25.9.2006

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 264/20

---

DYREKTYWA 2006/44/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

z dnia 6 września 2006 r.

w sprawie jakości wód słodkich wymagających ochrony lub poprawy w celu zachowania życia ryb

(tekst ujednolicony)

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (1),

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu (2),

a także mając na uwadze co następuje:

(1)	Dyrektywa 78/659/EWG Rady z dnia 18 lipca 1978 r. w sprawie jakości słodkich wód wymagających ochrony lub poprawy w celu zachowania życia ryb (3) została kilkakrotnie znacząco zmieniona (4). Dla zapewnienia jasności i zrozumiałości dyrektywa ta powinna zostać ujednolicona.

(2)	Ochrona i poprawa środowiska wymaga podjęcia określonych działań chroniących wody przed zanieczyszczeniem, dotyczy to również wód słodkich, w których mogą żyć ryby.

(3)

Zarówno z ekologicznego, jak i z ekonomicznego punktu widzenia niezbędna jest ochrona populacji ryb przed różnymi szkodliwymi skutkami wprowadzania substancji zanieczyszczających do wód, takimi jak w szczególności redukcja populacji ryb określonych gatunków, a nawet, w pewnych przypadkach, zanikanie szeregu tych gatunków.

(4)

Decyzja nr 1600/2002/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 lipca 2002 r. ustanawiająca szósty wspólnotowy program działań w zakresie środowiska naturalnego (5) ma na celu zagwarantowanie osiągnięcia poziomów jakości wód powierzchniowych, które nie wywierają znacznego wpływu na środowisko naturalne oraz nie stwarzają zagrożenia dla środowiska naturalnego.

(5)	Różnice pomiędzy przepisami obowiązującymi w różnych Państwach Członkowskich w zakresie jakości wody słodkiej, w której mogą żyć ryby, mogą stwarzać nierówne warunki konkurencji i w ten sposób bezpośrednio wpływać na funkcjonowanie rynku wewnętrznego.

(6)

W celu osiągnięcia celów niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie powinny określić wody, do których będzie się ona stosować, oraz będą musiały ustalić dla nich wartości dopuszczalne zgodne z niektórymi parametrami. Zostaną podjęte działania zapewniające, że wody wyznaczone w ten sposób będą odpowiadać tym wartościom w ciągu pięciu lat od ich wyznaczenia.

(7)	Należy ustanowić przepisy, że wody słodkie, w których mogą żyć ryby, będą, na niektórych warunkach, uważane za spełniające te wartości parametryczne, nawet jeżeli określony procent próbek nie spełni wymienionych wartości granicznych.

(8)

W celu zapewnienia, że jakość wód słodkich, w których mogą żyć ryby słodkowodne jest sprawdzana, należy pobierać minimalną liczbę próbek i wykonywać pomiary, odnoszące się do wymienionych w załączniku parametrów. Zależnie od jakości wody można zmniejszyć ilość pobieranych próbek lub zaprzestać ich pobierania.

(9)	Państwa Członkowskie nie są w stanie kontrolować niektórych warunków naturalnych i dlatego, w pewnych przypadkach, niezbędna jest możliwość odstępstwa od niniejszej dyrektywy.

(10)

Postęp naukowo-techniczny może spowodować konieczność szybkiego dostosowania pewnych wymogów ustanowionych w załączniku I. Dla ułatwienia wprowadzania w życie środków wymaganych w tym celu należy ustanowić procedurę umożliwiającą bliską współpracę między Państwami Członkowskimi a Komisją, zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji (6).

(11)	Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań Państw Członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa wewnętrznego dyrektyw określonych w załączniku III część B,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

1.   Niniejsza dyrektywa dotyczy jakości wód słodkich i ma zastosowanie do wód wyznaczonych przez Państwa Członkowskie jako wymagające ochrony lub poprawy w celu zachowania życia ryb.

2.   Niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do wód w naturalnych lub sztucznych stawach rybnych, gdzie prowadzona jest intensywna hodowla ryb.

3.   Celem niniejszej dyrektywy jest ochrona lub poprawa jakości wód słodkich płynących lub stojących, w których możliwe jest życie, lub, po zmniejszeniu czy eliminacji zanieczyszczeń, będzie możliwe życie ryb należących do:

a)	naturalnie zróżnicowanych gatunków lokalnych;

b)	gatunków, których obecność właściwe organy Państwa Członkowskiego uznają za pożądaną dla gospodarki wodnej.

4.   Do celów niniejszej dyrektywy:

a)	określenie „wody łososiowe” oznacza wody, w których żyją lub będą mogły żyć ryby z gatunków takich jak łosoś (Salmo salar), pstrąg (Salmo trutta), lipień (Thumallus thymallus) i sieja (Coregonus);

b)	określenie „wody karpiowe” oznacza wody, w których żyją lub będą mogły żyć ryby karpiowate lub innych gatunków, np. szczupak (Esox lucius), okoń (Perca fluvialis) i węgorz (Anguilla anguilla).

