—

uwzględniając Traktat między Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o likwidacji pocisków rakietowych średniego i pośredniego zasięgu (zwany dalej „traktatem INF”), podpisany w Waszyngtonie dnia 8 grudnia 1987 r. przez ówczesnego prezydenta Stanów Zjednoczonych Ronalda Reagana i przywódcę Związku Radzieckiego Michaiła Gorbaczowa (1),

—

uwzględniając sprawozdanie Departamentu Stanu USA z 2018 r. w sprawie przestrzegania i stosowania porozumień i zobowiązań z zakresu kontroli zbrojeń, rozbrojenia i nieproliferacji,

—

uwzględniając oświadczenie prezydenta USA Donalda Trumpa z dnia 21 października 2018 r., w którym zapowiedział on wycofanie USA z traktatu INF,

—

uwzględniając oświadczenie sekretarza stanu USA z dnia 2 lutego 2019 r. w sprawie zamiaru wycofania się przez USA z traktatu INF (2),

—

uwzględniając oświadczenie prezydenta Rosji Władimira Putina z dnia 2 lutego 2019 r. w którym zapowiedział on, że Rosja również zawiesi swój udział w traktacie,

—

uwzględniając oświadczenie w sprawie traktatu INF wydane dnia 4 grudnia 2018 r. przez ministrów spraw zagranicznych państw NATO (3),

—

uwzględniając „Globalną strategię na rzecz polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej – wspólna wizja, wspólne działanie: silniejsza Europa”,

—

uwzględniając fakt, że w 2019 r. – ostatnio w oświadczeniu Rady Północnoatlantyckiej z dnia 1 lutego 2019 r. (4) – Stany Zjednoczone i NATO wyraziły zaniepokojenie w związku z nieprzestrzeganiem przez Rosję traktatu INF, zwłaszcza jeśli chodzi o nowy rosyjski system pocisków rakietowych 9M729,

—

uwzględniając uwagi wiceprzewodniczącej Komisji / wysokiej przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa Federiki Mogherini, wygłoszone na siódmej konferencji UE poświęconej nieproliferacji i rozbrojeniu, która odbyła się w Brukseli w dniach 18–19 grudnia 2018 r.,

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 27 października 2016 r. w sprawie bezpieczeństwa jądrowego i nierozprzestrzeniania broni jądrowej (5),

—

uwzględniając wspólną deklarację w sprawie współpracy UE–NATO, podpisaną w Brukseli dnia 10 lipca 2018 r.,

—

uwzględniając plan działań ONZ na rzecz rozbrojenia (6),

—

uwzględniając cel zrównoważonego rozwoju ONZ nr 16 dotyczący promowania pokojowych i inkluzywnych społeczeństw sprzyjających zrównoważonemu rozwojowi (7),

—

uwzględniając roczne sprawozdanie z postępów za 2017 r. we wdrażaniu strategii Unii Europejskiej przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia z dnia 18 maja 2018 r.,

—

uwzględniając Układ o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (NPT) z 1968 r. oraz wynikające z niego dla wszystkich państw zobowiązania do dalszego rozbrojenia nuklearnego w dobrej wierze i zaprzestania nuklearnego wyścigu zbrojeń,

—

uwzględniając Traktat o zakazie broni jądrowej (TPNW), przyjęty 7 lipca 2017 r. przez Zgromadzenie Ogólne ONZ,

—

uwzględniając swoją rezolucję z dnia 10 marca 2010 r. w sprawie Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (8),

—

uwzględniając strategię UE przeciwko rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia, przyjętą przez Radę Europejską 12 grudnia 2003 r.,

—

uwzględniając konkluzje Rady w sprawie 9. konferencji przeglądowej stron Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej (8079/15),

—

uwzględniając Pokojową Nagrodę Nobla za 2017 r. przyznaną Międzynarodowej Kampanii na rzecz Zniesienia Broni Nuklearnej (ICAN), a także jej oświadczenie z dnia 1 lutego 2019 r. zatytułowane pt. „Wycofanie się USA z traktatu INF zagraża Europie (i światu)”,

—

uwzględniając art. 123 ust. 2 i 4 Regulaminu,

A.

