Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 52009XX0108(05)

Informacje przekazane Komisji przez Konfederację Szwajcarską zgodnie z art. 37 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen)

Dz.U. C 3 z 8.1.2009, p. 11–13 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

8.1.2009   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 3/11

Informacje przekazane Komisji przez Konfederację Szwajcarską zgodnie z art. 37 rozporządzenia (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen)

(2009/C 3/06)

I.   Art. 4 ust. 3 — sankcje w wypadku niedozwolonego przekraczania granic zewnętrznych poza wyznaczonymi przejściami granicznymi i poza ustalonymi godzinami otwarcia

Zgodnie z art. 37 w związku z art. 4 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) Konfederacja Szwajcarska informuje, że cudzoziemiec, który wjeżdża na terytorium Szwajcarii lub opuszcza terytorium Szwajcarii nieprzechodząc przez wyznaczone przejście graniczne podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od roku lub karze pieniężnej (art. 115 ust. 1 lit. d) federalnej ustawy o cudzoziemcach, LEtr RS 142.20). W przypadku natychmiastowego odesłania lub wydalenia sąd może zaniechać pociągnięcia cudzoziemca do odpowiedzialności (art. 115 ust. 4, LEtr).

Artykuł 115 LEtr ma następujące brzmienie:

Nielegalny wjazd, wyjazd i pobyt oraz wykonywanie pracy zarobkowej bez zezwolenia

1)   Podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od roku lub karze pieniężnej:

a)

kto narusza przepisy dotyczące wjazdu na terytorium Szwajcarii (art. 5);

b)

kto nielegalnie przebywa na terytorium Szwajcarii, w szczególności po wygaśnięciu okresu pobytu, który nie wymaga zezwolenia, lub wygaśnięciu zezwolenia na pobyt;

c)

kto wykonuje pracę zarobkową bez zezwolenia;

d)

kto wjeżdża na terytorium Szwajcarii lub opuszcza terytorium Szwajcarii nieprzechodząc przez wyznaczone przejście graniczne (art. 7).

2)   Tej samej karze podlega, kto, po opuszczeniu terytorium Szwajcarii lub strefy tranzytu w szwajcarskim porcie lotniczym, wchodzi lub podjął działania zmierzające do wejścia na terytorium innego państwa z naruszeniem przepisów wjazdu w nim obowiązujących.

3)   Kto działa przez zaniedbanie podlega karze grzywny.

4)   W przypadku natychmiastowego odesłania lub wydalenia sąd może w stosunku do cudzoziemca, który wjechał lub wyjechał niezgodnie z prawem, zaniechać pociągnięcia go do odpowiedzialności, postawienia przed sądem lub nałożenia kary.

II.   Art. 21 lit c) — możliwość ustanowienia przez państwo członkowskie przepisów o obowiązku posiadania lub posiadania przy sobie papierów i dokumentów

Zgodnie z art. 37 w związku z art. 21 lit c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) Konfederacja Szwajcarska informuje, że prawo szwajcarskie nie przewiduje w stosunku do cudzoziemców obowiązku posiadania lub posiadania przy sobie papierów i dokumentów.

III.   Art. 21 lit d) — obowiązek zgłaszania przez obywateli państw trzecich swojej obecności na terytorium państwa członkowskiego

Zgodnie z art. 37 w związku z art. 21 lit c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 562/2006 z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen) Konfederacja Szwajcarska informuje, że co do zasady cudzoziemcy mają obowiązek zgłaszania swojej obecności na terytorium szwajcarskim zgodnie z postanowieniami art. 10–17 Federalnej ustawy o cudzoziemcach z dnia 16 grudnia 2005 r. (LEtr RS 142.20). Z obowiązku tego wyłączeni są:

—

cudzoziemcy niewykonujący pracy zarobkowej i przebywający na terenie Szwajcarii przez okres krótszy niż 3 miesiące. Niemniej jednak zgodnie z art. 16 Letr osoby zapewniające takim cudzoziemcom mieszkanie za opłatą muszą ich zgłosić do odpowiednich organów kantonalnych;

—

cudzoziemcy będący świadczycielami usług transgranicznych oraz cudzoziemcy, którzy wykonują pracę zarobkową na terenie Szwajcarii na rzecz pracodawcy zagranicznego, pod warunkiem, że wykonują tę działalność przez mniej niż osiem dni w trakcie roku kalendarzowego (art. 14 Letr oraz art. 17 zarządzenia w sprawie wjazdu, pobytu i wykonywania pracy zarobkowej, OASA RS 142.201). Niemniej jednak w następujących sektorach istnieje obowiązek otrzymania zezwolenia i zgłoszenia się: sektor budowlany, inżynieria cywilna i wykończalnictwo, sektor restauracyjny, hotelarski, sprzątanie i czyszczenie obiektów przemysłowych oraz sprzątanie pomieszczeń mieszkalnych, sektor nadzoru i usług ochroniarskich, handlu obwoźnego oraz sektor usług seksualnych.

Przepisy krajowe związane z art. 21 lit d) kodeksu granicznego Schengen:

Federalna ustawa o cudzoziemcach (LEtr) z dnia 16 grudnia 2005 r.; RS 142.20

„ROZDZIAŁ 4

Zezwolenia i obowiązek zgłoszenia

Art. 10

Zezwolenie w przypadku pobytu bez wykonywania pracy zarobkowej

1)   Cudzoziemiec niewykonujący pracy zarobkowej może przebywać na terytorium Szwajcarii bez konieczności uzyskania zezwolenia przez okres trzech miesięcy, chyba że wystawiono mu wizę na okres krótszy.

