγοί διατελούν σε διπλά νησιωτική κατάσταση. Τα μειονεκτήματα αυτά μπορούν να μετριαστούν με τη μείωση των τιμών των εν λόγω προϊόντων. Συνεπώς, για να εξασφαλισθεί ο εφοδιασμός των νησιών του Αιγαίου και να αντισταθμιστούν οι επιπλέον δαπάνες που προκύπτουν λόγω του απόκεντρου και νησιωτικού χαρακτήρα και της μεγάλης απόστασης, απαιτείται η εισαγωγή ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού.

(2)

Τα προβλήματα των νησιών του Αιγαίου οξύνονται εξαιτίας της μικρής τους έκτασης. Για να εξασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα των προτεινόμενων μέτρων, θα πρέπει τα μέτρα αυτά να εφαρμοστούν μόνο στα νησιά που καλούνται «μικρά νησιά».

(3)

Η κοινοτική πολιτική για τη στήριξη της τοπικής παραγωγής στα μικρά νησιά του Αιγαίου, όπως ορίστηκε στον κανονισμό (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 του Συμβουλίου, της 19ης Ιουλίου 1993, για τη θέσπιση ειδικών μέτρων για ορισμένα γεωργικά προϊόντα προς όφελος των μικρών νησιών του Αιγαίου Πελάγους (1), αφορά πολλά προϊόντα και μέτρα για την παραγωγή, την εμπορία ή τη μεταποίηση. Τα μέτρα αυτά απέδειξαν την αποτελεσματικότητά τους και εξασφάλισαν τη συνέχιση και την ανάπτυξη των γεωργικών δραστηριοτήτων. Η Κοινότητα θα πρέπει να εξακολουθήσει να στηρίζει αυτές τις εργασίες παραγωγής, που αποτελούν θεμελιώδη παράγοντα της περιβαλλοντικής, κοινωνικής και οικονομικής ισορροπίας των μικρών νησιών. Η εμπειρία έχει δείξει ότι, όπως και στην περίπτωση της πολιτικής για την αγροτική ανάπτυξη, η ενισχυμένη εταιρική σχέση με τις τοπικές αρχές μπορεί να επιτρέψει την περισσότερο επικεντρωμένη αντιμετώπιση των ειδικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα νησιά αυτά. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να συνεχισθεί η στήριξη της τοπικής παραγωγής μέσω γενικού προγράμματος που καταρτίζεται στο καταλληλότερο γεωγραφικό επίπεδο, το πρόγραμμα δε αυτό θα πρέπει να υποβληθεί από την Ελλάδα στην Επιτροπή.

(4)

Για την επίτευξη του στόχου μείωσης των τιμών στα μικρά νησιά του Αιγαίου, καθώς και του περιορισμού των επιπλέον δαπανών λόγω της μεγάλης απόστασης και του απόκεντρου και νησιωτικού χαρακτήρα, και παράλληλα για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας των κοινοτικών προϊόντων, θα πρέπει να χορηγηθούν ενισχύσεις για τον εφοδιασμό των μικρών νησιών του Αιγαίου με κοινοτικά προϊόντα. Στις ενισχύσεις αυτές θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι επιπλέον δαπάνες μεταφοράς προς τα μικρά νησιά του Αιγαίου και, εφόσον πρόκειται για γεωργικές εισροές και για προϊόντα που προορίζονται για μεταποίηση, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι επιπλέον δαπάνες λόγω του νησιωτικού χαρακτήρα και της μεγάλης απόστασης.

