This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62011TN0015
Case T-15/11: Action brought on 6 January 2011 — Sina Bank v Council
Sprawa T-15/11: Skarga wniesiona w dniu 6 stycznia 2011 r. — Sina Bank przeciwko Radzie
Sprawa T-15/11: Skarga wniesiona w dniu 6 stycznia 2011 r. — Sina Bank przeciwko Radzie
Dz.U. C 72 z 5.3.2011, p. 26–27
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
5.3.2011 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 72/26 |
Skarga wniesiona w dniu 6 stycznia 2011 r. — Sina Bank przeciwko Radzie
(Sprawa T-15/11)
2011/C 72/43
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Sina Bank (Teheran, Iran) (przedstawiciele: adwokaci B. Mettetal i C. Wucher-North)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
— |
stwierdzenie nieważności pkt 8 części B załącznika VIII do rozporządzenia nr 961/2010 (1), w zakresie w jakim dotyczy on skarżącej; |
— |
stwierdzenie nieważności decyzji zawartej w piśmie Rady z dnia 28 października 2010 r.; |
— |
stwierdzenie, że pkt 8 części B załącznika II do decyzji Rady 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (2) nie ma zastosowania, w zakresie w jakim dotyczy on skarżącej; |
— |
stwierdzenie, że art. 16 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 961/2010 nie ma zastosowania do skarżącej; |
— |
stwierdzenie, że art. 20 ust. 1 lit. b) decyzji Rady 2010/413/WPZiB nie ma zastosowania do skarżącej; |
— |
stwierdzenie, że poza własnymi kosztami postępowania, Rada pokrywa koszty poniesione przez skarżącą. |
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca podnosi cztery zarzuty na poparcie swej skargi.
1) |
Zarzut pierwszy, w ramach którego skarżąca twierdzi, że nie zostały spełnione w stosunku do skarżącej zgodne z zaskarżonymi, rozporządzeniem i decyzją, z 2010 r. formalne kryteria wskazania lub, że Rada dopuściła się oczywistego błędu w ocenie, ustalając czy kryteria te zostały spełnione czy nie. |
2) |
Zarzut drugi, w ramach którego skarżąca twierdzi, że wskazanie jej jest niezgodne z zasadą równości traktowania;
|
3) |
Zarzut trzeci, w ramach którego skarżąca twierdzi, że nie poszanowano jej prawa do obrony i że nie spełniono wymogu przedstawienia uzasadnienia sankcji, ze względu na to że:
|
4) |
Zarzut czwarty, w ramach którego skarżąca twierdzi, że przyjęte środki ograniczające naruszają jej prawo własności i, sprzecznie z zasadą proporcjonalności Unii Europejskiej, nie są proporcjonalne do decyzji, ze względu na to że:
|
(1) Rozporządzenie Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (Dz.U. L 281, s. 1).
(2) Decyzja Rady 2010/413/WPZiB z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylająca wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. L 195, s. 39).