1.   

zwraca uwagę, że kontroli rocznego sprawozdania finansowego Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) dokonuje firma zewnętrzna – PricewaterhouseCoopers Sàrl – w celu zastosowania tych samych zasad przejrzystości i rozliczalności, które Trybunał stosuje do jednostek przez siebie kontrolowanych; z zadowoleniem zauważa, że sprawozdanie audytora zewnętrznego stwierdza, że sprawozdanie finansowe przedstawia prawdziwy i rzetelny obraz sytuacji finansowej Trybunału na dzień 31 grudnia 2018 r., a także wyników transakcji, przepływów pieniężnych i zmian w aktywach netto za rok budżetowy zamknięty tego dnia;

2.   

podkreśla, że w 2018 r. ostateczne środki Trybunału wyniosły ogółem 146 469 000 EUR (w porównaniu z 141 240 000 EUR w 2017 r.), co stanowi ogólny wzrost o 3,7 % w porównaniu z 2017 r. (wzrost cen w Luksemburgu szacuje się na 1,9 %); zauważa, że do końca 2018 r. zaciągnięto zobowiązania na 96,21 % wszystkich środków (w porównaniu z 97,73 % w 2017 r. i 99 % w 2016 r.), a 94,73 % środków wypłacono w 2018 r. (w porównaniu z 94,27 % w 2017 r. i 93,29 % w 2016 r.);

3.   

podkreśla, że budżet Trybunału ma charakter czysto administracyjny – wykorzystuje się go do pokrycia wydatków związanych z pracownikami instytucji (Tytuł 1), budynkami, meblami, wyposażeniem oraz różnych wydatków operacyjnych (Tytuł 2); jest zaniepokojony dalszym przeszacowaniem budżetu w Tytule 2 ze wskaźnikiem zobowiązań na poziomie 59,13 % (w porównaniu z 57,13 % w 2017 r.) i wskaźnikiem płatności w wysokości 55,11 % (w porównaniu z 55,75 % w 2017 r.);

4.   

zauważa, że zobowiązania przeniesione na 2019 r. wyniosły 6 068 597 EUR, tj. 4,1 % budżetu na 2018 r. (w porównaniu z 7 908 250 EUR przeniesione na 2018 r., tj. 5,5 % budżetu na 2017 r.); zauważa, że głównym czynnikiem przyczyniającym się do przeniesienia środków była kwota 4 310 280 EUR przeniesiona w ramach rozdziału 21 (Przetwarzanie danych, sprzęt i mienie ruchome: zakup, wynajem i utrzymanie) w odniesieniu do projektów informatycznych, które były nadal w toku pod koniec 2018 r.;

5.   

ogólnie rzecz biorąc, wyraża ubolewanie, że rozdział 10 „Administracja” w sprawozdaniu rocznym Trybunału Obrachunkowego za rok 2018 ma raczej ograniczony zakres i ograniczone wnioski, niezależnie od faktu, że dział 5 „Administracja” wieloletnich ram finansowych uznaje się za obarczony niskim ryzykiem; domaga się, aby prace kontrolne w odniesieniu do rozdziału 10 były szerzej zakrojone w celu dokonania przeglądu niedociągnięć w wydatkach administracyjnych w każdej instytucji;

6.   

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał ogólnie w pełni utrzymywał w ostatnich latach dyscyplinę budżetową w celu utrzymania stabilności kosztów administracyjnych bez wywierania negatywnego wpływu na jego podstawową działalność; zauważa, że nie ubiegano się o żadne dodatkowe stanowiska na 2018 r. i że w związku z tym plan zatrudnienia Trybunału, podobnie jak w 2017 r., przewiduje łącznie 853 zatwierdzone stanowiska;

7.   

