14.12.2012   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 343/78

(1)

De opleiding en diplomering van zeevarenden worden geregeld door het Verdrag van de Internationale Maritieme Organisatie (IMO) betreffende de normen voor zeevarenden inzake opleiding, diplomering en wachtdienst van 1978 (het „STCW-verdrag”), dat in 1984 van kracht is geworden en in 1995 wezenlijk is gewijzigd.

(2)

Het STCW-verdrag is voor het eerst in het uniaal recht opgenomen bij Richtlijn 94/58/EG van de Raad van 22 november 1994 inzake het minimumopleidingsniveau van zeevarenden (3). De uniale voorschriften inzake opleiding en diplomering van zeevarenden zijn later aangepast aan de daaropvolgende wijzigingen aan het STCW-verdrag en is een uniaal mechanisme ingesteld voor de erkenning van de opleidings- en diplomeringssystemen voor zeevarenden in derde landen. Deze voorschriften zijn, als het gevolg van een herschikking, deel gaan uitmaken van Richtlijn 2008/106/EG van het Europees Parlement en de Raad (4).

(3)

Tijdens een conferentie van de partijen bij het STCW-verdrag, die in 2010 te Manilla is gehouden, zijn belangrijke wijzigingen in het STCW-verdrag aangebracht (de „Manilla-wijzigingen”), namelijk ten aanzien van de voorkoming van frauduleuze praktijken voor vaarbevoegdheidsbewijzen, op het gebied van medische normen, inzake veiligheidsopleidingen, onder meer met betrekking tot piraterij en gewapende overvallen, en wat betreft opleidingen over technologische onderwerpen. Met de Manilla-wijzigingen zijn er ook eisen ingevoerd voor volmatrozen en zijn er nieuwe beroepsprofielen vastgesteld, zoals dat van elektrotechnische officieren.

(4)

Alle lidstaten zijn partij bij het STCW-verdrag en geen van hen heeft tegen de Manilla-wijzigingen bezwaar gemaakt overeenkomstig de daartoe voorziene procedure. Lidstaten moeten derhalve hun nationale voorschriften in overeenstemming brengen met de Manilla-wijzigingen. Een conflict tussen de internationale verplichtingen van lidstaten en hun verplichtingen op uniaal niveau moet worden vermeden. Voorts moeten, gezien het mondiale karakter van de zeevaart, de uniale voorschriften aangaande opleiding en het diplomeren van zeevarenden derhalve in overeenstemming worden gehouden met internationale voorschriften. Om die reden dienen een aantal bepalingen van Richtlijn 2008/106/EG te worden gewijzigd om uitdrukking te geven aan de Manilla-wijzigingen.

(5)

De opwaardering van de opleiding van zeevarenden moet een fundamentele theoretische en praktische opleiding omvatten om ervoor te zorgen dat zeevarenden in staat zijn om de normen inzake beveiliging en veiligheid na te leven en gevaren en noodsituaties het hoofd kunnen bieden.

(6)

Kwaliteitsnormen en systemen voor kwaliteitsbewaking moeten worden ontwikkeld en ingevoerd met inachtneming, indien van toepassing, van de aanbeveling van het Europees Parlement en de Raad van 18 juni 2009 tot vaststelling van een Europees referentiekader voor kwaliteitsborging in beroepsonderwijs en -opleiding (5), en verwante maatregelen in de lidstaten.

(7)

Europese sociale partners hebben overeenstemming bereikt over het minimumaantal rusturen voor zeevarenden en Richtlijn 1999/63/EG (6) is vastgesteld met het oog op de uitvoering van dit akkoord. Deze Richtlijn maakt het ook mogelijk om afwijkingen van het minimumaantal rusturen voor zeevarenden toe te staan. De mogelijkheid om afwijkingen toe te staan dient evenwel te zijn beperkt op basis van maximale duur, frequentie en omvangt. Met de Manilla-wijzigingen is onder meer beoogd objectieve grenzen te stellen aan de afwijkingen van het minimumaantal rusturen voor personeel dat wachtdienst doet en voor zeevarenden met bepaalde taken op het gebied van veiligheid, beveiliging en voorkoming van verontreiniging, met als doel het voorkomen van vermoeidheid. De Manilla-wijzigingen moeten op zodanige wijze in Richtlijn 2008/106/EG worden opgenomen dat samenhang met Richtlijn 1999/63/EG als gewijzigd door Richtlijn 2009/13/EG (7) is zeker gesteld.

