4.7.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 243/49

—

Να ακυρώσει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2016/318 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2016, για την τροποποίηση της απόφασης 2014/119/ΚΕΠΠΑ σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων λόγω της κατάστασης στην Ουκρανία (EE 2016, L 60, σ. 76), καθόσον αφορά τον προσφεύγοντα·

—

Να ακυρώσει τον εκτελεστικό κανονισμό (ΕΕ) 2016/311 του Συμβουλίου, της 4ης Μαρτίου 2016, για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) 208/2014 σχετικά με περιοριστικά μέτρα κατά ορισμένων προσώπων, οντοτήτων και φορέων ενόψει της κατάστασης στην Ουκρανία (ΕΕ 2016, L 60, σ. 1), δεδομένου ότι δεν συνιστά ανάκληση του κανονισμού 208/2014, καθόσον αφορά τον προσφεύγοντα·

—

Να καταδικάσει το Συμβούλιο στα δικαστικά έξοδα του προσφεύγοντος.

1.

Ο πρώτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από έλλειψη προσήκουσας νομικής βάσεως των αμφισβητούμενων μέτρων. Πρώτον, τα αμφισβητούμενα μέτρα δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που καθιστούν δυνατό στο Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να στηριχθεί στο άρθρο 29 ΣΕΕ, συγκεκριμένα δε, μεταξύ άλλων: (i) το Συμβούλιο μνημόνευσε ρητώς σκοπούς (εδραίωση του κράτους δικαίου και σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ουκρανία) που αποτελούν απλώς αόριστες διακηρύξεις και αδυνατούν να αποτελέσουν ευλόγως την προσήκουσα βάση για τη λήψη των μέτρων αυτών· (ii) η νομική βάση την οποία επικαλείται το Συμβούλιο ουδόλως συνδέεται επαρκώς με τον προσήκοντα δικαστικό έλεγχο που επιτάσσουν οι περιστάσεις, και (iii) η επιβολή περιοριστικών μέτρων σε βάρος του προσφεύγοντος ισοδυναμεί στην πράξη με υποστήριξη και νομιμοποίηση της συμπεριφοράς του νέου ουκρανικού καθεστώτος, το οποίο υποσκάπτει το ίδιο την ασφάλεια δικαίου και το κράτος δικαίου, παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και είναι έτοιμο να τα παραβιάσει κατά σύστημα. Δεύτερον, δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις ώστε να χωρεί επίκληση του άρθρου 215 ΣΛΕΕ, δεδομένου ότι δεν υφίσταται έγκυρη απόφαση βάσει του κεφαλαίου 2 του τίτλου V, ΣΕΕ. Τρίτον, δεν υφίσταται επαρκής σύνδεσμος με την υπόθεση ώστε να χωρεί επίκληση του άρθρου 215 ΣΛΕΕ κατά του προσφεύγοντος.

2.

Ο δεύτερος λόγος ακυρώσεως αντλείται από κατάχρηση εξουσίας εκ μέρους του Συμβουλίου. Ο πραγματικός σκοπός που επιδιώκει το Συμβούλιο εφαρμόζοντας τα επίμαχα μέτρα δεν είναι η επίτευξη των διακηρυγμένων στις πράξεις αυτές σκοπών, αλλά πρόκειται κατ’ ουσίαν για προσπάθεια προσεταιρισμού του σημερινού ουκρανικού καθεστώτος (προκειμένου η Ουκρανία να συνάψει στενότερες σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση).

3.

Ο τρίτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από έλλειψη αιτιολογίας. Η προκριθείσα για τα επίμαχα μέτρα αιτιολογία, προκειμένου να περιληφθεί το όνομα του προσφεύγοντος, δεν είναι απλώς πεπλανημένη, αλλά και στερεότυπη, ακατάλληλη και μη προσηκόντως εξατομικευμένη.

4.

Ο τέταρτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από το ότι ο προσφεύγων δεν πληρούσε τα απαιτούμενα κριτήρια για να περιληφθεί στον κατάλογο κατά τον χρόνο εκδόσεως των πράξεων.

5.

Ο πέμπτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως στην οποία υπέπεσε το Συμβούλιο, καθόσον περιέλαβε το όνομα του προσφεύγοντος στον κατάλογο των προσώπων για τα οποία ισχύουν τα επίμαχα μέτρα. Το Συμβούλιο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως περιλαμβάνοντας εκ νέου το όνομα του προσφεύγοντος, μολονότι η παρατεθείσα «αιτιολογία» προδήλως δεν πληρούσε τις εφαρμοστέες απαιτούμενες προϋποθέσεις.

6.

Ο έκτος λόγος ακυρώσεως αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας του προσφεύγοντος και/ή από το ότι αυτός δεν έτυχε αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. Εκτός άλλων αιτιάσεων, το Συμβούλιο δεν παρέσχε δυνατότητα ακροάσεως στον προσφεύγοντα, ως όφειλε, πριν εκδώσει τα επίμαχα μέτρα, ο δε προσφεύγων δεν είχε την προσήκουσα και δίκαιη δυνατότητα να διορθώσει τυχόν σφάλματα ή να προσκομίσει στοιχεία σχετικά με την προσωπική κατάστασή του.

7.

Ο έβδομος λόγος ακροάσεως αντλείται από προσβολή των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας του προσφεύγοντος, όπως αυτά κατοχυρώνονται βάσει του άρθρου 17, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προσβολή αυτή οφείλεται ιδίως στο ότι τα περιοριστικά μέτρα θίγουν κατά τρόπο αδικαιολόγητο και δυσανάλογο τα δικαιώματά του, καθόσον, μεταξύ άλλων: (i) ουδόλως προκύπτει ότι τα κεφάλαια τα οποία προβάλλεται ότι υπεξαίρεσε ο προσφεύγων θεωρούνται ότι μεταφέρθηκαν εκτός ουκρανικής επικράτειας· (ii) δεν είναι ούτε αναγκαίο ούτε προσήκον να δεσμευθεί το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων του προσφεύγοντος, δεδομένου ότι οι ουκρανικές αρχές έχουν επί του παρόντος υπολογίσει το ύψος των προβαλλομένων ζημιών στο πλαίσιο των εκκρεμουσών ποινικών υποθέσεων κατά του προσφεύγοντος.