31978L0170

ΟΔΗΓΙΑ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ της 13ης Φεβρουαρίου 1978 περί λειτουργίας των μονάδων παραγωγής θερμότητας για τη θέρμανση χώρων και την παραγωγή ζεστού νερού σε υπάρχοντα και νέα μη βιομηχανικά κτίρια καθώς και περί της μονώσεως του δικτύου διανομής ζεστού νερού οικιακής χρήσεως στα νέα βιομηχανικά κτίρια

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ:

Έχοντας υπόψη:

την συνθήκη περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας, και ιδίως το άρθρο 103,

την πρόταση της Επιτροπής,

την γνώμη της Συνελεύσεως(1),

την γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής(2),

Εκτιμώντας:

ότι στο ψήφισμα της 17ης Σεπτεμβρίου 1974 περί της νέας στρατηγικής στα πλαίσια της ενεργειακής πολιτικής της Κοινότητας(3), το Συμβούλιο ενέκρινε ως στόχο τη μείωση του ρυθμού αυξήσεως της εσωτερικής καταναλώσεως με την εφαρμογή μέτρων που αποβλέπουν στην ορθολογική χρησιμοποίηση και την εξοικονόμηση της ενέργειας, χωρίς αυτό να θέτει σε κίνδυνο τους στόχους κοινωνικής και οικονομικής αναπτύξεως-

ότι στο ψήφισμα της 17ης Δεκεμβρίου 1974 που αφορά το πρόγραμμα κοινοτικής δράσεως στον τομέα της ορθολογικής χρησιμοποιήσεως της ενέργειας(4), το Συμβούλιο έλαβε υπόψη του ότι η Επιτροπή στην ανακοίνωσή της προς το Συμβούλιο υπό τον τίτλο "Ορθολογική χρησιμοποίηση της ενέργειας" διατυπώνει ένα πρόγραμμα κοινοτικής δράσεως στον εν λόγω τομέα-

ότι οποιαδήποτε βελτίωση όσον αφορά την ορθολογική χρησιμοποίηση της ενέργειας έχει γενικά ευνοϊκές επιπτώσεις στο περιβάλλον-

ότι ο τομέας των συστημάτων θερμάνσεως κτιρίων προσφέρεται ιδιαιτέρως για την εφαρμογή των μέτρων αυτών-

ότι η σύσταση 76/493/ΕΟΚ(5) αναφέρεται στα συστήματα θερμάνσεως σε υπάρχοντα κτίρια-

ότι πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια για να επιτευχθεί όσο το δυνατό συντομότερα η οικονομικότερη λειτουργία των νέων συστημάτων θερμάνσεως, ώστε να περιορισθεί σταδιακά η ολική κατανάλωση ενέργειας με την εγκατάσταση των νέων συστημάτων-

ότι για το σκοπό αυτόν είναι απαραίτητη η έκδοση οδηγίας που να καθορίζει το γενικό πλαίσιο για τις κοινές προσπάθειες των Κρατών μελών για την εξεύρεση μεθόδων εξοικονομήσεως ενέργειας, ώστε να αρθούν οι δυσχέρειες εφοδιασμού που αναφέρονται στο άρθρο 103 παράγραφος 4 της συνθήκης-

ότι οι μονάδες παραγωγής θερμότητας που χρησιμοποιούνται για τη θέρμανση χώρων και για την παραγωγή ζεστού νερού οικιακής χρήσεως σε υπάρχοντα και νέα μη βιομηχανικά κτίρια πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο κατά το στάδιο της κατασκευής τους ή κατά τη στιγμή της εγκαταστάσεώς τους-

ότι πρέπει να γίνει υποχρεωτική, κατά το μέτρο που δικαιολογείται οικονομικά, η θερμική μόνωση, τόσο για τις μονάδες παραγωγής θερμότητας όσο και για το σύστημα διανομής των θερμαντικών υγρών-