(8)

Als verdere erkenning van het belang van het vaststellen van minimumeisen betreffende de leef- en arbeidsomstandigheden van alle zeevarenden, zal Richtlijn 2009/13/EG op grond van haar bepalingen in werking treden op de datum van inwerkingtreding van het Verdrag betreffende maritieme arbeid van 2006.

(9)

Richtlijn 2008/106/EG bevat ook een mechanisme voor de erkenning van de opleidings- en diplomeringssystemen voor zeevarenden uit derde landen. De erkenning wordt toegekend door de Commissie overeenkomstig een procedure waarin de Commissie wordt bijgestaan door het Europees Agentschap voor maritieme veiligheid („het Agentschap”), dat is ingesteld bij Verordening (EG) nr. 1406/2002 van het Europees Parlement en de Raad (8) en door het Comité voor maritieme veiligheid en voorkoming van verontreiniging door schepen (COSS), dat is ingesteld bij Verordening (EG) nr. 2099/2002 van het Europees Parlement en de Raad (9). Ervaring die is opgedaan bij het toepassen van de genoemde procedure heeft geleerd dat deze moet worden gewijzigd, met name wat betreft de termijn voor het besluit van de Commissie. Aangezien de erkenning vereist dat het Agentschap een inspectie verricht, die moet worden gepland en uitgevoerd, en, in de meeste gevallen, met zich meebrengt dat het betrokken derde land de nationale wetgeving op belangrijke punten aanpast aan de eisen van het STCW-verdrag, kan de hele procedure niet worden voltooid in drie maanden; op basis van ervaring kan men stellen dat op dit gebied 18 maanden een meer realistische termijn is. Die termijn voor het besluit van de Commissie moet derhalve dienovereenkomstig worden gewijzigd, terwijl de verzoekende lidstaat nog steeds in de mogelijkheid moet zijn om het STCW-systeem van het derde land voorlopig te erkennen teneinde flexibiliteit te behouden. Voorts zijn de bepalingen inzake de erkenning van beroepskwalificaties uit hoofde van Richtlijn 2005/36/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 september 2005 betreffende de erkenning van beroepskwalificaties (10) niet van toepassing op de erkenning van bewijzen van zeevarenden uit hoofde van Richtlijn 2008/106/EG.

(10)

De beschikbare statistieken over zeevarenden in de Unie zijn onvolledig en vaak onnauwkeurig, wat de beleidsvorming in deze sector bemoeilijkt. Gedetailleerde gegevens over de diplomering van zeevarenden kunnen dit probleem niet volledig oplossen, maar zouden al een goede hulp zijn. Overeenkomstig het STCW-verdrag zijn de partijen verplicht om registers bij te houden van alle vaarbevoegdheidsbewijzen en officiële verklaringen en de relevante verlengingen van de geldigheid of andere maatregelen die hierop betrekking hebben. Lidstaten hebben de plicht een register bij te houden van afgegeven vaarbevoegdheidsbewijzen en officiële verklaringen. Om zo volledig mogelijke informatie te krijgen over de arbeidsvoorziening in de Unie en uitsluitend om de beleidsvorming door de lidstaten en de Commissie te faciliteren, moeten de lidstaten worden verplicht bepaalde gegevens die reeds in hun registers van vaarbevoegdheidsbewijzen van zeevarenden aanwezig zijn, naar de Commissie te sturen. Deze gegevens mogen enkel met het oog op statistische analyse worden verstrekt, en mogen niet worden gebruikt voor administratieve, juridische of controledoeleinden. Deze gegevens moeten in overeenstemming zijn met de eisen van de Unie inzake gegevensbescherming en derhalve moet een bepaling hieromtrent in Richtlijn 2008/106/EG worden opgenomen.