(5)

Δεδομένου ότι οι ποσότητες που αποτελούν το αντικείμενο του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού περιορίζονται στις προμηθευτικές ανάγκες των μικρών νησιών του Αιγαίου, το καθεστώς αυτό δεν βλάπτει την εύρυθμη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Εξάλλου, τα οικονομικά πλεονεκτήματα του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού δεν θα πρέπει να δημιουργούν εκτροπές του εμπορίου όσον αφορά τα συγκεκριμένα προϊόντα. Συνεπώς, θα πρέπει να απαγορευθεί η αποστολή ή η εξαγωγή των εν λόγω προϊόντων από τα μικρά νησιά του Αιγαίου. Ωστόσο, θα πρέπει να επιτρέπεται η αποστολή ή η εξαγωγή των προϊόντων αυτών σε περίπτωση επιστροφής του πλεονεκτήματος που προκύπτει από το ειδικό καθεστώς εφοδιασμού ή, όσον αφορά τα μεταποιημένα προϊόντα, για να διευκολύνεται το περιφερειακό εμπόριο. Θα πρέπει επίσης να ληφθούν υπόψη οι εξαγωγές προς τρίτες χώρες και, κατά συνέπεια, να επιτρέπεται η εξαγωγή μεταποιημένων προϊόντων που ανταποκρίνονται στις παραδοσιακές εξαγωγές. Ο περιορισμός δεν θα πρέπει να εφαρμόζεται, εξάλλου, στις παραδοσιακές αποστολές μεταποιημένων προϊόντων. Για λόγους σαφήνειας, ο παρών κανονισμός θα πρέπει να προσδιορίζει την περίοδο αναφοράς για τον καθορισμό των εν λόγω ποσοτήτων που εξάγονται ή αποστέλλονται κατά παράδοση.

(6)

Για την επίτευξη των στόχων του ειδικού καθεστώτος εφοδιασμού, τα οικονομικά πλεονεκτήματα του καθεστώτος πρέπει να αντανακλώνται στο επίπεδο του κόστους παραγωγής και να συνεπάγονται μείωση των τιμών έως το στάδιο του τελικού χρήστη. Ως εκ τούτου, τα εν λόγω οικονομικά πλεονεκτήματα θα πρέπει να χορηγούνται μόνο εάν πράγματι ωφελούν τον τελικό καταναλωτή, θα πρέπει δε να διενεργούνται οι αναγκαίοι έλεγχοι.

(7)

Για την επίτευξη των στόχων ανάπτυξης της τοπικής γεωργικής παραγωγής και τον εφοδιασμό σε γεωργικά προϊόντα, θα πρέπει να εναρμονισθεί το επίπεδο προγραμματισμού του εφοδιασμού των εν λόγω νησιών και να συστηματοποιηθεί η προσέγγιση εταιρικής σχέσης μεταξύ της Επιτροπής και της Ελλάδας. Ως εκ τούτου, το προβλεπόμενο ισοζύγιο εφοδιασμού θα πρέπει να καταρτίζεται από τις αρχές που ορίζει η Ελλάδα και να υποβάλλεται στην Επιτροπή προς έγκριση.

(8)

Θα πρέπει να ενθαρρύνονται οι γεωργοί των μικρών νησιών του Αιγαίου ώστε να παράγουν προϊόντα ποιότητας και να προωθούν την εμπορία των εν λόγω προϊόντων.

(9)

Προκειμένου να περιορισθούν οι ειδικές επιβαρύνσεις που χαρακτηρίζουν τη γεωργία στα μικρά νησιά του Αιγαίου, οι οποίες απορρέουν από τον νησιωτικό και απόκεντρο χαρακτήρα και τη μεγάλη απόσταση, τη μικρή γεωγραφική έκταση, το ανάγλυφο του εδάφους, τις κλιματικές συνθήκες και την οικονομική εξάρτηση από μικρό αριθμό προϊόντων, μπορεί να προβλεφθεί παρέκκλιση από τη σταθερή πολιτική της Επιτροπής να μην επιτρέπει κρατικές ενισχύσεις λειτουργίας στον τομέα της παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας γεωργικών προϊόντων που περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της συνθήκης.

