28.7.2014   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 245/4

1)

Υποχρεούται ο εθνικός δικαστής στο πλαίσιο ένδικης διοικητικής διαφοράς —αντικείμενο της οποίας είναι ο δικαστικός έλεγχος αποφάσεως που έχει εκδοθεί από διοικητική αρχή κράτους μέλους, μετά από προσφυγή που άσκησε ο θιγόμενος ιδιώτης— να εξετάσει εάν ο εθνικός κανόνας δικαίου επί του οποίου βασίζεται η διοικητική απόφαση είναι αντίθετος σε διάταξη του δικαίου της Ένωσης, η οποία εφαρμόζεται απευθείας και επιπλέον ασκεί επιρροή στην υπόθεση της κύριας δίκης;

2)

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο πρώτο ερώτημα, υποχρεούται ο εθνικός δικαστής να προβεί στην εξέταση αυτήν αυτεπαγγέλτως ή μόνον σε περίπτωση που ένας από τους διαδίκους προβάλει ρητώς την παραβίαση του δικαίου της Ένωσης;

3)

Έχουν τα άρθρα 26, παράγραφος 2, 35 και 56 ΣΛΕΕ την έννοια ότι αντιτίθενται σε νομοθετική ρύθμιση κράτους μέλους όπως αυτή των άρθρων 24/C και 24/D (του νόμου XCIII του 2003 για τον φορολογικό κώδικα) όταν, δυνάμει της νομοθετικής αυτής ρυθμίσεως, εταιρία ουγγρικού δικαίου που ασκεί την εμπορική δραστηριότητά της εν μέρει σε άλλα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να προσλάβει ως διευθύνοντα Ούγγρο πολίτη που είχε διατελέσει προηγουμένως διευθύνων άλλης εταιρίας ουγγρικού δικαίου με δραστηριότητα στην ημεδαπή αγορά, για τον λόγο και μόνον ότι η άλλη αυτή εταιρία έχει σωρεύσει συγκεκριμένου ύψους φορολογική οφειλή, εφόσον η σώρευση της φορολογικής αυτής οφειλής δεν είναι καταλογιστέα στον εν λόγω Ούγγρο πολίτη υπό την ιδιότητα του πρώην διευθύνοντος;