Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62010CN0569

    Sprawa C-569/10: Skarga wniesiona w dniu 3 grudnia 2010 r. — Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej

    Dz.U. C 46 z 12.2.2011, p. 6–7 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    12.2.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 46/6


    Skarga wniesiona w dniu 3 grudnia 2010 r. — Komisja Europejska przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej

    (Sprawa C-569/10)

    2011/C 46/10

    Język postępowania: polski

    Strony

    Strona skarżąca: Komisja Europejska (Przedstawiciel: K. Herrmann, pełnomocnik)

    Strona pozwana: Rzeczpospolita Polska

    Żądania strony skarżącej

    stwierdzenie, że poprzez niepodjęcie środków niezbędnych do zapewnienia aby dostęp do działalności polegającej na poszukiwaniu, badaniu i produkcji węglowodorów był pozbawiony wszelkiej dyskryminacji zainteresowanych podmiotów oraz by zezwolenia na prowadzenie owej działalności udzielane były według procedury, zgodnie z którą wszystkie zainteresowane podmioty mogą składać wnioski i według kryteriów, które zostały opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii europejskiej przed rozpoczęciem okresu składania wniosków, Rzeczpospolita Polska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 2 ust. 2, art. 3 ust. 1 i art. 5 pkt 1 i 2 dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów (1);

    obciążenie Rzeczpospolitej Polskiej kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Komisja podnosi trzy zarzuty uchybienia przez Rzeczpospolitą Polskę postanowieniom dyrektywy 94/22/WE.

    Po pierwsze, zdaniem Komisji, polska ustawa „Prawo geologiczne i górnicze” oraz jej rozporządzenia wykonawcze przewidują wymogi jakie musi wypełnić zainteresowany podmiot w momencie składania wniosku o uzyskanie zezwolenia na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów, które plasują niektóre podmioty działające już na terytorium polskim w lepszej sytuacji niż pozostałe podmioty naruszając tym samym zasadę równego dostępu do tej działalności.

    Po drugie, ustawa polska nie poddaje całego postępowania prowadzącego do uzyskania zezwolenia na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów procedurze przetargu jak tego wymaga art. 3 ust.2 dyrektywy 94/22/WE. Polskie prawo uzależnia poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów od uzyskania prawa użytkowania górniczego oraz koncesji. Jedynie uzyskanie prawa do użytkowania górniczego poprzedzone jest, z reguły, procedurą przetargową z zastrzeżeniem jednak prawa dwuletniego pierwszeństwa dla podmiotu, który rozpoznał i udokumentował złoże kopaliny oraz sporządził dokumentację geologiczną z dokładnością wymaganą do uzyskania koncesji na wydobywanie kopaliny.

    Po trzecie, zdaniem Komisji, ocena ofert złożonych w celu uzyskania zezwolenia na poszukiwanie, badanie i wydobywanie węglowodorów, nie odbywa się jedynie na podstawie kryteriów określonych w art. 5 ust.1 dyrektywy 94/22/WE. Ponadto, nie wszystkie kryteria oceny oferty są ogólnie dostępne tj. opublikowane w Dz. U. UE.


    (1)  Dz.Urz. U.E. L 164, str. 3


    Top