(10)

Η εφαρμογή του παρόντος κανονισμού δεν θα πρέπει να θίγει το επίπεδο ειδικής στήριξης που παρεχόταν μέχρι σήμερα στα μικρά νησιά του Αιγαίου. Για να είναι σε θέση να εκτελέσει τα ενδεδειγμένα μέτρα, η Ελλάδα θα πρέπει να συνεχίσει να έχει στη διάθεσή της τα ποσά που αντιστοιχούν στην κοινοτική στήριξη την οποία έχει ήδη χορηγήσει η Κοινότητα στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93. Το νέο σύστημα στήριξης της γεωργικής παραγωγής στα μικρά νησιά του Αιγαίου, το οποίο θεσπίζεται από τον παρόντα κανονισμό, θα πρέπει να συντονίζεται με τη στήριξη που ισχύει για τις ίδιες εργασίες παραγωγής στην υπόλοιπη Κοινότητα, ο δε κανονισμός (ΕΟΚ) αριθ. 2019/93 θα πρέπει να καταργηθεί.

(11)

Σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας και κατά την έννοια του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1782/2003 του Συμβουλίου, της 29ης Σεπτεμβρίου 2003, για τη θέσπιση κοινών κανόνων για τα καθεστώτα άμεσης στήριξης στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής και για τη θέσπιση ορισμένων καθεστώτων στήριξης για τους γεωργούς (2), κρίνεται σκόπιμο να ανατεθεί η διαχείριση των ειδικών μέτρων για τα μικρά νησιά του Αιγαίου στην Ελλάδα. Ως εκ τούτου, η διαχείριση των μέτρων αυτών μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω προγράμματος που υποβάλλεται από την Ελλάδα και εγκρίνεται από την Επιτροπή.

(12)

Η Ελλάδα αποφάσισε να εφαρμόσει το καθεστώς ενιαίας ενίσχυσης σε ολόκληρη τη χώρα από την 1η Ιανουαρίου 2006. Για την εξασφάλιση του συντονισμού των σχετικών καθεστώτων όσον αφορά τα μικρά νησιά του Αιγαίου, θα πρέπει να τροποποιηθεί ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1782/2003.

(13)

Τα αναγκαία μέτρα για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού θα πρέπει να θεσπιστούν σύμφωνα με την απόφαση 1999/468/ΕΚ του Συμβουλίου, της 28ης Ιουνίου 1999, για τον καθορισμό των όρων άσκησης των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων που ανατίθενται στην Επιτροπή (3).

(14)

Το πρόγραμμα που προβλέπεται στον παρόντα κανονισμό θα πρέπει να αρχίσει από την 1η Ιανουαρίου 2007. Ωστόσο, προκειμένου το πρόγραμμα να μπορέσει να ξεκινήσει κατά την ημερομηνία αυτή, θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα στην Ελλάδα και στην Επιτροπή να λάβουν όλα τα προπαρασκευαστικά μέτρα στο διάστημα μεταξύ της ημερομηνίας έναρξης ισχύος του παρόντος κανονισμού και της ημερομηνίας εφαρμογής του προγράμματος,

α)

ειδικό καθεστώς εφοδιασμού, όπως προβλέπεται στο κεφάλαιο ΙΙ, και

β)

ειδικά μέτρα στήριξης των τοπικών εργασιών της γεωργικής παραγωγής, όπως προβλέπεται στο κεφάλαιο ΙΙΙ.

α)

οι ειδικές ανάγκες των μικρών νησιών και οι συγκεκριμένες ποιοτικές απαιτήσεις·

β)

οι παραδοσιακές εμπορικές ροές με τους λιμένες της ηπειρωτικής Ελλάδας και μεταξύ των νησιών στο Αιγαίο Πέλαγος·

γ)

η οικονομική πλευρά της προτεινόμενης ενίσχυσης·

δ)

εφόσον είναι αναγκαίο, η ανάγκη να μην παρεμποδίζονται οι δυνατότητες ανάπτυξης της τοπικής παραγωγής.

