EUR-Lex - 01971R1408-20080707 - EN

ΚΑΝΟΝΙΣΜΌΣ (ΕΚ) αριθ. 1408/71 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΊΟΥ

της 14ης Ιουνίου 1971

(Κωδικοποιημένη έκδοση —ΕΕ αριθ. L 28 της 30.1.1997, σ. 1 ( 2 ))

ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ,

Έχοντας υπόψη:

τη συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, και ιδίως τα άρθρα 51 και 235,

την πρόταση της Επιτροπής

τη γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου,

τη γνώμη της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής,

Εκτιμώντας:

ότι οι κανόνες συντονισμού των εθνικών νομοθεσιών περί κοινωνικής ασφάλισης εντάσσονται στο πλαίσιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των προσώπων και οφείλουν να συμβάλλουν στη βελτίωση του επιπέδου ζωής τους και των συνθηκών απασχόλησής τους·

ότι η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, που αποτελεί μια από τις θεμελιώδεις αρχές της Κοινότητας, δεν περιορίζεται μόνο στους μισθωτούς στα πλαίσια της ελεύθερης κυκλοφορίας αλλά αφορά και τους μη μισθωτούς, στα πλαίσια του δικαιώματος εγκατάστασης και της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών·

ότι εξαιτίας των σημαντικών διαφορών που υφίστανται μεταξύ των εθνικών νομοθεσιών ως προς το προσωπικό πεδίο εφαρμογής τους, είναι προτιμότερο να τεθεί η αρχή, βάσει της οποίας ο κανονισμός ισχύει για όλα τα πρόσωπα που είναι ασφαλισμένα στο πλαίσιο των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης που δημιουργήθηκαν υπέρ των μισθωτών και μη μισθωτών ή λόγω άσκησης έμμισθης ή μη δραστηριότητας·

ότι πρέπει να τηρούνται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των εθνικών νομοθεσιών κοινωνικής ασφάλισης και να εκπονηθεί μόνον ένα σύστημα συντονισμού·

ότι πρέπει, στα πλαίσια αυτού του συντονισμού, να υπάρξει εγγύηση, στο εσωτερικό της Κοινότητας, για ίση μεταχείριση των εργαζομένων που είναι πολίτες κρατών μελών καθώς και των προσώπων που έλκουν απ' αυτούς δικαιώματα και των επιζώντων αυτών έναντι διαφόρων εθνικών νομοθεσιών·

ότι οι κανόνες συντονισμού πρέπει να εξασφαλίζουν στους εργαζομένους, οι οποίοι διακινούνται στο εσωτερικό της Κοινότητας, καθώς και στους εξ αυτών δικαιούχους τα κεκτημένα και κτώμενα δικαιώματα και πλεονεκτήματα·

ότι οι στόχοι αυτοί πρέπει να επιτευχθούν, ιδίως με το συνυπολογισμό όλων των περιόδων που λαμβάνονται υπόψη από τις διάφορες εθνικές νομοθεσίες για τη γένεση και τη διατήρηση του δικαιώματος παροχών, καθώς επίσης και για τον υπολογισμό του ύψους αυτών, αλλά και με την καταβολή των παροχών στις διάφορες κατηγορίες προσώπων που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό, ανεξάρτητα από τον τόπο κατοικίας τους εντός της Κοινότητας·

ότι πρέπει οι μισθωτοί και μη μισθωτοί εργαζόμενοι οι οποίοι διακινούνται στο εσωτερικό της Κοινότητας να υπάγονται στο καθεστώς κοινωνικής ασφάλισης ενός μόνον κράτους μέλους, έτσι ώστε να αποφεύγονται οι σωρεύσεις εφαρμοστέων εθνικών νομοθεσιών και οι επιπλοκές που μπορεί να προκύψουν από αυτές·

ότι οι περιπτώσεις που άτομο υπάγεται ταυτόχρονα στη νομοθεσία δύο κρατών μελών, κατ' εξαίρεση του γενικού κανόνα, πρέπει να είναι όσο το δυνατό περιορισμένες και σε αριθμό και σε έκταση·

ότι για να διασφαλιστεί καλύτερα η ισότητα μεταχείρισης όλων των εργαζομένων που απασχολούνται στο έδαφος ενός κράτους μέλους, πρέπει να καθορίζεται ως εφαρμοστέα νομοθεσία, κατά γενικό κανόνα, η νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου ο ενδιαφερόμενος ασκεί την έμμισθη ή μη δραστηριότητά του·

ότι πρέπει να γίνεται απόκλιση από το γενικό κανόνα σε ειδικές περιπτώσεις που αιτιολογούν άλλο κριτήριο σύνδεσης·

ότι ορισμένες παροχές που προβλέπονται από τις εθνικές νομοθεσίες ενδέχεται να εμπίπτουν συγχρόνως τόσο στην κοινωνική ασφάλιση όσο και στην κοινωνική πρόνοια, λόγω της κατηγορίας των ατόμων στα οποία αναφέρονται, των στόχων και του τρόπου εφαρμογής τους και ότι πρέπει να συμπεριληφθεί στον κανονισμό αυτό ένα σύστημα συντονισμού το οποίο θα λαμβάνει υπόψη του τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των εν λόγω παροχών, ώστε να προστατεύονται τα συμφέροντα των διακινούμενων εργαζομένων σύμφωνα με τις διατάξεις της συνθήκης·

ότι οι παροχές αυτές θα πρέπει να χορηγούνται, όσον αφορά τα άτομα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, μόνο σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας στην οποία κατοικεί το ενδιαφερόμενο άτομο ή τα μέλη της οικογένειάς του, με συνυπολογισμό, εφόσον είναι απαραίτητο, των περιόδων διαμονής σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος και χωρίς διακρίσεις λόγω ιθαγένειας·

ότι πρέπει να προβλέπονται ειδικοί κανόνες, κυρίως όσον αφορά την ασθένεια και την ανεργία, για τους διαμεθοριακούς και εποχιακούς εργαζομένους, λαμβανομένης υπόψη της ιδιαιτερότητας της κατάστασής τους·

ότι όσον αφορά τις παροχές ασθενέιας και μητρότητας, πρέπει να εξασφαλίζεται προστασία για τη ρύθμιση της κατάστασης των ατόμων που κατοικούν ή διαμένουν σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος·

ότι η ειδική κατάσταση των αιτούντων ή των δικαιούχων συντάξεων ή προσόδων και των μελών των οικογενειών τους απαιτεί διατάξεις όσον αφορά την ασφάλιση ασθένειας προσαρμοσμένες σ' αυτή την κατάσταση·

ότι πρέπει, όσον αφορά τις παροχές αναπηρίας, να εκπονηθεί σύστημα συντονισμού το οποίο να σέβεται τις ιδιαιτερότητες των εθνικών νομοθεσιών· ότι είναι επομένως απαραίτητο να γίνεται διάκριση μεταξύ, αφενός, των νομοθεσιών σύμφωνα με τις οποίες το ποσό των παροχών αναπηρίας είναι ανεξάρτητο από τη διάρκεια των περιόδων ασφάλισης και, αφετέρου, των νομοθεσιών σύμφωνα με τις οποίες αυτό το ποσό εξαρτάται από την εν λόγω διάρκεια·

ότι οι διαφορές μεταξύ των καθεστώτων των κρατών μελών απαιτούν την κατάρτιση κανόνων συντονισμού εφαρμοστέων σε περίπτωση επιδείνωσης μιας αναπηρίας·

ότι πρέπει να εκπονηθεί σύστημα ρευστοποίησης των παροχών γήρατος και επιζώντος, εφόσον ο μισθωτός ή μη μισθωτός εργαζόμενος υπαγόταν στη νομοθεσία ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών·

ότι συντρέχει λόγος να προβλεφθεί ένα ποσό σύνταξης που θα υπολογίζεται σύμφωνα με τη μέθοδο συνυπολογισμού και αναλογικού επιμερισμού και θα διασφαλίζεται από το κοινοτικό δίκαιο, όταν η εφαρμογή της εθνικής νομοθεσίας, συμπεριλαμβανομένων των ρητρών της μείωσης, αναστολής ή κατάργησης, αποδεικνύεται δυσμενέστερη από αυτή τη μέθοδο·

ότι, για να προστατεύονται οι διακινούμενοι εργαζόμενοι και οι επιζώντες τους κατά την υπερβολικά αυστηρή εφαρμογή των εθνικών ρητρών μείωσης, αναστολής ή κατάργησης, είναι απαραίτητη η προσθήκη διατάξεων οι οποίες θα θέτουν αυστηρούς όρους για την εφαρμογή αυτών των ρητρών·

ότι, όσον αφορά τις παροχές λόγω εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθενειών, πρέπει, για να εξασφαλιστεί κατάλληλη προστασία, να ρυθμιστεί με κανονισμό η κατάσταση των ατόμων που κατοικούν ή διαμένουν σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος·

ότι πρέπει να προβλεφθούν ειδικές διατάξεις για τα επιδόματα λόγω θανάτου·

ότι, για να καταστεί δυνατή η κινητικότητα του εργατικού δυναμικού υπό καλύτερους όρους, είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί στο εξής πληρέστερος συντονισμός μεταξύ των συστημάτων ασφάλισης και πρόνοιας των ανέργων όλων των κρατών μελών·

ότι, υπό το πνεύμα αυτό, προς διευκόλυνση της αναζήτησης εργασίας στα διάφορα κράτη μέλη, ενδείκνυται να χορηγούνται για περιορισμένο χρονικό διάστημα στον εργαζόμενο που έχει μείνει χωρίς εργασία οι παροχές ανεργίας που προβλέπονται από τη νομοθεσία του κράτους μέλους, στην οποία υπάγονται τελευταία·

ότι, για τον καθορισμό της νομοθεσίας της εφαρμοστέας στις οικογενειακές παροχές, το κριτήριο της απασχόλησης εξασφαλίζει την ίση μεταχείριση όλων των εργαζομένων που υπόκεινται στην ίδια νομοθεσία·

ότι για να αποφεύγονται αδικαιολόγητες σωρεύσεις παροχών, πρέπει να προβλεφθούν κανόνες προτεραιότητας σε περίπτωση σώρευσης δικαιωμάτων για οικογενειακές παροχές δυνάμει της νομοθεσίας του αρμόδιου κράτους και δυνάμει της νομοθεσίας της χώρας κατοικίας των μελών της οικογένειας·

ότι λόγω της ειδικής και διαφοροποιημένης φύσης τους στις νομοθεσίες των κρατών μελών, πρέπει να θεσπιστούν ειδικοί κανόνες για το συντονισμό των εθνικών καθεστώτων που προβλέπουν παροχές για παιδιά που συντηρούνται από δικαιούχους συντάξεων ή προσόδων και για ορφανά·

ότι είναι απαραίτητο να συσταθεί διοικητική επιτροπή αποτελούμενη από ένα κυβερνητικό εκπρόσωπο κάθε κράτους μέλους, επιφορτισμένη, κυρίως, να ασχολείται με κάθε θέμα διοικητικό ή ερμηνείας που απορρέει από τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού και να προωθεί τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών·

ότι είναι επιθυμητό να επιτραπεί, στο πλαίσιο μιας συμβουλευτικής επιτροπής, η συμμετοχή των εκπροσώπων των εργαζομένων και των εργοδοτών στην εξέταση των προβλημάτων τα οποία θα χειρίζεται η διοικητική επιτροπή·

ότι είναι απαραίτητο να προβλεφθούν ιδιαίτερες διατάξεις που να ανταποκρίνονται στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των εθνικών νομοθεσιών για τη διευκόλυνση της εφαρμογής των κανόνων συντονισμού,

ΕΞΕΔΩΣΕ ΤΟΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ:

ΤΙΤΛΟΣ Ι

ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 1 (10) (15)

Ορισμοί

Για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού:

α) ως «μισθωστός» και «μη μισθωτός» νοείται, αντίστοιχα, κάθε πρόσωπο:

i) το οποίο είναι ασφαλισμένο δυνάμει υποχρεωτικής ή προαιρετικής συνεχίσεως της ασφαλίσεως κατά ενός ή περισσοτέρων κινδύνων που καλύπτονται από τους κλάδους συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως που εφαρμόζεται στους μισθωτούς ή μη μισθωτούς ή από ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους,

ii) το οποίο είναι ασφαλισμένο υποχρεωτικά κατά ενός ή περισσοτέρων κινδύνων που αντιστοιχούν στους κλάδους στους οποίους εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός, στο πλαίσιο συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως που καλύπτει όλους τους κατοίκους ή το σύνολο του ενεργού πληθυσμού:

— όταν οι τρόποι διαχειρίσεως ή χρηματοδοτήσεως του συστήματος αυτού επιτρέπουν το χαρακτηρισμό του ως μισθωτού ή μη μισθωτού ή

— ελλείψει τέτοιων κριτηρίων, όταν το πρόσωπο είναι ασφαλισμένο δυνάμει υποχρεωτικής ή προαιρετικής συνεχίσεως της ασφαλίσεως κατά άλλου κινδύνου καθοριζόμενου στο παράρτημα Ι, στο πλαίσιο συστήματος δημιουργηθέντος προς όφελος των μισθωτών ή μη μισθωτών ή ενός συστήματος αναφερόμενου στο σημείο ιιι) ή, ελλείψει τέτοιου συστήματος, στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, όταν το πρόσωπο αυτό ανταποκρίνεται στον ορισμό του παραρτήματος Ι·

iii) το οποίο είναι ασφαλισμένο υποχρεωτικά κατά περισσοτέρων κινδύνων που αντιστοιχούν στους κλάδους στους οποίους εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός, στο πλαίσιο ενός συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως οργανωμένου κατά τρόπο ενιαίο υπέρ του συνόλου του αγροτικού πληθυσμού, σύμφωνα με τα κριτήρια που καθορίζονται στο παράρτημα Ι·

iv) το οποίο είναι ασφαλισμένο προαιρετικά κατά ενός ή περισσοτέρων κινδύνων που αντιστοιχούν στους κλάδους στους οποίους εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός, στο πλαίσιο συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως κράτους μέλους δημιουργηθέντος προς όφελος των μισθωτών ή μη μισθωτών ή όλων των κατοίκων ή ορισμένων κατηγοριών κατοίκων:

— αν τούτο ασκεί μισθωτή ή μη μισθωτή δραστηριότητα ή

— αν τούτο είχε προηγουμένως ασφαλισθεί υποχρεωτικά κατά του ίδιου κινδύνου, στο πλαίσιο συστήματος δημιουργηθέντος προς όφελος των μισθωτών ή μη μισθωτών του ίδιου κράτους μέλους·

β) ως «μεθοριακός εργαζόμενος» νοείται κάθε εργαζόμενος, μισθωτός ή μη, ο οποίος ασκεί την επαγγελματική του δραστηριότητα στο έδαφος ενός κράτους μέλους και κατοικεί στο έδαφος άλλου κράτους μέλους όπου επιστρέφει, καταρχήν, κάθε ημέρα ή τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα· πάντως ο μεθοριακός εργαζόμενος, που αποσπάται από την επιχείρηση στην οποία κανονικά υπάγεται ή που παρέχει υπηρεσίες στο έδφος του ίδιου κράτους μέλους ή άλλου κράτους μέλους, διατηρεί την ιδιότητα του μεθοριακού εργαζομένου επί χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τους τέσσερις μήνες, ακόμη και άν, κατά τη διάρκεια του χρονικού αυτού διαστήματος, δεν δύναται να επιστρέφει κάθε ημέρα ή τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα στον τόπο της κατοικίας του·

γ) ως «εποχιακά εργαζόμενος» νοείται κάθε μισθωτός ο οποίος μεταβαίνει στο έδαφος κράτους μέλους άλλου απ' εκείνο όπου κατοικεί, για να εκτελέσει, για λογαριασμό επιχειρήσεως ή εργοδότη του κράτους αυτού, εργασία εποχιακού χαρακτήρα, η διάρκεια της οποίας δεν δύναται σε καμία περίπτωση να υπερβαίνει τους οκτώ μήνες, εφόσον διαμένει προσωρινά στο έδαφος του κράτους αυτού κατά τη διάρκεια της εργασίας του· ως εργασία εποχιακού χαρακτήρα πρέπει να νοείται η εργασία που εξαρτάται από την διαδοχή των εποχών και επαναλαμβανεται αυτόματα κάθε έτος·

γα) Ως «σπουδαστής» νοείται κάθε πρόσωπο που δεν είναι μισθωτός ή αυτοαπασχολούμενος ή μέλος της οικογένειάς του ή επιζών υπό την έννοια του παρόντος κανονισμού, το οποίο σπουδάζει ή παρακολουθεί μαθήματα επαγγελματικής κατάρτισης που οδηγούν σε τίτλο ο οποίος αναγνωρίζεται επίσημα από τις αρχές κράτους μέλους και είναι ασφαλισμένο στο πλαίσιο γενικού συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως ή ειδικού συστήματος κοινωνικής ασφαλίσεως που ισχύει για τους σπουδαστές·

δ) ο όρος «πρόσφυγας» έχει την έννοια η οποία του αποδίδεται στο άρθρο 1 της συμβάσεως περί της νομικής καταστάσεως των απάτριδων που υπεγράφη στη Γενεύη στις 28 Ιουλίου 1951·

ε) ο όρος «άπατρις» έχει την έννοια η οποία του αποδίδεται στο άρθρο 1 της συμβάσεως περί της νομικής καταστάσεως των απάτριδων που υπεγράφη στη Νέα Υόρκη στις 28 Σεπτεμβρίου 1954·

στ)

ι) ως «μέλος της οικογένειας» νοείται κάθε πρόσωπο που ορίζεται ή αναγνωρίζεται ως μέλος της οικογένειας ή που ορίζεται ως μέλος του νοικοκυριού από τη νομοθεσία, δυνάμει της οποίας καταβάλλονται οι παροχές ή, στις περιπτώσεις που προβλέπονται από το άρθρο 22 παράγραφος 1 στοιχείο α) και το άρθρο 31, από τη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί· πάντως, αν οι νομοθεσίες αυτές θεωρούν ως μέλος της οικογένειας ή του νοικοκυριού μόνο το πρόσωπο που ζει υπό τη στέγη του ►M4 μισθωτού ή μη μισθωτού ή σπουδαστού, ◄ ο όρος αυτός θεωρείται ότι πληρούται όταν η συντήρηση του εν λόγω προσώπου, βαρύνει κυρίως τον εργαζόμενο μισθωτό ή μη. ►M1 Αν η νομοθεσία ενός κράτους μέλους δεν επιτρέπει τη διάκριση των μελών της οικογένειας από τα άλλα πρόσωπα στα οποία εφαρμόζεται ◄ , ►M1 ο όρος «μέλος της οικογένειας» έχει την έννοια που του αποδίδεται στο παράρτημα Ι ◄ ·

ii) πάντως, αν πρόκειται για παροχές υπέρ μειονεκτούντων ατόμων χορηγούμενες σύμφωνα με τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους σε όλους τους υπηκόους του οι οποίοι πληρούν τους απαιτούμενους όρους, ως «μέλος της οικογένειας» νοείται τουλάχιστον ο σύζυγος, τα ανήλικα τέκνα και τα ενήλικα συντηρούμενα τέκνα του ►M4 μισθωτού ή μη μισθωτού ή σπουδαστού ◄ εργαζόμενου·

ζ) ως «επιζών» νοείται κάθε πρόσωπο που ορίζεται ή αναγνωρίζεται ως επιζών από την νομοθεσία, δυνάμει της οποίας χορηγούνται οι παροχές· πάντως, αν η νομοθεσία αυτή θεωρεί ως επιζών μόνο το πρόσωπο το οποίο ζούσε υπό τη στέγη του αποθανόντος, ο όρος αυτός θεωρείται ότι εκπληρούται όταν η συντήρηση του εν λόγω προσώπου εβάρυνε κυρίως τον αποθανόντα·

η) ως «κατοικία» νοείται η συνήθης διαμονή·

θ) ως «διαμονή» νοείται η προσωρινή διαμονή·

ι) ο όρος «νομοθεσία» προσδιορίζει, για κάθε κράτος μέλος, τους υφιστάμενους ή μελλοντικούς νόμους, τις κανονιστικές πράξεις, κανονισμούς και κάθε άλλο μέτρο εφαρμογής, που αφορούν τους κλάδους και τα συστήματα κοινωνικής ασφαλίσεως που προβλέπονται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 2 ή τις ειδικές παροχές χωρίς συνεισφορά που προβλέπονται στην παράγραφο 2α του άρθρου 4.

Ο όρος αυτος αποκλείει τις υπάρχουσες ή μελλοντικές συμβατικές διατάξεις, ανεξαρτήτως του αν αυτές απετέλεσαν αντικείμενο αποφάσεων των δημόσιων αρχών που τις καθιστούν υποχρεωτικές ή που επεκτείνουν το πεδίο εφαρμογής τους. Όσον αφορά πάντως τις συμβατικές διατάξεις:

i) που χρησιμεύουν για την συμπλήρωση υποχρεώσεως ασφαλίσεως που απορρέει από τους νόμους ή τους κανονισμούς οι οποίοι αναφέρονται στο προηγούμενο εδάφιο ή

ii) που δημιουργούν σύστημα, η διαχείρηση του οποίου εξασφαλίζεται από τον ίδιο φορέα που διαχειρίζεται τα συστήματα που εθεσπίσθηκαν από τους αναφερόμενους στο προηγούμενο εδάφιο νόμους ή κανονισμούς,

ο περιορισμός αυτός δύναται να αρθεί οποτεδήποτε με δήλωση του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, που αναφέρει τα συστήματα επί των οποίων εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός. Η δήλωση αυτή κοινοποιείται και δημοσιεύεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 97.

Οι διατάξεις του προηγούμενου εδαφίου δεν δύνανται να έχουν ως συνέπεια την εξαίρεση από το πεδίο εφαρμογής του παρόντας κανονισμού συστημάτων, επί των οποίων είχε εφαρμογή ο κανονισμός αριθ. 3.

Ο όρος «νομοθεσία» αποκλείει, επίσης, τις διατάξεις που διέπουν ειδικά συστήματα για μη μισθωτούς των οποίων η δημιουργία εναπόκειται στην πρωτοβουλία των ενδιαφερομένων ή τα οποία εφαρμόζονται μόνο σε ένα τμήμα του εδάφους του εν λόγω κράτους μέλους, ανεξάρτητα από το αν ή όχι οι αρχές αποφάσισαν να τις καταστήσουν υποχρεωτικές ή να επεκτείνουν το πεδίο εφαρμογής τους. Τα εν λόγω ειδικά συστήματα αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ·

ια) ως «ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους» νοείται κάθε σύστημα κοινωνικής ασφαλίσεως το οποίο διαφέρει από το γενικό σύστημα κοινωνικής ασφαλίσεως που εφαρμόζεται στους μισθωτούς των οικείων κρατών μελών και στο οποίο υπάγονται άμεσα όλες, ή ορισμένες, κατηγορίες δημοσίων υπαλλήλων ή των εξομοιουμένων προς αυτούς,

ια) ως «σύμβαση κοινωνικής ασφαλίσεως» νοείται κάθε διμερής ή πολυμερής πράξη που δεσμεύει ή θα δεσμεύσει αποκλειστικά δύο ή περισσότερα κράτη μέλη, ως και κάθε πολυμερής πράξη που δεσμεύει ή θα δεσμεύσει δύο τουλάχιστον κράτη μέλη και ένα ή περισσότερα άλλα κράτη στον τομέα της κοινωνικής ασφαλίσεως, για το σύνολο ή μέρος των κλάδων και συστημάτων που προβλέπονται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 2, καθώς και τις συμφωνίες, οποιασδήποτε φύσεως, που συνήφθησαν στο πλαίσιο των πράξεων αυτών·

ιβ) ως «αρμόδια αρχή» νοείται, για κάθε κράτος μέλος, ο υπουργός, οι υπουργοί ή άλλη αντίστοιχη αρχή, αρμόδια για τα συστήματα κοινωνικής ασφαλίσεως στο σύνολο ή σε οποιοδήποτε τμήμα της επικράτειας του κράτους αυτού·

ιγ) ως «διοικητική επιτροπή» νοείται η επιτροπή του άρθρου 80·

ιδ) ως «φορέας» νοείται, για κάθε κράτος μέλος, ο οργανισμός ή η αρχή που επιφορτίζεται με την εφαρμογή του συνόλου ή μέρους της νομοθεσίας·

ιε) ως «αρμόδιος φορέας» νοείται:

i) ο φορέας, στον οποίο ο ενδιαφερόμενος υπάγεται κατά το χρόνο της αιτήσεως παροχών

ii) ο φορέας από τον οποίο ο ενδιαφερόμενος δικαιούται παροχές ή θα δικαιούτο παροχές, αν ο ίδιος ή αν το ή τα μέλη της οικογένειάς του κατοικούσαν στο έδαφος του κράτους μέλους, στο οποίο ευρίσκετο ο φορέας αυτός

iii) ο φορέας που ορίζεται από την αρμόδια αρχή του ενδιαφερομένου κράτους μέλους

iv) αν πρόκειται περί συστήματος σχετικού με τις υποχρεώσεις του εργοδότη για τις παροχές που προβλέπονται από το άρθρο 4 παράγραφος 1, είτε ο εγροδότης είτε ο ασφαλιστής που τον υποκαθιστά, είτε ελλείψει αυτών, ο οργανισμός ή η αρχή που ορίζεται από την αρμόδια αρχή του ενδιαφερομένου κράτους μέλους·

ιστ) ως «φορέας του τόπου κατοικίας» και «φορέας του τόπου διαμονής» νοούνται, αντίστοιχα, ο φορέας που έχει επιφορτισθεί με την καταβολή των παροχών στον τόπο όπου κατοικεί ο ενδιαφερόμενος και ο φορέας που έχει επιφορτισθεί με την καταβολή των παροχών στον τόπο όπου διαμένει ο ενδιαφερόμενος, σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζει ο φορέας αυτός, ή, ελλείψει τέτοιου φορέα, ο φορέας που ορίζεται από την αρμόδια αρχή του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους·

ιζ) ως «αρμόδιο κράτος» νοείται το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου ευρίσκεται ο αρμόδιος φορέας·

ιη) ως «περίοδοι ασφαλίσεως» νοούνται οι περίοδοι εισφορών, απασχολήσεως ή μη μισθωτής δραστηριότητας που καθορίζονται ή αναγνωρίζονται ως περίοδοι ασφαλίσεως από τη νομοθεσία υπό την οποία πραγματοποιήθησαν ή θεωρούνται ότι πραγματοποιήθησαν, καθώς και κάθε εξομοιούμενη προς αυτές περίοδος, κατά το μέτρο που αναγνωρίζεται από την νομοθεσία αυτή ως ισοδύναμη προς περίοδο ασφαλίσεως· ►M3 περίοδοι που έχουν συμπληρωθεί δυνάμει ειδικού συστήματος για τους δημοσίους υπαλλήλους, νοούνται επίσης ως περίοδοι ασφαλίσεως· ◄

ιθ) ως «περίοδοι απασχολήσεως» ή «περίοδοι μη μισθωτής δραστηριότητας» νοούνται οι περίοδοι που καθορίζονται ή αναγνωρίζονται ως τέτοιες από τη νομοθεσία υπό την οποία πραγματοποιήθηκαν, ως και κάθε εξομοιούμενη πρός αυτές περίοδος, κατά το μέτρο που αναγνωρίζονται από τη νομοθεσία αυτή ως ισοδύναμες προς τις περιόδους απασχολήσεως ή προς τις περιόδους μη μισθωτής δραστηριότητας· ►M3 περίοδοι που έχουν συμπληρωθεί δυνάμει ειδικού συστήματος για τους δημοσίους υπαλλήλους, νοούνται επίσης ως περίοδοι απασχολήσεως· ◄

ιθα) ο όρος «περίοδοι διαμονής» προσδιορίζει τις περιόδους που καθορίζονται ή αναγνωρίζονται ως τοιαύται από τη νομοθεσία υπό την οποία πραγματοποιήθησαν ή θεωρούνται ότι επαναπραγματοποιήθηκαν·

κ) ως «παροχή» και «σύνταξη» νοείται κάθε παροχή και σύνταξη, περιλαμβανομένων και όλων των τμημάτων τους που βαρύνουν το Δημόσιο Ταμείο, οι προσαυξήσεις αναπροσαρμογής ή τα συμπληρωματικά επιδόματα υπό την επιφύλαξη των διατάξεων του τίλου ΙΙΙ, επίσης οι εφάπαξ παροχές οι οποίες δύνανται να υποκαταστήσουν τις συντάξεις, καθώς και οι καταβολές που πραγματοποιούνται λόγω επιστροφής εισφορών·

κα)

i) ως «οικογενειακή παροχή», νοείται κάθε παροχή σε είδος ή σε χρήμα προοριζόμενη να αντισταθμίσει τα οικογενειακά βάρη στο πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 4 παράγραφος 1 στοιχείο η), με εξαίρεση τα ειδικά επιδόματα τοκετού ή υιοθεσίας που αναφέρονται στο παράρτημα ΙΙ·

ii) ως «οικογενειακό επίδομα» νοείται η περιοδική παροχή εις χρήμα που χορηγείται αποκλειστικά ανάλογα με τον αριθμό και, ενδεχομένως, την ηλικία των μελών της οικογένειας·

κβ) ως «επίδομα θανάτου» νοείται κάθε ποσό που καταβάλλεται, εφάπαξ σε περίπτωση θανάτου, με εξαίρεση των εφάπαξ παροχών που προβλέπονται στο στοιχείο κ).

Άρθρο 2

Καλυπτόμενα πρόσωπα

1. Ο παρών κανονισμός ισχύει για μισθωτούς ή μη μισθωτούς και για σπουδαστές, που υπάγονται ή υπήχθησαν στη νομοθεσία ενός ή περισσότερων από τα κράτη μέλη και είναι υπήκοοι ενός από τα κράτη μέλη ή απάτριδες ή πρόσφυγες που κατοικούν στο έδαφος κράτους μέλους, καθώς και για τα μέλη της οικογένειάς τους και για τους επιζώντες τους.

2. Ο παρών κανονισμός ισχύει για τους επιζώντες των μισθωτών ή μη μισθωτών και των σπουδαστών οι οποίοι είχαν υπαχθεί στη νομοθεσία ενός ή περισσότερων από τα κράτη μέλη, ανεξαρτήτως ιθαγενείας όταν οι επιζώντες αυτοί είναι υπήκοοι ενός από τα κράτη μέλη, ή απάτριδες, ή πρόσφυγες και κατοικούν στο έδαφος κράτους μέλους.

Άρθρο 3

Ισότητα μεταχειρίσεως

1. Τα πρόσωπα ►M8 ————— ◄ και για τα οποία ισχύουν οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού, υπόκεινται στις υποχρεώσεις και απολαύουν των δικαιωμάτων που απορρέουν από τη νομοθεσία κάθε κράτους μέλους υπό τους ίδιους όρους με τους υπηκόους του, υπό την επιφύλαξη ειδικών διατάξεων του παρόντος κανονισμού.

2. Οι διατάξεις της παράγραφου 1 ισχύουν ως προς το δικαίωμα εκλογής μελών των οργάνων των φορέων κοινωνικής ασφαλίσεως ή συμμετοχής κατά την υπόδειξή τους, αλλά δεν θίγουν τις διατάξεις της νομοθεσιάς των κρατών μελών όσον αφορά την εκλογιμότητα ή τους τρόπους υποδείξεως των ενδιαφερομένων στα όργανα αυτά.

3. Το πεδίο εφαρμογής των συμβάσεων κοινωνικής ασφαλίσεως, που εξακολουθούν να εφαρμόζονται σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 2 στοιχείο γ) ►M8 ————— ◄ επεκτείνεται σε όλα τα πρόσωπα επί των οποίων ισχύει ο παρών κανονισμός, εκτός αν προβλέπεται άλλως στο παράρτημα ΙΙΙ.

Άρθρο 4 (10)

Πεδίο εφαρμογής καθ' ύλη

1. Ο παρών κανονισμός ισχύει για όλες τις νομοθεσίες που αφορούν τους ακόλουθους κλάδους κοινωνικής ασφαλίσεως:

α) παροχές ασθενείας και μητρότητας·

β) παροχές αναπηρίας, περιλαμβανομένων εκείνων που προορί- ζονται για τη διατήρηση ή βελτίωση της ικανότητας βιοπορισμού·

γ) παροχές γήρατος·

δ) παροχές επιζώντων·

ε) παροχές εργατικών ατυχημάτων και επαγγελματικών ασθε- νειών·

στ) επιδόματα λόγω θανάτου·

ζ) παροχές ανεργίας·

η) οικογενειακές παροχές.

2. Ο παρών κανονισμός ισχύει για τα γενικά και ειδικά συστή- ματα κοινωνικής ασφαλίσεως, με ή χωρίς συνεισφορά, καθώς και για συστήματα σχετικά με τις υποχρεώσεις του εργοδότη ή του πλοιοκτήτη εν σχέσει προς τις παροχές που προβλέπονται στην παράγραφο 1.

2α. Το παρόν άρθρο εφαρμόζεται στις ειδικές μη ανταποδοτικού τύπου παροχές σε χρήμα, οι οποίες προβλέπονται δυνάμει νομοθεσίας η οποία, λόγω του προσωπικού πεδίου εφαρμογής της, των στόχων ή/και των προϋποθέσεων για τη θεμελίωση δικαιώματος, έχει χαρακτηριστικά τόσο της νομοθεσίας κοινωνικής ασφάλειας η οποία αναφέρεται στην παράγραφο 1, όσο και της κοινωνικής πρόνοιας.

Ως «ειδικές μη ανταποδοτικού τύπου παροχές σε χρήμα» νοούνται οι παροχές οι οποίες:

α) προορίζονται να παρέχουν:

i) συμπληρωματική, αναπληρωματική ή επικουρική κάλυψη έναντι των κινδύνων οι οποίοι αντιστοιχούν στους αναφερόμενους στην παράγραφο 1 κλάδους κοινωνικής ασφάλειας και να εξασφαλίζουν στους ενδιαφερομένους ένα ελάχιστο εισόδημα διαβίωσης, σε σχέση με το οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος,

ii) μόνο ειδική προστασία στα άτομα με αναπηρίες, οι οποίες συνδέονται στενά με το κοινωνικό περιβάλλον του συγκεκριμένου προσώπου στο ενδιαφερόμενο κράτος μέλος,

και

β) στις περιπτώσεις που η χρηματοδότηση προέρχεται αποκλειστικά από την υποχρεωτική φορολογία που προορίζεται να καλύψει τις γενικές δημόσιες δαπάνες, και οι όροι για τη χορήγηση και τον υπολογισμό των παροχών δεν εξαρτώνται από τυχόν εισφορές εκ μέρους του δικαιούχου· ωστόσο, οι παροχές που χορηγούνται για να καλύψουν συμπληρωματικά ανταποδοτικού τύπου παροχή, δεν θεωρούνται ως ανταποδοτικού τύπου παροχές για αυτό και μόνο το λόγο,

και

γ) περιλαμβάνονται στο παράρτημα ΙΙα.

2β. Ο παρών κανονισμός δεν εφαρμόζεται στις διατάξεις της νομοθεσίας κράτους μέλους σχετικά με τις ειδικές παροχές χωρίς συνεισφορά, που αναφέρονται στο τμήμα ΙΙΙ του παραρτή- ματος ΙΙ, των οποίων η εφαρμογή περιορίζεται σε ένα μέρος του εδάφους του.

3. Οι διατάξεις του τίτλου ΙΙΙ δεν θίγουν πάντως τις διατάξεις της νομοθεσίας των κρατών μελών που αφορούν τις υποχρεώσεις του πλοιοκτήτη.

