Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62018TN0203

    Sprawa T-203/18: Skarga wniesiona w dniu 23 marca 2018 r. – VQ / EBC

    Dz.U. C 182 z 28.5.2018, p. 26–28 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    28.5.2018   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 182/26

    Skarga wniesiona w dniu 23 marca 2018 r. – VQ / EBC

    (Sprawa T-203/18)

    (2018/C 182/31)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: VQ (przedstawiciel: G. Cahill, Barrister)

    Strona pozwana: Europejski Bank Centralny

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    —

    stwierdzenie na podstawie art. 263 TFUE nieważności decyzji Europejaskiego Banku Centralnego SNC-2016-0026 z dnia 14 marca 2018 r.;

    —

    stwierdzenie na podstawie art. 277 TFUE, że art. 18 ust. 6 rozporządzenia SSM (1) jest niezgodny z prawem i w związku z tym stwierdzenie nieważności wskazanej decyzji; oraz

    —

    obciążenie EBC kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przez EBC art. 18 ust. 1 rozporządzenia SSM i art. 49 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej poprzez nałożenie administracyjnej kary pieniężnej na podstawie ram prawnych opartych na prawie unijnym i krajowym niewywierającym bezpośrednich skutków.

    —

    Skarżąca podnosi, że ponowne nabywanie przez nią własnych udziałów dokonywane w okresie między 1 stycznia 2014 r. a 31 grudnia 2015 r. nie powinno zostać uznane za naruszenie art. 77 lit. a) i 78 rozporządzenia nr 575/2013 (2), ponieważ bufor zabezpieczający nie wszedł w życie i nie był ustanowiony przed 1 stycznia 2016 r.

    —

    W zakresie w jakim decyzja EBC jest oparta na zasadach dotyczących bufora zabezpieczającego zawartych w dyrektywie 2013/36 (3), które nie były wiążące, nie weszły w życie, ani nie zostały ustanowione przed dniem 1 stycznia 2016 r. skarżąca podnosi, że EBC nałożył administracyjną karę pieniężną w braku bezpośrednio stosowalnych przepisów unijnych i krajowych.

    —

    W związku z tym zaskarżona decyzja narusza art. 18 ust. 1 rozporządzenia SSM i w szczególności zasadę legalności ustanowioną w art. 49 ust. 1 karty praw podstawowych.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący naruszenia przez EBC art. 132 ust. 1 lit. b) rozporządzenia 468/2014 (4) w związku z zarządzeniem publikacji administracyjnej kary pieniężnej bez zachowania anonimowości.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący niezgodności z prawem art. 18 ust. 6 rozporządzenia SSM oraz naruszenia przez ten przepis art. 263 ust. 6 TFUE i art. 47 karty praw podstawowych poprzez nałożenie obowiązku publikacji administracyjnej kary pieniężnej bez względu na zamiar skarżącej wniesienia skargi do Sądu w terminie przewidzianym w art. 263 akapit 6 TFUE.

    —

    Poprzez ustanowienie przepisu takiego jak art. 18 ust. 6 rozporządzenia SSM Rada pozbawiła skarżącego – zamierzającego wnieść skargę na decyzję w przedmiocie braku zachowania anonimowości administracyjnej kary pieniężnej – dwumiesięcznego terminu przewidzianego w art. 263 akapit szósty TFUE.

    —

    Zakwestionowany przepis stanowi odstępstwo od dwumiesięcznego terminu na wniesienie skargi o stwierdzenie nieważności i przyznaje EBC jednostronne uprawnienie do określenia w jakiej chwili instytucja kredytowa musi wnieść skargę.

    —

    Podczas gdy EBC jest uprawniony do opublikowania administracyjnej kary pieniężnej, zainteresowana instytucja kredytowa musi wnieść skargę przed przyjęciem decyzji EBC w przedmiocie opublikowania kary. Sytuacja ta prowadzi do powstania po stronie instytucji kredytowej nadmiernej niepewności, która może ograniczyć jej zdolność do wniesienia skargi i ostatecznie narusza jej podstawowe prawo do skutecznego środka odwoławczego.

    —

    W konsekwencji art. 18 ust. 6 rozporządzenia jest sprzeczny z art. 263 akapit szósty TFUE i art. 47 Karty praw podstawowych.

    —

    W zakresie, w jakim EBC pozbawił skarżącego jego prawa do skutecznego środka odwoławczego, zaskarżona decyzja powinna zostać uchylona.

    (1)  Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. 2013 L 287, s. 63)

    (2)  Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz.U. 2013 L 176, s. 1).

    (3)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/36/UE z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie warunków dopuszczenia instytucji kredytowych do działalności oraz nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i firmami inwestycyjnymi, zmieniająca dyrektywę 2002/87/WE i uchylająca dyrektywy 2006/48/WE oraz 2006/49/WE (Dz.U. 2013 L 176, s. 338).

    (4)  Rozporządzenie UE nr 468/2014 Europejskiego Banku Centralnego z dnia 16 kwietnia 2014 r. ustanawiające ramy współpracy pomiędzy Europejskim Bankiem Centralnym a właściwymi organami krajowymi oraz wyznaczonymi organami krajowymi w ramach Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego (rozporządzenie ramowe w sprawie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego) (EBC/2014/17) (Dz.U. 2014 L 141, s. 1).

    Top