25.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 51/1

(1)

Dnia 5 czerwca 2003 r. Rada upoważniła Komisję do otwarcia negocjacji z państwami trzecimi w sprawie zastąpienia pewnych postanowień obecnie obowiązujących umów dwustronnych umową wspólnotową.

(2)

W imieniu Wspólnoty Europejskiej Komisja wynegocjowała Umowę z Unią Gospodarczą i Walutową Afryki Zachodniej dotyczącą pewnych aspektów przewozów lotniczych zgodnie z mechanizmami i wytycznymi zawartymi w załączniku do decyzji Rady upoważniającej Komisję do otwarcia negocjacji z państwami trzecimi w sprawie zastąpienia pewnych postanowień obecnie obowiązujących umów dwustronnych umową wspólnotową.

(3)

Umowa została podpisana w imieniu Wspólnoty dnia 30 listopada 2009 r., z zastrzeżeniem możliwości jej zawarcia w późniejszym terminie, zgodnie z decyzją Rady 2010/144/WE (1).

(4)

W wyniku wejścia w życie Traktatu z Lizbony w dniu 1 grudnia 2009 r. Unia Europejska zastąpiła Wspólnotę Europejską i jest jej następcą prawnym.

(5)

Umowa powinna zostać zatwierdzona,

25.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 51/2

(1)

Funkcjonalne bloki przestrzeni powietrznej są kluczowymi elementami umożliwiającymi poprawę współpracy między państwami członkowskimi, służącej zwiększeniu skuteczności działania i stworzeniu synergii. W związku z tym, a także w celu optymalizacji interfejsu funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej w jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej, zainteresowane państwa członkowskie powinny ze sobą współpracować, a w razie potrzeby mogą także podjąć współpracę z państwami trzecimi.

(2)

Ustanawiając funkcjonalny blok przestrzeni powietrznej, państwa członkowskie muszą spełnić wymogi art. 9a rozporządzenia (WE) nr 550/2004.

(3)

Państwa członkowskie, które ustanawiają funkcjonalny blok przestrzeni powietrznej, muszą przekazać informacje Komisji, Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego, pozostałym państwom członkowskim i innym zainteresowanym stronom, umożliwiając im zgłoszenie uwag w celu ułatwienia wymiany poglądów. Państwa członkowskie nie powinny jednak przekazywać informacji niejawnych, tajemnic handlowych lub innych informacji poufnych.

(4)

Informacje wymagane na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny zapewniać zgodność z celami funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej i wspomagać państwa członkowskie w zapewnianiu spójności z innymi środkami jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej.

(5)

Aby ułatwić wymianę informacji i przekazywanie uwag, informacje uznane za „odpowiednie” do przekazania państwom członkowskim, Komisji, Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA) i innym zainteresowanym stronom powinny być jednoznacznie określone, podobnie jak procedury wymiany informacji.

(6)

W szczególności zainteresowane państwa członkowskie powinny wspólnie przekazywać informacje i zgodnie z tą zasadą dla jednego funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej powinny przekazywać jeden zestaw informacji wraz z dokumentacją potwierdzającą.

(7)

Ustanowienie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej powinno być traktowane jako proces prawny, w ramach którego państwa członkowskie muszą usprawnić współpracę między odpowiadającymi im blokami przestrzeni powietrznej. Państwa członkowskie powinny podjąć wszelkie niezbędne działania, aby spełnić ten wymóg najpóźniej do dnia 4 grudnia 2012 r., zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 550/2004.

(8)

Ustalenie, czy funkcjonalny blok przestrzeni powietrznej został zmieniony, powinno odbywać się na podstawie tych samych kryteriów dla wszystkich państw członkowskich i powinno być ograniczone do tych zmian, które mają istotny wpływ na funkcjonalny blok przestrzeni powietrznej lub sąsiadujące funkcjonalne bloki przestrzeni powietrznej lub na sąsiadujące państwa członkowskie.

