Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62019CN0666

    Sprawa C-666/19 P: Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 28 czerwca 2019 r. w sprawie T-741/16, Changmao Biochemical Engineering/Komisja, wniesione w dniu 9 września 2019 r. przez Changmao Biochemical EngineeringCo. Ltd

    Dz.U. C 383 z 11.11.2019, p. 47–48 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    11.11.2019   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 383/47


    Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 28 czerwca 2019 r. w sprawie T-741/16, Changmao Biochemical Engineering/Komisja, wniesione w dniu 9 września 2019 r. przez Changmao Biochemical EngineeringCo. Ltd

    (Sprawa C-666/19 P)

    (2019/C 383/57)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Wnoszący odwołanie: Changmao Biochemical Engineering Co. Ltd (przedstawiciele: K. Adamantopoulos oraz P. Billiet, adwokaci)

    Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Hyet Sweet

    Żądania wnoszącego odwołanie

    Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:

    uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 28 czerwca 2019 r. w sprawie T-741/16 w całości;

    uwzględnienie żądań wysuniętych przez wnoszącego odwołanie w jego skardze wniesionej do Sądu oraz stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia (1), w zakresie, w jakim dotyczy ono wnoszącego odwołanie, zgodnie z art. 61 Statutu Trybunału Sprawiedliwości; oraz

    obciążenie strony pozwanej oraz interwenienta przed Sądem kosztami poniesionymi przez wnoszącego odwołanie w postępowaniu odwoławczym oraz w postępowaniu przed Sądem w sprawie T-741/16.

    Tytułem żądania ewentualnego, wnoszący odwołanie zwraca się do Trybunału Sprawiedliwości o:

    przekazanie sprawy Sądowi Unii Europejskiej do ponownego rozstrzygnięcia w celu wydania orzeczenia w przedmiocie drugiej części pierwszego zarzutu skargi;

    tytułem dalszego żądania ewentualnego, przekazanie sprawy Sądowi Unii Europejskiej do ponownego rozstrzygnięcia w celu wydania orzeczenia w przedmiocie jakichkolwiek innych zarzutów wnoszącego odwołanie, uzasadnionych etapem postępowania; oraz

    postanowienie, iż rozstrzygnięcie o kosztach nastąpi w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie.

    Zarzuty i główne argumenty

    Wnoszący odwołanie podnosi pięć zarzutów.

    Zarzut pierwszy: ustalenia Sądu zawarte w pkt 54, 64-67, 69-70, 78-80, 87, 93 oraz 97-98 zaskarżonego wyroku są dotknięte oczywistymi błędami w stosowaniu prawa i przeinaczają fakty w kontekście stwierdzenia, że dokumentacja księgowa wnoszącego odwołanie nie była sporządzona zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości („MSR”) i w związku z tym nie spełniała wymogów art. 2 ust. 7 lit. c) tiret drugie rozporządzenia podstawowego (2). W dalszej konsekwencji, Sąd naruszył prawo, odmawiając rozpatrzenia żądania wnoszącego odwołanie na podstawie art. 2 ust. 7 lit. c) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego.

    Drugi zarzut: ustalenia Sądu zawarte w pkt 113, 115-118, 125-126 oraz 128-130 zaskarżonego wyroku są dotknięte oczywistymi błędami w stosowaniu prawa i przeinaczają fakty w kontekście stwierdzenia, że nie żądając od producenta z państwa analogicznego szczegółowego wykazu transakcji wywozowych i nie poddając go ocenie, Komisja nie naruszyła art. 2 ust. 7 lit. a), art. 6 ust. 8 oraz art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego oraz ciążącego na niej obowiązku staranności i dobrej administracji.

    Trzeci zarzut: ustalenia Sądu zawarte w pkt 141-144, 152-153 oraz 155-162 zaskarżonego wyroku są dotknięte oczywistymi błędami w stosowaniu prawa i przeinaczają fakty w kontekście stwierdzenia, że odmawiając dostosowania wartości normalnej i ceny eksportowej wnoszącego odwołanie w celu obliczenia marginesu dumpingu, Komisja nie naruszyła art. 2. ust. 10 oraz art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, art. 2.4 ADA oraz ciążącego na niej obowiązku staranności i dobrej administracji.

    Czwarty zarzut: ustalenia Sądu zawarte w pkt 148 oraz 150 zaskarżonego wyroku są dotknięte oczywistymi błędami w stosowaniu prawa i przeinaczają fakty w kontekście stwierdzenia, że nie korygując nieszkodliwego poziomu cen producenta unijnego z uwagi na różnice w usługach dodatkowych, opakowaniach oraz opłatach patentowych i opłatach za know-how płaconych przez unijny przemysł, Komisja nie naruszyła art. 3 ust. 2 i 3 oraz art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, zasady dobrej administracji oraz ciążącego na niej obowiązku staranności.

    Piąty zarzut: ustalenia Sądu zawarte w pkt 189-191, 194, 200-201 oraz 203-206 zaskarżonego wyroku są dotknięte oczywistymi błędami w stosowaniu prawa i przeinaczają fakty w kontekście stwierdzenia, że nie zapewniając, by ceny surowca w przemyśle unijnym od powiązanego dostawcy były ustalane na warunkach rynkowych i rezygnując z wymogu wypełniania kwestionariusza powiązanego dostawcy, Komisja nie naruszyła art. 2 ust. 7 lit. a) i ust. 10, art. 3 ust. 2, 3 i 5, art. 6 ust. 8 oraz art. 9 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, zasady dobrej administracji oraz ciążącego na niej obowiązku staranności.


    (1)  Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/1247 z dnia 28 lipca 2016 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe i stanowiące o ostatecznym pobraniu cła tymczasowego nałożonego na przywóz aspartamu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, Dz.U. 2016, L 204, s. 92.

    (2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1036 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Unii Europejskiej (Dz.U. 2016, L 176, s. 21).


    Top