This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Rozporządzenie (WE) nr 1338/2001 ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem
Ustanawia system umożliwiający państwom członkowskim Unii Europejskiej (UE) gromadzenie i wymianę informacji dotyczących podrobionych banknotów i monet między sobą, z Europejskim Bankiem Centralnym (EBC), Komisją Europejską, Agencją Unii Europejskiej ds. Współpracy Organów Ścigania (Europol) i państwami trzecimi, jeśli jest to wymagane.
Zakres
Rozporządzenie (WE) 1339/2001 poszerza zakres niniejszego rozporządzenia o państwa członkowskie UE, które nie należą do strefy euro.
Główne cechy systemu ochrony euro
Państwa członkowskie UE muszą przekazać Komisji i EBC listę organów, które zostały wyznaczone do identyfikowania podrobionych banknotów i monet.
Komisja Europejska ustanawia grupę ekspertów do spraw podrabiania euro, która ma:
Ma ona zastosowanie od 01 stycznia 2002 r. Niemniej jednak od 4 lipca 2001 r. stosuje się je w odniesieniu do banknotów i monet, które nie zostały jeszcze wyemitowane, ale których emisja była zaplanowana.
Wdrożone przed wprowadzeniem euro w 2002 roku rozporządzenie (WE) nr 1338/2001 ma na celu ochronę banknotów i monet euro przed fałszowaniem.
Stanowi ono uzupełnienie dla szeregu podjętych wcześniej decyzji dotyczących:
Więcej informacji:
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1338/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. ustanawiające środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 181 z 4.7.2001, s. 6–10).
Kolejne zmiany rozporządzenia (WE) nr 1338/2001 zostały włączone do tekstu podstawowego. Tekst skonsolidowany ma jedynie wartość dokumentacyjną.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/840 z dnia 20 maja 2021 r. ustanawiające program wymiany, pomocy i szkoleń w dziedzinie ochrony euro przed fałszowaniem na lata 2021–2027 (program „Perykles IV”) i uchylające rozporządzenie (UE) nr 331/2014 (Dz.U. L 186 z 27.5.2021, s. 1–11).
Decyzja Komisji z dnia 12 lutego 2016 r. w sprawie utworzenia grupy ekspertów z dziedziny fałszerstwa monet (Dz. U. C 58 z 13.2.2016 r., s. 5–7).
Umowa pomiędzy Europejskim Urzędem Policji (Europol) a Europejskim Bankiem Centralnym (EBC) (Dz.U. C 123 z 17.4.2015, s. 1–5).
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/62/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie prawnokarnych środków ochrony euro i innych walut przed fałszowaniem, zastępująca decyzję ramową Rady 2000/383/WSiSW (Dz.U. L 151 z 21.5.2014, s. 1–8).
2013/211/UE: Decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 19 kwietnia 2013 r. w sprawie nominałów, parametrów, reprodukcji, wymiany i wycofywania banknotów euro (EBC/2013/10) (Dz.U. L 118 z 30.4.2013, s. 37–42).
Zobacz tekst skonsolidowany.
2010/597/UE: Decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 16 września 2010 r. w sprawie weryfikacji autentyczności i jakości obiegowej oraz powtórnego wprowadzania do obiegu banknotów euro (EBC/2010/14) (Dz.U. L 267 z 9.10.2010, s. 1–20).
Zobacz tekst skonsolidowany.
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1210/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. w sprawie weryfikacji autentyczności monet euro oraz postępowania z monetami euro nienadającymi się do obiegu (Dz.U. L 339 z 22.12.2010, s. 1–5).
Decyzja Rady 2003/861/WE z dnia 8 grudnia 2003 r. dotycząca analizy technicznej i współpracy w odniesieniu do fałszywych monet euro (Dz.U. L 325 z 12.12.2003, s. 44).
Rozporządzenie Rady (WE) nr 1339/2001 z dnia 28 czerwca 2001 r. rozszerzające działanie rozporządzenia (WE) nr 1338/2001 ustanawiającego środki niezbędne dla ochrony euro przed fałszowaniem na Państwa Członkowskie, które nie przyjęły euro jako swojej jednej waluty (Dz.U. L 181 z 4.7.2001, s. 11).
Zobacz tekst skonsolidowany.
Decyzja Rady 2001/887/WSiSW z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie ochrony euro przed fałszowaniem (Dz.U. L 329 z 14.12.2001, s. 1–2).
2001/912/WE: Decyzja Europejskiego Banku Centralnego z dnia 8 listopada 2001 r. w sprawie niektórych warunków dotyczących przystąpienia do Systemu Monitorowania Fałszerstw (SMF) (EBC/2001/11) (Dz.U. L 337 z 20.12.2001, s. 49–51).
Ostatnia aktualizacja: 15.02.2023