(9)

Na podstawie art. 13a rozporządzenia (WE) nr 549/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (2) państwa członkowskie i Komisja powinny zapewnić koordynację z Europejską Agencją Bezpieczeństwa Lotniczego, aby wszystkie kwestie bezpieczeństwa zostały odpowiednio uwzględnione w trakcie wdrażania jednolitej europejskiej przestrzeni powietrznej.

(10)

Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na interesy państw członkowskich w zakresie ich polityki bezpieczeństwa i obrony, ani też na związane z nią wymogi poufności zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 549/2004.

(11)

Na podstawie art. 83 konwencji chicagowskiej państwa członkowskie, które ustanawiają funkcjonalny blok przestrzeni powietrznej, będą musiały zarejestrować w ICAO umowy i porozumienia dotyczące funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej oraz wszelkie późniejsze zmiany do nich.

(12)

Ustanowienie funkcjonalnych bloków przestrzeni powietrznej, które skutkowałoby zmianami granic rejonu informacji powietrznej ICAO lub urządzeń i służb zapewnianych w ramach tych granic, powinno pozostać przedmiotem procesu planowania żeglugi powietrznej ICAO oraz procedury zmiany planów żeglugi powietrznej ICAO.

(13)

Państwa członkowskie powinny zapewnić skuteczną realizację swoich zadań w zakresie bezpieczeństwa w procesie ustanawiania funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej. Powinny wykazać i w wystarczającym stopniu zagwarantować, że funkcjonalny blok przestrzeni powietrznej zostanie ustanowiony i będzie zarządzany w bezpieczny sposób, z uwzględnieniem elementów zarządzania bezpieczeństwem obowiązujących w państwach członkowskich oraz w instytucjach zapewniających służby żeglugi powietrznej i związanych z ustanowieniem funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej, z naciskiem na przypadające im role i zadania w zakresie bezpieczeństwa.

(14)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu ds. Jednolitej Przestrzeni Powietrznej,

1)

informacji, które zainteresowane państwa członkowskie są zobowiązane przekazywać Komisji, Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA), pozostałym państwom członkowskim oraz zainteresowanym stronom przed ustanowieniem i zmianą funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej;

2)

procedur przekazywania informacji i uwag przez strony, o których mowa w pkt 1, przed notyfikacją funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej skierowaną do Komisji.

1)

„zainteresowane państwa członkowskie” oznaczają państwa członkowskie, które wspólnie uzgodniły ustanowienie funkcjonalnego bloku przestrzeni powietrznej zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 550/2004;

2)

„zainteresowane strony” oznaczają państwa trzecie sąsiadujące z funkcjonalnym blokiem przestrzeni powietrznej, właściwych użytkowników lub grupy użytkowników przestrzeni powietrznej oraz organy reprezentujące pracowników, a także instytucje zapewniające służby żeglugi powietrznej sąsiadujące z funkcjonalnym blokiem przestrzeni powietrznej.

25.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 51/8

(1)

Od początku roku gospodarczego 2010/2011 wzrost światowych cen zbóż nastąpił wyjątkowo szybko, szybciej niż podczas ostatniej zwyżki cen w roku gospodarczym 2007/2008. Od lipca 2010 r. światowe ceny pszenicy zwyczajnej wzrosły o 65 %. Począwszy od tej daty, rozwój cen zbóż na rynku unijnym wykazywał tę samą tendencję. Cena pszenicy zwyczajnej na rynku unijnym wzrosła o ponad 90 %, po czym ustabilizowała się na poziomie około 280 EUR za tonę. Ceny innych zbóż na rynku unijnym uległy podobnemu wzrostowi; cena jęczmienia z dostawą do portu Rouen i kukurydzy z dostawą do portu Bordeaux przekroczyła 215 EUR za tonę. Sytuacja cenowa na światowym rynku zbóż jest w dużym stopniu spowodowana obniżeniem zaspokajania przez produkcję różnych form zapotrzebowania.

