Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62022CN0664

    Υπόθεση C-664/22: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 21 Οκτωβρίου 2022 — Google Ireland Limited κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

    ΕΕ C 63 της 20.2.2023, p. 14–15 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    20.2.2023   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 63/14


    Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio (Ιταλία) στις 21 Οκτωβρίου 2022 — Google Ireland Limited κατά Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

    (Υπόθεση C-664/22)

    (2023/C 63/20)

    Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

    Αιτούν δικαστήριο

    Tribunale Amministrativo Regionale per il Lazio

    Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

    Προσφεύγουσα: Google Ireland Limited

    Καθής: Autorità per le Garanzie nelle Comunicazioni

    Προδικαστικά ερωτήματα

    1)

    Αποκλείει το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την εφαρμογή εθνικών διατάξεων, όπως το άρθρο 1, παράγραφοι 515, 516, 517, του legge n. 178 (νόμου 178) της 30ής Δεκεμβρίου 2020, οι οποίες προβλέπουν για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα, αλλά δραστηριοποιούνται στην Ιταλία, πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα, όπως την εγγραφή σε ειδικό μητρώο και την επιβολή οικονομικής εισφοράς; Ειδικότερα, αντιβαίνει η εν λόγω εθνική διάταξη στο άρθρο 3 της οδηγίας για το ηλεκτρονικό εμπόριο (οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000 (1)), βάσει της οποίας ο φορέας παροχής υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας –στην υπό κρίση υπόθεση η Google Ireland Limited– υπόκειται αποκλειστικά στη νομοθεσία […] του κράτους μέλους στο οποίο είναι εγκατεστημένος;

    2)

    Αποκλείει το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης την εφαρμογή εθνικών διατάξεων, όπως το άρθρο 1, παράγραφοι 515, 516, 517, του legge n. 178 (νόμου 178) της 30ής Δεκεμβρίου 2020, το οποίο προβλέπει για τους φορείς παροχής υπηρεσιών που είναι εγκατεστημένοι σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα πρόσθετες υποχρεώσεις διοικητικού και χρηματικού χαρακτήρα; Ειδικότερα, αντιτίθενται η αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών η οποία προβλέπεται στο άρθρο 56 [ΣΛΕΕ], καθώς και οι ανάλογες αρχές που απορρέουν από τις οδηγίες 2006/123/ΕΚ (2) και 2000/31/ΕΚ, σε εθνικό μέτρο το οποίο προβλέπει για τους μεσάζοντες που δραστηριοποιούνται στην Ιταλία, αλλά δεν είναι εγκατεστημένοι εκεί, πρόσθετες υποχρεώσεις σε σχέση με εκείνες που προβλέπονται στη χώρα καταγωγής για την άσκηση της ίδιας δραστηριότητας;

    3)

    Επέβαλε το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, ειδικότερα, η οδηγία (ΕΕ) 2015/1535 (3) στο ιταλικό κράτος την υποχρέωση να κοινοποιήσει στην Επιτροπή τη θέσπιση της υποχρέωσης εγγραφής στο ROC, η οποία προβλέπεται για τους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και επιγραμμικών μηχανών αναζήτησης, και –ειδικότερα– έχει το άρθρο 3, παράγραφος 4, στοιχείο β', δεύτερη περίπτωση, της οδηγίας 2000/31 την έννοια ότι ιδιώτης εγκατεστημένος σε άλλο κράτος μέλος πλην της Ιταλίας μπορεί να αντιταχθεί στο γεγονός ότι εφαρμόζονται έναντι αυτού τα μέτρα τα οποία έχει λάβει ο Ιταλός νομοθέτης [στο άρθρο 1, παράγραφοι 515, 516, 517, του legge n. 178 (νόμου 178) της 30ής Δεκεμβρίου 2020] και τα οποία δύνανται να περιορίσουν την ελεύθερη παροχή μιας υπηρεσίας της κοινωνίας των πληροφοριών, όταν τα μέτρα αυτά δεν έχουν κοινοποιηθεί σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη;

    4)

    Αντιτίθενται ο κανονισμός (ΕΕ) 2019/1150 (4) και, ειδικότερα, το άρθρο 15, καθώς και η αρχή της αναλογικότητας, σε ρύθμιση κράτους μέλους ή σε μέτρο λαμβανόμενο από εθνική ανεξάρτητη αρχή που επιβάλλει στους παρόχους επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης οι οποίοι δραστηριοποιούνται σε ορισμένο κράτος μέλος την υποχρέωση εγγραφής στο μητρώο των φορέων παροχής υπηρεσιών επικοινωνιών (ROC), από την οποία απορρέουν διάφορες υποχρεώσεις τυπικού και διαδικαστικού χαρακτήρα, [ήτοι] υποχρεώσεις καταβολής εισφορών και απαγορεύσεις πραγματοποίησης κερδών που υπερβαίνουν ορισμένο ποσό;


    (1)  Οδηγία 2000/31/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 8ης Ιουνίου 2000, για ορισμένες νομικές πτυχές των υπηρεσιών της κοινωνίας της πληροφορίας, ιδίως του ηλεκτρονικού εμπορίου, στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2000, L 178, σ. 1).

    (2)  Οδηγία 2006/123/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 12ης Δεκεμβρίου 2006, σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (ΕΕ 2006, L 376, σ. 36).

    (3)  Οδηγία (ΕE) 2015/1535 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Σεπτεμβρίου 2015, για την καθιέρωση μιας διαδικασίας πληροφόρησης στον τομέα των τεχνικών προδιαγραφών και των κανόνων σχετικά με τις υπηρεσίες της κοινωνίας των πληροφοριών (ΕΕ 2015, L 241, σ. 1).

    (4)  Κανονισμός (ΕE) 2019/1150 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Ιουνίου 2019, για την προώθηση της δίκαιης μεταχείρισης και της διαφάνειας για τους επιχειρηματικούς χρήστες επιγραμμικών υπηρεσιών διαμεσολάβησης (ΕΕ 2019, L 186, σ. 57).


    Top