Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2007/283/12

    Sprawa C-383/07: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bayerischen Verwaltungsgerichtshofs (Niemcy) w dniu 10 sierpnia 2007 r. — M-K Europa GmbH & Co. KG przeciwko Stadt Regensburg

    Dz.U. C 283 z 24.11.2007, p. 7–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    24.11.2007   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 283/7


    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Bayerischen Verwaltungsgerichtshofs (Niemcy) w dniu 10 sierpnia 2007 r. — M-K Europa GmbH & Co. KG przeciwko Stadt Regensburg

    (Sprawa C-383/07)

    (2007/C 283/12)

    Język postępowania: niemiecki

    Sąd krajowy

    Bayerischer Verwaltungsgerichtshof

    Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

    Strona skarżąca: M-K Europa GmbH & Co. KG

    Strona pozwana: Stadt Regensburg

    Pytania prejudycjalne

    1)

    Czy przy ustalaniu, czy żywność w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia WE nr 258/97 (1)„dotychczas nie był[a] w znacznym stopniu wykorzystywan[a] we Wspólnocie do spożycia przez ludzi” może mieć znaczenie okoliczność, że przywóz danej żywności na ograniczony obszar Wspólnoty (w niniejszym przypadku do San Marino) miał miejsce na krótko przed wejściem w życie rozporządzenia w dniu 15 maja 1997 r. i że była ona dostępna jedynie na tym ograniczonym obszarze?

    2)

    Czy aby uznać, że żywność nie jest nową żywnością w rozumieniu art. 1 ust. 2 rozporządzenia WE nr 258/97 wystarczy ustalić, iż wszystkie składniki użyte do jej produkcji były dotychczas w znacznym stopniu wykorzystywane we Wspólnocie do spożycia przez ludzi?

    3)

    Czy wykładni art. 1 ust. 2 lit. d) rozporządzenia WE nr 258/97 należy dokonywać tak zawężająco, aby wyłączyć z kategorii „żywnoś[ci] […] składając[ej] się z […] wodorostów” żywność wytworzoną wyłącznie z takich wodorostów, które były dotychczas wykorzystywane we Wspólnocie do spożycia przez ludzi?

    4)

    Czy żywność może zostać uznana za taką, o „któr[ej] już wiadomo, że [jest] bezpieczn[a] dla zdrowia” w rozumieniu art. 1 ust. 2 lit. e) rozporządzenia WE nr 258/97, jeśli doświadczenie w zakresie bezpieczeństwa tej żywności istnieje jedynie w regionach znajdujących się poza Europą (w niniejszym przypadku w Japonii)?

    5)

    Czy żywność może zostać uznana za taką, o „któr[ej] już wiadomo, że [jest] bezpieczn[a] dla zdrowia” ze względu na to, że jest produkowana z wykorzystaniem składników, o których już wiadomo, że są bezpieczne dla zdrowia, za pomocą aktualnie wykorzystywanych technologii wytwórczych lub przetwórczych, jeśli dotychczasowe doświadczenie nie obejmuje kombinacji tych składników i tych technologii?

    6)

    Czy w przypadku sporu art. 1 ust. 3 rozporządzenia WE nr 258/97, zgodnie z którym „[w] miarę potrzeby, można określić zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 13, czy dany rodzaj żywności lub składników żywności mieści się w zakresie obowiązywania ust. 2 niniejszego artykułu” nakłada na podmiot gospodarczy obowiązek zlecenia tego określenia i oczekiwania na jego wyniki? Czy na podstawie tego przepisu oraz art. 1 ust. 2 rozporządzenia nr 258/97 można określić, na kim spoczywa obowiązek przedstawienia okoliczności faktycznych oraz materialny ciężar dowodu?


    (1)  Dz.U. L 43, str. 1.


    Top