(2)

Prognozy dotyczące sytuacji na światowym rynku zbóż na koniec roku gospodarczego 2010/2011 pozwalają przypuszczać, że wysoki poziom cen utrzyma się, tymczasem poziom zapasów światowych ocenia się na ok. 342 mln ton na koniec roku gospodarczego 2010/2011, tj. o 62 mln ton mniej niż na koniec roku gospodarczego 2009/2010.

(3)

Kontyngent taryfowy o obniżonej stawce celnej na przywóz pszenicy zwyczajnej o niskiej i średniej jakości, otwarty rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1067/2008 (2), oraz kontyngent taryfowy o obniżonej stawce celnej na przywóz jęczmienia paszowego, otwarty rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2305/2003 (3), zostały w 2010 r. wykorzystane w niewielkim stopniu, tj. w wysokości odpowiednio 13 % i 5 %. Takie niepełne wykorzystanie powinno nadal mieć miejsce w 2011 r., tym bardziej że tradycyjni dostawcy Unii – Rosja i Ukraina – wprowadzili środki ograniczające wywóz.

(4)

Utrzymanie się światowych cen na wysokim poziomie do końca roku gospodarczego 2010/2011, jak również prawdopodobne niepełne wykorzystanie przywozowych kontyngentów taryfowych o obniżonej stawce celnej w 2011 r., mogą zakłócić dostawy na rynek unijny w ciągu ostatnich miesięcy roku gospodarczego 2010/2011. Z tego względu, aby ułatwić dalszy przywóz konieczny do zachowania równowagi na rynku unijnym, należałoby zawiesić czasowo cła na kontyngenty taryfowe na przywóz pszenicy zwyczajnej o niskiej i średniej jakości oraz jęczmienia paszowego, otwartych odpowiednio rozporządzeniami (WE) nr 1067/2008 i (WE) nr 2305/2003, do dnia 30 czerwca 2011 r., który stanowi koniec roku gospodarczego 2010/2011.

(5)

Nie należy jednak stawiać w niekorzystnej sytuacji podmiotów gospodarczych, jeżeli transport zbóż mający na celu ich przywóz do Unii już się rozpoczął. W związku z powyższym należy uwzględnić terminy transportu i pozwolić podmiotom gospodarczym na dopuszczenie do swobodnego obrotu zbóż w ramach systemu zawieszenia cła, o którym mowa w niniejszym rozporządzeniu, w odniesieniu do wszystkich produktów, których bezpośredni transport do Unii rozpoczął się najpóźniej dnia 30 czerwca 2011 r. Należy również przewidzieć, jakiego rodzaju dowód trzeba przedstawić w celu udokumentowania bezpośredniego transportu do Unii oraz daty rozpoczęcia tego transportu.

(6)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

25.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 51/10

(1)

Załącznik I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002 zawiera wykaz osób, grup i podmiotów, których fundusze oraz zasoby gospodarcze podlegają zamrożeniu na mocy tego rozporządzenia.

(2)

Dnia 8 lutego 2011 r. Komitet ds. Sankcji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych podjął decyzję o dodaniu dwóch osób fizycznych do wykazu osób, grup i podmiotów, w odniesieniu do których należy stosować zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych.

(3)

Należy zatem wprowadzić odpowiednie zmiany do załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 881/2002.

(4)

Aby zapewnić skuteczność środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu, powinno ono wejść w życie natychmiast,

25.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 51/12

25.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 51/14

(1)

Kwoty cen reprezentatywnych oraz dodatkowych należności stosowanych przy przywozie cukru białego, cukru surowego oraz niektórych syropów zostały ustalone na rok gospodarczy 2010/11 rozporządzeniem Komisji (UE) nr 867/2010 (3). Te ceny i kwoty zostały ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (UE) nr 164/2011 (4).