mając na uwadze, że podpisany w 1987 r. przez Stany Zjednoczone i Związek Radziecki traktat INF był wyjątkowym porozumieniem w epoce zimnej wojny, gdyż zobowiązywał oba kraje do zniszczenia, a nie do ograniczenia posiadanych zapasów naziemnych pocisków balistycznych i manewrujących uzbrojonych w głowice jądrowe i konwencjonalne o zasięgu od 500 do 5 500 km, jednocześnie zakazując stronom posiadania, produkcji i testowania takich pocisków;

B.

mając na uwadze, że do maja 1991 r. zgodnie z postanowieniami traktatu zlikwidowano 2 692 pociski rakietowe; mając na uwadze, że przez kolejne 10 lat prowadzono kontrole na miejscu; mając na uwadze, że dzięki traktatowi INF ostatecznie zlikwidowano ponad 3 000 głowic nuklearnych;

C.

mając na uwadze, że traktat INF przyczynił się do zahamowania strategicznej konkurencji między Stanami Zjednoczonymi i Związkiem Radzieckim, a następnie Federacją Rosyjską, oraz do budowania i wzmacniania stabilności w czasie zimnej wojny; mając na uwadze, że Europa jest głównym beneficjentem traktatu INF, który od ponad trzydziestu lat ma zasadnicze znaczenie dla utrzymania jej bezpieczeństwa; mając na uwadze, że traktat nadal stanowi filar międzynarodowego pokoju i stabilności, w szczególności jako element europejskiej struktury bezpieczeństwa;

D.

mając na uwadze, że w 2014 r. administracja prezydenta Obamy stwierdziła, że Rosja „narusza zobowiązania wynikające z traktatu INF, który zakazuje posiadania, produkcji i testowania odpalanych z lądu pocisków manewrujących (GLCM) o zasięgu od 500 km do 5 500 km oraz posiadania i produkcji wyrzutni takich pocisków”; mając na uwadze, że w kolejnych sprawozdaniach, opublikowanych przez Departament Stanu USA w latach 2015, 2016, 2017 i 2018, powtórzono zarzuty USA dotyczące ciągłego naruszania przez Rosję postanowień traktatu;

E.

mając na uwadze, że Stany Zjednoczone i NATO wielokrotnie zwracały się do Rosji z pytaniami dotyczącymi rozwoju jej broni rakietowej, w szczególności w odniesieniu do systemu rakietowego 9M729, który ich zdaniem stanowi naruszenie traktatu INF;

F.

mając na uwadze, że w grudniu 2017 r. przy okazji 30. rocznicy podpisania traktatu administracja prezydenta Trumpa ogłosiła „zintegrowaną strategię” obejmującą środki dyplomatyczne, wojskowe i gospodarcze, mającą na celu skłonienie Rosji do powrotu do przestrzegania postanowień traktatu; mając na uwadze, że środki te obejmowały wysiłki dyplomatyczne podejmowane za pośrednictwem specjalnej komisji weryfikacyjnej, uruchomienie wojskowego programu badawczo-rozwojowego oraz środki gospodarcze skierowane przeciwko rosyjskim podmiotom zaangażowanym w opracowywanie i produkcję pocisków niezgodnych z postanowieniami traktatu;

G.

mając na uwadze, że Stany Zjednoczone i Rosja nie rozwiązały wzajemnych problemów w drodze dialogu dyplomatycznego; mając na uwadze, że nie powołano specjalnej komisji weryfikacyjnej ustanowionej na mocy traktatu, aby zająć się m.in. kwestiami przestrzegania jego postanowień;

H.

mając na uwadze, że w dniu 20 października 2018 r. prezydent Trump ogłosił, iż Stany Zjednoczone wycofają się z traktatu w wyniku nieprzestrzegania jego postanowień przez Rosję i braku zaangażowania Chin; mając na uwadze, że w dniu 4 grudnia 2018 r., po posiedzeniu ministrów spraw zagranicznych państw NATO, sekretarz stanu USA Mike Pompeo oświadczył, że Stany Zjednoczone stwierdziły istotne naruszenie traktatu przez Rosję i że w ramach działań zaradczych w ciągu 60 dni zawieszą swoje zobowiązania, chyba że Rosja znów zacznie w pełni przestrzegać postanowień traktatu w możliwy do zweryfikowania sposób;