Artykuł 2

Parametry fizyczne i chemiczne dla wód wyznaczonych przez Państwa Członkowskie są wymienione w załączniku I.

Do celów stosowania tych parametrów wody dzieli się na łososiowe i karpiowe.

Artykuł 3

1.   Państwa Członkowskie ustalają, dla wyznaczonych wód, parametry wymienione w załączniku I w kolumnach G oraz I. Parametry te powinny być zgodne z uwagami zawartymi w każdej z tych dwóch kolumn.

2.   Państwa Członkowskie nie mogą wyznaczać mniej restrykcyjnych wartości od tych wyszczególnionych w załączniku I w kolumnie I i powinny dążyć do respektowania wartości z kolumny G, uwzględniając zasadę określoną w art. 8.

Artykuł 4

1.   Państwa Członkowskie wyznaczają wody łososiowe i karpiowe i mogą następnie wyznaczać dodatkowe wody.

2.   Państwa Członkowskie mogą zmieniać wyznaczenie niektórych wód w wyniku pojawienia się czynników nieprzewidzianych w czasie wyznaczania, biorąc pod uwagę zasadę określoną w art. 8.

Artykuł 5

Państwa Członkowskie tworzą programy w celu redukcji zanieczyszczeń i zapewnienia zgodności wyznaczonych wód w ciągu pięciu lat od ich wyznaczenia, zgodnie z art. 4, z wartościami ustanowionymi przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 3, jak i uwagami znajdującymi się w kolumnach G oraz I załącznika I.

Artykuł 6

1.   Do celów wprowadzenia w życie art. 5 wyznaczone wody uważa się za spełniające przepisy niniejszej dyrektywy, jeżeli ich próbki pobierane przez okres 12 miesięcy w tym samym miejscu z minimalną częstotliwością określoną w załączniku I, wykazują zgodność zarówno z wartościami ustanowionych przez Państwa Członkowskie zgodnie z art. 3, jak i uwagami zawartymi w załączniku I w kolumnach G i I, w przypadku:

a)

95 % próbek dla parametrów: pH, BZT-5, azotany, niezjonizowany amoniak, całkowita zawartość azotanów amonu, całkowita zawartość chloru resztkowego, całkowita zawartość cynku i rozpuszczonej miedzi. Jeżeli częstotliwość pobierania próbek jest mniejsza niż jedna próbka miesięcznie, wszystkie wyżej wymienione wartości i uwagi są przestrzegane przy wszystkich próbkach;

b)	wartości procentowych wymienionych w załączniku I dla parametrów: temperatura i tlen rozpuszczony;

c)	średniego stężenia dla parametru: zawiesina ciała stałego.

2.   Przypadki, w których wartości wyznaczone przez Państwa Członkowskie, zgodnie z art. 3 lub uwagami ujętymi w załączniku I w kolumnach G i I, nie są przestrzegane, nie są brane pod uwagę przy obliczaniu wartości procentowych przewidzianych w ust. 1, jeżeli są one wynikiem powodzi lub innych klęsk żywiołowych.

Artykuł 7

1.   Właściwe organy w Państwach Członkowskich przeprowadzają czynności związane z pobieraniem próbek, których minimalna częstotliwość określona jest w załączniku I.

2.   Jeżeli właściwe organy stwierdzą, że jakość wyznaczonych wód jest znacznie wyższa od tej, która wynikałaby z zastosowania wartości ustanowionych zgodnie z art. 3 i uwagami zawartymi w załączniku I w kolumnach G oraz I, częstotliwość pobierania próbek może ulec zmniejszeniu. W razie braku zanieczyszczeń lub niewystępowania ryzyka pogorszenia się jakości wód właściwe organy mogą uznać pobieranie próbek za zbędne.

3.   Jeśli pobieranie próbek wskazuje, że wartość ustanowiona przez Państwo Członkowskie zgodnie z art. 3 lub uwagą zawartą w załączniku I w jednej z kolumn G lub I nie jest spełniana, Państwo Członkowskie określi, czy jest to wynik przypadku, zjawiska przyrodniczego, czy też zanieczyszczenia, i przyjmie właściwe środki.

4.   Dokładne miejsce pobierania próbek, odległość między nim a najbliżej położonym miejscem, gdzie zanieczyszczenia są zrzucane, oraz głębokość, z której próbki są pobierane, określają właściwe organy Państwa Członkowskiego, w szczególności na podstawie lokalnych warunków środowiska.

5.   Niektóre referencyjne metody analizy odnośnych parametrów są określone w załączniku I. Laboratoria stosujące inne metody zapewniają, że uzyskane wyniki są równoważne lub porównywalne z wynikami wyszczególnionymi w załączniku I.

Artykuł 8

Wprowadzanie w życie środków podjętych na mocy niniejszej dyrektywy nie może w żadnym przypadku, bezpośrednio lub pośrednio, prowadzić do wzrostu zanieczyszczenia wody słodkiej.