α)

ως συμπληρωματική στήριξη των καθεστώτων πριμοδοτήσεων ή ενισχύσεων στο πλαίσιο κοινής οργάνωσης αγοράς, εκτός των εξαιρετικών περιπτώσεων που αιτιολογούνται με αντικειμενικά κριτήρια·

β)

ως στήριξη ερευνητικών έργων, μέτρων στήριξης ερευνητικών έργων ή μέτρων επιλέξιμων για κοινοτική χρηματοδότηση βάσει της απόφασης 90/424/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 1990, σχετικά με ορισμένες δαπάνες στον κτηνιατρικό τομέα (4)·

γ)

ως στήριξη μέτρων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1698/2005 του Συμβουλίου, της 20ής Σεπτεμβρίου 2005, για τη στήριξη της αγροτικής ανάπτυξης από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Αγροτικής Ανάπτυξης (ΕΓΤΑΑ) (5).

α)

περιγραφή με ποσοτικά στοιχεία της τρέχουσας κατάστασης της γεωργικής παραγωγής, λαμβάνοντας υπόψη τα διαθέσιμα αποτελέσματα της αξιολόγησης, παρουσιάζοντας τις ανισότητες, τις ελλείψεις και τις δυνατότητες ανάπτυξης·

β)

περιγραφή της προτεινόμενης στρατηγικής, των επιλεγεισών προτεραιοτήτων της και των ποσοτικών στόχων της, καθώς και εκτίμηση των αναμενόμενων οικονομικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών επιπτώσεων, συμπεριλαμβανομένων των επιπτώσεων στην απασχόληση·

γ)

χρονοδιάγραμμα εφαρμογής των μέτρων και ενδεικτικό γενικό δημοσιονομικό πίνακα όπου παρουσιάζονται οι διατιθέμενοι πόροι·

δ)

απόδειξη της συμβατότητας και της συνοχής των διαφόρων μέτρων στο πλαίσιο του προγράμματος στήριξης, καθώς και καθορισμό των κριτηρίων που χρησιμοποιούνται για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση·

ε)

τα μέτρα που έχουν ληφθεί για να εξασφαλισθεί η αποτελεσματική και ορθή εφαρμογή του προγράμματος στήριξης, συμπεριλαμβανομένων διευθετήσεων διαφήμισης, παρακολούθησης και αξιολόγησης, καθώς και τις διατάξεις που αφορούν τους ελέγχους και τις διοικητικές κυρώσεις·

στ)

τον καθορισμό της αρμόδιας αρχής που είναι υπεύθυνη για την εφαρμογή του προγράμματος στήριξης και τον καθορισμό, στο κατάλληλο επίπεδο, των αρχών ή των συνεργαζόμενων φορέων.

α)

τους όρους υπό τους οποίους η Ελλάδα μπορεί να τροποποιεί τις ποσότητες και τα επίπεδα ενίσχυσης για τον εφοδιασμό, καθώς και τα μέτρα στήριξης ή την κατανομή των πόρων για τη στήριξη της τοπικής παραγωγής·

β)

τις διατάξεις που αφορούν τις ελάχιστες προδιαγραφές των ελέγχων και των κυρώσεων που πρέπει να εφαρμόζουν τα κράτη μέλη.

1)

Το άρθρο 70 τροποποιείται ως εξής:

2)

Στο άρθρο 71 παράγραφος 2, το πρώτο εδάφιο αντικαθίσταται από το ακόλουθο κείμενο:

«2.   Με την επιφύλαξη του άρθρου 70 παράγραφος 2, κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, το ενδιαφερόμενο κράτος μέλος χορηγεί τις άμεσες ενισχύσεις οι οποίες αναφέρονται στο παράρτημα VI υπό τους όρους που καθορίζονται στον τίτλο IV κεφάλαια 3, 6 και 7 έως 13, εντός των ανωτάτων δημοσιονομικών ορίων που αντιστοιχούν στη συνιστώσα των εν λόγω άμεσων ενισχύσεων εντός του εθνικού ορίου του άρθρου 41 και το οποίο καθορίζεται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρθρου 144 παράγραφος 2.».

3)

Στα παραρτήματα I και VI, η γραμμή που αφορά τα «νησιά του Αιγαίου» διαγράφεται.