(1)

W sytuacji zmieniających się wyzwań w obszarze migracji, którą charakteryzuje potrzeba wspierania silnych systemów przyjmowania, azylu, integracji i migracji w państwach członkowskich, zapobiegania presjom migracyjnym , jak również adekwatnego i adekwatnego solidarnego reagowania na nie oraz zastępowania nieuregulowanych i niebezpiecznych dróg przybywania migrantów legalnymi i bezpiecznymi sposobami migracji, inwestowanie w skuteczne i skoordynowane zarządzanie migracjami w Unii ma decydujące znaczenie dla osiągnięcia unijnego celu stworzenia przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości zgodnie z art. 67 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. [Popr. 3]

(2)

Znaczenie skoordynowanego podejścia Unii i państw członkowskich znalazło odzwierciedlenie w Europejskim programie w zakresie migracji z maja 2015 r., w którym podkreślono potrzebę prowadzenia spójnej i jasnej wspólnej polityki mającej na celu przywrócenie wiary w to, że Unia jest zdolna połączyć europejskie i krajowe wysiłki, aby radzić sobie z problemem migracji i skutecznie współpracować, zgodnie z zasadą solidarności i sprawiedliwego podziału odpowiedzialności między państwami członkowskimi zapisaną w art. 80 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej , oraz zostało potwierdzone w przeglądzie śródokresowym tego programu z września 2017 r. i sprawozdaniu z postępu prac z marca i maja 2018 r. [Popr. 4]

(3)

W konkluzjach z dnia 19 października 2017 r. Rada Europejska potwierdziła potrzebę stosowania kompleksowego, pragmatycznego i zdecydowanego podejścia do zarządzania migracjami, którego celem jest przywrócenie kontroli na granicach zewnętrznych, ograniczenie nieuregulowanego napływu migrantów i liczby zgonów na morzu i które powinno się opierać na elastycznym i dobrze skoordynowanym wykorzystaniu wszystkich instrumentów dostępnych w Unii i państwach członkowskich. Rada Europejska wezwała też do zapewnienia znacznie większej liczby powrotów za pomocą podejmowanych na poziomie UE i państw członkowskich działań, w tym skutecznych umów i uzgodnień dotyczących readmisji. Rada Europejska wezwała ponadto do wprowadzenia i rozwijania programów dobrowolnych przesiedleń. [Popr. 5]

(4)

Aby wspierać wysiłki zapewniające kompleksowe podejście do zarządzania migracjami, oparte na wzajemnym zaufaniu, solidarności i podziale odpowiedzialności między państwami członkowskimi i instytucjami Unii Europejskiej, w celu zapewnienia wspólnej zrównoważonej unijnej polityki azylowej i imigracyjnej, należy wspierać państwa członkowskie za pomocą odpowiednich zasobów finansowych w postaci Funduszu Azylu i , Migracji i Integracji (zwanego dalej „Funduszem”). [Popr. 6]

(4a)

Fundusz powinien w pełni przestrzegać praw człowieka, być zgodny z Agendą 2030, zasadą spójności polityki na rzecz rozwoju, o której mowa w art. 208 TFUE, oraz ze zobowiązaniami na szczeblu międzynarodowym w odniesieniu do migracji i azylu, w szczególności z globalnym porozumieniem w sprawie uchodźców oraz globalnym porozumieniem w sprawie bezpiecznej, uporządkowanej i legalnej migracji. [Popr. 7]

(4b)

W zarządzaniu Funduszem z perspektywy rozwoju należy uwzględniać różne podstawowe przyczyny migracji, takie jak konflikty, ubóstwo, brak potencjału rolnego, edukację i nierówności. [Popr. 8]

(5)

Fundusz Działania wspierane w ramach Funduszu należy wdrażać z pełnym poszanowaniem praw i zasad zapisanych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej oraz , w tym prawa do ochrony danych osobowych, międzynarodowych zobowiązań Unii i państw członkowskich w zakresie praw podstawowych , w tym Konwencji ONZ o prawach dziecka i Konwencji genewskiej dotyczącej statusu uchodźców z dnia 28 lipca 1951 r., uzupełnionej protokołem z dnia 31 stycznia 1967 r. [Popr. 9]

(5a)

Przy wdrażaniu Funduszu należy przestrzegać zasad równości płci i niedyskryminacji, które należą do podstawowych wartości Unii, a także je propagować. Fundusz nie powinien wspierać żadnych działań przyczyniających się do jakichkolwiek form segregacji lub wykluczenia społecznego. [Popr. 10]

(5b)

Przy wdrażaniu Funduszu należy przyznać pierwszeństwo działaniom, które odnoszą się do sytuacji małoletnich bez opieki i małoletnich odłączonych od rodzin przez wczesną identyfikację i rejestrację, a także działaniom podejmowanym w najlepszym interesie dziecka. [Popr. 11]

(6)

Fundusz należy ustanowić w oparciu o rezultaty i inwestycje osiągnięte przy wsparciu poprzednich funduszy: Europejskiego Funduszu na rzecz Uchodźców, ustanowionego decyzją nr 573/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, Europejskiego Funduszu na rzecz Integracji Obywateli Państw Trzecich, ustanowionego decyzją Rady 2007/435/WE, i Europejskiego Funduszu Powrotów Imigrantów, ustanowionego decyzją nr 575/2007/WE Parlamentu Europejskiego i Rady na lata 2007–2013, a także Funduszu Azylu, Migracji i Integracji na lata 2014–2020, ustanowionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 516/2014. Jednocześnie należy uwzględnić wszystkie nowe istotne zmiany sytuacji.

(7)

Fundusz powinien wspierać solidarność państw członkowskich oraz skuteczne zarządzanie przepływami migracyjnymi, między innymi przez: promowanie wspólnych środków w obszarze azylu, w tym wysiłków państw członkowskich w zakresie przyjmowania osób wymagających ochrony międzynarodowej w drodze przesiedleń , przyjmowania ze względów humanitarnych i transferu osób ubiegających się o ochronę międzynarodową lub osób korzystających z ochrony międzynarodowej między państwami członkowskimi; a także wzmocnienie ochrony tych osób ubiegających się o azyl, które wymagają szczególnego traktowania, takich jak dzieci, wspieranie strategii integracji i bardziej skutecznej polityki migracyjnej, aby zapewnić długoterminową konkurencyjność oraz tworzenie bezpiecznych i legalnych sposobów migracji do Unii , co powinno również pomóc w zapewnieniu długoterminowej konkurencyjności Unii i przyszłość przyszłości jej modelu socjalnego oraz ograniczyć czynniki zachęcające w ograniczeniu czynników zachęcających do nieuregulowanej migracji, za pomocą zrównoważonej polityki w zakresie powrotów i readmisji. Fundusz – jako instrument wewnętrznej polityki Unii i jedyny instrument finansowania azylu i migracji na szczeblu unijnym – powinien w pierwszej kolejności wspierać działania w zakresie azylu i migracji podejmowane w Unii. Fundusz powinien jednak wspierać zacieśnianie współpracy z państwami trzecimi, w określonym zakresie i przy zastosowaniu odpowiednich zabezpieczeń , aby wzmacniać zarządzanie przepływami osób ubiegających się o azyl lub inne formy ochrony międzynarodowej, zwiększać w celu ustanowienia możliwości legalnej migracji oraz przeciwdziałać i przeciwdziałania migracji nieuregulowanej oraz sieciom przemytników i zapewniać zrównoważony charakter powrotów i skuteczną readmisję handlarzy ludźmi, a także zapewnienia zrównoważonego charakteru bezpiecznych i  godnych powrotów do państw trzecich oraz readmisji w państwach trzecich. [Popr. 12]

