5.3.2011   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 72/15

1)

Czy art. 80 ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (1) należy interpretować w ten sposób, że w przypadku dostaw między osobami powiązanymi, w zakresie w jakim świadczenie wzajemne przewyższa wartość wolnorynkową, podstawę opodatkowania tylko wtedy stanowi wartość wolnorynkowa czynności, gdy dostawca nie ma pełnego prawa do odliczenia podatku, który przypada na zakup lub produkcję towarów będących przedmiotem dostawy?

2)

Czy art. 80 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że państwo członkowskie wtedy, gdy dostawca skorzystał z pełnego prawa do odliczenia podatku od towarów i usług stanowiących przedmiot kolejnych dostaw między osobami powiązanymi o wartości przewyższającej wartość wolnorynkową, a to prawo do odliczenia nie było skorygowane na podstawie art. 173-177 dyrektywy, nie musi ustanowić żadnych środków, na podstawie których jako podstawa opodatkowania jest określana wyłącznie wartość wolnorynkowa?

3)

Czy w art. 80 ust. 1 dyrektywy 2006/112 są wyczerpująco wymienione przypadki, które określają przesłanki, w razie wystąpienia których państwo członkowskie może przyjąć środki, na podstawie których podstawę opodatkowania przy dostawach stanowi wartość wolnorynkowa czynności?

4)

Czy krajowy przepis prawny taki jak w art. 27 ust. 3 nr 1 Zakon za danak varhu dobavenata stoynost (ustawy o podatku VAT) jest dopuszczalny w innych okolicznościach niż wymienione w art. 80 ust. 1 lit. a)-c) dyrektywy 2006/112?

5)

Czy w przypadku takim jak niniejszy przepis art. 80 ust. 1 lit. c) dyrektywy 2006/112 ma skutek bezpośredni i sąd krajowy może go bezpośrednio stosować?