ότι η Επιτροπή πρέπει να ενημερώνεται τακτικά για τα λαμβανόμενα μέτρα εφαρμογής, καθώς και για τα αποτελέσματα που είχαν ή αναμένεται ότι θα έχουν-

ότι στα λαμβανόμενα μέτρα για την εφαρμογή της παρούσης οδηγίας πρέπει να περιληφθούν τα μέτρα που θεσπίσθηκαν στα πλαίσια της προσεγγίσεως των νομοθεσιών των Κρατών μελών στους τομείς που θίγονται από την παρούσα οδηγία, με σκοπό τη διευκόλυνση των εργασιών εναρμονίσεως και τυποποιήσεως που έχουν ή που πρόκειται να αναληφθούν στους εν λόγω τομείς σε κοινοτικό ή διεθνές επίπεδο,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΑ ΟΔΗΓΙΑ:

Άρθρο 1

1. Τα Κράτη μέλη λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε όλοι οι νέοι λέβητες κεντρικής θερμάνσεως για τη θέρμανση χώρων και/ή την παραγωγή ζεστού νερού σε υπάρχοντα ή νέα μη βιομηχανικά κτίρια να πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις λειτουργίας.

Για τις μονάδες παραγωγής θερμότητας που δύνανται να λειτουργούν με διαφορετικές μορφές ενέργειας, οι ελάχιστες απαιτήσεις λειτουργίας πρέπει να αντιστοιχούν στο εκάστοτε χρησιμοποιούμενο είδος ενέργειας.

Ως "μονάδες παραγωγής θερμότητας" νοούνται ιδίως οι λέβητες θερμού ύδατος, οι λέβητες ατμού και οι θερμαντήρες αέρος, συμπεριλαμβανομένων των μερών από τα οποία αποτελούνται, και ιδίως των καυστήρων για το εκάστοτε χρησιμοποιούμενο ορυκτό καύσιμο. Ο χρησιμοποιούμενος σε κτίρια συνδυασμός ηλεκτρογεννήτριας-μονάδας παραγωγής θερμότητας θεωρείται επίσης ως μονάδα παραγωγής θερμότητας. Στην περίπτωση αυτή οι ελάχιστες απαιτήσεις λειτουργίας πρέπει να αναφέρονται στην ολική παραγωγή ενέργειας.

Εξαιρούνται οι μονάδες παραγωγής θερμότητας που λειτουργούν με ηλεκτρική αντίσταση και οι συνδέσεις με κεντρικό δίκτυο θερμάνσεως. Οι συσκευές που δεν είναι δυνατό να υποβληθούν σε έλεγχο κατά το στάδιο της κατασκευής τους, πρέπει να αποτελούν αντικείμενο μεταγενέστερης προτάσεως, που υποβάλλεται μετά την περάτωση των σχετικών τεχνικών μελετών.

2. Τα Κράτη μέλη μεριμνούν για την τήρηση των ελαχίστων απαιτήσεων λειτουργίας, που εξασφαλίζεται μέσω ελέγχου που διεξάγεται κατά το στάδιο της κατασκευής των μονάδων παραγωγής θερμότητας ή κατά τη στιγμή της εγκαταστάσεώς τους.

3. Οι μονάδες παραγωγής θερμότητας που υποβάλλονται σε έλεγχο κατά το στάδιο της κατασκευής τους επιτρέπεται να διατεθούν στο εμπόριο μόνο αν πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις λειτουργίας. Η τήρηση των προδιαγραφών πιστοποιείται με μία πινακίδα ενδείξεων στην οποία αναγράφονται οι ακόλουθες ενδείξεις:

- επωνυμία και διεύθυνση του κατασκευαστή,

- τύπος και έτος κατασκευής της μονάδας παραγωγής θερμότητας.