(11)

De resultaten van de analyse van deze gegevens moeten worden gebruikt om vooruit te lopen op tendensen op de arbeidsmarkt teneinde zeevarenden betere mogelijkheden te bieden om hun loopbaan te plannen en de beschikbare kansen inzake beroepsopleiding en scholing te benutten. Dergelijke resultaten zouden tevens moeten bijdragen tot de verbetering van de beroepsopleiding en scholing.

(12)

Teneinde gegevens te verzamelen over het beroep van zeevarende in lijn met de evolutie ervan en met dat van de technologie, moet aan de Commissie de bevoegdheid worden overgedragen om overeenkomstig artikel 290 van het Verdrag handelingen vast te stellenvoor aanpassingen van bijlage V bij Richtlijn 2008/106/EG. Het gebruik van zulke gedelegeerde handelingen moet worden beperkt tot gevallen waarin wijzigingen op het STCW-verdrag en de STCW-code nopen tot wijzigingen in bovengenoemde bijlage. Voorts mogen zulke gedelegeerde handelingen geen wijziging inhouden van de in dezelfde bijlage bedoelde bepalingen betreffende het anonimiseren van gegevens. Het is van bijzonder belang dat de Commissie bij haar voorbereidende werkzaamheden tot passende raadpleging overgaat, onder meer op deskundigenniveau. De Commissie moet bij de voorbereiding en opstelling van de gedelegeerde handelingen ervoor zorgen dat de desbetreffende documenten tijdig en op gepaste wijze gelijktijdig worden toegezonden aan het Europees Parlement en aan de Raad.

(13)

De scheepvaartsector in de Unie wordt gekenmerkt door een uitstekende maritieme kennis die een van de pijlers van het concurrentievermogen van deze sector vormt. De kwaliteit van de opleiding van zeevarenden is belangrijk voor het concurrentievermogen van de Unie op dit gebied en voor het stimuleren van burgers van de Unie, met name jongeren, om te kiezen voor een maritiem beroep.

(14)

Om de kwaliteit van de opleiding van zeevarenden en van de Europese vloot te waarborgen, moeten de maatregelen ter voorkoming van frauduleuze praktijken in verband met vaarbevoegdheids- en bekwaamheidsbewijzen worden verbeterd.

(15)

Om eenvormige voorwaarden te waarborgen voor de uitvoering van Richtlijn 2008/106/EG, moeten aan de Commissie uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend op het gebied van de opleiding en diplomering van zeevarenden. Om dezelfde reden moeten de Commissie tevens uitvoeringsbevoegdheden worden toegekend met betrekking tot de statistische gegevens over zeevarenden, die de lidstaten aan de Commissie dienen te verstrekken. Die bevoegdheden moeten worden uitgeoefend in overeenstemming met Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (11).

(16)

Voor de vaststelling van de technische eisen voor het adequate beheer van de in bijlage V bij Richtlijn 2008/106/EG bedoelde statistische gegevens en voor de vaststelling van uitvoeringsbesluiten over de erkenning en de intrekking van de erkenning van STCW-systemen van derde landen moet de onderzoeksprocedure worden gebruikt.

(17)

De Manilla-wijzigingen zijn op 1 januari 2012 in werking getreden, terwijl er tot 1 januari 2017 overgangsregelingen mogen worden toegepast. Om een vlotte overgang naar de nieuwe voorschriften mogelijk te maken, moet onderhavige richtlijn voorzien in dezelfde overgangsregelingen als die welke zijn opgenomen in de Manilla-wijzigingen.