(8)

Kryzys migracyjny uwypuklił oraz rosnąca liczba ofiar na Morzu Śródziemnym w ostatnich latach uwypukliły potrzebę zreformowania wspólnego europejskiego systemu azylowego w celu zapewnienia skutecznych procedur azylowych zapobiegających wtórnemu przemieszczaniu oraz stworzenia bardziej sprawiedliwego i skutecznego systemu ustalania odpowiedzialności państw członkowskich za osoby ubiegające się i przewidujących jednolite standardy przyznawania ochrony międzynarodowej i odpowiednie prawa i świadczenia dla osób korzystających z ochrony międzynarodowej. Reforma była też potrzebna, o udzielenie ochrony międzynarodowej, a także ustanowienia ram działania państw członkowskich w zakresie przesiedleń i  przyjmowania ze względów humanitarnych w celu zwiększenia ogólnej liczby dostępnych ośrodków przesiedleń na całym świecie . Jednocześnie konieczne jest przeprowadzenie reformy , aby stworzyć bardziej sprawiedliwy zapewnić stosowanie i dostęp do skutecznych i  opartych na prawach procedur azylowych oraz by zagwarantować jednolite i odpowiednie warunki przyjmowania wniosków  skuteczny system ustalania odpowiedzialności państw członkowskich za osoby ubiegające się o udzielenie objęcie ochroną międzynarodową, jednolite standardy przyznawania ochrony międzynarodowej oraz ustanowić unijne ramy działań państw członkowskich w zakresie przesiedleń i odpowiednie prawa i świadczenia dla osób korzystających z ochrony międzynarodowej, a także skuteczne i wydajne procedury powrotów migrantów o nieuregulowanym statusie . Fundusz powinien zatem zapewniać większe wsparcie na rzecz działań państw członkowskich mających na celu pełne i prawidłowe wdrożenie zreformowanego wspólnego europejskiego systemu azylowego. [Popr. 13]

(9)

Fundusz powinien również uzupełniać i wzmacniać działania podejmowane przez Agencję Unii Europejskiej ds. Europejski Urząd Wsparcia w dziedzinie Azylu (AUEA) ustanowioną rozporządzeniem (UE) …/… [Rozporządzenie AUEA] (3), mając na celu ułatwienie i poprawę funkcjonowania wspólnego europejskiego systemu azylowego przez: koordynowanie i wzmacnianie praktycznej współpracy i wymiany informacji koordynowanie wymiany między państwami członkowskimi informacji w dziedzinie azylu, przede wszystkim dotyczących dobrych praktyk ; promowanie unijnych i międzynarodowych przepisów i standardów operacyjnych dotyczących azylu przyczynianie się za pośrednictwem odpowiednich wytycznych, w celu tym standardów operacyjnych, do zapewnienia wysokiego stopnia jednolitości (opartego na wysokim poziomie jednolitego wdrożenia unijnego prawa w dziedzinie azylu w oparciu o wysokie standardy bezpieczeństwa) w odniesieniu do procedur ochrony międzynarodowej, warunków przyjmowania i oceny potrzeb w zakresie ochrony w całej Unii, a także umożliwianie zrównoważonego i sprawiedliwego rozdziału wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej, ułatwianie konwergencji w ocenianiu wniosków o ochronę międzynarodową w całej Unii, wspieranie działań państw członkowskich w zakresie przesiedleń oraz zapewnianie wsparcia operacyjnego i technicznego państwom członkowskim w zarządzaniu systemem azylowym i systemem przyjmowania, zwłaszcza państwom członkowskim zmagającym się z nieproporcjonalną presją wywieraną na te systemy. [Popr. 14]

(9a)

Fundusz powinien wspierać starania Unii i państw członkowskich na rzecz zwiększania zdolności państw członkowskich do opracowywania, monitorowania i oceniania ich polityk azylowych w świetle ich własnych zobowiązań wynikających z obowiązującego prawa Unii. [Popr. 15]

(10)

Fundusz powinien wspierać starania Unię i państwa członkowskie we wdrażaniu obowiązującego prawa Unii i państw członkowskich o zwiększenie zdolności państw członkowskich do opracowywania, monitorowania i oceniania polityk , zapewniając pełne poszanowanie praw podstawowych, w szczególności dyrektyw 2013/33/UE  (4) (dyrektywa w sprawie warunków przyjmowania) , 2013/32/UE  (5) (dyrektywa w sprawie procedur azylowych ), 2011/95/UE  (6) (dyrektywa w świetle własnych zobowiązań wynikających z obowiązującego prawa Unii. sprawie kwalifikowania) i 2008/115/WE  (7) (dyrektywa w sprawie powrotów) Parlamentu Europejskiego i Rady oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013  (8) (rozporządzenie dublińskie) . [Popr. 16]

(11)

Partnerstwa i współpraca z państwami trzecimi w celu zapewnienia odpowiedniego zarządzania przepływami osób ubiegających się o azyl lub inne formy ochrony międzynarodowej są niezbędnym składnikiem unijnej polityki azylowej. Aby zastąpić niebezpieczne i nieuregulowane drogi migracji legalnymi i bezpiecznymi sposobami dotarcia na terytorium państw członkowskich obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców wymagających ochrony międzynarodowej, wyrazić solidarność z państwami w regionach, do których lub wewnątrz których wysiedlono dużą liczbę osób wymagających ochrony międzynarodowej, pomóc w złagodzeniu presji na te państwa, przyczynić się do osiągania celów unijnej polityki migracyjnej przez zwiększanie wpływu Unii na państwa trzecie oraz skutecznie współdziałać w globalnych inicjatywach w zakresie przesiedleń przez reprezentowanie wspólnego stanowiska na forach międzynarodowych i w relacjach z państwami trzecimi, Fundusz powinien zapewniać zachęty finansowe do wdrażania unijnych ram przesiedleń [i przyjmowania ze względów humanitarnych]. [Popr. 17]