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Trybunału na rzecz publikowania rocznego sprawozdania z działalności do dnia 5 maja następnego roku oraz przyjmowania końcowego sprawozdania finansowego do dnia 31 maja; zgadza się, że należy dać Trybunałowi czas niezbędny do przeprowadzenia kontroli (o czym mowa w rocznym sprawozdaniu Trybunału z wykonania budżetu Unii); sugeruje jednak, aby Trybunał dalej przedyskutował tę kwestię z Komisją Kontroli Budżetowej Parlamentu i innymi właściwymi podmiotami w celu oceny ram czasowych procedury udzielania absolutorium;

8.   

z zadowoleniem przyjmuje zawartą w rocznym sprawozdaniu z działalności tabelę z poszczególnymi umowami o gwarantowanym poziomie usług (SLA) podpisanymi z Komisją i innymi instytucjami w takich sprawach jak zasoby kadrowe, tłumaczenia i infrastruktura oraz wskazującą ich wpływ na budżet; zauważa z zaniepokojeniem, że w 2018 r. umowę o świadczenie usług w związku z wydatkami Biura Administrowania i Rozliczania Należności Indywidualnych dotyczącymi zarządzania aktami pracowników Trybunału i systemu MIPS (system planowania podróży służbowych) zwiększono do 325 000 EUR (w porównaniu z 180 000 EUR w 2017 r.) z powodu nowej umowy; ponownie podkreśla znaczenie współpracy międzyinstytucjonalnej;

9.   

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Trybunału na rzecz jak najbardziej opłacalnego wykorzystania jego pojazdów służbowych; zauważa, że w ramach współpracy z Trybunałem Sprawiedliwości Trybunał podpisał międzyinstytucjonalną umowę leasingu tych pojazdów na okres 4 lat, dzięki czemu uzyskano lepsze ceny leasingu i wprowadzono kryteria środowiskowe;

10.   

zwraca uwagę, że Trybunał postanowił dokonać przeglądu przepisów dotyczących korzystania z pojazdów służbowych oraz że zgodnie z nowymi przepisami członkowie i sekretarz generalny mogą korzystać z pojazdów służbowych podczas podróży innych niż podróże służbowe za stałą opłatą w wysokości 100 EUR miesięcznie, powiększoną o niektóre koszty i opłaty; zauważa, że Trybunał spodziewa się znacznych oszczędności w porównaniu z sytuacją przewidzianą obowiązującymi przepisami; odnotowuje, że nowe przepisy zaczną obowiązywać 1 stycznia 2020 r. jest zdania, że korzystanie z pojazdów służbowych do użytku prywatnego nie powinno mieć miejsca w żadnych okolicznościach; uważa, że takie praktyki mogą zaszkodzić reputacji Trybunału i, ogólnie rzecz biorąc, instytucji Unii; zwraca się zatem do Trybunału o ponowne rozważenie tej kwestii i poinformowanie Parlamentu;

11.   

zauważa, że Trybunał przyjął nowy zestaw kluczowych wskaźników efektywności na lata 2018 – 2020, obejmujący kluczowe wskaźniki efektywności zapewniające szeroki ogląd sytuacji w zakresie upowszechniania, wpływu i postrzegania jego pracy; zauważa, że wśród kluczowych wskaźników efektywności znajdują się wystąpienia Trybunału w Parlamencie, w Radzie i w parlamentach narodowych, a także liczba opublikowanych, a nie tylko przyjętych, sprawozdań specjalnych; z zadowoleniem przyjmuje wyraźną poprawę wydajności pracy Trybunału, ponieważ liczba sprawozdań specjalnych wzrosła o 25 % od 2008 r., a ponadto, od 2017 r., liczba wystąpień w Parlamencie wzrosła o 47 %, liczba wystąpień w Radzie o 39 %, a liczba wystąpień w parlamentach krajowych o 164 %; zachęca Trybunał do rozważenia możliwości włączenia wartości dodanej wynikającej z kontroli do swoich kluczowych wskaźników efektywności oraz do stałego informowania o wdrażaniu jego zaleceń;

12.   

