1.   Bij deze verordening wordt een meerjarenplan (hierna "het plan" genoemd) vastgesteld voor de instandhouding en de duurzame exploitatie van demersale bestanden in het westelijke deel van de Middellandse Zee.

2.   Deze verordening is van toepassing op de volgende bestanden:

3.   Deze verordening is tevens van toepassing op bijvangstbestanden die in het westelijke deel van de Middellandse Zee worden gevangen bij de visserij op de in lid 2 opgesomde bestanden. Zij is eveneens van toepassing op alle andere demersale bestanden die in het westelijke deel van de Middellandse Zee worden gevangen en waarvoor onvoldoende gegevens beschikbaar zijn.

4.   Deze verordening is van toepassing op de commerciële visserij op de in de leden 2 en 3 bedoelde demersale bestanden in de wateren van de Unie of door vissersvaartuigen van de Unie buiten de wateren van de Unie van het westelijke deel van de Middellandse Zee.

5.   Deze verordening bevat ook nadere bepalingen voor de uitvoering van de aanlandingsverplichting in de wateren van de Unie van het westelijke deel van de Middellandse Zee voor alle bestanden van soorten waarvoor de aanlandingsverplichting krachtens artikel 15, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 geldt en die in het kader van demersale visserij gevangen zijn.

6.   Deze verordening voorziet in technische maatregelen, zoals vastgesteld in artikel 13, voor alle bestanden in het westelijke deel van de Middellandse Zee.

1.   Het plan is gebaseerd op een visserijinspanningsregeling en beoogt bij te dragen tot de verwezenlijking van de in artikel 2 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 vermelde doelstellingen van het GVB, met name door de toepassing van de voorzorgsbenadering bij het visserijbeheer, alsmede ervoor te zorgen dat de biologische rijkdommen van de zee zodanig worden geëxploiteerd dat de populaties van de beviste soorten boven een niveau worden gebracht en behouden dat de maximale duurzame opbrengst kan opleveren.

2.   Het plan draagt bij tot het uitbannen van teruggooi door ongewenste vangsten zo veel mogelijk te voorkomen en te beperken, alsook tot de tenuitvoerlegging van de bij artikel 15 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 ingestelde aanlandingsverplichting voor de onder deze verordening vallende bestanden waarvoor krachtens Unierecht minimuminstandhoudingsreferentiegrootten gelden.

3.   Het plan past de ecosysteemgerichte benadering toe op het visserijbeheer teneinde ervoor te zorgen dat de negatieve gevolgen van visserijactiviteiten voor het mariene ecosysteem tot een minimum worden beperkt. Het is in overeenstemming met de milieuwetgeving van de Unie, met name met de doelstelling om uiterlijk in 2020 een goede milieutoestand te bereiken, zoals omschreven in artikel 1, lid 1, van Richtlijn 2008/56/EG.

4.   Het plan heeft met name tot doel:

5.   De maatregelen in het kader van het plan worden genomen op basis van het beste beschikbare wetenschappelijke advies.

1.   Het streefdoel voor visserijsterfte binnen de in artikel 2 omschreven FMSY-bandbreedtes wordt voor de betrokken bestanden geleidelijk toenemend, uiterlijk in 2020 indien mogelijk, en in ieder geval uiterlijk op 1 januari 2025 verwezenlijkt en wordt van dan af gehandhaafd binnen de FMSY-bandbreedtes.

2.   Met name het WTECV, of een vergelijkbare onafhankelijke wetenschappelijke instantie die op het niveau van de Unie of op internationaal niveau wordt erkend, wordt verzocht om de FMSY-bandbreedtes op basis van het plan te verstrekken.

3.   Overeenkomstig artikel 16, lid 4, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 stelt de Raad, wanneer hij de maximaal toegestane visserijinspanning vaststelt, die visserijinspanning voor elke visserijinspanningsgroep vast binnen de FMSY-bandbreedte die op dat moment beschikbaar is voor het meest kwetsbare bestand.

4.   Niettegenstaande de leden 1 en 3 kan de maximaal toegestane visserijinspanning worden vastgesteld op een niveau dat lager ligt dan de FMSY-bandbreedte.

5.   Niettegenstaande de leden 1 en 3 kan de maximaal toegestane visserijinspanning worden vastgesteld op een niveau dat hoger ligt dan de FMSY-bandbreedte die op dat moment beschikbaar is voor het meest kwetsbare bestand, mits alle betrokken bestanden zich boven het BPA bevinden:

6.   Wanneer er voor een in artikel 1, lid 2, vermeld bestand geen FMSY-bandbreedtes kunnen worden bepaald vanwege het ontbreken van adequate wetenschappelijke informatie, wordt dat bestand beheerd overeenkomstig artikel 12 tot er FMSY-bandbreedtes beschikbaar zijn op grond van lid 2 van dit artikel.