4. Ο παρών κανονισμός δεν ισχύει για την κοινωνική και ιατρική πρόνοια, ούτε για τα συστήματα παροχών υπέρ θυμάτων του πολέμου ή των συνεπειών του ►M3 ————— ◄ .

Άρθρο 5 (10)

Δηλώσεις των κρατών μελών σχετικές με το πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού

Τα κράτη μέλη αναφέρουν στις δηλώσεις που κοινοποιούνται και δημοσιεύονται σύμφωνα με το άρθρο 97, τις νομοθεσίες και τα συστήματα που προβλέπονται στο άρθρο 4 παράγραφοι 1 και 2, τις ειδικές παροχές χωρίς συνεισφορά που προβλέπονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2α, τις ελάχιστες παροχές που αναφέρονται στο άρθρο 50 καθώς και τις παροχές που προβλέπονται στα άρθρα 77 και 78.

Άρθρο 6

Συμβάσεις κοινωνικής ασφαλίσεως που αντικαθίστανται από τον παρόντα κανονισμό

Στο πλαίσιο του προσωπικού και του καθ' ύλη πεδίου εφαρμογής του ο παρών κανονισμός αντικαθιστά, υπό την επιφύλαξη των διατάξεων των άρθρων 7, 8 και του άρθρου 46 παράγραφος 4, οποιαδήποτε σύμβαση κοινωνικής ασφαλίσεως που συνδέει:

α) είτε αποκλειστικά δύο ή περισσότερα κράτη μέλη·

β) είτε δύο τουλάχιστον κράτη μέλη και ένα ή περισσότερα άλλα κράτη, εφόσον πρόκειται για περιπτώσεις στη ρύθμιση των οποίων δεν καλείται να παρέμβει φορέας ενός από τα τελευταία αυτά κράτη.

Άρθρο 7 (7)

ιεθνείς διατάξεις που δεν θίγει ο παρών κανονισμός

1. Ο παρών κανονισμός δεν θίγει τις υποχρεώσεις που απορ- ρέουν:

α) από οποιαδήποτε σύμβαση, η οποία εγκρίθηκε από τη ιεθνή Συνδιάσκεψη Εργασίας και η οποία, μετά την επικύρωση από ένα ή περισσότερα κράτη μέλη τέθηκε σε ισχύ·

β) από τις Ευρωπαϊκές Προσωρινές Συμφωνίες περί κοινωνικής ασφαλίσεως της 11ης εκεμβρίου 1953 που συνήφθησαν μεταξύ των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης.

2. Κατά παρέκκλιση των διατάξεων του άρθρου 6, εξακο- λουθούν να ισχύουν:

α) οι διατάξεις των συμφωνιών της 27ης Ιουλίου 1950 και της 30ής Νοεμβρίου 1979 όσον αφορά την κοινωνική ασφάλιση των λεμβούχων του Ρήνου·

β) οι διατάξεις της ευρωπαϊκής συμβάσεως της 9ης Ιουλίου 1956 περί της κινωνικής ασφαλίσεως των εργαζομένων στις διεθ- νείς μεταφορές·

γ) ορισμένες διατάξεις συμβάσεων κοινωνικής ασφάλειας που έχουν συνάψει τα κράτη μέλη πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος κανονισμού, με την προϋπόθεση ότι είναι ευνοϊκότερες για τους δικαιούχους ή απορρέουν από ειδικές ιστορικές περιστάσεις και ότι το αποτέλεσμά τους είναι χρονικά περιορισμένο, εφόσον οι εν λόγω διατάξεις είναι καταχωρισμένες στο παράρτημα ΙΙΙ.

Άρθρο 8

Σύναψη συμβάσεων μεταξύ κρατών μελών

1. Δύο ή περισσότερα κράτη μελη δύνανται, εφόσον παρίσταται ανάγκη, να συνάψουν μεταξύ τους συμβάσεις με βάση τις αρχές και το πνεύμα του παρόντος κανονισμού.

2. Κάθε κράτος μέλος κοινοποιεί, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 97 παράγραφος 1, κάθε σύμβαση που συνήψε με άλλο κράτος μέλος δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου 1.

Άρθρο 9

Υπαγωγή στην προαιρετική ασφάλιση ή προαιρετική συνέχιση ασφαλίσεως

1. Οι διατάξεις της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους, κατά τις οποίες η υπαγωγή στην προαιρετική ασφάλιση ή στην προαιρετική συνέχιση της ασφαλίσεως εξαρτάται από την κατοικία στο έδαφος του κράτους αυτού, δεν ισχύουν για τα πρόσωπα τα οποία κατοικούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, εφόσον είχαν υπαχθεί στη νομοθεσία του πρώτου κράτους σε οποιαδήποτε στιγμή της προηγούμενης επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας, υπό την ιδιότητα μισθωτών ή μη μισθωτών.

2. Αν η νομοθεσία ενός κράτους μέλους εξαρτά την υπαγωγή στην προαιρετική ασφάλιση ή την προαιρετική συνέχιση της ασφαλίσεως από τη συμπλήρωση περιόδων ασφαλίσεως, λαμβάνονται υπόψη, κατά το μέτρο που απαιτείται, οι περίοδοι ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, σαν να επρόκειτο για περιόδους ασφαλίσεως που πραγματοποιήθησαν υπό τη νομοθεσία του πρώτου κράτους.

Άρθρο 9α

Παράταση της περιόδου αναφοράς

Εάν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά την αναγνώριση του δικαιώματος σε παροχή από τη συμπλήρωση ελάχιστης περιόδου ασφάλισης κατά τη διάρκεια καθορισμένης περιόδου πριν από την επέλευση του ασφαλιζόμενου κινδύνου (περίοδος αναφοράς) και ορίζει ότι οι περίοδοι κατά τη διάρκεια των οποίων χορηγήθηκαν παροχές βάσει της νομοθεσίας του εν λόγω κράτους μέλους ή οι περίοδοι που αφιερώθηκαν στην ανατροφή παιδιών στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους παρατείνουν την εν λόγω περίοδο αναφοράς, οι δε περίοδοι κατά τη διάρκεια των οποίων χορηγήθηκαν, βάσει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους, συντάξεις αναπηρίας ή γήρατος ή παροχές λόγω ασθένειας, ανεργίας, εργατικών ατυχημάτων ή επαγγελματικών ασθενειών και οι περίοδοι που αφιερώθηκαν στην ανατροφή παιδιών στο έδαφος άλλου κράτους μέλους παρατείνουν επίσης την εν λόγω περίοδο αναφοράς.

Άρθρο 10

Άρση της ρήτρας κατοικίας — Επίπτωση της υποχρεωτικής ασφαλίσεως στην απόδοση των εισφορών

1. Εκτός αν ο παρών κανονισμός προβλέπει άλλως, οι εις χρήμα παροχές αναπηρίας, γήρατος ή επιζώντων, οι συντάξεις εργατικών ατυχημάτων ή επαγγελματικής ασθένειας και τα επιδόματα θανάτου που αποκτώνται δυνάμει της νομοθεσίας ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών δεν δύνανται να υποστούν καμία μείωση, τροποποίηση, αναστολή, κατάργηση, κατάσχεση επειδή ο δικαιούχος κατοικεί στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από εκείνο, όπου ευρίσκεται ο φορέας οφειλέτης.

Το πρώτο εδάφιο έχει, επίσης, εφαρμογή επί παροχών εφάπαξ που χορηγούνται σε περίπτωση νέου γάμου του επιζώντος συζύγου, ο οποίος είχε δικαίωμα συντάξεως επιζώντος.

2. Αν η νομοθεσία ενός κράτους μέλους εξαρτά την απόδοση εισφορών από τον όρο, ότι ο ενδιαφερόμενος έπαυσε να υπάγεται στην υποχρεωτική ασφάλιση, ο όρος αυτός δεν θεωρέται ότι εκπληρούται επί όσο χρόνο ο ενδιαφερόμενος υπάγεται ►M4 ————— ◄ στην υποχρωτική ασφάλιση δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους.

Άρθρο 10α (10)

Ειδικές παροχές χωρίς συνεισφορά

1. Οι διατάξεις του άρθρου 10 και του τίτλου ΙΙΙ δεν εφαρμόζονται στις ειδικές μη ανταποδοτικού τύπου παροχές σε χρήμα του άρθρου 4 παράγραφος 2α. Τα άτομα στα οποία εφαρμόζεται ο παρών κανονισμός λαμβάνουν τις παροχές αυτές αποκλειστικά στο έδαφος και σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο κατοικούν, εφόσον οι παροχές αυτές περιλαμβάνονται στο παράρτημα ΙΙα. Οι παροχές αυτές βαρύνουν τον φορέα του τόπου κατοικίας από τον οποίο και καταβάλλονται.

2. Ο φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου εξαρτά το δικαίωμα των παροχών της παραγράφου 1 από τη συμπλήρωση περιόδων αποσχόλησης, μη μισθωτής επαγγελματικής δραστη- ριότητας ή κατοικίας, λαμβάνει υπόψη, εφόσον απαιτείται, τις περιόδους απασχόλησης, μη μισθωτής επαγγελματικής δραστη- ριότητας ή κατοικίας στο έδαφος οποιουδήποτε άλλου κράτους μέλους, σαν να επρόκειτο για περιόδους που έχουν πραγματοποι- ηθεί στο έδαφος του πρώτου κράτους μέλους.

3. Όταν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά το δικαίωμα παροχής προβλεπόμενης στην παράγραφο 1, αλλά χορηγούμενης συμπληρωματικά, από τη λήψη παροχής που εμπίπτει σε ένα από τα στοιχεία α)έως η)της παραγράφου 1 του άρθρου 4, ενώ δεν οφείλεται τέτοια παροχή δυνάμει της νομοθεσίας αυτής, οποι- αδήποτε αντίστοιχη παροχή δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους θεωρείται, για τη χορήγηση της συμπληρωμα- τικής παροχής, ως παροχή καταβαλλόμενη δυνάμει της νομοθεσίας του πρώτου κράτους μέλους.

4. Όταν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά τη χορήγηση παροχών προβλεπόμενων στην παράγραφο 1, οι οποίες προορί- ζονται για μιεονεκτούντα άτομα ή αναπήρους, από τον όρο ότι η ανικανότητα ή αναπηρία πρέπει να διαγνωσθεί για πρώτη φορά στο έδαφος αυτού του κράτους μέλους, ο όρος αυτός θεωρείται ότι πληρούται όταν η διάγνωση αυτή γίνεται για πρώτη φορά στο έδαφος άλλου κράτους μέλους.

Άρθρο 11

Αναπροσαρμογή των παροχών

Οι κανόνες αναπροσαρμογής που προβλέπονται από τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους ισχύουν για παροχές που οφείλονται, αφού ληφθούν υπόψη οι διατάξεις του παρόντος κανονισμού, δυνάμει της νομοθεσίας αυτής.

Άρθρο 12 (9) (11)

1. παρών κανονισμός δεν δύναται να παρέχει ή να διατηρεί δικαίωμα λήψεως περισσότερων παροχών της ίδιας φύσεως που αφορούν την ίδια περίοδο υποχρεωτικής ασφαλίσεως. Η διάταξη αυτή δεν ισχύει επί παροχών αναπηρίας, γήρατος, θανάτου (συντάξεις)ή επαγγελματικής ασθένειας που καταβάλλονται από τους φορείς δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 41, του άρθρου 43 παράγραφοι 2 και 3, των άρθρων 46, 50 και 51 ή του άρθρου 60 παράγραφος 1 στοιχείο β).

2. Οι ρήτρες μειώσεως, αναστολής ή καταργήσεως που προβλέπονται από τη νομοθεσία κράτους μέλους σε περίπτωση σωρεύσεως μιας παροχής με άλλες παροχές κοινωνικής ασφάλισης ή με άλλα εισοδήματα πάσης φύσεως, εφαρμόζονται εις βάρος του δικαιούχου, εφόσον δεν ορίζεται άλλως στον παρόντα κανονισμό, ακόμα και αν πρόκειται περί παροχών που αποκτήθηκαν δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους ή περί εισοδημάτων που αποκτήθηκαν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους.

3. Οι διατάξεις περί μειώσεως, αναστολής ή καταργήσεως που προβλέπονται από τη νομοθεσία κράτους μέλους, σε περίπτωση κατά την οποία ο δικαιούχος παροχών αναπηρίας ή πρόωρων παροχών γήρατος ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα, εφαρμό- ζονται σε βάρος του δικαιούχου αυτού, ακόμη και αν ασκεί τη δραστηριότητά του στο έδαφος άλλου κράτους μέλους.

4. Η σύνταξη αναπηρίας που οφείλεται δυνάμει της ολλαν- δικής νομοθεσίας σε περίπτωση κατά την οποία ο ολλανδικός φορέας οφείλει, σύμφωνα με το άρθρο 57 παράγραφος 5 ή το άρθρο 60 παράγραφος 2 στοιχείο β), να αναλάβει μέρος του βάρους παροχής επαγγελματικής ασθένειας που έχει χορηγηθεί δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους, μειούνται κατά το ποσό που οφείλεται στο φορέα του άλλου κράτους μέλους που είναι επιφορτισμένος με την καταβολή της παροχής επαγ- γελματικής ασθένειας.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙ

ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΑΣ ΝΟΜΟΘΕΣΙΑΣ

Άρθρο 13 (9)

Γενικοί κανόνες

1. Με την επιφύλαξη των άρθρων 14γ και 14στ, τα πρόσωπα για τα οποία ισχύει ο παρών κανονισμός υπόκεινται στη νομοθεσία ενός μόνου κράτους μέλους. Η νομοθεσία αυτή προσδιορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος τίτλου.

2. Με την επιφύλαξη των άρθρων 14 έως 17:

α) το πρόσωπο που ασκεί μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος κράτους μέλους υπόκειται στη νομοθεσία του κράτους αυτού, ακόμη και αν κατοικεί στο έδαφος άλλου κράτους μέλους ή αν η επιχείρηση ή ο εργοδότης που το απασχολεί έχει την έδρα της ή την κατοικία του στο έδαφος άλλου κράτους μέλους·

β) το πρόσωπο που ασκεί μη μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος κράτους μέλους υπόκειται στη νομοθεσία του κράτους αυτού, ακόμη και αν κατοικεί στο έδαφος άλλου κράτους μέλους·

γ) το πρόσωπο που ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα σε πλοίο υπό σημαία ενός κράτους μέλους υπόκειται στη νομοθεσία του κράτους αυτού·

δ) οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι προς αυτούς εξομοιούμενοι υπόκεινται στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο υπάγεται η υπηρεσία που τους απασχολεί·

ε) το πρόσωπο που καλείται ή επανακαλείται για την εκτέλεση στρατιωτικής θητείας ή πολιτικής υπηρεσίας σε ένα κράτος μέλος υπόκειται στη νομοθεσία του κράτους αυτού. Αν η υπαγωγή στη νομοθεσία αυτή εξαρτάται από την πραγματο- ποίηση ασφαλιστικών περιόδων προ της κατατάξεώς του στο στρατό ή στην πολιτική υπηρεσία ή μετά την απόλυσή του από το στρατό ή την πολιτική υπηρεσία, οι περίοδοι ασφαλίσεως που πραγματοποιήθηκαν δυνάμει της νομοθεσίας κάθε άλλου κράτους μέλους θεωρούνται, κατά το αναγκαίο μέτρο, ως περίοδοι ασφαλίσεως που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός, που καλείται ή επανακαλείται να εκτελέσει στρατιωτική θητεία ή πολιτική υπηρεσία, διατηρεί την ιδιότητα του μισθωτού ή μη μισθωτού·

στ) το άτομο στο οποίο η νομοθεσία κράτους μέλους παύει να έχει εφαρμογή, χωρίς η νομοθεσία άλλου κράτους μέλους να καταστεί εφαρμοστέα κι αυτό σύμφωνα με έναν από τους κανόνες που αναφέρονται στα προηγούμενα στοιχεία ή με μια από τις εξαιρέσεις ή ειδικούς κανόνες που αναφέρονται στα άρθρα 14 έως 17, υπόκειται στη νομοθεσία κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί, σύμφωνα με τις διατάξεις αυτής και μόνο της νομοθεσίας.

Άρθρο 14

Ειδικοί κανόνες που ισχύουν για τα πρόσωπα που ασκούν μισθωτή δραστηριότητα εκτός από τους ναυτικούς

Ο κανόνας του άρθρου 13 παράγραφος 2 στοικείο α) ισχύει, με την επιφύλαξη των ακόλουθων εξαιρέσεων και ειδικών περιπτώσεων:

α) το πρόσωπο που ασκεί μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος ενός κράτους μέλους σε επιχείρηση, στην οποία κανονικά υπάγεται και η οποία τον αποσπά στο έδαφος άλλου κράτους μέλους προς εκτέλεση εργασίας για λογαριασμό της, εξακολουθεί να υπόκειται στη νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους, υπό τον όρο ότι η προβλεπόμενη διάρκεια της εργασίας αυτής δεν υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες και ότι δεν αποστέλλεται σε αντικατάσταση άλλου προσώπου του οποίου έληξε η περίοδος αποσπάσεως·

β) αν η διάρκεια της προς εκτέλεση εργασίας παρατείνεται λόγω απρόβλεπτων συνθηκών πέραν της διάρκειας που προβλέφθηκε αρχικά και υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες, εξακολουθεί να ισχύει η νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους μέχρι τέλους της εργασίας αυτής, υπό τον όρο ότι η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους, στο έδαφος του οποίου είναι αποσπασμένος ο ενδιαφερόμενος, ή ο οργανισμός που ορίζεται από την αρχή αυτή, θα έχει παράσχει τη συναίνεσή του· η συναίνεση αυτή πρέπει να ζητηθεί πριν λήξει η αρχική περίοδος των δώδεκα μηνών. Η συναίνεση αυτή πάντως δεν δύναται να δοθεί για περίοδο υπερβαίνουσα τους δώδεκα μήνες·

2. Το πρόσωπο που ασκεί κανονικά μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος δύο ή περισσότερων κρατών μελών υπόκειται στη νομοθεσία η οποία προσδιορίζεται ως εξής:

α) το πρόσωπο που είναι μέλος του προσωπικού που ταξιδεύει διά ξηράς, θαλάσσης ή αέρος, μιας επιχειρήσεως η οποία διενεργεί, για λογαρισμό δικό της ή τρίτων διεθνείς σιδηροδρομικές, οδικές, αεροπορικές ή πλωτές μεταφορές επιβατών ή εμπορευμάτων, έχει δε την έδρα στο έδαφος κράτους μέλους, υπόκειται στη νομοθεσία του τελευταίου αυτού κράτους. Πάντως:

i) το πρόσωπο που απασχολείται σε υποκαταστήματα ή μόνιμη αντιπροσωπεία που διατηρεί η επιχείρηση αυτή στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από εκείνο στο οποίο έχει την έδρα της, υπόκειται στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου ευρίσκεται το υποκατάστημα αυτό ή η μόνιμη αντιπροσωπεία·

ii) το πρόσωπο, που απασχολείται κυρίως στο έδαφος του κράτους μέλους όπου κατοικεί, υπόκειται στη νομοθεσία του κράτους αυτού, ακόμη και αν η επιχείρηση η οποία τον απασχολεί δεν έχει ούτε έδρα, ούτε υποκατάστημα, ούτε μόνιμη αντιπροσωπεία στο έδαφος αυτό·

β) το πρόσωπο, πλην του αναφερομένου στο στοιχείο α), υπόκειται:

i) στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί, αν ασκεί μέρος της δραστηριότητάς του στο έδαφος αυτό ή αν απασχολείται για λογαριασμό περισσότερων επιχειρήσεων ή περισσότερων εργοδοτών που έχουν την έδρα ή κατοικία τους στο έδαφος διαφόρων κρατων μελών·

ii) στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου, η επιχείρηση ή ο εργοδότης που τον απασχολεί έχει την έδρα της ή την κατοικία του, αν δεν κατοικεί στο έδαφος ενός από τα κράτη μέλη στα οποία ασκεί τη δραστηριότητά του·

3. Το πρόσωπο που ασκεί μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος κράτους μέλους σε επιχείρηση η οποία έχει την έδρα της στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, και η οποία διασχίζεται από τα κοινά σύνορα των κρατών αυτών, υπόκειται στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου η επιχείρηση αυτή έχει την έδρα της.

Άρθρο 14α

Ειδικοί κανόνες που ισχύουν για πρόσωπα που ασκούν μη μισθωτή δραστηριότητα εκτός από τους ναυτικούς

Ο κανόνας του άρθρου 13 παράγραφος 2 στοιχείο β) ισχύει με την επιφύλαξη των ακόλουθων εξαιρέσεων και ειδικών περιπτώσεων:

α) το πρόσωπο που ασκεί κανονικά μη μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος ενός κράτους μέλους, και που πραγματοποιεί μια εργασία στο έδαφος ενός άλλου κράτους μέλους, εξακολουθεί να υπόκειται στη νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους, υπό τον όρο ότι η προβλεπόμενη διάρκεια της εργασίας αυτής δεν υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες·

β) αν η διάρκεια της προς εκτέλεση εργασίας παρατείνεται λόγω απρόβλεπτων συνθηκών πέραν της διάρκειας που είχε προβλεφθεί αρχικά, και υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες, εξακολουθεί να ισχύει η νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους μέχρι τέλους της εργασίας αυτής, υπό τον όρο ότι η αρμόδια αρχή του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου ο ενδιαφερόμενος μετέβη για να πραγματοποιήσει την εν λόγω εργασία ή ο οργανισμός που ορίζεται από την αρχή αυτή θα έχει παράσχει τη συναίνεσή του· η συναίνεση αυτή πρέπει να ζητηθεί πριν να λήξει η αρχική περίοδος των δώδεκα μηνών. Η συναίνεση αυτή πάντως δεν δύναται να δοθεί για περίοδο που υπερβαίνει τους δώδεκα μήνες·

2. το πρόσωπο που ασκεί κανονικά μη μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος δύο ή περισσότερων κρατών μελών υπόκειται στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί, αν ασκεί μέρος της δραστηριότητάς του στο έδαφος αυτού του κράτους μέλους. Αν δεν ασκεί δραστηριότητα στο έδαφος του κράτους μέλους όπου κατοικεί, υπόκειται στη νομοθεσία του κράτους μέλους στου οποίου το έδαφος ασκεί την κύρια δραστηριότητα του. Τα κριτήρια που προσδιορίζουν την κύρια δραστηριότητα ορίζονται στον κανονισμό που αναφέρεται στο άρθρο 98·

3. το πρόσωπο που ασκεί μη μισθωτή δραστηριότητα σε επιχείρηση η οποία έχει την έδρα της στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, και η οποία διασχίζεται από τα κοινά σύνορα δύο κρατών μελών, υπόκειται στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου η επιχείρηση αυτή έχει την έδρα της.

4. αν η νομοθεσία στην οποία ένα πρόσωπο θα έπρεπε να υπαχθεί, σύμφωνα με τις παραγράφους 2 ή 3 δεν του επιτρέπει να συμμετέχει, έστω και εθελοντικά, σε σύστημα ασφαλίσεως γήρατος, ο ενδιαφερόμενος υπάγεται στη νομοθεσία του αλλου κράτους μέλους η οποία θα μπορούσε να εφαρμοσθεί στην περίπτωσή του, ανεξάρτητα από αυτές τις διατάξεις ή, στην περίπτωση που θα μπορούσαν να εφαρμοσθούν οι νομοθεσίες δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, στη νομοθεσία που καθορίζεται με κοινή συμφωνία μεταξύ αυτών των κρατών μελών ή των αρμοδίων αρχών τους.

Άρθρο 14β

Ειδικοί κανόνες για τους ναυτικούς

Ο κανόνας του άρθρου 13 παράγραφος 2 στοιχείο γ) ισχύει, με την επιφύλαξη των ακόλουθων εξαιρέσεων και ειδικών περιπτώσεων:

1. το πρόσωπο που ασκεί μισθωτή δραστηριότητα σε επιχείρηση από την οποία κανονικά εξαρτάται, είτε στο έδαφος κράτους μέλους είτε σε πλοίο υπό σημαία κράτους μέλους, και η οποία τον αποσπά, προς εκτέλεση εργασίας για λογαριασμό της, σε πλοίο υπό σημαία άλλου κράτους μέλους, εξακολουθεί να υπόκειται στη νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους υπό τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 14 σημείο 1·

2. το πρόσωπο που ασκεί κανονικά μη μισθωτή δραστηριότητα είτε στο έδαφος κράτους μέλους είτε σε πλοίο υπό σημαία κράτους μέλους, και που εκτελεί εργασία για λογαριασμό του σε πλοίο υπό σημαία άλλου κράτους μέλους, εξακολουθεί να υπόκειται στη νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους υπό τους όρους που προβλέπονται στο άρθρο 14α σημείο 1·

3. το πρόσωπο το οποίο, ενώ δεν ασκεί συνήθως την επαγγελματική του δραστηριότητα στη θάλασσα, εκτελεί εργασία στα χωρικά ύδατα ή σε λιμάνι κράτους μέλους, σε πλοίο υπό σημαία άλλου κράτους μέλους που ευρίσκεται σε αυτά τα χωρικά ύδατα ή σε αυτό το λιμάνι, χωρίς να ανήκει στο πλήρωμα του πλοίου αυτού, υπόκειται στη νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους·

4. το πρόσωπο που ασκεί μισθωτή δραστηριότητα σε πλοίο υπό σημαία κράτους μέλους, και αμείβεται για τη δραστηριότητα αυτή από επιχείρηση ή πρόσωπο που εδρεύει ή κατοικεί στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, υπόκειται στη νομοθεσία του τελευταίου αυτού κράτους αν κατοικεί στο έδαφος του· η επιχείρηση ή το πρόσωπο που καταβάλλει την αμοιβή θεωρείται ως εργοδότης για την εφαρμογή της νομοθεσίας αυτής.

Άρθρο 14γ (5)

Ειδικοί κανόνες που εφαρμόζονται στα πρόσωπα που ασκούν ταυτόχρονα μισθωτή και μη μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος διαφορετικών κρατών μελών

Το πρόσωπο που ασκεί ταυτόχρονα μισθωτή και μη μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος διαφορετικών κρατών μελών, υπόκειται:

α) με την επιφύλαξη του στοιχείου β), στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου ασκεί μισθωτή δραστηριότητα ή, αν ασκεί μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, στη νομοθεσία η οποία καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 14 σημεία 2 ή 3·

β) στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο παράρτημα VΙΙ:

— στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου ασκεί μισθωτή δραστηριότητα, η οποία νομοθεσία καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 14 σημεία 2 ή 3, αν ασκεί μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος δύο ή περισσοτέρων κρατών μέλων

— και

— στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου ασκεί μη μισθωτή δραστηριότητα, η οποία νομοθεσία καθορίζεται σύμφωνα με το άρθρο 14α σημεία 2, 3 και 4, αν ασκεί μη μισθωτή δραστηριότητα στο έδαφος δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών.

Άρθρο 14δ (5)

ιάφορες διατάξεις

1. Το πρόσωπο που αναφέρεται στο άρθρο 14 παράγραφοι 2 και 3, στο άρθρο 14α παράγραφοι 2, 3 και 4, στο άρθρο 14γ στοι- χείο α) και στο άρθρο 14ε θεωρείται, για τους σκοπούς εφαρμογής της νομοθεσίας που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, ότι άσκησε το σύνολο της επαγγελματικής του δραστηριότητας ή των επαγγελματικών του δραστηριοτήτων στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους.

2. Το πρόσωπο που αναφέρεται στο άρθρο 14γ στοιχείο β) θεωρείται, για τον καθορισμό του ποσοστού των εισφορών που επιβαρύνουν τους μη μισθωτούς εργαζόμενους βάσει της νομοθε- σίας του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου ασκεί μη μισθωτή δραστηριότητα, ότι άσκησε τη μισθωτή του δραστη- ριότητα στο έδαφος αυτού του κράτους μέλους.

3. Οι διατάξεις της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους, που προβλέπουν ότι ο δικαιούχος συντάξεως που ασκεί επαγγελμα- τική δραστηριότητα δεν υπάγεται σε υποχρεωτική ασφάλιση λόγω της δραστηριότητας αυτής, ισχύουν επίσης για τον δικαιούχο συντάξεως η οποία εκτήθη δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους, εκτός αν ο ενδιαφερόμενος ζητήσει ρητώς να υπαχθεί στην υποχρεωτική ασφάλιση, απευθυνόμενος στο φορέα που ορίζεται από την αρμόδια αρχή του πρώτου κράτους μέλους και αναγράφεται στο παράρτημα 10 του κανονι- σμού που αναφέρεται στο άρθρο 98.

Άρθρο 14ε

Ειδικοί κανόνες που εφαρμόζονται σε ασφαλισμένους σε ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους που είναι παράλληλα μισθωτοί ή/και μη μισθωτοί στο έδαφος ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών

Ο απασχολούμενος ως δημόσιος υπάλληλος ή ο εξομοιούμενος προς αυτόν ο οποίος είναι ασφαλισμένος σε ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους σε ένα κράτος μέλος, και ο οποίος είναι ταυτόχρονα μισθωτός ή/και μη μισθωτός στο έδαφος ενός ή περισσοτέρων άλλων κρατών μελών υπάγεται στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο οποίο είναι ασφαλισμένος σε ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους.

Άρθρο 14στ

Ειδικοί κανόνες που εφαρμόζονται σε δημοσίους υπαλλήλους που είναι παράλληλα μισθωτοί σε περισσότερα του ενός κράτη μέλη και ασφαλισμένοι σε ειδικό σύστημα σε ένα από αυτά τα κράτη μέλη

Ο απασχολούμενος ταυτόχρονα σε δύο ή περισσότερα κράτη μέλη ως δημόσιος υπάλληλος ή ως εξομοιούμενος προς αυτόν ο οποίος είναι ασφαλισμένος σε ένα τουλάχιστον από αυτά τα κράτη μέλη σε ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους υπάγεται στη νομοθεσία καθενός από αυτά τα κράτη μέλη.

Άρθρο 15

Κανόνες που αφορούν την προαιρετική ασφάλιση ή την προαιρετική συνέχιση της ασφαλίσεως

1. Τα άρθρα 13 έως 14δ δεν ισχύουν για την προαιρετική ασφάλιση ή την προαιρετική συνέχιση της ασφαλίσεως, εκτός αν, για έναν από τους κλάδους που αναφέρονται στο άρθρο 4, υπάρχει σε ένα κράτος μέλος μόνο προαιρετικό σύστημα ασφαλίσεως.

2. Σε περίπτωση κατά την οποία η εφαρμογή των νομοθεσιών δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών συνεπάγεται τη σώρευση υπαγωγής:

— σε σύστημα υποχρεωτικής ασφαλίσεως και σε ένα ή περισσότερα συστήματα προαιρετικής ασφαλίσεως ή προαιρετικής συνεχίσεως της ασφαλίσεως, ο ενδιαφερόμενος υπάγεται αποκλειστικά στο σύστημα υποχρεωτικής ασφαλίσεως,

— σε δύο ή περισσότερα συστήματα προαιρετικής ασφαλίσεως ή προαιρετικής συνεχίσεως της ασφαλίσεως, ο ενδιαφερόμενος δύναται να υπαχθεί μόνο στο σύστημα προαιρετικής ασφαλίσεως ή προαιρετικής συνεχίσεως της ασφαλίσεως, το οποίο επέλεξε.

3. Πάντως, ως προς την αναπηρία, το γήρας και το θάνατο (συντάξεις), ο ενδιαφερόμενος δύναται να γίνει δεκτός στην προαιρετική ασφάλιση ή προαιρετική συνέχιση της ασφαλίσεως κράτους μέλους, ακόμη και αν υπόκειται υποχρεωτικώς στη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, κατά το μέτρο που η σώρευση αυτή επιτρέπεται ρητά ή σιωπηρά στο πρώτο κράτος μέλος.

Άρθρο 16

Ειδικοί κανόνες για το προσωπικό που υπηρετεί στις διπλωματικές αποστολές και τις προξενικές υπηρεσίες, καθώς και για το επικουρικό προσωπικό των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

1. Οι διατάξεις του άρθρου 13 παράγραφος 2 στοιχείο α) ισχύουν για τα μέλη του προσωπικού που υπηρετεί στις διπλωματικές αποστολές ή τις προξενικές υπηρεσίες και για τους ιδιωτικούς οικιακούς βοηθούς που ευρίσκονται στην υπηρεσία των υπαλλήλων των αποστολών ή υπηρεσιών αυτών.

2. Πάντως, οι εργαζόμενοι που αναφέρονται στην παράγραφο 1, οι οποίοι είναι υπήκοοι του κράτους μέλους που διαπιστεύει ή αποστέλλει, δύνανται να επιλέξουν την εφαρμογή της νομοθεσίας του κράτους αυτού. Το δικαίωμα αυτό επιλογής δύναται να ασκείται εκ νέου στο τέλος κάθε ημερολογιακού έτους και δεν έχει αναδρομική ισχύ.

3. Τα μέλη του επικουρικού προσωπικού των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δύναται να επιλέξουν την υπαγωγή στη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου απασχολούνται ή του κράτους μέλους στη νομοθεσία του οποίου υπήχθησαν τελευταία ή του κράτους μέλους του οποίου είναι υπήκοοι, αν πρόκειται περί διατάξεων που δεν αφορούν τα οικογενειακά επιδόματα, η χορήγηση των οποίων ρυθμίζεται από τους όρους εργασίας που ισχύουν για τα μέλη του προσωπικού αυτού. Το δικαίωμα αυτό επιλογής, το οποίο δύναται να ασκηθεί μόνο μια φορά, αποκτά ενέργεια από την ημερομηνία αναλήψεως υπηρεσίας.

Άρθρο 17 (9)

Εξαιρέσεις των άρθρων 13 έως 16

Δυό ή περισσότερα κράτη μέλη, οι αρμόδιες αρχές αυτών των δύο κρατών ή οι οργανισμοί που ορίζονται από αυτές τις αρχές μπορούν να προβλέπουν με κοινή συμφωνία, προς το συμφέρον ορισμένων κατηγοριών ατόμων ή ορισμένων ατόμων, εξαιρέσεις από τις διατάξεις των άρθρων 13 έως 16.

Άρθρο 17α (9)

Ειδικοί κανόνες σχετικά με τους δικαιούχους συντάξεων που χορηγούνται δυνάμει της νομοθεσίας ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών

Ο δικαιούχος σύνταξης ή άλλης προσόδου οφειλόμενης βάσει της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους ή συντάξεων οφειλόμενων βάσει των νομοθεσιών περισσότερων κρατών μελών, ο οποίος κατοικεί στο έδαφος κράτους μέλους, μπορεί να εξαιρεθεί, μετά από αίτησή του, της εφαρμογής της νομοθεσίας αυτού του τελευταίου κράτους, υπό τον όρο ότι δεν υπόκειται στη νομοθεσία αυτή λόγω της εκ μέρους του άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας.

ΤΙΤΛΟΣ ΙΙΙ

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΠΑΡΟΧΩΝ

ΚΕΦΑΛΛΑΙΟ Ι

ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ

Τμήμα 1

Κοινές διατάξεις

Άρθρο 18

Συνυπολογισμός των περιόδων ασφαλίσεως, απασχολήσεως ή κατοικίας

1. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου εξαρτά την κτήση, τη διατήρηση ή την ανάκτηση του δικαιώματος παροχών από τη συμπλήρωση περιόδων ασφαλίσεως, απασχολήσεως ή κατοικίας, λαμβάνει υπόψη, κατά το μέτρο που απαιτείται, τις περιόδους ασφαλίσεως, απασχολήσεως ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, σαν να επρόκειτο για περιόδους που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από τον φορέα αυτόν.