(11a)

Fundusz powinien wspierać starania państw członkowskich na rzecz zapewnienia na ich terytoriach ochrony międzynarodowej i trwałego rozwiązania dla uchodźców i przesiedleńców uznanych za kwalifikujących się do przesiedlenia lub w ramach krajowych programów przyjmowania ze względów humanitarnych, które powinny uwzględniać przewidywania potrzeb w zakresie przesiedleń UNHCR. Aby przyczynić się w sposób ambitny i skuteczny, Fundusz powinien zapewniać ukierunkowaną pomoc w formie zachęt finansowych dla każdej przyjętej lub przesiedlonej osoby. [Popr. 18]

(12)

Biorąc pod uwagę wysoki poziom przepływów migracyjnych do Unii w ostatnich latach oraz znaczenie zapewniania spójności naszych społeczeństw, niezbędne jest wspieranie polityki państw członkowskich na rzecz wczesnej integracji legalnie przebywających obywateli państw trzecich, w tym polityki w priorytetowych obszarach wskazanych w planie działania na rzecz integracji obywateli państw trzecich, przyjętym przez Komisję w 2016 r. [Popr. 19]

(13)

Aby zwiększyć skuteczność, osiągnąć jak największą unijną wartość dodaną oraz zapewnić spójność działań Unii na rzecz integracji obywateli państw trzecich, działania finansowane z Funduszu powinny być szczegółowo określone i uzupełniające w stosunku do działań finansowanych z Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+) i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR). unijnych funduszy strukturalnych . Środki finansowane w ramach niniejszego Funduszu powinny wspierać działania dostosowane do potrzeb obywateli państw trzecich działania, które są na ogół realizowane na wczesnym etapie wczesnych etapach integracji, oraz działania horyzontalne wspierające zdolności państw członkowskich w obszarze integracji, natomiast interwencje uzupełnione interwencjami mającymi na rzecz obywateli państw trzecich mające bardziej długoterminowe skutki powinny być finansowane celu promowanie włączenia społecznego i gospodarczego obywateli państw trzecich finansowanymi w ramach EFRR i EFS+. funduszy strukturalnych . [Popr. 20]

(13a)

Zakres środków integracyjnych powinien obejmować także osoby korzystające z ochrony międzynarodowej, tak aby zapewnione zostało kompleksowe podejście do integracji, uwzględniające specyfikę tej grupy docelowej. Jeśli środki integracyjne są połączone z przyjmowaniem, w stosownych przypadkach należy umożliwić objęcie tymi działaniami również osób ubiegających się o azyl. [Popr. 21]

(14)

W tym kontekście organy państw członkowskich odpowiedzialne za wdrażanie Funduszu powinny być zobowiązane do współpracy i ustanowienia mechanizmów koordynacji z organami wyznaczonymi przez państwa członkowskie do celów zarządzania interwencjami w ramach EFS+ i EFRR, funduszy strukturalnych , a w razie potrzeby także z ich instytucjami zarządzającymi oraz z instytucjami zarządzającymi innych unijnych funduszy, które przyczyniają się do integracji obywateli państw trzecich. Za pomocą tych mechanizmów koordynacji Komisja powinna oceniać spójność i komplementarność funduszy oraz stopień, w jakim środki wdrożone za pośrednictwem każdego funduszu przyczyniają się do integracji obywateli państw trzecich. [Popr. 22]

(15)

Wdrażanie Funduszu w tym obszarze powinno być spójne z unijnymi wspólnymi podstawowymi zasadami integracji, określonymi we wspólnym programie na rzecz integracji.

(16)

Należy pozwolić państwom członkowskim, które chcą przyjąć takie podejście, na zapisanie w programach krajowych, że działania integracyjne mogą obejmować bliskich krewnych obywateli państw trzecich, wspierając w  ten sposób jedność rodzin w najlepszym interesie dziecka, w takim zakresie, jaki jest konieczny do skutecznej realizacji takich działań. Pojęcie „bliski krewny” należy rozumieć jako oznaczające małżonka, partnera oraz każdą inną osobę spokrewnioną w linii zstępnej lub wstępnej z obywatelem państwa trzeciego objętym działaniami integracyjnymi, które to osoby nie zostałyby w inny sposób objęte zakresem Funduszu. [Popr. 23]

(17)

Biorąc pod uwagę zasadniczą rolę, jaką w dziedzinie integracji odgrywają organy lokalne i regionalne oraz organizacje społeczeństwa obywatelskiego i reprezentujące je stowarzyszenia oraz aby ułatwić bezpośredni dostęp tych podmiotów do finansowania na poziomie Unii, Fundusz powinien wspierać realizację działań w zakresie integracji przez organy lokalne i regionalne lub organizacje społeczeństwa obywatelskiego, w tym za pomocą instrumentu tematycznego oraz wyższych stóp współfinansowania tych działań oraz przez wykorzystywanie specjalnego komponentu instrumentu tematycznego tam, gdzie te organy lokalne i regionalne są uprawnione do przeprowadzania działań na rzecz integracji . [Popr. 24]

(18)

Mając na względzie długoterminowe wyzwania gospodarcze i demograficzne, z jakimi zmaga się Unia, a także coraz bardziej globalny charakter migracji, niezbędne jest stworzenie dobrze funkcjonujących legalnych kanałów migracji do Unii, aby utrzymać pozycję Unii jako atrakcyjnego celu dla legalnych migrantów , zgodnie z potrzebami gospodarczymi i społecznymi państw członkowskich, oraz zapewnić zrównoważony charakter systemów opieki społecznej i wzrost unijnej gospodarki , chroniąc jednocześnie pracowników migrujących przed wyzyskiem w pracy . [Popr. 25]

(19)

Fundusz powinien wspierać państwa członkowskie w tworzeniu strategii organizowania i poszerzania dróg legalnej migracji oraz w zwiększaniu ich zdolności do opracowywania, wdrażania, monitorowania i oceniania ogółem wszystkich strategii, polityk i środków w zakresie imigracji i integracji, w tym unijnych instrumentów prawnych, odnoszących się do legalnie przebywających obywateli państw trzecich , w szczególności unijnych instrumentów na rzecz legalnej migracji . Fundusz powinien również wspierać wymianę informacji i najlepszych praktyk oraz współpracę między różnymi działami administracji i poziomami sprawowania rządów oraz między państwami członkowskimi. [Popr. 26]

(20)