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał dostrzega duży wzrost zainteresowania mediów, szczególnie w odniesieniu do jego sprawozdań specjalnych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał będzie nadal promował swoje publikacje za pośrednictwem mediów społecznościowych; zauważa z zainteresowaniem, że większość publikacji Trybunału jest dostępna na stronie internetowej przez link „Szukaj publikacji”; zauważa, że największe zainteresowanie mediów w 2018 r. wzbudziły sprawozdania specjalne poświęcone kolejom dużych prędkości, skuteczności zarządzania kryzysowego Europejskiego Banku Centralnego w odniesieniu do banków i Instrumentowi Pomocy dla Uchodźców w Turcji. z zadowoleniem przyjmuje strategię komunikacji cyfrowej Trybunału na rzecz współpracy z podmiotami nieinstytucjonalnymi, takimi jak ośrodki analityczne, organizacje pozarządowe, stowarzyszenia branżowe i środowiska akademickie (mogące pełnić rolę multiplikatorów przesłania Trybunału); ponadto zachęca do korzystania z wolnych i otwartych platform sieci społecznościowych oferujących własne usługi hostingowe, ze szczególnym uwzględnieniem ochrony danych użytkowników;

13.   

zauważa z zadowoleniem, że obecność Trybunału w mediach ogółem, w tym w mediach społecznościowych, wzrosła niemal trzykrotnie w 2018 r. w porównaniu z rokiem 2017 (z ok. 15 500 artykułów zamieszczonych w internecie i wzmianek w mediach społecznościowych do ponad 44 000); odnotowuje, że w 2018 r. posty w mediach społecznościowych na temat publikacji zamieszczone na oficjalnych kontach Trybunału wyświetlono około 11 mln razy (czyli niemal 18 razy więcej niż w 2017 r.); zauważa, że w 2018 r. dostępnych było ponad 11 000 artykułów internetowych na temat sprawozdań specjalnych Trybunału (w porównaniu z 1 500 artykułami online w 2013 r.);

14.   

odnotowuje publikację 35 sprawozdań specjalnych (w porównaniu z 28 w 2017 r.), 9 publikacji przekrojowych (w porównaniu z 2 w 2017 r.) i 10 opinii (w porównaniu z 5 w 2017 r.); z zadowoleniem przyjmuje wysiłki Trybunału, zgodnie z rozporządzeniem finansowym, na rzecz sporządzania sprawozdań specjalnych generalnie w ciągu 13 miesięcy, a także zauważa, że średni czas potrzebny na sporządzenie sprawozdań specjalnych opublikowanych w 2018 r. wynosił 15,2 miesiąca; podkreśla jednak, że 15 z 35 sprawozdań specjalnych (43 %) powstało w przeciągu mniej niż 13 miesięcy (w porównaniu z 29 % w 2017 r.);

15.   

zwraca uwagę z zaniepokojeniem, że Trybunał wybrał dla wszystkich instytucji i organów Unii próbę 45 transakcji (w porównaniu z 55 w 2017 r. i 100 w 2016 r.) w ramach działu 5 „Administracja” wieloletnich ram finansowych; zwraca uwagę, że próbę tę dobrano tak, by była reprezentatywna dla różnych rodzajów wydatków w ramach działu 5, który stanowi 6,3 % budżetu Unii; zauważa, że Trybunał określił wydatki administracyjne jako obarczone niskim ryzykiem; uważa jednak, że liczba transakcji wybranych w odniesieniu do „innych instytucji” jest niewystarczająca i zwraca się do Trybunału o zwiększenie liczby transakcji co najmniej o 10 %; zwraca się do Trybunału o rozważenie możliwości przedstawienia niezależnego sprawozdania rocznego na temat instytucji Unii (jak ma to już miejsce w przypadku agencji Unii); zwraca się do Trybunału o informowanie Parlamentu na bieżąco o tych sprawach;

16.   