2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 ισχύουν και για τον εποχιακά εργαζόμενο, ακόμη και αν πρόκειται για περιόδους προγενέστερες από τη διακοπή ασφαλίσεως η οποία υπερέβη τη διάρκεια που επιτρέπει η νομοθεσία του αρμοδίου κράτους υπό τον όρο, πάντως, ότι ο ενδιαφερόμενος δεν θα έχει παύσει να είναι ασφαλισμένος επί χρονικό διάστημα ανώτερο των τεσσάρων μηνών.

Τμήμα 2

Μισθωτοί ή μη μισθωτοί και μέλη της οικογένειάς τους

Άρθρο 19

Κατοικία σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος μέλος — Γενικοί κανόνες

1. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός που κατοικεί στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος μέλος και καλύπτει τους όρους που απαιτούνται από τη νομοθεσία του αρμόδιου κράτους για να έχει δικαίωμα παροχών, αφού ληφθούν υπόψη, εφόσον συντρέχει περίπτωση, οι διατάξεις του άρθρου 18, λαμβάνει στο κράτος της κατοικίας του:

α) παροχές εις είδος που χορηγούνται για λογαριασμό του αρμοδίου φορέα από το φορέα του τόπου κατοικίας, σύμφωνα με τη νομοθεσία που ισχύει για το φορέα αυτόν, σαν να ήταν ασφαλισμένος σε αυτόν·

β) παροχές εις χρήμα που καταβάλλονται από τον αρμόδιο φορέα σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζει αυτός. Πάντως, οι παροχές αυτές δύνανται, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του αρμοδίου φορέα και του φορέα του τόπου κατοικίας, να καταβάλλονται από τον τελευταίο, για λογαριασμό του πρώτου, σύμφωνα με τη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους.

2. Οι διατάξεις της παραγράφου 1 εφαρμόζονται κατ' αναλογία, επί των μελών της οικογένειας που κατοικούν στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος μέλος, εφόσον δεν δικαιούνται των παροχών αυτών σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους στο έδαφος του οποίου κατοικούν.

Εφόσον τα μέλη της οικογένειας κατοικούν στο έδαφος κράτους μέλους, σύμφωνα με τη νομοθεσία του οποίου το δικαίωμα επί των παροχών εις είδος δεν εξαρτάται από προϋποθέσεις ασφαλίσεως ή απασχολήσεως, οι εις είδος παροχές θεωρούνται ότι παρέχονται προς τα μέλη αυτά για λογαριασμό του φορέα στον οποίον είναι ασφαλισμένος ο μισθωτός ή μη μισθωτός, εκτός αν ο σύζυγος ή το πρόσωπο που έχει την μέριμνα των τέκνων ασκεί επαγγελματική δραστηριότητα στο έδαφος του εν λόγω κράτους μέλους.

Άρθρο 20

Παραμεθόριοι εργαζόμενοι και μέλη της οικογένειάς τους

Ο παραμεθόριος εργαζόμενος δύναται, επίσης, να τύχει των παροχών στο έδαφος του αρμοδίου κράτους. Οι παροχές αυτές καταβάλλονται από τον αρμόδιο φορέα σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού, σαν να κατοικούσε εκεί ο ενδιαφερόμενος. Τα μέλη της οικογένειάς του δύνανται να τύχουν παροχών υπό τους ίδιους όρους· η χορήγηση, πάντως, των παροχών αυτών εξαρτάται, εκτός από επείγουσα περίπτωση, από συμφωνία μεταξύ των ενδιαφερομένων κρατών ή μεταξύ των αρμοδίων αρχών των κρατών αυτών ή, ελλείψει αυτής, από προηγούμενη συναίνεση του αρμοδίου φορέα.

Άρθρο 21

Διαμονή ή μεταφορά κατοικίας στο αρμόδιο κράτος

1. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός, ο οποίος αναφέρεται στο άρθρο 19 παράγραφος 1 και ο οποίος διαμένει στο έδαφος του αρμοδίου κράτους, λαμβάνει τις παροχές κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας του κράτους αυτού, σαν να κατοικούσε εκεί, ακόμη και αν είχε ήδη λάβει παροχές για την ίδια περίπτωση ασθένειας ή μητρότητας πριν από τη διαμονή του.

2. Η παράγραφος 1 ισχύει κατ' αναλογία για τα μέλη της οικογένειας που αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 2.

Πάντως, όταν τα μέλη αυτά κατοικούν στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το κράτος στο έδαφος του οποίου κατοικεί ο μισθωτός ή μη μισθωτός, οι παροχές εις είδος χορηγούνται από το φορέα του τόπου διαμονής για λογαριασμό του φορέα του τόπου κατοικίας των ενδιαφερομένων.

3. Οι παράγραφοι 1 και 2 δεν ισχύουν για τον μεθοριακό εργαζόμενο ούτε για τα μέλη της οικογένειάς του.

4. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός και τα μέλη της οικογένειάς του που αναφέρονται στο άρθρο 19 και που μεταφέρουν την κατοικία τους στο έδαφος του αρμοδίου κράτους, λαμβάνουν παροχές κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας του κράτους αυτού, ακόμη και αν είχαν ήδη λάβει παροχές για την ίδια περίπτωση ασθένειας ή μητρότητας πριν από τη μεταφορά της κατοικίας τους.

Άρθρο 22

Διαμονή εκτός του αρμοδίου κράτους — Επιστροφή ή μεταφορά κατοικίας σε άλλο κράτος μέλος κατά τη διάρκεια ασθένειας ή μητρότητας — Ανάγκη μεταβάσεως σε άλλο κράτος μέλος για υποβολή σε κατάλληλη θεραπεία

1. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός, ο οποίος πληροί τις απαιτούμενες από τη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους προϋποθέσεις για να έχει δικαίωμα παροχών, αφού ληφθούν υπόψη ενδεχομένως οι διατάξεις του άρθρου 18, και:

α) η κατάσταση του οποίου απαιτεί παροχές σε είδος που καθίστανται ιατρικά αναγκαίες κατά τη διάρκεια διαμονής στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των παροχών και την αναμενόμενη διάρκεια της διαμονής

β) ο οποίος, αφού απέκτησε το δικαίωμα παροχών εις βάρος του αρμοδίου φορέα, έλαβε την έγκριση του φορέα αυτού να επιστρέψει στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο κατοικεί ή να μεταφέρει την κατοικία του στο έδαφος άλλου κράτους μέλους

γ) ο οποίος έλαβε την έγκριση του αρμοδίου φορέα να μεταβεί στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, για να υποβληθεί στην κατάλληλη για την κατάστασή του θεραπεία,

έχει δικαίωμα:

i) παροχών εις είδος που χορηγούνται, για λογαριασμό του αρμοδίου φορέα από το φορέα του τόπου διαμονής ή κατοικίας, σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από το φορέα αυτόν, σαν να ήταν ασφαλισμένος σε αυτόν· η διάρκεια χορηγήσεως των παροχών αυτών διέπεται πάντως από τη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους·

ii) παροχών εις χρήμα που καταβάλλονται από τον αρμόδιο φορέα σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από το φορέα αυτόν. Πάντως, οι παροχές αυτές δύνανται, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του αρμοδίου φορέα και του φορέα του τόπου διαμονής ή κατοικίας, να καταβάλλονται από τον τελευταίο αυτό φορέα, για λογαριασμό του πρώτου, σύμφωνα με τη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους.

1α. Η διοικητική επιτροπή καταρτίζει κατάλογο των παροχών σε είδος για τις οποίες, προκειμένου να χορηγηθούν κατά τη διάρκεια διαμονής σε άλλο κράτος μέλος, απαιτείται για πρακτικούς λόγους προηγούμενη συμφωνία μεταξύ του ενδιαφερομένου και του φορέα που παρέχει την περίθαλψη.

2. Η έγκριση που απαιτείται, δυνάμει της παραγράφου 1 στοιχείο β), δύναται να μη δοθεί μόνον άν διαπιστωθεί ότι η μετακίνηση του ενδιαφερομένου θα δύνατο να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση της υγείας του ή την εφαρμογή ιατρικής θεραπείας.

Η έγκριση που απαιτείται δυνάμει της παραγράφου 1 στοιχείο γ) δεν δύναται να μη δοθεί εφόσον η σχετική θεραπεία περιλαμβάνεται στις παροχές που προβλέπονται από τη νομοθεσία του κράτους μέλους, στο έδαφος του οποίου κατοικεί ο ενδιαφερόμενος, και εφόσον η θεραπεία αυτή δεν δύναται να του παρασχεθεί μέσα στα χρονικά όρια που είναι κανονικά αναγκαία για την παροχή της στο κράτος μέλος του τόπου κατοικίας του εάν ληφθεί υπόψη η τρέχουσα κατάσταση της υγείας του και η πιθανή εξέλιξη της ασθένειας.

3. ►M7 Οι παράγραφοι 1, 1α και 2 εφαρμόζονται αναλόγως επί των μελών της οικογενείας ενός μισθωτού ή μη μισθωτού. ◄

Πάντως, για την εφαρμογή της παραγράφου 1 στοιχείο α) και στοιχείο γ) σημείο i) στα μέλη της οικογένειας, τα οποία αναφέρονται στο άρθρο 19 παράγραφος 2 και τα οποία κατοικούν στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από εκείνο στο έδαφος του οποίου κατοικεί ο μισθωτός ή μη μισθωτός:

α) οι παροχές εις είδος χορηγούνται για λογαριασμό του φορέα του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικούν τα μέλη της οικογένειας, από το φορέα του τόπου διαμονής κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας που εφαρμόζει, σαν να ήταν ασφαλισμένος ο μισθωτός ή μη μισθωτός σε αυτόν. Η διάρκεια χορηγήσεως των παροχών διέπεται πάντως από τη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικούν τα μέλη της οικογένειας·

β) η έγκριση που απαιτείται δυνάμει της παραγράφου 1 στοιχείο γ) χορηγείται από το φορέα του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικούν τα μέλη της οικογένειας.

4. Το γεγονός ότι ο μισθωτός ή μη μισθωτός δικαιούνται παροχών σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 1 δεν θίγει το δικαίωμα παροχών των μελών της οικογένειάς του.

Άρθρο 22α

Ειδικοί κανόνες για ορισμένες κατηγορίες προσώπων

Ανεξαρτήτως του άρθρου 2, το άρθρο 22 παράγραφος 1 στοιχεία α) και γ) και παράγραφος 1α εφαρμόζεται επίσης στα άτομα που είναι υπήκοοι ενός από τα κράτη μέλη και που είναι ασφαλισμένα βάσει της νομοθεσίας κράτους μέλους, καθώς και στα μέλη της οικογένειάς τους που κατοικούν μαζί τους.

▼M7 —————

▼M4 —————

Άρθρο 23 (Α)

Υπολογισμός των εις χρήμα παροχών

1. Ο αρμόδιος φορέας ενός κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου προβλέπει ότι ο υπολογισμός των παροχών σε χρήμα βασίζεται στις μέσες αποδοχές ή στο μέσο όρο εισφορών, καθο- ρίζει τις μέσες αυτές αποδοχές ή αυτόν το μέσο όρο εισφορών αποκλειστικά βάσει των αποδοχών που διαπιστώθηκαν ή των εισφορών που εφαρμόσθηκαν κατά τη διάρκεια των περιόδων που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία αυτή.

2. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου προβλέπει ότι ο υπολογισμός των εις χρήμα παροχών βασίζεται επί αποδοχών κατ' αποκοπήν, λαμβάνει υπόψη αποκλειστικά τις κατ' αποκοπή ή, κατά περίπτωση, το μέσο όρο των κατ' αποκοπήν αποδοχών που αντιστοιχούν στις περιόδους που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία αυτή.

2α. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 εφαρμόζονται επίσης στην περίπτωση που η νομοθεσία την οποία εφαρμόζει ο αρμόδιος φορέας προβλέπει συγκεκριμένη περίοδο αναφοράς και η περίοδος αυτή συμπίπτει, κατά περίπτωση, με το σύνολο ή μέρος των περιόδων που πραγματοποιήθηκαν από τον ενδιαφερόμενο σύμφωνα με τη νομοθεσία ενός ή περισσότερων άλλων κρατών μελών.

3. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου προβλέπει ότι το ποσό των εις χρήμα παροχών ποικίλλει ανάλογα με τον αριθμό των μελών της οικογένειας, λαμβάνει υπόψη και τα μέλη της οικογένειας του ενδιαφερομένου που κατοικούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, σαν να κατοι- κούσαν στο έδαφος του αρμοδίου κράτους.

Άρθρο 24

Παροχές εις είδος εξαιρετικής σημασίας

1. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός για τον οποίο ο φορέας κράτους μέλους έχει αναγνωρίσει, για τον ίδιο ή για μέλος της οικογένειάς του, δικαίωμα για τεχνητά μέλη, μεγάλα βοηθητικά μηχανήματα ή άλλες παροχές εις είδος εξαιρετικής σημασίας, πριν να υπαχθεί στο φορέα άλλου κράτους μέλους, λαμβάνει τις παροχές αυτές εις βάρος του πρώτου φορέα, ακόμη και αν, κατά το χρόνο της χορηγήσεώς τους, αυτός ο μισθωτός ή μη μισθωτός υπάγεται ήδη στο δεύτερο φορέα.

2. Η Διοικτική Επιτροπή συντάσσει τον κατάλογο των παροχών, για τις οποίες εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 1.

Τμήμα 3

Άνεργοι και μέλη της οικογένειάς τους

Άρθρο 25

1. Ο άνεργος πρώην μισθωτός ή μη μισθωτός στον οποίο εφαρμόζεται το άρθρο 69 παράγραφος 1, ή το άρθρο 71 παράγραφος 1 στοιχείο β) σημείο ii) δεύτερη περίοδος, και ο οποίος πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από τη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους για να έχει δικαίωμα παροχών σε είδος και σε χρήμα, αφού ληφθεί υπόψη εφόσον είναι αναγκαίο το άρθρο 18, λαμβάνει κατά το διάστημα που προβλέπεται στο άρθρο 69 παράγραφος 1 στοιχείο γ):

α) παροχές σε είδος οι οποίες καθίστανται ιατρικά αναγκαίες για το εν λόγω πρόσωπο κατά τη διάρκεια διαμονής του στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο αναζητεί απασχόληση, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των παροχών και την προβλεπόμενη διάρκεια της διαμονής. Οι εν λόγω παροχές σε είδος χορηγούνται για λογαριασμό του αρμόδιου φορέα από τον φορέα του κράτους μέλους στο οποίο το πρόσωπο αυτό αναζητεί απασχόληση, σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από τον φορέα αυτόν, ως αν το εν λόγω πρόσωπο να ήταν ασφαλισμένο σ' αυτόν·

β) παροχές σε χρήμα που καταβάλλονται από τον αρμόδιο φορέα σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από αυτόν. Κατόπιν συμφωνίας όμως μεταξύ του αρμοδίου φορέα και του φορέα του κράτους μέλους στο οποίο ο άνεργος αναζητεί απασχόληση, οι παροχές δύνανται να καταβάλλονται από τον φορέα αυτόν, για λογαριασμό του πρώτου, σύμφωνα με τη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους. Οι παροχές ανεργίας που προβλέπονται από το άρθρο 69, παράγραφος 1, δεν χορηγούνται κατά τη διάρκεια της περιόδου είσπραξης των παροχών σε χρήμα.

1α. Το άρθρο 22 παράγραφος 1α εφαρμόζεται κατ' αναλογία.

2. Ο σε πλήρη ανεργία μισθωτός, για τον οποίο εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 71 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) ή στοιχείο β) σημείο ii) πρώτη πρόταση, λαμβάνει παροχές εις είδος και εις χρήμα σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί, σαν να υπαγόνταν· στη νομοθεσία αυτή κατά τη διάρκεια της τελευταίας απασχολήσεώς του, αφού ληφθούν υπόψη, εφόσον είναι αναγκαίο, οι διατάξεις του άρθρου 18· οι παροχές αυτές χορηγούνται εις βάρος του φορέα της χώρας κατοικίας.

3. Αν άνεργος πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από τη νομοθεσία του κράτους μέλους το οποίο βαρύνουν οι παροχές ανεργίας, ώστε να δημιουργηθεί το δικαίωμα παροχών —εφόσον είναι αναγκαίο— οι διατάξεις του άρθρου 18, τα μέλη της οικογένειάς του δικαιούνται των παροχών αυτών οποιοδήποτε και αν είναι το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου κατοικούν ή διαμένουν. Οι παροχές αυτές χορηγούνται:

i) όσον αφορά τις παροχές εις είδος, από το φορέα του τόπου κατοικίας ή διαμονής, σύμφωνα με τις διατάξεις της υπ' αυτού εφαρμοζομένης νομοθεσίας, για λογαριασμό του αρμοδίου φορέα του κράτους μέλους, το οποίο βαρύνουν οι παροχές ανεργίας·

ii) όσον αφορά τις παροχές εις χρήμα, από τον αρμόδιο φορέα του κράτους μέλους το οποίο βαρύνουν οι παροχές ανεργίας, σύμφωνα με τις διατάξεις της υπ' αυτού εφαρμοζομένης νομοθεσίας.

4. Με την επιφύλαξη, νομοθετικών διατάξεων κράτους μέλους που επιτρέπουν τη χορήγηση παροχών ασθένειας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, η διάρκεια που προβλέπεται στην παράγραφο 1 δύναται, σε περιπτώσεις ανωτέρας βίας, να παραταθεί από τον αρμόδιο φορέα μέχρι το ανώτατο όριο που προβλέπεται στη νομοθεσία που εφαρμόζεται από το φορέα αυτόν.

Άρθρο 25α (14)

Εισφορές που βαρύνουν μισθωτούς σε πλήρη ανεργία

Ο φορέας ενός κράτους μέλους ο οποίος είναι οφειλέτης παροχών σε είδος και σε χρήμα προς τους ανέργους που αναφέρονται στο άρθρο 25 παράγραφος 2 και ο οποίος εφαρμόζει νομοθεσία που προβλέπει κρατήσεις εισφορών που βαρύνουν τους ανέργους για την κάλυψη των παροχών ασθένειας και μητρότητας, δύναται να διενεργεί αυτές τις κρατήσεις σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας του.

Τμήμα 4

Αιτούντες συντάξεις και μέλη της οικογένειάς τους

Άρθρο 26

Δικαίωμα παροχών εις είδος σε περίπτωση παύσεως του δικαιώματος λήψεως παροχών από το φορέα ο οποίος ήταν αρμόδιος τελευταία

1. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός, τα μέλη της οικογένειάς του ή οι επιζώντες του, οι οποίοι, κατά τη διάρκεια της εξετάσεως μιας αιτήσεως για σύνταξη, παύουν να έχουν δικαίωμα παροχών εις είδος δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους που ήταν αρμόδιο τελευταία, λαμβάνουν παραταύτα τις παροχές αυτές υπό τους ακόλουθους όρους: οι παροχές εις είδος χορηγούνται κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας του κράτους μέλους, στο έδαφος του οποίου ο ενδιαφερόμενος ή οι ενδιαφερόμενοι κατοικούν, εφόσον έχουν δικαίωμα δυνάμει της νομοθεσίας αυτής ή θα είχαν δικαίωμα δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους, αν κατοικούσαν στο έδαφος του κράτους αυτού, αφού ληφθούν υπόψη —εφόσον είναι αναγκαίο— οι διατάξεις του άρθρου 18.

2. Ο αιτών σύνταξη ο οποίος δικαιούται παροχών εις είδος δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους, η οποία υποχρεώνει τον ενδιαφερόμενο να καταβάλει ο ίδιος τις εισφορές για ασφάλιση ασθένειας, κατά την εξέταση της αιτήσεώς του για σύνταξη, παύει να έχει δικαίωμα παροχών εις είδος κατά τη λήξη του δευτέρου μήνα για τον οποίο δεν έχει εξοφλήσει τις οφειλόμενες εισφορές.

3. Οι εις είδος παροχές που χορηγούνται δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου 1 βαρύνουν το φορέα, ο οποίος κατ' εφαρμογή των διατάξεων της παράγραφου 2 εισέπραξε τις εισφορές· σε περίπτωση που δεν πρέπει να καταβληθούν εισφορές σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2, ο αρμόδιος φορέας για την πραγματοποίηση των εις είδος παροχών, μετά την εκκαθάριση της συντάξεως κατ' εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 28, αποδίδει στο φορέα του τόπου κατοικίας το ποσό των παροχών που έχουν χορηγηθεί.

Τμήμα 5

Δικαιούχοι συντάξεων και μέλη της οικογένειάς τους

Άρθρο 27

Συντάξεις που οφείλονται δυνάμει της νομοθεσίας περισσοτέρων κρατών μελών, εφόσον υπάρχει δικαίωμα παροχών στη χώρα κατοικίας

Ο δικαιούχος συντάξεων οφειλομένων κατά τη νομοθεσία δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, μεταξύ των οποίων είναι και εκείνη του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί, και ο οποίος —λαμβανομένων υπόψη, κατά περίπτωση, των διατάξεων του άρθρου 18 και του παραρτήματος VΙ— δικαιούται παροχών δυνάμει της νομοθεσίας του τελευταίου αυτού κράτους μέλους, καθώς και τα μέλη της οικογένειάς του, λαμβάνουν τις παροχές αυτές από το φορέα του τόπου κατοικίας και εις βάρος αυτού, σαν να εδικαιούτο συντάξεως ο ενδιαφερόμενος δυνάμει μόνον της νομοθεσίας του τελευταίου αυτού κράτους μέλους.

Άρθρο 28

Συντάξεις που οφείλονται δυνάμει της νομοθεσίας ενός ή περισσοτέρων κρατών, αν δεν υπάρχει δικαίωμα παροχών στη χώρα κατοικίας

1. Ο δικαιούχος συντάξεως οφειλομένης κατά τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους ή συντάξεων οφειλομένων κατά τη νομοθεσία δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, ο οποίος δεν δικαιούται παροχών κατά τη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί λαμβάνει παρατούτα τις παροχές αυτές για τον ίδιο και για τα μέλη της οικογένειάς του, κατά το μέτρο που —λαμβανομένων υπόψη, κατά περίπτωση, των διατάξεων του άρθρου 18 και του παραρτήματος VΙ— θα εδικαιούτο των παροχών αυτών κατά τη νομοθεσία του κράτους μέλους ή τουλάχιστον ενός από τα κράτη μέλη που είναι αρμόδια στο θέμα της συντάξεως, αν κατοικούσε στο έδαφος του εν λόγω κράτους. Οι παροχές αυτές χορηγούνται υπό τους εξής όρους:

α) οι παροχές εις είδος χορηγούνται για λογαριασμό του αναφερόμενου στην παράγραφο 2 φορέα από το φορέα του τόπου κατοικίας, σαν να δικαιούτο συντάξεως ο ενδιαφερόμενος δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους στο έδαφος του οποίου κατοικεί και να δικαιούτο παροχών εις είδος·

β) οι παροχές εις χρήμα χορηγούνται κατά περίπτωση από τον αρμόδιο φορέα που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 2, κατά την υπ' αυτού εφαρμοζόμενη νομοθεσία. Με συμφωνία πάντως, μεταξύ του αρμοδίου φορέα και του φορέα του τόπου κατοικίας, οι παροχές αυτές δύνανται να καταβάλλονται από τον τελευταίο αυτό φορέα για λογαριασμό του πρώτου κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας του αρμοδίου κράτους.

2. Στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1, ο φορέας που φέρει το βάρος των παροχών εις είδος, καθορίζεται βάσει των εξής κανόνων:

α) αν ο δικαιούχος συντάξεως δικαιούται των παροχών αυτών δυνάμει της νομοθεσίας ενός μόνον κράτους μέλους, βαρύνεται ο αρμόδιος φορέας του κράτους αυτού·

β) αν ο δικαιούχος συντάξεως δικαιούται των παροχών αυτών δυνάμει της νομοθεσίας δύο ή περιοσσοτέρων κρατών μελών, βαρύνεται ο αρμόδιος φορέας του κράτους μέλους στη νομοθεσία του οποίου είχε υπαχθεί ο δικαιούχος επί περισσότερο χρόνο· αν η εφαρμογή του κανόνα αυτού έχει ως αποτέλεσμα την επιβάρυνση περισσοτέρων φορέων με τις παροχές αυτές, τότε από τους φορείς αυτούς βαρύνεται εκείνος, για τον οποίον ισχύει η νομοθεσία, στην οποία είχε υπαχθεί τελευταία ο δικαιούχος.

Άρθρο 28α

Συντάξεις που οφείλονται δυνάμει της νομοθεσίας ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών άλλων από τη χώρα κατοικίας, εφόσον υπάρχει δικαίωμα παροχών στην τελευταία αυτή χώρα

Εφόσον ο δικαιούχος συντάξεως οφειλομένης δυνάμει της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους ή συντάξεων οφειλομένων δυνάμει της νομοθεσίας δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών κατοικεί στο έδαφος ενός κράτους μέλους, κατά τη νομοθεσία του οποίου το δικαίωμα των εις είδος παροχών δεν εξαρτάται από προϋποθέσεις ασφαλίσεως ή απασχολήσεως, και δυνάμει της νομοθεσίας του οποίου δεν οφείλεται σύνταξη, το βάρος, των εις είδος παροχών που χορηγούνται στον δικαιούχο, καθώς και στα μέλη της οικογένειάς του, φέρει ο φορέας ενός από τα κράτη μέλη που είναι αρμόδια για τις συντάξεις, ο οποίος καθορίζεται σύμφωνα, με τους κανόνες του άρθρου 28 παράγραφος 2, εφόσον ο εν λόγω δικαιούχος και τα μέλη της οικογένειάς του θα είχαν δικαίωμα επί των παροχών αυτών δυνάμει της νομοθεσίας που εφαρμόζεται από τον εν λόγω φορέα, αν κατοικούσαν στο έδαφος του κράτους μέλους όπου ευρίσκεται ο φορέας αυτός.

Άρθρο 29

Κατοικία των μελών της οικογένειας σε κράτος άλλο από εκείνο όπου κατοικεί ο δικαιούχος — Μεταφορά κατοικίας στο κράτος όπου κατοικεί ο δικαιούχος

1. Τα μέλη της οικογένειας του δικαιούχου συντάξεως οφειλομένης κατά τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους ή συντάξεων οφειλομένων κατά τη νομοθεσία δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, τα οποία κατοικούν στο έδαφος κράτους μέλους άλλο από εκείνο όπου κατοικεί ο δικαιούχος, δικαιούνται παροχών, σαν να κατοικούσε ο δικαιούχος στο έδαφος του ίδιου κράτους με τα μέλη της οικογένειάς του, εφόσον αυτός έχει δικαίωμα επί παροχών κατά τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους. Οι παροχές καταβάλλονται υπό τους εξής όρους:

▼M2

α) οι παροχές σε είδος χορηγούνται από το φορέα του τόπου κατοικίας των μελών της οικογένειας, σύμφωνα με τις διατάξεις της υπό του φορέα αυτού εφαρμοζόμενης νομοθεσίας, και εις βάρος του φορέα που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 27 ή του άρθρου 28 παράγραφος 2· εάν ο τόπος κατοικίας ευρίσκεται στο άρμόδιο κράτος μέλος, οι παροχές σε είδος χορηγούνται από τον αρμόδιο φορέα και επιβαρύνουν αυτόν.

β) οι παροχές εις χρήμα χορηγούνται κατά περίπτωση από τον αρμόδιο φορέα που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 27 ή του άρθρου 28 παράγραφος 2, κατά τις διατάξεις της υπ' αυτού εφαρμοζομένης νομοθεσίας. Με συμφωνία, πάντως, μεταξύ του αρμοδίου φορέα και του φορέα του τόπου κατοικίας των μελών της οικογένειας· οι παροχές αυτές δύνανται να καταβάλλονται από τον τελευταίο αυτόν φορέα για λογαριασμό του πρώτου κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας του αρμοδίου κράτους.

2. Τα μέλη της οικογένειας που αναφέρονται στην παράγραφο 1, τα οποία μεταφέρουν την κατοικία τους στο έδαφος του κράτους μέλους όπου κατοικεί ο δικαιούχους, δικαιούνται:

α) παροχών εις είδος κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας του κράτους αυτού, έστω και αν έχουν ήδη λάβει παροχές για την ίδια περίπτωση ασθένειας ή μητρότητας πριν από τη μεταφορά της κατοικίας τους·

β) παροχών εις χρήμα που χορηγούνται, κατά περίπτωση, από τον αρμόδιο φορέα που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 27 ή του άρθρου 28 παράγραφος 2, κατά τις διατάξεις της υπ' αυτού εφαρμοζομένης νομοθεσίας. Με συμφωνία, πάντως, μεταξύ του αρμοδίου φορέα και του φορέα του τόπου κατοικίας του δικαιούχου, οι παροχές αυτές δύνανται να καταβάλλονται από τον τελευταίο αυτόν φορέα για λογαριασμό του πρώτου, κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας του αρμοδίου κράτους.

Άρθρο 30

Παροχές εις είδος εξαιρετικής σημασίας

Οι διατάξεις του άρθρου 24 ισχύουν κατ' αναλογία για τους διαιούχους συντάξεων.

Άρθρο 31

Διαμονή του δικαιούχου της σύνταξης ή/και των μελών της οικογένειάς του σε κράτος μέλος άλλο από το κράτος της κατοικίας τους

1. Ο δικαιούχος σύνταξης ή συντάξεων βάσει της νομοθεσίας κράτους μέλους ή συντάξεων βάσει της νομοθεσίας δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, ο οποίος δικαιούται παροχών κατά τη νομοθεσία ενός των εν λόγω κρατών μελών, καθώς και τα μέλη της οικογενείας του, κατά τη διάρκεια της διαμονής τους στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το κράτος κατοικίας τους, δικαιούνται:

α) παροχές σε είδος που καθίστανται ιατρικά αναγκαίες κατά τη διάρκεια της διαμονής στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το κράτος κατοικίας, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση των παροχών και την προβλεπόμενη διάρκεια της διαμονής. Οι εν λόγω παροχές σε είδος χορηγούνται από τον φορέα του τόπου διαμονής, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας που εφαρμόζεται από αυτόν, για λογαριασμό του φορέα του τόπου κατοικίας του δικαιούχου σύνταξης ή των μελών της οικογενείας του·

β) παροχές σε χρήμα που χορηγούνται, κατά περίπτωση, από τον αρμόδιο φορέα, όπως καθορίζεται με τα άρθρα 27 ή 28 παράγραφος 2, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας που αυτός εφαρμόζει. Εντούτοις, κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του αρμόδιου φορέα και του φορέα του τόπου διαμονής, οι παροχές αυτές δύνανται να καταβάλλονται από τον τελευταίο αυτόν φορέα για λογαριασμό του πρώτου, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας του αρμοδίου κράτους.

2. Το άρθρο 22 παράγραφος 1α, εφαρμόζεται κατ' αναλογία.

Άρθρο 32 (15)

. . . . . .

Άρθρο 33 (7)

1. Ο φορέας κράτους μέλους που οφείλει την καταβολή συντά- ξεως, αν η ισχύουσα γι' αυτόν νομοθεσία προβλέπει κρατήσεις εισφορών εις βάρος του δικαιούχου συντάξεως για την κάλυψη των παροχών ασθένειας και μητρότητας, εξουσιοδοτείται να προβαίνει στις κρατήσεις αυτές υπολογιζόμενες σύμφωνα με την εν λόγω νομοθεσία επί του ποσού της οφειλομένης παρ' αυτού συντάξεως, κατά το μέτρο που οι καταβαλλόμενες δυνάμει των άρθρων 27, 28, 28α, 29, 31 και 32 παροχές βαρύνουν φορέα του προαναφερθέντος κράτους μέλους.

2. Εφόσον, στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 28α, ο δικαιούχος συντάξεως υπόκειται λόγω της κατοικίας του στην καταβολή εισφορών ή ισοδυνάμων παρακρατήσεων για την κάλυψη των παροχών ασθένειας και μητρότητας δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί, οι εισφορές αυτές δεν είναι απαιτητές.

Άρθρο 34

Γενικές διατάξεις

1. Για την εφαρμογή των άρθρων 28, 28α, 29 και 31, ο δικαιούχος δύο ή περισσοτέρων συντάξεων, οφειλομένων κατά τη νομοθεσία ενός μόνο κράτους μέλους, θεωρείται δικαιούχος συντάξεως οφειλόμενης κατά τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους κατά την έννοια των διατάξεων αυτών.

2. Οι διατάξεις των άρθρων 27 έως 33 δεν ισχύουν για τον δικαιούχο συντάξεως, ή για τα μέλη της οικογένειάς του που δικαιούνται παροχών δυνάμει της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους εκ του λόγου ότι ασκούν επαγγελματική δραστηριότητα. Στην περίπτωση αυτή, και για την εφαρμογή των διατάξεων του παρόντος κεφαλαίου, ο ενδιαφερόμενος θεωρείται ως μισθωτός ή μη μισθωτός ή μέλος οικογένειας μισθωτού ή μη μισθωτού.

Τμήμα 5α

Πρόσωπα που σπουδάζουν ή παρακολουθούν μαθήματα επαγγελματικής κατάρτισης και μέλη της οικογένειάς τους

Άρθρο 34α

Ειδικές διατάξεις για τους σπουδαστές και τα μέλη της οικογένειάς τους

Το άρθρο 18, το άρθρο 19, το άρθρο 22 παράγραφος 1 στοιχεία α) και γ), και παράγραφος 1α, το άρθρο 22 παράγραφος 2 δεύτερο εδάφιο, το άρθρο 23 και το άρθρο 24 και τα τμήματα 6 και 7 εφαρμόζονται κατ' αναλογία στους σπουδαστές και στα μέλη της οικογένειάς τους, ανάλογα με την περίπτωση.

▼M7 —————

Τμήμα 6

Διάφορες διατάξεις

Άρθρο 35

Ρύθμιση όταν υπάρχουν περισσότερα συστήματα στην χώρα κατοικίας ή διαμονής — Προϋπάρχουσα ασθένεια — Ανώτατη διάρκεια χορηγήσεως των παροχών

1. Με επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 2, αν η νομοθεσία της χώρας διαμονής ή κατοικίας προβλέπει περισσότερα συστήματα ασφαλίσεως ασθένειας ή μητρότητας, οι διατάξεις που εφαρμόζονται δυνάμει του άρθρου 19, του άρθρου 21 παράγραφος 1, των άρθρων 22, 25 ή 26, του άρθρου 28 παράγραφος 1, του άρθρου 29 παράγραφος 1 ή του άρθρου 31, είναι οι διατάξεις του συστήματος εκείνου στο οποίο υπάγονται οι χειρώνακτες εργαζόμενοι της βιομηχανίας χάλυβα. Εντούτοις, αν η εν λόγω νομοθεσία προβλέπει ειδικό σύστημα για τους εργαζομένους των ορυχείων και των παρεμφερών επιχειρήσεων, οι διατάξεις του συστήματος αυτού εφαρμόζονται στην κατηγορία αυτή των εργαζομένων και στα μέλη της οικογένειάς τους, εφόσον ο φορέας του τόπου διαμονής ή κατοικίας, προς τον οποίο απευθύνονται, είναι αρμόδιος για την εφαρμογή του συστήματος αυτού.

▼M8 —————

3. Αν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά τη χορήγηση παροχών από προϋποθέσεις σχετικές με την προέλευση της ασθένειας, οι προϋποθέσεις αυτές ►M4 δεν ισχύουν για τα πρόσωπα που ◄ εμπίπτουν στις διατάξεις του παρόντος κανονισμού, ανεξάρτητα από το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου κατοικούν.