Skuteczna i godna polityka powrotowa jest integralną częścią kompleksowego podejścia do migracji, stosowanego przez Unię i jej państwa członkowskie. Fundusz powinien wspierać wysiłki państw członkowskich i zachęcać je do działania, mając na celu skuteczne wdrażanie i dalsze rozwijanie wspólnych norm w zakresie powrotów, ze szczególnym naciskiem na powroty dobrowolne, w szczególności określonych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/115/WE (9), oraz zintegrowanego i skoordynowanego podejścia do zarządzania powrotami. Aby zapewnić zrównoważony charakter polityki powrotowej, Fundusz powinien w równym stopniu wspierać powiązane środki w państwach trzecich, takie aby ułatwić i zagwarantować bezpieczne i godne powroty oraz readmisję, a także trwałą reintegrację, jak reintegracja osób powracających zapisano w globalnym porozumieniu w sprawie bezpiecznej, uporządkowanej i legalnej migracji . [Popr. 27]

(21)

Państwa członkowskie powinny dawać pierwszeństwo dobrowolnym powrotom. Aby promować dobrowolne powroty oraz zapewnić skuteczny, bezpieczny i godny powrót migrantów o nieuregulowanym statusie . W związku z tym w ramach Funduszu należy preferencyjnie wspierać działania związane z dobrowolnymi powrotami. Aby je promować , państwa członkowskie powinny przewidzieć zapewnienie czynników zachęcających, takich zapewnić zachęty , takie jak preferencyjne traktowanie w formie zwiększonej pomocy przy dobrowolnym powrocie do kraju. , a także długoterminowe wsparcie na rzecz reintegracji. Taki dobrowolny powrót leży w interesie zarówno osób powracających, jak i organów – ze względu na oszczędność kosztów. We wszystkich działaniach lub decyzjach dotyczących migrujących dzieci, w tym powrotów, należy przede wszystkim dbać o najlepszy interes dzieci, uwzględniając w pełni ich prawo do wyrażania opinii. [Popr. 28]

(22)

Powroty Choć dobrowolne i przymusowe powroty powinny mieć pierwszeństwo nad powrotami przymusowymi, są one jednak ze sobą powiązane i wzajemnie się wspierają, należy więc zachęcać państwa członkowskie, aby w swoich działaniach zwiększały komplementarność tych dwóch form powrotów. Możliwość wydalenia jest istotnym elementem przyczyniającym się do integralności systemu azylowego i systemu legalnej migracji. Fundusz powinien zatem wspierać działania państw członkowskich mające na celu ułatwienie i przeprowadzanie wydaleń, w stosownych przypadkach zgodnie ze standardami określonymi w prawie unijnym i przy pełnym poszanowaniu praw podstawowych i godności osób powracających. Fundusz powinien wspierać działania związane z powrotem dzieci wyłącznie w przypadku, gdy taki powrót opiera się na pozytywnej ocenie najlepszych interesów dziecka. [Popr. 29]

(23)

Szczególne środki wsparcia dla osób powracających , ze szczególnym uwzględnieniem ich potrzeb humanitarnych i potrzeb w zakresie ochrony, stosowane w państwach członkowskich i krajach powrotu mogą poprawić warunki powrotu i reintegrację takich osób. Szczególną uwagę należy zwrócić na grupy wymagające szczególnego traktowania. Decyzje nakazujące powrót powinny opierać się na wszechstronnej i szczegółowej ocenie sytuacji w kraju pochodzenia, a także na ocenie zdolności absorpcyjnej na poziomie lokalnym. Szczególne środki i działania wspierające kraje pochodzenia, a zwłaszcza osoby wymagające szczególnego traktowania, przyczyniają się do zapewnienia bezpieczeństwa, skuteczności i zrównoważonego charakteru powrotów. Takie środki należy wprowadzać przy aktywnym udziale władz lokalnych, społeczeństwa obywatelskiego i diaspor. [Popr. 30]

(24)

Unijne Formalne umowy o readmisji i inne porozumienia są integralnym i kluczowym składnikiem unijnej polityki powrotowej i jednym z głównych narzędzi skutecznego zarządzania przepływami migracyjnymi, ponieważ ułatwiają szybki powrót migrantów o nieuregulowanym statusie. Te umowy i porozumienia są ważnym elementem dialogu i współpracy z państwami trzecimi będącymi krajami pochodzenia i tranzytu migrantów o nieuregulowanym statusie, dlatego w interesie skutecznej polityki powrotowej na poziomach krajowym i unijnym należy wspierać Fundusz powinien wspierać w określonym zakresie i  przy zastosowaniu odpowiednich zabezpieczeń wykonywanie tych umów w państwach trzecich w interesie skutecznej polityki bezpiecznych i godnych powrotów . [Popr. 31]

(25)

Oprócz wspierania powrotów osób, jak przewidziano integracji obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców w niniejszym rozporządzeniu, państwach członkowskich Fundusz powinien także wspierać inne środki służące przeciwdziałaniu migracji nieuregulowanej, eliminowaniu zachęt do nielegalnej zwalczaniu handlu migrantami , zachęcaniu do tworzenia przepisów dotyczących legalnej migracji i zwalczaniu obchodzenia obowiązujących przepisów dotyczących migracji, a  ułatwianiu ich ustanawiania, gwarantując tym samym chronić spójność ochronę spójności systemów imigracyjnych państw członkowskich. w krajach pochodzenia, w pełnej zgodności z zasadą spójności na rzecz zrównoważonego rozwoju . [Popr. 32]

(26)

Zatrudnianie migrantów o nieuregulowanym statusie stanowi czynnik przyciągający, który zachęca do nielegalnej migracji i podważa politykę mobilności pracowników opartą na programach legalnej migracji i  zagraża prawom pracowników migrujących, narażając ich na naruszenia praw i nadużycia . Fundusz powinien zatem wspierać państwa członkowskie, bezpośrednio lub pośrednio, we wdrażaniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/52/WE (10), która zabrania zatrudniania nielegalnie przebywających obywateli państw trzecich , zapewnia mechanizm składania skarg i  odzyskiwania wynagrodzenia przez wyzyskiwanych pracowników i przewiduje kary wobec pracodawców łamiących ten zakaz. [Popr. 33]

(26a)

Państwa członkowskie powinny wspierać potrzeby społeczeństwa obywatelskiego i stowarzyszeń pracowniczych, takie jak utworzenie europejskiej sieci przyjmowania pracowników obu płci, w celu połączenia wszystkich pracowników zaangażowanych w Europie w dziedzinie migracji, aby wspierać godne przyjmowanie i podejście do migracji oparte na prawach człowieka oraz wymianie dobrych praktyk w dziedzinie przyjmowania i integracji zawodowej. [Popr. 34]

(27)