zauważa z zadowoleniem, że rozdział poświęcony przejrzystości na stronie internetowej Trybunału przedstawia kalendarz posiedzeń Trybunału i tabelę wyjazdów służbowych członków Trybunału (z datą, miejscem, celem i kosztami) oraz linki do powiązanych dokumentów i innych portali z zakresu przejrzystości;

17.   

zwraca uwagę na wprowadzenie rejestru obecności w celu odnotowania obecności członków na posiedzeniach Trybunału, jego izb i komitetów, który to rejestr wszedł w życie w dniu 1 stycznia 2019 r.; zwraca się do Trybunału o złożenie Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu sprawozdania o tych kwestiach w następnym rocznym sprawozdaniu z działalności;

18.   

zwraca się do Trybunału o ustanowienie procedur prowadzenia rejestru urlopów wypoczynkowych, zwolnień chorobowych i nieobecności w pracy członków, tak aby zagwarantować, że wszystkie urlopy członków są faktycznie odnotowywane; podkreśla, że obecna praktyka może podważać zaufanie obywateli Unii i instytucji Unii do Trybunału;

19.   

zauważa z zainteresowaniem, że Trybunał gromadzi informacje o wyjazdach służbowych członków w celu oceny, czy planowane działania wchodzą w zakres zainteresowania Trybunału; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że członkowie podają nazwy i tytuły zawodowe osób, z którymi mają się spotkać, ogólny opis tematów do omówienia oraz, w stosownych przypadkach, zaproszenie zawierające niezbędne szczegóły w celu zmniejszenia ryzyka ewentualnych nadużyć;

20.   

zauważa, że decyzja wyjaśniająca zasady regulujące wyjazdy służbowe członków weszła w życie z dniem 1 lutego 2018 r.; zauważa, że w decyzji określono w szczególności informacje, które należy przekazywać przy składaniu wniosku o wyjazd służbowy;

21.   

zauważa, że Trybunał w ramach swojego systemu kontroli wewnętrznej podjął decyzję o przekazaniu sekretarzowi generalnemu od lutego 2018 r. uprawnień urzędnika zatwierdzającego w odniesieniu do rachunków dotyczących wydatków podczas wyjazdów służbowych i wydatków na cele reprezentacyjne ponoszonych przez członków; zauważa, że wydatki te podlegają obecnie ogólnemu systemowi kontroli obsługiwanemu przez służby sekretariatu generalnego, obejmującemu zarządzanie ryzykiem, kontrole ex ante i ex post, a także są one ujęte w rocznej deklaracji delegowanych i subdelegowanych urzędników zatwierdzających; głęboko ubolewa, że Trybunał podjął działania w tym zakresie dopiero w momencie zaistnienia sytuacji krytycznej;

22.   

odnotowuje, że służba audytu wewnętrznego dokonała przeglądu rocznych sprawozdań z kontroli za 2018 r. i deklaracji subdelegowanych urzędników zatwierdzających w celu oceny wiarygodności dostarczonych informacji; zauważa, że sekretarz generalny zwrócił się o sprawozdania z kontroli ze wszystkich dyrekcji; odnotowuje, że służba audytu wewnętrznego potwierdza wiarygodną jakość kontroli ex ante i ex post przeprowadzanych przez służby oraz że ogólne informacje zawarte w sprawozdaniach z kontroli są wiarygodne;

23.   

odnotowuje podjętą przez Trybunał w odniesieniu do okresu 2012–2018 decyzję o zakończeniu kontroli wewnętrznej kosztów podróży służbowych oraz korzystania z samochodów służbowych (czego kontrola została zakończona w lipcu 2019 r.); zauważa, że w sprawozdaniu stwierdzono, iż przeważająca większość losowo wybranych operacji zbadanych przez służbę audytu wewnętrznego była zgodna z obowiązującymi przepisami i procedurami; ubolewa, że w sprawozdaniu stwierdzono, iż przed reformą w latach 2017–2018 w systemach zarządzania i kontroli Trybunału można było stwierdzić pewne niedociągnięcia; zauważa ponadto, że w sprawozdaniu stwierdzono, iż reformy w latach 2017–2018 skutecznie skorygowały te niedociągnięcia w zakresie kontroli, a obecnie obowiązujące procedury zarządzania i kontroli są ogólnie wiarygodne;