4. Αν η νομοθεσία κράτους μέλους ορίζει, ανώτατη χρονική διάρκεια χορηγήσεως των παροχών, ο φορέας, που εφαρμόζει τη νομοθεσία αυτή δύναται να λάβει υπόψη, ενδεχομένως, την περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας οι παροχές έχουν ήδη καταβληθεί από το φορέα άλλου κράτους μέλους για την ίδια περίπτωση ασθένειας ή μητρότητας.

Τμήμα 7

Απόδοση μεταξύ φορέων

Άρθρο 36 (15)

1. Οι παροχές εις είδος που χορηγούνται δυνάμει των διατά- ξεων του παρόντος κεφαλαίου από το φορέα κράτους μέλους για λογαριασμό του φορέα άλλου κράτους μέλους αποδίδονται πλήρως.

2. Οι αποδόσεις που αναφέρονται στην παράγραφος 1 καθορί- ζονται και πραγματοποιούνται κατά τη διαδικασία που προβλέπεται στον κανονισμό εφαρμογής που αναφέρεται στο άρθρο 98, είτε βάσει δικαιολογητικών των πραγματικών δαπανών είτε κατ' αποκοπή.

Στην τελευταία αυτή περίπτωση τα κατ' αποκοπή ποσά πρέπει να εξασφαλίζουν απόδοση όσο το δυνατόν πλησιέστερη προς τις πραγματικές δαπάνες.

3. ύο ή περισσότερα κράτη μέλη ή οι αρμόδιες αρχές των κρατών αυτών δύνανται να προβλέψουν άλλους τρόπους αποδό- σεως ή να παραιτηθούν κάθε αποδόσεως μεταξύ των φορέων που υπάγονται στην αρμοδιότητά τους.

ΚΕΦΑΛΛΑΙΟ 2 (11)

ΑΝΑΠΗΡΙΑ

Τμήμα 1

Μισθωτοί ή μη μισθωτοί που έχουν υπαχθεί αποκλειστικά σε νομοθεσίες κατά τις οποίες το ποσό των παροχών αναπηρίας είναι ανεξάρτητο από τη διάρκεια των περιόδων ασφαλίσεως

Άρθρο 37 (11)

Γενικές διατάξεις

1. Μισθωτός ή μη μισθωτός ο οποίος, διαδοχικά ή κατά περιό- δους, έχει υπαχθεί στις νομοθεσίες δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών και έχει πραγματοποιήσει περιόδους ασφαλίσεως αποκλειστικά υπό νομοθεσίες κατά τις οποίες το ποσό των παροχών αναπηρίας είναι ανεξάρτητο από τη διάρκεια των περιόδων ασφαλίσεως, δικαιούται παροχών σύμφωνα με το άρθρο 39. Το άρθρο αυτό δεν αφορά τις συνταξιοδοτικές προσαυ- ξήσεις ή τα συνταξιοδοτικά επιδόματα λόγω τέκνων που χορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου 8.

2. Στο παράρτημα ΙV μέρος Α αναφέρονται, για κάθε ενδιαφε- ρόμενο κράτος μέλος, οι ισχύουσες στο έδαφός του νομοθεσίες, του τύπου που προβλέπεται στην παράγραφο 1.

Άρθρο 38 (11)

Συνεκτίμηση των περιόδων ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματο- ποιήθηκαν υπό τις νομοθεσίες στις οποίες έχει υπαχθεί ο μισθωτός ή μη μισθωτός για την απόκτηση, τη διατήρηση ή την ανάκτηση του δικαιώ- ματος παροχών

1. Εάν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά την απόκτηση, τη διατήρηση ή την ανάκτηση του δικαιώματος παροχών, στο πλαίσιο συστήματος το οποίο δεν είναι ειδικό σύστημα κατά την έννοια των παραγράφων 2 και 3, από την πραγματοποίηση περιόδων ασφαλίσεως ή κατοικίας, ο αρμόδιος φορέας αυτού του κράτους μέλους λαμβάνει υπόψη, κατά το μέτρο που απαι- τείται, τις περιόδους ασφαλίσεως ή κατοικίας που διανύθηκαν υπό τη νομοθεσία οποιουδήποτε άλλου μέλους, στα πλαίσια είτε γενικού είτε ειδικού συστήματος το οποίο εφαρμόζεται για μισθωτούς ή μη μισθωτούς. Προς το σκοπό αυτό, λαμβάνει υπόψη τις περιόδους αυτές, σαν να πρόκειται για περιόδους που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζει.

2. Εάν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά τη χορήγηση ορισμένων παροχών από τον όρο ότι οι περίοδοι ασφαλίσεως έχουν πραγματοποιηθεί μόνον σε επάγγελμα για το οποίο ισχύει ειδικό σύστημα που εφαρμόζεται σε μισθωτούς ή, ενδεχομένως, σε καθορισμένη απασχόληση, οι περίοδοι που διανύθηκαν υπό τις νομοθεσίες άλλων κρατών μελών λαμβάνονται υπόψη, για τη χορήγηση των παροχών αυτών, μόνον εάν έχουν πραγματοποι- ηθεί υπό αντίστοιχο σύστημα ασφαλίσεως ή, ελλείψει τέτοιου συστήματος, στο ίδιο επάγγελμα ή, ενδεχομένως, στην ίδια απασχόληση.

Εάν, αφού ληφθούν υπόψη οι περίοδοι αυτές, ο ενδιαφερόμενος δεν πληροί τις απαιτούμενες προϋπόθέσεις για να λάβει τις εν λόγω παροχές, οι περίοδοι αυτές λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση των παροχών του γενικού συστήματος ασφαλίσεως ή, ελλείψει τέτοιου συστήματος, του συστήματος που εφαρμόζεται, ανάλογα με την περίπτωση, για τους εργάτες ή τους υπαλλήλους, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενδιαφερόμενος είχε υπαχθεί σε κάποιο από αυτά τα συστήματα.

3. Εάν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά τη χορήγηση ορισμένων παροχών από τον όρο ότι οι περίοδοι ασφαλίσεως έχουν πραγματοποιηθεί μόνον σε επάγγελμα υπαγόμενο σε ειδικό σύστημα ασφαλίσεως που εφαρμόζεται σε μη μισθωτούς, οι περίοδοι που διανύθηκαν υπό το καθεστώς νομοθεσιών άλλων κρατών μελών, λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση των παροχών αυτών, μόνον εάν έχουν πραγματοποιηθεί υπό αντί- στοιχο σύστημα ή, ελλείψει τέτοιου συστήματος, στο ίδιο επάγγελμα. Στο παράρτημα ΙV μέρος Β αναγράφονται, για κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος, τα συστήματα που ισχύουν για τους μη μισθωτούς και που αναφέρονται στην παράγραφο αυτή.

Εάν, αφού ληφθούν υπόψη οι περίοδοι που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο, ο ενδιαφερόμενος δεν πληροί τις απαιτού- μενες προϋποθέσεις για να λάβει τις εν λόγω παροχές, οι περίοδοι αυτές λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση παροχών του γενικού συστήματος ασφαλίσεως ή, ελλείψει τέτοιου συστή- ματος, του συστήματος που εφαρμόζεται, ανάλογα με την περίπτωση, για τους εργάτες ή τους υπαλλήλους, υπό τον όρο ότι ο ενδιαφερόμενος έχει ήδη υπαχθεί σε ένα από τα συστήματα αυτά.

Άρθρο 39 (11)(14)

Εκκαθάριση των παροχών

1. Ο φορέας κράτους μέλους του οποίου η νομοθεσία εφαρμο- ζόταν κατά τη στιγμή της επελεύσεως της ανικανότητας προς εργασία, η οποία είχε ως επακόλουθο αναπηρία, καθορίζει, κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας αυτής, εάν ο ενδιαφερόμενος πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται, για να έχει δικαίωμα παροχών, αφού ληφθεί υπόψη —εφόσον είναι αναγκαίο— το άρθρο 38.

2. Ο ενδιαφερόμενος, ο οποίος πληροί τις προϋποθέσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1, λαμβάνει τις παροχές αποκλει- στικά από τον εν λόγω φορέα, σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζει ο φορέας αυτός.

3. Ο ενδιαφερόμενος, ο οποίος δεν δικαιούται παροχών κατ' εφαρμογή της παραγράφου 1, λαμβάνει τις παροχές τις οποίες δικαούται ακόμη δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους, λαμβανομένου υπόψη, εφόσον είναι αναγκαίο, του άρθρου 38.

4. Εάν η νομοθεσία που αναφέρεται στις παραγράφους 2 και 3, προβλέπει ότι το ποσό των παροχών καθορίζεται αφού ληφθεί υπόψη η ύπαρξη και άλλων μελών της οικογένειας εκτός των τέκνων, ο αρμόδιος φορέας λαμβάνει επίσης υπόψη τα μέλη αυτά της οικογένειας του ενδιαφερομένου, που κατοικούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, σαν να κατοικούσαν στο έδαφος του αρμόδιου κράτους.

5. Εάν η νομοθεσία που αναφέρεται στις παραγράφους 2 και 3, προβλέπει ρήτρες μειώσεως, αναστολής ή καταργήσεως σε περίπτωση σωρεύσεως με παροχές διαφορετικής φύσεως, κατά την έννοια του άρθρου 46α παράγραφος 2, ή με άλλα εισοδήματα, εφαρμόζονται κατ' αναλογία το άρθρο 46α παράγραφος 3 και το άρθρο 46γ παράγραφος 5.

6. Ο σε πλήρη ανεργία μισθωτός, για τον οποίο εφαρμόζεται το άρθρο 71 παράγραφος 1 στοιχείο α)σημείο ii), ή στοιχείο β) σημείο ii) πρώτη φράση, λαμβάνει παροχές αναπηρίας τις οποίες χορηγεί ο αρμόδιος φορέας του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί, σύφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζει, σαν να υπάγονταν στη νομοθεσία αυτή κατά τη διάρκεια της τελευταίας απασχολήσεώς του, αφού ληφθούν υπόψη, αφόσον είναι ανα- γκαίο, το άρθρο 38 ή/και το άρθρο 25 παράγραφος 2. Οι παροχές αυτές χορηγούνται εις βάρος του φορέα της χώρας κατοικίας.

Αν ο φορέας αυτός εφαρμόζει νομοθεσία η οποία προβλέπει κρατήσεις συνεισφορών που βαρύνουν τους ανέργους για την κάλυψη παροχών αναπηρίας, δύναται να διενεργεί αυτές τις κρατήσεις σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας του.

Εάν η νομοθεσία που εφαρμόζει ο εν λόγω φορέας προβλέπει ότι ο υπολογισμός των παροχών γίνεται βάσει μισθού, τότε λαμβάνει υπόψη τους μισθούς που εισπράχθηκαν στη χώρα της τελευταίας απασχόλησης και στη χώρα κατοικίας σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζει. Σε περίπτωση μη είσπραξης μισθών, στη χώρα κατοικίας, ο αρμόδιος φορέας λαμβάνει υπόψη σύμφωνα με τις λεπτομέρειες που προβλέπει η νομοθεσία του, τους εισπρα- χθέντες μισθούς στη χώρα της τελευταίας απασχόλησης.

Τμήμα 2

Μισθωτοί ή μη μισθωτοί που έχουν υπαχθεί είτε αποκλειστικά σε νομοθεσίες κατά τις οποίες το ποσό της παροχής αναπηρίας εξαρτάται από τη διάρκεια των περιόδων ασφαλίσεως ή κατοικίας, είτε σε νομοθεσίες του τύπου αυτού και του τύπου που αναφέρεται στο τμήμα 1

Άρθρο 40 (11)

Γενικές διατάξεις

1. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός ο οποίος, διαδοχικά ή κατά περιόδους, έχει υπαχθεί στις νομοθεσίες δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, από τις οποίες η μία τουλάχιστον δεν είναι του τύπου που αναφέρεται στο άρθρο 37 παράγραφος 1, δικαιούται παροχών σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου 3, οι οποίες εφαρμόζονται κατ' αναλογία, αφού ληφθεί υπόψη η παράγραφος 4.

2. Εντούτοις, ο ενδιαφερόμενος ο οποίος προσβάλλεται από ανικανότητα προς εργασία, η οποία έχει ως επακόλουθο αναπηρία, ενώ υπόκειται σε νομοθεσία που αναφέρεται στο παράρτημα ΙV μέρος Α, λαμβάνει παροχές σύμφωνα με το άρθρο 37 παράγραφος 1, υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:

— ότι πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από τη νομοθεσία αυτή ή άλλη νομοθεσία του ίδιου τύπου, αφού ληφθεί ενδεχομένως υπόψη το άρθρο 38, χωρίς όμως να χρειάζεται προσφυγή σε περιόδους ασφαλίσεως που πραγμα- τοποιήθηκαν υπό νομοθεσίες που δεν αναφέρονται στο παράρτημα ΙV μέρος Α

— και

— ότι δεν πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για τη γένεση δικαιώματος παροχών αναπηρίας δυνάμει νομοθεσίας η οποία δεν αναφέρεται στο παράρτημα ΙV μέρος Α

— και

— ότι δεν διεκδικεί τυχόν δικαιώματα παροχών γήρατος, λαμβα- νομένου υπόψη του άρθρου 44 παράγραφος 2 δεύτερη φράση.

α) Για να καθοριστεί το δικαίωμα παροχών δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους η οποία αναφέρεται στο παράρτημα ΙV μέρος Α και η οποία εξαρτά τη χορήγηση των παροχών αναπηρίας από την προϋπόθεση ότι, κατά τη διάρκεια ορισμένης χρονικής περιόδου, ο ενδιαφερόμενος έχει λάβει παροχές ασθένειας σε χρήμα ή έχει καταστεί ανίκανος προς εργασία, εφόσον μισθωτός ή μη μισθωτός που έχει υπαχθεί στη νομοθεσία αυτή, προσβληθεί από ανικανότητα προς εργασία με επακόλουθο την ανατηρία, ενώ υπάγεται στη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, λαμβά- νεται υπόψη, με την επιφύλαξη του άρθρου 37 παράγραφος 1:

(i) κάθε περίοδος κατά την οποία έλαβε, δυνάμει της νομοθεσίας του δεύτερου κράτους μέλους γι' αυτή την ανικανότητα προς εργασία, παροχές ασθενείας σε χρήμα ή, αντί για αυτές, διατήρησε το μισθό του·

(ii) κάθε περίοδος κατά την οποία έλαβε, δυνάμει της νομοθεσίας του δεύτερου κράτους μέλους, για την αναπηρία που ήταν επακόλουθο αυτής της ανικανότητας προς εργασία, παροχές κατά την έννοια του παρόντος κεφαλαίου 2 και του κεφαλαίου 3·

σαν να πρόκειται για περίοδο κατά την οποία του χορηγήθηκαν παροχές ασθενείας σε χρήμα δυνάμει της νομοθεσίας του πρώτου κράτους μέλους, ή κατά την οποία ήταν ανίκανος να εργασθεί κατά την έννοια της νομοθεσίας αυτής·

β) το δικαίωμα παροχών αναπηρίας γεννάται δυνάμει της νομοθεσίας του πρώτου κράτους μέλους, είτε κατά τη λήξη της περιόδου που προηγείται της αποζημιώσεως της ασθε- νείας, που ορίζεται από τη νομοθεσία αυτή, είτε κατά τη λήξη της περιόδου που προηγείται της ανικανότητας προς εργασία, που ορίζεται από τη νομοθεσία αυτή, και το νωρί- τερο:

(i) κατά την ημερομηνία γενέσεως του δικαιώματος παροχών που αναφέρονται στο στοιχείο α)σημείο ii), δυνάμει της νομοθεσίας του δεύτερου κράτους μέλους

(ii) την επομένη της τελευταίας ημέρας κατά την οποία ο ενδιαφερόμενος έχει δικαίωμα παροχών ασθενείας σε χρήμα, δυνάμει της νομοθεσίας του δεύτερου κράτους μέλους.

4. Η απόφαση που λαμβάνεται από το φορέα κράτους μέλους ως προς το βαθμό αναπηρίας του αιτούντος, δεσμεύει το φορέα οποιουδήποτε άλλου ενδιαφερόμενου κράτους μέλους υπό την προϋπόθεση ότι η συμφωνία των όρων των σχετικών με το βαθμό αναπηρίας, μεταξύ των νομοθεσιών των κρατών αυτών, αναγνωρί- ζεται στο παράρτημα V.

Τμήμα 3

Επιδείνωση αναπηρίας

Άρθρο 41 (11)

1 Σε περίπτωση επιδεινώσεως αναπηρίας, για την οποία μισθωτός ή μη μισθωτός λαμβάνει παροχές δυνάμει της νομοθε- σίας ενός μόνο κράτους μέλους, ισχύουν οι ακόλουθες διατάξεις:

α) αν ο ενδιαφερόμενος, από τότε που λαμβάνει τις παροχές, δεν έχει υπαχθεί στη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, ο αρμό- διος φορέας του πρώτου κράτους οφείλει να χορηγήσει τις παροχές, αφού λάβει υπόψη την επιδείνωση, σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζει·

β) αν ο ενδιαφερόμενος, από τότε που λαμβάνει παροχές, έχει υπαχθεί στη νομοθεσία ενός ή περισσοτέρων από τα υπόλοιπα κράτη μέλη, οι παροχές χορηγούνται προς αυτόν, αφού ληφθεί υπόψη η επιδείνωση, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 37 παράγραφος 1 ή του άρθρου 40 παράγραφοι 1 ή 2, ανάλογα με την περίπτωση·

γ) αν το συνολικό ποσό της ή των παροχών που οφείλονται σύμφωνα με το στοιχείο β)είναι κατώτερο του ποσού της παροχής την οποία ελάμβανε ο ενδιαφερόμενος εις βάρος του προηγούμενου οφειλέτη φορέα, ο φορέας αυτός οφείλει να του καταβάλει συμπλήρωμα ίσο προς τη διαφορά μεταξύ των ποσών αυτών·

δ) αν, στην περίπτωση που αναφέρεται στο στοιχείο β), ο αρμό- διος φορέας για την αρχική ανικανότητα είναι ολλανδικός και αν:

(i) η πάθηση που προκάλεσε την επιδείνωση είναι ίδια με εκείνη που έγινε αιτία της χορηγήσεως παροχών δυνάμει της ολλανδικής νομοθεσίας·

(ii) η πάθηση αυτή είναι επαγγελματική ασθένεια υπό την έννοια της νομοθεσίας του κράτους μέλους στην οποία ο ενδιαφερόμενος υπαγόταν τελευταία, και γεννά δικαίωμα πληρωμής του συμπληρώματος που προβλέπεται στο άρθρο 60 παράγραφος 1 στοιχείο β)

και

(iii) η νομοθεσία ή οι νομοθεσείες, οι οποίες ίσχυσαν για τον ενδιαφερόμενο από τότε που λαμβάνει παροχές, είναι νομοθεσίες που προβλέπονται στο παράρτημα ΙV μέρος Α,

ο ολλανδικός φορέας συνεχίζει να χορηγεί την αρχική παροχή και μετά την επιδείνωση, και η παροχή που οφείλεται δυνάμει της νομοθεσίας του τελευταίου κράτους μέλους στην οποία υπήχθη ο ενδιαφερόμενος, μειώνεται κατά το ποσό της ολλανδικής παροχής·

ε) αν, στην περίπτωση που αναφέρεται στο στοιχείο β), ο ενδια- φερόμενος δεν έχει δικαίωμα παροχών εις βάρος φορέα άλλου κράτους μέλους, ο αρμόδιος φορέας του πρώτου κράτους οφείλει να χορηγήσει τις παροχές σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού, αφού λάβει υπόψη την επιδείνωση και, ενδεχομένως, το άρθρο 38.

2. Σε περίπτωση επιδεινώσεως αναπηρίας για την οποία μισθωτός ή μη μισθωτός λαμβάνει παροχές δυνάμει της νομοθε- σίας δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, οι παροχές του χορηγούνται αφού ληφθεί υπόψη η επιδείνωση, σύμφωνα με το άρθρο 40 παράγραφος 1.

Τμήμα 4

Επανάληψη της χορηγήσεως των παροχών μετά από αναστολή ή κατάργηση — Μετατροπή των παροχών αναπηρίας σε παροχές γήρατος — Νέος υπολογισμός των παροχών που έχουν εκκαθαριστεί σύμφωνα με το άρθρο 39

Άρθρο 42 (11)

Προσδιορισμός του οφειλέτη φορέα σε περίπτωση επαναλήψεως της χορη- γήσεως των παροχών αναπηρίας

1. Εάν, μετά από αναστολή των παροχών, πρέπει να επαναλη- φθεί η χορήγησή τους, η χορήγηση αυτή εξασφαλίζεται από το φορέα ή τους φορείς οι οποίοι ήταν οφειλέτες των παροχών κατά τη στιγμή της αναστολής τους, με την επιφύλαξη του άρθρου 43.

2. Εάν, μετά την κατάργηση των παροχών, η κατάσταση του ενδιαφερομένου δικαιολογεί τη χορήγηση νέων παροχών, οι παροχές αυτές χορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 37 παράγραφος 1 ή του άρθρου 40 παράγραφου 1 ή 2, ανάλογα με την περίπτωση.

Άρθρο 43 (11)

Μετατροπή των παροχών αναπηρίας σε παροχές γήρατος — Νέος υπολογι- σμός των παροχών που έχουν εκκαθαριστεί σύμφωνα με το άρθρο 39

1. Οι παροχές αναπηρίας μετατρέπονται, ενδεχομένως, σε παροχές γήρατος, κατά τους όρους που προβλέπονται από τη νομοθεσία ή τις νομοθεσίες δυνάμει των οποίων χορηγήθηκαν, και σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου 3.

2. Κάθε φορέας που οφείλει παροχές αναπηρίας, δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους, συνεχίζει να καταβάλλει στο δικαιούχο των παροχών αναπηρίας, ο οποίος, σύμφωνα με το άρθρο 49, δύναται να αξιώσει παροχές γήρατος δυνάμει της νομοθεσίας ενός ή περισσοτέρων από τα άλλα κράτη μέλη, τις παροχές αναπηρίας που δικαιούται κατά τη νομοθεσία που εφαρ- μόζει ο φορέας αυτός, μέχρι τη στιγμή κατά την οποία οι διατάξεις της παραγράφοι 1 δύνανται να εφαρμοστούν για το φορέα αυτόν, ή διαφορετικά, καθόσο διάστημα ο ενδιαφερόμενος συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για να λαμβάνει τις παροχές αυτές.

3. Όταν οι παροχές αναπηρίας οι οποίες έχουν εκκαθαριστεί σύμφωνα με το άρθρο 39 δυνάμει της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους, μετατραπούν σε παροχές γήρατος και ο ενδιαφερόμενος δεν πληροί ακόμα τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από την ή τις νομοθεσίες ενός ή περισσοτέρων από τα άλλα κράτη μέλη για να έχει δικαίωμα στις παροχές αυτές, ο ενδιαφερόμενος δικαιούται, εκ μέρους αυτού ή αυτών των κρατών μελών από την ημέρα της μετατροπής, παροχές αναπηρίας των οποίων η εκκαθά- ριση διέπεται από τις διατάξεις του κεφαλαίου 3, σαν το κεφάλαιο αυτό να ήταν εφαρμοστέο κατά τη στιγμή της επελεύ- σεως της ανικανότητας προς εργασία, η οποία είχε ως επακόλουθο αναπηρία, μέχρι τη στιγμή κατά την οποία ο ενδια- φερόμενος θα πληροί τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από την ή τις εν λόγω εθνικές νομοθεσίες για να δικαιούται παροχών γήρατος ή, αν δεν προβλέπεται τέτοια μετατροπή, καθόσο διάστημα δικαιούται παροχών αναπηρίας δυνάμει της ή των εν λόγω νομοθεσιών.

4. Οι παροχές αναπηρίας που έχουν εκκαθαριστεί σύμφωνα με το άρθρου 39, εκκαθαρίζονται εκ νέου κατ' εφαρμογή των διατά- ξεων του κεφαλαίου 3, από τη στιγμή που ο δικαιούχος πληροί τους όρους που απαιτούνται για τη γένεση του δικαιώματος παροχών αναπηρίας δυνάμει μιας νομοθεσίας που δεν αναφέρεται στο παράρτημα ΙV μέρος Α ή λαμβάνει παροχές γήρατος δυνάμει της νομοθεσίας ενός άλλου κράτους μέλους.

Τμήμα 5

Πρόσωπα που καλύπτονται από ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους

Άρθρο 43α

1. Οι διατάξεις των άρθρων 37, 38 παράγραφος 1 και 39 και των τμημάτων 2, 3 και 4 εφαρμόζονται κατ' αναλογία στα πρόσωπα τα οποία καλύπτονται από ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους.

2. Ωστόσο, εάν η νομοθεσία ενός κράτους μέλους εξαρτά την απόκτηση, εκκαθάριση, διατήρηση ή ανάκτηση των δικαιωμάτων σε παροχές δυνάμει ειδικού συστήματος για τους δημοσίους υπαλλήλους από την προϋπόθεση ότι όλες οι περίοδοι ασφάλισης έχουν συμπληρωθεί στο πλαίσιο ενός ή περισσοτέρων ειδικών συστημάτων για τους δημοσίους υπαλλήλους σ' αυτό το κράτος μέλος, ή ότι θεωρούνται από τη νομοθεσία αυτού του κράτους μέλους ως ισοδύναμες προς τέτοιες περιόδους, λαμβάνονται υπόψη μόνον οι περίοδοι που μπορούν να αναγνωριστούν δυνάμει της νομοθεσίας αυτού του κράτους μέλους.

Εάν, λαμβανομένων υπόψη των περιόδων που έχουν συμπληρωθεί κατ' αυτόν τον τρόπο, ο ενδιαφερόμενος δεν πληροί τις προϋποθέσεις για να λάβει τις εν λόγω παροχές, οι περίοδοι αυτές λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση παροχών του γενικού συστήματος, ή, ελλείψει αυτού, του συστήματος που ισχύει για τους εργάτες ή τους ιδιωτικούς υπαλλήλους, ανάλογα με την περίπτωση.

3. Όταν, δυνάμει της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους, οι παροχές υπολογίζονται βάσει του τελευταίου μισθού ή μισθών που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου αναφοράς, ο αρμόδιος φορέας αυτού του κράτους λαμβάνει υπόψη του για τον υπολογισμό μόνο τους μισθούς, όπως αυτοί διαμορφώνονται κάθε φορά, που ελήφθησαν κατά την περίοδο ή τις περιόδους κατά τις οποίες ο ενδιαφερόμενος υπαγόταν στη νομοθεσία αυτή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 (11)

ΓΗΡΑΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ (ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ)

Άρθρο 44 (11)

Γενικές διατάξεις περί εκκαθαρίσεως παροχών, όταν ο μισθωτός ή μη μισθωτός έχει υπαχθεί στη νομοθεσία δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών

1. Τα δικαιώματα παροχών μισθωτού ή μη μισθωτού, ο οποίος έχει υπαχθεί στη νομοθεσία δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, ή των επιζώντων του, καθορίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου.

2. Με την επιφύλαξη του άρθρου 49, όταν μισθωτός ή μη μισθωτός υποβάλλει αίτηση εκκαθαρίσεως παροχών, λαμβά- νονται υπόψη για τη διαδικασία εκκαθαρίσεως των παροχών αυτών όλες οι νομοθεσίες στις οποίες έχει υπαχθεί ο εν λόγω μισθωτός ή μη μισθωτός. Παρέκκλιση από τον κανόνα αυτό γίνεται, εφόσον ο ενδιαφερόμενος ζητήσει ρητά αναβολή της εκκαθαρίσεως των παροχών γήρατος που θα ελάμβανε δυνάμει της νομοθεσίας ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών.

3. Το παρόν κεφάλαιο δεν αφορά τη συνταξιοδοτική προσαύξηση ή τα συνταξιοδοτικά επιδόματα λόγω τέκνων ή τις συντάξεις ορφανών, που χορηγούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου 8.

Άρθρο 45 (11) (14)

Συνεκτίμηση των περιόδων ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματο- ποιήθηκαν υπό τις νομοθεσίες στις οποίες έχει υπαχθεί μισθωτός ή μη μισθωτός για την απόκτηση, τη διατήρηση ή την ανάκτηση του δικαιώ- ματος παροχών

1. Εάν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά την απόκτηση, τη διατήρηση, ή την ανάκτηση του δικαιώματος παροχών, δυνάμει συστήματος που δεν είναι ειδικό σύστημα κατά την έννοια των παραγράφων 2 και 3, από την πραγματοποίηση περιόδων ασφαλί- σεως ή κατοικίας, ο αρμόδιος φορέας αυτού του κράτους μέλους λαμβάνει υπόψη, κατά το μέτρο που απαιτείται, τις περιόδους ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία κάθε άλλου κράτους μέλους, στα πλαίσια είτε γενικού είτε ειδικού συστήματος, που εφαρμόζεται σε μισθωτούς ή μη μισθωτούς. Προς το σκοπό αυτό, ο εν λόγω φορέας λαμβάνει υπόψη τις ως άνω περιόδους, σαν να πρόκειται για περιόδους που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζει.

2. Εάν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά τη χορήγηση ορισμένων παροχών από την προϋπόθεση ότι οι περίοδοι ασφα- λίσεως έχουν πραγματοποιηθεί μόνον σε επάγγελμα υπαγόμενο σε ειδικό σύστημα ασφαλίσεως που εφαρμόζεται σε μισθωτούς ή, ενδεχομένως, σε καθορισμένη απασχόληση, οι περίοδοι που πραγματοποιήθηκαν υπό τις νομοθεσίες άλλων κρατών μελών, λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση των παροχών αυτών, μόνον εφόσον έχουν πραγματοποιηθεί υπό αντίστοιχο σύστημα ή, ελλείψη τέτοιου συστήματος, στο ίδιο επάγγελμα ή, ενδεχο- μένως, στην ίδια απασχόληση. Εάν, αφού ληφθούν υπόψη οι περίοδοι ασφαλίσεως που πραγματοποιήθηκαν κατ' αυτόν τον τρόπο, ο ενδιαφερόμενος δεν πληροί και πάλι τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για να λάβει τις παροχές αυτές, οι ως άνω περίοδοι λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση των παροχών του γενικού συστήματος ή, ελλείψει τέτοιου συστήματος, του συστήματος που εφαρμόζεται, ανάλογα με την περίπτωση για τους εργάτες ή τους υπαλλήλους, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενδιαφερόμενος είχε υπαχθεί σε κάποιο από τα συστήματα αυτά.

3. Εάν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά τη χορήγηση ορισμένων παροχών από την προϋπόθεση ότι οι περίοδοι ασφα- λίσεως έχουν πραγματοποιηθεί μόνο σε επάγγελμα υπαγόμενο σε ειδικό σύστημα ασφαλίσεως που εφαρμόζεται σε μη μισθω- τούς, οι περίοδοι που πραγματοποιήθηκαν υπό τις νομοθεσίες άλλων κρατών μελών λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση των παροχών αυτών μόνον εφόσον έχουν πραγματοποιηθεί υπό αντί- στοιχο σύστημα ή, ελλείψει τέτοιου συστήματος, στο ίδιο επάγγελμα. Στο παράρτημα ΙV μέρος Β αναγράφονται για κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος τα συστήματα που ισχύουν για τους μη μισθωτούς και αναφέρονται στην παράγραφο αυτή. Αν, αφού ληφθούν υπόψη οι περίοδοι που αναφέρονται στην παρούσα παράγραφο, ο ενδιαφερόμενος δεν πληροί τις απαιτούμενες προϋποθέσεις για να λάβει τις εν λόγω παροχές, οι περίοδοι αυτές λαμβάνονται υπόψη για τη χορήγηση των παροχών του γενικού συστήματος ή ελλείψει τέτοιου συστήματος, του συστή- ματος που εφαρμόζεται, ανάλογα με την περίπτωση, για τους εργάτες ή τους υπάλληλους, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενδιαφε- ρόμενος έχει υπαχθεί σε ένα από τα συστήματα αυτά.

4. Οι περίοδοι ασφαλίσεως που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο ειδικού συστήματος κράτους μέλους, λαμβάνονται υπόψη στο πλαίσιο του γενικού συστήματος ή, ελλείψει τέτοιου συστή- ματος, στο πλαίσιο του συστήματος που εφαρμόζεται, ανάλογα με την περίπτωση, για τους εργάτες ή τους υπαλλήλους άλλου κράτους μέλους, για την απόκτηση, τη διατήρηση ή την ανάκτηση του δικαιώματος παροχών, υπό την προϋπόθεση ότι ο ενδιαφερόμενος έχει υπαχθεί σε κάποιο απ' αυτά τα συστήματα ακόμα και στην περίπτωση που οι περίοδοι αυτές έχουν ήδη ληφθεί υπόψη στο κράτος αυτό στο πλαίσιο συστήματος που αναφέρεται στην παράγραφο 2 ή στην παράγραφο 3 πρώτη φράση.

5. Αν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά την απόκτηση, τη διατήρηση ή την ανάκτηση του δικαιώματος παροχών από την προϋπόθεση ασφάλισης κατά τη στιγμή της επέλευσης του κινδύνου, η προϋπόθεση αυτή θεωρείται ότι πληρούται σε περίπτωση ασφάλισης δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους, σύμφωνα με όσα προβλέπονται στο παράρτημα VΙ για κάθε ενδιαφερόμενο κράτος μέλος.

6. Περίοδος πλήρους ανεργίας στη διάρκεια της οποίας ο μισθωτός εργαζόμενος λαμβάνει παροχές σύμφωνα με το άρθρο 72 παράγραφος 1 στοιχείο α)σημείο ii), ή στοιχείο β)σημείο ii) πρώτη πρόταση, λαμβάνεται υπόψη από την αρμόδια υπηρεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί ο εργαζό- μενος, σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζει η υπηρεσία αυτή, ως εάν αυτός είχε υπαχθεί στην εν λόγω νομοθεσία κατά τη διάρκεια της τελευταίας του απασχόλησης.

Αν ο φορέας αυτός εφαρμόζει νομοθεσία η οποία προβλέπει κρατήσεις εισφορών που βαρύνουν τους ανέργους για την κάλυψη συντάξεων γήρατος και θανάτου, δύναται να διενεργεί τις κρατήσεις αυτές σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας του.

Εάν η περίοδος πλήρους ανεργίας που συμπληρώθηκε στη χώρα κατοικίας του ενδιαφερομένου δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη παρά μόνο αν έχουν συμπληρωθεί περίοδοι καταβολής εισφοράς στην ίδια αυτή χώρα, η προϋπόθεση θεωρείται ότι πληρούται, εφόσον οι περίοδοι καταβολής εισφοράς έχουν συμπληρωθεί σε άλλο κράτος μέλος.