1.   Wanneer uit wetenschappelijk advies blijkt dat de paaibiomassa van een van de betrokken bestanden onder het BPA ligt, worden alle passende herstelmaatregelen genomen om ervoor te zorgen dat het betrokken bestand snel weer boven een niveau wordt gebracht dat de MDO kan opleveren. In het bijzonder wordt, niettegenstaande artikel 4, lid 3, de maximaal toegestane visserijinspanning vastgesteld op een niveau dat overeenkomt met een visserijsterfte die is teruggebracht op een waarde binnen de FMSY-bandbreedte voor het meest kwetsbare bestand, rekening houdend met de afname van de biomassa van dat bestand.

2.   Wanneer uit wetenschappelijk advies blijkt dat de paaibiomassa van een van de betrokken bestanden onder het BLIM ligt, worden verdere herstelmaatregelen vastgesteld om ervoor te zorgen dat de betrokken bestanden snel weer boven een niveau worden gebracht dat de MDO kan opleveren. In het bijzonder kunnen dergelijke herstelmaatregelen, niettegenstaande artikel 4, lid 3, inhouden dat de gerichte visserij op de betrokken bestanden wordt geschorst en de maximaal toegestane visserijinspanning op passende wijze wordt verlaagd.

3.   De in dit artikel bedoelde herstelmaatregelen kunnen bestaan in:

4.   De keuze van de in dit artikel bedoelde maatregelen wordt gemaakt navenant de aard, de ernst, de duur en de herhaling van de situatie waarbij de paaibiomassa zich onder de in artikel 5 bedoelde niveaus bevindt.

1.   Een visserijinspanningsregeling is van toepassing op alle vaartuigen van de lengteklassen als omschreven in bijlage I die vissen met trawls in de gebieden en op de bestandsgroepen als omschreven in bijlage I.

2.   Elk jaar bepaalt de Raad op basis van wetenschappelijk advies en op grond van artikel 4 per lidstaat een maximaal toegestane visserijinspanning voor elke visserijinspanningsgroep.

3.   In afwijking van artikel 3, lid 1, en niettegenstaande lid 2 van dit artikel geldt tijdens de eerste vijf jaar van toepassing van het plan het volgende:

4.   De in lid 3 bedoelde uitgangswaarde wordt door elke lidstaat voor elke visserijinspanningsgroep of deelgebied berekend als de gemiddelde visserijinspanning uitgedrukt in aantal visdagen tussen 1 januari 2015 en 31 december 2017 en daarbij wordt alleen rekening gehouden met de vaartuigen die tijdens die periode actief waren.

5.   Wanneer het best beschikbare wetenschappelijke advies wijst op significante vangsten van een bepaald bestand met ander vistuig dan trawls, kan de maximaal toegestane visserijinspanning voor het vistuig in kwestie worden vastgesteld op basis van dat wetenschappelijke advies.

1.   Wanneer uit wetenschappelijk advies blijkt dat de recreatievisserij significante gevolgen heeft voor de visserijsterfte bij een in artikel 1, lid 2, vermeld bestand kan de Raad niet-discriminerende beperkingen voor recreatievissers vaststellen.

2.   Bij de vaststelling van de in lid 1 bedoelde beperkingen hanteert de Raad transparante en objectieve criteria, waaronder sociale, economische en milieucriteria. De criteria die worden gehanteerd, kunnen onder meer betrekking hebben op de impact van de recreatievisserij op het milieu, het maatschappelijke belang van die activiteit en de bijdrage ervan aan de economie in kustgebieden.

3.   In voorkomend geval nemen de lidstaten noodzakelijke en evenredige maatregelen voor het controleren en verzamelen van gegevens op basis waarvan een betrouwbare raming kan worden verricht van de feitelijke vangstniveaus in de recreatievisserij.

1.   De lidstaten beheren de maximaal toegestane visserijinspanning overeenkomstig de in de artikelen 26 tot en met 34 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 vastgestelde voorwaarden.

2.   Elke lidstaat bepaalt een methode voor de toewijzing van de maximaal toegestane visserijinspanning aan individuele vaartuigen of groepen vaartuigen die zijn vlag voeren, in overeenstemming met de in artikel 17 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 vastgestelde criteria.

3.   Een lidstaat mag de hem toegewezen visserijinspanning wijzigen door visdagen over te dragen tussen visserijinspanningsgroepen van hetzelfde geografische gebied, op voorwaarde dat de lidstaat een omrekeningsfactor hanteert die wordt geschraagd door het best beschikbare wetenschappelijke advies. De uitgewisselde visdagen en de omrekeningsfactor worden onmiddellijk en uiterlijk na tien werkdagen beschikbaar gesteld aan de Commissie en de andere lidstaten.