24.   

zauważa, że na podstawie tego sprawozdania z kontroli nie stwierdzono żadnych przypadków nadużywania pozycji przez członków lub byłych członków; zauważa, że w następstwie tego sprawozdania z kontroli nie przeprowadzono żadnego innego dochodzenia wewnętrznego;

25.   

zauważa, że Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) przekazał swoje sprawozdanie dotyczące byłego członka organom sądowym Luksemburga; zauważa, że uchylono immunitet tego byłego członka; zauważa, że Trybunał odzyskał kwotę 153 407,58 EUR od tego byłego członka;

26.   

zwraca uwagę, że w 2016 r. OLAF wszczął dochodzenie w sprawie zarzutu nadużycia popełnionego przez obecnego członka Trybunału w odniesieniu do kosztów podróży i utrzymania w czasie, gdy był posłem do Parlamentu Europejskiego; zauważa, że OLAF zakończył sprawę we wrześniu 2019 r., wydając Parlamentowi zalecenie odzyskania kwoty 11 243 EUR; zauważa, że nie wydano żadnych zaleceń dyscyplinarnych lub sądowych w tym względzie oraz że do Trybunału nie skierowano żadnego zalecenia;

27.   

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że członkowie Trybunału objęci są kodeksem postępowania regulującym kwestie ich niezależności, bezstronności, uczciwości, zaangażowania, kolegialności, poufności, odpowiedzialności i obowiązków po opuszczeniu stanowiska; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał publikuje na stronie internetowej deklaracje interesów (deklaracje o korzyściach finansowych i działaniach zewnętrznych) oraz życiorysy swoich członków, poddając je tym samym publicznej kontroli, tak jak czynią to inne instytucje Unii;

28.   

zauważa, że deklaracje interesów mają charakter samodeklaratywny, a biorąc pod uwagę obecne ramy prawne, ani Trybunał ani jego Komitet ds. Etyki nie posiadają uprawnień do prowadzenia dochodzeń w celu kontrolowania prawdziwości i kompletności zadeklarowanych danych; wzywa Trybunał do dopilnowania, aby członkowie składali deklaracje interesów, a nie deklaracje o braku konfliktu interesów; podkreśla, że należy wzmocnić obowiązujące procedury, w tym uprawnienia Komitetu ds. Etyki, aby zagwarantować brak konfliktu interesów; zwraca się do Trybunału o informowanie o wszelkich postępach;

29.   

z zadowoleniem przyjmuje opublikowanie przez Trybunał wytycznych w zakresie etyki, obowiązujących wszystkich członków i pracowników; z zadowoleniem przyjmuje, że Komitet ds. Etyki omawia wszelkie sprawy o charakterze etycznym, które uważa za istotne, łącznie z oceną zewnętrznej działalności członków Trybunału; odnotowuje mianowanie doradców ds. etyki wśród pracowników Trybunału, aby każdy pracownik miał prawo i możliwość zwrócenia się o poufne i bezstronne doradztwo w delikatnych kwestiach, takich jak konflikty interesów, przyjmowanie prezentów, udzielanie informacji w przypadku poważnych nieprawidłowości (sygnalizowanie nieprawidłowości) itp.;

30.   