Άρθρο 46 (11)

Εκκαθάριση παροχών

1. Όταν οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από τη νομοθεσία κράτους μέλους όσον αφορά το δικαίωμα παροχών πληρούνται, χωρίς να είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί το άρθρο 45 ούτε το άρθρο 40 παράγραφος 3, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι κανόνες:

α) ο αρμόδιος φορέας υπολογίζει το ποσό της οφειλόμενης παροχής το οποίο οφείλεται:

(i) αφενός, δυνάμει μόνο των διατάξεων της νομοθεσίας που εφαρμόζει·

(ii) αφετέρου, κατ' εφαρμογή της παραγράφου 2·

β) ο αρμόδιος φορέας μπορεί εντούτοις να μην πραγματοποιήσει τον υπολογισμό ο οποίος προβλέπεται σύμφωνα με το στοι- χείο α)σημείο ii), εάν το αποτέλεσμά του είναι ταυτόσημο ή κατώτερο από το αποτέλεσμα του υπολογισμού που έχει πραγματοποιηθεί σύμφωνα με τη διάταξη του στοιχείου α) σημείο i), χωρίς να ληφθούν υπόψη οι διαφορές που οφεί- λονται στη χρησιμοποίηση στρογγυλευμένων αριθμών, στο βαθμό που ο φορέας αυτός δεν εφαρμόζει νομοθεσία, η οποία περιλαμβάνει ρήτρες σώρευσης, όπως αυτές που αναφέρονται στα άρθρα 46β και 46γ, ή αν η νομοθεσία περιλαμβάνει τέτοιες ρήτρες στην περίπτωση που αναφέρεται στο άρθρο 46γ, υπό την προϋπόθεση ότι προβλέπει ότι οι παροχές διαφο- ρετικής φύσεως λαμβάνονται υπόψη μόνο σε συνάρτηση με τη σχέση μεταξύ της διάρκειας των περιόδων ασφάλισης ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν αποκλειστικά υπό τη δική της νομοθεσία και της διάρκειας των περιόδων ασφάλισης και κατοικίας που απαιτούνται από τη νομοθεσία αυτή για το δικαίωμα πλήρους παροχής.

Στο παράρτημα ΙV μέρος Γ, αναφέρονται, για κάθε ενδιαφερό- μενο κράτος μέλος, οι περιπτώσεις κατά τις οποίες οι δύο υπολογισμοί καταλήγουν σε τέτοιο αποτέλεσμα.

2. Όταν οι προϋποθέσεις, που απαιτούνται από τη νομοθεσία κράτους μέλους για την απόκτηση δικαιώματος παροχών, πληρούνται μόνο μετά την εφαρμογή του άρθρου 45 ή/και του άρθρου 40 παράγραφος 3, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι κανόνες:

α) ο αρμόδιος φορέας υπολογίζει το θεωρητικό ποσό της παροχής την οποία θα μπορούσε να διεκδικήσει ο ενδιαφερό- μενος, εάν όλες οι περίοδοι ασφαλίσεως ή/και κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό τις νομοθεσίες των κρατών μελών στις οποίες είχε υπαχθεί ο εργαζόμενος (μισθωτός ή μη μισθωτός)είχαν πραγματοποιηθεί στο εν λόγω κράτος μέλος και υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζεται κατά την ημερομηνία της εκκαθαρίσεως της παροχής. Αν, κατά τη νομοθεσία αυτή, το ποσό της παροχής είναι ανεξάρτητο από τη διάρκεια των περιόδων που πραγματοποιήθηκαν, το ποσό αυτό λαμβάνεται ως το θεωρητικό ποσό που αναφέρεται στο παρόν στοιχείο·

β) ο αρμόδιος φορέας προσδιορίζει κατόπιν το πραγματικό ποσό της παροχής, βάσει του θεωρητικού ποσού που αναφέρεται στο προηγούμενο εδάφιο, κατ' αναλογία της διάρκειας των περιόδων ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν πριν από την επέλευση του κινδύνου, υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζει, εν σχέσει προς τη συνολική διάρκεια των περιόδων ασφαλίσεως και κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν πριν από την επέλευση του κινδύνου υπό τις νομοθεσίες όλων των κρατών μελών στις οποίες έχει υπαχθεί ο ενδιαφε- ρόμενος.

3. Ο ενδιαφερόμενος δικαιούται, από τον αρμόδιο φορέα κάθε κράτους μέλους, το υψηλότερο ποσό που υπολογίζεται σύμφωνα με τις παραγράφους 1 και 2, με την επιφύλαξη, ενδεχομένως, της εφαρμογής των ρητρών μειώσεως, αναστολής ή καταργήσεως που προβλέπονται από τη νομοθεσία δυνάμει της οποίας οφεί- λεται η παροχή αυτή.

Στην περίπτωση αυτή, η σύγκριση που πραγματοποιείται αφορά τα ποσά που καθορίζονται μετά την εφαρμογή των εν λόγω ρητρών.

4. Όταν το συνολικό ποσό των παροχών από συντάξεις αναπη- ρίας, γήρατος ή επιζώντος που οφείλονται από τους αρμόδιους φορείς δύο η περισσοτέρων κρατών μελών, κατ' εφαρμογή των διατάξεων πολυμερούς συμβάσεως κοινωνικής ασφαλίσεως που αναφέρεται στο άρθρο 6 στοιχείο β), δεν υπερβαίνει το ποσό το οποίο θα όφειλαν αυτά τα κράτη μέλη κατ' εφαρμογή των παραγράφων 1 έως 3, ισχύουν για τον ενδιαφερόμενο οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου.

Άρθρο 46α (11)

Γενικές διατάξεις σχετικές με τις ρήτρες μειώσεως, αναστολής ή καταργή- σεως, που εφαρμόζονται στις παροχές αναπηρίας γήρατος ή επιζώντων, δυνάμει των νομοθεσιών των κρατών μελών

1. ς σωρεύσεις παροχών της ιδίας φύσεως νοούνται, κατά την έννοια του παρόντος κεφαλαίου: όλες οι σωρεύσεις παροχών αναπηρίας, γήρατος και επιζώντων που υπολογίζονται ή χορη- γούνται βάσει των περιόδων ασφαλίσεως ή/και κατοικίας, που έχουν πραγματοποιηθεί από ένα και το αυτό πρόσωπο.

2. ς σωρεύσεις παροχών διαφορετικής φύσεως, νοούνται, κατά την έννοια του παρόντος κεφαλαίου: όλες οι σωρεύσεις παροχών που δεν μπορούν να θεωρηθούν ως σωρεύσεις της ιδίας φύσεως κατά την έννοια της παραγράφου 1.

3. Για την εφαρμογή των ρητρών μειώσεως, αναστολής ή καταργήσεως που προβλέπονται από τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους σε περίπτωση σωρεύσεως παροχής αναπηρίας, γήρατος ή επιζώντων με παροχή της ιδίας φύσεως ή διαφορετικής φύσεως ή με άλλα εισοδήματα, εφαρμόζονται οι ακόλουθοι κανόνες:

α) οι παροχές που αποκτώνται δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους ή άλλα εισοδήματα που αποκτώνται σε άλλο κράτος μέλος λαμβάνονται υπόψη μόνο εφόσον στη νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους προβλέπεται ότι λαμβάνονται υπόψη οι παροχές ή τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν στο εξωτερικό·

β) λαμβάνεται υπόψη το ποσό των παροχών που πρέπει να καταβληθεί από άλλο κράτος μέλος πριν από την αφαίρεση του φόρου, των εισφορών κοινωνικής ασφαλίσεως και των λοιπών ατομικών κρατήσεων·

γ) δεν λαμβάνονται υπόψη τα ποσά των παροχών που έχουν αποκτηθεί δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους οι οποίες χορηγούνται βάσει προαιρετικής ασφαλίσεως ή προαι- ρετικής συνεχίσεως της ασφαλίσεως·

δ) όταν, δυνάμει της νομοθεσίας ενός μόνο κράτους μέλους, εφαρμόζονται διατάξεις περικοπής, αναστολής ή κατάργησης λόγω του ότι ο ενδιαφερόμενος λαμβάνει παροχές της ίδιας ή άλλης φύσης, οι οποίες απορρέουν από τη νομοθεσία άλλων κρατών μελών ή άλλα εισοδήματα κτηθέντα στο έδαφος άλλων κρατών μελών, η μείωση της παροχής, που απορρέει από τη νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους, μπορεί να φθάσει μόνο μέχρι του ύψους των παροχών που απορρέουν από τη νομοθεσία των άλλων κρατών μελών από τα εισοδή- ματα που έχουν αποκτηθεί στο έδαφος των άλλων κρατών μελών.

Άρθρο 46β (11)

Ειδικές διατάξεις που εφαρμόζονται σε περίπτωση σωρεύσεως παροχών της ιδίας φύσεως οι οποίες οφείλονται δυνάμει της νομοθεσίας δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών

1. Οι ρήτρες μειώσεως, αναστολής ή καταργήσεως, που προβλέπονται από τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους, δεν εφαρ- μόζονται σε παροχή που υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφος 2.

2. Οι ρήτρες μειώσεως, αναστολής ή καταργήσεως, που προβλέπονται από τη νομοθεσία κράτους μέλους, εφαρμόζονται για παροχή που έχει υπολογιστεί σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 46 παράγραφος 1 στοιχείο α)σημείο i) μόνον υπό την προϋπόθεση ότι πρόκειται:

α) είτε για παροχή της οποίας το ποσό είναι ανεξάρτητο από τη διάρκεια των περιόδων ασφαλίσεως ή κατοικίας που έχουν πραγματοποιηθεί, και η οποία αναφέρεται στο παράρτημα ΙV μέρος ·

β) είτε για παροχή της οποίας το ποσό καθορίζεται σε συνάρτηση με πλασματική περίοδο η οποία θεωρείται ότι έχει πραγματοποιηθεί μεταξύ της ημερομηνίας επελεύσεως του κινδύνου και μιας μεταγενέστερης ημερομηνίας. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, οι εν λόγω ρήτρες εφαρμόζονται σε περίπτωση σώρευσης τέτοιας παροχής:

(i) είτε για παροχή του ίδιου τύπου, εκτός αν έχει συναφθεί συμφωνία μεταξύ δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών με σκοπό να αποφεύγεται ο υπολογισμός της ίδιας πλασμα- τικής περιόδου, δύο ή περισσότερες φορές·

(ii) είτε για παροχή του τύπου που αναφέρεται στο στοιχείο α).

Οι παροχές και οι συμφωνίες που αναφέρονται στα στοιχεία α) και β)αναγράφονται στο παράρτημα ΙV μέρος .

Άρθρο 46γ (11)

Ειδικές διατάξεις που εφαρμόζονται σε περίπτωση σωρεύσεως μιας ή περισσοτέρων παροχών, οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο 46α παράγραφος 1, με μία ή περισσότερες παροχές διαφορετικής φύσεως ή με άλλα εισοδή- ματα, όταν η περίπτωση αυτή αφορά περισσότερα του ενός κράτη μέλη

1. Εάν το δικαίωμα παροχών διαφορετικής φύσεως ή άλλων εισοδημάτων συνεπάγεται ταυτοχρόνως μείωση, αναστολή ή κατάργηση δύο ή περισσοτέρων παροχών, που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο α)σημείο i), τα ποσά τα οποία δεν θα πληρώνονταν σε περίπτωση αυστηρής εφαρμογής των ρητρών μείωσης, αναστολής ή κατάργησης, που προβλέπονται από τη νομοθεσία των ενδιαφερόμενων κρατών μελών, διαι- ρούνται δια του αριθμού των παροχών, οι οποίες υπόκεινται σε μείωση, αναστολή ή κατάργηση.

2. Εάν πρόκειται για παροχή η οποία υπολογίζεται σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφος 2, η παροχή ή οι παροχές διαφορε- τικής φύσεως των άλλων κρατών μελών, καθώς και όλα τα άλλα εισοδήματα και στοιχεία, που προβλέπονται από τη νομοθεσία του κράτους μέλους για την εφαρμογή αυτών των ρητρών μείωσης, αναστολής ή κατάργησης, λαμβάνονται υπόψη σε συνάρτηση με τη σχέση μεταξύ περιόδων ασφάλισης ή/και κατοικίας, που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 2 στοιχείο β)και έχουν ληφθεί υπόψη για τον υπολογισμό της εν λόγω παροχής.

3. Εάν το δικαίωμα παροχών διαφορετικής φύσεως ή άλλων εισοδημάτων συνεπάγεται ταυτοχρόνως μείωση, αναστολή ή κατάργηση μιας ή περισσοτέρων παροχών που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο α)σημείο i), καθώς και μιας ή περισσοτέρων παροχών που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 2, τότε εφαρμόζονται οι ακόλουθοι κανόνες:

α) όσον αφορά την παροχή ή τις παροχές που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο α)σημείο i), τα ποσά τα οποία δεν θα πληρώνονταν σε περίπτωση αυστηρής εφαρ- μογής των ρητρών μείωσης, αναστολής ή κατάργησης, που προβλέπονται από τη νομοθεσία των ενδιαφερόμενων κρατών μελών, διαιρούνται δια του αριθμού των παροχών οι οποίες ενδέχεται να μειωθούν, να ανασταλούν ή να καταργηθούν·

β) όσον αφορά την παροχή ή τις παροχές που υπολογίζονται σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφος 2, η μείωση, η αναστολή ή κατάργηση πραγματοποιούνται σύμφωνα με την παράγραφο 2.

4. Εάν, στις περιπτώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 και στην παράγραφο 3 στοιχείο α), η νομοθεσία ενός κράτους μέλους προβλέπει, για την εφαρμογή των ρητρών μείωσης, αναστολής ή κατάργησης, τη συνεκτίμηση των παροχών διαφο- ρετικής φύσεως ή/και άλλων εισοδημάτων καθώς και όλων των άλλων στοιχείων, βάσει της σχέσης μεταξύ των περιόδων ασφάλισης που ορίζονται στο άρθρο 46 παράγραφος 2 στοιχείο β), η διαίρεση που προβλέπεται στις προαναφερθείσες παραγρά- φους δεν εφαρμόζεται γι' αυτό το κράτος μέλος.

5. Το σύνολο των ως άνω διατάξεων εφαρμόζεται κατ' αναλογία, αν η νομοθεσία ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών προβλέπει ότι δεν γεννάται δικαίωμα παροχής σε περίπτωση δικαιώματος παροχής διαφορετικής φύσεως οφειλόμενης δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους ή άλλων εισοδημάτων.

Άρθρο 47(11)

Συμπληρωματικές διατάξεις για τον υπολογισμό των παροχών

1. Για τον υπολογισμό του θεωρητικού ποσού και του κατ' αναλογία ποσού που αναφέρονται στο άρθρο 46 παράγραφος 2, ισχύουν οι ακόλουθοι κανόνες:

α) αν η συνολική διάρκεια των περιόδων ασφαλίσεως και κατοι- κίας που διανύθηκαν πριν από την επέλευση του κινδύνου υπό τις νομοθεσίες όλων των ενδιαφερομένων κρατών μελών, είναι μεγαλύτερη από τη μέγιστη διάρκεια που απαιτεί η νομοθεσία ενός εξ αυτών των κρατών για τη χορήγηση πλήρους παροχής, ο αρμόδιος φορέας του κράτους αυτού λαμβάνει υπόψη τη μέγιστη αυτή διάρκεια αντί της συνο- λικής διάρκειας των εν λόγω περιόδων. Αυτή η μέθοδος υπολογισμού δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα την επιβολή στον εν λόγω φορέα της υποχρεώσεως παροχής ποσού μεγα- λύτερου από το ποσό της πλήρους παροχής που προβλέπεται από τη νομοθεσία που εφαρμόζει. Η διάταξη αυτή δεν ισχύει για τις παροχές των οποίων το ποσό δεν εξαρτάται από τη διάρκεια των περιόδων ασφαλίσεως·

β) οι λεπτομέρειες σχετικά με τον υπολογισμό των περιόδων, που συμπίπτουν χρονικά, καθορίζονται στον κανονισμό εφαρμογής που αναφέρεται στο άρθρο 98·

γ) ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους του οποίου η νομοθεσία προβλέπει ότι ο υπολογισμός των παροχών βασίζεται επί μέσων αποδοχών, μέσης εισφοράς, μέσης προσαυξήσεως ή επί της σχέσεως η οποία υπήρχε κατά τις περιόδους ασφαλί- σεως μεταξύ των μεικτών αποδοχών του ενδιαφερομένου και του μέσου όρου των μεικτών αποδοχών όλων των ασφαλι- σμένων, εκτός από τους μαθητευόμενους, προσδιορίζει τα μέσα ή τα αναλογικά αυτά ποσά, αποκλειστικά βάσει των ασφαλιστικών περιόδων που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία του κράτους αυτού, ή των μεικτών αποδοχών που εισέπαξε ο ενδιαφερόμενος κατά τη διάρκεια των περιόδων αυτών και μόνο·

δ) ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους του οποίου η νομοθεσία προβλέπει ότι ο υπολογισμός των παροχών βασίζεται επί του ποσού των απολαβών, των εισφορών ή των προσαυξή- σεων, προσδιορίζει τις απολαβές, τις εισφορές ή τις προσαυξήσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη σχετικά με τις περιόδους ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό τις νομοθεσίες άλλων κρατών μελών, βάσει του μέσου όρου των απολαβών, των εισφορών ή των προσαυξήσεων, ο οποίος διαπιστώνεται για τις περιόδους ασφαλίσεως που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία που αυτός ο φορέας εφαρμόζει·

ε) ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους του οποίου η νομοθεσία προβλέπει ότι ο υπολογισμός των παροχών βασίζεται επί απολαβών ή ποσού κατ' αποκοπή, θεωρεί ότι οι απολαβές ή το ποσό που πρέπει να ληφθεί υπόψη σχετικά με τις περιό- δους ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό τις νομοθεσίες άλλων κρατών μελών είναι ίσο με τις απολαβές ή το κατ' αποκοπήν ποσό ή, κατά περίπτωση, με το μέσο όρο των απολαβών ή των κατ' αποκοπήν ποσών που αντιστοιχούν στις περιόδους ασφαλίσεως, που πραγματο- ποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία που αυτός ο φορέας εφαρμόζει·

στ) ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους του οποίου η νομοθεσία προβλέπει ότι ο υπολογισμός των παροχών βασίζεται, για ορισμένες περιόδους, στο ποσό των απολαβών και, για άλλες περιόδους, σε κατ' αποκοπήν ποσό ή απολαβή, λαμβάνει υπόψη, όσον αφορά τις περιόδους ασφαλίσεως ή κατοικίας που έχουν πραγματοποιηθεί υπό τις νομοθεσίες άλλων κρατών μελών, τις απολαβές ή τα ποσά που καθορί- ζονται σύμφωνα με τις διατάξεις οι οποίες αναφέρονται στα στοιχεία δ)ή ε), ή το μέσο όρο αυτών των απολαβών ή ποσών, ανάλογα με την περίπτωση· αν, για όλες τις περιό- δους που έχουν πραγματοποιηθεί υπό τη νομοθεσία την οποία εφαρμόζει ο φορέας αυτός, ο υπολογισμός των παροχών βασίζεται σε κατ' αποκοπήν ποσό ή απολαβή, εκτιμά ότι η απολαβή που πρέπει να ληφθεί υπόψη, όσον αφορά τις περιόδους ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματο- ποιήθηκαν υπό τις νομοθεσίες άλλων κρατών μελών, ισούται με την πλασματική απολαβή η οποία αντιστοιχεί στο εν λόγω κατ' αποκοπήν ποσό ή απολαβή·

ζ) ο αρμόδιος φορέας ενός κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου προβλέπει ότι ο υπολογισμός των παροχών βασίζεται σε έναν μέσο όρο εισφορών, καθορίζει αυτό το μέσο όρο σε συνάρτηση με τις περιόδους ασφάλισης που πραγματο- ποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία αυτού του κράτους και μόνον.

2. Οι κανόνες της νομοθεσίας κράτους μέλους περί της επανε- κτιμήσεως των στοιχείων που ελήφθησαν υπόψη για τον υπολογισμό των παροχών εφαρμόζονται, εφόσον είναι ανάγκη, επί των στοιχείων που ελήφθησαν υπόψη από τον αρμόδιο φορέα του κράτους αυτού, σύμφωνα με την παράγραφο 1, σχετικά με τις περιόδους ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό τις νομοθεσίες άλλων κρατών μελών.

3. Εάν, δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους, το ποσό των παροχών καθορίζεται αφού ληφθεί υπόψη η ύπαρξη και άλλων μελών της οικογένειας, εκτός των τέκνων, ο αρμόδιος φορέας του κράτους αυτού λαμβάνει επίσης υπόψη και αυτά τα μέλη της οικογένειας του ενδιαφερομένου που κατοικούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, σαν να κατοικούσαν στο έδαφος του αρμόδιου κράτους.

4. Εάν η νομοθεσία που εφαρμόζει ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους απαιτεί, για τον υπολογισμό των παροχών, το συνυπολο- γισμό μισθού, όταν γίνεται εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 45 παράγραφος 6, πρώτο και δεύτερο εδάφιο, και εάν σε αυτό το κράτος μέλος, για την εκκαθάριση της συντάξεως, συνυπολογί- ζονται μόνον οι περίοδοι πλήρους ανεργίας για την οποία καταβάλλεται επίδομα βάσει του άρθρου 71 παράγραφος 1 στοι- χείο α)σημείο ii) ή στοιχείο β)σημείο ii) πρώτη πρόταση, ο αρμόδιος φορέας του εν λόγω κράτους μέλους εκκαθαρίζει τη σύνταξη με βάση το μισθό τον οποίο έχει χρησιμοποιήσει ως σημείο αναφοράς για την καταβολή των εν λόγω παροχών ανερ- γίας, και σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας που εφαρμόζει.

Άρθρο 48 (11)

Περίοδοι ασφαλίσεως ή κατοικίας κατώτερες του έτους

1. Παρά το άρθρο 46 παράγραφος 2, ο φορέας κράτους μέλους δεν υποχρεούται να χορηγεί παροχές δυνάμει χρονικών περιόδων οι οποίες έχουν πραγματοποιηθεί υπό τη νομοθεσία που εφαρ- μόζει και οι οποίες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τη στιγμή της επέλευσης του κινδύνου, σε περίπτωση που:

— η διάρκεια των εν λόγω χρονικών περιόδων είναι μικρότερη του έτους

— και

— αν ληφθούν υπόψη οι περίοδοι αυτές και μόνο, δεν αποκτάται δικαίωμα παροχών δυνάμει των διατάξεων αυτής της νομοθε- σίας.

2. Ο αρμόδιος φορέας καθενός από τα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη λαμβάνει υπόψη τις περιόδους που αναφέρονται στην παράγραφο 1 για την εφαρμογή του άρθρου 46 παράγραφος 2, με εξαίρεση το στοιχείο β).

3. Στην περίπτωση που η εφαρμογή της παραγράφου 1 θα είχε ως αποτέλεσμα να απαλλαγούν από τις υποχρεώσεις τους όλοι οι φορείς των ενδιαφερομένων κρατών, οι παροχές χορηγούνται αποκλειστικά κατά τη νομοθεσία του τελευταίου από τα κράτη αυτά, οι προϋποθέσεις της οποίας πληρούνται, σαν να είχαν πραγματοποιηθεί όλες οι περίοδοι ασφαλίσεως και κατοικίας, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν και ελήφθησαν υπόψη σύμφωνα με το άρθρο 45 παράγραφοι 1 έως 4, υπό τη νομοθεσία του κράτους αυτού.

Άρθρο 49 (11) (15)

Υπολογισμός των παροχών όταν ο ενδιαφερόμενος δεν συγκεντρώνει ταυτοχρόνως τις προϋποθέσεις που απαιτούνται από όλες τις νομοθεσίες, υπό τις οποίες πραγματοποιήθηκαν περίοδοι ασφαλίσεως ή κατοικίας ή όταν έχει ζητήσει ρητά αναβολή της εκκαθαρίσεως των παροχών γήρατος

1. Εάν ο ενδιαφερόμενος δεν συγκεντρώνει, σε δεδομένη στιγμή, αφού ληφθεί ενδεχομένως υπόψη το άρθρο 45 ή/και το άρθρο 40 παράγραφος 3, τις προϋποθέσεις που απαιτούνται για την πληρωμή των παροχών από όλες τις νομοθεσίες των κρατών μελών στις οποίες είχε υπαχθεί, αλλά πληροί μόνον τις προϋποθέσεις μιας ή περισσοτέρων από αυτές, ισχύουν τα ακόλουθα:

α) καθένας από τους αρμόδιους φορείς, κατά τη νομοθεσία του οποίου πληρούνται οι προϋποθέσεις, υπολογίζει το ποσό της οφειλόμενης παροχής σύμφωνα με το άρθρο 46· εκτός εάν ο συνυπολογισμός των εν λόγω περιόδων επιτρέπει τον καθο- ρισμό υψηλότερου ποσού παροχών·

β) ωστόσο:

(i) εάν ο ενδιαφερόμενος πληροί τις προϋποθέσεις δύο τουλά- χιστον νομοθεσιών, χωρίς να παρίσταται ανάγκη προσφυγής σε περιόδους ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό νομοθεσίες, των οποίων οι προϋποθέσεις δεν πληρούνται, οι εν λόγω περίοδοι δεν λαμβάνονται υπόψη για την εφαρμογή του άρθρου 46 παράγραφος 2, εκτός εάν ο συνυπολογισμός των εν λόγω περιόδων επιτρέπει τον καθορισμό υψηλότερου ποσού παροχών,

(ii) εάν ο ενδιαφερόμενος πληροί τις προϋποθέσεις μιας και μόνον νομοθεσίας, χωρίς να χρειασθεί να συνυπολογι- σθούν οι περίοδοι ασφαλίσεως ή διαμονής που πραγματοποιήθηκαν υπό νομοθεσίες των οποίων οι προϋποθέσεις δεν πληρούνται, το ποσό της οφειλόμενης παροχής υπολογίζεται, κατ' εφαρμογή του άρθρου 46 παράγραφος 1 στοιχείο α)σημείο i), σύμφωνα με τις διατά- ξεις της νομοθεσίας της οποίας πληρούνται οι προϋποθέσεις και λαμβανομένων υπόψη μόνον των περιόδων που πραγματοποιήθηκαν υπό την εν λόγω νομοθεσία, εκτός εάν ο συνυπολογισμός των περιόδων που πραγματοποιήθηκαν υπό άλλες νομοθεσίες των οποίων δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις επιτρέπει τον καθορισμό υψηλότερου ποσού παροχών, σύμφωνα με το άρθρο 46 παράγραφος 1 στοιχείο α)σημείο ii).

Οι διατάξεις της παρούσας παραγράφου εφαρμόζονται κατ' αναλογία όταν ο ενδιαφερόμενος έχει ζητήσει ρητά την αναβολή της εκκαθαρίσεως των παροχών γήρατος, σύμφωνα με το άρθρο 44 παράγραφος 2 δεύτερη φράση.

2. Η παροχή ή οι παροχές που έχουν χορηγηθεί δυνάμει μιας ή περισσοτέρων νομοθεσιών στην περίπτωση που αναφέρεται στην παράγραφο 1, υπόκεινται αυτεπαγγέλτως σε νέο υπολο- γισμό σύμφωνα με το άρθρο 46, αφ' ής στιγμής πληρούνται οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από μία ή περισσότερες από τις υπόλοιπες νομοθεσίες στις οποίες είχε υπαχθεί ο ενδιαφερό- μενος, αφού ληφθεί ενδεχομένως υπόψη το άρθρο 45 και αφού ληφθεί ενδεχομένως εκ νέου υπόψη η παράγραφος 1. Η παρούσα παράγραφος εφαρμόζεται κατ' αναλογία όταν ένα πρόσωπο ζητήσει τη μέχρι τότε εν αναστολή, δυνάμει του άρθρου 44 παράγραφος 2 δεύτερη φράση, εκκαθάριση των δικαιωμάτων παροχών γήρατος που έχουν αποκτηθεί δυνάμει της νομοθεσίας ενός ή περισσοτέρων κρατών μελών.

3. Πραγματοποιείται αυτεπαγγέλτως νέος υπολογισμός σύμφωνα με την παράγραφο 1 και με την επιφύλαξη του άρθρου 40 παράγραφος 2, όταν οι προϋποθέσεις που απαιτούνται από μία ή περισσότερες από τις εν λόγω νομοθεσίες παύσουν να πληρούνται.

Άρθρο 50 (11)

Χορήγηση συμπληρώματος όταν το ποσό των παροχών που οφείλονται κατά τις νομοθεσίες των διαφόρων κρατών μελών δεν φθάνει το κατώτατο όριο που προβλέπει η νομοθεσία του κράτους στο έδαφος του οποίου κατοικεί ο δικαιούχος

Ο δικαιούχος παροχών, επί του οποίου εφαρμόσθηκε το παρόν κεφάλαιο, δεν δύναται, στο κράτος στου οποίου το έδαφος κατοικεί και κατά τη νομοθεσία του οποίου του οφείλεται παροχή, να εισπράξει ποσό παροχών μικρότερο από την ελάχιστη παροχή που ορίζεται από την εν λόγω νομοθεσία για περίοδο ασφαλίσεως ή κατοικίας ίση με το σύνολο των περιόδων που ελήφθησαν υπόψη για την εκκαθάριση σύμφωνα με τις διατάξεις των προηγουμένων άρθρων. Ο αρμόδιος φορέας του κράτους αυτού του καταβάλλει, ενδεχομένως, καθόλη τη διάρκεια της κατοικίας του στο έδαφος του κράτους αυτού, συμπλήρωμα ίσο με τη διαφορά μεταξύ του ποσού των παροχών που οφείλονται δυνάμει του παρόντος κεφαλαίου και του ποσού της ελάχιστης παροχής.

Άρθρο 51 (11)

Επανεκτίμηση και νέος υπολογισμός των παροχών

1. Εάν, λόγω της αυξήσεως του κόστους ζωής, της διακυμάν- σεως του ύψους των μισθών ή άλλων λόγων προσαρμογής, τροποποιηθούν οι παροχές των ενδιαφερομένων κρατών κατά ένα καθορισμένο ποσοστό ή ποσό, το ποσοστό ή ποσό αυτό πρέπει να εφαρμόζεται απευθείας στις παροχές που καθορί- σθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 46, χωρίς να χρειάζεται νέος υπολογισμός κατά τις διατάξεις του εν λόγω άρθρου.

2. Αντιθέτως, σε περίπτωση τροποποιήσεως είτε του τρόπου καθορισμού, είτε των κανόνων υπολογισμού των παροχών, πραγματοποιείται νέος υπολογισμός σύμφωνα με το άρθρο 46.

Άρθρο 51α

Πρόσωπα που καλύπτονται από ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους

1. Οι διατάξεις των άρθρων 44, 45 παράγραφοι 1, 5 και 6 και των άρθρων 46 έως 51 εφαρμόζονται κατ' αναλογία σε πρόσωπα που καλύπτονται από ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους.

2. Ωστόσο, εάν η νομοθεσία κράτους μέλους εξαρτά την απόκτηση, εκκαθάριση, διατήρηση ή ανάκτηση των δικαιωμάτων σε παροχές δυνάμει ειδικού συστήματος για δημοσίους υπαλλήλους από την προϋπόθεση, ότι όλες οι περίοδοι ασφάλισης έχουν συμπληρωθεί στο πλαίσιο ενός ή περισσοτέρων ειδικών συστημάτων για τους δημοσίους υπαλλήλους σ' αυτό το κράτος μέλος, ή ότι θεωρούνται από τη νομοθεσία αυτού του κράτους μέλους ως ισοδύναμες προς τέτοιες περιόδους, λαμβάνονται υπόψη μόνον οι περίοδοι που μπορούν να αναγνωριστούν δυνάμει της νομοθεσίας αυτού του κράτους μέλους.

3. Όταν, δυνάμει της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους, οι παροχές υπολογίζονται βάσει του τελευταίου μισθού ή μισθών που ελήφθησαν κατά τη διάρκεια μιας περιόδου αναφοράς, ο αρμόδιος φορέας αυτού του κράτους λαμβάνει υπόψη του για τον υπολογισμό, μόνον τους μισθούς, όπως αυτοί διαμορφώνονται κάθε φορά, που ελήφθησαν κατά την περίοδο ή τις περιόδους κατά τις οποίες ο ενδιαφερόμενος υπαγόταν στη νομοθεσία αυτή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

Τμήμα 1

Δικαίωμα παροχών

Άρθρο 52

Κατοικία σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος μέλος — Γενικοί κανόνες

Ο μισθωτός ή μη μισθωτός που κατοικεί στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος και ο οποίος γίνεται θύμα εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας, λαμβάνει στο κράτος της κατοικίας του:

α) παροχές εις είδος που χορηγούνται, για λογαριασμό του αρμοδίου φορέα, από το φορέα του τόπου κατοικίας σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από το φορέα αυτόν, σαν να ήταν ασφαλισμένος σε αυτόν·

β) παροχές εις χρήμα που καταβάλλονται από τον αρμόδιο φορέα σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται απ' αυτόν. Με συμφωνία μεταξύ του αρμοδίου φορέα και του φορέα του τόπου κατοικίας, οι παροχές αυτές δύναται να καταβάλλονται από τον τελευταίο αυτό φορέα, για λογαριασμό του πρώτου, κατά τη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους.

Άρθρο 53

Μεθοριακοί εργαζόμενοι — Ειδικός κανόνας

Ο μεθοριακός εργαζόμενος δύνανται επίσης, να λαμβάνει τις παροχές στο έδαφος του αρμοδίου κράτους. Οι παροχές αυτές καταβάλλονται από τον αρμόδιο φορέα σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού, σαν να κατοικούσε εκεί ο ενδιαφερόμενος.

Άρθρο 54

Διαμονή ή μεταφορά κατοικίας στο αρμόδιο κράτος

1. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός που αναφέρεται στο άρθρο 52, ο οποίος διαμένει στο έδαφος του αρμοδίου κράτους, λαμβάνει παροχές σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού, ακόμη και αν έχει ήδη λάβει παροχές προ της διαμονής του. Η διάταξη αυτή δεν ισχύει πάντως για τον μεθοριακό εργαζόμενο.

2. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός που αναφέρεται στο άρθρο 52, ο οποίος μεταφέρει την κατοικία του στο έδαφος του αρμοδίου κράτους, λαμβάνει παροχές σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού, ακόμη και αν έχει ήδη λάβει παροχές προ της μεταφοράς της κατοικίας του.

Άρθρο 55

Διαμονή εκτός του αρμοδίου κράτους — Επιστροφή ή μεταφορά κατοικίας σε άλλο κράτος μέλος μετά την επέλευση του ατυχήματος ή της επαγγελματικής ασθενείας — Ανάγκη μεταβάσεως σε άλλο κράτος μέλος για την υποβολή σε κατάλληλη θεραπεία

1. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός, θύμα εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας:

α) ο οποίος διαμένει στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος

β) ο οποίος, αφού απέκτησε το δικαίωμα παροχών εις βάρος του αρμοδίου φορέα, έλαβε την έγκριση από το φορέα αυτόν να επιστρέψει στο έδαφος του κράτους μέλους όπου κατοικεί ή να μεταφέρει την κατοικία του στο έδαφος άλλου κράτους μέλους

γ) ο οποίος έλαβε την έγκριση από τον αρμόδιο φορέα να μεταβεί στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, για να υποβληθεί στην κατάλληλη για την κατάστασή του θεραπεία,

έχει δικαίωμα:

i) παροχών εις είδος που χορηγούνται, για λογαριασμό του αρμοδίου φορέα, από το φορέα του τόπου διαμονής ή κατοικίας, σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από το φορέα αυτόν, σαν να ήταν ασφαλισμένος σε αυτόν· η διάρκεια χορηγήσεως των παροχών διέπεται πάντως από τη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους·

ii) παροχών εις χρήμα που καταβάλλονται από τον αρμόδιο φορέα κατά την νομοθεσία που εφαρμόζεται από το φορέα αυτόν. Κατόπιν συμφωνίας μεταξύ του αρμοδίου φορέα και του φορέα του τόπου κατοικίας ή διαμονής, οι παροχές αυτές δύναται να καταβάλλονται από τον τελευταίο αυτό φορέα, για λογαριασμό του πρώτου, κατά της νομοθεσία του αρμοδίου κράτους.

2. Η έγκριση που απαιτεί η παράγραφος 1 στοιχείο β) είναι δυνατόν να μην χορηγηθεί μόνο αν διαπιστούται ότι η μετακίνηση του ενδιαφερομένου θα ηδύνατο να θέσει σε κίνδυνο την κατάσταση της υγείας του ή την εφαρμογή της ιατρικής θεραπείας.

