8.12.2017   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 421/2

1.

Urzeczywistnianie ogólnodostępnej, włączającej i sprawiedliwej edukacji szkolnej charakteryzującej się wysoką jakością jest jednym z najważniejszych priorytetów wpływających na przyszły postęp społeczny i zrównoważony wzrost gospodarczy Unii Europejskiej. Edukacja ma decydujące znaczenie dla perspektyw i szans życiowych młodych ludzi oraz daje uczącym się podstawę do samospełnienia w życiu obywatelskim i społecznym, na rynku pracy i w wymiarze prywatnym.

2.

Ważne jest, by uczenie się kontynuowane było przez całe życie, dzięki czemu uczący się będą umieli sprostać wyzwaniom w szybko zmieniającym się świecie. Szkoły, wspierane przez szerszą społeczność, mogą odegrać istotną rolę, jeśli chodzi o pomaganie osobom indywidualnym w rozwijaniu szerokiego zakresu kompetencji kluczowych (1), przyjmowaniu odpowiedzialności za uczenie się przez całe życie i karierę zawodową oraz stawaniu się aktywnymi i odpowiedzialnymi obywatelami.

3.

Zapotrzebowania na nowoczesne podejścia do nauczania, uczenia się i zarządzania systemami edukacji szkolnej, które to podejścia są oparte na postępach w naukach o uczeniu się i pomagają szkołom reagować na zmieniające się potrzeby edukacyjne osób uczących się, społeczeństwa i rynku pracy, a także są oparte na postępach wynikających z przemian cyfrowych i technologicznych;

4.

Wyzwań związanych z dążeniem do osiągnięcia wyznaczonego na 2020 poziomu odniesienia w zakresie zmniejszania odsetka osób osiągających słabe wyniki w czytaniu ze zrozumieniem, matematyce i naukach przyrodniczych (2), z którymi to wyzwaniami wiąże się konieczność podjęcia poważnych wysiłków politycznych służących poprawie zdolności szkół do wspierania wszystkich uczących się, w tym osób uczących się, które mają specjalne potrzeby edukacyjne, i osób uczących się, które pochodzą ze środowisk defaworyzowanych;

5.

Faktu, że pomimo znacznych postępów poczynionych w ostatnim dziesięcioleciu potrzebne są dalsze starania w celu osiągnięcia zasadniczego celu strategii „Europa 2020” polegającego na zmniejszeniu odsetka osób wcześnie kończących naukę (3);

6.

Potrzeby promowania sprawiedliwości, równości i włączenia społecznego w edukacji szkolnej i w trakcie jej trwania ze względu na to, że status społeczno-ekonomiczny wciąż jest jednym z czynników, które w znacznym stopniu wpływają na osiągnięcia szkolne uczniów;

7.

Potrzeby inwestowania w nauczycieli i liderów edukacyjnych jako osoby mające silny wpływ na osiągnięcia uczniów oraz potrzeby wspierania ich w przyjmowaniu odpowiedzialności i w osiąganiu większej równowagi między niezależnością zawodową a odpowiedzialnością;

8.

Znaczenia dobrego zarządzania systemami edukacji szkolnej oraz równowagi między autonomią szkół a ich odpowiedzialnością jako jednego z kluczowych czynników poprawy jakości, sprawiedliwości i wydajności w dziedzinie edukacji;

9.

Znaczenia, jakie ma wczesna edukacja i opieka nad dzieckiem, która stwarza podstawy osiągania w przyszłości lepszych wyników na każdym poziomie edukacji i podstawy uczestnictwa w uczeniu się przez całe życie, jak również znaczenia promowania uczenia się wszystkich dzieci, ich dobrostanu i rozwoju.

10.

Różnorodność jest jedną z charakterystycznych cech edukacji szkolnej w Europie, gdzie państwa członkowskie są w pełni odpowiedzialne za organizowanie i rozwijanie własnych systemów edukacji, co oznacza, że sposoby stawiania czoła wspólnym wyzwaniom i realizacji ukierunkowanych reform mogą być różne w zależności od kontekstu krajowego, regionalnego i lokalnego.

11.