4.   Wanneer een lidstaat toestaat dat onder zijn vlag varende vaartuigen vissen met trawlnetten, zorgt hij ervoor dat dergelijke visserij is beperkt tot maximaal 15 uur per visdag, vijf visdagen per week of het equivalent daarvan.

De lidstaten mogen een afwijking van maximaal 18 uur per visdag toestaan om rekening te houden met de vaartijd tussen de haven en de visgrond. Die afwijkingen worden onverwijld meegedeeld aan de Commissie en de andere betrokken lidstaten.

5.   Niettegenstaande lid 3 wordt, wanneer een vaartuig op één visdag vist op twee verschillende bestandsgroepen, een halve dag in mindering gebracht op de maximaal toegestane visserijinspanning voor dat vaartuig voor elke bestandsgroep.

6.   Voor de vaartuigen die zijn vlag voeren en de betrokken bestanden bevissen, geeft elke lidstaat vismachtigingen af voor de in bijlage I bedoelde gebieden overeenkomstig artikel 7 van Verordening (EG) nr. 1224/2009.

7.   De lidstaten zorgen ervoor dat de totale capaciteit (uitgedrukt in BT en kW) waarvoor overeenkomstig lid 6 vismachtigingen zijn afgegeven, niet wordt verhoogd tijdens de looptijd van het plan.

8.   Elke lidstaat stelt een lijst op van de vaartuigen waaraan overeenkomstig lid 6 een vismachtiging is afgegeven, actualiseert die lijst en stelt haar ter beschikking van de Commissie en de andere lidstaten. De lidstaten zenden hun lijsten voor de eerste maal toe binnen drie maanden na de inwerkingtreding van deze verordening en vervolgens uiterlijk op 30 november van elk jaar.

9.   De lidstaten monitoren hun visserijinspanningsregeling en garanderen dat de maximaal toegestane visserijinspanning als bedoeld in artikel 7 de vastgestelde grenzen niet overschrijdt.

10.   In overeenstemming met de beginselen van goed bestuur als vastgesteld in artikel 3 van Verordening (EU) nr. 1380/2013, kunnen de lidstaten regelingen voor participatief management op lokaal niveau stimuleren om de doelstellingen van het plan te verwezenlijken.

1.   De lidstaten registreren de visserijinspanningsgegevens en sturen die door aan de Commissie in overeenstemming met artikel 33 van Verordening (EG) nr. 1224/2009 en de artikelen 146 quater, 146 quinquies en 146 sexies van Uitvoeringsverordening (EU) nr. 404/2011 van de Commissie (13).

2.   De visserijinspanningsgegevens worden samengevoegd per maand en bevatten de in bijlage II vermelde informatie. Het formaat van de samengevoegde gegevens is de XML-schemadefinitie, gebaseerd op UN/CEFACT-norm P1000-12.

3.   De lidstaten zenden de in lid 1 bedoelde visserijinspanningsgegevens vóór de vijftiende van elke maand naar de Commissie.

1.   Bovenop de bepalingen van artikel 13 van Verordening (EG) nr. 1967/2006 geldt dat het gebruik van trawls in het westelijke deel van de Middellandse Zee elk jaar gedurende drie, indien passend aaneengesloten, maanden verboden is binnen zes zeemijlen uit de kust, behalve in gebieden die dieper zijn dan de dieptelijn van 100 m, op basis van het best beschikbare wetenschappelijke advies. Die jaarlijkse sluiting voor een periode van drie maanden wordt door elke lidstaat bepaald en geldt tijdens de meest relevante periode die wordt vastgesteld op basis van het best beschikbare wetenschappelijke advies. Die periode wordt onverwijld meegedeeld aan de Commissie en de andere betrokken lidstaten.

2.   In afwijking van lid 1 en op voorwaarde dat de afwijking wordt gerechtvaardigd door bijzondere geografische beperkingen, zoals de beperkte afmetingen van het continentaal plat of de lange afstanden naar de visgronden, mogen de lidstaten op basis van het best beschikbare wetenschappelijke advies andere gesloten gebieden instellen, op voorwaarde dat er een vermindering van ten minste 20 % van de vangsten van jonge heek in elk geografisch deelgebied wordt bereikt. De afwijking wordt onverwijld meegedeeld aan de Commissie en de andere betrokken lidstaten.

3.   Uiterlijk op 17 juli 2021 en op basis van het best beschikbare wetenschappelijke advies stellen de betrokken lidstaten andere gesloten gebieden in wanneer er aanwijzingen zijn van een hoge concentratie jonge vis die kleiner is dan de minimuminstandhoudingsreferentiegrootte en van paaiplaatsen van demersale bestanden, in het bijzonder voor de betrokken bestanden.

