15.5.2017   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 151/37

—

να γίνει δεκτή η παρούσα αγωγή·

—

να καταδικασθεί η εναγόμενη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) να καταβάλει για λογαριασμό του τομέα-κλάδου ΤΣΜΕΔΕ στον υφιστάμενο σήμερα ασφαλιστικό φορέα ΕΦΚΑ το ποσό: α) των 1 606 539 086,28 ευρώ στην ονομαστική αξία που αφορούσε κοινό κεφάλαιο του τέως ΕΤΑΑ και β) στο ποσό των 84 285 086,36 ευρώ που αφορούσε στα ομόλογα, νομιμοτόκως από την κατάθεση της παρούσας αγωγής μας έως την εξόφληση (επικουρικώς δε να καταδικασθεί η ΕΚΤ στο όποιο ποσό αποζημίωσης αναδείξει η αιτούμενη πραγματογνωμοσύνη)·

—

να διεξαχθεί σύμφωνα με τις πρόνοιες του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου πραγματογνωμοσύνη για την εξακρίβωση του ακριβούς ποσού της επελθούσας ζημίας των μελών της ενάγουσας και πάντως του τομέα-κλάδου του ΤΣΜΕΔΕ του τέως ΕΤΑΑ και ήδη ΕΦΚΑ·

—

να διαταχθεί η εναγόμενη να προσκομίσει-εμφανίσει την από 15 Φεβρουαρίου 2012 συμφωνία της με την Ελληνική Δημοκρατία· και

—

να καταδικασθεί η εναγόμενη ΕΚΤ σε δικαστική δαπάνη.

1.

Με την ασκηθείσα αγωγή υποστηρίζεται η εξωσυμβατική ευθύνη της ΕΚΤ καθόσον σε Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης, ήτοι δημοσιονομικού θεσμού, δεν έλαβε χώρα Private Sector Involvement (PSI), αλλά Official Sector Involvement (OSI).

2.

Με την ασκηθείσα αγωγή αναδεικνύεται η σχέση της Τράπεζας της Ελλάδος ως μέλους του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (ΕΣΚΤ) με την ΕΚΤ και συνεπώς ο αιτιώδης σύνδεσμος που αφορά στη διαχείριση του OSI από την Τράπεζα της Ελλάδος και στη δια παραλείψεως ευθύνη της ΕΚΤ να επιτρέψει τη διενέργεια OSI από μέλος του ΕΣΚΤ. Επίσης με την ασκηθείσα αγωγή αναδεικνύεται η ευθύνη της ΕΚΤ για τη λειτουργία των Collective Action Clauses -CACs σε βάρος των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης.

3.

Με την ασκηθείσα αγωγή υποστηρίζεται ότι υφίσταται εξωσυμβατική ευθύνη της ΕΚΤ, καθόσον δια παραλείψεως δεν ακύρωσε εγκαίρως και πάντως από την 21η Ιουλίου 2011 (επικουρικώς δε από την 26η Οκτωβρίου 2011), την από 06 Μαΐου 2010 πράξη της (ΕΚΤ 2010/3 -2010/268/ΕΕ), με την οποία εγγυήθηκε και μάλιστα «ανεξάρτητα από εξωτερικές αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας» (εννοείται των εκτιμητικών Οίκων Standard & Poor’s, Fitch και Moody’s) το κύρος των ελληνικών ομολόγων. Με δραματική δε καθυστέρηση η ΕΚΤ ήτοι την 27 Φεβρουαρίου 2012 ακύρωσε την πράξη της 6ης Μαΐου 2010, με την πράξη της (ΕΚΤ) 2012/133/ΕΕ. Συνεπώς επί μεγάλο χρονικό διάστημα εμπέδωσε δια παραλείψεως τη δικαιολογημένη εμπιστοσύνη στα ελληνικά ομόλογα.

4.

Με την ασκηθείσα αγωγή αναδεικνύεται ότι με επίκληση του OSI, η ΕΚΤ εξαιρέθηκε από την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου χρέους, όπως εξαιρέθηκαν με παρέμβασή της και οι Εθνικές Κεντρικές Τράπεζες. Η εξαίρεση όμως αυτή παραβιάζει την Αρχή της Ισότητας.

5.

Με την ασκηθείσα αγωγή υποστηρίζεται ότι δεν είναι δυνατόν κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ιδιαιτέρως της Ευρωζώνης, να προβαίνει αυτοβούλως μέσω της εσωτερικής έννομης τάξης (Κοινοβούλιο-Υπουργικό Συμβούλιο –Υπουργικές Αποφάσεις) σε μονομερή αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους, χωρίς την έγκριση ή δια παραλείψεως συγκατάθεση της ΕΚΤ, άλλως υφίσταται δημοσιονομικό χάος. Στην επίδικη περίπτωση υφίσταται δια παραλείψεως συγκατάθεση της ΕΚΤ και ως εκ τούτου συντρέχει η εξωσυμβατική ευθύνη αυτής σε ζημία ποσοστού 53,5 %, επιπέδου δηλαδή που θίγει τον πυρήνα του περιουσιακού δικαιώματος. Αναδεικνύονται δε ο αιτιώδης σύνδεσμος της δια παραλείψεως ευθύνης της ΕΚΤ για την επίδικη ζημία, η υπαιτιότητα των Οργάνων αυτής και η εξωσυμβατική αυτής ευθύνης.