Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62018TN0388

Υπόθεση T-388/18: Προσφυγή της 27ης Ιουνίου 2018 — WV κατά ΕΥΕΔ

ΕΕ C 352 της 1.10.2018, p. 34–35 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

1.10.2018   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 352/34


Προσφυγή της 27ης Ιουνίου 2018 — WV κατά ΕΥΕΔ

(Υπόθεση T-388/18)

(2018/C 352/41)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: WV (εκπρόσωπος: É. Boigelot, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Γενικό Δικαστήριο:

να κρίνει την προσφυγή της παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια, και αφού ζητήσει από την καθής, προκαταρκτικώς και κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 89, παράγραφος 3, στοιχείο δ', του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου που προβλέπει τα «Μέτρα οργανώσεως της διαδικασίας», να προσκομίσει όλα τα στοιχεία και έγγραφα σχετικά με την υπό κρίση υπόθεση και ιδίως: την εντολή και τα πορίσματα της εσωτερικής έρευνας ασφαλείας την οποία διεξήγαγε ή ΑΔΑ· όλα τα έγγραφα και τις εσωτερικές αποφάσεις της ΕΥΕΔ σχετικά με τις κατηγορίες για φερόμενη υπεξαγωγή εγγράφων και την πιθανή διαβίβαση πληροφοριών εκ μέρους της προσφεύγουσας σε οποιοδήποτε τρίτο κράτος (Ισραήλ/Τουρκία), συγκεκριμένες ημερομηνίες, πληροφορίες που φέρονται ότι αντηλλάγησαν και συγκεκριμένες αποδείξεις, καθώς και τις πληροφορίες που διαβιβάστηκαν στην υπηρεσία ασφαλείας και την απάντηση της υπηρεσίας αυτής· τα έγγραφα και/ή τις εσωτερικές αποφάσεις που κατά τα φαινόμενα καταρτίστηκαν ή λήφθηκαν σε σχέση με το συμβάν της 27ης Ιουλίου 2016, και ιδίως το σημείωμα του Γενικού Γραμματέα της ΕΥΕΔ σχετικά με τον αποκλεισμό της προσφεύγουσας από το αρμόδιο για την Τουρκία τμήμα· το ηλεκτρονικό μήνυμα που απέστειλε η [X] τον Σεπτέμβριο του 2015 στον [Y] και στο οποίο γίνεται κατά τα φαινόμενα μνεία «σοβαρών προβλημάτων που συνδέονται κυρίως με τη συμπεριφορά της»· τις πληροφορίες σχετικά με τη φύση των διαφόρων μετατάξεών της για να διευκρινιστεί αν έγιναν με παράλληλη μεταφορά της θέσεώς της και/ή ως υπεράριθμες· τους όρους αναφοράς των εθνικών εμπειρογνωμόνων που έχουν αποσπαστεί στο αρμόδιο για την Τουρκία τμήμα και οι οποίοι αντικατοπτρίζουν τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν τον Ιούνιο του 2015 διάφορα κράτη μέλη για την ίδρυση του τμήματος αυτού· τα πρακτικά της συναντήσεως που έγινε στις 18 Μαΐου 2017 μεταξύ της προσφεύγουσας, ενός εκπροσώπου της επιτροπής προσωπικού και της ΑΔΑ· την ηλεκτρονική αλληλογραφία της 10ης Ιουλίου 2017 μεταξύ του [Z] και του επικεφαλής της αντιπροσωπείας της ΕΕ στην Τουρκία·

να ακυρώσει την από 4 Σεπτεμβρίου 2017 σιωπηρή απόφαση περί απορρίψεως του αιτήματος αρωγής βάσει του άρθρου 24 του ΚΥΚ·

να ακυρώσει την απόφαση της 28ης Μαρτίου 2018, με στοιχεία Ares(2018)1705593, που κοινοποιήθηκε αυθημερόν, με την οποία η ΑΔΑ απέρριψε την από 29 Νοεμβρίου 2017 διοικητική ένσταση της προσφεύγουσας, με στοιχεία R/510/17, κατά της σιωπηρής απορρίψεως του αιτήματος αρωγής βάσει του άρθρου 24 του ΚΥΚ·

να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 134 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής της, η προσφεύγουσα προβάλλει έναν λόγο ακυρώσεως ο οποίος αφορά φερόμενη παράβαση του καθήκοντος αρωγής και μέριμνας, των άρθρων 1ε, παράγραφος 2, 12, 12α και 22β, 24, 25 και 26 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: ΚΥΚ), της αρχής της χρηστής διοικήσεως, καθώς και των άρθρων 1 και 2 του Παρατήματος IX του ΚΥΚ και του κανονισμού (ΕΚ) 45/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 18ης Δεκεμβρίου 2000, σχετικά με την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από τα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας και σχετικά με την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών (ΕΕ 2001, L 8, σ. 1).

Η προσφεύγουσα προβάλλει επίσης, στο πλαίσιο του λόγου ακυρώσεως, παράβαση ιδίως των άρθρων 41, 47 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, προσβολή των δικαιωμάτων άμυνας, καθώς και καταχρήσεις δικαιωμάτων και καταστρατήγηση της διαδικασίας, πέραν της πρόδηλης παραβιάσεως της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και της ισότητας των όπλων.

Τέλος, η προσφεύγουσα προβάλλει, στο πλαίσιο του λόγου ακυρώσεως, παραβίαση της αρχής που επιτάσσει η διοίκηση να λαμβάνει τις αποφάσεις της μόνο επί τη βάσει νομικά παραδεκτών λόγων, ήτοι προσηκόντων και απαλλαγμένων πρόδηλων νομικών ή πραγματικών σφαλμάτων, καθώς και παραβίαση των αρχών της αναλογικότητας, της εκατέρωθεν ακροάσεως, της χρηστής διοικήσεως και της ασφάλειας δικαίου, πέραν της παραβάσεως του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, σχετικά με την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001, L 145, σ. 43).

Η προβαλλόμενη αιτίαση είναι ότι η ΑΔΑ, εκδίδοντας την προσβαλλόμενη απόφαση υπό τις καταγγελλόμενες συνθήκες και απορρίπτοντας, εν συνεχεία, τη διοικητική ένσταση της προσφεύγουσας, εφάρμοσε και ερμήνευσε προδήλως εσφαλμένα τις ως άνω διατάξεις και τις ανωτέρω αρχές, επειδή στήριξε την απόφαση της σε ανακριβείς λόγους, τόσο πραγματικούς όσο και νομικούς, και επειδή έθεσε, κατά συνέπεια, την προσφεύγουσα σε παράνομο διοικητικό καθεστώς, το οποίο χαρακτηρίζει πλήρης αναντιστοιχία μεταξύ των αποδεδειγμένων πραγματικών περιστατικών και της απορρίψεως του αιτήματος αρωγής.


Top