2)   Cudzoziemiec niewykonujący pracy zarobkowej, który przewiduje pobyt dłuższy niż trzy miesiące, musi posiadać zezwolenie na pobyt. O zezwolenie należy wystąpić przed wjazdem na terytorium Szwajcarii u odpowiednich organów w miejscu planowanego pobytu. Stosuje się art. 17 ust. 2.

Art. 11

Zezwolenie w przypadku pobytu związanego z wykonywaniem pracy zarobkowej

1)   Cudzoziemiec, który ma zamiar wykonywać na terenie Szwajcarii pracę zarobkową, niezależnie od długości pobytu ma obowiązek posiadania zezwolenia na pobyt. O zezwolenie należy wystąpić u odpowiednich organów w miejscu planowanego zatrudnienia lub wykonywania działalności.

2)   Za pracę zarobkową uważa się zatrudnienie lub działalność na własny rachunek, które zazwyczaj przynoszą dochód, nawet jeśli w danym wypadku wykonywane są bez wynagrodzenia.

3)   W przypadku zatrudnienia z wnioskiem o zezwolenie występuje pracodawca.

Art. 12

Obowiązek zgłoszenia wjazdu

1)   Cudzoziemiec podlegający obowiązkowi zezwolenia na pobyt czasowy lub wykonywanie działalności musi zgłosić swój wjazd u odpowiednich organów w miejscu zamieszkania lub zatrudnienia w Szwajcarii przed końcem okresu, na który nie wymaga się wydania zezwolenia, lub przed początkiem wykonywania pracy zarobkowej.

2)   Cudzoziemiec ma obowiązek zgłoszenia swojego przyjazdu u odpowiednich organów w nowym miejscu pobytu, jeśli zmieni miejsce zamieszkania na inny kanton lub gminę.

3)   Terminy do zgłoszenia wjazdu ustala Rada Federalna.

Art. 13

Procedura wydawania zezwolenia i zgłoszenia wjazdu

1)   W momencie wjazdu cudzoziemiec musi przedstawić ważny dokument tożsamości. Rada Federalna wskazuje na odstępstwa od tej zasady oraz określa uznawane dokumenty tożsamości.

2)   Odpowiedni organ może wymagać przedstawienia zaświadczenia o niekaralności wystawionego przez państwo pochodzenia lub innych dokumentów koniecznych do przeprowadzenia procedury.

3)   Cudzoziemiec może dokonać zgłoszenia wjazdu dopiero w momencie, kiedy posiada wszystkie dokumenty wymagane przez odpowiedni organ dokumenty w celu wydania zezwolenia.

Art. 14

Odstępstwa

Rada Federalna może przewidzieć łagodniejsze przepisy dotyczące obowiązku uzyskania zezwolenia i zgłoszenia wjazdu, w szczególności w celu ułatwienia świadczenia czasowych usług transgranicznych.

Art. 15

Obowiązek zgłoszenia wyjazdu

Cudzoziemiec będący w posiadaniu zezwolenia na pobyt ma obowiązek zgłoszenia odpowiednim organom w miejscu pobytu faktu swojego wyjazdu z terytorium Szwajcarii lub wyjazdu do innego kantonu lub do innej gminy.

Art. 16

Obowiązki wynajmującego

Kto wynajmuje cudzoziemcowi mieszkanie za opłatą musi to zgłosić odpowiednim organom kantonalnym.

Art. 17

Uregulowanie pobytu w oczekiwaniu na decyzję

1)   Cudzoziemiec, który legalnie wjechał na terytorium Szwajcarii w celu pobytu czasowego, a który następnie składa wniosek o wydanie pozwolenia na pobyt stały, musi oczekiwać na decyzję zagranicą.

2)   Odpowiednie organy kantonalne mogą zezwolić cudzoziemcowi na przebywanie na terytorium Szwajcarii podczas trwania procedury, jeśli cudzoziemiec w sposób oczywisty spełnia warunki przyjęcia.”

Zarządzenie w sprawie wjazdu, pobytu i wykonywania pracy zarobkowej (OASA) z dnia 24 października 2007 r. RS 142.201

„Art. 14

Transgraniczna praca zarobkowa nieprzekraczająca ośmiu dni

1)   Cudzoziemiec świadczący usługi transgraniczne (art. 3) lub wykonujący pracę zarobkową na terytorium Szwajcarii na rzecz pracodawcy zagranicznego musi posiadać zezwolenie, jeśli zakres wykonywanej działalności przekracza osiem dni w trakcie roku kalendarzowego.

2)   Jeśli działalność obejmuje okres dłuższy niż przewidywano, należy ten fakt zgłosić przed upływem terminu ośmiu dni. Po dokonaniu zgłoszenia można kontynuować wykonywanie działalności do momentu wydania zezwolenia pod warunkiem, że właściwy organ nie orzeknie inaczej.

3)   Cudzoziemcy wykonujący pracę zarobkową w niżej wymienionych sektorach muszą posiadać zezwolenie niezależnie od długości pobytu:

a)

sektor budowlany, inżynieria cywilna i wykończalnictwo;

b)

sektor restauracyjny, hotelarski, sprzątanie i czyszczenie obiektów przemysłowych oraz sprzątanie pomieszczeń mieszkalnych;

c)

sektor nadzoru i usług ochroniarskich;

d)

handel obwoźny w rozumieniu art. 2 ust. 1 lit a) oraz b) Federalnej ustawy z dnia 23 marca 2001 r. o handlu obwoźnym;

e)

sektor usług seksualnych.”
Top