Η έγκριση που απαιτεί η παράγραφος 1 στοιχείο γ) δεν είναι δυνατόν να μην χορηγηθεί όταν η εν λόγω θεραπεία δεν δύνανται να παρασχεθεί στον ενδιαφερόμενο στο έδαφος του κράτους μέλους που κατοικεί.

Άρθρο 56

Ατυχήματα διαδρομής

Το ατύχημα που συνέβη κατά τη διαδρομή σε έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος, θεωρείται ότι συνέβη στο έδαφος του αρμοδίου κράτους.

Άρθρο 57 (7)

Παροχές επαγγελματικής ασθένειας αν ο ενδιαφερόμενος έχει εκτεθεί στον ίδιο κίνδυνο σε περισσότερα κράτη μέλη

1. Όταν το θύμα επαγγελματικής ασθένειας άσκησε δραστη- ριότητα δυνάμενη λόγω της φύσεώς της να προκαλέσει την ασθένεια αυτή, υπό τη νομοθεσία δύο ή περισσοτέρων κρατών μελών, οι παροχές, τις οποίες το θύμα ή οι επιζώντες του μπορούν να διεκδικήσουν, χορηγούνται αποκλειστικά δυνάμει την νομοθεσίας του τελευταίου από αυτά τα κράτη, οι προϋποθέ- σεις της οποίας συμβαίνει να πληρούνται, αφού ληφθούν υπόψη ενδεχομένως οι παράγραφοι 2 έως 5.

2. Αν η χορήγηση παροχών επαγγελματικής ασθένειας δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους εξαρτάται από τον όρο ότι η εν λόγω ασθένεια έχει διαπιστωθεί ιατρικά για πρώτη φορά στο έδαφός του, ο όρος αυτός θεωρείται ότι πληρούται, όταν η ασθένεια διαγνώστηκε για πρώτη φορά στο έδαφος άλλου κράτους μέλους.

3. Εάν η χορήγηση παροχών επαγγελματικής ασθένειας δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους εξαρτάται από τον όρο ότι η ασθένεια αυτή έχει διαπιστωθεί εντός ορισμένου χρονικού διαστήματος μετά τη λήξη της τελευταίας δραστηριότητας που είναι δυνατόν να προκαλέσει επαγγελματική ασθένεια, ο αρμό- διος φορέας του κράτους αυτού, όταν εξετάζει το χρονικό διάστημα της τελευταίας αυτής δραστηριότητας, λαμβάνει υπόψη κατά το αναγκαίο μέτρο δραστηριότητες της ίδιας φύσεως που ασκήθηκαν υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, ως εάν είχαν ασκηθεί υπό τη νομοθεσία του πρώτου κράτους.

4. Εάν η χορήγηση παροχών επαγγελματικής ασθένειας δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους εξαρτάται από τον όρο ότι η δραστηριότητα που είναι δυνατόν να προκαλέσει την εν λόγω ασθένεια είχε ασκηθεί επί ορισμένο χρονικό διάστημα, ο αρμόδιος φορέας του κράτους αυτού λαμβάνει υπόψη, κατά το μέτρο που απαιτείται, τις περιόδους κατά τη διάρκεια των οποίων ασκήθηκε τέτοια δραστηριότητα υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, ως εάν είχε ασκηθεί υπό τη νομοθεσία του πρώτου κράτους.

5. Σε περίπτωση σκληρογόνου πνευμοκονιώσεως το βάρος των εις χρήμα παροχών, συμπεριλαμβανομένων και των συντάξεων, κατανέμεται μεταξύ των αρμοδίων φορέων των κρατών μελών στο έδαφος των οποίων το θύμα άσκησε δραστηριότητα δυνάμενη να προκαλέσει την ασθένεια αυτή. Η κατανομή αυτή πραγματοποιείται κατ' αναλογία της διάρκειας των περιόδων ασφαλίσεως γήρατος ή των περιόδων κατοικίας που αναφέρονται στο άρθρο 45 παράγραφος 1, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία καθενός από τα κράτη αυτά, εν σχέσει με τη συνο- λική διάρκεια των περιόδων ασφαλίσεως γήρατος ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία όλων αυτών των κρατών κατά την ημερομηνία ενάρξεως των παροχών.

6. Το Συμβούλιο προσδιορίζει ομόφωνα, κατόπιν προτάσεως της Επιτροπής, τις επαγγελματικές ασθένειες ως προς τις οποίες επεκτείνεται η εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 5.

Άρθρο 58

Υπολογιμός των εις χρήμα παροχών

1. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου προβλέπει ότι ο υπολογισμός των εις χρήμα παροχών βασίζεται επί μέσων αποδοχών, καθορίζει τις μέσες αυτές αποδοχές αποκλειστικά βάσει των διαπιστωθέντων αποδοχών κατά τη διάρκεια των περιόδων που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία αυτή.

2. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου προβλέπει ότι ο υπολογισμός των εις χρήμα παροχών βασίζεται επί κατ' αποκοπή αποδοχών, λαμβάνει υπόψη αποκλειστικά τις κατ' αποκοπή ή, κατά περίπτωση, το μέσο όρο των κατ' αποκοπή αποδοχών που αντιστοιχούν στις περιόδους που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία αυτή.

3. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου προβλέπει ότι το ποσό των εις χρήμα παροχών ποικίλλει ανάλογα με τον αριθμό των μελών της οικογένειας, λαμβάνει υπόψη και τα μέλη της οικογενείας του ενδιαφερομένου που κατοικούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, σαν να κατοικούσαν στο έδαφος του αρμοδίου κράτους.

Άρθρο 59

Έξοδα μεταφοράς του θύματος

1. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου προβλέπει την κάλυψη των εξόδων μεταφοράς του θύματος, είτε μέχρι την κατοικία του είτε μέχρι το νοσοκομειακό ίδρυμα, αναλαμβάνει τα έξοδα αυτά μέχρι τον αντίστοιχο τόπο στο έδαφος άλλου κράτους μέλους όπου κατοικεί το θύμα, υπό τον όρο, ότι έχει επιτρέψει προηγουμένως τη μεταφορά αυτή, αφού ληφθούν δεόντως υπόψη οι λόγοι που τη δικαιολογούν. Η έγκριση αυτή δεν απαιτείται, όταν πρόκειται περί μεθοριακού εργαζομένου.

2. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου προβλέπει την κάλυψη των εξόδων μεταφοράς της σορού του θύματος μέχρι τον τόπο του ενταφιασμού του, αναλαμβάνει τα έξοδα αυτά σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται απ' αυτόν, μέχρι τον αντίστοιχο τόπο στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, όπου κατοικούσε το θύμα κατά τη στιγμή του ατυχήματος.

Τμήμα 2

Επιδείνωση επαγγελματικής ασθένειας για την οποία έχουν χορηγηθεί παροχές

Άρθρο 60 (7) (11)

1. Σε περίπτωση επιδεινώσεως επαγγελματικής ασθένειας, για την οποία ένας μισθωτός ή μη μισθωτός έλαβε ή λαμβάνει αποζημίωση δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους, ισχύουν οι ακόλουθες διατάξεις:

α) αν ο ενδιαφερόμενος, αφότου λαμβάνει τις παροχές, δεν άσκησε υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, επαγγελμα- τική δραστηριότητα που δυνατόν να προκαλέσει ή να επιδεινώσει την εν λόγω ασθένεια, ο αρμόδιος φορέας του πρώτου κράτους υποχρεούται να αναλάβει το βάρος των παροχών, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας που εφαρ- μόζεται απ' αυτόν, αφού λάβει υπόψη την επιδείνωση·

β) αν ο ενδιαφερόμενος, αφότου λαμβάνει τις παροχές, έχει ασκήσει τέτοια δραστηριότητα υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, ο αρμόδιος φορέας του πρώτου κράτους μέλους υποχρεούται να αναλάβει το βάρος των παροχών, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας που εφαρμόζεται απ' αυτόν, χωρίς να λάβει υπόψη την επιδείνωση. Ο αρμόδιος φορέας του δεύτερου κράτους μέλους καταβάλλει στον ενδια- φερόμενο ένα συμπλήρωμα, το ποσό του οποίου ισούται με τη διαφορά μεταξύ του ποσού των παροχών που οφείλονται μετά την επιδείνωση και του ποσού των παροχών που θα οφεί- λονται πριν από την επιδείνωση, κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας που εφαρμόζεται από το φορέα αυτόν, αν η εν λόγω ασθένεια είχε επέλθει υπό τη νομοθεσία του κράτους μέλους αυτού·

γ) αν, στην περίπτωση που αναφέρεται στο στοιχείο β), ένας μισθωτός ή μη μισθωτός που προσεβλήθη από σκληρογόνο πνευμονοκονίωση ή από ασθένεια καθοριζόμενη κατ' εφαρ- μογή των διατάξεων του άρθρου 57 παράγραφος 6 δεν δικαιούται παροχών δυνάμει της νομοθεσίας του δεύτερου κράτους μέλους, ο αρμόδιος φορέας του πρώτου κράτους μέλους οφείλει να καταβάλλει τις παροχές, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας που εφαρμόζεται απ' αυτόν, αφού λάβει υπόψη την επιδείνωση. Εντούτοις, ο φορέας του δεύτερου κράτους μέλους αναλαμβάνει το βάρος που προκύ- πτει από τη διαφορά μεταξύ του ποσού των εις χρήμα παροχών, συμπεριλαμβανομένων και των συντάξεων, που οφείλει ο αρμόδιος φορέας του πρώτου κράτους μέλους, αφού λάβει υπόψη την επιδείνωση, και του ποσού των αντιστοίχων παροχών που οφείλονται πριν από την επιδείνωση·

δ) οι ρήτρες μειώσεως, αναστολής ή καταργήσεως, που προβλέ- πονται στη νομοθεσία κράτους μέλους, δεν εφαρμόζονται εις βάρος του δικαιούχου παροχών, οι οποίες έχουν εκκαθαριστεί από τους φορείς δύο κρατών μελών σύμφωνα με το στοιχείο β).

2. Σε περίπτωση επιδεινώσεως επαγγελματικής ασθένειας, η οποία προκάλεσε την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 57 παράγραφος 5 ισχύουν οι ακόλουθες διατάξεις:

α) ο αρμόδιος φορέας, ο οποίος έχει χορηγήσει τις παροχές σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 57 παράγραφος 1, οφείλει να καταβάλλει τις παροχές σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται απ' αυτόν, αφού λάβει υπόψη την επιδείνωση·

β) το βάρος των εις χρήμα παροχών, συμπεριλαμβανομένων και των συντάξεων, φέρουν κατ' αναλογίαν οι φορείς, οι οποίοι συμμετείχαν σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 57 παράγραφος 5 στο βάρος των προηγουμένων παροχών. Αν το θύμα άσκησε όμως εκ νέου δραστηριότητα που δύναται να προκαλέσει ή να επιδεινώσει την επαγγελματική αυτή ασθέ- νεια, είτε υπό τη νομοθεσία ενός από τα κράτη μέλη, στο οποίο είχε ήδη ασκήσει δραστηριότητα παρόμοιας φύσεως, είτε υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, ο φορέας του κράτους αυτού φέρει το βάρος της διαφοράς μεταξύ του ποσού των παροχών που οφείλονται, αφού ληφθεί υπόψη η επιδείνωση και του ποσού των παροχών που οφείλονται προ της επιδεινώσεως.

Τμήμα 3

Διάφορες διατάξεις

Άρθρο 61

Κανόνες για τη λήψη υπόψη των ιδιομορφιών ορισμένων νομοθεσιών

1. Αν δεν υφίσταται ασφάλιση κατά των εργατικών ατυχημάτων ή των επαγγελματικών ασθενειών στο έδαφος του κράτους μέλους όπου ευρίσκεται ο ενδιαφερόμενος ή αν υφίσταται τέτοια ασφάλιση, αλλά δεν προβλέπει αρμόδιο φορέα για την καταβολή παροχών εις είδος, οι παροχές αυτές καταβάλλονται από το φορέα του τόπου διαμονής ή κατοικίας, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την καταβολή των παροχών εις είδος σε περίπτωση ασθένειας.

2. Αν η νομοθεσία του αρμοδίου κράτους εξαρτά την εντελώς δωρεάν χορήγηση των παροχών εις είδος από τη χρησιμοποίηση της οργανωμένης από τον εργοδότη ιατρικής υπηρεσίας, οι εις είδος παροχές που χορηγούνται στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 52 και το άρθρο 55 παράγραφος 1, θεωρείται ότι έχουν χορηγηθεί από μια τέτοια ιατρική υπηρεσία.

3. Αν η νομοθεσία του αρμοδίου κράτους περιλαμβάνει σύστημα σχετικό με τις υποχρεώσεις του εργοδότη, οι παροχές εις είδος που χορηγούνται στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 52 και το άρθρο 55 παράγραφος 1 θεωρείται ότι έχουν χορηγηθεί κατόπιν αιτήσεως του αρμοδίου φορέα.

4. Όταν το σύστημα του αρμοδίου κράτους που αφορά την αποκατάσταση των ατυχημάτων εργασίας δεν έχει χαρακτήρα υποχρεωτικής ασφαλίσεως, οι παροχές εις είδος χορηγούνται απευθείας από τον εργοδότη ή τον ασφαλιστή που τον υποκαθιστά.

5. Όταν η νομοθεσία κράτους μέλους προβλέπει ρητά ή σιωπηρά ότι τα εργατικά ατυχήματα ή οι επαγγελματικές νόσοι που συνέβησαν ή διαπιστώθηκαν προηγουμένως λαμβάνονται υπόψη για την εκτίμηση του βαθμού ανικανότητας, την αναγνώριση του δικαιώματος σε παροχές ή τον υπολογισμό του ποσού των παροχών, ο αρμόδιος φορέας αυτού του κράτους λαμβάνει επίσης υπόψη τα εργατικά ατυχήματα ή τις επαγγελματικές νόσους που συνέβησαν ή διαπιστώθηκαν προηγουμένως υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους σαν να είχαν συμβεί ή διαπιστωθεί υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζει.

6. Όταν η νομοθεσία κράτους μέλους προβλέπει ρητά ή σιωπηρά ότι τα εργατικά ατυχήματα ή οι επαγγελματικές νόσοι που συνέβησαν ή διαπιστώθηκαν μεταγενέστερα λαμβάνονται υπόψη για την εκτίμηση του βαθμού ανικανότητας, την αναγνώριση του δικαιώματος σε παροχές ή τον υπολογισμό του ποσού των παροχών, ο αρμόδιος φορέας αυτού του κράτους λαμβάνει επίσης υπόψη τα εργατικά ατυχήματα ή τις επαγγελματικές νόσους που συνέβησαν ή διαπιστώθηκαν μεταγενέστερα υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους σαν να είχαν συμβεί ή διαπιστωθεί υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζει, υπό τον όρο:

1. ότι δεν έχει δοθεί αποζημίωση για το εργατικό ατύχημα ή για την επαγγελματική νόσο που συνέβη ή διαπιστώθηκε προγενέστερα υπό τη νομοθεσία που ο οργανισμός αυτός εφαρμόζει,

και

2. ότι για το εργατικό ατύχημα ή την επαγγελματική νόσο που συνέβη ή διαπιστώθηκε μεταγενέστερα, και με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 5, δεν έχει δοθεί αποζημίωση σύμφωνα με τη νομοθεσία του άλλου κράτους μέλους υπό την οποία συνέβη ή διαπιστώθηκε.

Άρθρο 62

Ρύθμιση στην περίπτωση υπάρξεως περισσοτέρων συστημάτων στη χώρα κατοικίας ή διαμονής — Ανώτατη διάρκεια χορηγήσεως των παροχών αυτών

1. Αν η νομοθεσία του τόπου διαμονής ή κατοικίας περιλαμβάνει περισσότερα συστήματα ασφαλίσεως, οι διατάξεις που εφαρμόζονται στους μισθωτούς ή μη μισθωτούς που προβλέπονται στο άρθρο 52 ή το άρθρο 55 παράγραφος 1, είναι εκείνες του συστήματος, στο οποίο υπάγονται οι χειρώνακτες εργαζόμενοι της βιομηχανίας χάλυβα. Αν όμως η νομοθεσία αυτή περιλαμβάνει ειδικό σύστημα για τους εργαζομένους των ορυχείων και των παρεμφερών επιχειρήσεων, οι διατάξεις του συστήματος αυτού εφαρμόζονται σε αυτήν την κατηγορία των εργαζομένων, όταν ο φορέας του τόπου διαμονής ή κατοικίας, στο οποίον απευθύνονται, είναι αρμόδιος για την εφαρμογή του συστήματος αυτού.

2. Αν η νομοθεσία κράτους μέλους ορίζει ανώτατη διάρκεια για τη χορήγηση των παροχών, ο φορέας που εφαρμόζει τη νομοθεσία αυτή δύναται να λάβει υπόψη την περίοδο κατά την οποία οι παροχές έχουν ήδη χορηγηθεί από το φορέα άλλου κράτους μέλους.

Τμήμα 4

Αποδόσεις μεταξύ φορέων

Άρθρο 63

1. Ο αρμόδιος φορέας οφείλει να αποδώσει το ποσό των εις είδος παροχών που έχουν χορηγηθεί για λογαριασμό του δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 52 και του άρθρου 55 παράγραφος 1.

2. Οι αποδόσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καθορίζονται και πραγματοποιούνται κατά τη διαδικασία που προβλέπεται στον κανονισμό εφαρμογής που αναφέρεται στο άρθρο 98 βάσει δικαιολογητικών των πραγματικών δαπανών.

3. Δύο ή περισσότερα μέλη ή οι αρμόδιες αρχές των κρατών αυτών δύνανται να προβλέπουν άλλους τρόπους αποδόσεως ή να παραιτούνται από οποιαδήποτε απόδοση μεταξύ των φορέων που υπάγονται στην αρμοδιότητά τους.

Τμήμα 5α

Σπουδαστές

Άρθρο 63α

Οι διατάξεις των τμημάτων 1 έως 4 εφαρμόζονται κατ' αναλογία στους σπουδαστές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

Άρθρο 64

Συνυπολογισμός των περιόδων ασφαλίσεως ή κατοικίας

Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου εξαρτά την κτήση, τη διατήρηση ή την ανάκτηση του δικαιώματος επιδομάτων θάνατου από τη συμπλήρωση περιόδων ασφαλίσεως ή κατοικίας, λαμβάνει υπόψη, κατά το μέτρο που απαιτείται, τις περιόδους ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, σαν να επρόκειτο για περιόδους που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από το φορέα αυτόν.

Άρθρο 65

Δικαίωμα επιδομάτων όταν ο θάνατος επέρχεται ή ο δικαιούχος κατοικεί σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος

1. Αν ο μισθωτός ή μη μισθωτός, ο δικαιούχος ή ο αιτούμενος, σύνταξη ή μέλος της οικογένειάς του αποθάνει στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος, ο θάνατος θεωρείται ότι επήλθε στο έδαφος του αρμοδίου κράτους.

2. Ο αρμόδιος φορέας οφείλει να χορηγήσει επιδόματα θανάτου δυνάμει της νομοθεσίας που εφαρμόζεται απ' αυτόν, ακόμη και αν ο δικαιούχος κατοικεί στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος.

3. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 έχουν επίσης εφαρμογή, αν ο θάνατος επήλθε λόγω εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας.

Άρθρο 66

Καταβολή των παροχών σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου συντάξεως που κατοικούσε σε άλλο κράτος μέλος από εκείνο στο οποίο ευρίσκεται ο φορέας που εβαρύνετο με τις παροχές εις είδος

Σε περίπτωση θανάτου του δικαιούχου συντάξεως που οφείλεται δυνάμει της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους ή συντάξεων που οφείλονται δυνάμει των νομοθεσιών περισσοτέρων κρατών μελών, αν ο δικαιούχος αυτός κατοικούσε στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από εκείνο στο οποίο ευρίσκεται ο φορέας που εβαρύνετο με τις εις είδος παροχές τις καταβαλλόμενες στον εν λόγω δικαιούχο δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 28, τα επιδόματα θάνατου που οφείλονται κατά τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από τον εν λόγω φορέα, καταβάλλονται από το φορέα αυτόν και εις βάρος του, σαν να κατοικούσε ο δικαιούχος κατά το χρόνο του θανάτου του στο έδαφος του κράτους μέλους όπου ευρίσκεται ο φορέας αυτός.

Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου ισχύουν κατ' αναλογία για τα μέλη της οικογένειας του δικαιούχου συντάξεως.

Άρθρο 66α

Σπουδαστές

Οι διατάξεις των άρθρων 64 έως 66 εφαρμόζονται κατ' αναλογία στους σπουδαστές και στα μέλη των οικογενειών τους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6

ΑΝΕΡΓΙΑ

Τμήμα 1

Κοινές διατάξεις

Άρθρο 67

Συνυπολογισμός των περιόδων ασφαλίσεως ή απασχολήσεως

1. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου εξαρτά την κτήση, τη διατήρηση ή την ανάκτηση του δικαιώματος παροχών από την συμπλήρωση περιόδων ασφαλίσεως, λαμβάνει υπόψη, κατά το μέτρο που απαιτείται, τις περιόδους ασφαλίσεως ή απασχολήσεως που πραγματοποιήθηκαν υπό την ιδιότητα μισθωτού υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, ως να επρόκειτο για περιόδους ασφαλίσεως που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζει ο φορέας αυτός, υπό τον όρο πάντως ότι οι περίοδοι απασχολήσεως θα είχαν θεωρηθεί ως περίοδοι ασφαλίσεως αν είχαν πραγματοποιηθεί υπό τη νομοθεσία αυτή.

2. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου εξαρτά την κτήση, τη διατήρηση ή την ανάκτηση του δικαιώματος παροχών από την πραγματοποίηση περιόδων απασχολήσεως, λαμβάνει υπόψη, κατά το μέτρο που απαιτείται, τις περιόδους ασφαλίσεως ή απασχολήσεως που πραγματοποιήθηκαν υπό την ιδιότητα μισθωτού υπό τη νομοθεσία άλλου κράτους μέλους, ως να επρόκειτο για περιόδους απασχολήσεως που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζεται από το φορέα αυτόν.

3. Με εξαίρεση τις περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο 71 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) και στοιχείο β) σημείο ii), η εφαρμογή των διατάξεων των παραγράφων 1 και 2 τελεί υπό τον όρο ότι ο ενδιαφερόμενος έχει πραγματοποιήσει τελευταία:

— στην περίπτωση της παραγράφου 1, περιόδους ασφαλίσεως,

— στην περίπτωση της παραγράφου 2, περιόδους απασχολήσεως,

κατά τις διατάξεις της νομοθεσίας δυνάμει της οποίας ζητούνται οι παροχές.

4. Όταν η διάρκεια χορηγήσεως των παροχών εξαρτάται από τη διάρκεια των περιόδων ασφαλίσεως ή απασχολήσεως, έχουν εφαρμογή οι διατάξεις της παραγράφου 1 ή της παραγράφου 2, κατά περίπτωση.

Άρθρο 68

Υπολογισμός των παροχών

1. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου προβλέπει ότι ο υπολογισμός των παροχών βασίζεται επί του ποσού του προηγούμενου μισθού, λαμβάνει υπόψη αποκλειστικά το μισθό που εισέπραξε ο ενδιαφερόμενος για την τελευταία απασχόληση που άσκησε στο έδαφος του κράτους αυτού. Αν όμως ο ενδιαφερόμενος δεν έχει ασκήσει την τελευταία απασχόλησή του στο έδαφος αυτό επί τέσσερις τουλάχιστον εβδομάδες, οι παροχές υπολογίζονται βάσει του συνήθους μισθού που αντιστοιχεί, στον τόπο όπου κατοικεί ή διαμένει ο άνεργος, σε απασχόληση ισότιμη ή ανάλογη με εκείνη την οποία άσκησε τελευταία στο έδαφος άλλου κράτους μέλους.

2. Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους, η νομοθεσία του οποίου προβλέπει ότι το ποσό των παροχών ποικίλλει ανάλογα με τον αριθμό των μελών της οικογένειας, λαμβάνει υπόψη και τα μέλη της οικογένειας του ενδιαφερομένου που κατοικούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, σάν να κατοικούσαν στο έδαφος του αρμοδίου κράτους. Η διάταξη αυτή δεν ισχύει αν, στη χώρα κατοικίας των μελών της οικογένειας, άλλο πρόσωπο έχει δικαίωμα παροχών ανεργίας για τον υπολογισμό των οποίων λαμβάνονται υπόψη τα μέλη της οικογένειας.

Τμήμα 2

Άνεργοι που μεταβαίνουν σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος

Άρθρο 69

Προϋποθέσεις και περιορισμοί διατηρήσεως του δικαιώματος παροχών

1. Ο μισθωτός ή μη μισθωτός σε πλήρη ανεργία, ο οποίος πληροί τους όρους που απαιτούνται από τη νομοθεσία κράτους μέλους για να έχει δικαίωμα παροχών και ο οποίος μεταβαίνει σε ένα ή περισσότερα άλλα κράτη μέλη για να αναζητήσει εργασία, διατηρεί το δικαίωμα των παροχών αυτών υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις και με τους ακόλουθους περιορισμούς:

α) προ της αναχωρήσεώς του, πρέπει να έχει εγγραφεί ως αιτών εργασία και να έχει παραμείνει στη διάθεση των υπηρεσιών απασχολήσεως του αρμοδίου κράτους επί τέσσερις τουλάχιστον εβδομάδες μετά την έναρξη της ανεργίας. Οι αρμόδιες υπηρεσίες ή φορείς δύνανται, πάντως, να επιτρέψουν την αναχώρησή του προ της λήξεως της προθεσμίας αυτής·

β) πρέπει να εγγραφεί ως αιτών εργασία στις υπηρεσίες απασχολήσεως καθενός των κρατών μελών στα οποία μεταβαίνει και να υποβάλλεται στον έλεγχο που είναι οργανωμένος εκεί. Ο όρος αυτός θεωρείται ότι εκπληρώθηκε για την προ της εγγραφής περίοδο, αν ο ενδιαφερόμενος εγγράφει εντός επτά ημερών από την ημερομηνία κατά την οποία έπαυσε να είναι στη διάθεση των υπηρεσιών απασχολήσεως του κράτους, από το οποίο αναχώρησε. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις η προθεσμία αυτή δύναται να παραταθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες ή τους αρμοδίους φορείς.

γ) το δικαίωμα παροχών διατηρείται επί χρονικό διάστημα τριών μηνών κατ' ανώτατο όριο, από την ημερομηνία κατά την οποία ο ενδιαφερόμενος έπαυσε να είναι στη διάθεση των υπηρεσιών απασχολήσεως του κράτους από το οποίο αναχώρησε, χωρίς, η συνολική διάρκεια χορηγήσεως των παροχών να δύναται να υπερβεί το χρονικό διάστημα για το οποίο έχει δικαίωμα παροχών δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους αυτού. Στην περίπτωση του εποχιακά εργαζομένου, η διάρκεια αυτή περιορίζεται επιπλέον στο χρονικό διάστημα που απομένει μέχρι το τέλος της εποχής για την οποία έχει προσληφθεί.

2. Αν ο ενδιαφερόμενος επιστρέψει στο αρμόδιο κράτος πριν από τη λήξη της περιόδου κατά την οποία έχει δικαίωμα παροχών, δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου 1 στοιχείο γ), συνεχίζει να έχει δικαίωμα παροχών σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού· χάνει κάθε δικαίωμα παροχών δυνάμει της νομοθεσίας του αρμοδίου κράτος αν δεν επιστρέψει εκεί πριν από τη λήξη της περιόδου αυτής. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις, η προθεσμία αυτή δύναται να παραταθεί από τις αρμόδιες υπηρεσίες ή τους αρμοδίους φορείς.

3. Επίκληση των διατάξεων της παραγράφου 1 δύναται να γίνει μια μόνο φορά μεταξύ δύο περιόδων απασχολήσεως.

▼M8 —————

Άρθρο 70

Καταβολή παροχών και αποδόσεις

1. Στις περιπτώσεις που προβλέπονται στο άρθρο 69 παράγραφος 1, οι παροχές καταβάλλονται από το φορέα κάθε κράτους στο οποίο ο άνεργος μεταβαίνει προς αναζήτηση εργασίας.

Ο αρμόδιος φορέας του κράτους μέλους, στη νομοθεσία του οποίου είχε υπαχθεί ο μισθωτός ή μη μισθωτός κατά την τελευταία απασχόλησή του, οφείλει να αποδώσει το ποσό των παροχών αυτών.

2. Οι αποδόσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 1 καθορίζονται και πραγματοποιούνται κατά την διαδικασία την οποία προβλέπει ο κανονισμός εφαρμογής που αναφέρεται στο άρθρο 98, είτε βάσει δικαιολογητικών των πραγματικών δαπανών, είτε βάσει κατ' αποκοπή ποσών.

3. Δύο ή περισσότερα κράτη μέλη ή οι αρμόδιες αρχές των κρατών αυτών δύνανται να προβλέψουν άλλους τρόπους αποδόσεως ή πληρωμής, ή να παραιτηθούν από κάθε απόδοση μεταξύ των φορέων της αρμοδιότητάς τους.

Τμήμα 3

Άνεργοι που κατοικούσαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας απασχολήσεώς τους σε κράτους μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος

Άρθρο 71

1. Ο σε ανεργία μισθωτός που κατοικούσε κατά τη διάρκεια της τελευταίας απασχολήσεώς του στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος λαμβάνει παροχές κατά τις ακόλουθες διατάξεις:

α)

i) ο μεθοριακός εργαζόμενος, ο οποίος ευρίσκεται σε μερική ή προσωρινή ανεργία στην επιχείρηση που τον απασχολεί, λαμβάνει παροχές σύμφωνα με τη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους, σαν να κατοικούσε στο έδαφος του κράτους αυτού· οι παροχές αυτές καταβάλλονται από τον αρμόδιο φορέα·

ii) ο μεθοριακός εργαζόμενος, ο οποίος ευρίσκεται σε πλήρη ανεργία, λαμβάνει παροχές σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί, σαν να είχε υπαχθεί στη νομοθεσία αυτή κατά τη διάρκεια της τελευταίας απασχολήσεώς του· οι παροχές αυτές καταβάλλονται από το φορέα του τόπου κατοικίας και εις βάρος του·

β)

i) ο μισθωτός, πλην του μεθοριακού εργαζομένου, ο οποίος ευρίσκεται σε μερική ή προσωρινή ή πλήρη ανεργία και ο οποίος παραμένει στη διάθεση του εργοδότη του ή των υπηρεσιών απασχολήσεως, στο έδαφος του αρμοδίου κράτους, λαμβάνει παροχές σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού, σαν να κατοικούσε στο έδαφός του· οι παροχές αυτές καταβάλλονται από τον αρμόδιο φορέα·

ii) ο μισθωτός, πλην του μεθοριακού εργαζομένου, ο οποίος ευρίσκεται σε πλήρη ανεργία και ο οποίος τίθεται στη διάθεση των υπηρεσιών απασχολήσεως στο έδαφος του κράτους μέλους όπου κατοικεί ή επιστρέφει στο έδαφος αυτό, λαμβάνει παροχές σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού, σαν να είχε ασκήσει εκεί την τελευταία του απασχολήση· οι παροχές αυτές καταβάλλονται από το φορέα του τόπου κατοικίας και εις βάρος του. Αν όμως στον μισθωτό αυτόν είχε αναγνωρισθεί το δικαίωμα παροχών εις βάρος του αρμοδίου φορέα του κράτους μέλους, στη νομοθεσία του οποίου υπήχθη τελευταία, λαμβάνει τις παροχές σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 69. Το δικαίωμα των παροχών σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους της κατοικίας του αναστέλλεται για την περίοδο κατά την οποία ο άνεργος δύναται, δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 69, να διεκδικήσει παροχές κατά τη νομοθεσία στην οποία είχε υπαχθεί τελευταία.

2. Ο άνεργος δεν δύναται να διεκδικήσει παροχές δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί για το χρονικό διάστημα κατά το οποίο δικαιούται παροχών δυνάμει των διατάξεων της παραγράφου 1 στοιχείο α) σημείο i) ή στοιχείο β) σημείο i).

Τμήμα 4

Πόσωπα καλυπτόμενα από ειδικό σύστημα για τους δημοσίους υπαλλήλους

Άρθρο 71α

1. Οι διατάξεις των τμημάτων 1 και 2 εφαρμόζονται κατ' αναλογία στα πρόσωπα που καλύπτονται από ειδικό σύστημα ανεργίας για τους δημοσίους υπαλλήλους.

2. Οι διατάξεις του τμήματος 3 δεν εφαρμόζονται σε πρόσωπα τα οποία καλύπτονται από ειδικό σύστημα ανεργίας για τους δημοσίους υπαλλήλους. Ο άνεργος ο οποίος καλύπτεται από ειδικό σύστημα ανεργίας για τους δημοσίους υπαλλήλους, είναι μερικώς ή πλήρως άνεργος και, κατά την τελευταία του απασχόληση, διέμενε στο έδαφος κράτους μέλους διαφορετικού από το αρμόδιο κράτος, λαμβάνει παροχές σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας του αρμόδιου κράτους, ως εάν διέμενε στο έδαφος του κράτους αυτού· αυτές οι παροχές επιβαρύνουν και χορηγούνται από τον αρμόδιο φορέα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7 (8)

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ

Άρθρο 72 (8)

Συνυπολογισμός των περιόδων ασφαλίσεως, απασχολήσεως ή μη μισθωτής δραστηριότητας

Ο αρμόδιος φορέας κράτους μέλους η νομοθεσία του οποίου εξαρτά την κτήση του δικαιώματος παροχών από τη συμπλήρωση περιόδων ασφαλίσεως, απασχολήσεως ή μη μισθωτής δραστηριότητας, λαμβάνει υπόψη, κατά το μέτρο που απαιτείται, τις περιόδους ασφαλίσεως, απασχολήσεως ή μη μισθωτής δραστηριότητας που πραγματοποιήθηκαν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, σαν να επρόκειτο για περιόδους που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία που εφαρμόζει ο φορέας αυτός.

Άρθρο 72α (9) (14)

Μισθωτοί εργαζόμενοι σε κατάσταση πλήρους ανεργίας

Ένας μισθωτός εργαζόμενος, σε κατάσταση πλήρους ανεργίας, στον οποίο εφαρμόζεται το άρθρο 71 παράγραφος 1 στοιχείο α) σημείο ii) ή στοιχείο β) σημείο ii) πρώτη πρόταση, επωφελείται, για τα μέλη της οικογενείας του που κατοικούν στο έδαφος του ιδίου κράτους μέλους με αυτόν, των οικογενειακών παροχών σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας του κράτους αυτού, όπως εάν αυτός είχε υπαχθεί στην εν λόγω νομοθεσία κατά τη διάρκεια της τελευταίας του απασχόλησης, λαμβανομένων υπόψη, αν χρειάζεται, των διατάξεων του άρθρου 72. Οι παροχές αυτές εξυπηρετούνται από την υπηρεσία του τόπου κατοικίας και επιβαρύνουν την ίδια.

Αν ο φορέας αυτός εφαρμόζει νομοθεσία η οποία προβλέπει κρατήσεις εισφορών που βαρύνουν τους ανέργους για την κάλυψη οικογενειακών παροχών, δύναται να διενεργεί τις κρατήσεις αυτές σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας του.