(18)

De Maritieme Veiligheidscommissie van de IMO heeft er tijdens haar 89e vergadering op gewezen dat er met betrekking tot de uitvoering van de Manilla-wijzigingen een en ander moet worden verduidelijkt, rekening houdend met de daarin opgenomen overgangsregelingen, en met Resolutie 4 van de STCW-conferentie, waarin wordt erkend dat uiterlijk op 1 januari 2017 volledig aan de wijzigingen moet zijn voldaan. Dergelijke verduidelijking is gegeven in de IMO-circulaires STCW.7/Circ.16 en STCW.7/Circ.17. In het bijzonder, in STCW.7/Circ.16 wordt gesteld dat de geldigheid van elk vernieuwd diploma niet mag worden verlengd tot na 1 januari 2017 voor zeevarenden die houder zijn van diploma’s welke zijn afgegeven overeenkomstig de onmiddellijk vóór 1 januari 2012 geldende bepalingen van het STCW-verdrag en die niet hebben voldaan aan de vereisten van de Manilla-wijzigingen, en ook niet voor zeevarenden die vóór 1 juli 2013 zijn begonnen met een goedgekeurde diensttijd, een goedgekeurd onderwijs- en opleidingsprogramma of een goedgekeurde opleidingscursus.

(19)

Verdere vertragingen bij de omzetting van de Manilla-wijzigingen van het STCW-verdrag in het recht van de Unie moeten worden voorkomen om het concurrentievermogen van de zeevarenden in de Unie te behouden en de veiligheid aan boord van schepen te handhaven middels bijdetijdse scholing van bemanningsleden.

(20)

Ter wille van een eenvormige uitvoering van de Manilla-wijzigingen in de Unie verdient het aanbeveling dat de lidstaten bij de omzetting van deze richtlijn rekening houden met de richtsnoeren die zijn vervat in de IMO-circulaires STCW.7/Circ. 16 en STCW.7/Circ.17.

(21)

Aangezien de doelstelling van deze richtlijn, namelijk het in overeenstemming brengen van de huidige uniale voorschriften aangaande opleiding en het diplomeren van zeevarenden met internationale voorschriften, niet voldoende door de lidstaten kan worden bereikt en derhalve, wegens de omvang en de gevolgen van de richtlijn, beter kan worden bereikt op het niveau van de Unie, kan de Unie maatregelen vaststellen, overeenkomstig het subsidiariteitsbeginsel van artikel 5 van het Verdrag betreffende de Europese Unie. Overeenkomstig het evenredigheidsbeginsel dat in datzelfde artikel is opgenomen, gaat deze richtlijn niet verder dan hetgeen nodig is om de genoemde doelstelling te bereiken.

(22)

Richtlijn 2008/106/EG dient derhalve dienovereenkomstig te worden gewijzigd,

1)

Artikel 1 wordt als volgt gewijzigd:

2)

Artikel 3, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   De lidstaten treffen de maatregelen die nodig zijn om ervoor te zorgen dat zeevarenden die dienstdoen op een schip als bedoeld in artikel 2, ten minste een opleiding hebben genoten die voldoet aan de eisen van het STCW-verdrag, opgenomen in bijlage I bij deze richtlijn, en houder zijn van een bewijs zoals omschreven in artikel 1, punten 36 en 37, en/of van een schriftelijk bewijs zoals omschreven in artikel 1, punt 38.”.

3)

Artikel 4 wordt geschrapt.

4)

Artikel 5 wordt als volgt gewijzigd:

5)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 5 bis

Aan de Commissie te verstrekken gegevens

Enkel met het oog op statistische analyse en uitsluitend voor gebruik door de lidstaten en de Commissie ten behoeve van hun beleidsvorming verstrekt elke lidstaat jaarlijks aan de Commissie de in bijlage V bij deze richtlijn bedoelde gegevens over vaarbevoegdheidsbewijzen en over officiële verklaringen ter bevestiging van de erkenning van vaarbevoegdheidsbewijzen. Voor dezelfde doeleinden verstrekken zij aan de Commissie, op vrijwillige basis, de bekwaamheidsbewijzen die aan matrozen zijn uitgegeven in overeenstemming met de hoofdstukken II, III en VII van de bijlage bij het STCW-verdrag.”.

6)

Artikel 7 wordt als volgt gewijzigd:

7)

Artikel 8, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   De lidstaten treffen en handhaven passende maatregelen ter voorkoming van fraude en andere onrechtmatige praktijken met vaarbevoegdheids- en bekwaamheidsbewijzen en afgegeven officiële verklaringen; zij stellen sancties vast die doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.”.