Fundusz powinien wspierać państwa członkowskie, bezpośrednio lub pośrednio, we wdrażaniu dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/36/UE (11), która określa przepisy dotyczące pomocy i wsparcia dla ofiar handlu ludźmi oraz ochrony tych ofiar. Środki te powinny uwzględniać specyficzny dla danej płci charakter handlu ludźmi. Przy wdrażaniu Funduszu państwa członkowskie powinny wziąć pod uwagę fakt, że w przypadku osób, które są zmuszone do opuszczenia zwyczajowych miejsc zamieszkania ze względu na nagłe lub postępujące skutki zmiany klimatu, które mają negatywny wpływ na ich życie lub warunki życia, istnieje wysokie ryzyko, że staną się one ofiarami handlu ludźmi. [Popr. 35]

(27a)

Fundusz powinien wspierać w szczególności identyfikację oraz środki na rzecz zaspokojenia potrzeb osób ubiegających się o azyl, które wymagają szczególnego traktowania, np. małoletnich bez opieki, lub które są ofiarami tortur bądź innych poważnych form przemocy, zgodnie z dorobkiem prawnym Unii w dziedzinie azylu. [Popr. 36]

(27b)

Aby osiągnąć sprawiedliwy i przejrzysty podział zasobów między celami Funduszu, należy zapewnić minimalny poziom wydatków dla określonych celów niezależnie od tego, czy są one zarządzane bezpośrednio, pośrednio, czy też wspólnie. [Popr. 37]

(28)

Fundusz powinien uzupełniać i wspierać działania podejmowane w zakresie powrotów przez Europejską Agencję Straży Granicznej i Przybrzeżnej ustanowioną rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1624 (12), a tym samym przyczyniać się do skutecznego europejskiego zintegrowanego zarządzania granicami określonego w art. 4 tego rozporządzenia. bez zapewniania dodatkowego finansowania dla Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej, której roczny budżet umożliwiający wykonanie wszystkich zadań jest ustanawiany przez organ władzy budżetowej . [Popr. 38]

(29)

Należy dążyć do synergii, spójności , komplementarności i efektywności w powiązaniu z innymi funduszami unijnymi oraz unikać nakładania się działań lub sprzeczności między nimi . [Popr. 39]

(30)

Środki Priorytetem Funduszu powinno być finansowanie działań na terytorium Unii. Z Funduszu można finansować środki w państwach trzecich i dotyczące w odniesieniu do państw trzecich, które powinny być ograniczone pod względem finansowym, a jednocześnie powinny być odpowiednie, aby osiągnąć cele objęte wsparciem w ramach Funduszu, określone w art. 3 niniejszego rozporządzenia , oraz powinny podlegać odpowiednim zabezpieczeniom. Środki te powinny uzupełniać inne działania realizowane poza Unią, wspierane za pośrednictwem unijnych instrumentów finansowania zewnętrznego. Podczas realizacji takich działań należy w szczególności dążyć do pełnej spójności i komplementarności z zasadami i ogólnymi celami działań zewnętrznych Unii i jej polityki zagranicznej wobec danego państwa lub regionu oraz międzynarodowymi zobowiązaniami Unii. Jeżeli chodzi o wymiar zewnętrzny, Fundusz powinien przeznaczać wsparcie na zacieśnianie współpracy z państwami trzecimi oraz umacnianie kluczowych aspektów zarządzania migracjami w obszarach będących przedmiotem zainteresowania polityki migracyjnej Unii. Należy przestrzegać zasady spójności polityki na rzecz rozwoju, określonej w pkt 35 Konsensusu europejskiego w sprawie rozwoju. Przy wdrażaniu pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych należy zapewnić zgodność z zasadami humanitarnymi określonymi w Konsensusie europejskim w sprawie pomocy humanitarnej . [Popr. 40]

(31)

Finansowanie z budżetu Unii powinno koncentrować się na działaniach, w których interwencja Unii może przynieść wartość dodaną w porównaniu z działaniami podejmowanymi przez same państwa członkowskie. Wsparcie finansowe zapewniane na podstawie niniejszego rozporządzenia powinno się przyczyniać w szczególności do solidarności między państwami członkowskimi w dziedzinie azylu i migracji zgodnie z art. 80 TFUE oraz do wzmacniania krajowych i unijnych zdolności w obszarach azylu i migracji. [Popr. 41]

(32)

Można uznać, że państwo członkowskie nie przestrzega odnośnego dorobku prawnego Unii, w tym pod względem wykorzystania wsparcia operacyjnego w ramach tego Funduszu, jeżeli państwo to nie dopełniło swoich obowiązków przewidzianych w Traktatach, a dotyczących obszaru azylu i powrotów, jeżeli istnieje wyraźne ryzyko poważnego naruszenia przez państwo członkowskie unijnych wartości przy wdrażaniu dorobku prawnego w zakresie azylu i powrotów lub jeżeli w sprawozdaniu oceniającym w ramach mechanizmu oceny i monitorowania stosowania dorobku Schengen lub mechanizmu oceny i monitorowania Agencji Unii Europejskiej ds. Azylu stwierdzono niedociągnięcia w odnośnym obszarze.

(33)

Ustanawiając Fundusz, należy uwzględnić konieczność zwiększenia przejrzystości, elastyczności i uproszczenia, a zarazem spełnić wymogi związane z przewidywalnością oraz zapewnić sprawiedliwy i przejrzysty podział zasobów, aby zrealizować cele polityki i cele szczegółowe określone w niniejszym rozporządzeniu. Przy wdrażaniu Funduszu należy kierować się zasadami wydajności, skuteczności i jakości wydatków. Ponadto wdrażanie Funduszu powinno odbywać się w sposób jak najbardziej przyjazny dla użytkowników. [Popr. 43]

(34)

W niniejszym rozporządzeniu należy określić wstępne kwoty dla państw członkowskich obejmujące stałą kwotę oraz kwotę obliczoną na podstawie kryteriów określonych w załączniku I, które odzwierciedlają potrzeby i presję odczuwaną przez poszczególne państwa członkowskie w zakresie azylu, migracji, integracji i powrotów. Należy zwrócić szczególną uwagę na społeczeństwa regionów wyspiarskich, które mierzą się z nieproporcjonalnymi wyzwaniami związanymi z migracją. [Popr. 44]

(35)