Artykuł 9

Państwa Członkowskie mogą, w dowolnym czasie, ustanowić bardziej restrykcyjne wartości dla wyznaczonych wód niż te ustanowione w niniejszej dyrektywie. Mogą również wydać przepisy dotyczące parametrów innych niż przewidziane w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 10

W przypadku gdy wody słodkie przecinają lub stanowią granice państwowe między Państwami Członkowskimi i jeżeli jedno z tych państw rozważa wyznaczenie tych wód, państwa te konsultują się w celu określenia, do których odcinków może się stosować niniejsza dyrektywa, oraz w celu określenia konsekwencji, jakie należy wyciągnąć ze wspólnych celów w zakresie jakości; konsekwencje te zostaną określone, po formalnych konsultacjach, przez każde zainteresowane państwo. W tych obradach może uczestniczyć Komisja.

Artykuł 11

Państwa Członkowskie mogą odstąpić od niniejszej dyrektywy:

a)	w przypadku pewnych parametrów oznaczonych (0) w załączniku I z uwagi na wyjątkowe warunki pogodowe lub geograficzne;

b)	kiedy wyznaczone wody podlegają naturalnemu wzbogaceniu w pewne substancje, tak że wartości wymienione w załączniku I nie są uwzględniane. Naturalne wzbogacenie oznacza proces, poprzez który bez interwencji człowieka dany zbiornik wodny otrzymuje z gleby pewne substancje w niej zawarte.

Artykuł 12

Takie zmiany, jeżeli są niezbędne przy dostosowywaniu do postępu naukowo-technicznego wartości parametrów G oraz metod analizy zawartych w załączniku I, przyjmuje się zgodnie z procedurą określoną w art. 13 ust. 2.

Artykuł 13

1.   Komisję wspomaga Komitet ds. Dostosowania do Postępu Naukowo-Technicznego (zwany dalej „Komitetem”).

2.   W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, uwzględniając przepisy jej art. 8.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE ustala się na trzy miesiące.

3.   Komitet uchwala swój regulamin.

Artykuł 14

Do celów stosowania niniejszej dyrektywy Państwa Członkowskie przekażą Komisji informacje dotyczące:

a)	wód wyznaczonych zgodnie z art. 4 ust. 1, w formie streszczenia;

b)	zmiany w wyznaczeniu niektórych wód zgodnie z art. 4 ust. 2;

c)	przepisów ustanowionych w celu wprowadzenia nowych parametrów zgodnie z art. 9;

d)	stosowania odstępstw od wartości wymienionych w kolumnie I w załączniku I.

Bardziej ogólnie – Państwa Członkowskie przekażą Komisji, na jej uzasadniony wniosek, wszelkie informacje konieczne do stosowania niniejszej dyrektywy.

Artykuł 15

Co trzy lata i po raz pierwszy w okresie 1993–1995 włącznie Państwa Członkowskie przekazują Komisji informacje dotyczące wykonywania niniejszej dyrektywy w formie sprawozdania sektorowego, które obejmuje również inne stosowne dyrektywy wspólnotowe. Sprawozdanie to jest sporządzane na podstawie kwestionariusza lub szkicu opracowanego przez Komisję zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 6 dyrektywy Rady 91/692/EWG z dnia 23 grudnia 1991 r. normalizującej i racjonalizującej sprawozdania dotyczące wykonywania niektórych dyrektyw odnoszących się do środowiska (7). Kwestionariusz lub szkic jest przesyłany Państwom Członkowskim sześć miesięcy przed rozpoczęciem okresu objętego sprawozdaniem. Sprawozdanie jest przesyłane Komisji w ciągu dziewięciu miesięcy od zakończenia trzyletniego okresu objętego sprawozdaniem.

Komisja publikuje sprawozdanie wspólnotowe w sprawie wykonania niniejszej dyrektywy w ciągu dziewięciu miesięcy od otrzymania sprawozdań od Państw Członkowskich.

Artykuł 16

Państwa Członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 17

Dyrektywa 78/659/EWG zostaje uchylona bez naruszenia zobowiązań Państw Członkowskich odnoszących się do terminów transpozycji do prawa krajowego dyrektyw określonych w załączniku III część B.

Odesłania do uchylonej dyrektywy należy odczytywać jako odesłania do niniejszej dyrektywy zgodnie z tabelą korelacji w załączniku IV.

Artykuł 18

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 19

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

---

(1)  Dz.U. C 117 z 30.4.2004, str. 11.

(2)  Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 21 kwietnia 2004 r. (Dz.U. C 104 E z 30.4.2004, str. 545) i decyzja Rady z dnia 25 kwietnia 2006 r.

(3)  Dz.U. L 222 z 14.8.1978, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36).

(4)  Patrz: załącznik III, część A.

(5)  Dz.U. L 242 z 10.9.2002, str. 1.

(6)  Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.

(7)  Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 48. Dyrektywa zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

---

---

---

---

---