podkreśla, że Trybunał oferuje całemu personelowi specjalne szkolenie w zakresie etyki publicznej (obowiązkowe dla wszystkich pracowników rozpoczynających pracę), zawierające część dotyczącą sygnalizowania nieprawidłowości (łącznie z procedurą do zastosowania w takim przypadku oraz praw pracowniczych); z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w wewnętrznych wytycznych dotyczących „częstych pytań w kwestiach etycznych” przedstawiono szereg przykładów mających na celu ułatwienie rozpoznawania potencjalnych konfliktów interesów; wzywa Trybunał do nasilenia działań dzięki poprawie informacji i komunikacji oraz monitorowaniu;

31.   

podkreśla, że ramy etyczne powinny obejmować przepisy mające na celu zapobieganie potencjalnym konfliktom interesów, ich identyfikację i unikanie; zauważa, że eksperci z najwyższych organów kontroli w Polsce i Chorwacji dokonali przeglądu ram etycznych Trybunału; odnotowuje ostateczne sprawozdanie ze wzajemnej weryfikacji; wzywa Trybunał do informowania Parlamentu o wszelkich działaniach następczych podjętych w oparciu o wyniki tego przeglądu partnerskiego;

32.   

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał ustanowił kanały sygnalizowania nieprawidłowości, które zapewniają odpowiednią ochronę sygnalistów, oraz że opublikował odnośne przepisy proceduralne; zauważa, że istnieje elektroniczny formularz kontaktowy do sygnalizowania poważnych nieprawidłowości; z zadowoleniem przyjmuje link do jego strony internetowej o tym, jak zgłaszać przypadki nadużyć do OLAF-u;

33.   

zauważa, że Trybunał w dalszym ciągu organizuje szkolenia i prezentacje dla kadry kierowniczej, personelu rozpoczynającego pracę i personelu działu zasobów kadrowych w celu zwiększenia świadomości na temat molestowania w środowisku pracy; zauważa ponadto, że osoby wyznaczone do kontaktów w zakresie walki z molestowaniem odbywają co roku odpowiednie szkolenia; zauważa, że w 2017 r. Trybunał zaostrzył swoje przepisy w sprawie przeciwdziałania molestowaniu z myślą o unikaniu sytuacji, w których dochodzi do molestowania, utrzymaniu zadowalającego środowiska pracy i ułatwieniu polubownego rozstrzygania konfliktów międzyludzkich;

34.   

z zadowoleniem przyjmuje wysiłki podejmowane przez Trybunał w celu zapewnienia dobrych warunków pracy pracowników, takie jak elastyczny czas pracy i telepraca i odnotowuje w tym zakresie, że Trybunał zapewnia prezentacje na temat równych szans i dostęp do bezpłatnych psychologów; zauważa jednak, że w 2018 r. odnotowano trzy przypadki wypalenia zawodowego; zwraca się zatem do Trybunału o ocenę, czy obciążenie pracą jest rozłożone proporcjonalnie na poszczególne zespoły i pracowników;

35.   

zauważa, że w 2018 r. złożono jedną formalną skargę o molestowanie oraz że stwierdzono przypadki molestowania seksualnego; zauważa, że cała procedura (zakończona określeniem środków zapobiegawczych i dyscyplinarnych) trwała pięć miesięcy od daty złożenia skargi;

36.   

Podkreśla (zgodnie z art. 16 akapit trzeci Regulaminu pracowniczego dotyczącym działalności zawodowej urzędników wyższego szczebla po zakończeniu służby), że Trybunał publikuje odnośne informacje na temat działalności zawodowej urzędników wyższego szczebla Trybunału; odnotowuje również publikowanie odnośnych przepisów na jego stronie internetowej;

37.   

odnotowuje, że Trybunał i OLAF ściśle współpracują w celu ochrony interesów finansowych Unii; ponadto zauważa, że w 2018 r. Trybunał poinformował o dziewięciu przypadkach podejrzenia nadużycia finansowego ujawnionych w ramach kontroli (w porównaniu z 13 w 2017 r.); gratuluje Trybunałowi, że trwające negocjacje doprowadziły do zawarcia w maju 2019 r. porozumienia o współpracy administracyjnej między Trybunałem a OLAF-em, którego to porozumienia celem jest ułatwienie praktycznych stosunków roboczych między tymi organami, w szczególności w odniesieniu do przekazywania przypadków podejrzeń nadużycia finansowego, oraz organizowanie działań będących przedmiotem wspólnego zainteresowania, takich jak szkolenia, warsztaty lub wymiany personelu;