(2)

Zgodnie z zasadami i warunkami określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 951/2006 dane, którymi dysponuje obecnie Komisja, stanowią podstawę do korekty wymienionych kwot,

25.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 51/16

(1)

Zgodnie z art. 6 ust. 2 dyrektywy 91/414/EWG w dniu 2 kwietnia 1998 r. Hiszpania otrzymała od BASF SE wniosek o włączenie substancji czynnej o nazwie profoksydim do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. W decyzji Komisji 1999/43/WE (2) potwierdzono, że przedłożona dokumentacja jest „kompletna”, tzn. uznano, że zasadniczo spełnia ona wymogi dotyczące danych i informacji, przewidziane w załącznikach II i III do dyrektywy 91/414/EWG.

(2)

Wpływ tej substancji czynnej na zdrowie człowieka i zdrowie zwierząt oraz na środowisko naturalne został poddany ocenie zgodnie z przepisami art. 6 ust. 2 i 4 dyrektywy 91/414/EWG w odniesieniu do zakresu zastosowań proponowanych przez wnioskodawcę. Wyznaczone państwo członkowskie pełniące rolę sprawozdawcy przedłożyło projekt sprawozdania z oceny w dniu 28 marca 2001 r.

(3)

Projekt sprawozdania z oceny dotyczącego profoksydimu został poddany przeglądowi przez państwa członkowskie i Komisję w ramach Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt. Przegląd został zakończony w dniu 23 listopada 2010 r. w formie opracowanego przez Komisję sprawozdania z przeglądu dotyczącego profoksydimu.

(4)

Jak wykazały różnorodne badania, można oczekiwać, że środki ochrony roślin zawierające profoksydim zasadniczo spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 1 lit. a) i b) oraz w art. 5 ust. 3 dyrektywy 91/414/EWG, w szczególności w odniesieniu do zastosowań, które zostały zbadane przez Komisję i wyszczególnione w jej sprawozdaniu z przeglądu. Należy zatem włączyć profoksydim do załącznika I do tej dyrektywy w celu zapewnienia we wszystkich państwach członkowskich możliwości udzielania zezwoleń na środki ochrony roślin zawierające tę substancję czynną zgodnie z przepisami wymienionej dyrektywy.

(5)

Nie naruszając określonych w dyrektywie 91/414/EWG zobowiązań wynikających z włączenia substancji czynnej do załącznika I, państwom członkowskim należy dać sześć miesięcy, licząc od daty włączenia, na dokonanie przeglądu istniejących tymczasowych zezwoleń dotyczących środków ochrony roślin zawierających profoksydim w celu spełnienia wymogów ustanowionych w dyrektywie 91/414/EWG, w szczególności jej art. 13, oraz stosownych warunków określonych w załączniku I. Państwa członkowskie powinny zastąpić istniejące tymczasowe zezwolenia pełnymi zezwoleniami, wprowadzić do nich zmiany lub wycofać je zgodnie z przepisami dyrektywy 91/414/EWG. W drodze odstępstwa od powyższego terminu należy przyznać więcej czasu na przedłożenie i ocenę pełnej dokumentacji wyszczególnionej w załączniku III dla każdego środka ochrony roślin i każdego zamierzonego zastosowania zgodnie z jednolitymi zasadami ustanowionymi w dyrektywie 91/414/EWG.

(6)

Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.

(7)

Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

a)

w przypadku środka zawierającego profoksydim jako jedyną substancję czynną, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie najpóźniej do dnia 31 stycznia 2013 r.; lub

b)

w przypadku środka zawierającego profoksydim jako jedną z kilku substancji czynnych, w razie potrzeby zmieniają lub wycofują zezwolenie do dnia 31 stycznia 2013 r. lub w terminie określonym dla takiej zmiany lub wycofania we właściwej dyrektywie lub dyrektywach włączających odpowiednią substancję lub substancje do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG, w zależności od tego, która z tych dwóch dat jest późniejsza.

25.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 51/19

(1)

Jeśli ilości nawozu naturalnego, które państwo członkowskie zamierza stosować w przeliczeniu na hektar rocznie, różnią się od ilości określonej w ust. 2 akapit drugi zdanie pierwsze załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG i w jego lit. a), należy je ustalić w taki sposób, by nie stanowiły przeszkody dla realizacji celów określonych w art. 1 wymienionej dyrektywy, oraz uzasadnić na podstawie obiektywnych kryteriów, takich jak istnienie długich okresów wegetacji i charakter upraw o wysokim poborze azotu.