8)

Artikel 9 wordt als volgt gewijzigd:

9)

Artikel 10 wordt als volgt gewijzigd:

10)

Artikel 11 wordt vervangen door:

„Artikel 11

Medische normen

1.   Alle lidstaten stellen normen vast betreffende de medische geschiktheid van zeevarenden en procedures voor het afgeven van een medisch getuigschrift in overeenstemming met de bepalingen in dit artikel en sectie A-I/9 van de STCW-code, in voorkomend geval rekening houdend met sectie B-I/9 van de STCW-code.

2.   Alle lidstaten zorgen ervoor dat de verantwoordelijken voor de beoordeling van de medische geschiktheid van zeevarenden artsen zijn die door de betreffende lidstaat zijn erkend voor het medisch onderzoeken van zeevarenden, in overeenstemming met sectie A-I/9 van de STCW-code.

3.   Alle zeevarenden die in het bezit zijn van een vaarbevoegdheidsbewijs of een bekwaamheidsbewijs dat krachtens het verdrag is afgegeven, en die buitengaats dienst doen, bezitten ook een geldig medisch getuigschrift dat in overeenstemming met dit artikel en met sectie A-I/9 van de STCW-code is afgegeven.

4.   Kandidaten die een medisch getuigschrift wensen te verkrijgen:

5.   Medische getuigschriften blijven maximaal twee jaar geldig, tenzij de zeevarende jonger is dan 18 jaar; in dit geval bedraagt de maximale geldigheidsperiode een jaar.

6.   Indien de geldigheidsperiode van een medisch getuigschrift tijdens een reis vervalt, is voorschrift I/9 van de bijlage bij het STCW-verdrag van toepassing.

7.   In dringende gevallen kan een lidstaat een zeevarende toestaan om zonder een geldig medisch getuigschrift te werken. Voorschrift I/9 van de bijlage bij het STCW-verdrag is in die gevallen van toepassing.”.

11)

Artikel 12 wordt als volgt gewijzigd:

12)

In artikel 13 wordt lid 2 geschrapt.

13)

Artikel 14 wordt als volgt gewijzigd:

14)

Artikel 15 wordt vervangen door:

„Artikel 15

Geschiktheid om dienst te doen

1.   Teneinde vermoeidheid te voorkomen, doen de lidstaten het volgende:

2.   Teneinde druggebruik en alcoholmisbruik te voorkomen, zorgen de lidstaten voor passende maatregelen overeenkomstig de bepalingen in dit artikel.

3.   De lidstaten houden rekening met het gevaar van vermoeidheid van zeevarenden, met name van het personeel dat instaat voor de veiligheid en de beveiliging van een schip.

4.   Alle personen die zijn aangewezen om dienst te doen als hoofd of matroos van de wacht is en alle personen met bepaalde taken op het gebied van veiligheid, verontreinigingspreventie en beveiliging krijgen een rustperiode van minstens:

5.   De rusturen mogen worden verdeeld over niet meer dan twee perioden waarvan er één ten minste een lengte heeft van zes uur, en de intervallen tussen twee opeenvolgende rustperioden mogen niet meer dan veertien uur bedragen.

6.   De in de leden 4 en 5 neergelegde eisen inzake rustperioden behoeven niet te worden nageleefd in geval van nood of in andere doorslaggevende operationele omstandigheden. Verzamelingen, blusoefeningen, oefeningen met reddingssloepen en oefeningen die krachtens nationale wetten en voorschriften en internationale instrumenten zijn vereist, worden zo uitgevoerd dat de rustperioden zo weinig mogelijk worden verstoord en dat geen vermoeidheid wordt veroorzaakt.

7.   De lidstaten eisen dat de wachtregelingen worden opgehangen op plaatsen waar zij gemakkelijk kunnen worden bekeken. De regelingen worden opgesteld in een standaardformaat en in de werktaal of -talen van het schip en in het Engels.

8.   Indien een zeevarende wordt opgeroepen, zoals wanneer een machinepost onbemand is, krijgt de zeevarende een voldoende compenserende rustperiode indien de normale rustperiode verstoord is omdat hij wordt opgeroepen om te werken.