4.   De op grond van lid 3 ingestelde nieuwe gesloten gebieden worden met name beoordeeld door het WTECV of door een vergelijkbare onafhankelijke wetenschappelijke instantie die op het niveau van de Unie of op internationaal niveau wordt erkend. Indien uit die beoordeling blijkt dat die gesloten gebieden niet stroken met hun doelstellingen, herzien de lidstaten de gesloten gebieden in het licht van de aanbevelingen.

5.   Wanneer de in lid 3 van dit artikel bedoelde gesloten gebieden gevolgen hebben voor vissersvaartuigen van verschillende lidstaten, is de Commissie bevoegd om op basis van het best beschikbare wetenschappelijke advies overeenkomstig artikel 8 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 en artikel 18 van de onderhavige verordening gedelegeerde handelingen tot instelling van de betrokken gesloten gebieden vast te stellen.

1.   De in artikel 1, lid 3, van deze verordening bedoelde bestanden worden beheerd op basis van de voorzorgsbenadering van het visserijbeheer als omschreven in artikel 4, lid 1, punt 8, van Verordening (EU) nr. 1380/2013.

2.   Beheersmaatregelen voor de in artikel 1, lid 3, bedoelde bestanden, met name technische instandhoudingsmaatregelen zoals die welke zijn vermeld in artikel 13, worden vastgesteld met inachtneming van het best beschikbare wetenschappelijke advies.

1.   De Commissie is bevoegd om overeenkomstig artikel 18 van deze verordening en artikel 18 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 gedelegeerde handelingen vast te stellen teneinde deze verordening aan te vullen door de volgende technische instandhoudingsmaatregelen vast te stellen:

2.   De in lid 1 bedoelde maatregelen dragen bij tot de verwezenlijking van de in artikel 3 genoemde doelstellingen.

1.   Artikel 18, leden 1 tot en met 6, van Verordening (EU) nr. 1380/2013 is van toepassing op de in de artikelen 11 tot en met 14 van deze verordening bedoelde maatregelen.

2.   Voor de toepassing van lid 1 van dit artikel kunnen lidstaten met een rechtstreeks belang bij het beheer gezamenlijke aanbevelingen indienen overeenkomstig artikel 18, lid 1, van Verordening (EU) nr. 1380/2013:

3.   De krachtens de artikelen 11 tot en met 14 van deze verordening toegekende bevoegdheden laten de bevoegdheden die krachtens andere bepalingen van het Unierecht aan de Commissie zijn verleend, onder andere krachtens Verordening (EU) nr. 1380/2013, onverlet.

1.   Wanneer wetenschappelijk advies wijst op een verandering in de geografische spreiding van de betrokken bestanden, is de Commissie bevoegd om overeenkomstig artikel 18 gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van deze verordening door de in artikel 1, lid 2, en bijlage I vermelde gebieden aan die verandering aan te passen.

2.   Wanneer de Commissie op basis van wetenschappelijk advies van oordeel is dat de lijst van de betrokken bestanden moet worden gewijzigd, kan de Commissie een voorstel tot wijziging van die lijst indienen.

1.   Voor het in artikel 50 van Verordening (EU) nr. 1380/2013 bedoelde jaarverslag omvatten de kwantificeerbare indicatoren onder meer jaarlijkse ramingen van de huidige visserijsterfte over FMSY (F/FMSY), paaibiomassa (PBM) en sociaal-economische indicatoren voor de betrokken bestanden en, waar mogelijk, voor de bijvangstbestanden. Deze kunnen worden aangevuld met andere indicatoren op basis van het wetenschappelijke advies.

2.   Uiterlijk op 17 juli 2024 en vervolgens om de drie jaar brengt de Commissie verslag uit aan het Europees Parlement en de Raad over de resultaten en de effecten van het plan op de betrokken bestanden en op de visserijen die deze bestanden exploiteren, met name met betrekking tot de verwezenlijking van de doelstellingen van artikel 3.

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in de artikelen 11 tot en met 14 en 16 bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een termijn van vijf jaar met ingang van 16 juli 2019. De Commissie stelt uiterlijk negen maanden voor het einde van de termijn van vijf jaar een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet.

3.   Het Europees Parlement of de Raad kan de in de artikelen 11 tot en met 14 en 16 bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Het besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een in het besluit genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Vóór de vaststelling van een gedelegeerde handeling raadpleegt de Commissie de door elke lidstaat aangewezen deskundigen overeenkomstig de beginselen die zijn neergelegd in het Interinstitutioneel Akkoord van 13 april 2016 over beter wetgeven.

5.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgevingen aan het Europees Parlement en de Raad.

6.   Een op grond van de artikelen 11 tot en met 14 en 16 vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad daartegen binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad voor het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of van de Raad met twee maanden verlengd.