- θερμική ισχύς σε kW για την εκάστοτε προβλεπόμενη μορφή ενέργειας,

- είδος και χαρακτηριστικές ιδιότητες της μορφής ή των μορφών ενέργειας,

- μέγιστη θερμοκρασία του θερμαντικού υγρού,

- ποτοποίηση του ελέγχου και στοιχεία του οργανισμού που πραγματοποίησε τον έλεγχο.

Ως "θερμική ισχύς" νοείται η μέγιστη δυνατή ισχύς της μονάδας παραγωγής θερμότητας σε συνεχή λειτουργία.

Κατά την εγκατάσταση των μονάδων παραγωγής θερμότητας τύπου υποβαλλομένου σε έλεγχο κατά το στάδιο της κατασκευής, ο κατασκευαστής παρέχει στον χρήστη έγγραφες οδηγίες λειτουργίας και συντηρήσεως, των οποίων η τήρηση εξασφαλίζει μέγιστη αποδοτικότητα κατά τη χρήση. Οι οδηγίες αυτές ελέγχονται, όπως και η μονάδα παραγωγής θερμότητας, και περιλαμβάνουν τις βασικές ενδείξεις σχετικά με τα αποτελέσματα του ελέγχου.

4. Στην περίπτωση μονάδων παραγωγής θερμότητας που υποβάλλονται σε έλεγχο κατά τη στιγμή της εγκαταστάσεώς τους, οι απώλειες ενέργειας δεν πρέπει να υπερβαίνουν τα όρια που καθορίζονται από τα Κράτη μέλη.

Άρθρο 2

Τα Κράτη μέλη θεσπίζουν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να καταστεί υποχρεωτική στα νέα μη βιομηχανικά κτίρια, κατά το μέτρο που δικαιολογείται οικονομικά, η θερμική μόνωση των συστημάτων διανομής και αποθηκεύσεως, τόσον όσον αφορά το θερμαντικό υγρό όσο και το ζεστό νερό για οικιακή χρήση.

Αυτές οι διατάξεις ισχύουν και για τα συστήματα που συνδέονται με ένα κεντρικό δίκτυο θερμάνσεως.

Ισχύουν επίσης για τις νέες μονάδες παραγωγής θερμότητας, συμπεριλαμβανομένων και των ηλεκτρικών συστημάτων για θέρμανση του νερού στα νέα ή τα υπάρχοντα μη βιομηχανικά κτίρια.

Άρθρο 3

Ως ημερομηνία μετά από την οποία δεν επιτρέπεται η εγκατάσταση μονάδων παραγωγής θερμότητας που δεν πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις λειτουργίας που προβλέπονται στο άρθρο 1 ορίζεται η 1η Ιανουαρίου 1981.

Τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 2 εφαρμόζονται από την 1η Ιουλίου 1980.

Άρθρο 4

Τα Κράτη μέλη ενημερώνουν τακτικά την Επιτροπή για τα μέτρα που λαμβάνουν στον τομέα της παρούσης οδηγίας και για τα αποτελέσματα που έχουν ή αναμένεται ότι θα έχουν.

Άρθρο 5

Η παρούσα οδηγία δεν θίγει τα μέτρα που λαμβάνονται δυνάμει του άρθρου 100 της συνθήκης.

Άρθρο 6

Η παρούσα οδηγία απευθύνεται στα Κράτη μέλη.

Έγινε στις Βρυξέλλες στις 13 Φεβρουαρίου 1978.

Για το Συμβούλιο

Ο Πρόεδρος

P. DALSAGER

(1) ΕΕ αριθ. Α 266 της 7.11.1977, σ. 55.

(2) ΕΕ αριθ. Α 287 της 30.11.1977, σ. 9.

(3) ΕΕ αριθ. Α 153 της 9.7.1975, σ. 1.

(4) ΕΕ αριθ. Α 153 της 9.7.1975, σ. 5.

(5) ΕΕ αριθ. Α 140 της 28.5.1976, σ. 12.