—

Η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, και ιδίως η αιτιολογική σκέψη 13, το άρθρο 1, παράγραφος 3, και το παράρτημα III αυτής, αντιβαίνει στο άρθρο 10α, παράγραφος 1, της οδηγίας 2003/87/ΕΚ και στο παράρτημα 1 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2019/331. Ο δείκτης αναφοράς του πυροσυσσωματωμένου μεταλλεύματος που ορίζεται στον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2019/331 της Επιτροπής πρέπει να ερμηνεύεται συμφώνως προς την οδηγία 2003/87/ΕΚ, τις Συνθήκες και τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης. Σύμφωνα με την εν λόγω οδηγία και τη νομολογία, τα υποκατάστατα προϊόντα και οι μέθοδοι εναλλακτικής παραγωγής θα πρέπει να εμπίπτουν στον ίδιο δείκτη αναφοράς προϊόντος, για τους σκοπούς της προώθησης των αποδοτικότερων σε σχέση με το κλίμα τεχνολογιών. Όπως αποδεικνύεται από τα στοιχεία που προσκομίστηκαν, τα πυροσυσσωματωμένα σφαιρίδια σιδηρομεταλλεύματος αποτελούν άμεσο υποκατάστατο του πυροσυσσωματωμένου λεπτόκοκκου σιδηρομεταλλεύματος και αντιστρόφως. Η Επιτροπή, με την άρνησή της να συμπεριλάβει τις εγκαταστάσεις παραγωγής πυροσυσσωματωμένων σφαιριδίων της προσφεύγουσας στον δείκτη αναφοράς, εφάρμοσε εσφαλμένως, κατά τους ισχυρισμούς της τελευταίας, την οδηγία 2003/87/ΕΚ και τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2019/331 και υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτιμήσεως.

—

Κατά τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, η προσβαλλόμενη απόφαση παραβιάζει τις ως άνω αρχές, καθόσον εισάγει διακρίσεις μεταξύ επιχειρήσεων και τομέων κατά τρόπο ώστε να ευνοούνται αθεμίτως ορισμένες επιχειρήσεις. Τούτο αφορά τόσο τη μεταχείριση της παραγωγής πυροσυσσωματωμένου λεπτόκοκκου έναντι της παραγωγής πυροσυσσωματωμένων σφαιριδίων, όσο και τη μεταχείριση της παραγωγής σφαιριδίων της προσφεύγουσας έναντι άλλων τέτοιων.

—

Με τον τρίτο λόγο, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αντίθετη προς τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η Ένωση στην εθνικά καθορισμένη συνεισφορά της στο πλαίσιο της Συμφωνίας του Παρισιού του 2015.

—

Η προσβαλλόμενη απόφαση αντανακλά θέση της πολιτικής της ΕΕ η οποία, κατά τους ισχυρισμούς της προσφεύγουσας, δεν βασίζεται σε αντικειμενική και εμπεριστατωμένη τεχνική αξιολόγηση σχετικά με τη δυνατότητα υποκατάστασης των επίμαχων προϊόντων και τεχνικών, αλλά, αντιθέτως, στηρίζεται απλώς στους ισχυρισμούς ενός εκ των επηρεαζόμενων από τον καθορισμό, ήτοι μιας ένωσης βιομηχανίας σιδήρου, χωρίς να αξιολογήσει τις τεχνικής φύσεως ενστάσεις που προέβαλε, μεταξύ άλλων, η προσφεύγουσα και η Υπηρεσία προστασίας περιβάλλοντος της Σουηδίας ή να διαβουλευθεί με ουδέτερο τρίτο.

—

Η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά την προσφεύγουσα, ουδόλως εξηγεί τη δυνατότητα τεχνικής υποκατάστασης μεταξύ των πυροσυσσωματωμένων σφαιριδίων και του πυροσυσσωματωμένου λεπτόκοκκου ή την εφαρμογή της αρχής της ίσης μεταχείρισης, αλλά, αντ’ αυτού, αναφέρει απλώς ότι ο δείκτης αναφοράς προϊόντος είναι «προσαρμοσμένο[ς]» να μην περιλαμβάνει την παραγωγή πυροσυσσωματωμένων σφαιριδίων (της προσφεύγουσας). Κατά συνέπεια, οι ενδιαφερόμενοι δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν, από το κείμενο της ίδιας της απόφασης, τους λόγους βάσει των οποίων έγινε ο καθορισμός.

—

Με τον έκτο λόγο, ο οποίος προβάλλεται επικουρικώς ως προς τους προηγούμενους, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι, εάν ο κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) 2019/331 πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι αποκλείει τα πυροσυσσωματωμένα σφαιρίδια της προσφεύγουσας (όχι όμως και τα πυροσυσσωματωμένα σφαιρίδια κατονομαζόμενου ανταγωνιστή παραγωγού) (4), πρέπει να ακυρωθεί και αυτός, καθόσον παραβιάζει τις διατάξεις της οδηγίας 2003/87/ΕΚ και τις γενικές αρχές του δικαίου της Ένωσης.