I.

mając na uwadze, że w dniu 1 lutego 2019 r., po upływie 60-dniowego terminu, który Rosja otrzymała na powrót do pełnego przestrzegania postanowień traktatu, Stany Zjednoczone zapowiedziały, że zawieszą swoje zobowiązania wynikające z traktatu INF i rozpoczną proces wycofywania się z niego, chyba że Rosja, która według Stanów Zjednoczonych w sposób istotny narusza postanowienia traktatu, wróci do pełnego przestrzegania jego postanowień w terminie sześciu miesięcy; mając na uwadze, że sekretarz generalny NATO Jens Stoltenberg wezwał Rosję, aby wykorzystała zaproponowany przez USA sześciomiesięczny okres na powrót do pełnego przestrzegania postanowień traktatu;

J.

mając na uwadze, że w dniu 4 grudnia 2018 r. ministrowie spraw zagranicznych państw NATO wydali oświadczenie, w którym stwierdzili, że Rosja narusza traktat INF, i wezwali Rosję, aby w trybie pilnym powróciła do pełnego i weryfikowalnego przestrzegania postanowień traktatu;

K.

mając na uwadze, że w dniu 2 lutego 2019 r. Rosja ogłosiła, że zawiesi traktat INF i opracuje nowe rodzaje pocisków; mając na uwadze, że władze rosyjskie wielokrotnie wyrażały zaniepokojenie natowskimi systemami obrony przeciwrakietowej;

L.

mając na uwadze, że Chiny, podobnie jak inne państwa niebędące sygnatariuszami traktatu INF, znacząco rozbudowały swój arsenał rakietowy, co świadczy o potrzebie nowego traktatu, który zwiąże Stany Zjednoczone, Rosję i Chiny;

M.

mając na uwadze, że ewentualny koniec traktatu może doprowadzić do eskalacji napięć między państwami posiadającymi broń jądrową, do nieporozumień i do nowego wyścigu zbrojeń;

N.

mając na uwadze, że traktat INF stanowi podstawę utrzymania globalnej stabilności strategicznej, pokoju światowego i bezpieczeństwa regionalnego; mając na uwadze, że utrzymanie traktatu przyczyniłoby się do utrzymania innych istniejących porozumień w sprawie kontroli zbrojeń i rozbrojenia, a także do stworzenia bardziej sprzyjających warunków dla negocjacji w sprawie ograniczenia zbrojeń, rozbrojenia i nieproliferacji; mając na uwadze, że zapowiedzi wystąpienia z traktatu INF zwiększają prawdopodobieństwo nierozszerzenia innych ważnych traktatów o kontroli zbrojeń, takich jak Traktat między Federacją Rosyjską a Stanami Zjednoczonymi Ameryki o środkach zmierzających do dalszej redukcji i ograniczenia strategicznej broni ofensywnej („nowy START”), co może poważnie zaszkodzić międzynarodowemu systemowi kontroli zbrojeń, który pozwolił na dziesiątki lat stabilności w zakresie broni jądrowej, i pozostawić świat bez prawnie wiążących weryfikowalnych ograniczeń dotyczących arsenałów jądrowych;

O.

mając na uwadze, że 20 września 2017 r. Sekretarz Generalny ONZ otworzył do podpisu Traktat o zakazie broni jądrowej i że dotychczas z możliwości tej skorzystało 70 państw, z których 21 w tym państwo członkowskie UE – Austria, ratyfikowało traktat, stając się państwami-stronami, a Irlandia prawdopodobnie przedłoży dokumenty ratyfikacyjne Sekretarzowi Generalnemu ONZ w ciągu najbliższych kilku miesięcy;

P.

mając na uwadze, że wyróżniona Pokojową Nagrodą Nobla organizacja ICAN wezwała wszystkie państwa do ratyfikacji Traktatu o zakazie broni jądrowej;

1.

2.

3.

4.

5.

6.

7.

8.

9.

10.

11.