(2)

Dnia 22 października 2007 r. Komisja przyjęła decyzję 2007/697/WE przyznającą odstępstwo Irlandii zgodnie z dyrektywą Rady 91/676/EWG dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (2), zezwalającą Irlandii na stosowanie rocznie na hektar 250 kg azotu pochodzącego z nawozu naturalnego w gospodarstwach rolnych, których co najmniej 80 % stanowią użytki zielone.

(3)

Odstępstwo przyznane decyzją 2007/697/WE dotyczyło około 5 000 gospodarstw rolnych w Irlandii, odpowiadających około 2,7 % całkowitej liczby gospodarstw rolnych prowadzących chów bydła lub owiec, 10 % całkowitej liczby zwierząt żywionych w systemie wypasowym i 4,2 % całkowitej powierzchni rolniczej netto. Decyzja 2007/697/WE wygasa w dniu 17 lipca 2010 r.

(4)

Dnia 12 maja 2010 r. Irlandia przedłożyła Komisji wniosek o przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa. Wniosek zawierał uzasadnienie na podstawie obiektywnych kryteriów, o których mowa w pkt 2 akapit trzeci załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG.

(5)

Irlandia przyjęła nowy program działań na okres od lipca 2010 r. do grudnia 2013 r., który zasadniczo utrzymuje środki z programu działań na okres do dnia 30 czerwca 2010 r. i ma zastosowanie do całego terytorium Irlandii.

(6)

Czwarte sprawozdanie z wdrażania dyrektywy 91/676/EWG w Irlandii za okres 2004–2007 pokazuje ogólnie stabilny lub poprawiający się poziom jakości wód. W odniesieniu do wód gruntowych w 2 % punktów monitorowania średnie wartości zawartości azotanów wynosiły powyżej 50 mg/l, a w 74 % punktów wartości nie przekroczyły 25 mg/l. W odniesieniu do wód powierzchniowych w rzekach w 97 % punktów monitorowania średnie wartości zawartości azotanów nie przekroczyły 25 mg/l, a w żadnych punktach wartości nie przekroczyły 50 mg/l. 93 % jezior zostało sklasyfikowanych jako oligotroficzne lub mezotroficzne, a 7 % jako eutroficzne lub hipertroficzne.

(7)

Liczebność zwierząt gospodarskich dalej spadła w okresie 2004–2007, o około 4 % w odniesieniu do bydła, o 19 % w odniesieniu do owiec, o 4 % w odniesieniu do świń i o 7 % w odniesieniu do drobiu (3). Roczne zastosowanie azotu organicznego pochodzącego z odchodów zwierząt gospodarskich i azotu mineralnego spadło odpowiednio o 5 % i 17 %. Całkowity obszar rolniczy zmniejszył się o 3 % do 4,28 mln ha, przy czym użytki zielone stanowią nadal powyżej 90 % tego obszaru.

(8)

W świetle informacji naukowych, do których odwołuje się wniosek o przedłużenie obowiązywania odstępstwa, oraz środków, do których zobowiązała się Irlandia w programie działań na okres od lipca 2010 r. do grudnia 2013 r., można wnioskować, że nadal spełniane są kryteria przyznania odstępstwa określone w dyrektywie 91/676/EWG, takie jak istnienie długiego okresu wegetacji i charakter upraw o wysokim poborze azotu, oraz że odstępstwo nie stanowi przeszkody dla realizacji celów wymienionej dyrektywy.

(9)

Aby zagwarantować, że zainteresowane gospodarstwa rolne utrzymujące zwierzęta będą mogły nadal korzystać z odstępstwa, należy przedłużyć okres obowiązywania decyzji 2007/697/WE do dnia 31 grudnia 2013 r.

(10)

Terminy składania sprawozdań Komisji, określone w decyzji 2007/697/WE, należy jednak dostosować, aby zmniejszyć obciążenie administracyjne, umożliwiając Irlandii wyznaczenie tylko jednego terminu dla wszystkich zobowiązań sprawozdawczych.