Άρθρο 73 (8)

Μισθωτοί ή μη μισθωτοί, τα μέλη της οικογένειας των οποίων κατοικούν σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος

Ο μισθωτός ή μη μισθωτός που υπάγεται στη νομοθεσία κράτους μέλους δικαιούται, για τα μέλη της οικογένειάς του που κατοικούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, τις οικογενειακές παροχές που προβλέπονται από τη νομοθεσία του πρώτου κράτους, σαν να κατοικούσαν τα μέλη αυτά στο έδαφος του κράτους αυτού, με την επιφύλαξη των διατάξεων του παραρτήματος VΙ.

Άρθρο 74 (8)

Άνεργοι, τα μέλη της οικογένειας των οποίων κατοικούν σε κράτος μέλος άλλο από το αρμόδιο κράτος

Ο άνεργος μισθωτός ή μη μισθωτός που λαμβάνει παροχές ανεργίας δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους δικαιούται, για τα μέλη της οκογένειάς του που κατοικούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, τις οικογενειακές παροχές που προβλέπονται από τη νομοθεσία του πρώτου κράτους, σαν να κατοικούσαν τα μέλη αυτά στο έδαφος του κράτους αυτού, με την επιφύλαξη των διατάξεων του παραρτήματος VΙ.

Άρθρο 75 (8)

Καταβολή των παροχών

1. Οι οικογενειακές παροχές καταβάλλονται, στις περιπτώσεις του άρθρου 73, από τον αρμόδιο φορέα του κράτους στην νομοθεσία του οποίου υπάγεται ο μισθωτός ή μη μισθωτός και, στις περιπτώσεις του άρθρου 74, από τον αρμόδιο φορέα του κράτους δυνάμει της νομοθεσίας του οποίου ο άνεργος μισθωτός η μη μισθωτός λαμβάνει παροχές ανεργίας. Οι παροχές καταβάλ- λονται σύμφωνα με τις διατάξεις που εφαρμόζονται από τους φορείς αυτούς, ανεξάρτητα από το αν το φυσικό ή νομικό πρόσωπο προς το οποίο πρέπει να καταβληθούν κατοικεί ή διαμένει ή έχει την έδρα του στο έδαφος του αρμοδίου κράτους ή στο έδαφος άλλου κράτους μέλους.

2. Αν πάντως το πρόσωπο στο οποίο πρέπει να καταβληθούν οι οικογενειακές παροχές δεν τις χρησιμοποιεί για τη συντήρηση των μελών της οικογένειάς του, ο αρμόδιος φορέας απαλλάσ- σεται της υποχρέωσης με την καταβολή των παροχών αυτών στο φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο φέρει πραγματικά το βάρος συντηρήσεως των μελών της οικογενείας, κατόπιν αιτήσεως και μεσολαβήσεως του φορέα του τόπου κατοικίας τους ή του φορέα που υποδεικνύεται ή του οργανισμού που καθορίζεται για το σκοπό αυτό από την αρμόδια αρχή της χώρας κατοικίας τους.

3. ύο ή περισσότερα κράτη μέλη δύνανται να συμφωνήσουν, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 8, να καταβάλει ο αρμόδιος φορέας τις οικογενειακές παροχές που οφείλονται δυνάμει της νομοθεσίας ενός ή περισσοτέρων από τα κράτη αυτά, στο φυσικό ή νομικό πρόσωπο το οποίο φέρει πραγματικά το βάρος συντηρή- σεως των μελών της οικογενείας, είτε απευθείας είτε κατόπιν μεσολαβήσεως του φορέα του τόπου κατοικίας τους.

Άρθρο 76 (8)

Κανόνες προτεραιότητας σε περίπτωση σώρευσης δικαιωμάτων οικογε- νειακών παροχών δυνάμει της νομοθεσίας του αρμόδιου κράτους και δυνάμει της νομοθεσίας της χώρας όπου τα μέλη της οικογένειας έχουν την κατοικία τους

1. Όταν καταβάλλονται οικογενειακές παροχές, κατά την ίδια περίοδο, και για το ίδιο μέλος της οικογένειας λόγω άσκησης μιας επαγγελματικής δραστηριότητας, δυνάμει της νομοθεσίας του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου έχουν την κατοικία τους τα μέλη της οικογένειας, αναστέλλεται το δικαιώμα προς είσπραξη οικογενειακών παροχών που οφείλονται δυνάμει της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους, ενδεχομένως, κατ' εφαρμογή των άρθρων 73 και 74, μέχρι του ποσού που προβλέπεται από τη νομοθεσία του πρώτου κράτους μέλους.

2. Εάν δεν υποβληθεί αίτηση παροχών στο κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου διαμένουν τα μέρη της οικογενείας, ο αρμό- διος φορέας του άλλου κράτους μέλους μπορεί να εφαρμόζει τις διατάξεις της παράγραφου 1, ως εάν εχορηγούντο οι παροχές στο πρώτο κράτος μέλος.

Άρθρο 76α

Σπουδαστές

Οι διατάξεις του άρθρου 72 εφαρμόζονται κατ' αναλογία στους σπουδαστές.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8

ΠΑΡΟΧΕΣ ΓΙΑ ΤΕΚΝΑ ΣΥΝΤΗΡΟΥΜΕΝΑ ΑΠΟ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΡΦΑΝΑ

Άρθρο 77

Τέκνα συντηρούμενα από δικαιούχους συντάξεων

1. Ο όρος «παροχές» κατά την έννοια του παρόντος άρθρου, καθορίζει τα οικογενειακά επιδόματα που προβλέπονται για τους δικαιούχους συντάξεως γήρατος, αναπηρίας, εργατικού ατυχήματος ή επαγγελματικής ασθένειας, καθώς και τις προσαυξήσεις ή τα συμπληρώματα των συντάξεων αυτών λόγω τέκνων των δικαιούχων αυτών, με εξαίρεση των συμπληρωμάτων που χορηγούνται βάσει συστημάτων ασφαλίσεως για εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες.

2. Οι παροχές χορηγούνται, οποιοδήποτε κι άν είναι το κράτος μέλος στο έδαφος του οποίου κατοικεί ο δικαιούχος συντάξεως ή τα τέκνα, κατά τους ακόλουθους κανόνες:

α) στον δικαιούχο συντάξεως που οφείλεται δυνάμει της νομοθεσίας ενός μόνον κράτους μέλους, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους μέλους που είναι αρμόδιο για τη ύνταξη ·

β) στον δικαιούχο συντάξεως που οφείλονται δυνάμει της νομοθεσίας περισσοτέρων κρατών μελών:

i) σύμφωνα με την νομοθεσία του κράτους στο έδαφος του οποίου κατοικεί ο δικαιούχος αυτός, αν το δικαίωμα για μια από τις παροχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 γεννήθηκε κατ' εφαρμογή της νομοθεσίας του κράτους αυτού, αφού ληφθούν υπόψη, ενδεχομένως, οι διατάξεις του άρθρου 79 παράγραφος 1 στοιχείο α)

ii) στις υπόλοιπες περιπτώσεις, σύμφωνα με εκείνη από τις νομοθεσίες των κρατών μελών αυτών στην οποία υπήχθη ο ενδιαφερόμενος επί περισσότερο χρόνο, αν το δικαίωμα για μια από τις παροχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 γεννήθηκε δυνάμει της νομοθεσίας αυτής, αφού ληφθούν υπόψη, ενδεχομένως, οι διατάξεις του άρθρου 79 παράγραφος 1 στοιχείο α)· αν δεν γεννάται δικαίωμα δυνάμει της νομοθεσίας αυτής, οι προϋποθέσεις γενέσεως του δικαιώματος εξετάζονται σε σχέση με τις νομοθεσίες των υπολοίπων ενδιαφερομένων κρατών μελών, κατά φθίνουσα σειρά της διάρκειας των περιόδων ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία των κρατών μελών αυτών.

Άρθρο 78

Ορφανά

1. Ο όρος «παροχές», για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, σημαίνει τα οικογενειακά επιδόματα και, ανάλογα με την περίπτωση, τα συμπληρωματικά ή τα ειδικά επιδόματα που προβλέπονται για τα ορφανά.

2. Οι παροχές για ορφανά χορηγούνται, οποιοδήποτε κι αν είναι το κράτος μέλος κατοικίας του ορφανού ή του φυσικού ή νομικού προσώπου που βαρύνεται με την πραγματική συντήρησή του, κατά τους ακόλουθους κανόνες:

α) για το ορφανό αποθανόντος μισθωτού ή μη μισθωτού, ο οποίος είχε υπαχθεί στη νομοθεσία ενός μόνον κράτους μέλους, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού·

β) για το ορφανό αποθανόντος μισθωτού ή μη μισθωτού ο οποίος είχε υπαχθεί στις νομοθεσίες πολλών κρατών μελών:

i) σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους στο έδαφος του οποίου κατοικεί το ορφανό, αν το δικαίωμα για μια από τις παροχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 γεννήθηκε κατά τη νομοθεσία του κράτους αυτού, αφού ληφθούν υπόψη, ενδεχομένως, οι διατάξεις του άρθρου 79 παράγραφος 1 στοιχείο α)

ii) στις υπόλοιπες περιπτώσεις σύμφωνα με εκείνη από τις νομοθεσίες των κρατών μελών αυτών, στην οποία είχε υπαχθεί ο αποθανών επί περισσότερο χρόνο, αν το δικίωμα για μια από τις παροχές που αναφέρονται στην παράγραφο 1 γεννήθηκε δυνάμει της νομοθεσίας αυτής, αφού ληφθούν υπόψη, ενδεχομένως, οι διατάξεις του άρθρου 79 παράγραφος 1 στοιχείο α)· αν δεν γεννάται δικαίωμα δυνάμει της νομοθεσίας αυτής, οι προϋποθέσεις γενέσεως του δικαιώματος εξετάζονται σε σχέση με τις νομοθεσίες των υπολοίπων ενδιαφερομένων κρατών μελών, κατά φθίνουσα σειρά της διάρκειας των περιόδων ασφαλίσεως ή κατοικίας που πραγματοποιήθηκαν υπό τη νομοθεσία των κρατών μελών αυτών.

Η νομοθεσία του κράτους μέλους που ισχύει για την καταβολή των παροχών που αναφέρονται στο άρθρο 77 υπέρ των τέκνων δικαιούχου συντάξεων, εξακολουθεί εντούτοις να ισχύει μετά το θάνατο του δικαιούχου αυτού για την καταβολή των παροχών στα ορφανά του.

Άρθρο 78α

Οι συντάξεις ορφανών, εκτός από αυτές που χορηγούνται στο πλαίσιο ασφαλιστικών συστημάτων για εργατικά ατυχήματα και επαγγελματικές ασθένειες, αντιμετωπίζονται ως «παροχές» στο πλαίσιο του άρθρου 78 παράγραφος 1, εφόσον ο αποθανών καλυπτόταν για οποιοδήποτε διάστημα από σύστημα το οποίο παρέχει μόνον οικογενειακά επιδόματα ή συμπληρωματικά ή ειδικά επιδόματα για ορφανά. Τα συστήματα αυτά παρατίθενται στο παράρτημα VIII.

Άρθρο 79 (7)

Κοινές διατάξεις παροχών για συντηρούμενα τέκνα δικαιούχων συντάξεων και για ορφανά

1. Οι παροχές, υπό την έννοια των άρθρων ►M5 77,78 και 78α ◄ , καταβάλλονται σύμφωνα με τη νομοθεσία που ορίζεται κατ' εφαρμογή των άρθρων αυτών από το φορέα που είναι αρμό- διος για την εφαρμογή της νομοθεσίας αυτής και εις βάρος του, σαν να είχε υπαχθεί ο δικαιούχος των συντάξεων ή ο αποθανών αποκλειστικά στη νομοθεσία του αρμοδίου κράτους.

Πάντως:

α) αν η νομοθεσία αυτή προβλέπει ότι η κτήση, η διατήρηση ή η ανάκτηση του δικαιώματος παροχών εξαρτάται από τη διάρκεια των περιόδων ασφαλίσεως, απασχολήσεως, μη μισθωτής δραστηριότητας ή κατοικίας, η διρκεια αυτή καθορίζεται αφού ληφθούν υπόψη, εφόσον είναι ανάγκη, οι διατάξεις του άρθρου 45 ή του άρθρου 72, νάλογα με την περίπτωση·

β) αν η νομοθεσία αυτή προβλέπει ότι το ποσό των παροχών υπολογίζεται βάσει του ποσού της συντάξεως ή ότι εξαρτάται, από τη διάρκεια των περιόδων ασφαλίσεως, το ποσό των παροχών αυτών υπολογίζεται βάσει του θεωρητικού ποσού που καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 46 παράγραφος 2.

2. Αν η εφαρμογή του κανόνα που ορίζεται στο άρθρο 77 παράγραφος 2 στοιχείο β)σημείο ii) και στο άρθρο 78 παράγραφος 2 στοιχείο β)σημείο ii) έχει ως συνέπεια να κατα- στούν αρμόδια πολλά κράτη μέλη λόγω ίσης διάρκειας των περιόδων, οι παροχές υπό την έννοια των άρθρων ►M5 77, 78 ή 78α ◄ , κατά περίπτωση, χορηγούνται σύμφωνα με εκείνη από τις νομοθεσίες των κρατών μελών, στην οποία υπήχθη τελευταία ο δικαιούχος ή ο αποθανών.

3. Το δικαίωμα παροχών που οφείλονται είτε δυνάμει μόνο της εθνικής νομοθεσίας είτε κατ' εφαρμογή της παραγράφου 2 και των άρθρων ►M5 77,78 και 78α ◄ αναστέλλεται, αν τα τέκνα δικαιούνται οικογενειακών παροχών ή επιδομάτων κατά τη νομοθεσία κράτους μέλους λόγω ασκήσεως επαγγελματικής δραστηριότητας. Στην περίπτωση αυτή, οι ενδιαφερόμενοι θεωρούνται σαν μέλη της οικογένειας μισθωτού ή μη μισθωτού.

Άρθρο 79α

Διατάξεις σχετικά με τις παροχές σε ορφανά τέκνα που δικαιούνται παροχές στο πλαίσιο ειδικού συστήματος για τους δημοσίους υπαλλήλους

1. Παρά τις διατάξεις του ►M5 άρθρο 78α ◄ , οι συντάξεις ορφανών στα πλαίσια ειδικού συστήματος για τους δημοσίους υπαλλήλους καταβάλλονται σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου 3.

2. Όταν, σε περίπτωση που προβλέπεται στην παράγραφο 1, οι περίοδοι ασφάλισης, μισθωτής ή μη μισθωτής απασχόλησης, ή κατοικίας, έχουν επίσης συμπληρωθεί στο πλαίσιο γενικού συστήματος, οι παροχές που οφείλονται βάσει αυτού του γενικού συστήματος, οι παροχές που οφείλονται βάσει αυτού του γενικού συστήματος καταβάλλονται σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου 8, ►M5 εκτός αν ορίζεται άλλως στο άρθρο 44 παράγραφος 3. ◄ Οι περίοδοι ασφάλισης, μισθωτής ή μη μισθωτής απασχόλησης που έχουν συμπληρωθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία περί ειδικού συστήματος για τους δημοσίους υπαλλήλους ή οι περίοδοι που θεωρούνται από τη νομοθεσία του κράτους μέλους ως ισοδύναμες προς τέτοιες περιόδους, λαμβάνονται υπόψη, κατά περίπτωση, για την απόκτηση, διατήρηση ή ανάκτηση του δικαιώματος παροχών, σύμφωνα με την νομοθεσία αυτού του γενικού συστήματος.

ΤΙΤΛΟΣ ΙV

ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Άρθρο 80

Σύνθεση και λειτουργία

1. Η διοικητική επιτροπή για την κοινωνική ασφάλιση των διακινουμένων εργαζομένων, καλουμένη στο εξής «διοικητική επιτροπή», η οποία υπάγεται στην Επιτροπή αποτελείται από έναν κυβερνητικό αντιπρόσωπο κάθε κράτους μέλους, ο οποίος επικουρείται, εφόσον είναι ανάγκη, από τεχνικούς συμβούλους. Ένας αντιπρόσωπος της Επιτροπής μετέχει με συμβουλευτική ψήφο στις συνεδριάσεις της διοικητικής επιτροπής.

2. Η διοικητική επιτροπή επικουρείται σε τεχνικά θέματα από το διεθνές γραφείο εργασίας στο πλαίσιο των συμφωνιών που συνήφθησαν προς το σκοπό αυτό μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της διεθνούς οργανώσεως εργασίας.

3. Το καταστατικό της διοικητικής επιτροπής καταρτίζεται με κοινή συμφωνία των μελών της.

Οι αποφάσεις σε θέματα ερμηνείας, που αφορούν το άρθρο 81 στοιχείο α), λαμβάνονται ομοφώνως. Στις αποφάσεις αυτές δίδεται η απαραίτητη δημοσιότητα.

4. Η γραμματεία της διοικητικής επιτροπής εξασφαλίζεται από τις υπηρεσίες της Επιτροπής.

Άρθρο 81

Καθήκοντα της διοικητικής επιτροπής

Η διοικητική επιτροπή έχει τα ακόλουθα καθήκοντα:

α) χειρίζεται όλα τα διοικητικά θέματα ή τα θέματα ερμηνείας που απορρέουν από τον παρόντα κανονισμό, από μεταγενέστερους κανονισμούς ή από οποιαδήποτε συμφωνία ή ρύθμιση στο πλαίσιο των κανονισμών αυτών, με την επιφύλαξη του δικαιώματος των ενδιαφερομένων αρχών, φορέων και προσώπων να προσφεύγουν στα δικαστήρια και σε διαδικασίες που προβλέπονται από τις νομοθεσίες των κρατών μελών, από τον παρόντα κανονισμό και από τη συνθήκη·

β) μεριμνά, κατόπιν αιτήσεως των αρμοδιών αρχών, φορέων και δικαστικών αρχών των κρατών μελών, για όλες τις μεταφράσεις των εγγράφων που αφορούν την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού και κυρίως για τις μεταφράσεις των αιτήσεων προσώπων που δικαιούνται τα πλεονεκτήματα που απορρέουν από τον παρόντα κανονισμό·

γ) προάγει και αναπτύσσει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών επί θεμάτων κοινωνικής ασφαλίσεως, κυρίως όσον αφορά υγειονομικά και κοινωνικά μέτρα κοινού ενδιαφέροντος·

▼M1

δ) να προωθεί και να αναπτύσσει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών μέσω εκσυγχρονισμού των διαδικασιών ανταλλαγής πληροφοριών, ειδικότερα μέσω προσαρμογής της ροής πληροφοριών μεταξύ των φορέων στις τηλεματικές ανταλλαγές, λαμβάνοντας υπόψη την ανάπτυξη της επεξεργασίας των δεδομένων σε κάθε κράτος μέλος. Ο εκσυγχρονισμός αυτός αποσκοπεί, κυρίως, στην επιτάχυνση της χορήγησης των παροχών·

ε) συγκεντρώνει τα στοιχεία που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για την κατάρτιση των λογαριασμών που αφορούν τα βάρη των φορέων των κρατών μελών βάσει των διατάξεων του παρόντος κανονισμού και εγκρίνει τους ετήσιους λογαριασμούς μεταξύ των φορέων αυτών·

στ) ασκεί άλλα καθήκοντα για το οποία είναι αρμόδια δυνάμει των διατάξεων του παρόντος κανονισμού, μεταγενεστέρων κανονισμών ή άλλων συμφωνιών ή ρυθμίσεων στο πλαίσιο των κανονισμών αυτών·

ζ) υποβάλλει προτάσεις στην Επιτροπή για την επεξεργασία νεωτέρων κανονισμών, καθώς και για την αναθεώρηση του παρόντος και των μεταγενεστέρων κανονισμών.

ΤΙΤΛΟΣ V

ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΚΙΝΟΥΜΕΝΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Άρθρο 82 (B) (16)

Σύσταση, σύνθεση και λειτουργία

1. Συνιστάται συμβουλευτική επιτροπή για την κοινωνική ασφάλιση των διακινουμένων εργαζομένων που καλείται στο εξής «συμβουλευτική επιτροπή» και αποτελείται από ►M10 162 ◄ μέλη, κατ' αναλογία, για κάθε κράτος μέλος, από:

α) δύο αντιπροσώπους της κυβερνήσεως, ένας τουλάχιστον από τους οποίους πρέπει να είναι μέλος της ιοικητικής Επιτροπής·

β) δύο αντιπροσώπους των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων·

γ) δύο αντιπροσώπους των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργοδοτών.

Για καθεμία από τις ανωτέρω κατηγορίες διορίζεται ένα αναπληρωματικό μέλος κατά κράτος μέλος.

2. Τα τακτικά και τα αναπληρωματικά μέλη της συμβουλευ- τικής επιτροπής διορίζονται από το Συμβούλιο, το οποίο επιδιώκει, κατά την εκλογή των αντιπροσώπων των συνδικαλι- στικών οργανώσεων εργαζομένων και εργοδοτών, να επιτύχει δίκαιη εκπροσώπηση των διαφόρων ενδιαφερομένων τομέων στη σύνθεση της επιτροπής.

Ο κατάλογος των τακτικών και των αναπληρωματικών μελών δημοσιεύεται από το Συμβούλιο στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

3. Η θητεία των τακτικών και των αναπληρωματικών μελών είναι διετής. Ο επαναδιορισμός τους επιτρέπεται. Μετά τη λήξη της θητείας τους, τα τακτικά και τα αναπληρωματικά μέλη παρα- μένουν εν ενεργεία μέχρι της αντικαταστάσεώς τους ή μέχρις ανανεώσεως της θητείας τους.

4. Η συμβουλευτική επιτροπή προεδρεύεται από αντιπρόσωπο της Επιτροπής. Ο πρόεδρος δεν μετέχει στην ψηφοφορία.

5. Η συμβουλευτική επιτροπή συνέρχεται τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Συγκαλείται από τον πρόεδρό της, είτε με δική του πρωτοβουλία, είτε κατόπιν εγγράφου αιτήσεως προς αυτόν του ενός τρίτου τουλάχιστον των μελών. Η αίτηση αυτή πρέπει να περιλαμβάνει συγκεκριμένες προτάσεις, όσον αφορά την ημερήσια διάταξη.

6. Με πρόταση του προέδρου της, η συμβουλευτική επιτροπή δύναται να αποφασίσει, κατ' εξαίρεση, να συμβουλευτεί πρόσωπα ή εκπροσώπους οργανισμών με ευρεία πείρα σε θέματα κοινω- νικής ασφαλίσεως. Εξάλλου, η Επιτροπή επικουρείται σε τεχνικά θέματα, υπό τους ίδιους όρους με τη διοικητική επιτροπή, από το διεθνές γραφείο εργασίας στο πλαίσιο των συμφωνιών που έχουν συναφθεί μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και της διεθνούς οργανώσεως εργασίας.

7. Οι γνώμες και οι προτάσεις της συμβουλευτικής επιτροπής πρέπει να είναι αιτιολογημένες. Λαμβάνονται με απόλυτη πλειοψηφία των εγκύρων ψήφων.

Η συμβουλευτική επιτροπή καταρτίζει κατά πλειοψηφία των μελών της τον εσωτερικό κανονισμό της, ο οποίος εγκρίνεται από το Συμβούλιο κατόπιν γνώμης της Επιτροπής.

8. Η γραμματεία της συμβουλευτικής επιτροπής εξασφαλίζεται από τις υπηρεσίες της Επιτροπής.

Άρθρο 83

Καθήκοντα της συμβουλευτικής επιτροπής

Η συμβουλευτική επιτροπή δύναται, κατόπιν αιτήσεως της Επιτροπής, της διοικητικής επιτροπής ή με δική της πρωτοβουλία:

α) να εξετάζει θέματα γενικά ή θέματα αρχής και προβλήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή των κανονισμών που εκδόθηκαν κατά τις διατάξεις του άρθρου 51 της συνθήκης·

β) να διατυπώνει ανάλογες γνώμες προς τη διοικητική επιτροπή, καθώς και προτάσεις για ενδεχόμενη αναθεώρηση των κανονισμών.

ΤΙΤΛΟΣ VΙ

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 84 (7)

Συνεργασία των αρμοδίων αρχών

1. Οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών κοινοποιούν μεταξύ τους κάθε πληροφορία που αφορά:

α) τα μέτρα που ελήφθησαν για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού·

β) τις τροποποιήσεις της νομοθεσίας τους που δύνανται να έχουν επίδραση στην εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

2. Για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, οι αρχές και οι φορείς των κρατών μελών παρέχουν μεταξύ τους κάθε δυνατή διευκόλυνση, ως να επρόκειτο για την εφαρμογή της δικής τους νομοθεσίας. Η διοικητική αλληλοβοήθεια των ανωτέρω αρχών και φορέων παρέχεται κατ' αρχήν δωρεάν. Οι αρμόδιες αρχές των κρατών μελών δύνανται πάντως να συμφωνήσουν την απόδοση ορισμένων δαπανών.

3. Για την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, οι αρχές και οι φορείς των κρατών μελών δύνανται να επικοινωνούν απευθείας μεταξύ τους, καθώς και με τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ή τους εκπροσώπους τους.

4. Οι αρχές, οι φορείς και τα δικαστήρια κράτους μέλους δεν δύνανται να απορρίψουν τις αιτήσεις ή άλλα έγγραφα, τα οποία τους απευθύνονται, επειδή έχουν συνταχθεί στην επίσημη γλώσσα άλλου κράτους μέλους. Προσφεύγουν, εφόσον συντρέχει λόγος, στις διατάξεις του άρθρου 81 στοιχείο β).

α) Εφόσον, δυνάμει του παρόντος κανονισμού ή του κανονι- σμού εφαρμογής που αναφέρεται στο άρθρο 98, οι αρχές ή φορείς κράτους μέλους κοινοποιούν στοιχεία προσωπικού χαρακτήρα σε αρχές ή φορείς άλλου κράτους μέλους, η κοινοποίηση αυτή υπόκειται στις διατάξεις της νομοθεσίας σχετικά με την προστασία στοιχείων του κράτους μέλους το οποίο τα διαβιβάζει.

Κάθε μεταγενέστερη κοινοποίηση καθώς και καταγραφή σε μνήμη, τροποποίηση και καταστροφή στοιχείων υπόκειται στις διατάξεις της νομοθεσίας σχετικά με την προστασία στοιχείων του κράτους μέλους το οποίο τα λαμβάνει.

β) Η χρησιμοποίηση στοιχείων προσωπικού χαρακτήρα για σκοπούς άλλους από σκοπούς που αφορούν την κοινωνική ασφάλιση είναι επιτρεπτή μόνον κατόπιν συγκατάθεσης του προσώπου που αφορούν ή σύμφωνα με άλλες εγγυήσεις που προβλέπονται από το εσωτερικό δίκαιο.

Άρθρο 84α

Σχέσεις μεταξύ των φορέων και των προσώπων που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό

1. Οι φορείς και τα πρόσωπα που καλύπτονται από τον παρόντα κανονισμό έχουν υποχρέωση αμοιβαίας πληροφόρησης και συνεργασίας έτσι ώστε να εξασφαλίζεται η ορθή εφαρμογή του παρόντος κανονισμού.

Οι φορείς, σύμφωνα με την αρχή της χρηστής διοίκησης, απαντούν σε όλα τα αιτήματα εντός εύλογης προθεσμίας και παρέχουν συναφώς στους ενδιαφερόμενους κάθε πληροφορία που απαιτείται για την άσκηση των δικαιωμάτων που τους αναγνωρίζει ο παρών κανονισμός.

Τα εν λόγω πρόσωπα ενημερώνουν το συντομότερο δυνατόν τους φορείς του αρμόδιου κράτους και του κράτους της κατοικίας σχετικά με κάθε αλλαγή της προσωπικής ή οικογενειακής τους κατάστασης η οποία έχει επιπτώσεις στα δικαιώματά τους επί των παροχών του παρόντος κανονισμού.

2. Η μη τήρηση της υποχρέωσης ενημέρωσης της παραγράφου 1 τρίτο εδάφιο, μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τη λήψη ανάλογων μέτρων σύμφωνα με το εθνικό δίκαιο. Εντούτοις, τα εν λόγω μέτρα πρέπει να είναι ισοδύναμα με τα εφαρμοζόμενα σε παρόμοιες καταστάσεις βάσει του εθνικού δικαίου και δεν πρέπει να καθιστούν στην πράξη αδύνατη ή υπερβολικά δύσκολη την άσκηση των δικαιωμάτων που παρέχονται στους ενδιαφερομένους με τον παρόντα κανονισμό.

3. Σε περίπτωση δυσκολιών ερμηνείας ή εφαρμογής του παρόντος κανονισμού, που ενδέχεται να διακυβεύσουν τα δικαιώματα προσώπου που εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του, ο φορέας του αρμόδιου κράτους ή του κράτους κατοικίας του ενδιαφερομένου έρχεται σε επαφή με τον φορέα ή τους φορείς του άλλου κράτους μέλους ή των άλλων κρατών μελών. Εφόσον η εύρεση λύσεως δεν είναι δυνατή εντός εύλογης προθεσμίας, οι ενδιαφερόμενες αρχές μπορούν να ζητήσουν την παρέμβαση της διοικητικής επιτροπής.

Άρθρο 85

Απαλλαγές ή μειώσεις φόρων — Απαλλαγή επικυρώσεως

1. Το προνόμιο των απαλλαγών ή μειώσεων φόρων, χαρτοσήμου, δικαστικών τελών ή εγγραφής που προβλέπεται από τη νομοθεσία κράτους μέλους για τα πιστοποιητικά ή τα έγγραφα, τα οποία πρέπει να προσκομισθούν κατ' εφαρμογή της νομοθεσίας του κράτους αυτού, επεκτείνεται στα αντίστοιχα πιστοποιητικά ή έγγραφα, τα οποία πρέπει να προσκομισθούν κατ' εφαρμογή της νομοθεσίας άλλου κράτους μέλους ή του παρόντος κανονισμού.

2. Κάθε πράξη, έγγραφο και άλλου είδους πιστοποιητικό, το οποίο πρέπει να προσκομισθεί κατ' εφαρμογή του παρόντος κανονισμού, απαλλάσσεται της επικυρώσεως των διπλωματικών προξενικών αρχών.

▼M1

3. Ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που αποστέλλεται από έναν φορέα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού και του κανονισμού εφαρμογής του δεν μπορεί να απορρίπτεται από οποιαδήποτε άλλη αρχή ή φορέα άλλου κράτους μέλους με την αιτιολογία ότι παραλήφθηκε ηλεκτρονικά, εφόσον ο φορέας παραλαβής έχει δηλώσει την ικανότητά του να λαμβάνει ηλεκτρονικά μηνύματα. Η αναπαραγωγή και η καταγραφή τέτοιων μηνυμάτων πρέπει να θεωρείται ότι είναι σωστή και ακριβής αναπαραγωγή του πρωτότυπου εγγράφου ή καταγραφή σχετικής με αυτό πληροφορίας, εκτός εάν υπάρχει απόδειξη για το αντίθετο.

Το ηλεκτρονικό μήνυμα πρέπει να θεωρείται έγκυρο εάν το σύστημα πληροφορικής στο οποίο καταγράφεται το μήνυμα περιλαμβάνει τα απαραίτητα στοιχεία ασφαλείας για να αποφεύγεται οποιαδήποτε μεταβολή, γνωστοποίηση της καταγραφής ή πρόσβαση στην καταγραφή. Ανά πάσα στιγμή πρέπει να είναι δυνατή η αναπαραγωγή της καταγεγραμμένης πληροφορίας σε απευθείας αναγνώσιμη μορφή. Όταν ένα ηλεκτρονικό μήνυμα διαβιβάζεται από τον ένα φορέα στον άλλο, πρέπει να λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα ασφαλείας σύμφωνα με τις σχετικές κοινοτικές διατάξεις.

Άρθρο 86 (14)

Αιτήσεις, δηλώσεις ή προσφυγές που υποβάλλονται προς την αρχή, το φορέα ή δικαστήριο κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος

1. Οι αιτήσεις, δηλώσεις ή προσφυγές, οι οποίες κατ' εφαρ- μογή της νομοθεσίας κράτους μέλους πρέπει να υποβληθούν εντός καθορισμένης προθεσμίας προς την αρχή, το φορέα ή το δικαστήριο του κράτους αυτού, γίνονται δεκτές, αν υποβληθούν εντός της ίδιας προθεσμίας προς αντίστοιχη αρχή, φορέα ή δικα- στήριο άλλου κράτους μέλους. Στην περίπτωση αυτή, η επιληφθείσα αρχή, ο φορέας ή το δικαστήριο διαβιβάζει αμελλητί τις αιτήσεις, δηλώσεις ή προσφυγές αυτές προς την αρμόδια αρχή, το φορέα ή το δικαστήριο του πρώτου κράτους, είτε απευθείας είτε κατόπιν μεσολαβήσεως των αρμοδίων αρχών των ενδιαφερομένων κρατών. Η ημερομηνία, κατά την οποία οι αιτήσεις, δηλώσεις ή προσφυγές αυτές υποβλήθηκαν προς την αρχή, το φορέα ή το δικαστήριο του δεύτερου κράτους, θεωρείται ως η ημερομηνία υποβολής τους προς την αρμόδια αρχή, τον αρμόδιο φορέα ή το αρμόδιο δικαστήριο.

2. Στην περίπτωση κατά την οποία πρόσωπο, δικαιούμενο να το πράξει σύμφωνα με τη νομοθεσία κράτους μέλους, υποβάλει αίτηση οικογενειακών παροχών στο κράτος αυτό το οποίο όμως δεν είναι αρμόδιο κατά προτεραιότητα, η ημερομηνία κατά την οποία έγινε η πρώτη αυτή αίτηση θεωρείται ως η ημερομηνία υποβολής στην αρμόδια αρχή, τον αρμόδιο φορέα ή το αρμόδιο δικαστήριο, υπό τον όρο ότι θα υποβληθεί νέα αίτηση στο αρμόδιο κατά προτεραιότητα κράτος από πρόσωπο το οποίο έχει δικαίωμα σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού. Η δεύτερη αυτή αίτηση πρέπει να υποβληθεί εντός προθεσμίας ενός έτους το πολύ από την κοινοποίηση της απόρριψης της πρώτης αίτησης ή της παύσης καταβολής των παροχών στο πρώτο κράτος μέλος.

Άρθρο 87

Ιατρικές γνωματεύσεις

1. Οι ιατρικές γνωματεύσεις που προβλέπονται από τη νομοθεσία κράτους μέλους δύνανται να διενεργούνται, κατόπιν αιτήσεως του αρμόδιου φορέα στο έδαφος άλλου κράτους μέλους από το φορέα του τόπου διαμονής ή κατοικίας του δικαιούχου παροχών, κατά τους όρους που προβλέπονται στον κανονισμό εφαρμογής του άρθρου 98 ή, εν ελλείψει, κατά τους όρους που συφωνούνται μεταξύ των αρμοδίων αρχών των ενδιαφερομένων κρατών μελών.

2. Οι ιατρικές γνωματεύσεις που πραγματοποιούνται κατά τους όρους που αναφέρονται στην παράγραφο 1, θεωρούνται ότι πραγματοποιήθηκαν στο έδαφος του αρμόδιου κράτους.

Άρθρο 88 (16)

Μεταφορά από ένα κράτος μέλος σε άλλο ποσών που οφείλονται βάσει του παρόντος κανονισμού

Σε αντίθετη περίπτωση οι μεταφορές ποσών που προκύπτουν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού γίνονται σύμφωνα με τις ισχύουσες σχετικές συμφωνίες κατά το χρόνο της μεταφοράς μεταξύ των ενδιαφερομένων κρατών μελών. (SIC! Κατά περίπτωση, οι μεταφορές ποσών που προκύπτουν από την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού γίνονται σύμφωνα με τις ισχύουσες κατά το χρόνο της μεταφοράς σχετικές συμφωνίες μεταξύ των ενδιαφερομένων κρατών μελών.) Αν δεν υφίστανται τέτοιες συμφωνίες μεταξύ δύο κρατών μελών, οι αρμόδιες αρχές των κρατών αυτών ή οι αρμόδιες αρχές για τις διεθνείς πληρωμές καθορίζουν από κοινού τα αναγκαία μέτρα για τη διενέργεια των μεταφορών αυτών.