Te wstępne kwoty powinny stanowić podstawę dla długoterminowych inwestycji państw członkowskich. Aby uwzględnić zmiany przepływów migracyjnych, zaspokoić potrzeby w zakresie zarządzania systemem azylowym i systemem przyjmowania oraz integracji legalnie przebywających obywateli państw trzecich, rozwijać legalną migrację, a także przeciwdziałać nieuregulowanej nielegalnej migracji za pomocą skutecznej opartej na prawach i zrównoważonej polityki powrotowej, w połowie okresu programowania należy przydzielić państwom członkowskim dodatkową kwotę uwzględniającą poziomy absorpcji. Kwotę tę należy ustalić na podstawie najnowszych dostępnych danych statystycznych określonych w załączniku I, aby uwzględnić zmiany sytuacji wyjściowej państw członkowskich. [Popr. 45]

(36)

Aby przyczynić się do realizacji osiągnięcia celu polityki Funduszu, państwa członkowskie i Komisja powinny zapewnić włączenie do swoich programów działań służących realizacji , aby programy państw członkowskich obejmowały działania przyczyniające się do osiągnięcia każdego z celów szczegółowych niniejszego rozporządzenia. Powinny one ponadto zapewnić , aby przydział środków finansowych na cele szczegółowe służył osiągnięciu tych celów w najlepszy możliwy sposób i opierał się na najbardziej aktualnych potrzebach , dopilnować, aby wyznaczone programy obejmowały minimalny poziom wydatków w odniesieniu do tych celów, podział zasobów na cele był proporcjonalny do napotykanych wyzwań, oraz aby wybrane priorytety były zgodne ze środkami wykonawczymi określonymi w załączniku II, oraz przyznać zasoby na realizację celów w sposób zapewniający a podział zasobów na dane cele zapewniał osiągnięcie ogólnych celów polityki. ogólnego celu politycznego . [Popr. 46]

(37)

Z uwagi na stale zmieniające się wyzwania w obszarze migracji istnieje potrzeba dostosowania przydziału środków finansowych do zmian przepływów migracyjnych. Aby zaspokoić pilne potrzeby i uwzględnić zmiany w zakresie polityki i priorytetów Unii oraz przeznaczyć środki finansowe na działania o dużej unijnej wartości dodanej, część finansowania będzie okresowo przydzielana na działania szczególne, działania unijne, działania organów lokalnych i regionalnych, pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych, przesiedlenia oraz – za pośrednictwem instrumentu tematycznego – jako dodatkowe wsparcie dla państw członkowskich przyczyniających się do działań w zakresie solidarności i podziału odpowiedzialności. [Popr. 47]

(38)

Należy zachęcać państwa członkowskie, aby wykorzystały część swojego przydziału środków w ramach programu na finansowanie działań wymienionych w załączniku IV i dzięki temu skorzystały z większego wkładu Unii.

(38a)

Działania podejmowane przez państwa członkowskie w celu pełnego i właściwego wdrożenia dorobku prawnego Unii w dziedzinie azylu, w tym zapewnienia osobom ubiegającym się o ochronę międzynarodową oraz jej beneficjentom odpowiednich warunków przyjmowania, w celu zagwarantowania prawidłowego określania statusu, zgodnie z dyrektywą 2011/95/UE, aby stosować sprawiedliwe i skuteczne procedury azylowe, powinny być wspierane przez Fundusz, w szczególności gdy działania te kierowane są do małoletnich bez opieki, w przypadku których koszty są wyższe. W związku z tym państwa członkowskie powinny otrzymywać kwotę ryczałtową w odniesieniu do każdego małoletniego bez opieki, któremu przyznano ochronę międzynarodową, jednak kwota ta nie powinna łączyć się z dodatkowym finansowaniem przekazywanym na mocy niniejszego rozporządzenia na rzecz przesiedleń. [Popr. 48]

(39)

Część dostępnych środków w ramach Funduszu może być także przydzielona do programów państw członkowskich służących realizacji działań szczególnych w uzupełnieniu do początkowego przydziału środków. Te działania szczególne powinny zostać określone na poziomie Unii i powinny dotyczyć działań, które wymagają wspólnych wysiłków niezbędnych do zaradzenia sytuacjom w Unii wymagającym udostępnienia dodatkowego finansowania dla jednego lub większej liczby państw członkowskich.

(40)

Fundusz powinien się przyczyniać do wsparcia na rzecz kosztów operacyjnych związanych z azylem i powrotami imigracją oraz umożliwiać państwom członkowskim utrzymanie zdolności niezbędnych dla tych działań na poziomie całej Unii. Wsparcie to obejmuje pełen zwrot kosztów szczególnych związanych z celami przewidzianymi w ramach Funduszu i powinno stanowić integralną część programów państw członkowskich. [Popr. 49]

(41)

Aby uzupełnić realizację celu polityki Funduszu na poziomie krajowym za pośrednictwem programów państw członkowskich, Fundusz powinien też zapewniać wsparcie na rzecz działań na poziomie Unii. Takie działania powinny służyć ogólnym celom strategicznym wchodzącym w zakres interwencji Funduszu, związanym z analizą polityczną i innowacjami, wzajemnym uczeniem się i partnerstwami transnarodowymi oraz testowaniem nowych inicjatyw i działań w całej Unii , przy jednoczesnym poszanowaniu potrzeby zapewnienia odpowiedniego finansowania, w sprawiedliwy i przejrzysty sposób, dla osiągnięcia celów Funduszu. Podczas wdrażania Funduszu i podejmowania tych działań należy zapewnić ochronę praw podstawowych . [Popr. 50]

(42)

Aby wzmocnić zdolność Unii do natychmiastowego reagowania na nieprzewidzianą nieprzewidziany lub nieproporcjonalną silną presję migracyjną w jednym lub większej liczbie nieproporcjonalny napływ obywateli państw członkowskich, charakteryzującą się napływem dużej trzecich do jednego państwa członkowskiego lub nieproporcjonalnej liczby obywateli kilku państw trzecich, członkowskich , co stanowi znaczące i nagłe obciążenie dla ośrodków przyjmowania i ośrodków detencyjnych, systemów i procedur azylowych oraz systemów i procedur zarządzania migracjami w tych państwach, a także lub na silną presję migracyjną wyzwania migracyjne bądź znaczące potrzeby w dziedzinie przesiedleń w państwach trzecich, wywołaną wywołane zmianami sytuacji politycznej , konfliktami lub konfliktami klęskami żywiołowymi , należy umożliwić zapewnianie pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych zgodnie z ramami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. [Popr. 51]

(43)

Niniejsze rozporządzenie powinno zapewnić kontynuację działania Europejskiej Sieci Migracyjnej, ustanowionej decyzją Rady 2008/381/WE (13) oraz zapewnić pomoc finansową zgodnie z celami i zadaniami tej sieci.