9.   De lidstaten eisen dat de dagelijkse rusturen van zeevarenden worden bijgehouden in een standaardformaat, in de werktaal of -talen van het schip en in het Engels, zodat kan worden nagegaan en gecontroleerd of aan de bepalingen in dit artikel is voldaan. Zeevarenden krijgen een kopie van de gegevens die over hen worden bijgehouden, die door de kapitein of door een door de kapitein gemachtigde persoon en door de zeevarenden wordt ondertekend.

10.   Ongeacht de voorschriften in leden 3 tot en met 9, is de kapitein van een schip bevoegd om een zeevarende werkuren te laten presteren die noodzakelijk zijn voor de onmiddellijke veiligheid van het schip, de personen aan boord of de lading, of om hulp te bieden aan andere schepen of personen die op zee in nood verkeren. De kapitein kan dienovereenkomstig de rustregeling opschorten en een zeevarende de nodige werkuren laten presteren totdat de situatie opnieuw normaal is. Zodra de situatie opnieuw normaal is, zorgt de kapitein ervoor dat de zeevarenden die tijdens een geplande rustperiode hebben gewerkt, een passende rustperiode krijgen.

11.   Met inachtneming van de algemene beginselen van de bescherming van de gezondheid en veiligheid van de werknemers, en in overeenstemming met Richtlijn 1999/63/EG kunnen lidstaten door middel van nationale wetten, verordeningen of een procedure voor de bevoegde instantie collectieve arbeidsovereenkomsten goedkeuren of registreren die afwijkingen toestaan op de vereiste rusturen in lid 4, onder b), en lid 5, van dit artikel op voorwaarde dat de rustperiode niet minder dan 70 uur per periode van zeven dagen bedraagt en dat de in de leden 12 en 13 van dit artikel vastgestelde beperkingen worden nageleefd. Dergelijke uitzonderingen dienen zoveel mogelijk aan de gestelde eisen te voldoen, maar er kan rekening worden gehouden met frequenter of langer durend verlof, of de toekenning van compensatieverlof voor zeevarenden die wachtdienst doen of zeevarenden die aan boord werken tijdens korte reizen. Afwijkingen dienen zoveel mogelijk rekening te houden met de richtsnoeren inzake voorkoming van vermoeidheid in sectie B-VIII/1 van de STCW-code. Afwijkingen van het minimumaantal rusturen als bedoeld in lid 4, onder a), van dit artikel zijn niet toegestaan.

12.   De in lid 11 genoemde afwijkingen van de wekelijkse rustperiode waarvan sprake is in lid 4, onder b), worden voor maximaal twee opeenvolgende weken toegestaan. De intervallen tussen twee perioden van afwijkingen aan boord bedragen minstens het dubbele van de duur van de afwijking.

13.   In het kader van de mogelijke afwijkingen van lid 5, waarvan in lid 11 sprake is, mag het minimumaantal rusturen per periode van 24 uur waarvan sprake is in lid 4, onder a), worden verdeeld over niet meer dan drie rustperioden waarvan er één minstens zes uur en geen enkele van de twee andere perioden minder dan één uur lang is. De intervallen tussen twee opeenvolgende rustperioden bedragen niet meer dan 14 uur. De afwijkingen mogen geen twee perioden van 24 uur in een periode van zeven dagen overschrijden.

14.   Teneinde alcoholmisbruik te voorkomen, stellen lidstaten een maximum vast van ten hoogste 0,05 % bloedalcoholgehalte of 0,25 mg/l alcoholgehalte in uitgeademde lucht, dan wel een maximumalcoholconsumptie die gepaard gaat met dergelijke alcoholgehalten, voor kapiteins, officieren en andere zeevarenden op het moment dat zij bepaalde taken op het gebied van veiligheid, beveiliging en het mariene milieu uitvoeren.”.

15)

Artikel 17, lid 1, onder c), wordt vervangen door:

16)

Artikel 19 wordt als volgt gewijzigd:

17)

Artikel 20, lid 6, wordt vervangen door:

„6.   Het besluit betreffende de intrekking van de erkenning wordt genomen door de Commissie. Deze uitvoeringshandelingen worden vastgesteld volgens de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure. De betrokken lidstaat neemt alle passende maatregelen ter uitvoering van het besluit.”.