Άρθρο 89

Ειδικές περιπτώσεις εφαρμογής ορισμένων νομοθεσιών

Οι ειδικές περιπτώσεις εφαρμογής των νομοθεσιών ορισμένων κρατών μελών αναφέρονται στο παράρτημα VΙ.

Άρθρο 90 (8)

. . . . . .

Άρθρο 91

Εισφορές εις βάρος εργοδοτών ή επιχειρήσεων μη εγκατεστημένων στο αρμόδιο κράτος

Ο εργοδότης δεν δύναται να υποχρεωθεί σε πληρωμή αυξημένων εισφορών επειδή η κατοικία του ή η έδρα της επιχειρησεώς του ευρίσκεται στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος.

Άρθρο 92

Είσπραξη εισφορών

1. Οι εισφορές που οφείλονται σε φορέα κράτους μέλους δύνανται να εισπραχθούν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, σύμφωνα με τη διοικητική διαδικασία και με τις εγγυήσεις και τα προνόμια που ισχύουν για την είσπραξη των εισφορών που οφείλονται στον αντίστοιχο φορέα του τελευταίου αυτού κράτους.

2. Ο τρόπος εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 1 ρυθμίζεται κατά το αναγκαίο μέτρο από τον κανονισμό εφαρμογής του άρθρου 98 ή από συμφωνίες μεταξύ των κρατών μελών. Ο τρόπος αυτός εφαρμογής δύναται, επίσης, να αφορά και τη διαδικασία αναγκαστικής εισπράξεως.

Άρθρο 93

Δικαίωμα των οφειλετών φορέων έναντι τρίτων υπευθύνων

1. Αν, δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους, χορηγούνται παροχές για ζημία προκληθείσα από περιστατικά που συνέβησαν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, τα τυχόν δικαιώματα του οφειλέτη φορέα έναντι του τρίτου, ο οποίος υποχρεούται σε αποκατάσταση της ζημίας, ρυθμίζονται κατά τον ακόλουθο τρόπο:

α) όταν ο φορέας οφειλέτης υποκαθιστά σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζεται απ' αυτόν τον δικαιούχο στα δικαιώματα, τα οποία αυτός έχει έναντι του τρίτου, η υποκατάσταση αυτή αναγνωρίζεται από κάθε κράτος μέλος·

β) όταν ο φορέας οφειλέτης έχει άμεσο δικαίωμα έναντι του τρίτου, κάθε κράτος μέλος αναγνωρίζει το δικαίωμα αυτό.

2. Αν, δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους, χορηγούνται παροχές για ζημία προκληθείσα από περιστατικά που συνέβησαν στο έδαφος άλλου κράτους μέλους, οι διατάξεις της νομοθεσίας αυτής, οι οποίες καθορίζουν σε ποιές περιπτώσεις αποκλείεται ή αστική ευθύνη των εργοδοτών ή των μισθωτών, τους οποίους απασχολούν, ισχύουν έναντι του ενδιαφερόμενου προσώπου ή του αρμόδιου φορέα.

Οι διατάξεις της παραγράφου 1 ισχύουν, επίσης, για τα τυχόν δικαιώματα του οφειλέτη φορέα έναντι του εργοδότη ή των μισθωτών τους οποίους απασχολεί, σε όσες περιπτώσεις δεν αποκλειέται η ευθύνη τους.

3. Εφόσον, σύμφωνα με το άρθρο 36 παράγραφος 3 ή/και το άρθρο 63 παράγραφος 3, δύο ή περισσότερα κράτη μέλη ή οι αρμόδιες αρχές τους έχουν συνάψει συμφωνία παραιτήσεως από την απόδοση μεταξύ των φορέων που υπάγονται στην αρμοδιότητά τους, τα τυχόν δικαιώματα έναντι τρίτου υπευθύνου διέπονται από τους επόμενους κανόνες:

α) εφόσον ο φορέας του κράτους μέλους διαμονής ή κατοικίας χορηγεί παροχές σε άτομο για ζημία η οποία επήλθε στο έδαφος του, ο φορέας αυτός, σύμφωνα με τη νομοθεσία που εφαρμόζει, ασκεί το δικαίωμα υποκαταστάσεως ή στρέφεται άμεσα κατά του υποχρέου σε αποκατάσταση της ζημίας τρίτου·

β) για την εφαρμογή του στοιχείου α):

i) ο δικαιούχος παροχών θεωρείται ασφαλισμένος στο φορέα του τόπου διαμονής ή κατοικίας

και

ii) ο φορέας αυτός θεωρείται ως οφειλέτης φορέας·

γ) οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 εξακολουθούν να ισχύουν για παροχές μη περιλαμβανόμενες στη συμφωνία παραιτήσεως από την απόδοση που αναφέρεται στην παρούσα παράγραφο.

ΤΙΤΛΟΣ VΙΙ

ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 94 (7) (8) (11) (12)

Μεταβατικές διατάξεις για τους μισθωτούς

1. Ο παρών κανονισμός δεν δημιουργεί κανένα δικαίωμα παροχών για περίοδο προγενέστερη της 1ης Οκτωβρίου 1972 ή της ημερομηνίας εφαρμογής του στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ή σε τμήμα του εδάφους αυτού του κράτους.

2. Κάθε περίοδος ασφαλίσεως, καθώς και, κατά περίπτωση, κάθε περίοδος απασχολήσεως ή κατοικίας, η οποία πραγματο- ποιήθηκε υπό τη νομοθεσία κράτους μέλους προ της 1ης Οκτωβρίου 1972 ή προ της ημερομηνίας εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο έδαφος του κράτους μέλους αυτού ή σε τμήμα του εδάφους αυτού του κράτους λαμβάνεται υπόψη για τον προσδιορισμό των δικαιωμάτων που γεννώνται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 1, δικαίωμα γεννάται δυνάμει του παρόντος κανονισμού, ακόμη και αν αναφέρεται σε γεγονός προ της 1ης Οκτωβρίου 1972 ή της ημερομηνίας εφαρμογής του στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ή σε τμήμα του εδάφους αυτού του κράτους.

4. Κάθε παροχή, η οποία δεν έχει εκκαθαρισθεί η έχει ανασταλεί λόγω της ιθαγένειας ή της κατοικίας του ενδιαφερο- μένου, εκκαθαρίζεται ή επαναφέρεται κατόπιν αιτήσεως αυτού από την 1η Οκτωβρίου 1972 ή από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ή σε τμήμα του εδφάφους αυτού του κράτους, με την επιφύλαξη ότι τα προηγουμένως εκκαθαρισθέντα δικαιώματα δεν ρυθμίστηκαν δι' εφάπαξ καταβολής.

5. Τα δικαιώματα των ενδιαφερομένων, οι οποίοι επέτυχαν προ της ενάρξεως της 1ης Οκτωβρίου 1972 ή προ της ημερομηνίας εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο έδαφος του ενδιαφερο- μένου κράτους μέλους ή σε τμήμα του εδάφους αυτού του κράτους την εκκαθάριση συντάξεως, δύνανται να αναθεωρηθούν, κατόπιν αιτήσεώς τους, αφού ληφθούν υπόψη οι διατάξεις του κανονισμού αυτού. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται, επίσης, επί των παροχών που αναφέρονται στο άρθρο 78.

6. Αν η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγραφο 5 υποβληθεί εντός δύο ετών από την 1η Οκτωβρίου 1972 ή από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, τα δικαιώματα που γεννώνται δυνάμει του κανονισμού αυτού αποκτώνται από την ημερομηνία αυτή, χωρίς να είναι δυνατόν να αντιταχθούν στους ενδιαφερομένους οι διατάξεις της νομοθεσίας κράτους μέλους περί εκπτώσεως ή παραγραφής δικαιωμάτων.

Το αυτό ισχύει όσον αφορά την εφαρμογή του παρόντος κανονι- σμού στα εδάφη που έχουν ενσωματωθεί, από τις 3 Οκτωβρίου 1990, στο έδαφος της Ομοσπονδιακής ημοκρατίας της Γερμα- νίας, εφόσον η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγραφο 5 έχει υποβληθεί σε προθεσμία δύο ετών από την 1η Ιουνίου 1992.

7. Αν η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγφραφο 5 υποβληθεί μετά τη λήξη της διετούς προθεσμίας, από την 1η Οκτωβρίου 1972 ή από την ημερομηνία εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους τα δικαιώματα, από τα οποία δεν εξέπεσε ο δικαιούχος ή τα οποία δεν παραγράφηκαν, αποκτώνται από την ημερομηνία υποβολής της αιτήσεως, με την επιφύλαξη τυχόν ευνοϊκότερων διατάξεων της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους.

Το αυτό ισχύει όσον αφορά την εφαρμογή του παρόντος κανονι- σμού στα εδάφη που έχουν ενσωματωθεί, από τις 3 Οκτωβρίου 1990, στο έδαφος της Ομοσπονδιακής ημοκρατίας της Γερμα- νίας, εφόσον η αίτηση η οποία αναφέρεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγραφο 5 έχει υποβληθεί μετά την παρέλευση προθε- σμίας δύο ετών από την 1η Ιουνίου 1992.

8. Σε περίπτωση σκληρογόνου πνευμονοκονιώσεως, η διάταξη του άρθρου 57 παράγραφος 5 ισχύει για τις παροχές εις χρήμα για επαγγελματική ασθένεια, αν δεν κατέστη δυνατόν να κατα- νεμηθούν οι δαπάνες για τις παροχές αυτές μεταξύ των ενδιαφερομένων φορέων προ της 1ης Οκτωβρίου 1972 λόγω ελλείψεως συμφωνίας μεταξύ των φορέων αυτών.

9. Τα οικογενειακά επιδόματα τα οποία λαμβάνουν οι μισθωτοί εργαζόμενοι στη Γαλλία ή οι μισθωτοί εργαζόμενοι σε ανεργία οι οποίοι εισπράττουν παροχές ανεργίας βάσει της γαλλικής νομοθεσίας για τα μέλη της οικογένειάς τους που κατοικούν σε άλλο κράτος μέλος, στις 15 Νοεμβρίου 1989 εξακολουθούν να καταβάλλονται με τα ποσοστά, μέσα στα όρια και σύμφωνα με τις λεπτομέρειες που ισχύουν την ημερομηνία εκείνη, εφόσον το ποσό τους είναι ανώτερο από το ποσό των παροχών που θα οφείλονται από τις 16 Νοεμβρίου 1989 για όσο χρονικό διάστημα οι ενδιαφερόμενοι υπάγονται στη γαλλική νομοθεσία. εν λαμβάνονται υπόψη διακοπές διάρκειας μικρότερης του μήνα ούτε περίοδοι εισπράξεως παροχών ασθενείας ή ανεργίας.

Οι λεπτομέρειες εφαρμογής της παρούσας παραγράφου, και ιδίως η κατανομή της επιβάρυνσης των επιδομάτων αυτών καθορί- ζονται με κοινή συμφωνία από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη ή από τις αρμόδιες αρχές τους μετά από γνώμη της διοικητικής επιτροπής.

10. εκκαθάριση σύνταξης, μπορούν να επανεξετάζονται μετά από αίτησή τους, λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων του άρθρου 45 παράγραφος 6.

Άρθρο 95 (6) (12)

Μεταβατικές διατάξεις για τους μη μισθωτούς

1. Ο παρών κανονισμός δεν δημιουργεί κανένα δικαίωμα παροχών για περίοδο προγενέστερη της 1ης Ιουλίου 1982 ή της ημερομηνίας έναρξης εφαρμογής του στο έδαφος του ενδιαφερό- μενου κράτους μέλους ή σε τμήμα του εδάφους αυτού του κράτους.

2. Κάθε περίοδος ασφάλισης καθώς και, κατά περίπτωση, κάθε περίοδος απασχόλησης, μη μισθωτής δραστηριότητας ή κατοι- κίας που πραγματοποιήθηκε σύμφωνα με τη νομοθεσία κράτους μέλους πριν από την 1η Ιουλίου 1982 ή πριν από την ημερομηνία έναρξης εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο έδαφος αυτού του κράτους μέλους ή σε τμήμα του εδάφους αυτού του κράτους, λαμβάνεται υπόψη για τον προσδιορισμό των δικαιωμάτων που γεννώνται σύμφδωνα με τον παρόντα κανονισμό.

3. Υπό την επιφύλαξη της παραγράφου 1, δικαίωμα γεννάται, δυνάμει του παρόντος κανονισμού, ακόμη και αν αναφέρεται σε ασφαλιστικό κίνδυνο που επήλθε πριν από την 1η Ιουλίου 1982 ή πριν από την ημερομηνία έναρξης εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ή σε τμήμα του εδάφους αυτού του κράτους.

4. Κάθε παροχή η οποία δεν έχει εκκαθαριστεί ή έχει ανασταλεί, λόγω της ιθαγένειας ή της κατοικίας του ενδιαφερό- μενου, εκκαθαρίζεται ή επαναφέρεται, κατόπιν αιτήσεως αυτού, από την 1η Ιουλίου 1982 ή από την ημερομηνία έναρξης εφαρ- μογής του παρόντος κανονισμού στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ή σε τμήμα του εδάφους αυτού του κράτους, με την επιφύλαξη ότι προγηουμένως εκκαθαρι- σθέντα δικαιώματα δεν ρυθμίστηκαν δι' εφάπαξ καταβολής.

5. Τα δικαιώματα των ενδιαφερόμενων οι οποίοι επέτυχαν, πριν από την 1η Ιουλίου 1982 ή πριν από την ημερομηνία έναρξης εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους ή σε τμήμα του εδάφους αυτού του κράτους, την εκκαθάριση σύνταξης, μπορούν να αναθεωρ- ηθούν κατόπιν αιτήσεώς τους, αφού ληφθεί υπόψη ο παρών κανονισμός. Η διάταξη αυτή ισχύει, επίσης, για τις υπόλοιπες παροχές που αναφέρονται στο άρθρο 78.

6. Αν η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγραφο 5 υποβληθεί εντός προθεσμίας δύο ετών από την 1η Ιουλίου 1982 ή από την ημερομηνία έναρξης εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, τα δικαιώματα που γεννώνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού αποκτώνται από την ημερομηνία αυτή χωρίς να είναι δυνατό να αντιταχθούν στους ενδιαφερόμενους διατάξεις της νομοθεσίας κράτους μέλους περί εκπτώσεως ή παραγραφής των δικαιωμάτων.

Το αυτό ισχύει όσον αφορά την εφαρμογή του παρόντος κανονι- σμού στα εδάφη που έχουν ενσωματωθεί, από τις 3 Οκτωβρίου 1990, στο έδαφος της Ομοσπονδιακής ημοκρατίας της Γερμα- νίας, εφόσον η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγραφο 5 έχει υποβληθεί μετά την παρέλευση προθε- σμίας δύο ετών από την 1η Ιουνίου 1992.

7. Αν η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγραφο 5 υποβληθεί μετά τη λήξη της διετούς προθεσμίας από την 1η Ιουλίου 1982 ή την ημερομηνία έναρξης εφαρμογής του παρόντος κανονισμού στο έδαφος του ενδιαφερόμενου κράτους μέλους, τα δικαιώματα από τα οποία δεν εξέπεσε ο δικαιούχος ή τα οποία δεν παραγράφηκαν, αποκτώνται από την ημερομηνία υποβολής της αίτησης με την επιφύλαξη τυχόν ευνοϊκότερων διατάξεων της νομοθεσίας κράτους μέλους.

Το αυτό ισχύει όσον αφορά την εφαρμογή του παρόντος κανονι- σμού στα εδάφη που έχουν ενσωματωθεί από τις 3 Οκτωβρίου 1990, στο έδαφος της Ομοσπονδιακής ημοκρατίας της Γερμα- νίας, εφόσον η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγραφο 5 έχει υποβληθεί σε προθεσμία δύο ετών από την 1η Ιουνίου 1992.

Άρθρο 95α (11)

Μεταβατικές διατάξεις για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1248/92 ( 3 )

1. Ο κανονισμός (ΕΟΚ)αριθ. 1248/92 δεν δημιουργεί κανένα δικαίωμα για τις περιόδους πριν από την 1η Ιουνίου 1992.

2. Όλες οι περίοδοι ασφάλισης ή κατοικίας που συμπλη- ρώθηκαν υπό τη νομοθεσία ενός κράτους μέλους πριν από την 1η Ιουνίου 1992, λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό των δικαιωμάτων που γεννώνται σύμφωνα με τις διατάξεις του κανο- νισμού (ΕΟΚ)αριθ. 1249/92.

3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 1, δικαίωμα γεννάται, δυνάμει του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 1248/ 92, ακόμη και αν αναφέρεται σε ασφαλιστικό κίνδυνο που επήλθε πριν από την 1η Ιουνίου 1992.

4. Τα δικαιώματα των ενδιαφερομένων, οι οποίοι επέτυχαν πριν από την 1η Ιουνίου 1992 την εκκαθάριση συντάξεως, δύνανται να αναθεωρούνται, κατόπιν αιτήσεώς τους, αφού ληφθούν υπόψη οι διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 1248/ 92.

5. Αν η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 υποβληθεί εντός δύο ετών από την 1η Ιουνίου 1992, τα δικαιώματα που γεννώνται δυνάμει του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 1248/92 αποκτώνται από την ημερομηνία αυτή, χωρίς να είναι δυνατόν να αντιτάσσονται στους ενδιαφερόμενους οι διατάξεις της νομοθεσίας κράτους μέλους περί εκπτώσεως ή παραγραφής δικαιωμάτων.

6. Αν η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 υποβληθεί μετά το τέλος της διετούς περιόδου από την 1η Ιουνίου 1992, τα δικαιώματα εκ των οποίων δεν εξέπεσε ο δικαιούχος ή τα οποία δεν παραγράφονται, αποκτώνται από την ημερομηνία υποβολής της αιτήσεως, με την επιφύλαξη τυχόν ευνοϊκότερων διατάξεων της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους.

Άρθρο 95β (14)

Μεταβατικές διατάξεις για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1247/92 ( 4 )

1. Ο κανονισμός (ΕΟΚ)αριθ. 1247/92 δεν γεννά κανένα δικαίωμα για περίοδο προγενέστερη της 1ης Ιουνίου 1992.

2. Οι περίοδοι κατοικίας μισθωτής ή μη μισθωτής επαγγελμα- τικής δραστηριότητας που συμπληρώθηκαν στο έδαφος ενός κράτους μέλους πριν από την 1η Ιουνίου 1992 λαμβάνονται υπόψη για τον προσδιορισμό των δικαιωμάτων που γεννώνται σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 1247/92.

3. Με την επιφύλαξη της παραγράφου 1, δικαίωμα γεννάται, δυνάμει του κανονισμου (ΕΟΚ)αριθ. 1247/92, έστω και αν αφορά γεγονός που έλαβε χώρα πριν από την 1η Ιουνίου 1992.

4. Κάθε ειδική παροχή χωρίς συνεισφορά που δεν έχει εκκαθαρισθεί ή έχει ανασταλεί λόγω της ιθαγένειας του ενδιαφε- ρομένου εκκαθαρίζεται ή αποκαθίσταται, κατόπιν αιτήσεώς του, από 1ης Ιουνίου 1992, με την επιφύλαξη ότι για τα προηγούμενα δικαιώματα δεν έλαβε χώρα εφάπαξ καταβολή κεφαλαίου.

5. Τα δικαιώματα των ενδιαφερομένων οι οποίοι πέτυχαν, πριν από την 1η Ιουνίου 1992, την εκκαθάριση σύνταξης μπορούν να αναθεωρηθούν κατόπιν αιτήσεώς τους, λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 1247/92.

6. Αν η αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγραφο 5 υποβληθεί εντός προθεσμίας δύο ετών από την 1η Ιουνίου 1992, τα δικαιώματα που γεννώνται δυνάμει του κανονι- σμού (ΕΟΚ)αριθ. 1247/92 αποκτώνται από την ημερομηνία αυτή, χωρίς να μπορούν να αντιταχθούν κατά του ενδιαφερο- μένου οι διατάξεις της νομοθεσίας κράτους μέλους περί εκπτώσεως ή παραγραφής δικαιωμάτων.

7. Αν η αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγραφο 5 υποβληθεί μετά τη λήξη της διετούς προθεσμίας από την 1η Ιουνίου 1992, τα δικαιώματα, από τα οποία δεν εξέπεσε ο δικαιούχος ή τα οποία δεν παρα γράφηκαν, αποκτώνται, από την ημερομηνία της αίτησης με την επιφύλαξη τυχόν ευνοϊκότερων διατάξεων της νομοθεσίας ενός κράτους μέλους.

8. Η εφαρμογή του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 1247/92 δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την κατάργηση παροχών οι οποίες χορηγήθηκαν πριν από την 1η Ιουνίου 1992 από τους αρμόδιους φορείς των κρατών μελών κατ' εφαρμογήν του τίτλου ΙΙΙ του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 1408/71 και για τις οποίες ισχύει το άρθρο 10 αυτού του τελευταίου κανονισμού.

9. Η εφαρμογή του άρθρου 1 του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 1247/92 δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την απόρριψη αίτησης ειδικής παροχής χωρίς συνεισφορά, χορηγούμενης ως συμπλήρωμα σύνταξης, την οποία υπέβαλε άτομο που πληρούσε τις προϋποθέσεις χορήγησης της εν λόγω παροχής πριν από την 1η Ιουνίου 1992, έστω και αν το άτομο αυτό κατοικεί στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος, με την επιφύλαξη του ότι η αίτηση για την εν λόγω παροχή υποβλήθηκε εντός προθεσμίας πέντε ετών από την 1η Ιουνίου 1992.

10. Παρά την παράγραφο 1, κάθε ειδική παροχή χωρίς συνεισφορά, η οποία χορηγείται ως συμπλήρωμα σύνταξης και δεν έχει εκκαθαρισθεί ή έχει ανασταλεί λόγω του ότι ο ενδιαφε- ρόμενος κατοικεί στο έδαφος κράτους μέλους άλλου από το αρμόδιο κράτος, εκκαθαρίζεται ή αποκαθίσταται, κατ' αίτησιν του ενδιαφερομένου, από 1ης Ιουνίου 1992 με ισχύ, στην πρώτη περίπτωση, από την ημερομηνία την οποία θα έπρεπε να εκκαθα- ριστεί η παροχή και, στη δεύτερη περίπτωση, κατά την ημερομηνία αναστολής της παροχής.

11. Όταν οι ειδικές παροχές χωρίς συνεισφορά όπως προβλέ- πονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2α του κανονισμού (ΕΟΚ)αριθ. 1408/71 μπορούν στη διάρκεια της ίδιας περιόδου και για το ίδιο άτομο, να χορηγηθούν δυνάμει το άρθρου 10α του ίδιου κανονι- σμού από τον αρμόδιο φορέα του κράτους μέλους στο έδαφος του οποίου κατοικεί το άτομο αυτό και δυνάμει των παραγράφων 1 έως 10 του παρόντος άρθρου από τον αρμόδιο φορέα άλλου κράτους μέλους, ο ενδιαφερόμενος δεν μπορεί να σωρεύσει αυτές τις παροχές παρά μόνο μέχρι του ανώτατου ποσού της ειδικής παροχής την οποία θα μπορούσε να ζητήσει κατ' εφαρμογήν μιας εκ των εν λόγω νομοθεσιών.

12. Οι λεπτομέρειες εφαρμογής της παραγράφου 11, κυρίως δε, όσον αφορά τις αναφερόμενες στην παράγραφο αυτή παροχές, η εφαρμογή των ρητρών μείωσης, αναστολής ή κατάργησης που προβλέπονται από τη νομοθεσία ενός ή περισσοτέρων μελών και η χορήγηση διαφορετικών συμπληρωμάτων, καθορίζονται με απόφαση της ιοικητικής Επιτροπής για την κοινωνική ασφάλιση των διακινούμενων εργαζομένων και ενδεχομένως με κοινή συμφωνία από τα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη ή τις αρμό- διες αρχές τους.

Άρθρο 95γ

Μεταβατικές διατάξεις για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1606/98

1. Ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1606/98 ( 5 ) δεν δημιουργεί κανένα δικαίωμα για περίοδο προγενέστερη της 25ης Οκτωβρίου 1998.

2. Κάθε περίοδος ασφάλισης, καθώς και, κατά περίπτωση, κάθε περίοδος μισθωτής ή μη μισθωτής απασχόλησης ή κατοικίας που έχει συμπληρωθεί δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους προ της 25ης Οκτωβρίου 1998 λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό των δικαιωμάτων που αποκτώνται σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1606/98.

3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 1, αποκτάται δικαίωμα δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1606/98, ακόμα και αν αναφέρεται σε ασφαλιστικό κίνδυνο που επήλθε προ της 25ης Οκτωβρίου 1998.

4. Κάθε παροχή που δεν εκκαθαρίστηκε ή ανεστάλη λόγω της ιθαγένειας ή της κατοικίας του ενδιαφερομένου εκκαθαρίζεται ή ανακτάται από της 25ης Οκτωβρίου 1998 μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου, υπό την προϋπόθεση ότι τα προηγουμένως εκκαθαρισθέντα δικαιώματα δεν ρυθμίστηκαν με εφ' άπαξ καταβολή.

5. Τα συνταξιοδοτικά δικαιώματα για τα οποία έγινε εκκαθάριση προ της 25ης Οκτωβρίου 1998 μπορούν να επανεξετασθούν, μετά από αίτηση των δικαιούχων, λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1606/98. Η διάταξη ισχύει επίσης για τις άλλες παροχές που αναφέρονται στα άρθρα 78 και 79, στο μέτρο που εφαρμόζεται στα άρθρα 78 και 79α.

6. Εάν η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγραφο 5 υποβληθεί εντός δύο ετών από της 25ης Οκτωβρίου 1998, τα δικαιώματα που γεννώνται δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1606/98 αποκτώνται από την ημερομηνία αυτή, χωρίς να μπορούν να αντιταχθούν στους ενδιαφερομένους οι διατάξεις της νομοθεσίας οιουδήποτε κράτους μέλους σχετικά με την έκπτωση από τα δικαιώματα ή την παραγραφή των δικαιωμάτων.

7. Εάν η αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 4 ή στην παράγραφο 5 υποβληθεί μετά τη λήξη της διετούς προθεσμίας, υπολογιζομένης από της 25ης Οκτωβρίου 1998, τα δικαιώματα από τα οποία δεν επήλθε έκπτωση ή τα οποία δεν έχουν παραγραφεί αποκτώνται από την ημερομηνία της αίτησης, με την επιφύλαξη ενδεχόμενων ευνοϊκοτέρων διατάξεων της νομοθεσίας οιουδήποτε κράτους μέλους.

Άρθρο 95δ

Μεταβατικές διατάξεις για σπουδαστές

1. Ο παρών κανονισμός δεν δημιουργεί κανένα δικαίωμα υπέρ των φοιτητών, μελών της οικογένειας ή επιζώντων φοιτητών, για περίοδο προγενέστερη της 1ης Μαΐου 1999·

2. Κάθε περίοδος ασφάλισης, καθώς και, αναλόγως, κάθε περίοδος απασχόλησης, αυτοαπασχόλησης ή διαμονής που συμπληρώθηκε δυνάμει της νομοθεσίας κράτους μέλους πριν την 1η Μαΐου 1999 λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό των δικαιωμάτων που γεννώνται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 1, γεννάται δικαίωμα δυνάμει του παρόντος κανονισμού, ακόμα και αν ο γενεσιουργός λόγος ανέκυψε πριν από την 1η Μαΐου 1999·

4. Κάθε παροχή που δεν εκκαθαρίστηκε ή που ανεστάλη λόγω της ιθαγένειας ή της διαμονής του ενδιαφερόμενου, εκκαθαρίζεται ή ανακτάται από την 1η Μαΐου 1999, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου, με την επιφύλαξη ότι τα προηγουμένως εκκαθαρισθέντα δικαιώματα δεν ρυθμίστηκαν δι' εφάπαξ καταβολής.

5. Εάν η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 4 υποβληθεί εντός δύο ετών από την 1η Μαΐου 1999, τα δικαιώματα που γεννώνται δυνάμει του παρόντος κανονισμού, υπέρ των σπουδαστών, μελών της οικογένειας ή επιζώντων σπουδαστών αποκτώνται από την ημερομηνία αυτή, χωρίς να μπορούν να αντιταχθούν στους ενδιαφερομένους οι διατάξεις της νομοθεσίας οιουδήποτε κράτους μέλους σχετικά με την έκπτωση από τα δικαιώματα ή την παραγραφή των δικαιωμάτων.

6. Εάν η αίτηση που προβλέπεται στην παράγραφο 4 υποβληθεί μετά τη λήξη της διετούς προθεσμίας υπολογιζομένης από την 1η Μαΐου 1999, τα δικαιώματα από τα οποία δεν επήλθε έκπτωση ή τα οποία δεν έχουν παραγραφεί αποκτώνται από την ημερομηνία της αίτησης, με την επιφύλαξη ευνοϊκοτέρων διατάξεων της νομοθεσίας κάθε κράτους μέλους.

Άρθρο 95ε

Μεταβατικές διατάξεις για την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1399/1999 ( 6 )

1. Ο κανονισμός (ΕΚ αριθ. 1399/1999 εφαρμόζεται στα δικαιώματα των ορφανών, εφόσον ο γονέας από τον οποίο έλκει το δικαίωμά του το ορφανό απεβίωσε μετά 1η Σεπτεμβρίου 1999.

2. Για τον προσδιορισμό των δικαιωμάτων που αποκτώνται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1399/1999, λαμβάνονται υπόψη όλες οι ασφαλιστικές περίοδοι ή περίοδοι διαμονής που συμπληρώθηκαν βάσει της νομοθεσίας κράτους μέλους πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 1999.

3. Τα δικαιώματα των ορφανών στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ο γονέας από τον οποίο έλκουν το δικαίωμά τους απεβίωσε πριν από την 1η Σεπτεμβρίου 1999, μπορούν να αναθεωρούνται μετά από αίτησή τους σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1399/1999.

4. Εφόσον η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 3 υποβληθεί εντός δύο ετών από 1η Σεπτεμβρίου 1999, τα δικαιώματα που απορρέουν από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1399/1999, αποκτώνται από την ημερομηνία αυτή, και δεν εφαρμόζονται στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα οι διατάξεις των κρατών μελών για την έκπτωση ή την παραγραφή των δικαιωμάτων.

5. Εάν η αίτηση που αναφέρεται στην παράγραφο 3 υποβληθεί μετά την πάροδο δύο ετών από 1η Σεπτεμβρίου 1999. τα δικαιώματα από τα οποία δεν εξέπεσε ο δικαιούχος ή τα οποία δεν έχουν παραγραφεί, αποκτώνται από την ημερομηνία της αίτησης, με την επιφύλαξη τυχόν ευνοϊκότερων νομοθετικών διατάξεων της νομοθεσίας κράτους μέλους.

Άρθρο 95στ

Μεταβατικές διατάξεις που αφορούν το παράρτημα ΙΙ τμήμα Ι ενότητες «Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ» και «ΙΗ. ΑΥΣΤΡΙΑ»

1. Το παράρτημα ΙΙ τμήμα Ι ενότητες «Δ. ΓΕΡΜΑΝΙΑ» και «ΙΗ. ΑΥΣΤΡΙΑ», όπως τροποποιήθηκαν από τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 647/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13 Απριλίου 2005, για την τροποποίηση των κανονισμών (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 του Συμβουλίου περί εφαρμογής των συστημάτων κοινωνικής ασφάλειας στους μισθωτούς, στους μη μισθωτούς και στα μέλη των οικογενειών τους που διακινούνται εκτός της Κοινότητας και (ΕΟΚ) αριθ. 574/72 του Συμβουλίου περί του τρόπου εφαρμογής του κανονισμού (ΕΟΚ) αριθ. 1408/71 ( 7 ) δεν θεμελιώνει κανένα δικαίωμα για την περίοδο πριν από την 1η Ιανουαρίου 2005.

2. Κάθε περίοδος ασφάλισης, καθώς και, κατά περίπτωση, κάθε περίοδος απασχόλησης, μη μισθωτής δραστηριότητας ή διαμονής που πραγματοποιήθηκε βάσει της νομοθεσίας κράτους μέλους πριν από την 1η Ιανουαρίου 2005 λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό των δικαιωμάτων που έχουν αποκτηθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος κανονισμού.

3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων της παραγράφου 1, αποκτάται δικαίωμα βάσει του παρόντος κανονισμού, ακόμα και αν αναφέρεται σε κίνδυνο ο οποίος επήλθε προ της 1η Ιανουαρίου 2005.

4. Κάθε παροχή που δεν εκκαθαρίσθηκε ή που ανεστάλη λόγω της ιθαγένειας ή της κατοικίας του ενδιαφερόμενου, εκκαθαρίζεται ή συνεχίζεται από την 1η Ιανουαρίου 2005, έπειτα από αίτηση του ενδιαφερομένου, με την επιφύλαξη ότι τα προηγουμένως εκκαθαρισθέντα δικαιώματα δεν ρυθμίσθηκαν δι' εφάπαξ καταβολής.

5. Τα δικαιώματα προσώπων στα οποία έχει χορηγηθεί σύνταξη ή επίδομα πριν από την 1η Ιανουαρίου 2005, είναι δυνατόν να επανεξετάζονται κατόπιν αιτήσεως των δικαιούχων, λαμβανομένων υπόψη των διατάξεων του παρόντος κανονισμού. Η διάταξη αυτή ισχύει, επίσης, για άλλες παροχές στο πλαίσιο του άρθρου 78.

6. Εάν η αίτηση της παραγράφου 4 ή 5 υποβληθεί εντός δύο ετών από την 1η Ιανουαρίου 2005, τα δικαιώματα που απορρέουν από τον παρόντα κανονισμό αποκτώνται από την ημερομηνία αυτή και οι διατάξεις της νομοθεσίας οιουδήποτε κράτους μέλους σχετικά με την έκπτωση ή την παραγραφή των δικαιωμάτων δεν αντιτάσσονται στους ενδιαφερομένους.

7. Εάν η αίτηση της παραγράφου 4 ή 5 υποβληθεί μετά τη λήξη της περιόδου των δύο ετών υπολογιζόμενης από την 1η Ιανουαρίου 2005, τα δικαιώματα από τα οποία δεν επήλθε έκπτωση ή τα οποία δεν έχουν παραγραφεί αποκτώνται από την ημερομηνία της αίτησης, με την επιφύλαξη ευνοϊκότερων διατάξεων της νομοθεσίας κάθε κράτους μέλους.

Άρθρο 95ζ

Μεταβατικές διατάξεις που αφορούν τη διαγραφή από το παράρτημα ΙΙα της εγγραφής για το αυστριακό επίδομα ειδικής φροντίδας (Pflegegeld).

Στην περίπτωση αιτήσεων επιδομάτων ειδικής φροντίδας βάσει του ομοσπονδιακού αυστριακού νόμου για το επίδομα ειδικής φροντίδας (Bundespflegegeldgesetz) που κατατέθηκαν το αργότερο έως τις 8 Μαρτίου 2001 βάσει του άρθρου 10α παράγραφος 3 του παρόντος κανονισμού, η παρούσα διάταξη αυτή εξακολουθεί να εφαρμόζεται για όλο το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο δικαιούχος του επιδόματος ειδικής φροντίδας συνεχίζει να κατοικεί στην Αυστρία μετά την 8 Μαρτίου 2001.