(44)

Cele polityki Funduszu będą również realizowane za pomocą instrumentów finansowych i gwarancji budżetowych w ramach segmentów polityki funduszu InvestEU. Wsparcie finansowe należy wykorzystywać w celu korygowania niedoskonałości rynku lub niekorzystnych warunków inwestycyjnych w proporcjonalny sposób, a podejmowane działania nie powinny powielać ani wypierać finansowania prywatnego ani zakłócać konkurencji na rynku wewnętrznym. Działania powinny charakteryzować się wyraźną europejską wartością dodaną. [Popr. 52]

(45)

Niniejsze rozporządzenie określa pulę środków finansowych na Fundusz Azylu i Migracji, które stanowią główną kwotę odniesienia w rozumieniu [odniesienie należy odpowiednio zaktualizować zgodnie z nowym porozumieniem międzyinstytucjonalnym: pkt 17 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami (14)] dla Parlamentu Europejskiego i Rady podczas rocznej procedury budżetowej.

(46)

Do niniejszego Funduszu zastosowanie ma rozporządzenie (UE) nr…/… [rozporządzenie finansowe]. Określa ono zasady wykonania budżetu Unii, w tym zasady dotyczące dotacji, nagród, zamówień, wykonania pośredniego, pomocy finansowej, instrumentów finansowych i gwarancji budżetowych.

(47)

Do celów realizacji działań objętych zarządzaniem dzielonym Fundusz powinien stanowić część spójnych ram, na które składają się niniejsze rozporządzenie, rozporządzenie finansowe i rozporządzenie (UE) …/2021 [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów]. W przypadku sprzeczności przepisów niniejsze rozporządzenie ma pierwszeństwo przed rozporządzeniem (UE) nr X [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów]. [Popr. 53]

(48)

Rozporządzenie (UE) …/2021 [rozporządzenie w sprawie wspólnych przepisów] ustanawia ramy działania Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR), Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+), Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego (EFMR), Oprócz ram ustanawiających zasady finansowe wspólne dla kilku funduszy unijnych , w tym Funduszu Azylu i Migracji (FAM), Funduszu Bezpieczeństwa Wewnętrznego (FBW) oraz instrumentu na rzecz zarządzania granicami i wiz (IZGW) stanowiącego część Funduszu Zintegrowanego Zarządzania Granicami (FZZG) i określa, w szczególności, przepisy dotyczące programowania, monitorowania i oceny, zarządzania i kontroli w odniesieniu do funduszy Unii wdrażanych według metody zarządzania dzielonego. Migracji i  Integracji ( FAMI ), konieczne jest zatem określenie celów FAM tego Funduszu oraz ustanowienie przepisów szczegółowych dotyczących rodzaju działań, które mogą być finansowane z FAM. w jego ramach . [Popr. 54]

(49)

Rodzaje finansowania i metody wdrażania na podstawie niniejszego rozporządzenia powinny być wybierane w zależności od ich możliwości osiągnięcia szczegółowych celów działań i zapewnienia rezultatów, biorąc pod uwagę w szczególności koszty kontroli, obciążenie administracyjne oraz przewidywane ryzyko nieprzestrzegania przepisów. Pod uwagę należy wziąć korzystanie z płatności ryczałtowych, stawek ryczałtowych i kosztów jednostkowych, a także formę finansowania niepowiązanego z kosztami, przewidzianego w art. 125 ust. 1 rozporządzenia finansowego.

(50)

Zgodnie z rozporządzeniem finansowym (15), rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 883/2013 (16), rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 (17), rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 (18) i rozporządzeniem Rady (UE) 2017/1939 (19) interesy finansowe Unii należy chronić za pomocą proporcjonalnych środków, w tym środków zapobiegania nieprawidłowościom i nadużyciom finansowym, ich wykrywania, korygowania i prowadzenia dochodzeń w ich sprawie, a także odzyskiwania środków straconych, nienależnie wypłaconych lub nieodpowiednio wykorzystanych oraz, w stosownych przypadkach, nakładania sankcji administracyjnych lub karnych . W szczególności, zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 883/2013 i rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/96 Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) może prowadzić dochodzenia administracyjne, w tym kontrole na miejscu i inspekcje, w celu ustalenia, czy miały miejsce nadużycie finansowe, korupcja lub jakiekolwiek inne przestępstwo, naruszające interesy finansowe Unii. Zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2017/1939 Prokuratura Europejska może prowadzić dochodzenia i ścigać nadużycia finansowe i inne nielegalne działania naruszające interesy finansowe Unii, jak przewidziano w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/1371 (20). Zgodnie z rozporządzeniem finansowym każda osoba lub podmiot, które otrzymują środki finansowe Unii, w pełni współpracują w celu ochrony interesów finansowych Unii, przyznają konieczne prawa i dostęp Komisji, OLAF-owi i Europejskiemu Trybunałowi Obrachunkowemu oraz zapewniają, aby wszelkie osoby trzecie uczestniczące w wykonaniu środków finansowych Unii przyznały tym organom równoważne prawa. Państwa członkowskie powinny w pełni współpracować i zapewniać wszelką niezbędną pomoc instytucjom, agencjom i organom Unii w ochronie jej interesów finansowych. Wyniki dochodzeń dotyczących nieprawidłowości lub nadużyć finansowych w odniesieniu do Funduszu należy udostępniać Parlamentowi Europejskiemu. [Popr. 55]

(51)

Do niniejszego rozporządzenia zastosowanie mają horyzontalne przepisy finansowe przyjęte przez Parlament Europejski i Radę na podstawie art. 322 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Przepisy te, ustanowione rozporządzeniem finansowym, określają w szczególności procedurę ustanawiania i wykonania budżetu w drodze dotacji, zamówień, nagród i wykonania pośredniego oraz przewidują kontrole wykonywania obowiązków przez podmioty upoważnione do działań finansowych. Przepisy przyjęte na podstawie art. 322 TFUE dotyczą również ochrony budżetu Unii w przypadku uogólnionych braków w zakresie praworządności w państwach członkowskich, jako że poszanowanie praworządności jest niezbędnym warunkiem wstępnym należytego zarządzania finansami i skutecznego unijnego finansowania.

(51a)

Jeżeli pojawią się wyraźne dowody na to, że zgodność z prawem projektów lub legalność i prawidłowość finansowania lub realizacja projektów mogłyby zostać zakwestionowane w wyniku uzasadnionej opinii Komisji w sprawie uchybienia zobowiązaniom na mocy art. 258 TFUE, Komisja powinna dopilnować, aby środki finansowe na te projekty nie były udostępniane. [Popr. 56]

(52)

Zgodnie z art. 94 decyzji Rady 2013/755/UE (21) osoby i podmioty z siedzibą w krajach i terytoriach zamorskich (KTZ) kwalifikują się do finansowania z zastrzeżeniem zasad i celów Funduszu oraz ewentualnych uzgodnień mających zastosowanie do państwa członkowskiego, z którym dany kraj lub terytorium zamorskie są powiązane.