Europejska współpraca w dziedzinie edukacji szkolnej, zwłaszcza prowadzona za pośrednictwem programu Erasmus+, ma znaczną europejską wartość dodaną i ważną rolę do odegrania w zapewnianiu wysokiej jakości edukacji, budowaniu bliższych kontaktów między młodymi Europejczykami, sprzyjaniu wspólnej tożsamości europejskiej i wspieraniu reform politycznych w dziedzinie edukacji.

12.

Zapewnienie edukacji włączającej wysokiej jakości (5), a także przyczynianie się do rozwijania talentów i potencjału wszystkich osób uczących się przez:

13.

Wzmocnienie pozycji nauczycieli i liderów edukacyjnych poprzez:

14.

Przechodzenie na bardziej skuteczne, sprawiedliwe i efektywne zarządzanie poprzez:

15.

poszerzyć współpracę między szkołami poprzez zwiększenie – za pośrednictwem programu Erasmus+ – dostępności partnerstw między szkołami, eTwinningu oraz mobilności uczniów, kadry i edukatorów nauczycieli, w tym zagranicznych praktyk dla początkujących i przyszłych nauczycieli oraz liderów edukacyjnych;

16.

sprzyjać poprzez wymianę najlepszych praktyk i wzajemne uczenie się opracowaniu szerokiego zestawu kluczowych kompetencji dla wszystkich młodych ludzi, w tym umiejętności podstawowych, kompetencji cyfrowych, a także kompetencji pomocnych w rozwoju osobistym i społecznym oraz aktywności obywatelskiej;

17.

zwiększyć przygotowanie szkół do prowadzenia uczenia się w erze cyfrowej, na przykład poprzez wspieranie samodzielnej oceny własnych umiejętności cyfrowych przez nauczycieli i rozwoju tych umiejętności w oparciu o ramy kompetencji cyfrowych, badanie potencjału dobrowolnego narzędzia samooceny w zakresie zdolności cyfrowych przeznaczonego dla szkół oraz dalsze rozwijanie unijnych społeczności i zasobów internetowych;

18.

wspierać edukację w zakresie nauk przyrodniczych, technologii, inżynierii, (sztuki) i matematyki (STE(A)M) poprzez promowanie najlepszych praktyk, wzmocnienie współpracy szkół z sektorami szkolnictwa wyższego, badań i biznesu na szczeblu UE oraz skuteczne zajęcie się problemem zróżnicowania sytuacji kobiet i mężczyzn i stereotypami związanymi z płcią;

19.

wzmocnić wzajemne uczenie się i wzajemne doradztwo oraz wymianę doświadczeń i najlepszych praktyk, w szczególności w zakresie wczesnej edukacji i opieki nad dzieckiem, zapewniania jakości, kariery i rozwoju zawodowego nauczycieli i liderów edukacyjnych oraz w zakresie edukacji włączającej;

20.

promować i wspierać włączenie w edukacji, w tym poprzez eksperymenty w obszarze polityki edukacyjnej dotyczące nauczania osób uczących się z różnych środowisk językowych i kulturowych, a także wzmocnić współpracę państw członkowskich z Europejską Agencją ds. Specjalnych Potrzeb i Edukacji Włączającej, a także z innymi właściwymi agencjami oraz organizacjami międzynarodowymi;

21.

promować i wspierać badania naukowe dotyczące edukacji oraz rozpowszechniać ich wyniki, a także nadal rozwijać synergie z OECD we współpracy z państwami członkowskimi w celu pozyskiwania porównywalnych danych i tworzenia wspólnych opracowań dotyczących edukacji szkolnej, włączając w to usprawnienie wspólnego zbierania danych przez Eurydice i OECD;

22.

pomagać państwom członkowskim, które same zwrócą się o pomoc, w opracowaniu i wdrożeniu ważnych reform edukacji szkolnej poprzez utworzenie rozwiązania w zakresie wsparcia technicznego ukierunkowanego na potrzeby, z należytym poszanowaniem zasady pomocniczości. W tym względzie pomocne mogłyby być służby Komisji, w tym Służba ds. Wspierania Reform Strukturalnych, oraz unijne instrumenty finansowe (takie jak europejskie fundusze strukturalne i inwestycyjne oraz program Erasmus+).

23.

Komisja w pełni uwzględniła niniejsze konkluzje podczas przygotowywania wniosków w sprawie przyszłych strategicznych ram współpracy w dziedzinie kształcenia i szkolenia oraz unijnego programu w dziedzinie kształcenia i szkolenia po roku 2020.