(11)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Azotanów ustanowionego na mocy art. 9 dyrektywy 91/676/EWG,

1)

artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych w niniejszej decyzji przyznaje się odstępstwo, o które Irlandia wnioskowała pismem z dnia 18 października 2006 r. i o którego przedłużenie wnioskowała pismem z dnia 12 maja 2010 r., w celu zezwolenia na stosowanie większej ilości odchodów zwierzęcych od ilości określonej w pkt 2 akapit drugi zdanie pierwsze oraz lit. a) załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG.”;

2)

w art. 8 ust. 1 akapit drugi otrzymuje brzmienie:

„Mapy te są przekazywane Komisji co roku do czerwca.”;

3)

artykuł 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

Stosowanie

Niniejszą decyzję stosuje się w powiązaniu z programem działań Irlandii realizowanych w ramach European Communities (Good Agricultural Practices for Protection of Waters) Regulations 2010 (Statutory Instrument Number 610 of 2010).

Niniejsza decyzja wygasa z dniem 31 grudnia 2013 r.”.

25.2.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 51/21

(1)

Jeśli ilość nawozu naturalnego, którą państwo członkowskie zamierza stosować w przeliczeniu na hektar rocznie, różni się od ilości określonej w pkt 2 akapit drugi zdanie pierwsze załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG i w lit. a) tego akapitu, należy ją ustalić w taki sposób, by pozostawała bez uszczerbku dla realizacji celów określonych w art. 1 wymienionej dyrektywy, oraz uzasadnić na podstawie obiektywnych kryteriów, takich jak istnienie długich okresów wegetacji i upraw o wysokim poborze azotu.

(2)

Dnia 14 grudnia 2007 r. Komisja przyjęła decyzję 2007/863/WE przyznającą Zjednoczonemu Królestwu odstępstwo w odniesieniu do regionu Irlandii Północnej zgodnie z dyrektywą Rady 91/676/EWG dotyczącą ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego (2), zezwalającą Irlandii Północnej na stosowanie rocznie na hektar 250 kg azotu pochodzącego z nawozu naturalnego w gospodarstwach rolnych, w których co najmniej 80 % stanowią użytki zielone.

(3)

Odstępstwo przyznane decyzją 2007/863/WE dotyczyło w 2009 r. około 150 gospodarstw rolnych w Irlandii Północnej, co odpowiada około 0,6 % całkowitej liczby gospodarstw rolnych i 1 % wszystkich użytków rolnych netto. Decyzja 2007/863/WE wygasa w dniu 31 grudnia 2010 r.

(4)

Dnia 23 września 2010 r. Zjednoczone Królestwo przedłożyło Komisji wniosek o przedłużenie okresu obowiązywania odstępstwa w odniesieniu do regionu Irlandii Północnej. Wniosek zawierał uzasadnienie na podstawie obiektywnych kryteriów, o których mowa w pkt 2 akapit trzeci załącznika III do dyrektywy 91/676/EWG.

(5)

Zjednoczone Królestwo przyjęło w odniesieniu do regionu Irlandii Północnej nowy program działań na okres od stycznia 2011 r. do grudnia 2014 r., który zasadniczo utrzymuje środki z programu działań na okres do dnia 31 grudnia 2010 r. i ma zastosowanie do całego terytorium Irlandii Północnej.

(6)

Stężenia azotanów w słodkich wodach powierzchniowych Irlandii Północnej pozostają stosunkowo niskie, a średnie stężenie azotanów wynosiło w 2008 r. poniżej 25 mg NO3/l w przypadku 99,7 % stacji monitorowania. W latach 2005–2008 w stacjach monitorowania słodkich wód powierzchniowych stwierdzono, że średnie stężenie azotanów pozostawało ogółem na stałym poziomie lub wykazywało tendencję malejącą, w tym w zlewniach z obszarów o największym odsetku gospodarstw objętych odstępstwem. Średnie stężenie azotanów w wodach gruntowych wynosiło w 2008 r. poniżej 25 mg NO3/l w przypadku 91,9 % stacji monitorowania i wykazuje podobną stałą lub malejącą tendencję jak w przypadku wód powierzchniowych.