18)

Artikel 22, lid 1, wordt vervangen door:

„1.   Schepen, ongeacht onder welke vlag zij varen, met uitzondering van de schepen die als bedoeld in artikel 2, zijn in de havens van een lidstaat onderworpen aan havenstaatcontrole door ambtenaren die door de lidstaten naar behoren zijn gemachtigd om te onderzoeken of alle aan boord dienstdoende zeevarenden, die volgens het STCW-verdrag in het bezit dienen te zijn van een vaarbevoegdheidsbewijs en/of een bekwaamheidsbewijs en/of een schriftelijk bewijs, inderdaad beschikken over een dergelijk vaarbevoegdheidsbewijs of een geldige dispensatie, en/of een bekwaamheidsbewijs en/of een schriftelijk bewijs.”.

19)

In artikel 23 wordt lid 1, onder a), wordt vervangen door:

20)

In artikel 23 wordt lid 2 als volgt gewijzigd:

21)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 25 bis

Gegevens voor statistische doeleinden

1.   De lidstaten verstrekken de Commissie de in bijlage V genoemde gegevens uitsluitend voor statistische doeleinden. Deze gegevens mogen niet worden gebruikt voor administratieve, juridische of controledoeleinden, en zijn uitsluitend bestemd voor beleidsvorming door de lidstaten en de Commissie.

2.   De lidstaten stellen deze gegevens jaarlijks aan de Commissie ter beschikking in een elektronisch formaat; deze gegevens zullen de informatie omvatten die tot en met 31 december van het vorige jaar werd geregistreerd. De lidstaten behouden alle eigendomsrechten op de gegevens in hun onbewerkte versie. Op de grondslag van deze gegevens opgestelde statistieken worden algemeen beschikbaar gemaakt overeenkomstig de bepalingen inzake transparantie en bescherming van informatie in artikel 4 van Verordening (EG) nr. 1406/2002.

3.   Teneinde de bescherming van persoonsgegevens zeker te stellen, dienen de lidstaten alle persoonlijke informatie als aangegeven in bijlage V te anonimiseren door middel van door de Commissie verstrekte of goedgekeurde software, alvorens deze aan de Commissie te verzenden. De Commissie gebruikt uitsluitend deze geanonimiseerde informatie.

4.   De lidstaten en de Commissie zorgen ervoor dat de maatregelen betreffende het verzamelen, indienen, opslaan, analyseren en verspreiden van dergelijke informatie zodanig ontworpen zijn dat statistische analyse mogelijk is.

Voor de toepassing van de eerste alinea stelt de Commissie gedetailleerde maatregelen vast betreffende de technische eisen voor het adequate beheer van de statistische gegevens. Deze uitvoeringshandelingen worden vastgesteld overeenkomstig de in artikel 28, lid 2, bedoelde onderzoeksprocedure.”.

22)

Artikel 27 wordt vervangen door:

„Artikel 27

Wijziging

De Commissie is bevoegd overeenkomstig artikel 27 bis gedelegeerde handelingen vast te stellen tot wijziging van bijlage V bij deze richtlijn, met betrekking tot specifieke en relevante inhoud en bijzonderheden van de informatie die door de lidstaten moet worden meegedeeld, mits dergelijke handelingen zijn beperkt tot het in acht nemen van de wijzigingen in het STCW-verdrag en de STCW-code en deze de garanties inzake gegevensbescherming respecteren. Dergelijke gedelegeerde handelingen mogen niet de voorschriften met betrekking tot het anonimiseren van de gegevens, zoals vereist op grond van artikel 25 bis, lid 3, wijzigen.”.

