—

να ακυρώσει την απόφαση του γενικού διευθυντή [εμπιστευτικό] (1) της 27ης Φεβρουαρίου 2020, περί επιβολής στον προσφεύγοντα της ποινής της επιπλήξεως·

—

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση των γενικών εκτελεστικών διατάξεων της 12ης Ιουνίου 2019 σχετικά με τη διενέργεια των διοικητικών ερευνών και των πειθαρχικών διαδικασιών (στο εξής: ΓΕΔ), καθόσον η Υπηρεσία Ερευνών και Πειθαρχικών Κυρώσεων της Επιτροπής (στο εξής: IDOC) δεν προέβη σε ανάλυση των πληροφοριών που υποδεικνύουν πιθανή παράβαση, εκ μέρους του προσφεύγοντος, των νομίμων υποχρεώσεών του ή σε ανάλυση των εγγράφων τα οποία τεκμηριώνουν τις πληροφορίες αυτές προτού κινήσει έρευνα, ούτε απηύθηνε στην ΑΔΑ σχετικό σημείωμα.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 3, παράγραφος 1, και του άρθρου 7, παράγραφος 4, των ΓΕΔ, καθόσον η IDOC γνωστοποίησε την απόρρητη έκθεση της μόνιμης υπηρεσίας ασφάλειας στη γενική διευθύντρια [εμπιστευτικό] ενόψει της ακρόασής της ή καθόσον συνέχισε την έρευνα χωρίς να έχει διαπιστώσει, κατά παράβαση της εντολής της, αν είχαν τηρηθεί οι διαδικαστικοί κανόνες, παρά το γεγονός ότι η γενική διευθύντρια είχε λάβει γνώση της εκθέσεως. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι προκύπτει από τη δικογραφία ότι η γενική διευθύντρια [εμπιστευτικό] είχε λάβει γνώση της εκθέσεως περί του περιστατικού εξ αφορμής του οποίου κινήθηκαν η έρευνα και η πειθαρχική διαδικασία, παρά το γεγονός ότι η έκθεση αυτή ήταν απόρρητη και παρά το γεγονός ότι η προκαταρκτική ανάλυση επίτασσε μεταξύ άλλων να ελεγχθεί κατά πόσον οι δηλώσεις της γενικής διευθύντριας συνέπιπταν με το περιεχόμενο της εκθέσεως, η οποία εξάλλου περιλάμβανε στοιχεία τα οποία υποδεικνύουν ότι η ίδια είχε εμπλακεί σχετικά, είχε ζητήσει έκθεση ασφάλειας και είχε δηλώσει ότι θα απευθυνόταν στους ιεραρχικά ανώτερους.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 4 των ΓΕΔ, καθόσον η διαδικασία δεν διεξήχθη εντός εύλογης προθεσμίας. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι σημειώθηκαν αδικαιολόγητες διακοπές της διαδικασίας μεταξύ της κινήσεως της έρευνας και της προκαταρκτικής αναλύσεως, εν συνεχεία μεταξύ της αναλύσεως αυτής και της εξετάσεως των μαρτύρων κατηγορίας και, τέλος, μεταξύ της εξετάσεως των μαρτύρων κατηγορίας και της εξετάσεως του προσφεύγοντος, οι οποίες είχαν ως αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση ορισμένοι μάρτυρες να ανακαλέσουν ουσιώδη στοιχεία ή, εν πάση περιπτώσει, να μην τα αναφέρουν. Ο προσφεύγων φρονεί ότι οι πλημμέλειες αυτές προσβάλλουν τα δικαιώματα άμυνάς του και υπονομεύουν την ικανότητα της αρχής να προβεί σε ορθή κρίση.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 15, παράγραφοι 1 και 2, των ΓΕΔ, καθόσον η IDOC δεν έλεγξε τη συνδρομή πλειόνων πραγματικών περιστατικών τα οποία προβλήθηκαν προς άμυνα του προσφεύγοντος.

5.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 28, στοιχείο β', των ΓΕΔ, καθόσον η πειθαρχική έκθεση δεν προήλθε από την ΑΔΑ και δεν ανέφερε τις παραβάσεις των υποχρεώσεων του προσφεύγοντος στις οποίες υποστηρίζεται ότι υπέπεσε. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι, αντιθέτως προς τα διαλαμβανόμενα στην απόφαση της 5ης Δεκεμβρίου 2018 περί κινήσεως πειθαρχικής διαδικασίας, η πειθαρχική έκθεση της 6ης Δεκεμβρίου 2018 την οποία συνέταξε η IDOC, παρά το γεγονός ότι δεν διέθετε εντολή προς τούτο, δεν ανέφερε τα πραγματικά περιστατικά που του προσάπτονταν, με αποτέλεσμα η απόφαση περί επιβολής κυρώσεως να περιλαμβάνει αιτιάσεις διαφορετικές από εκείνες που απαντούν στην τελική έκθεση της έρευνας.

6.

Με τον έκτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 28, στοιχείο α', και του άρθρου 3 των ΓΕΔ, καθόσον η πειθαρχική έκθεση δεν ανέφερε όλες τις ελαφρυντικές ή απαλλακτικές περιστάσεις υπέρ του προσφεύγοντος. Ο προσφεύγων υποστηρίζει ότι λόγω πρόδηλων σφαλμάτων εκτιμήσεως η IDOC δεν ανέφερε στην έκθεση της έρευνάς της ορισμένες ελαφρυντικές ή απαλλακτικές περιστάσεις τις οποίες όφειλε να εξετάσει βάσει του τεκμηρίου αθωότητας και οι οποίες πρέπει να θεωρηθούν αποδεδειγμένες καθόσον δεν αντικρούστηκαν, με αποτέλεσμα να αποκλείεται η ευθύνη του προσφεύγοντος.

7.

Με τον έβδομο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση του άρθρου 41, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του άρθρου 11 του παραρτήματος IX του ΚΥΚ, των άρθρων 29 και 30 των ΓΕΔ καθώς και προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας του προσφεύγοντος, καθόσον η αιτίαση που έγινε δεκτή σε βάρος του δεν είχε διατυπωθεί με σαφήνεια κατά την κίνηση της διαδικασίας και καθόσον ο προσφεύγων δεν ήταν επομένως σε θέση να αμυνθεί λυσιτελώς.

8.

Με τον όγδοο λόγο ακυρώσεως προβάλλονται διάφορες περιπτώσεις πλάνης περί το δίκαιο και περί τα πράγματα, καθώς και σφάλματα εκτιμήσεως που προκύπτουν εντεύθεν.

9.

Με τον ένατο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται ότι δεν αποδείχθηκε ότι ο προσφεύγων χρησιμοποίησε ακατάλληλη φρασεολογία κατά τη διάρκεια του περιστατικού εξ αφορμής του οποίου κινήθηκε η έρευνα και η πειθαρχική διαδικασία.