(7)

Liczebność zwierząt gospodarskich w Irlandii Północnej spadła w okresie 2006–2010 o około 12,5 % w odniesieniu do owiec, 11,5 % w odniesieniu do drobiu i 4,7 % w odniesieniu do bydła i wzrosła o 9,8 % w odniesieniu do świń. Chów w Irlandii Północnej jest w dalszym ciągu prowadzony w oparciu o trawę.

(8)

Ilość azotu pochodzącego z nawozu naturalnego wytwarzanego w gospodarstwach rolnych Irlandii Północnej w okresie 2006–2010 zmniejszyła się o 6,4 %, a wskaźnik stosowania nawozu naturalnego na ha ziemi zmniejszył się o 4,7 %. Powierzchnia użytków rolnych, na której można stosować nawóz naturalny, zmniejszyła się o 1,7 %. Głównym źródłem azotu pochodzącego z nawozu naturalnego w Irlandii Północnej jest bydło, a następnie owce, drób i świnie. Zmniejszenie ilości azotu pochodzącego z nawozu naturalnego ogółem wynika zwłaszcza z pogorszenia się sytuacji w sektorze hodowli bydła, a głównym czynnikiem zmiany w tym sektorze jest ograniczenie liczby krów mięsnych i ich potomstwa.

(9)

W świetle informacji naukowych, do których odwołuje się wniosek o przedłużenie obowiązywania odstępstwa, oraz środków, do których zobowiązało się Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do regionu Irlandii Północnej w programie działań na okres od stycznia 2011 r. do grudnia 2014 r., można wnioskować, że nadal spełniane są kryteria przyznania odstępstwa określone w dyrektywie 91/676/EWG, takie jak istnienie długiego okresu wegetacji i upraw o wysokim poborze azotu, oraz że odstępstwo pozostaje bez uszczerbku dla realizacji celów wymienionej dyrektywy.

(10)

Aby zagwarantować, że zainteresowane gospodarstwa rolne utrzymujące zwierzęta będą mogły nadal korzystać z odstępstwa, należy przedłużyć okres stosowania decyzji 2007/863/WE do dnia 31 grudnia 2014 r.

(11)

Terminy składania sprawozdań Komisji, określone w decyzji 2007/863/WE, należy jednak dostosować, aby zmniejszyć obciążenie administracyjne, umożliwiając Zjednoczonemu Królestwu wyznaczenie w odniesieniu do regionu Irlandii Północnej tylko jednego terminu dla wszystkich zobowiązań sprawozdawczych.

(12)

Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Azotanów ustanowionego na mocy art. 9 dyrektywy 91/676/EWG,

1)

artykuł 1 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 1

Odstępstwo, o przyznanie którego Zjednoczone Królestwo w odniesieniu do regionu Irlandii Północnej złożyło wniosek pismem z dnia 10 sierpnia 2007 r., i przedłużenie, o przyznanie którego złożyło wniosek pismem z dnia 23 września 2010 r., w celu zezwolenia na stosowanie większej ilości odchodów zwierzęcych od ilości określonej w załączniku III pkt 2 akapit drugi zdanie pierwsze do dyrektywy 91/676/EWG i w lit. a) tego akapitu, przyznaje się z zastrzeżeniem spełnienia warunków określonych w niniejszej decyzji.”;

2)

w art. 8 ust. 1 zdanie ostatnie otrzymuje brzmienie:

„Mapy te są przedstawiane Komisji co roku do czerwca.”;

3)

artykuł 11 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 11

Stosowanie

Niniejszą decyzję stosuje się w powiązaniu z programem działań Irlandii Północnej – Nitrates Action Programme Regulation 2010.

Niniejsza decyzja wygasa z dniem 31 grudnia 2014 r.”.