15.1.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 13/8

1)

Czy art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (1) sprzeciwia się krajowemu przepisowi układu zbiorowego lub jego wykładni, w myśl którego pracownik, który na początku albo w części urlopu jest niezdolny do pracy, mimo złożenia wniosku nie ma prawa do przeniesienia urlopu przypadającego w okresie corocznego urlopu, jeżeli nieprzeniesienie urlopu wynikającego z układu zbiorowego nie zmniejsza prawa pracownika do czterech tygodni corocznego urlopu?

2)

Czy art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej wywołuje bezpośrednie skutki prawne w odniesieniu do stosunku pracy między prywatnymi podmiotami prawa, tj. bezpośredni skutek horyzontalny?

3)

Czy art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej chroni nabyty urlop, jeżeli okres urlopu przekracza przewidziany w art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE minimalny wymiar czterech tygodni corocznego urlopu, i czy ten przepis Karty praw podstawowych sprzeciwia się krajowemu przepisowi układu zbiorowego lub jego wykładni, w myśl których pracownik, który na początku lub w trakcie corocznego urlopu lub jego części jest niezdolny do pracy, mimo złożenia wniosku nie ma prawa do przeniesienia urlopu przysługującego mu zgodnie z układem zbiorowym przypadającego w okresie corocznego urlopu, jeżeli nieprzeniesienie urlopu wynikającego z układu zbiorowego nie zmniejsza prawa pracownika do czterech tygodni corocznego urlopu?