38.   

ubolewa nad faktem, iż działania podjęte przez Trybunał w następstwie rezolucji w sprawie absolutorium za rok 2017 dostarczają jedynie ograniczonych odpowiedzi na uwagi Parlamentu; podkreśla, że działania następcze mają kluczowe znaczenie dla stwierdzenia przez Komisję Kontroli Budżetowej Parlamentu, czy Trybunał wdrożył zalecenia Parlamentu; wzywa Trybunał do uwzględnienia wszystkich niezbędnych odpowiedzi i bardziej szczegółowych wyjaśnień dotyczących wdrażania zaleceń Parlamentu w kolejnym sprawozdaniu z działań następczych;

39.   

zauważa, że decyzja Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej nie będzie miała dużego wpływu na strukturę i zasoby kadrowe Trybunału; zauważa, że Trybunał zobowiązał się wykorzystywać swoje uprawnienia dyskrecjonalne zgodnie z art. 49 Regulaminu pracowniczego, aby nie zwalniać urzędników z tego tylko powodu, że nie są oni już obywatelami jednego z państw członkowskich; zauważa, że jeżeli chodzi o pracowników czasowych i kontraktowych, Trybunał jest zobowiązany przez prawo do indywidualnej oceny każdego przypadku oraz do zezwolenia na wyjątki, jeżeli jest to uzasadnione interesem służby; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał zobowiązał się do otwartego i przejrzystego korzystania z tej możliwości zezwalania na wyjątki; zauważa, że ocena Trybunału będzie opierać się wyłącznie na interesie służby;

40.   

podkreśla zobowiązanie Trybunału do poprawy równowagi płci na wszystkich szczeblach zarządzania; zauważa, że 45 % jego audytorów i administratorów to kobiety, występują zatem prawie równe proporcje kobiet i mężczyzn; zauważa, że 38 % osób na stanowiskach kierowniczych (24) to kobiety, a wśród 10 dyrektorów znajdują się trzy kobiety; wzywa Trybunał do kontynuowania wysiłków na rzecz promowania równowagi płci, w szczególności na stanowiskach kierowniczych i na wyższych stanowiskach kierowniczych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że obecność kobiet na stanowiskach kierowniczych w izbach kontrolnych wzrosła z 7 % w 2015 r. do niemal 24 % pod koniec 2018 r. (w porównaniu z 20 % w 2017 r.); zauważa, że przyjęta w lutym 2018 r. przez Trybunał polityka równości szans na lata 2018–2020 dotyczy również kwestii wieku i niepełnosprawności;

41.   

powtarza, że zaledwie sześciu spośród 28 członków Trybunału (w porównaniu z czterema w 2016 r.) to kobiety; podkreśla kwestię braku równowagi płci wśród członków; przypomina, że państwa członkowskie powinny bardziej aktywnie zachęcać kobiety do ubiegania się o tego rodzaju stanowiska; przypomina, że podczas procedury mianowania Rada powinna zawsze przedstawiać co najmniej dwóch kandydatów, jedną kobietę i jednego mężczyznę;

42.   

zauważa, że wzrost obciążenia pracą w zakresie tłumaczeń został zrekompensowany wzrostem wydajności dzięki usprawnieniu wewnętrznych procedur Trybunału, w tym scentralizowaniu wstępnej obróbki tłumaczeń oraz ich finalizacji; zauważa, że umożliwiło to znaczny (ponad 10 % w stosunku do roku 2017) spadek kosztów każdej strony;

43.   