(53)

Zgodnie z art. 349 TFUE i z komunikatem Komisji „Silniejsze i odnowione partnerstwo strategiczne z regionami najbardziej oddalonymi UE” (22), zatwierdzonym przez Radę w konkluzjach z dnia 12 kwietnia 2018 r., odnośne państwa członkowskie powinny zapewnić w swoich krajowych strategiach i programach środki mające zaradzić szczególnym wyzwaniom w zakresie zarządzania migracjami, z jakimi zmagają się regiony najbardziej oddalone. Fundusz wspiera te państwa członkowskie, zapewniając im adekwatne zasoby na pomoc tym regionom w zarządzaniu migracjami w sposób zrównoważony i w postępowaniu w ewentualnych sytuacjach wystąpienia presji migracyjnej.

(53a)

Przy programowaniu, realizacji i ocenie programów finansowanych z Funduszu powinno się przeprowadzać konsultacje z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego oraz z organami lokalnymi i regionalnymi, a także z parlamentami narodowymi w państwach członkowskich i państwach trzecich. [Popr. 57]

(54)

Zgodnie z pkt 22 i 23 porozumienia międzyinstytucjonalnego na rzecz lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r. zachodzi potrzeba oceny tego Funduszu w oparciu o informacje zgromadzone w kontekście konkretnych wymogów dotyczących monitorowania, przy czym należy unikać nadmiernej regulacji i obciążenia administracyjnego, zwłaszcza względem państw członkowskich. Wymogi te mogą, w stosownych przypadkach, obejmować mierzalne wskaźniki jako podstawę oceny oddziaływania Funduszu w terenie. Aby zmierzyć osiągnięcia Funduszu, należy ustanowić wspólne wskaźniki i powiązane wartości docelowe w odniesieniu do każdego celu szczegółowego Funduszu. Za pomocą tych wspólnych wskaźników i sprawozdawczości finansowej Komisja i państwa członkowskie powinny monitorować wdrażanie Funduszu zgodnie z odpowiednimi przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) …/2021 [rozporządzenie . Aby odpowiednio wypełniać swoją rolę nadzorczą, Komisja powinna być w stanie określić kwoty faktycznie wydane z Funduszu w danym roku. Składając Komisji roczne sprawozdania finansowe dotyczące programów krajowych, państwa członkowskie powinny zatem dokonać rozróżnienia między odzyskiwaniem środków, płatnościami zaliczkowymi na rzecz beneficjentów końcowych oraz zwrotami faktycznie poniesionych wydatków. W celu ułatwienia audytu i monitorowania wdrażania Funduszu Komisja powinna włączyć te kwoty do swojego rocznego sprawozdania z wdrażania Funduszu, a także wyniki monitorowania i realizacji działań Funduszu na szczeblu lokalnym, regionalnym, krajowym i unijnym, w tym konkretnych projektów i partnerów. Komisja powinna co roku przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie podsumowanie zatwierdzonych rocznych sprawozdań z osiągnięcia celów . Sprawozdania przedstawiające wyniki monitorowania i wdrożenie działań podejmowanych w sprawie wspólnych przepisów] i z niniejszym rozporządzeniem. ramach Funduszu zarówno na szczeblu krajowym, jak i  unijnym, powinny zostać upublicznione i przedstawione Parlamentowi Europejskiemu . [Popr. 58]

(55)

Odzwierciedlając znaczenie przeciwdziałania zmianie klimatu zgodnie z zobowiązaniami Unii na rzecz realizacji porozumienia paryskiego i celów zrównoważonego rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych, niniejszy Fundusz przyczyni się do uwzględnienia działań w dziedzinie klimatu i do osiągnięcia celu ogólnego, w ramach którego wydatki na realizację celów klimatycznych w budżecie UE mają sięgnąć 25 % w WRF na lata 2021–2027, oraz celu rocznego na poziomie 30 % jak najszybciej, a najpóźniej do 2027 r . Podczas przygotowywania i wdrażania Funduszu określone zostaną odpowiednie działania, które zostaną poddane ponownej ocenie w kontekście procesów oceny i przeglądu. [Popr. 59]

(56)

W celu uzupełnienia i zmiany niektórych, innych niż istotne, elementów niniejszego rozporządzenia uprawnienia do przyjęcia przyjmowania aktów zgodnie z art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej należy przekazać Komisji w odniesieniu do programów prac dla instrumentu tematycznego, wykazu działań kwalifikujących się do uzyskania wsparcia w ramach instrumentu, o którym mowa w załączniku III, wykazu działań kwalifikujących się do wyższego współfinansowania, wymienionych w załączniku IV, oraz wsparcia operacyjnego przewidzianego w załączniku VII , a także w celu dalszego rozwijania wspólnych ram monitorowania i oceny. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym na poziomie ekspertów i z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, w tym organizacjami migrantów i uchodźców , oraz aby konsultacje te prowadzone były zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.[Popr. 60]

(57)

W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego rozporządzenia należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze. Uprawnienia te są wykonywane zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (23). W odniesieniu do aktów wykonawczych nakładających wspólne obowiązki na państwa członkowskie, w szczególności w zakresie przekazywania Komisji informacji, należy stosować procedurę sprawdzającą, zaś w odniesieniu do przyjmowania aktów wykonawczych dotyczących ustaleń w zakresie przekazywania Komisji informacji w ramach programowania i sprawozdawczości, należy stosować procedurę doradczą, ze względu na ich czysto techniczny charakter.

(58)

Ponieważ cel cele niniejszego rozporządzenia, a mianowicie zwiększenie solidarności państw członkowskich, przyczynianie się do skutecznego zarządzania przepływami migracyjnymi zgodnie ze wspólną polityką oraz wdrażania, wzmacniania i rozwoju wspólnej polityki w zakresie azylu i ochrony międzynarodowej oraz wspólną polityką imigracyjną tymczasowej, a także wspólnej polityki imigracyjnej , nie może mogą zostać osiągnięty osiągnięte w sposób wystarczający przez same państwa członkowskie, natomiast możliwe jest lepsze jego ich osiągnięcie na poziomie Unii, Unia może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów. [Popr. 61]

(59)

Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska [Zjednoczonego Królestwa] i Irlandii w odniesieniu do przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, [Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia, nie jest nim związana ani go nie stosuje / powiadomiła o chęci uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia].

(60)

Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana, ani go nie stosuje.

(61)

Należy dostosować okres stosowania niniejszego rozporządzenia do okresu stosowania rozporządzenia Rady (UE, Euratom) …/2021 [rozporządzenie w sprawie wieloletnich ram finansowych],