23)

Het volgende artikel wordt ingevoegd:

„Artikel 27 bis

Uitoefening van de delegatie

1.   De bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend onder de in dit artikel neergelegde voorwaarden.

2.   De in artikel 27 bedoelde bevoegdheid om gedelegeerde handelingen vast te stellen, wordt aan de Commissie toegekend voor een periode van vijf jaar met ingang van 3 januari 2013. De Commissie stelt uiterlijk op 4 april 2017 een verslag op over de bevoegdheidsdelegatie. De bevoegdheidsdelegatie wordt stilzwijgend met termijnen van dezelfde duur verlengd, tenzij het Europees Parlement of de Raad zich uiterlijk drie maanden voor het einde van elke termijn tegen deze verlenging verzet.

3.   Het Europees Parlement of de Raad kan de in artikel 27 bedoelde bevoegdheidsdelegatie te allen tijde intrekken. Een besluit tot intrekking beëindigt de delegatie van de in dat besluit genoemde bevoegdheid. Het wordt van kracht op de dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie of op een daarin genoemde latere datum. Het laat de geldigheid van de reeds van kracht zijnde gedelegeerde handelingen onverlet.

4.   Zodra de Commissie een gedelegeerde handeling heeft vastgesteld, doet zij daarvan gelijktijdig kennisgeving aan het Europees Parlement en de Raad.

5.   Een overeenkomstig artikel 27 vastgestelde gedelegeerde handeling treedt alleen in werking indien het Europees Parlement noch de Raad binnen een termijn van twee maanden na de kennisgeving van de handeling aan het Europees Parlement en de Raad daartegen bezwaar heeft gemaakt, of indien zowel het Europees Parlement als de Raad vóór het verstrijken van die termijn de Commissie hebben medegedeeld dat zij daartegen geen bezwaar zullen maken. Die termijn wordt op initiatief van het Europees Parlement of de Raad met twee maanden verlengd.”.

24)

Artikel 28 wordt vervangen door:

„Artikel 28

Comitéprocedure

1.   De Commissie wordt bijgestaan door het bij Verordening (EG) nr. 2099/2002 van het Europees Parlement en de Raad (12) ingestelde Comité voor maritieme veiligheid en voorkoming van verontreiniging door schepen (COSS). Dat comité is een comité in de zin van Verordening (EU) nr. 182/2011 van het Europees Parlement en de Raad van 16 februari 2011 tot vaststelling van de algemene voorschriften en beginselen die van toepassing zijn op de wijze waarop de lidstaten de uitoefening van de uitvoeringsbevoegdheden door de Commissie controleren (13).

2.   Wanneer naar dit lid wordt verwezen, is artikel 5 van Verordening (EU) nr. 182/2011 van toepassing. Indien door het comité geen advies wordt gebracht, stelt de Commissie de ontwerpuitvoeringshandeling niet vast en is artikel 5, lid 4, derde alinea, van Verordening (EU) Nr. 182/2011 van toepassing.

25)

Artikelen 29 wordt vervangen door:

„Artikel 29

Sancties

De lidstaten stellen het systeem vast van sancties voor overtredingen van de overeenkomstig de artikelen 3, 5, 7, 9 tot en met 15, 17, 18, 19, 22, 23, 24 en bijlage I vastgestelde nationale bepalingen en nemen alle nodige maatregelen opdat die sancties worden toegepast. De aldus vastgestelde sancties moeten doeltreffend, evenredig en afschrikkend zijn.”.

26)

Artikel 30 wordt vervangen door:

„Artikel 30

Overgangsbepalingen

Voor de zeevarenden die goedgekeurde diensttijd, een goedgekeurd onderwijs- en opleidingsprogramma of een goedgekeurde cursus hebben aangevat vóór 1 juli 2013, kunnen lidstaten tot 1 januari 2017 vaarbevoegdheidsbewijzen blijven afgeven, erkennen en officieel verklaren in overeenstemming met de eisen in deze richtlijn zoals zij voor 3 januari 2013 waren.

Tot 1 januari 2017 kunnen lidstaten vaarbevoegdheidsbewijzen en officiële verklaringen blijven vernieuwen en de geldigheid ervan blijven verlengen in overeenstemming met de eisen in deze richtlijn zoals zij voor 3 januari 2013 waren.”.

27)

Artikel 33 wordt geschrapt.

28)

Dit punt is niet van toepassing op de Nederlandstalige versie.

29)

De bijlagen worden als volgt gewijzigd: