18.4.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 121/16

1)

Czy art. 1 ust. 1 dyrektywy Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów (1) ma zastosowanie w sytuacji, gdy po wyłonieniu w drodze przetargu nowego podmiotu świadczącego usługi na rzecz klienta ze względu na rozwiązanie tej umowy o świadczenie usług w sektorze, w którym prowadzenie działalności opiera się przede wszystkim na zasobach ludzkich (ochrona), przedsiębiorstwo przejmujące wykonanie tego zamówienia przejmuje znaczną część pracowników przydzielonych do świadczenia tej usługi, jeśli takie wejście w prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę wynika z nakazu ustanowionego w układzie zbiorowym pracy w sektorze ochrony?

2)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pierwsze pytanie, czy – w przypadku, gdy przepisy państwa członkowskiego przyjęte celem dokonania transpozycji dyrektywy stanowią, w zastosowaniu art. 3 ust. 1 dyrektywy 2001/23/WE, że po dacie przejścia zakładu pracy na nowego pracodawcę podmioty zbywający i przejmujący są solidarnie odpowiedzialne za zobowiązania, również te związane z wynagrodzeniem, które powstały jeszcze przed przejęciem w oparciu o obowiązujące w momencie przejęcia umowy o pracę, zgodna z tym przepisem dyrektywy jest wykładnia, na mocy której odpowiedzialność solidarna za wcześniejsze zobowiązania nie ma zastosowania w przypadku, gdy przejęcie przez nowego wykonawcę znacznej części pracowników wynika z ustanowionego w regulującym zatrudnienie w danym sektorze układzie zbiorowym nakazu, a brzmienie postanowień tego układu zbiorowego wyklucza taką odpowiedzialność solidarną za zobowiązania powstałe przed przejściem zakładu pracy na inne przedsiębiorstwo?