ponownie z zadowoleniem przyjmuje współpracę Trybunału z innymi instytucjami publicznymi i z zainteresowanymi stronami; odnotowuje z uznaniem współpracę między szefami najwyższych organów kontroli oraz przyjęcie wspólnego planu prac, poczynając od 2018 r.; popiera także partnerstwa zawarte z różnymi uczelniami w ramach polityki Trybunału mającej na celu rozszerzenie oferty szkoleń w Trybunale; zwraca się do Trybunału o rozszerzenie jego kontaktów na dodatkowe uniwersytety w celu nawiązania przyszłej współpracy, która będzie zarówno zróżnicowana, jak i zachowa równowagę geograficzną;

44.   

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że dzięki coraz większej cyfryzacji przestrzenie archiwalne w budynku K2 stały się zbędne; zauważa, że przestrzenie te zostaną przekształcone w nowe przestrzenie współpracy lub odpoczynku oraz że koszty zostaną pokryte z pozostałego budżetu projektu budowlanego K3 zakończonego kilka lat temu; zauważa, że poziom komfortu budynku K1 pozostaje znacznie niższy niż w innych budynkach siedziby Trybunału; przyjmuje do wiadomości wniosek z badania zalecający prace wymagające ogromnych inwestycji; zauważa, że nadal rozważa się rozwiązania alternatywne w celu znalezienia najskuteczniejszego rozwiązania dla przyszłości budynku K1 (w tym we współpracy z władzami Luksemburga); wzywa Trybunał do informowania Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu o wszelkich rozwiązaniach, wraz z dostarczeniem preliminarzy budżetowych;

45.   

z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał ustanowił kompleksowy program środowiskowy w celu zajęcia się różnymi tematami określonymi w jego analizie środowiskowej i zmniejszenia jego wpływu na środowisko; z uznaniem odnotowuje, że Trybunałowi udało się zmniejszyć zużycie energii o 11,5 % w latach 2014–2018, wody o 21,1 % w latach 2016–2018, a papieru o 50,8 % w latach 2014–2018;

46.   

wspiera działania Trybunału na rzecz zwiększenia ochrony danych i cyberbezpieczeństwa poprzez przyjęcie w połowie 2018 r. trzyletniego planu działania na rzecz cyberbezpieczeństwa, obejmującego szereg działań mających na celu ograniczenie stwierdzonych zagrożeń; z zadowoleniem odnotowuje współpracę Trybunału z zespołem reagowania na incydenty komputerowe w instytucjach, organach i agencjach UE (CERT-UE) w celu wdrożenia niektórych kontroli przewidzianych w planie;

47.   

dostrzega wartość dodaną, jaką może przynieść Trybunałowi bezpłatne i otwarte oprogramowanie; podkreśla w szczególności jego rolę w zwiększaniu przejrzystości i unikaniu uzależnienia od jednego sprzedawcy; dostrzega również, że może ono poprawić bezpieczeństwo, ponieważ pozwala wykrywać i eliminować niedociągnięcia; zdecydowanie zaleca, aby oprogramowanie opracowane dla Trybunału było udostępniane publicznie w oparciu o licencję na bezpłatne i otwarte oprogramowanie;

48.   

zwraca uwagę na wszystkie prace zrealizowane przez Trybunał w ostatnich latach w takich obszarach, jak budżetowanie zadaniowe, ramy etyczne (wraz ze wszystkimi powiązanymi zasadami i procedurami), intensywniejsze działania komunikacyjne i rosnąca liczba środków służących poprawie przejrzystości; z zadowoleniem przyjmuje znaczną liczbę międzyinstytucjonalnych umów o świadczenie usług i o współpracy; podkreśla znaczenie współpracy i wymiany doświadczeń między instytucjami i organami Unii; proponuje, by przeanalizowano możliwość sformalizowania działań służących tworzeniu sieci kontaktów w różnych dziedzinach w celu wymiany najlepszych praktyk i wypracowywania wspólnych rozwiązań.